Sunday 27 June 2010 Show No. 897

OPENER/LIVE TIP
The pineapple Thief - The state we're in
Van “Someone Here Is Missing” (K-Scope, 2010)
The Pineapple Thief is over enkele maanden drie maal in Nederland te bewonderen:
18/09 Breda, Breda Barst (festival)
23/10 Zoetermeer, De Boerderij
24/10 Uden, De Pul
Pineapple Thiefs album “Someone Here Is Missing” roept vergelijkingen op met Radiohead, Porcupine Tree en bij de opener “Nothing At Best”, the Smashing Pumpkins.  De plaat is niet alleen direct, urgent en haast dwingend, maar ook kort en to-the-point. Dit keer is er weinig ruimte voor epische songs van meer dan tien minuten.Toch valt er nog genoeg te genieten.

NIEUW
Moray, Jim - Bristol Harbor
                   - William Taylor
Van "In Modern History" (NIAG Records, 2010)
“In Modern History” is de vijfde CD van Jim Moray. Dit is inclusief zijn debuut-EP “I Am Jim Moray”, maar exclusief het in april van dit jaar verschenen compilatiealbum “A Beginners Guide”. Op de nieuwe plaat laat multi-instrumentalist Moray zich vooral als folkrocker zonder fratsen
horen, maar juist de fratsen die er wel zijn geven de muziek het nodige extra's. Zo is er het bijna King Crimson-achtige ge-tap in “Bristol Harbor” of het klassiek getinte werk van “The Musicians Of Opera North” in diverse andere tracks, waaronder William Taylor, één van de door Moray bewerkte traditionals. Ook opvallend is de aanwezigheid van Portishead-drummer Clive Deamer op een tweetal tracks. Overigens verschijnt er volgende week via http://www.jimmoray.co.uk/shop.php een deluxe editie van “In Modern History”. Naast het reguliere album zit er een DVD bij met een
korte documentaire over de totstandkoming van de CD, plus vier bonustracks.

NIEUW
Demians - Black Over Gold
Van "Mute" (InsideOut, 2010)
Twee jaar geleden verraste de jonge Fransman Nicolas Chapel met "Building An Empire". In z'n eentje gecomponeerd, gespeeld en gezongen, maar het klonk als een klok, zij het dat het album de originaliteitsprijs niet verdiende. Porcupine Tree, River Side en Anathema waren de overduidelijke invloeden. Op het grote podium van 013 tijdens Symphorce dat jaar maakte hij een schuchtere indruk. Dat is op "Mute" absoluut niet het geval, want op dit opnieuw nagenoeg alleen gemaakte album zet Nicolas regelmatig een flink rauw-harde stem op. Op die momenten gestut door vervaarlijk grommende metalgitaren. Dit nummer is het meest ingetogen en gedragen, al zit het album opnieuw vol sferische passages, die nog steeds doen denken aan genoemde bands. Opnieuw is de productie uiterst professioneel. Nieuw is wel een Arabische melodie in "Overhead" - iets wat op vergelijkbare wijze al wel door Led Zeppelin en Tea Party is verwerkt.

NIEUW
Helmet Of Gnats - Tsunami
Van "High Street" (Ambient Records, 2010)
Het derde album van een band die al een heel leven had vòòr de eerste plaat midden jaren '90 (nog onder de naam A Helmet Of Gnats) verscheen. De basis van de groep werd ooit gelegd in een garage aan High Street in Stamford, Connecticut. Enkele huidige leden speelden in de seventies als pubers al samen. Het titelnummer, van een halfuur, belicht hun herinneringen aan die tijd in 16 hoofdstukken van 1970 tot 1980. Instrumentaal, wel te verstaan, in muziek die eenveel met symfo als met jazzrock te maken heeft. Met solopartijen voor zowel gitaar, bas als toetsen, zonder dat het ooit krachtpatserig wordt. Eerste indruk is dat de wijzer ditmaal iets meer richt symfo neigt. Vooral het openingsnummer "Tsunami" heeft een heel symfonisch, Engels aandoend thema, dat ook zo door ELP bij de horens gevat had kunnen zijn. Halverwege klinken er pompeuze gongs - had zo Carl Palmer achter z'n RVS-drumstel kunnen zijn.

FOLKROCK:
Fleet Foxes - White Winter Hymnal / Ragged Wood 
Van “Fleet Foxes” (Sub Pop, 2008)
Een groep Amerikaanse neofolkies in de traditie van Crosby, Stills & Nash (CSN) en Fairport Convention. Mooie vocale harmonieën (hoewel niet zo complex als bij CSN) en songs met een kop en staart maar toch nog lekkere wendingen er in. Het alweer twee jaar verschenen titelloze album is een smakelijke folkrockplaat, goed geschikt voor zowel zwoele zomeravonden als kille winternachten :-)

NIEUW
Villagers - I Saw The Dead
                - Pieces
Van "Becoming A Jackal" (Domino Recording, 2010)
Nog een multi-instrumentalist, de onder de naam Villagers opererende Ier Conor J. O'Brien. Na een drietal singles is “Becoming A Jackal” zijn debuut. O'Brien is een verteller van macabere verhalen, zoals “I Saw The Dead”. De muzikale invulling van dat nummer heeft wel wat weg van een rustig nummer van Genesis' “The Lamb Lies Down On Broadway”, vooral door de tinkelende pianobegeleiding. Op de myspace-site noemen hij en zijn begeleiders zich alt rock hobbits, hoewel progressieve singer/songwriters een betere omschrijving was geweest. Maar ook hier zijn af en
toe mooie strijkers te horen, dit keer gespeeld door The London Ensemble. Meer informatie op http://www.wearevillagers.com/ en http://www.myspace.com/villagers. Trouwens, vorige week trad  Villagers nog in Nederland op.

LIVE-TIP
Spock's Beard -  Kamikaze
Van het album “X” (eigen beheer, 2010)
15 september Boerderij Zoetermeer
De tiende plaat van the mighty Spock is een ware tour de force van prog geworden, maar wat zijn we ook anders van de band gewend. Kwalitatief staat het als een huis, en de composities zijn ook nog eens fris. Op het album-opener “Edge Of The Inbetween” bijvoorbeeld komt al direct het epische naar voren en het nummer zou niet hebben misstaan op een album als “V” (toeval misschien?). Met twee tracks klokt men zelfs over de 16 minuten en vooral het begin van “From The Darkness” laat de wat steviger kant van de band horen. Een instrumentaaltje mag ook zeker niet missen en “Kamikaze” is precies wat de titel doet vermoeden: de dood of de gladiolen - menig muzikant zal het eerste lot zijn beschoren. Maar natuurlijk verliest men niet de muzikaliteit uit het oor en laat “X” ook de melodieuzere kant van de band horen. Kortom: de algemene consensus is, dat dit de meest complete plaat van de post-Neal Morse-Beard is.

LIVE-TIP
Jon Lord - Gigue
Van “Sarabande” (Purple Records, 1976)
Op 15 november a.s. staat ex-Deep Purple toetsenist in de Philharmonie in Essen (D) om daar met een lokaal symfonie-orkest zowel Deep Purple's “Concerto For Orchestra” als zijn eigen “Sarabande”-suite uit te voeren. Lord levert op dit album een geslaagde mengvorm af van rockband en orkest. Opvallende namen in zijn band: Pete York (drums), Mark Nauseef (percussie) en Andy Summers (gitaar). Deze laatste en Jon Lord zelf geven een puike solo in dit nummer terwijl de beide slagwerkheren een erg sterke solo afgeven aan het eind. Een van de weinige voorbeelden van drumsolo's op albums die bij elke luisterbeurt blijft boeien.

NIEUW
Haale - No Ceiling
Van “No Ceiling” (Channel A Music, 2008)
"Iraanse zangeres/songschrijfster die in de VS woont en die indierock mengt met elementen uit Perzische muziek, zoals Ariane Delawari dat doet met Afghaanse muziek en indierock. In Amerika werd dit album al bewierookt om de vernieuwende manier waarop Haale psych-rock vermengde met soefimuziek. In tien uitstekende zelfgeschreven nummers combineert Haale elektrische rockinstrumenten als gitaar en bas met allerhande Perzische instrumenten, waaronder sitar, viool, cello, klarinet en diverse soorten Midden-Oosterse percussie. Samen met Haales bezwerende zang (deels Engels, deels Perzisch) levert dat vele bijzondere kippenvelmomenten voor elke een beetje avontuurlijk ingestelde luisteraar." (Eric van Domburg Scipio, Heaven)

HERUITGAVE
Mike Oldfield CD1 Hergest Ridge (Part One) (fragment)
Van "Hergest Ridge - Deluxe Edition" (Virgin, 1974 / Mercury, 2010)
Na "Tubular Bells" hebben Mike Oldfield en, daar is 'ie weer, Mark Powell opvolger "Hergest Ridge" onder handen genomen voor een heruitgave als 'deluxe editie'. Als het Xymphonia-playlistarchief ons niet bedriegt is er nog nooit wat van deze plaat gedraaid. Niet geheel onbegrijpelijk: het album klinkt heel herkenbaar als zijnde van de man van "Tubular Bells", maar mist de aansprekendheid. Het feit dat het werk weer uit twee plaatkanten van 20 minuten bestaat verkleind ook een plaatsje op de playlist aanzienlijk. Verschil met zijn voorganger is wel het hogere folkgehalte, wat al een beetje uit de landelijke titel spreekt: het album is genoemd naar een heel hoge heuvel op de grens van Wales en Engeland. Meest imponerende passage is het middenstuk van het tweede deel, waarin liefst 90 gedubte, versnelde gitaarpartijen zijn te horen - wat klinkt als een soort reuze-Gizmotron. Een fascinerende doorontwikkeling van waar Les Paul in de jaren '50 mee pionierde. Oldfield was nooit tevreden over de originele mix (hier bijgevoegd op CD2) en maakte nu een nieuwe stereo- (CD1) en 5.1-mix (de DVD).

HERUITGAVE
Manfred Mann's Earth Band - Castles Burning
Van "Bootleg Archives Volumes 1-5" (Cohesion, 2009)
Eind vorig jaar deed Manfred Mann wat Frank Zappa meer dan 20 jaar terug al deed met z'n "Beat The Boots"-boxen: gewoon zelf een selectie van de bootlegs met je muziek uitbrengen. Dan verdien je er zelf nog wat aan en heb je de bootleggers mooi tuk. Bezwaar is wel dat de geluidskwaliteit niet hi-fi is. Men besloot om de beroerde geluidskwaliteit van de publieksopnamen geen opnamen uit de seventies uit te brengen, de oudste opnamen uit de doos zijn van de "Chance"-tour uit 1981. Ondanks de beroerde geluidskwaliteit is goed te horen dat de groep een enorme power had in die tijd en in écht grote zalen optrad. Eén schijf heeft als bron een live-radio-uitzending van de Noorse radio en dat is schijf 4, opgenomen is (je verzint het niet) het plaatsje Hell in 1999. Die schijf klinkt dus prima en vandaar dat we die nu bij de kladden hebben. Sinds de heroprichting in 1991 (na het slappe album "Masque" in 1987 lag de groep op z'n gat) werden een aantal nieuwe nummers vrijwel elke avond gespeeld, terwijl ze de studioplaten (slechts twee sindsdien) niet gehaald hebben: Bob Dylans "The Times They Are A-Changin'" en Neil Youngs "Castles Burning" (dat eigenlijk "Don't Let Them Bring You Down" heet en van "After The Goldrush" komt). Om die reden, en omdat het een fraaie melodie heeft, een mooie vocale wisselwerking tussen Noel McCalla en Mick Rogers en lekkere toetsensoli, kiezen we laatstnoemde lied.

HERUITGAVE
Wigwam - Losing Hold
                - Lost Without A Trace
Van "Fairyport" (Love Records, 1971 / Esoteric Recordings, 2010)
Fairyport was in 1971 het derde studioalbum van het Finse Wigwam. Het was een dubbel-elpee met een conceptachtige sfeer, die echter ruw werd verstoord door de 17 minuten durende live-jam “Rave-Up For The Roadies”, die de gehele vierde plaatkant vulde. Daarvoor was er echter genoeg te genieten van een vroeg progressieve band, die te omschrijven was als een mengvorm van Mellotron-loze Genesis, pastorale Procol Harum en vocale Gentle Giant. Instrumentaal stond vooral het orgel centraal, maar het totaalgeluid bevat een veelheid aan andere instrumenten, inclusief
klassieke blazers, klavecimbel, celesta, violen en elektrische piano.

REISSUE
Schicke, Führs & Fröhling - Tao
Van “Symphonic Pictures” (Esoteric Recordings, 1976/2010)
Midden jaren '90 verscheen bij The Laser's Edge “The Complete Works Of SFF” en de muziek was een ware revelatie voor velen. Jammer genoeg was de klassiek getinte symfonische rock van het Duitse trio al een tijd niet meer te krijgen maar Esoteric Recordings heeft nu de 3 albums in chique
uitgaven uitgebracht, waarbij het debuut “Symphonic Pictures” (1976) is voorzien van een extra live-schijf met opnamen van redelijke kwaliteit die een veel lossere band laten horen dan op het strak geproduceerde debuut. Wij doen het met de fantastische openingstrack van het album,
dat later ook nog een grote bron van inspiratie zou zijn voor het Zweedse Anglagard.

Sunday 20 June 2010 Show No. 896

NIEUW
Echoes - Epiloque (..Is Where We Start) & Proloque (Where We End...)
van het album “Nature | Existence” (Progrock, 2010)
Dit gezelschap komt uit Venezuela en maakt muziek die invloeden laat horen, die varieren van Pink Floyd (wat dacht je anders met zo'n bandnaam...) tot en met Dream Theater. Geen vaste zanger in deze band: een viertal vocalisten zingen dit debuut vol. Dat komt het bandgevoel dan weer wat minder ten goede maar is niet debet aan de goede sfeer van het album waarin het een gebalanceerde afwisseling blijft tussen harde en melodieuzere stukken. De all round prog rocker zal zeker heel wat plezier kunnen beleven aan dit album. Gitaristen Antonio Silva en Rafael Sequera zijn prima op elkaar afgestemd en krijgen een fraaie ondersteuning van toetsenist Alfredo Ovalles, zodat de band Echoes een heel breed geluid kan presenteren. 

NIEUW
Blitzen Trapper - Destroyer Of The Void
                          - Lover Leave Me Drowning
Van "Destroyer Of The Void" (Sub Pop, 2010)
Ik denk dat dit de eerste keer is dat het in Seattle gevestigde label Sub Pop materiaal aanlevert voor onze uitzending. Het label is vooral bekend als bakermat van de (meer punky kant van de) grunge. Blitzen Trapper is dan ook een buitenbeentje op het label. "Werden de sterren hier alleen uitgedeeld voor ambachtelijkheid, dan zou Blitzen Trapper er wel zes moeten krijgen. Het zestal uit Portland, Oregon moet een encyclopedische kennis van de popgeschiedenis hebben.
"Destroyer Of The Void" is een bizarre mix van ELO, Garth Brooks, vroege folk, countryrock en fantasiepop à la Genesis. Dat alles met verve door elkaar geklutst en opnieuw gemonteerd. De stemmen en koortjes zijn mooi, de instrumentatie laat niets te wensen over: Blitzen Trapper is het einde van een evolutie." aldus Ariejan Korteweg in De Volkskrant. Het titelnummer is nog het meest symfonisch. Het heeft met z'n hak-op-de-tak-overgangen wel wat van het Zweedse ACT.
Niet alle elementen die Korteweg noemt zijn trouwens even evident. We zouden, gezien met strijkers gearrangeerde popsongs als "Lover Leave Me Drowning", The Beatles nog willen toevoegen.

NIEUW/JAZZROCK
Hines, David            - Kinesis
                                   - In My Dream, Again
Van "Inner Duality" (Spicerack Records, 2009)
“Inner Duality” is, na “Nebula” uit 2005, de tweede solo-CD van bassist David Hines. Beide albums werden geproduceerd door Allan Holdsworth-toetsenist Steve Hunt, die ook instrumentaal een flink stempel op de muziek gedrukt heeft. Die muziek is een moderne kijk op de ambachtelijke progressieve jazzrock uit de jaren zeventig, waarbij regelmatig een Return To Forever-invloed te horen is. Hoewel Allan Holdsworth dit keer niet als gast aanwezig is, is ook de gitaar prominent aanwezig, hoewel het natuurlijk vooral het prominent gemixte, funky baswerk van Hines is dat de meeste aandacht vraagt. Overigens zou Jeff Beck eens naar de orkestratie van “In My Dream, Again” moeten luisteren. Gevoelig en krachtig kunnen prima naast elkaar staan.
http://www.cdbaby.com/cd/dhines2/from/eermusic

NIEUW
Anneke van Giersbergen - Waar Gaan We Heen
Van "Wie / Het Kwaad Buiten" (Nationaal Monument Kamp Vugt, 2010)
"Nationaal Monument Kamp Vught heeft in samenwerking met een aantal artiesten een originele, aansprekende manier gevonden om de vele verhalen te presenteren die verbonden zijn met concentratiekamp Vught. Het herinneringscentrum bestaat in 2010 twintig jaar en realiseerde vanwege dit jubileum een CD. De titel van de CD refereert aan het gelijknamige nummer van Gerard van Maasakkers, die aan de basis van de CD staat. Naast Van Maasakkers staan op de CD (vooral nieuwe) nummers van Tom America, BJ Baartmans, Stef Bos, JW Roy, Ernst Jansz en dus ook Anneke van Giersbergen. De CD omvat verschillende muziekstijlen en uiteenlopende teksten en onderwerpen, die op een toegankelijke wijze de geschiedenis van een plek verbinden met universele vragen over vrijheid, solidariteit, medemenselijkheid en keuzebewustzijn.", zo leert ons de website van Kamp Vugt. De CD "Wie" gaat vergezeld van een DVD met een sobere documentaire, "Het Kwaad Buiten", waarin dorpsgenoten worden gevraagd naar hun herinneringen aan het kamp. Voor meer info, zie: http://www.nmkampvught.nl/index.php?id=2205
Van Giersbergens bijdrage is indringend, maar ook uiterst stemmig, met Anneke zelf aan de piano en Tjeerd van Zanen op Mellotron.

NIEUW
Haale - Middle Of Fire
Van "No Ceiling" (Channel A Music, 2010)
"Iraanse zangeres/songschrijfster die in de VS woont en die indierock mengt met elementen uit Perzische muziek, zoals Ariane Delawari dat doet met Afghaanse muziek en indierock. In Amerika werd dit album al bewierookt om de vernieuwende manier waarop Haale psych-rock vermengde met soefimuziek. In tien uitstekende zelfgeschreven nummers combineert Haale elektrische rockinstrumenten als gitaar en bas met allerhande Perzische instrumenten, waaronder sitar, viool, cello, klarinet en diverse soorten Midden-Oosterse percussie. Samen met Haales bezwerende zang (deels Engels, deels Perzisch) levert dat vele bijzondere kippenvelmomenten voor elke een beetje avontuurlijk ingestelde luisteraar." (Eric van Domburg Scipio, Heaven) In dit openingsnummer blijven de Afghaanse elementen op wat percussie na nog in de kast. Het is een intrigerend progressief popnummer in de stijl van Robby Aceto, met wiens spel ook de gitaarfratsen van Mike Gamble te vergelijken vallen.

BETER LAAT DAN NOOIT
Introitus - Ghosts
Van “Fantasy” (eigen beheer, 2007)
Al verschenen in 2007 besteden wij aandacht aan het debuutalbum Fantasy van deze Zweedse formatie. Muzikaal zijn er best wel wat parallelen te trekken met 'ons' Flamborough Head. Introitus heeft ook als kern 2 partners in de vorm van toetsenist Mats Bender en zangeres Anna Jobs Bender en de band gebruikt folky klanken als smakelijke toefjes binnen hun aangename neoprog. Maar Introitus heeft ook een iets andere kant die we met name horen in het dramatische Ghosts, waar in de sound wat meer neigt naar Magenta. Aangename ontdekking met het leuke nieuws dat er dit jaar al een nieuw album zal uitkomen.

NIEUW (IN DER HERHALING)
Anathema  – Summernight Horizon
Van het album  "We're Here Because We're Here" (K-Scope, 2010)
"Het geslaagde tussendoortje “Hindsight” buiten beschouwing gelaten, is dit het eerste studioalbum sinds het indrukwekkende “A Natural Disaster” (2003). Vernoemd naar een lied dat tijdens de Eerste Wereldoorlog vaak gezongen werd om het moreel van de geallieerde troepen op te krikken, is het andermaal geen opgewekt album. Anathema bestaat nu 20 jaar en dat is volgens de band te danken aan het doorzettingsvermogen van de bandleden. De muzikale koers is dan ook vooral het resultaat van hun onderlinge verstandhouding. Dit vertaalt zich in dikwijls mistroostige en melancholische muziek, waarbij de zes Liverpudlians hun ziel blootleggen. Maar er komt toch een zeker optimisme naar voren. Het album lijkt een soort van ultieme zen-ervaring, waarbij alle puzzelstukjes ineens op hun plaats lijken te vallen. Dit heeft de muziek, die tot de meest toegankelijke van de band behoort, maar toch avontuurlijk en afwisselend blijft, naar een hoger niveau getild." (Frans Schmidt, Progwereld) Dit nummer draaien we speciaal als vooruitzicht op de langste dag van het jaar, deze week.

LIVE-TIP
Fischer Z - Battalions Are Strangers
Van het verzamelalbum “Going Red For A Salad” (EMI, 1990), oorspronkelijk van het album “Red Skies Over Paradise” (Liberty, 1981)
Het LOTS festival, ofwel het Lowlands voor de oudere jongere, dat van 27 tot 29 augustus plaats zou vinden op Evenemententerrein Walibi World, is geannuleerd. Wegens tegenvallende kaartverkoop was deze beslissing onvermijdelijk. Degenen die een kaart gekocht hebben krijgen hierover persoonlijk bericht. De al gecontracteerde artiesten Simple Minds en Fischer Z zullen wel een optreden verzorgen, maar dan in Enschede, in Go Planet, op zaterdag 28 augustus. De voorverkoop daarvoor is afgelopen zaterdag begonnen.

HERUITGAVE
Wigwam - Proletarian
                - Inspired Machine
                - Petty-Bourgeois
                - Pride Of The Biosphere
Van "Being" (Love Records, 1974/2001 / Esoteric Recordings, 2010)
“Being” wordt beschouwd als de meest progressieve plaat van het Finse Wigwam. De LP kwam uit in 1974 en was de ultieme poging om internationaal door te breken, iets wat niet helemaal lukte. Pekka Pohjola en Jukka Gustavson verlieten vervolgens de band, waarmee het progressieve element naar de achtergrond werd gedrukt. “Being” is een ambitieus, politiek getint, toetsengericht werkstuk, dat een bepaald melodieuze Canterbury Scene-sfeertje heeft. Dit komt niet door de veelvuldig voorkomende Moog- en elektrische pianosolo's, maar ook door de jazzy inzet van fluiten en andere blaasinstrumenten. De zang is een belangrijk kenmerk, zeker in de gekozen nummers, waarbij typische stemmetjes beurtelings doen denken aan Peter Gabriel, Geoff Mann en Fish.

HERUITGAVE
Trillion -Child Upon The Earth
Van "Trillion" (Rock Candy Records, 1978/2009)
Heruitgave van het debuut van deze Amerikaanse band die behoorlijk pompeuze AOR maakt. Dit is een symfonische AOR-song in een aan Styx verwante stijl. Met toetsenist Patrick Leonard (later in Toy en Third Matinee en natuurlijk producer van Madonna en Roger Waters) en zanger Fergie Fredriksen (midden jaren '80, toen Toto op z'n AOR'st was, korte tijd Toto-zanger). Zonder Fredriksen maakte de band nog "Clear Approach" in 1980, met Leonard tevens op zang. Beide albums waren tijdenlang niet leverbaar en vooral dit "Trillion" was een duur collectors' item geworden.

HERUITGAVE
However - In The Aisles
                   - Lamplight

Van "Sudden Dusk" (1981/2009 North America East Recordings)
Deze in 1977 opgerichte Amerikaanse band had een heel Europese sound, refererend aan o.a. Canterbury-groepen. Net als deze bands is er in de progressieve rock ook een jazzrock-element te ontwaren. "In The Aisles" is een van die korte vocale nummers waarin de Canterbury-invloed evident is. "Lamplight" is een instrumental, die wisselend aan Gentle Giant, Happy The Man en UK doet denken. Dit debuut uit 1981 is een album waarop meeslepende en nerveuze, gedragen en bizarre passages elkaar afwisselen en waarop ook Zappa- en King Crimson-invloeden op vallen te ontwaren. Voor dit album en voor het tweede en laatste album "Calling" uit 1984 verzorgt North America East Recordings de CD-heruitgaves, nadat Kinesis de albums ook al eens had uitgebracht.

HERUITGAVE
Frankie Goes To Hollywood - The Power Of Love (12" version)
Van “Welcome To The Pleasuredome” (ZTT, 1984/25th Anniversary Edition: 2010)
Het mooie aan deze heruitgave is dat het originele album intact is gebleven en dat alle bonustracks op een separate schijf staan. Natuurlijk is die schijf niet compleet (want er zijn heeeeeeeel veeel verschillende versies van songs) maar het biedt wel een aantal mooie dingen zoals de lange versie van deze symfonische ballade. Met veel gevoel voor humor opent producer Trevor Horn deze met een opname van de BBC DJ Mike Read die weigert om “Relax” te draaien nadat hij de hoes van die
single heeft gezien. Twee dagen later doet de BBC de single in de ban en een week later is die single, die toen 3 maanden uit was, nummer 1.
De rest is geschiedenis.

MORE BACK TO THE 80'S
Barclay James Harvest - Guitar Blues
Van “Face To Face” (Polydor, 1987)
Afkomstig van een wel heel erg typisch jaren '80 product. Dit is één van de meer symfonische stukken van het album, geschreven en gezongen door gitarist John Lees.

VADERDAG
For Absent Friends - Father
Van het album “Tintinnabulation” (eigen beheer, 1996)
Vaderdagliedje, vooral voor hen die er niet meer zijn. Afkomstig van het meest symfonische album van de Rotterdamse groep, toen nog met zanger A.T..


Sunday 13 June 2010 Show No. 895

LIVE-TIP
Toto - Falling In Between
Van het album “Falling In Between Live” (Eagle, 2007)
In februari 2010 maakte de band bekend, dat bij Toto-bassist Mike Porcaro ALS gediagnosticeerd is. Ter ere van hem kondigde de band een korte reünie aan voor een tweeweekse Europese tour in juli 2010. David Paich, Steve Lukather en Simon Philips gaan samen met de voormalige bandleden Joseph Williams en Steve Porcaro en aangevuld met bassist Nathan East de band Toto vormen tijdens deze memorabele tweeweekse tour als eerbetoon aan Mike’s onvoorwaardelijke vriendschap en muzikale erfenis als “the groove meister” van Toto. Op 11 juli is de groep de afsluiter van het Bospopfestival in Weert en twee dagen later treedt Toto op in Heerhugowaard in  De Weardse Tempel. De opname die u nu hoorde werd gemaakt in Parijs in 2007.

NIEUW
Porcupine Tree
- What Happens Now?
Van "Anasthetize" (K-Scope, 2010)
Een registratie van een concert uit de "Fear Of A Blank Planet"-tour, gefilmd in oktober 2008 tijdens twee concerten in 013 te Tilburg. De 130 minuten durende film bevat een complete uivoering van het ”Blank Planet” album en bovendien elf oudere publieksfavorieten. Mooi is, dat men overlap met de vorige live-DVD "Arriving Somewhere" heeft vermeden: alleen "Halo" dubbelt. Nu krijgen we o.a. "Sleep Of No Dreaming" en "Dark Matter". De video is opgenomen en bewerkt onder leiding van Lasse Hoile. Er is gebruik gemaakt van high definition camera’s en het geluid is gemixed in stereo en Dolby 5.1 sound. Deze speciale editie gaat vergezeld van een fotoboekje met live-fotografie. Het boek bevat naast de reguliere DVD ook een High Definition Blu-Ray met hetzelfde materiaal. In het gekozen nummer excelleert vooral Gavin Harrison middels het spelen van een ontelbare oneven maatsoort (of liever: een hele hoop maatsoorten door elkaar).

NIEUW
Nick Magnus with Steve Hackett
- Children Of Another God
Van "Children Of Another God" (eigen beheer, 2010)
"Nick Magnus is de uiterst begaafde toetsenist die in de jaren '70 en '80 met Steve Hackett samenwerkte op enkele van diens beste platen. Daarnaast maakte hij kort deel uit van The Enid, maar meestal wordt zijn naam in één adem genoemd met die van de Mellotron, waar hij een specialist op is. Dit solo-album is een schitterend werkstuk geworden, een conceptalbum met teksten van Dick Foster. Magnus wordt bijgestaan door een keur aan bekende musici, zoals Steve en John Hackett, Pete Hicks (ex-Steve Hackett Band) en Tony Patterson. Het openende titelnummer is meteen al een briljant stuk typisch Britse symfo, dat zo van een album van Hackett had kunnen komen. Het kent een fantastische melodie en heerlijke uitspattingen op de Mellotron. Het indrukwekkende tussenstuk heeft ook Genesis-trekjes. Sommige stukken doen denken aan The Alan Parsons Project, andere ademen bijna dezelfde, ook weer typisch Britse, sfeer als het werk van Anthony Phillips." (naar Paul Rijkens, iO Pages. Dit album is 'Vette Krent' in iO Pages 94/2010)

NIEUW
Marillion – The Party 
van “Out of Season” (Racket Records, 2010)
Van de tweede disc van het complete overzicht van het Marillion-weekeinde van vorig jaar pakken we nu de zogenaamde 'Tumble down the years'-avond. Oftewel: er werd teruggeteld middels het spelen van (zo goed als) een nummer van ieder jaar uit het leven van de band. Natuurlijk wel met een klein beetje creatieve vrijheid. Dit monde uit in een zeer mooie setlist die vrij rustig begon met het recentere werk en langzaam werd opgebouwd naar de climax met stukken uit het Fish-tijdperk. Toen de eerste noten van “Slainte Math” werden ingezet Was het feestje compleet. Algemene consensus onder de fans is dat Marillion deze set eigenlijk voor een breder publiek zou moeten uitbrengen, in plaats alleen in eigen beheer. We draaien van deze set “The Party”, een mooie brug naar het volgende weekeinde, waar dit nummers zeker zal worden gespeeld op de eerste avond.

MYSPACE
District 97 - I Can't Take You With Me
Wat krijg je als je een stevige progband combineert met een klassieke celliste en een zangeres die al in de finale-rondes heeft gestaan van American Idol? Je krijgt dan een band genaamd District 97 die in september haar debuutalbum zal uitbrengen op het Laser's Edge label. De song die we draaien is een ingekorte versie zoals die op hun MySpace staat, waar nog meer voorproefjes zijn te horen. Op Youtube valt ook nog de video bij dit nummer te zien:
http://www.youtube.com/watch?v=tZaPUJrykAg .Het zal zo maar kunnen dat District 97 volgend jaar op NEARfest staat.

NIEUW
Haken – Aquarium
Van het album “Aquarius” (Sensory, 2010)

Het Londonse Haken bestaat 3 jaar. “Aquarius” is het eerste volwaardige album van de band.
Het is een conceptalbum met als (sprookjes)thema de man en de zeermeermin. De muziek ligt op het eerste gehoor in het verlengde van die van Dream Theater. Dit komt vooral door de zangpartijen die veel lijken op die van James LaBrie. Toch is de vergelijking met Dream Theater iets te kort door de bocht: de muziek van Haken heeft bijvoorbeeld een grotere diversiteit, zo ook in het geplande nummer “Aquarium” waarin je wordt meegenomen in een draaikolk aan stijlen. Haken treedt trouwens op tijdens het Prog Power Festival in het Limburgse Baarlo, 2 oktober aanstaande.

IN HET NIEUWS
Phil Collins – People get ready
van “Phil Collins Live”
Opgenomen tijdens de eerste solo-tour van de Genesis-drummer/zanger, waar hij al zijn voorliefde voor Motown liet horen. Phil zal binnenkort ook net als Gabriel een cover-album uitbrengen met een kleine 23 Motown-covers (ten minste: op de 'special edition'. De gewone editie bevat er minder) Ook zal hij weer het podium betreden en een klein aantal shows doen in de VS. Dit nummer van Curtis Mayfield is dan wel niet afkomstig uit de Motown-stal, maar zal niet misstaan op de setlist.

LAATSTE NUMMER EERSTE UUR
Deep Purple / Jon Lord – Concerto For Group Änd Orchestra – Movement 
van “In Concert With The London Symphony Ochestra” (Eagle, 1999)
In september 1999 werd voor het eerste in 30 jaar Jon Lords “Concerto For Group And Orchestra weer opgevoerd, nadat de Nederlander Marco de Goeij de partijen had uitgeschreven. Het geheel werd gebracht onder de noemer Deep Purple and friends en er werden die avond andere Deep Purple- en solonummers met orkest gespeeld. Zo kwam de vorige maand overleden Ronnie James Dio langs voor een vertolking van Roger Glovers “Love Is All”.
Centraal stond echter het befaamde Concerto. Jon schijnt hierna de smaak voor het klassieke weer te pakken te hebben gekregen, en verliet de band kort hierop om zich op een aantal klassieke projecten te storten, maar ook de rock vergat. Komend jaar zal hij wederom een aantal groots opgezette concerten met orkest doen, alwaar wederom het Concerto uit 1970 wordt gespeeld, maar ook zal hij het latere solowerk“Sarabande” én meer gaan uitvoeren. Hij maakt dan gebruik van lokale bands (soms Deep Purple cover-bands) en orkesten. Wel zijn er een paar vaste zangers, waaronder Steve Balsamo uit de Britse musical-wereld. In oktober is Jon in Essen te bewonderen.

LIVE-TIP
Silhouette - Cinema Backseat
Van het album “Moods” (Progress Records, 2009)
Nederlandse band die met het sterk gitaar- en toestengeörienteerde nummers, maar met matige zang vorig jaar het album “Moods” maakte. Silhouette is één van de optredende acts op het Progfarm 2010 Festival op zaterdag 6 november. Het jaarlijkse progfestival van Flamborough Head in Bakkeveen presenteert de volgende bands: Silhouette (Nederland), D'AccorD (Noorwegen), natúúrlijk Flamborough Head (Nederland), Sunchild (Oekraine) en Toxic Smile (Duitsland).

NIEUW
Midas: The Slough Of Despond
Van "25th Anniversary Concert & Early Rare Tracks" (Musea/Poseidon, 2009)
Erik Neuteboom noemde in SI Magazine en iO Pages het Japanse Midas ooit  een langdradige mix van PFM (viool) en Marillion (toetsen) op basis van haar eerste twee platen. Dat de groep sindsdien wel degelijk aan kracht heeft gewonnen is te horen op het jubileumalbum ter gelegenheid van het
25 jarig bestaan van de band. Het lange, van het debuut afkomstige The Slough Of Despond bevat in een pakkende compositie veel elementen die symfonische rock zo leuk maken: enthousiaste zang, Rick Wakeman-achtige Moog-solo's, flitsende viool- en gitaarsolo's en vlot drumwerk. Helaas
is slechts een deel van het optreden op deze schijf terecht gekomen. De andere vier tracks zijn uit de archiefdoos, maar ook daar is genoeg te beleven. In een mail deelde de band mee dat ze druk bezig zijn met haar zevende studioplaat.

NIEUW
Vanden Plas
- Quicksilver
Van "The Seraphic Clockwork" (Frontiers, 2010)
"Wat voor “Christ 0” gold, is ook van toepassing op deze opvolger: de overtreffende trap voor wat betreft songschrijven, uitwerking, muzikale agressie, orkestratie, et cetera. Ook is dit wederom een conceptalbum. En ook nu zat er 4 jaar tussen de albums. Tijd die is gevuld met het produceren van eigen musicals (‘Abydos’, ‘Ludus Danielis’ en ‘Christ 0’) en participatie in de musicals ‘Jesus Christ Superstar’ en ‘Hair’. Gitarist Stephan Lill trekt hier stevig van leer en is de sterkste troef op “The Seraphic Clockwork”. Op de voet gevolgd door Andreas Lill die elke vrije seconde opvult met rollende basdrums en bekkengekletter. De overbekende slepende zang van Andy Kuntz heeft hier overigens geen last van. Eigenlijk verdient dit album niets dan lof. Er staat geen enkel zwak nummer op en kent enkele heel fraaie hoogtepunten vol pakkende refreinen, zorgvuldige orkestratie en perfect gitaarwerk. Vanden Plas levert exact dat wat we mogen verwachten." (Govert Krul, Progwereld) "Quicksilver" is op dit voornamelijk met progmetal gevulde album een heel symfonisch stuk met veel sfeerwisselingen, waarin plaats is voor o.a. Hammondorgelerupties en een ingetogen passage virtuoos leadwerk voor basgitaar.

ACTUEEL
Karn, Mick: Saday Maday
Van "Bestial Cluster" (CMP Records, 1993)
Vorige week meldde de website van voormalig Japan-bassist Mick Karn (http://www.mickkarn.net/) dat bij hem kanker is ontdekt. Door de ernst van de situatie en tegelijkertijd zijn financiële situatie heeft men besloten om geld in te zamelen om de peperdure behandeling te bekostigen. Zelfs Midge Ure (waarmee Karn regelmatig gewerkt heeft) komt in actie en wil een benefietconcert organiseren, waarbij hij zelfs een Japan-reünie voor mogelijk houdt (http://www.bbc.co.uk/6music/news/20100611_midge.shtml). Wij gaan voor de gelegenheid terug naar Micks derde solo-album, het fraaie, door David Torn en Karn geproduceerde “Bestial Cluster” uit 1993, waarop overigens ook ex-Japan-collega's Steve Jansen en Richard Barbieri te horen zijn.

IN HET NIEUWS:
Neu! - Isi
Van “Neu 75” (EMI, 1975)
Deze week werd bekend gemaakt dat voormalig Neu-lid Michael Rother deze zomer concerten zal geven onder de noemer "Hallogallo 2010". Hij wordt bijgestaan door Steve Shelley (Sonic Youth), Benjamin Curtis (School of Seven Bells) and Aaron Mullan (Tall Firs). Samen zal men muziek spelen van Neu!, maar ook van Harmonia en Michael Rothers solo-albums. Er zijn nog geen concerten in de buurt aangekondigd, niet eens in Duitsland zelf, maar wel een mooie aanleiding om de openingstrack van het album Neu '75 eens te draaien omdat daar met name de invloed van Michael Rother het meest aanwezig is.

IN HET NIEUWS
Helmet Of Gnats - Lesser Beings / Misfit Toys
Van “Helmet Of Gnats” (Ambient Records, 2004)
De Amerikaanse band Helmet Of Gnats viel in 2004 ontzettend positief op met hun energieke titelloze album gevuld met symfonische jazzrock. Deze week heeft de band eindelijk de opvolger, “High Street”, uitgebracht welke voor als nog via bekende mailorders als Wayside, Synphonic en The Laser's Edge is te krijgen, snel gevolgd door CD Baby en Amazon. We doen het nu nog even met twee tracks van het vorige album.

Sunday 06 June 2010 Show No. 894

OPENER
Gabriel, Peter - Down The Dolce Vita
Van “Peter Gabriel (1)” (Virgin, 1979)
Lekker bombastisch nummer met orkest. En toevalligerwijs is er een tweede deel van de New Blood-tour aangekondigd, tijdens welke Gabriel alleen begeleid door orkest zal optreden. Het eerste deel van zo'n concert bestaat uit de integrale vertolking van het recente coveralbum “Scratch My Back”, het tweede deel behelst highlights uit Gabriels solo-carrière in nieuwe arrangementen.

NIEUW
Anathema - Everything
                       - Universal
Van "We're Here Because We're Here" (K-Scope, 2010)
"Het geslaagde tussendoortje “Hindsight” buiten beschouwing gelaten, is dit het eerste studioalbum sinds het indrukwekkende “A Natural Disaster” (2003). Vernoemd naar een lied dat tijdens de Eerste Wereldoorlog vaak gezongen werd om het moreel van de geallieerde troepen op te krikken, is het andermaal geen opgewekt album. Anathema bestaat nu 20 jaar en dat is volgens de band te danken aan het doorzettingsvermogen van de bandleden. De muzikale koers is dan ook vooral het resultaat van hun onderlinge verstandhouding. Dit vertaalt zich in dikwijls mistroostige en melancholische muziek, waarbij de zes Liverpudlians hun ziel blootleggen. Maar er komt toch een zeker optimisme naar voren. Het album lijkt een soort van ultieme zen-ervaring, waarbij alle puzzelstukjes ineens op hun plaats lijken te vallen. Dit heeft de muziek, die tot de meest toegankelijke van de band behoort, maar toch avontuurlijk en afwisselend blijft, naar een hoger niveau getild." (Frans Schmidt, Progwereld) Misschien wel de twee meest symfonische nummers van een sowieso zeer stemmig en verzorgd gearrangeerd album. In "Universal" is een fraai strijkorkestarrangement te horen.

NIEUW
Marillion - Season's End
van “Out Of Season” (Racket Records, 2010)
In 2009 hield Marillion voor de tweede keer een Marillion Weekend in Port Zelande en wel van 20 tot 23 maart. Over drie avonden speelde de band 3 totaal verschillende sets. Voor de liefhebber en aanwezigen is er nu na te genieten met een DVD-set met al die optredens. De eerste disc staat in het teken van het album “Season's End”, dat zijn 20-jarige jubileum vierde in 2009. Het geheel is een een mooie box gestoken en kniknt ok nog eens fantastisch. Daarnaast zijn de fans het er nu
al over eens dat dit een van de best geschoten DVD's is. Het is dan ook echt een labour of love.
Volgend jaar zal de band het feestje weer herhalen en zal de eerste avond in ieder geval het gehele “Holidays In Eden”-album gespeeld worden. Wie er nog naar toe wil moet echter snel zijn aangezien er afgelopen week nog maar 150 plekken vrij waren. Volgende week meer...

PSYCHEDELISCHE SINGER/SONGWRITER BRITPOP
Travis - The Cage
Van “The Invisible Band” (Indipendiente, 2001)
Lekker luchtig plaatje van deze Britse band die duidelijk is geïnspireerd door The Beatles. Muzikaal neigt het vaak ook naar het singer/songwriter-genre en zelfs psychedelica. Zo doet dit nummer aan Britse psychedelische protoprogband Fairfield Parlour denken.

NIEUW
Quidam - Sanktuarium
Van "Strong Together" (Rock Serwis, 2010)
Mooi verzorgde release van de Poolse groep: Een live-DVD, vergezeld van dezelfde opnamen op twee CD's, verpakt in een fraaie uitklapdoos. Het betreft in Polen gemaakte opnamen van de "Alone Together"-tournee. De hoofdmoot van de setlist komt van de twee platen met de huidige vocalist, zanger Bartek Kossowicz: "SurREvival" en vooral "Alone Together". Geïncorporeerd in de eigen nummers zijn fragmenten van o.a. King Crimsons "Red" en The Doors' "Riders On The Storm". Besloten wordt met (een overigens matige) cover van Pink Floyds "Wish You Were Here". Interessant is het om Bartek "Sanktuarium" te horen zingen, de klassieker van de eerste Quidam-plaat, toen nog met zangeres. Zijn benadering (let op het gebruik van dynamiek) is echt totaal anders.

NIEUW (REPRISE)
PSP - Indian Summer
Van "Live" (Forest Music, 2010)
Een paar weken geleden besteden we aandacht aan de live-CD van het gelegenheidstrio Philippe Saisse/Simon Phillips/Pino Palladino, waarop lekkere jazzrock, verantwoorde fusion en een moderne kijk op jazz werden gecombineerd. In Japan, waar het optreden plaatsvond, verscheen de plaat met een bonus-track, de Simon Phillips-compositie “Indian Summer”, waarvan het origineel te vinden is op “Symbiosis” uit 1995, terwijl de drummer het ook op een andere live-plaat plaatste: “Another Lifetime” uit 1999. Uiteraard valt dit nummer in de eerstgenoemde van de drie aangehaalde stijlcategorieën: lekkere jazzrock dus.

LIVE-TIP
Supertramp - The Logical Song
Met zowel Supertramp als de voormalige zanger van de groep, Roger Hodgson in de concertagenda kunnen we niet om deze band heen.
Roger Hodgson: 12 juni in Den Haag in het World Forum, het voormalige Congresgebouw.
Supertramp: 4 oktober in Arnhem in het Gelredome.

AKTUEEL: FOCUS IN NIKE VOETBAL WK CAMPAGNE
Focus - Hocus pocus
Van “Moving Waves” oftewel “Focus 2” (EMI, 1971)
Ter ondersteuning van de WK campagne voor 2010 heeft Nike gekozen voor de oude hit “Hocus Pocus” van de Nederlandse progrockband Focus. Op vrijdag 21 mei jl. werd de indrukwekkende drie minuten durende Nike-film “Write The Future” gelanceerd via Facebook, Youtube en televisie in maar liefst 32 landen tijdens de Champions League-finale. (bron: Progwereld)

LIVE-TIP
IQ – Frequency
Van het meest recente IQ- album “Frequency” (Inside Out, 2009)
IQ viert dit jaar het 25-jarig bestaan van “The Wake”. Er zal een speciale CD-editie verschijnen en de band doet een tournee om dit heuglijke feit te ondersteunen: op 17 juni is dat te zien in Bochum in Zeche en op 19 juni in Zoetermeer, in De Boerderij.

COVER
Easy Star All-Stars - Money/Us And Them
Van "Dub Side Of The Moon - Live" (Easy Star Records, 2006)
In 2003 waagden The Easy Star All-Stars zich aan een reggae-versie van de progressieve rock-klassieker “Dark Side Of The Moon”. De CD “Dub Side Of The Moon” werd een behoorlijk succes, zowel binnen de reggae als binnen breed denkende progressieve fans. De plaat ging gepaard met flink wat live-optredens en van één van die shows werd in 2006 een registratie op
DVD gezet. Met twee blazers, een toetsenman, drummer, percussionist, bassist, gitarist, zangeres en reggaerapper werd een breed bandgeluid neergezet, die doordat meerdere instrumentalisten tevens de microfoon ter hand nemen ook vocaal weet te overtuigen. In tegenstelling tot het gitaarsololoze studioalbum bevat de live-uitvoering van “Money” een behoorlijk ruige solo op de zessnaar die vervolgens naadloos overgaat in het aardig tegen het origineel aanleunende sferische intro van “Us And Them”.

ZOMERSYMFO
Hoelderlin - Honeypot
Van “Hoelderlin” (Intercord/EMI, 1975)
In 1975 verscheen het tweede, titelloze album van deze Duitse formatie. Het was tevens het eerste album waar op de band definitief ging voor een symfonisch progressief geluid, na een debuutalbum dat meer een folkrock sound liet horen. De zang is niet bepaald bijzonder te noemen maar het heeft wel een charmant karakter. Het zijn met name de altviool Christoph Noppeney en het smaakvolle toetsenwerk van Joachim Grumbkow die de toon zetten.

ZOMERJAZZROCK
Ecstasy In Numbers - Cruisin'
Van het album“Spellbound” (eigen beheer, 1998)
Ecstasy In Numbers is een trio rond drummer Garey Williams en gitarist Mike Mattingly dat samen met bassist Dean Schmidt het hele smaakvolle jazzrock-album “Spellbound” uitbracht in 1998. Jammer dat er na het jazzier “The Search” uit 2000 op plaatgebied weinig meer van deze heren is vernomen. Optreden doet EIS echter nog wel regelmatig: zie http://www.ecstasyinnumbers.com

VAN EIGEN BODEM
Knight Area - Awakening
Van het meest recente album “Realm Of Shadows” (The Laser's Edge, 2009)
De Nederlandse band heeft een optreden, op 12 juni in De Sjor in Roggel moeten cancellen.
Door persoonlijke omstandigheden ziet de band zich hiertoe genoodzaakt.
Andere optredens gaan gewoon door.

ZOMERSYMFO
Jadis - The Beginning And The End
Van het album “More Than Meets The Eye” (Giant Electric Pea, 1992 / Inside Out, 2005)
Dit tweede Jadis-album is echt zo'n plaat die het eigenlijk alleen maar erg goed dat het als het mooi zomers weer is. Het zit hem in die sprankelende tonen uit Gary Chandlers gitaar, zoals je die aan het begin van dit nummer hoort. De heruitgave uit 2005 op Inside Out, die volledig is geremixt en gemasterd, zorgt er ook nog eens voor dat het geheel echt fantastisch klinkt. Let maar eens hoe
heerlijk lekker laag die baspedalen er halverwege in knallen.