Sunday 27 Juli 2008 Show No. 799
Band Titel Item
   
Rosqvist Band, Stefan Mr. Agfog Nieuw
Rosqvist Band, Stefan UPS Nieuw
Van "The Guitar Diaries" (Liquid Note Records, 2008)
De Zweedse gitarist Stefan Rosqvist heeft zeker de techniek in huis om typische shred music te maken, maar op “The Guitar Diaries” laat hij liever horen dat gitaarmuziek ook mooi en gevoelig kan klinken. Daarbij wordt hij op de meeste stukken bijgestaan door tweede snarenbeul Bo Eriksson, waardoor heel wat lekkere duellen voorbij komen. Af en toe zitten er wat neo-klassieke trekjes in en drummer Peter Wildoer van metalband Darkane blijkt ook prima overweg te kunnen met jazzrock-breaks. Voeg daar nog wat akoestisch werk, het nodige slide-werk en een tufje Dixie Dregs aan toe en je hebt een aangenaam instrumentaal rockalbum. Overigens is dit het laatste product van Liquid Note Records is verschenen. Het gitaarlabel, dat ondermeer de solo-CD van Richard Hallebeek uitbracht, houdt het voor gezien, maar labelbaas Matt Williams zal zeker iets nieuws opzetten in de toekomst.
Sigur Ros Ára Bátur Nieuw

van “Með Suð í Eyrum Við Spilum Endalaust” (EMI, 2008)
Met dit 5de album laat Sigur Ros een logisch vervolg horen op de “Heima”-DVD. Hoewel de plaat met het poppy “Gobbledigook” je op een verkeerd been zet... De plaat is een zeer sfeervol en meer intieme en akoestische plaat geworden, ingekleurd met strijkers, die de etherische vokalen van Jonsi soms nog dramatischer doen klinken. En er wordt zelfs af en toe in het engels gezongen...

Jethro Tull Heavy horses Nieuw

Van "Jack In The Green - Live In Germany (Recorded Between 1970 1993)" (Eagle, 2008) 
DVD met compilatie van in Duitsland opgenomen live-materiaal. De hoofdmoot is 'Rockpop In Concert' uit 1982, t.t.v. "The Broadsword And The Beast". Tull had toen net weer een nieuwe bezetting met naast Anderson en Barre voormalig Fairport Convention-bassist Dave Pegg, drummer Gerry Conway en de zeer onderlegde toetsenist Peter-John Vetesse. De DVD eindigt met beelden uit Beatclub 1971, maar de mafste opnamen zitten daar net voor: Tull speelt twee nummers in een of andere cheasy TV-show in 1993 - live tussen het volkomen stoïcijnse en zeer burgerlijke publiek.
Overigens: Jethro Tull komt 29 oktober aanstaande naar de IJsselhallen in Zwolle.

Moray, Jim Leaving Australia Nieuw
Moray, Jim The Rufford park preachers Nieuw
Moray, Jim Fanny blair Nieuw
Van "Low Culture" (NIAG Records, 2008)
Als we het mini-album “I Am Jim Moray” meetellen is “Low Culture” de vierde CD van de moderne folkie Jim Moray. Vergeleken met de titelloze voorganger is deze wat minder bombastisch van opzet. Er is vaak wat meer pure folkrock te horen, maar qua opzet zitten er nog wel duidelijk progressieve elementen in. In “Lucy Wan” experimenteert Moray zelfs met een kruising tussen folk en rap, waarvan laatstgenoemde stijl door ene Bubbz gebezigd wordt.
Gunn, Trey Field Raiders Nieuw
Gunn, Trey The Magnificent Jinn Nieuw
Van "Music For Pictures" (7d Media, 2008)
De subtitel van dit nieuwe soloalbum van ex-King Crimson touch-gitarist Gunn zegt al veel over de inhoud: "29 audio tracks from multi-media scoring works". Toch zijn dit, ondanks de vaak korte lengtes van de nummers, geen typische ambient soundscapes die je op grond van zijn
verleden zou kunnen verwachten. Eigenlijk is alleen het erg lange slotstuk typisch ambient. Er zitten wel een paar rustige stukken bij, maar het merendeel van deze CD is gevuld met
uptempo werkjes, waarbij vaak een thema en een solo gespeeld worden. Op diverse tracks wordt hij bijgestaan door wisselende drummers, waaronder Matt Chamberlain en Pat Mastelotto, terwijl zangeres Beth Quist af en toe opduikt voor woordloze sirenenzang. Bij eerste beluistering lijkt
dit een losse verzameling ideeën, waarbij de sound van de diverse touchgitaren uitstekend naar voren komt, maar gaandeweg wordt wel degelijk dat soundtrackgevoel bereikt, waarin een verhaal wordt verteld met verschillende stemmingen.
Sylvan Pane of truth Nieuw

Van “Posthumous Silence - The Show” (SPV/Progrock, 2008) 
Opgenomen in Kampnagel in Hamburg is dit een live-registratie van het complete “Posthumous Silence”- album. Er wordt ook goed uitgepakt met achtergrond zangeressen en celliste. Het eindresultaat mag er dan ook wezen. De plaat wordt zeer overtuigend gebracht en de band is ook in top vorm. Vooral zanger Marco Gluhmann. Vergelijkingen met Marillions “Brave” mogen zeer zeker gemaakt worden...

   
Band Titel Item
   
It Bites Wanna Shout  
Van "The Big Lad In The Windmill" (Virgin, 1986)
De eerste plaat van deze formatie, die naar aanleiding van haar derde CD kortstondig de nieuwe progressieve hoop werd genoemd. Helaas kwam die hoop niet echt uit en hoewel de band opnieuw is opgericht, zal met name het geniale gitaarspel van Francis Dunnery gemist worden.
Demians Sapphire Live-tip
Demians Unspoken Live-tip
Van "Building An Empire" (Inside Out, 2008)
"Met veel toewijding heeft de Franse multi-instrumentalist Nicolas Chapel jarenlang gewerkt aan het vervullen van zijn droom. en dit debuut, volrijpe vrucht van al die noeste arbeid, mag gerust een klein pareltje van progressief vernuft genoemd worden. Hier is duidelijk sprake van een man die bulkt van het muzikale talent." (Joos Boley, Aardschok) De sferische, melancholieke prog is al her en der vergeleken met Porcupine Tree, maar referenties aan het latere werk van Anathema snijden meer hout. Ook zijn er Riverside- en Timothy Pure-trekjes te horen. En Riverside vooral door de steviger, metalgerichte passages. Daarbij heeft Chapel een prettige warme zangstem, al heeft hij wel een lichte neiging naar het zeurderige en is z'n bereik wel beperkt. De productie is om door een ringetje te halen. Meteen in het oor springen de fantastisch opgenomen en subtiel gespeelde drumpartijen (iets wat bij zulke noeste thuisarbeid nu juist wel 's de zwakke plek wil zijn). Demians, intussen van eenmansproject uitgebouwd tot band (net als bij Porcupine Tree trouwens gebeurde), treedt, met o.a. Pain Of Salvation en Textures op tijdens Symphorce II, 23 augustus 2008 in 013 Tilburg.
Martin, Jeff Butterfly Live-tip
Van zijnt eerste solo-album "Exile And The Kingdom" (Nevada/Koch, 2006)
Uit het persbericht van Het Fron: "Jeff Martin, de voormalige frontman van de wereldwijd zeer succesvolle band The Tea Party, verzorgd op 3 augustus in Poppodium Het Front in Vroomshoop een uniek solo optreden. Het enige in Nederland. De Sympathieke canadese zanger-gitarist met een zeer bijzonder en herkenbaar stemgeluid was tien jaar lang leadzanger/gitarist van The Tea Party."
Solstice The sun Live-tip

Van "Silent Dance - The Definitive Edition" (oorspr. editie 1984 / Festival Music, 2007) 
Behorende tot de 'beweging' nieuwe lichting symfo-bands die begin jaren '80 in Groot Brittanië opkwam, de zogenaamde school van 'neo-prog' bands. Denk aan Marillion, Twelfth Night, Pallas, IQ en Pendragon. Solstice is wellicht iets onbekender, maar debuut "Silent Dance" geldt als een regelrechte klassieker. Verschil met genoemde bands is de folk-invloed in de muziek. Muzikaal én chronologisch is de band een brug tussen Renaissance uit de jaren '70 (vooral door de Annie Haslam-achtige zang van Sandy Leigh) en latere bands als Mostly Autumn, Karnataka en in wat mindere mate Iona. Naast de zang valt de groep op door het warme, slepende gitaarwerk van Andy Glass de knappe vioolpartijen van Marc Elton (die ook flink bijdragen aan het folky karakter). In 1986 hield de band het voor gezien (om in 1992 een doorstart te maken). Deze geremasterde editie bevat een extra schijf met o.a. de tracks van demo's die verschenen vóór "Silent Dance". Te zien op het tweede Symphorce-festival, 23 augustus 2008 in 013 Tilburg.

Magyar Posse Black procesion / Europian lover / Random avenger
Van “Random Avenger” (Verdura, 2006)
Het voornaamste kenmerk van postrock is toch wel het kunnen opbouwen van een muziekstuk naar een grote climax door middel van het veelvuldig herhalen van een muzikele passage. Het Finse Maygar Posse doet dit op het album “Random Avenger”met verve maar voegt daar ook een
groot gevoel voor melodie en arrangeren aan toe. De melodieën doen overigens regelmatig denken aan de opening van Mike Oldfields ”Tubular Bells” of aan muziek van Philip Glass.
Bartlett, Kevin Resuscitation  
Van "Glow In The Dark" (Aural Gratification, 2008)
Een paar weken geleden ging deze fraaie progressieve ambient plaat al  bij ons in premiere, nu, als opvullertje, nog een kort werkje, waarin de gitaar een hoofdrol speelt.
Shrieve, Michael & Steve Roach San Diego  
Van “The Leaving Time” (Atlantic, 1989)
Als je weet dat drummer Michael Shrieve (Santana) ook heeft samengewerkt met Klaus Schulze dan klinkt een combi met Steve Roach niet zo apart, maar het muzikale resultaat is het wel. Een
samensmelting van Shrieve akoestische drumspel en zijn elektronische drumklanken en de synthklanken van Steve Roach met gastbijdragen vangitarist David Torn en bassist (op 2 stukken) Jonas Hellborg levert een bijzondere klanklandschap op dat met name in dit stuk soms wel wat
doet denken aan Sylvian's Gone To Earth.

Sunday 20 Juli 2008 Show No. 798

Band Titel Item
   
Oblivion Sun The Ride Nieuws
van "Oblivion Sun" (Prophase Music, 2007)
Na een vraag op het Happy The Fan-internetforum reageerden onder meer gitarist/zanter Stan Whitaker dat Happy The Man niet meer bestond. Voor hem was, naast de logistieke problemen, de belangrijkste oorzaak voor het opheffen het gebrek aan improvisatieruimte bij de band. Met zijn nieuwe band Oblivion Sun is daar wel de gelegenheid toe, ook bij Happy The Man-nummers. Overigens gaf hij tevens aan dat het qua gezondheid niet optimaal gesteld is met hem.
Joan As Police Woman To Be Lonely Nieuw
Joan As Police Woman The Start Of My Heart Nieuw
Van "To Survive" (Echo / Play it Again Sam, 2008)
Van het tweede album van de zangeres/liedschrijfster/multi-instrumentaliste uit de kringen rond Antony (die van The Johnsons). De plaat staat in het teken van de ziekte en de dood van haar moeder. Soms klinkt Joan Wasser heel monter op andere momente grijpt de muziek je naar de keel. "To Be Lonely" is puur akoestische kamermuziek: de begeleiding komt van Joans piano plus strijktrio. Het dromerige "The Start Of The Heart" is meer 'symfo', met z'n fripperiaanse 'infinite guitar'-geluiden over een weldadig zweeftapijt van ARP-achtige string-synths. Overigens werkten David Sylvian en Rufus Wainwright ook beiden aan een nummer mee aan dit album. Rufus in duet, David op de achtergrond.
Mahogany Frog Medicine Missile Nieuw
Mahogany Frog Lady XOC & Shield Jaguar Nieuw
Van "Do 5" (Moonjune Records, 2008)
Vijfde album van dit gezelschap uit Winnipeg, Canada. Hierop weet het viertal een robuuste vorm van progressieve (jazz)rock te produceren, die afgewisseld wordt met intrigerende ambient fragmenten. Platenmaatschappij Moonjune raadt de muziek dan ook aan bij liefhebbers van onder andere Stereolab, Tortoise en Soft Machine, waar wij nog een obscure band als IT aan willen toevoegen. De instrumentale nummers staan bol van zwaar analoog keyboardwerk, overstuurde gitaren, electronica en... trompetten. Toch weten de heren de composities goed in de hand te houden met herkenbare terugkerende thema's en strak samenspel.
Barclay James Harvest The World Goes On  

Van “Live Tapes” (1977/Eclectic Discs 2006)
 Deze 2006-uitgave bevat drie extra nummers, waaronder dit “The World Goes On”. Een typische Les Holroyd-ballade met een sterke gitaarmelodie van John Lees. Minder is het feit dat deze heruitgave niet echt makkelijk meer te vinden is omdat kort na het verschijnen Eclectic ten onder ging, met dank aan een distributeur die zijn financiele verplichtingen niet nakwam.
Wilson, Dennis Friday Night Rerelease
Wilson, Dennis Are You Real Rerelease

Van " Pacific Ocean Blue (Legacy Edition, Incl. 'The Caribou Sessions')" (1977 Caribou Records/2008 Legacy/Sony-BMG)
Dit solo-album van een van de Beach Boys-broers is nu in een schitterend verzorgde editie heruitgebracht met dik boekwerkje en een CD met sessies voor een vervolgalbum. Dennis leek altijd de minst muzikale van de 3 Wilson-broers, maar hij was wel de beste surfer. En de beste feestvierder. Hier blijkt hij wel degelijk muzikaal talent te hebben, al klinken sommige songs een beetje onaf. Dat geldt niet voor de arrangementen, die regelmatig de grenzen van het pompeuze opzoeken. Maar die symfonische sound heeft wel iets overweldigends.
Di Meola, Al Flight Over Rio  

Van "Elegant Gypsy" (CBS, 1977) 
Symfonische jazzrock met razend McLaughlin-achtig gitaarwerk van Meola, bijgestaan door Jan Hammer (kb), Steve Gadd (d) en Anthony Jackson (b). Stilistisch verwant aan Return To Forever natuurlijk (ook met DiMeola), maar even goed aan Mahavishnu Orchestra.

   
Band Titel Item
   
Space Needle Hot For Krishna  
Van "The Moray Eels At The Space Needle" (Zero Hour Records, 1997)
Dit in Roger Dean-hoes gestoken album blijkt de tweede plaat te zijn van een vreemd gezelschap dat postrock, spacerock, punkrock en progressieve rock vermengt. Zeker geen topper, maar een aardige curiositeit.
Rundgren, Todd The Last Ride  
Van "Todd" (Bearsville, 1974)
Todd Rundgren komt naar Eindhoven met het strijkkwartet Ethel op 15 november in het Muziekcentrum Frits Philips voor een exclusief concert in Nederland. De voorverkoop is inmiddels begonnen. Deze ballad komt van z'n vijfde soloplaat uit 1974 (hij bestierde in die dagen ook nog de groep Utopia), evenals voorgangers "Something/Anything" en "A Wizard, A True Star" een enorm diverse draaikolk, waarop toegankelijke, pakkende liedjes steeds weer worden afgewisseld met onstuimig experiment. Aan het eind zit een heerlijk scherpe gitaarsolo (hoewel solo, hij bestaat uit meerdere lagen).
Ilúvatar Dream Visage 15 years
Afkomstig van hun debuut album uit 1993 (jeetje, al weer 15 jaar oud). De band werkt nog steeds aan een opvolger van het in 1999 verschenen laatste studio-album “A Story Two Days Wide”. Drummer Chris Mack slijpt zijn drumvaardigheden intussen aardig bij bij Oblivion Sun, de
band rond ex-Happy The Man-leden Stan Whitaker en Frank Wyatt waarmee we openden vandaag.
3rd And The Mortal, The Vandring/Why So Lonely  

Van het album “Tears Laid In Earth” (Voices Of Wonder, 1994)
 Hoe zat 't ook weer? De groep kwam onder onze aandacht toen er in recensies over The Gathering's “Mandylion” (1995) naar werd verwezen. Wat krijgen we te horen? Sfeervolle metal die echter nergens recht-toe-recht-aan word maar als een voorbode klinkt van hoe later een band als White Willow zich zou gaan ontwikkelen.
Feiner, Thomas Yonderhead Rerelease
Van "The Opiates - Revised" (Samadhisound, 2008)
Het oorspronkelijk onder de groepsnaam Anywhen uitgebrachte “The Opiates” uit 2002 was het product van een band die eigenlijk al uit elkaar was gevallen. Vandaar dat bandleider Thomas Feiner de behoefte had die plaat bij te schaven. David Sylvians label Samadhisound gaf hem de mogelijkheid en gezegd moet worden dat de dromerige, aan het late Talk Talk en Tindersticks herinnerende werk van deze Zweden erg mooi klinkt. “Yonderhead” is een orkestraal nummer dat nieuw toegevoegd is aan het album.
U.K. Thirty Years 30 years
Van "U.K." (Virgin, 1978)
De titel van het gekozen nummer zegt eigenlijk al genoeg: 30 jaar geleden kwam de LP van dit superkwartet uit en het heeft de tand des tijds zeer goed doorstaan. Eigenlijk is het wachten al ruim driekwart jaar op een re-master van Mark Powell, maar die lijkt voor onbepaalde tijd uitgesteld. De recensent die in Muziekkrant OOR U.K. onder de aandacht bracht was Roberto Palombit, een jazzrockkenner die later voor Musicmaker zou gaan schrijven en regelmatig Allan Holdsworth geïnterviewd heeft. Deze week werd bekend dat Palombit op vrijdag 11 juli plotseling overleden is. Speciaal ook ter nagedachtenis aan hem, die zoveel goede jazzrock tips gaf, dit nummer.
Syd Matters Watcher  

Van "Someday We Wil Foresee Obstacles" (Third Side/V2, 2005) 
 Syd Matters is t.t.v. het tweede album niet meer alleen het alter ego van de Franse singer/songwriter Jonathan Morali maar een heuse band. Zowel door de vocalen als door de muziek ligt de Radiohead-referentie er duimendik bovenop. Onlangs stond in het kader van de Tour de France een overzicht aan nieuwe Franse muziek in De Volkskrant. Rond de Tour is Franse muziek immers altijd populairder. In dat overzicht ook Syd Matters, die daar overigens ook alhier niet geconstateerde americana-invloeden krijgt toegedicht. Misschien op het intussen verschenen derde album "Ghost Days"...
Animal Liberation Orchestra Shapeshifter  
Van "Fly Between Falls" (Brushfire Records, 2006)
Via singer/songwriter/surfer Jack Johnson kwam deze Amerikaanse band onder de aandacht. Nu blijkt de groep muzikaal veel breder geörienteerd dan labelbaas Johnson zelf. Een soort jazzy en funky, jam-achtige sound, maar wel compact en toegankelijk. In gepland nummer staat een lekker toetsenwerk (o.a. op de Nord Lead).

Sunday 13 Juli 2008 Show No. 797

Band Titel Item
   
Birds and Buildings Chakra Khan  
Van "Bantam To Behemoth" (Emkog Records, 2008)
Een paar weken geleden draaiden we al een nummer van het debuut van de nieuwste formatie rondom Dan Britton, Birds And Buildings. Maar omdat er meer goede recensies (naast de mijne in de laatste iO Pages) opduiken nog een track. Even ter opfrissing: Birds And Buildings is, na Cerebus Effect en Deluge Grander, het derde project van Dan Britton en zonder meer het beste. De complexe naar jazzrock neigende muziek van Cerebus Effect en de meer klassiek gestemde symfo van Deluge Grander worden op Bantam To Behemoth samengevoegd. De muziek klinkt als een hedendaagse ode aan zo'n beetje alle baanbrekende bands uit de hoogtijdagen van de progressieve rock, maar dan wel gebracht met een ongekende virtuositeit. De enige mindere momenten zijn de vervormde zangpartijen, maar die zijn veruit in de minderheid. Samen te vatten als: Änglagård in de huid van French TV, die een ode brengt aan UK en VDGG, onderwijl naar Genesis luisterend, terwijl de Canterbury Scene geïnjecteerd wordt.
Willowglass Argamasilla Nieuw
Willowglass Book of hours Nieuw
Van “The Book Of Hours” (eigen beheer, 2008)
Drie jaar na het verschijnen van het titelloze debuut komt multi-instrumentalist Andrew Marshall, geholpen door drummer Dave Brightman, met z'n tweede Willowglass album, “The Book Of Hours”. Daar waar het debuut gekenmerkt werd door over het algemeen korte stukken, kiest Marshall nu voor een wat breder canvas om op te schilderen. Ja, het is een beetje "Ravensburger-Symfo" waarbij Genesis / Anthony Phillips als voorbeeld gelden en hij kleurt niet echt buiten de lijntjes, behalve in de afsluitende suite The Labyrinth. Maar het levert erg aangename muziek op die ook nog eens vriendelijk geprijsd: beide albums voor  EUR 21.00 in huis!
Johnson, Eric Space of clouds Nieuw
Johnson, Eric Virginia Nieuw
Van "Souvenir" (Vortexan Music, 2002)
Een paar weken geleden draaiden we onlangs voor het eerst op CD uitgebracht archiefmateriaal van The Electromagnetics, de eerste professionele band van Eric Johnson. De gitarist/zanger heeft zelf ook zo'n archief met demo's, niet gebruikte studio-opnames e.d. en die wil hij beschikbaar stellen op CD's, die alleen via zijn site te bestellen zijn. “Souvenir” is de eerste worp met dit soort werk, waarbij Johnson overigens wel heeft zitten sleutelen aan de tapes om een acceptabele sound te creëren. Van het instrumentale “Space Of Clouds” zegt hij: 'I got my own version of Pink Floyd together!', terwijl “Virginia” een outtake is van zijn tweede soloplaat “Ah Via Musicom” uit 1990 en diezelfde ontspannen gitaarmuziek bevat.
Chakra Loose ends Rerelease
Chakra Captain America Rerelease
Van "Chakra" (GDR, 1979/2007)
De muziek van dit vijftal heeft wel wat weg van Yes, maar aangezien deze plaat met beperkte middelen in een beperkte studio werd opgenomen in een tijd dat symfonische rock niet meer hip was, is het vooral het inventieve karakter van de band dat opvalt. Daar waar hun voorbeelden zich technische bombast konden veroorloven, moesten deze mannen het vooral van spontaniteit hebben. Een beetje vergelijkbaar eigenlijk met de eerste Gizmo, die in dat zelfde jaar uitkwam. Overigens hebben de instrumentalisten in 2005 nog een reünie gehouden, waarbij de toetsenman opmerkte dat er live heel wat robuuster werd gespeeld dan op de plaat.
Supertramp Don't leave me now  

Van het album “Famous Last Words” (A&M, 1982)
Laatste album waarop Roger Hodgson bij de band meespeelde. Tijdens Night of the Prog op de Lorelei Buhne zal Hodgson optreden als hoofdact op de 3e en laatste dag, 20 juli.
   
Band Titel Item
   
Tangerine Dream Too hot for my chinchilla  

Van het album “Lily On The Beach” (Private Music, 1989)
Tangerin Dream speelt op de eerste dag van Night Of The Progs, op de Lorelei Buhne, schitterend gelegen aan de Rijn, niet ver van Koblenz, op 18 juli.
Fish Moving Targets  

Van het album “Field Of Crows” (Chocolate Frog, 2003)
De boomlange Schot speelt op de tweede dag van Night Of The Progs in St. Goarshaussen, en wel op 19 juli.
Quidam Different  

Van het recente studioalbum “Alone Together” (Rock Servis, 2007)
De Poolse groep Quidam speelt op de derde dag van Night Of The Progs, ook wel het Loreley-festival genoemd, op 20 juli.
Tea Party, The Taking me away  

Van het album “Triptych” (EMI, 1999)
Voormalig Tea Party-zanger Jeff Martin bracht in 2006 het solo-album “Exile And The Kingdom” uit en hij speelt vast een mengeling van Tea Party- en solonummer in Het Front in Vroomshoop, op 3 augustus.
Frost* Experiments in mass appeal  
Bij de recente optredens van Frost* in het voorprogramma van Spock's Beard was er een tussentijds CD'tje te krijgen dat wel "I Woz There" genoemd wordt. Naast dat hier 3 video's opstaan waaronder één van Jem Godfrey's befaamde Frost Reports en twee niet eerder uitgebrachte tracks waaronder een cover van ELO's “Here Is The News”, staan hier ook twee nummers op van het aankomende nieuwe album “Experiments In Mass Appeal”. Maar, dit zijn wel versies die uiteindelijk niet op het album zullen komen te staan. De muzikale koers t.o.v. “Milliontown” is niet zo zeer veranderd, maar er is een koerswijziging te horen in de arrangementen. Minder toetsen lijkt het op het eerste gehoor, meer gitaarwerk. Steviger ook, maar net als op “Milliontown” nog steeds lekker extreem in z'n dynamiek. Het nieuw bandlid, zanger Declan Burke (die ook nog eens een bekwaam gitarist is), maakt indruk. Voor de rest is John Mitchell weer van de partij, net als de IQ-ritmesectie John Jowitt en Andy Edwards (dit keer met een tomloze drumkit).
Moonsafari Metuselah's children  

Van “Blomljud” (eigen beheer, 2008)
Eén van de lange stukken van het tweede Moon Safari-album “Blomljud”. Lekker retro met een vleugje Flower Kings en vooral veel, heel veel Yes. Lekker zomers.

Chandelier Wash and go  

Van “Facing Gravity” (Sisyphus, 1992 )
Van de tweede plaat van deze Duitse neoprog band die veel in het voorprogramma van bands als IQ en Jadis mocht spelen. Het geluid van de band toont redelijk wat overeenkomsten met Galahad t.t.v. het debuut. Na het derde album “Timecode” uit 1997 is er weinig meer van Chandelier vernomen.

Sunday 6 Juli 2008 Show No. 796

Band Titel Item
   
Marillion The other half Aktueel

Van het album “Somewhere Else” (Intact, 2007)
In september komt de opvolger van “Somewhere Else” uit, een heuse dubbelaar, getiteld “Happiness Is The Road”. Het album is zo goed als af en het artwork is al te zien op de site van de band, www.marillion.com .
Big Blue Ball Whole thing Nieuw
Big Blue Ball Altus silva Nieuw

Van "Big Blue Ball" (Real World, 2008)
In de zomers van 1991, 1992 en 1995 vonden er in Peter Gabriels Real World Studios opnamesessies plaats onder leiding van Gabriel en Karl Wallinger (World Party, ex-Waterboys). Het idee was samen te improviseren en songs te schrijven. Om wat voor reden dan ook werd het resultaat indertijd niet afgemixt of uitgebracht. Producer Steven Hague heeft zich onlangs over de opnamen ontfermd en zelfs nog enkele nieuwe sessies belegd ter vervolmaking. Het zou trouwens best kunnen dat er op bijv. "US" en "OVO" fragmenten terecht zijn gekomen van deze sessies. Want vooral "OVO" is vaak goed vergelijkingsmateriaal met het hier gebodene. Gabriel doet op veel tracks mee, maar doet maar twee keer de lead vocals. Joseph Arthur, gezegend met een verwante stem, is ook twee keer te horen. Ook nu duiken er even raps op, zij het ditmaal van Madagaskarese origine. En dan zijn er nog o.a. Natacha Atlas, Sinead O'Connor, Marta Sebestyen, Iarla Ó Lionáird van Afro Celt Soundsystem en diverse wereldmuziekartiesten die we veelal kennen van het Real World-label. In de begeleidingstracks gebeurt vanalles tegelijk: het liefst flink wat Afrikaanse percussie, hier en daar wat Keltische instrumenten en detailtoevoegingen uit andere werelddelen. Al met al klinkt het resultaat heel herkenbaar als een Peter Gabriel-gerelateerd Real World-produkt. Niet (meer) vernieuwend, wel meer dan eens erg meeslepend.

King, Kaki Bone chaos in the castle Nieuw
King, Kaki Pull me out alive Nieuw
King, Kaki Can anyone who has heard this music really be a bad person? Nieuw
Van "Dreaming Of Revenge" (Velour Recordings, 2008)
Nadat Kaki King op “....Until We Felt Red” haar akoestische gitaarmuziek  liet evolueren tot soms bijna post-rock-achtige werkjes, maar ook meer vocalen aan haar composities toevoegde, viel haar belangrijke bijdrage op aan de soundtrack van “Into The Wild”, waarop ze naast Michael Brook en Eddie Vedder te horen is. Nu ligt er al een nieuwe plaat en die laat een verdere ontwikkeling horen. Eigenlijk zijn de songs te verdelen in instrumentale stukken met fraai gitaarwerk, vocale werkjes in de fluisterende stijl van Suzanne Vega en orkestrale composities. Van elk soort hebben we er één geselecteerd. Dit keer werkte Kaki overigens met Malcolm Burn, die onder meer bij Daniel Lanois in de band zit en o.a. Chris Whitley en de band Better Than Ezra produceerde.
D.F.A. Flying trip Nieuw
D.F.A. Vietato generalizzare Nieuw
Van “4th” (MoonJune Records, 2008)
Na in 1999 met het studio-album “Duty Free Area” grote indruk te hebben gemaakt en een optreden op NEARfest 2000 werd het afgezien van het verschijnen van een live-album in 2001 erg stil rond deze Italiaanse band. Vorig jaar werd die stilte doorbroken door de heruitgave van de twee studio-albums op MoonJune Records. En dan nu eindelijk weer nieuwe muziek van deze symfonische jazzrockgroep. Het album “4th” borduurt verder op het vorige album waarbij met name de spacy sfeertjes van het vorige album zijn verdrongen en het jazzrock-gehalte misschien nog wel net iets hoger is geworden. Het resultaat: muziek die nog meer in de voetsporen van National Health treedt zonder dat DFA haar eigen signatuur heeft opgegeven. Het is met name gitarist Silvio Minella die nadrukkelijk op de voorgrond treed en dat op glorieuze
wijze doet.
Riverside Schizophrenic prayer Live-tip

Van “Rapid Eye Movement” (Inside Out, 2007)
Het Poolse Riverside treedt op 10 december, samen met Lazuli, op in Paradiso, Amsterdam

10 CC I'm Mandy fly me  

Van "Clever Clogs" (Bright Vision Entertainment, 2008) 
Voorjaar 2009 doet 10 CC een theatertournee door Nederland, waarbij zowel Hengelo (9 maart) als Enschede (30 maart) worden aangedaan. Graham Gouldman is het enige originele lid van de huidige line-up, maar hij weet zich wel ondersteund door gitarist Rick Fenn en drummer Paul Burgess, die beiden ook al in de Godley & Creme-loze bezetting actief waren. Van deze nieuwe line-up is nu een live-DVD verschenen, vorig jaar opgenomen in het Londense Shepherd's Bush theater. Daaruit blijkt dat de vervangende musici zijn ook veteranen zijn, die meer dan toegerust zijn voor hun taak. Mick Wilson beheerst bijv. meerdere instrumenten en heeft een zeer wendbare stem waarmee hij perfect zowel de Eric Stewart- als de Lol Creme-leads ("Donna"!) aankan. Dat Gouldman de centrale man is blijkt klip en klaar uit de mini-set vroege Gouldman-composities voor o.a. Hollies ("Bus Stop") en Herman's Hermits ("No Milk Today"). Ook Gouldmans hernieuwde samenwerking met Kevin Godley, GG06, wordt aangestipt: Kevin Godley zingt als speciale gast naast een Ten CC-nummer ook een (helaas wat saaie en veel te lange) GG06-song. GG06 maakte overigens nog geen CD's: zo gauw een nummer af is staat het (tegen geringe betaling) downloadbaar op www.gg06.co.uk . In de interview-sectie op de DVD laat Gouldman zich ontvallen dat er voor volgend jaar een CD gepland is. En dan is er nog het Wax-uitstapje "Bridge To Your Heart". Tjsa, voor een progliefhebber blijven de weldadig symfonisch gedragene, ergens tussen Beatles, Alan Parsons Project en Pink Floyd inhangende songs het mooist. Zoals "I'm Mandy Fly Me". Leuke bonus: Storm Thorgeson die vertelt over zijn hoesontwerpen voor 10 CC.

   
Band Titel Item
   
Yes Owner of a lonely heart Aktueel
Van het album “90125” (Atlantic, 1983)  Yes heeft z’n 40-jarige jubileumtournee door de V.S. moeten afgelasten door aanhoudende ademhalingsproblemen van zanger Jon Anderson. Hij worsteld al een tijdje met steeds terugkerende astma-aanvallen.
King Crimson Elephant talk Live-tip
Van "Deja Vrooom" (Discipline Global Mobile, 1999/2007)
King Crimson, met Gavin Harrison, Pat Mastelotto, Tony Levin, Adrian Belew en Robert Fripp, hebben de afgelopen paar maanden wat optredens en studiowerk in Nashville gedaan en in augustus staat een tour op het programma met totnogtoe alleen data in de VS. Deze opname van “Elephant Talk”stamt uit 1995, toen men met de zogenaamde dubbel-trio-bezetting optrad. Het geweldige nummer van Discipline wordt voorafgegaan door een mooi touch-duet tussen Trey Gunn op Warr Guitar en Tony Levin op Chapman Stick.
Schenker, Michael At the end of a day Live-tip

Van het album “Adventures Of The Imaganation” (SPV, 2000)
Gitarist Michael Schenker, bekend van UFO, Scorpions en zijn eigen MSG treedt op 23 oktober op in de Pul in Uden.

Unifaun Rehacksis Nieuw

Van "Unifaun" (Progress Records, 2008) 
Het uit Nad Sylvan (vocalen, gitaren, toetsen en drums) en Bonamici (toetsen, bassen en percussie) bestaande Unifaun is zwaar schatplichtig aan Genesis en dan met name de periode 1972-1980. Sterker nog, de heren ontmoetten elkaar op een Genesisforum en begonnen, na het elkaar toezenden van eigen muziek een project dat de muziek moest maken die Genesis nooit opgenomen had. Het resultaat klinkt vaak als een hypothese hoe Genesis geklonken zou hebben als Gabriel in 1975 was gebleven. "Wind & Wuthering"-achtige muziek met Gabrieleske zang is regelmatig te horen. Maar er zijn ook letterlijke verwijzingen naar oudere nummers. “Rehacksis” is een instrumental die klinkt als een outtake van “Wind And Wuthering”.

KSIZ Balrog dance Nieuw
Van "Sandcrawler" (Eigen Beheer/Musea, 2008)
Frans duo (gitaar/drum) dat met behulp van gasten in eigen beheer een progmetaljazzrock-CD maakte, dat intussen terecht is opgepikt door het Musea-label. De muziek leunt meer naar jazzrock dan die van soortgenoten Planet X en Liquid Tension Experiement. Afwisseling wordt gebracht door onder andere fraai vioolwerk, fretloze baspartijen, jazzy pianostukken en veelzijdig gitaarwerk. Voor basliefhebbers valt er sowieso veel te genieten, er is zelfs een nummer waarin liefst drie bassisten spelen!
Buyan, Vashti Turning backs  
Tweede officiële album van folklegende Vashti Bunyan komt zo'n kleine 35 jaar na haar debuutalbum “Just Another Diamond Day”. “Lookaftering” is een heerlijke singer-songwriter plaat met een elftal betoverende liedjes. Vashti wordt begeled door een aantal 'moderne' folkies, waaronder Joanna Newsom -  en vooral Max Richter is een belangrijke assistent in het vormen van de muziek. Subtile instrumentatie begleiden de liedjes die af en toe de sfeer van een Nick Drake weten te evenaren. Niet gek: Nick Drake-arrangeur Robert Kirby was ook bij “Lookaftering” betrokken.
John, Elton Grey seal  
Van “Goodbye Yellow Brick Road” (Rocket/Mercury, 1973)
Ja, de man die ooit nog onder zijn eigen naam Reginald Dwight auditie bij King Crimson heeft gedaan kon soms in de jaren ‘70 onverwachts licht-symfonisch uitpakken. Zo ook in dit nummer afkomstig van een van zijn meest diverse albums uit de jaren ‘70: “Goodby Yellow Brick Road”.
Eyestrings  State clean  

Van “Consumption” ( Split Difference, 2005)
Tweede album van Eyestrings, band rond Ryan Parmenter, neef van Discipline-leider Matthew Parmenter. De muziek van de Detroitse band vertoont zeker sporen van Discipline, maar met deze tweede plaat werd zeker vooruitgang geboekt. “Consumption” is een donkere plaat met invloeden reikend van King Crimson tot Radiohead.

Älgarnas Trädgärd Takeoff  

Van “Delayed” (Silence 1974, 2001)
Net als Vashti Bunyan bleef het ook maar bij één album voor deze band in de jaren zeventig. Hun debuut uit 1972 bracht een kruising van King Crimson, Third Ear Band en psychedelica. Met dit tweede album wilde de band meer studio-gericht gaan werken, helaas werd deze door muzikale meningsverschillen ontbonden. Gelukkig zijn de opnamen voor de tweede plaat bewaard gebleven en in 2001 afgemixt. De muziek is nog steeds vrij free-form, met zeker King Crimson, maar ook Jade Warrior als invloed.