Van het album van The December People: “Sounds Like Christmas”(Magna Carta, 2001)
Voor dit speciale kerstproject van Magna Carta schreef de groep rond zanger Steve Walsh speciaal een nummer

Van “ K2 - Tales Of Triumph And Tragedy” (MCA, 1988)
Don Airey is een toetsenist die door vele hardrockbands is gevraagd als sessiemuzikant. Bij het grote publiek is hij recentelijk echter bekend geworden als bandlid van Deep Purple, waar hij sinds 2003 in zit. Airey’s carrière begon in 1972 toen hij toetrad tot Cozy Powell's Hammer. Na Cozy Powell maakte hij nog deel uit van de band van Gary Moore, Ritchie Blackmore’s Rainbow en Ozzy Osbourne. Hij werkte echter samen met zo’n beetje alle grote rockbands ter wereld, zoal Black Sabbath, Judas Priest en Whitesnake. Airey gaat touren n.a.v. zijn recent verschenen album “A Light In The Sky”. De bezetting is iets gewijzigd t.o.v. eerdere berichtgeving. Opvallend is de drummer: dat is namelijk de eminente Clive Bunker, ooit de eerste Jethro Tull-drummer, die later werkte met o.a. Jack Bruce en Manfred Mann's Earth Band. Airey's tournee brengt hem 22 januari naar De Boerderij in Zoetermeer en 25 januari naar de Udense Pul.

Van het album “Sounds Like Christmas” (Magna Carta, 2001)
Nog een nummer van dit kerstalbum, ditmaal met Mike Baker van Shadow Gallery op zang. Baker overleed anderhalve maand geleden, 29 oktober om precies te zijn, op 45 jarige leeftijd aan een hartaanval.

Van “The Jethro Tull Christmas Album” (Eigen beheer, 2003)
Een speciaal kerstalbum van de Britse progressieve rockband Jethro Tull, uitgebracht in 2003. Het album bestaat voor ongeveer de helft uit bestaande nummers van de band die voor deze gelegenheid heropgenomen zijn, en voor de helft uit nummers die speciaal voor dit album geschreven zijn. Dit “Last Man At The Party”  is een speciaal voor dit album geschreven en opgenomen lied.

Van de CD-single “Snow” (4AD, 1993) en “Lullabies To Violaine” (4AD, 2006)
Het Britse trio Coctea Twins bracht buiten de reguliere albums ook een flink aantal EP's uit. Deze verschenen uiteindelijk mooi verzameld in de 2 x2-CD set Lullabies To Violaine.

van “A Nod And A Wink” (Camel Productions, 2002)
Alweer 6 jaar oud is de laatste plaat die Andy Latimer met Camel maakte. Er is sprake dat er wederom een DVD uit staat te komen.

Van "Little Bottle Of Laundry"  (Blueprint, 1997)
Voormalig lid van de avant-popgroep Henry Cow, waaruit het Peter Blegvad kent, die ook meewerkt aan dit album.  Z'n stekelige progressieve popsongs zijn fantasievol ingevuld door voornamelijk Franse prog- en jazzmusici, maar ook Pip Pyle (1950-2006; o.a. ex-National Health) is te horen. Ster van de plaat is zonder meer gitarist François Ovide (1952-200), wiens spelbenadering misschien nog het best vergelijkbaar is met die van Adrian Belew.

Van "Escapologist" (LOLA Lounge Label, 2008)
Volgens haar site http://www.tovah.de/english/tovah_bio.html begon de muzikale herinnering van Tovah (de artiestennaam van deze Engelse zangeres) eind jaren '70 met “Wuthering Heights” van Kate Bush. In de jaren negentig wierp dit haar vruchten af: ze componeerde nummers en voerde onder ander haar lied “Angel” uit voor 200.000 mensen bij de Brandenburgse poort. Ze nam een unplugged album op (dat nooit werd uitgebracht), waardoor nu pas haar echte debuut verschijnt. De progressieve popmuziek op “Escapologist” is een combinatie van catchy melodieën en een progressieve instrumentatie. Producer en touch-gitarist Markus Reuter is voor dit laatste verantwoordelijk, bijgestaan door de vaak opvallend ingetogen spelende Pat Mastelotto, terwijl enkele andere muzikanten connecties hebben met Isildurs Bane (gitarist Christian Saggese en trompettist Luca Calabrese). Tovah is overigens ook afgestudeerd in design wat mede het prachtige hoesontwerp en de fraaie site verklaart.

 Van "Imparis" (Cuneiform Records, 2008)
Imparis is voor Deus Ex Machina begrippen een toegankelijke plaat. Hoewel de gebruikelijke ingredienten hardrock, blues, klassieken jazz(rock) nog steeds de basis vormen is er meer ruimte voor introspectie en heeft Alberto Piras zijn gebruikelijke manikale zang grotendeels omgebogen naar beheerste melodielijnen en soms catchy refreinen. “Cor Mio” is zelfs balladig te nomen. Eigenlijk herbergt alleen het kwartier lange slotnummer “La Fine Del Mondo” het oude agressieve groepsgeluid en de bezeten zang. Belangrijkste solo-instrumenten naast de gitaar zijn Hammond orgel, elektrische piano, viool en een vaak als een VCS klinkende synthesizer. De CD bevat ook nog een live-nummer, terwijl er ook een DVD is toegevoegd, waarop een recent concert, oude live-opnames, tv-optredens en videoclips en een uitgebreid interview.

Van "The View From Here" (1980/Voiceprint 2001)
Random Hold was de new wave-band rond zanger/gitarist David Rhodes, die vooral bekend is als gitarist uit de band van Peter Gabriel. De productie van het album was in handen van Peter Hammill: z'n enige productieklus buiten eigen werk. Engineer was Neil Kernon, die later o.a. "Rage For Order" voor Queensryche zou produceren (er is dus een Hammill-Queensryche-link!;-)). De doomy keyboardsounds van David Ferguson doen denken aan die op "A Black Box" van Peter Hammill. Niet gek: Ferguson heeft daar een klein rolletje op. Vooral het akkoordenwerk van Rhodes is heel herkenbaar en vergelijkbaar met z'n bijdragen aan "Peter Gabriel 3". Op de tweede schijf staat een live-optreden: een voorprogramma voor Peter Gabriel, die speciaal het podium opkomt op de band aan te kondigen (iets wat hij later ook steeds is blijven doen).

Van het album “Take One Step” (Provogue, 2006)
Op dit album, opvolger van “Six” (2002), wordt de gitarist bijgestaan door o.a. Drummer Chad Wackerman en Hammond-organist/pianist Jim Cox. Carl's gitaarsound lijkt in sommige nummers, zoals het geplande “Bells Of April”, wel een symfonie-orkest, omdat hij meerdere lagen over elkaar heeft opgenomen. Op andere live in de studio opgenomen momenten houdt hij het intiem, zonder overdubs.

Van "Indigo Falls" (Medium, 1997)
Atmosferisch nummer van Richard en Suzanne Barbieri, met fantastische fripperiaanse solo van Jakko M. Jakszyk. Drumprogrammering en -spel zijn van de hand van Steve Jansen, net als Richard Barbieri afkomstig uit Japan (en trouwens de broer van David Sylvian).

Op veler verzoek nam Spiraling in 2006 hun bewerking van dit kerstliedje op waarbij men het vermengd heeft met een stukje uit een wel heel erg bekend rocknummer.  Ook te beluisteren op www.myspace.com/spiraling

Van het album “Glass Shadows” (eigen beheer, 2008)
Mostly Autumn de uit York afkomstige band heeft een grote schare fans in Nederland. Ieder jaar komt het gezelschap voor een uitverkochte Boerderij in Zoetermeer een fantastische kerstshow verzorgen. Het in juni uitgebrachte nieuwe album “Glass Shadows” zal zeker een nieuwe impuls geven aan de carriere van de groep. Het is een fenomenale terugkeer naar het meer layed back karakter van de eerste drie CD's. “Glass Shadows” kent prachtige composities en melodiën. Heather Findlay zingt beter dan ooit.  Natuurlijk zijn de solo's van Bryan gebleven, even als de folkinvloeden. Op 20 december is de band te zien in De Boerderij in Zoetermeer voor de genoemde XMAS party, en op 21 december in the spirit of 66 in Verviers.

Van “The Tall Ships” (Inside Out, 2008)
Het langste nummer van het nieuwe album “The Tall Ships” en een sterke song die met name tekstueel aansluit op het lange stuk “Losers Day Parade” van het Kino album. Samen met de nieuwe Frost* is dit een van de grote verassingen van 2008. It Bites komt in 2009 voor drie concerten naar Nederland, o.a. Op 12 mei naar de Gigant in Apeldoorn.

Van "Sonic Codex" (Jazzland, 2007)
Na een aantal behoorlijk abstracte platen, waarop Aarsets gitaar dusdanig was vervormd dat er nauwelijks traditionele gitaarklanken te bespeuren waren, keerde hij op “Sonic Codex” terug naar de pure toon van de zessnaar. Het gevolg is een behoorlijk robuuste plaat, waarop experimentele jazzrock, postrock en progressieve rock samenkomen. Het gekozen nummer is bijvoorbeeld een mengeling van Pink Floyd, postrock en Jaga Jazzist. Uiteraard zijn er ook weer voldoende electronics en dergelijke aanwezig die die typische Noorse jazzsound kenmerken.

van het album “Magentalane” (EMI, 1981)
Afkomstig van het laatste Klaatu-album “Magentalane” dat na het matige “Endangered Species” een terugkeer naar een wat meer klassiek Klaatu geluid betekende.

Van het debuutalbum “The Day The Angels Cried” (That's Entertainment, 1997)
Het debuutalbum van deze Brabantse band was een heus conceptalbum dat verhaalt over een Schots stadje waar 12 kinderen om het leven kwamen. Oscar Holleman was de producer van dit goed ontvangen album, dat werd opgevolgd door “Fooly Dressed”, ook weer een afwisselend album met 14 typische AEMEN songs. Puur, intiem, maar ook bombastisch! Een schitterende productie vol vuur,emotie en hartstocht. Psychedelische jaren '60- en begin jaren '70-sounds (denk aan Pink Floyd, T.Rex), gemengd met moderne jaren '90-rock. Op 18 december 2004 gaf Aemen een afscheidsconcert met diverse gastmuzikanten in W2 in Den Bosch voor de naar Griekenland vertrekkende zanger Toine van der Meijden. Dat optreden is destijds opgenomen voor DVD.

Van "Est" (Unicorn Digital, 2008)
Slotnummer van het vierde album van deze Canadese band, dat onlangs verscheen bij Unicorn Digital en in oktober zijn Xymphonia-première beleefde. De groep maakt onmiskenbare neoprog, waarin vooral de weelderige keyboardpartijen opvallen. Men houdt veel van Genesis en Marillion, dat nét iets te vaak uitpakt in letterlijke citaten. In dit slotnummer ontwaarden we deze niet, al klinkt het nummer wel meteen heel vertrouwd. Het tussenstuk, met twaalfsnarige gitaartokkels en wollige mellotron-tapijten knipoogt overduidelijk naar mid-seventies-Genesis.

Afkomstig van “Genesis 1970-1975” (Virgin, 2008) 
Jawel het laatste deel van ons feulleton rond de nieuwe Genesis box die de Peter Gabriel-jaren belicht. Ofwel de albums van “Tresspass” tot “The Lamb Lies Down On Broadway” geheel geremixt op zowel hybride SACD als DVD-A, met ook nog een videosectie op de DVD's vol uniek beeldmateriaal én een bonusdisc met rarities.
We zijn nu bij “The Lamb Lies Down On Broadway” aanbeland. Wederom een belangrijk punt in de carrière van de band. Na “Selling Egland By The Pound” en een lange tour was de populariteit van de band vergroot, tijd om er een tandje bij te doen. Peter Gabriel wist de band te overtuigen om hem een concept album te laten schrijven en halverwege 1974 dook de band de studio in om te gaan werken aan wat een dubbelalbum werd dat de gemoederen in het Genesis-kamp flink bezig hield. “The Lamb” bevat breed spectrum aan nummers, van zware symfo (“Fly On A Windshield”) tot compacte rock (“Back In NYC”). Een van de meest weirde stukken is “The Waiting Room”, dat is ontstaan uit een 25 minuten durende jam: een van de hoogtepunten van de 5.1 mix. De tour zou de meest spectaculaire worden uit de geschiedenis van de band and Gabriel wist het publiek te boeien door op zeer theatrale wijze de hoofdpersoon Rael uit te beelden. Vooral de “Slippermen” was een hoogtepunt. Deze remix klinkt dan ook geweldig en de DVD-A met de slide-show en live beelden op de achtergrond is zeer mooi gemaakt. Met recht een waardige afsluiter van de Gabriel-periode.

Afkomstig van de sampler die hij in eigen beheer uitbracht (2002)
Zanger Damian Wilson, onder andere bekend van Landmarq en Threshold, maakt z'n volledige solo-oeuvre gratis downloadbaar via zijn site DamianWilsonMusic.com. Hij doet dat trouwens maar voor een korte tijd en er zal een mogelijkheid zijn via de site geld te doneren, waarmee Wilson toekomstige opnamen wil financieren. Wilson wil met dit initiatief proberen te bewerkstelligen dat zijn muziek meer gehoord wordt.

Van het album “Rapid Eye Movement” (Inside Out, 2007)
Het Poolse Riverside en het Franse Lazuli treden op 10 december, aanstaande woensdag dus, op in  Paradiso te Amsterdam

Van het album “Spectres” (CBS, 1977)
Blue Öyster Cult is opgericht in 1967 en werd een van de bekendste en belangrijkste hardrockformaties uit midden jaren '70 en '80. Het debuutalbum verscheen begin jaren '70 maar de echte doorbraak kwam met het album “Agents Of Furtune” in 1976. In de jaren '90 waren er vele line-up wijzigingen. De band bleef er, ondanks de vele bezettingen, ondertussen lustig op los touren en veroverde een nieuwe generatie hardrock-liefhebbers toen Metallica een cover van de Blue Öyster Cult klassieker “Astronomy” uitbracht. Vorig jaar gaf de groep nog een uitmuntend optreden in de Boerderij in Zoetermeer en op 4 april 2009 keert de band daar terug.

van “Archive Collection Volume 2/3” (IQ, 2008) 
Onlangs gaf IQ een aantal concerten (waaronder zelfs eentje zonder Peter Nicholls), tijdens welke een beperkt verkrijgbare tour-CD te koop was, met al een paar stukken van het komende album “Frequency” dat begin volgend jaar uit moet komen. Dit zal de eerste plaat worden met nieuwe leden Andy Edwards op drums en toetsenist Mark Westworth. Het titelstuk is veelbelovend en klassiek IQ. Het Nummer “Already Gone” werd in 2007 al live gespeeld en was toen nog niet echt overtuigend, het werd wel opgenomen, maar de band besloot het niet op het album te zetten. Deze studioversie is echter zeer smaakvol met een hele mooie gitaarsolo van enig oerlid Mike Holmes. Het andere stuk van het nieuwe album “One Fatal Mistake” grijpt qua sound zeker terug naar het oude IQ en heeft een onmiskenbaar van Genesis geleend (“Afterglow”!) einde.... Verder is de tour-CD aangevuld met wat live-opnamen, werkversies en andere rareties uit het archief. Binnenkort zijn ze ook verkrijgbaar via de IQ-web-site.  7 Maart 2009 speelt de groep in de Zoetermeerse Boerderij.