Sunday 28 Maart 2010 Show No. 884

ZOMERTIJD
Pink Floyd – Time
Van het album “Pulse” (EMI, 1995)
Een passend begin op de dag dat we de tijd een uurtje vooruit moesten zetten. “Time” is een nummer uit 1973 van de Britse groep Pink Floyd en verscheen op het album “Dark Side Of The Moon”. Het is de enige song waar alle vier de namen van de bandleden als componisten bij vermeld worden. Het lied wordt ingeleid door een halve minuut getik en gerinkel van verschillende klokken, opgenomen door Alan Parsons. De tekst handelt op melancholische wijze over het verstrijken van de tijd en het aflopen van de jeugd. (Uit Wikipedia)

NIEUW
Odyssice – Flags Without a Heart
Van “Silence” (Cyclops, 2010)
Tien jaar hebben we er op moeten wachten maar eindelijk is 'ie er dan, de opvolger van “Impression”, het tweede volwaardige album van de Nederlandse groep Odyssice. En net als zijn voorganger bestaat “Silence” weer uit hoogstaande instrumentale symfonische rock met een sterke knipoog naar Camel, maar ook naar bands als Collage en Satellite. Centraal staan nog steeds Bastiaan Peters op gitaar en Jeroen van der Wiel op toetsen. Bastiaan tovert weer heerlijke solo’s uit zijn vingers en doet zeker niet onder voor een Andy Latimer of Steve Hackett. Bassist Pascal van der Pol zit sinds 2002 niet meer bij de band. Sinds 2004 heeft Odyssice een nieuwe bassist in
de persoon van Peter Kosterman. Met drummer Menno Boomsma vormt hij een ijzersterke ritmesectie.

NIEUW
Katatonia - Onward Into Battle
- Inheritance
Van "Night Is The New Day" (Peaceville, 2009)
Ooit was Katatonia een deatmetalband, compleet met gruntzang. Maar Katatonia is niet de enige stevige band die een meer progrock-getinte kant op gaat. Net als bijv. Anathema bevat dit album de nodige zwaarmoedige sferische songs. Toch zijn er ook nog steeds metalmomenten, zoals bijv. Opeth ook een metal- en een meer symfonische kant combineert. Oor noemde Katatonia daarom al 'het melodieuzere broertje van Opeth'. "Onward Into Battle" heeft een enigszins Crimsonesque riff, "Inheritance" is erg op sfeer gericht, met Mellotron-achtige sounds.

NIEUW
Jaga Jazzist - Book Of Glass
                      - Touch Of Evil
Van "One-Armed Bandit" (Ninja Tune, 2010)
De lange periode tussen “What We Must” uit 2005 en het onlangs verschenen “One-Armed Bandit” wordt door Jaga Jazzist meer dan goed gemaakt, door het nieuws dat rond deze tijd eveneens de eerste officiële live-DVD zal verschijnen, getiteld “Live At Cosmopolite”. Het betreft hier een opname uit 2005, dus de nadruk zal waarschijnlijk op “What We Must” liggen, de plaat waarmee de veelzijdige Noren ook in progressieve rockkringen door wisten te dringen. Met de nieuwe CD heeft Jaga Jazzist zich verder ontwikkeld, dit keer vooral door de minimalistische invloeden in haar
orkestrale muziek op de voorgrond te laten treden. Dit heeft ongetwijfeld met het thema van de mechaniek van een machine te maken, aangezien de nummers vaak met grote precisie en veel details en herhalende thema's gecomponeerd zijn. De lange akkoorden in het afsluitende “Touch Of Evil” voelen dan bijna als een bevrijding. In recensies wordt de band overigens vergeleken met Gentle Giant, voornamelijk omdat de groep net als de Britse cult-proggers bestaat uit talloze musici die multi-instrumentalist zijn en dat live ook volledig waarmaken.

NIEUW
Musée Mécanique - The Propellors
Van "Hold This Ghost" (Souterrain Transmissions, 2009)
"Je vernoemt je band naar je favoriete museum in San Francisco. Dat is volgestouwd met antieke muziekinstrumenten en arcadespellen. Je speelt je plaat vol met belegen instrumenten zoals glockenspiel, lap steel en melodica. Je schrijft teksten over historische gebeurtenissen zoals de eerste gemotoriseerde vlucht in 1903. Het is duidelijk: dit is geen plaat vol met hippe, vooruitstrevende house. Wel met intieme, breekbare folk. Toch sprankelen de songs ook. Door het tempo niet te laag te houden. Of door een museum aan instrumenten te gebruiken. Zoals daar, naast het bovengenoemde, bijvoorbeeld zijn: cello, trompet, akoestische gitaar, percussie en zingende zaag. Zanger Micah Rabwin roept een intiem soort melancholie op, in combinatie met de caleidoscopische sprookjesklanken. De tien subtiele nummers staan bol van de originele muzikale ideeën en fijnzinnige arrangementen. De allerrustigste songs doen denken aan Nick Drake of Sufjan Stevens. Wonderschoon." (André Roozendaal, Kindamuzik)

REMASTERRERELEASE
Fish: Cliché
Van "Vigil In A Wilderness Of Mirrors" (EMI, 1989/Chocolate Frog Record  Company, 2006)
We hebben nog geen aandacht besteed aan het feit dat Fish'  solo-debuut sinds de eerste uitgave in 1989 al twee keer is heruitgebracht. Een digitaal geremasterde versie verscheen  in 1997, die in 2006 nogmaals werd uitgebracht door Fish' eigen label in een fraai digipack. Wat vooral lijkt op te vallen is de prominente plaats die de heerlijk glijdende bas van John Giblin in de mix heeft gekregen. Vandaar nog maar eens dit emotioneel geladen kunstwerkje dat eigenlijk veel te weinig gedraaid is in de meer dan 17-jarige Xymphonia-historie

OPENER
Tinyfish – Motorville
van “Tinyfish” (Eigen beheer, 2007)
Engelse neoprogband die al 2 albums op haar naam heeft staan en een live-DVD opgenomen heeft in Polen. In Xymphonia hebben we echter nog geen aandacht gehad voor deze band. Het debuutalbum bevat pure Engelse neoprog in de traditie van bands als Mr So & So, hoewel er ook een duidelijke AOR-tic in zit. De band maakt geen gebruik van een toetsenist, maar in plaats daarvan vooral van gitaar-synths.

LIVETIP
Tom McRae - Silent Boulevard
Afkomstig van “All Maps Welcome” (Sony, 2005)
Morgen, maandag 29 maart is Tom McRae nog te zien in de Melkweg, Amsterdam of anders dinsdag in de Oosterpoort in Groningen. Een deel van onze redactie zag hem afgelopen donderdag al in Utrecht: een wederom ijzersterk concert. Dit “ Silent Boulevard ” was een hoogtepunt.

LIVETIP
Tangerine Dream - Three Bikes In The Sky
Van “Melrose” (Private, 1990)
Tangerine Dream speelt aanstaande dinsdag, 30 maart, in de Zoetermeerse Boerderij.
De Berlijnse elektronische muziekgroep werd in 1967 door Edgar Froese opgericht. De band is een van de pioniers in het elektronische genre. Aanvankelijk speelde Tangerine Dream avant-garde-rock, maar vanaf 1972 keerden de heren conventionele instrumenten de rug toe en speelden ze uitsluitend met elektronische instrumenten. Dit nieuwe genre wordt ook de Berlijnse School genoemd. De doorbraak in de hitlijsten kwam in 1974 met het album “Phaedra” en na een tour door Engeland maakte de groep naam bij een groter publiek. Sindsdien hebben Edgar Froese en zijn companen een enorm oeuvre op hun naam staan met meer dan 80 studioalbums, waaronder talloze soundtracks voor films.

ACTUEEL
Rush - Subdivisions
Van de DVD “Snakes & Arrows” (Anthem, 2008)
Rush wordt vandaag toegelaten tot de Canadese Songwriters Hall of Fame. Dit vindt plaats in de Toronto Centre Of Arts. Aan deze prestigieuze Hall Of Fame worden alleen artiesten toegelaten die over een langere periode ene significante bijdrage hebben geleverd aan de Canades populaire muziekcultuur. Rush heeft de toelating te danken aan 5 songs: “Tom Sawyer”, “The Spirit of Radio”, “Limelight”, “Closer to the Heart” en “Subdivisions”. Onder de songs die al toegelaten zijn zitten klassiekers als Joni Mitchells “Big Yellow Taxi”, “American Woman” van The Guess Who en Leonard Cohen met “Hallelujah”. Rush zal vanavond live spelen, naast o.a. Les Claypool van Primus, die “The Spirit Of Radio” gaat spelen

IN HET NIEUWS
Karmakanic - Eternally Pt.2
Van "Who's The Boss In The Factory" (Inside Out, 2008)
Door de problemen bij SPV waren vele Inside Out-releases een tijdlang niet leverbaar. Toen Century Media de Inside Out-distributie overnam was er in eerste instantie slechts een selectie leverbaar. Deze week is daar een flinke worp bijgekomen, waaronder dit meest recente Karmakanic-album, dat meteen nu zeer vriendelijk geprijsd is. Karmakanic bracht overigens met Angents Of Mercy onlangs een live-CD-uit: een verslag van hun gezamenlijke tournee, die ook vorig jaar het Symphorce-festival aandeed. Wij pakken dat studio-album nog even, met het naar een imposante climax bouwende "Eternally", waarin virtuozen als Lalle Larsson (keyboards), Zoltan Csörsz (drums) en natuurlijk bandleider Jonas Reingold (bas) kunnen laten horen wat ze waard zijn.

PRE-HISTORIE
Caravan - And I Wish I Were Stoned / Don't Worry
Van het tweede album “If I Could Do It All Over Again, I'd Do It All Over You” (Decca, 1970)
Op haar tweede album weet deze Canterbury-band echt haar eigen geluid neer te zetten. Dit nummer is er één met een voor Caravan begrippen schaars goed: een gitaarsolo...

WERELD VOL MUZIEK
Ache – Still Hungry (Vampir Song)
van “Pictures From Cyclus 7” (CBS, 1976)
Het derde album van deze progband uit Denemarken is de meest toegankelijke van de groep. Het idee was een conceptplaat te maken in de lijn van Pink Floyds “Dark Side Of The Moon” en voor tekstuele ondersteuning nam de band de Deense dichter Bo Lillesöe in de armen. Het resultaat is een redelijk toegankelijke plaat die inderdaad Floyd-invloeden laat horen, maar ook Kayak-trekjes heeft. Een van de pluspunten is de aangename zang - let wel, de band heeft er twee in dienst.

Glasshammer - Shapes Of The Morning
Van het album “Chronometree” (Arion, 2000 )
Amerikaanse groep die virtuoze symfo maakt, op dit album zwaar geïnspireerd op ELP (let op 't vingervlugge Emerson-achtige orgel-werk), maar daar toch een eigen draai aan gevend in spannende, afwisselende nummers. Ook Yes is trouwens een duidelijke invloed. Met gastgitaar-partijen van Arjen 'Ayreon' Lucassen.

PRE-HISTORIE
Spring - Gazing
Van het enige album “Spring” (1971; heruitgebracht op CD door o.a. Repertoire)
Vrij obscure symfo met o.a. Pick Withers, de eerste Dire Straits-drummer. Gedragen Mellotron-sferen naast fraai orgel en pianospel. Dit alles wel gecombineerd met een flinke rock-drive.

Sunday 21 Maart 2010 Show No. 883

Satellite - 4 No Disgrace
Van “ A Street Between Sunrise And Sunset” (Metal Mind, 2003)
“A Street Between Sunrise And Sunset” is het debuut van Satellite, dat voor velen een geconcentreerd Collage is, maar dan wel geheel naar de hand gezet door drummer en leider Wojtek Szadjowski. Redactielid Aldwin zegt over Satellite: “precies wat ik wens van mijn symfonische rock: heel bombastisch, erg melodieus, zeer goed uitgewerkt”.

NIEUW
High Above The Storm - Good For Me
                                      - For Maurice
Van "High Above The Storm" (Eigen Beheer, 2009)
High Above The Storm is een Engels trio dat de piano weer prachtig in popmuziek laat weerklinken. Bandlid Louis Warner vond desgevraagd de vergelijking op het titelloze debuut van "Something like Blue Nile playing their view on postrock with Telefon Tel Aviv without samples in mind" wel geslaagd, omdat hij het geweldige bands vindt en het een eer vindt ermee vergeleken te worden. We moeten hier zeker ook Talk Talk aan toevoegen, zeker omdat High Above The Storm net als Talk Talk regelmatig gebruik maakt van de diensten van trompettist Henry Lowther (ook te horen op albums van ondermeer Caravan, Jack Bruce, Jack Lancaster, Gordon Giltrap, Quantum Jump en RMS). Hoewel de CD (voor een prikkie via http://www.highabovethestorm.com/music.html en http://www.myspace.com/highabovethestorm te bestellen) al in november 2009 uit kwam, nemen we 'm toch mee voor de lijstjes van dit jaar.

NIEUW
Kaipa - In The Wake Of Evolution
The Words Are Like Leaves
Van "In The Wake Of Evolution" (Inside Out, 2010)
Hans Lundins nieuwe album ligt rechtstreeks in het verlengde van zijn voorgangers, die ook al steeds duidelijke exponenten van de Zweedse neo-progschool waren. Enerzijds is er de wisselwerking tussen de stemmen van Patrik Lundström (Ritual) en Aleena Gibson, anderszijds die tussen Lundins keyboardsoli en de gitaarsoli, ditmaal van de hand van de uiterst adequate Per Nilsson. De meeste stukken hebben een vergelijkbaar muzikaal concept: een rustig begin, overgaand in een vocaal deel en vervolgens een versnelling of een modulatie, die de inzet vormen van een wervelend instrumentaal deel. Keyboard en gitaar gaan dan, al klimmende naar een climax, een duel aan om op een extatische muzikale hoogvlakte te eindigen. Dit over een soms naar jazzrock neigende ritmische ondergrond van bassist Jonas Reingold (The Flower Kings, Karmakanic) en drummer Morgan Agren (Mats & Morgan).

Sweet Pickle Salad – Limits
Demo's uit 1994
Leden van de groepen The Black Crowes en Jellyfish organiseerden zo'n anderhalf decennium geleden jamsessies, puur voor de lol. Hoewel? De heren waren toch iets serieus van plan en namen onder de noemer Sweet Pickle Salad een aantal nummers op. De band bestond uit: zanger Chris Robinson (van The Black Crowes), gitarist Marc Ford (The Black Crowes), gitarist Craig Ross (Lenny Kravitz), toetsenist Roger Manning (Jellyfish), drummer Andy Sturmer (Jellyfish), bassist Jimmy Ashurst (Ju Ju Hounds) en een niet nader genoemde 15-jarige fluitist.. Natuurlijk is er de kracht van het internet en nu zijn er vier tracks die circuleren onder Black Crowes- en Jellyfish-fans. De muziek is zoals Chris Robinson beschreef een kruising tussen CSNY en Pink Floyd. Natuurlijk zit het bluesy karakter van The Black Crowes er ook in.

PRE-HISTORIE
Gentle Giant - Funny Ways
Van “Gentle Giant” (PolyGram, 1970)
Het bekendste nummer van het debuut album uit 1970. Een album dat een beetje een ondergeschoven kindje is in de discografie van de groep. Toch is het een album dat van begin tot eind bijzonder prettig wegluistert.

VAN EIGEN BODEM / OBSCUUR
Lethe - Could in Fingers
Van “Lethe” (M.M.P. (=eigen beheer), 1981)
Met maar één gemaakt album is Lethe een van de vele obscure symfo bands die Nederland rijk was in de jaren '70. Ontstaan uit de as van de band Mirror, die een van de meest dure Nederlandse privé-persingen op zijn naam heeft staan. Waar Mirror nog een zangeres in de gelederen had, is Lethe volledig instrumentaal. Lethe bracht in 1981 de eerste en tevens laatste plaat uit in eigen beheer. De muziek is zoals verwacht bij een instrumentale band geïnspireerd door bands als Focus en Camel. En vooral de tweede kant van de plaat is smullen. Het is dan ook een schande dat de plaat tot heden niet op CD is verschenen.

OPENER TWEEDE UUR / CONCERTAGENDA / IN HET NIEUWS
Toto - Only The Children
Van "The Seventh One" (CBS, 1988)
Dat de band vast wel weer bij elkaar zou komen hadden we wel verwacht, maar zó snel?
Er gaat een Toto-line-up een korte tournee door Europa ondernemen deze zomer. Weer met David Paich op toetsen. En Joseph Williams i.p.v. Bobby Kimball. De aanleiding is minder leuk: het blijkt dat Mike Porcaro, die tijdens de vorige tournee verstek moest laten gaan (en vervangen werd door Leland Sklar) ALS heeft, dezelfde ziekte als Stephen Hawking en Jason Becker. De tournee is dus (vooralsnog?) een tijdelijke reformatie om geld in te zamelen voor 'brother Mike'. Niet Lee Sklar, niet oer-Toto-bassist David Hungate, maar nog zo'n sessiebeest, Nathan East, is de bassist. Voordeel: East heeft een prima stem voor de koortjes en kan mooi de partijen zingen die op de vorige tournees door Greg Phillinganes werden gedaan. Toto doet twee optredens in Nederland: Op Bospop (11 juli) en in Heerhugowaard (13 juli). Gezien de aanwezigheid van Joseph Williams ligt het voor de hand dat het album "The Seventh One" flink aan de orde zal komen: het was hét succesalbum met deze zoon van filmmuziekcomponist John. Daarom pakken wij een nummer van dit album: een van de puurste A.O.R.-nummers van de schijf, met vocalen van Joseph en trouwens ook nog een korte bas-break voor Mike.

NIEUW/CONCERTNIEUWS
Savatage - Edge Of Thorns
Van "Still The Orchestra Plays - Greatest Hits Volume 1 & 2" (2010 earMUSIC/Edel)
Terwijl Jon Oliva druk in de weer is met zijn metalband Pain (de nieuwe plaat "Festival" is net uit en de band is geboekt voor het Zwarte Cross Festival op 17 juli in Lichtenvoorde) verschijnt er een drieschijfs compilatie van zijn oude band. De twee verzamel-schijven zijn leuk, maar het hoogtepunt wordt gevormd door de bijgevoegde DVD, met een compleet concert uit 1994, de tournee voor "Handful Of Rain", met de van Testament bekende Alex Skolnick als gitarist en Zachary Stevens als leadzanger. Hoewel Jon Oliva af en toe wat regeltjes meezingt, staat hij toch vooral breed grijnzend keyboards te spelen. In z'n eentje brouwde hij een aantal akoestische versies van Savatage-songs, die als een soort bonus aan de tweede CD zijn toegevoegd.

IN HET NIEUWS:
Genesis - Watcher Of The Skies
Van “Foxtrot” (Charisma, 1972)
Afgelopen week is Genesis opgenomen in de Rock & Roll Hall Of Fame. De klassieke bezetting minus Gabriel was daar bij aanwezig. Live werd er helaas niet gespeeld maar dat werd goed gemaakt door de Amerikaanse jamband Phish die een gloedvolle “Watcher Of The Skies” neerzette, gevolgd door een rommelige “No Reply At All”. Hoogtepunt was echter de toespraak van
Phish-gitarist/zanger Trey Anastasio die een lans brak voor de progrock nalatenschap van de band, .
die inmiddels ook te viden is op Youtube. Ook Phish' uitvoering van “Watcher Of The Skies” is op Youtube te vinden. Vermakelijk om de gezichten te zien van genodigden als Bruce Springsteen, Meryl Streep, Iggy Pop en Eddie Vedder bij zo'n lang  überprog-Mellotron-intro:-)

AMERICANA
The Illustrated Band: All These Secrets
Van "The Forever Of Now" (Eigen beheer, 2004/CDBaby)

HET VOORJAAR TEGEMOET /  VOL VERWACHTING KLOPT ONS HART
Moon Safari - Bluebells
Van “Blomljud” (eigen beheer, 2008)
Deze Zweedse band, bekend om een zonnige sound vol zalige zangharmonieën, is hard aan het werk om een opvolger voor het tweede album “Blomljud” op te nemen, die nog voor de zomer moet gaan verschijnen.

IN HET NIEUWS
Shakary - Open skies
Van “Alya” (Kalipionia, 2000)
Shakary, uit Zwitserland, heeft al 2 CD’s (namelijk “Alya” en “The Last Summer”) uitgebracht in respectievelijk 2000 en 2002. De besprekingen waren overal positief maar er waren vooral negatieve bemerkingen over de zang. Aloisio Maggini op het eerste en Michael Branzino op het tweede album zijn goede zangers maar niet van topkwaliteit. Vooral hun accent werd fel bekritiseerd. Dus besliste Shakary om de twee albums volledig te herbewerken.
En dit blijkt inderdaad een succesformule te zijn. Die formule houdt in dat Noel McCalla, bekend als zanger van Manfred Mann’s Earth Band en “Small Creeps Day” van Michael Rutherford, gevraagd werd als zanger, dat Arjen Lucassen en Steve Rothery beiden een gitaarsolo brengen in één nummer, dat door Lele Hofmann (ex-Clepsydra) alternatieve tracks werden gebruikt en dat sommige keyboard partijen opnieuw werden ingespeeld werden. Enkel de drumpartijen bleven volledig onveranderd. Tenslotte werd het album opnieuw gemixt en ge-remasterd door Mario Krag.
Het geplande nummer is instrumentaal en van de oorspronkelijke versie .

Once And Future King Part II - Once And Future King
Van “Once And Future King Part II (Frontiers, 2003)
Gary Hughes is het brein achter de groep Ten en heeft daarnaast een rockopera geschreven die in twee delen is verschenen. Voor de cast heeft hij beroep gedaan op een aantal schitterende zangers, waaronder Bob Catley van Magnum, Lana Lane,  DC Cooper van Royal Hunt en Irene Janssen (zus van Floor – After Forever). Onder de instrumentalisten vinden we John Halliwell van Supertramp,  Arjen Lucassen en natuurlijk Hughes zelf. Het thema is een stukje typische Engelse geschiedenis over King Arthur en de opkomst van het christendom in conflict met de Keltische tradities. Muzikaal valt in de eerste plaats op dat Hughes niet gekozen heeft voor gezwollen bombast maar voor sobere en smaakvolle arrangementen die vooral de stemmen tot hun volle recht laten komen. Compositorisch is duidelijk de hand van de auteur herkenbaar alhoewel de productie transparanter is dan op de meeste Ten cd’s.  “Once And Future King” is een boeiend luisteravontuur dat de volle aandacht verdient van al wie houdt van epische muziekstukken. (bron: Mindview)

Sunday 14 Maart 2010 Show No. 882

NIEUW
Micky Moody – Marcai Rockola
Van “Electric Journeyman” (Armadillo Music, 2009)
Micky Moody, hij is al bijna zestig jaar, is bekend als de gitarist van Whitesnake ook speelde hij als sessiemuziekant bij vele grootheden en nu verschijnt er van hem zijn derde solalbum: “Electric Journeyman”: een geheel instrumentaal album. Niets nieuws onder de zon, maar al met al een aardig instrumentaal rockalbum, dat echter niet veel potten zal breken.

NIEUW
Kevin Gilbert e.a. - There Was A Little Boy
                                     - Toy Matinee
Van "Kevin Gilbert Performs Toy Matinee Live" (Gilbert Properties Partnership, 2010)
Toy Matinee was de samenwerking van Madonna-producer Patrick Leonard met het jonge übertalent Kevin Gilbert, die elkaar bij een prestigieuze muzikantenwedstrijd hadden leren kennen (Leonard was jurylid, Gilbert deelnemer). In 1991 verscheen het briljante progressieve poprockalbum "Toy Matinee" met weinig commercieel succes. Leonard stortte zich vervolgens op het produceren van Roger Waters' "Amused To Death". Gilbert wilde graag het Toy Matinee-album promoten, vooral omdat de single "The Ballad Of Jenny Ledge" het aardig deed in Californië. Met bevriende gitarist Marc Bonilla (spreek uit: Bo-nie-ja) stelde hij een band samen, waarvoor uiteindelijk met Sheryl Crow de geschikte toetsenist werd gevonden. Zij was de enige die alle partijen kon spelen volgens Gilbert. Later zou hij een relatie met haar krijgen en niet Gilbert maar Crow zou uitgroeien tot een ster. Met het eindelijk verschijnen van dit prachtig opgenomen document blijken alle muzikanten van topkwaliteit, met name ook bassist Spencer Campbell, die de prachtige studiopartijen van Guy Pratt haast doet vergeten. Mooi is ook dat sommige nummers een ander arrangement hebben gekregen. "There Was A Little Boy" is nu voorzien van een prachtige bespiegelende pianosolo (van Gilbert!), die juist erg aan de spelstijl van de afwezige Pat Leonard doet denken. Het titelnummer, op de plaat van begin tot eind ingetogen, krijgt vanaf het tweede couplet een enorme boost: een effect vergelijkbaar met de refreinen van Pink Floyds "Us & Them". Overdonderend! Het nummer besluit met een 'bugelsolo' getriggerd via Marc Bonilla's gitaar. Als herkenningspuntje voor de onwetenden speelde men de cover "Love Lies Bleeding" van Elton John. Gilbert zou later een nummer schrijven dat muzikaal duidelijk op deze song geënt is: "Best Laid Plans".

NIEUW
Karn, Mick - Ashamed To Be A Part Of Them
                      - Tender Poison
Van "The Concrete Twin" (MK Music, 2009/2010)
Vorig jaar was 'ie al verkrijgbaar als download, nu is ook de fysieke versie van “The Concrete Twin”, Mick Karns achtste solo-album, verkrijgbaar. Zoals we van zijn laatste werkstukken gewend zijn, bespeelt de voormalig bassist/blazer van Japan nagenoeg alle instrumenten zelf, waarbij hij dit keer gelukkig weer wat meer de fretloze bas op de voorgrond plaatst. De composities keren enigszins terug naar zijn unieke jazzrockplaten “Bestial Cluster” en “The Tooth Mother”, die hij voor CMP maakte, maar blijven toch ook dat mystieke, abstractie karakter houden.  Overigens is “Tender Poison” één van de tracks waarop Karn samples gebruikt van percussionist Pete Lockett. Laatstgenoemde is een veelgevraagd slagwerker, die in 1999 een CD maakte met zijn groep Network Of Sparks, waarin ook Bill Bruford tijdelijk plaatsnam. Bruford bracht dat album, “One” getiteld, onlangs opnieuw uit op zijn Summerfold label. En om het cirkeltje rond te maken kunnen we melden dat Bruford en Karn samen het podium deelden tijdens een reeks concerten van David Torn eind jaren 80.

REMASTER
Pohjola, Pekka - The Mathematician's Air Display
                             - False Start Of The Shadows
Van "The Mathematician's Air Display" (Love Records, 1977/Esoteric Recordings, 2010)
De in 2008 overleden Finse bassist/pianist Pekka Pohjola werd in eerste instantie bekend met de progressieve rockband Wigwam. Daarna startte hij een solocarrière, hoewel hij ook nog in diverse andere groepen speelde. Van zijn solowerk verschenen onlangs, samen met een stel Wigwam-albums, twee heruitgaven, die door hun verschillen goed het veelzijdige talent van deze musicus tonen. Zo is “B The Magpie” een voornamelijk blazers georiënteerd werkstuk, waarin klassiek en jazzrock elkaar treffen. Op “The Mathematician's Air Display” wordt diezelfde jazzrock juist gekoppeld aan symfonische rock, waarbij Pohjola zich ook als uitstekende toetsenist op ondermeer stringsynthesizer en Moog etaleert. Het album is echter vooral bekend om de prominente plaats die Mike Oldfield inneemt. Zijn typische gitaarspel past goed in deze progressieve jazzrock, waarin zeker ook folky elementen opduiken. Pekka zou later in Oldfield's band gaan spelen en is als zodanig te horen op het live-album “Exposed”. Andere musici op “...Mathematician...” zijn drummer Pierre Moerlen, Sally Oldfield en leden van de band Made In Sweden, die kort daarvoor kort was heropgericht met Pohjola op bas.

Mick Moody – When Love Sneaks Up On You
Van “Electric Journeyman” (Armadillo Music, 2009)
Zie ook de opener van het programma.

NIEUW
DeWolff – Silver Love Machine
van “Strange Fruits And Undiscovered Plants” (RE Music, 2009)
Tieners doen het goed in Nederland. Deze week was er het nieuws dat de twee pianospelende broers Lussen(13 en 17 jaar) een platencontract tekenden bij het beroemde Grammophon label. Eind vorig jaar verbaasden de jongens van DeWolff, bestaande uit twee broers Pablo en Luca van der Poel en Robin Piso (tussen de 16 en 18 jaar) onder andere de kijkers van De Wereld Draait Door. Grappig is dat het in beide gevallen gaat om muzieksoorten, respectievelijk klassieke muziek en jaren'60-psychedelica, die je niet bij deze leeftijdscategorie verwacht. Het Limburgse trio DeWolff is opgericht in 2007 en maakt  psychedelische bluesrock met een  schreeuwend Hammondorgel en  huilend gitaarwerk met daartussendoor rustige sfeervolle passages met soulachtige zang. Oftewel veel elementen Led Zeppelin, Cream, vroege Pink Floyd en Deep Purple maar bovenal The Doors. Na De Wereld Draait Door volgde Noorderslag 2010 en straks ook Pinkpop 2010. Ofwel: DeWolff timmert aardig aan de weg. Het geplande nummer “Silver Love Machine” laat niets aan de verbeelding over.

CONCERTNIEUWS
IQ – The Thousand Days
Van “The Wake” (Giant Electric Pea, 1985)
In juni gaat IQ een drietal concerten doen onder de noemer '25th Anniversary Tour - The Wake”. Jawel: deze klassieker is alweer 25 jaar oud! En je raadt het al: er komt tevens een vers geremasterde editie uit en wel als dubbel-CD met een bonusdisc waar demo’s te beluisteren zijn. Voor de die hard fans zal er ook een 4 disc-boxje uitkomen met nog een CD met werkversies, zogenaamde studio goof ups, toiletbezoekjes en nog veel meer. Ook is er voor het eerst beeldmateriaal beschikbaar van de band uit 1984, wat te vinden is op de 4^de schijf, want dat is een DVD.

NIEUW/CONCERTNIEUWS/JAZZROCK
John McLaughlin and the 4th Dimension - Sully
Van "Live @ Belgrade" (Abstract Logix, 2010)
De legendarische en ultra-vingervlugge gitarist John McLaughlin, bekend van o.a. Mahavishnu Orchestra, is volgende maand de uitsmijter op het jaarlijkse Gronau Jazzfest. Zondag 25 april 2010 speelt McLaughlin met zijn huidige jazzrockgroep  4th Dimension net over de grens bij Enschede. De band is hetzelfde als op de in 2008 in Belgrado opgenomen DVD: John McLaughlin (gitaar), Dominique di Piazza (bas), Mark Mondesir (drums), Gary Husband (keyboards & drums). Ja dat leest u goed: Husband, als drummer bekend van o.a. Level 42 en Allan Holdsworth, speelt voornamelijk toetsen in deze bezetting, maar tijdens de climax van het concert zorgt hij (staand!) voor extra drumpartijen, bovenop het spel van de al ultra-energieke Mondesir. In "Sully", gebouwd rond een in aanleg simpele rockriff, is hij alleen als toetsenist te zien. Als geheel laat het concert wel wat erg weinig melodie horen: McLaughlin speelt vooral razendsnel, maar zelden weet hij diep te raken met een gevoelvolle frase. Indrukwekkend is dit wel, maar Mahavishnu-tijden worden niet geëvenaard.

SINGER/SONGWRITER
Rachel Goswell - Plucked
Van “Waves Are Universal” (4AD, 2004)
Ooit maakte ze deel uit van de shoegaze band Slowdive en ten tijde van dit album was ze (en is ze misschien nog steeds) lid van het vervolg daarop, genaamd Mojave 3. Maar in 2004 verscheen haar solo-debuut “Waves Are Universal”, waarop ze de singer/songwriterkant op gaat met nog wel subtiele klankexperimenten als onderdeel. Sinds dit album is het echter erg rustig rond haar geworden. Uit informatie op haar MySpace-pagina blijkt dat ze te kampen heeft met de nodige gezondheidsproblemen.

IN HET NIEUWS
Pink Floyd - Green Is The Colour
Van “More” (EMI, 1970)
Afgelopen week heeft Pink Floyd een rechtszaak gewonnen die tegen het label EMI was aangespannen. De strekking is dat EMI geen losse nummers meer mag aanbieden als MP3 en buiten de context van een album, maar alleen nog maar complete albums. Het contract dat Pink Floyd met EMI heeft  afgesloten sluit ook uit dat EMI verzamelaars van de band mag uitbrengen zonder de toestemming van de leden.

MINDER BEKEND GOUD VAN OUD:
ELO - From The Sun To The World
Afkomstig van het tweede album “ELO II” (Harvest/EMI, 1973)
“ELO II” was het laatste album waar op het tweemanschap Roy Wood en Jeff Lynne (voorheen samen in The Move) nog te horen is. Wood zou echter tijdens de opnames besluiten om de band te verlaten, aangezien twee kapiteins op één schip toch niet echt werkte. Lynne neemt het roer dus volledig over en begint voorzichtig het typische ELO-geluid te vervolmaken. Klassieke instrumenten in rockmuziek was toen nog steeds erg nieuw en op deze track worden ze samengevoegd met een paar vette klanken uit de Moog synthesizer.

NEIL FINN MEETS ANEKDOTEN
Tim Christensen - Whispering At The Top Of My Lungs
Van “Honeyburst” (Medley, 2003)
Van deze Deense progressieve singer/songwriter is een tijdje geleden het album “Superior” verschenen (zie Xymphonia 870), maar we grijpen nog even terug naar z'n vorige album “Honeyburst” uit 2003. Deze track roept de gedachte op: "Dus zo klinkt Neil Finn als hij als begeleidingsband Anekdoten zou hebben!".

IN HET NIEUWS
Quidam – One Day We Find
Van “Alone Together” (Rock Servis, 2007 )
Op Youtube is een uitgebreide trailer te vinden van het komende live-album van de Poolse groep, een DVD/2CD-set, die gelimiteerd in een deluxe editie verkrijgbaar zal zijn. Op 26 maart zal de set verschijnen. De groep treedt aan in dezelfde bezetting, inclusief violist, als in de Metropool zo'n twee jaar terug. De setlist is ook vergelijkbaar, met vooral nummers van “Alone Together” en voorganger “SurREvival”.

NIEUW
Krista Detor - Lorca In Barcelona
                           - A Hundred Years More
Van "Chocolate Paper Suites" (Corazong, 2010)
Zingende en pianospelende dames die ook nog liedjes schrijven zijn er legio. Toch weet Detor zich te onderscheiden - en dat nu al drie albums lang. Ze heeft een even onweerstaanbare als mysterieus klinkende stem en weet met haar liedjes schitterende sferen te scheppen in afwisselende, steeds kleurrijk gearrangeerde liedjes die je onder het vakje 'progressieve singer/songwriterpop' zou kunnen rangschikken. Dat is vooral ook te danken aan een flinke rij gastmusici, waaronder de virtuoze Canadese gitarist Colin Linden. Opvallend is ook dat de piano lang niet altijd de hoofdrol heeft en dat de songs zijn onderverdeeld in suites.

BEATLE UNDERCOVER
The Fireman – Travelling Light
Van “Electric Arguments” (One Little Indian, 2009)
Dit is alweer het derde album dat Sir McCartney maakt in samenwerking met Killing Joke’s Youth. De originele insteek was een ambient project. De eerste platen waren interessant maar niet baanbrekend, Deze nieuwe plaat is echter een stuk rauwer en spontaner. De plaat opent met een bluesy stukje muziek, maar gaandeweg het album worden we toch meer richting ambient en psychedelica (denk aan de oude Porcupine Tree) geleid. Onderweg komen we nog wel een aantal andere muzikale uitspattingen tegen zoals folky ballads en een heuse popsong, die McCartney zelfs tijdens zijn laatste tour ten gehore bracht. Het gedraaide nummer is één van de rustige stukken en had overigens niet misstaan op het laatste album van Anekdoten.

Sunday 7 Maart 2010 Show No. 881

OPENER / A.O.R.
The Outfield - No Fear
Van het album “Any Time Now” (Sidewinder, 2006)
Het Engelse The Outfield kende zijn successen in de midden jaren tachtig met het album “Play Deep” dat in Amerika driemaal platina scoorde. Vreemd genoeg bleef succes in eigen land uit - sterker nog: geen enkel album of single haalde de hitparade in Engeland. “Any Time Now” is het zesde album van de band. Het verscheen in 2006, maar liefst veertien jaar na voorganger “Rockeye” (1992). “Any Time Now” bevat niet echte symfo: de muziek valt meer onder A.O.R. te rangschikken, met nummers die afwisselend als power ballads en stuwende popnummers zijn te kenschetsen.

NIEUW / CONCERTTIP
Tom McRae - Summer of John Wayne
                        Fifteen Miles Downriver 
Van “The Alphabet Of Hurricanes” (Cooking Vinyl, 2010)
Singer/songwriter Tom McRae was er drie jaar mee bezig, maar nu is de nieuwe plaat “The Alphabet Of Hurricanes” eindelijk af en verkrijgbaar. De maatschappijkritische noten en soms  huiveringwekkende liefdesliedjes zijn nog soberder uitgevoerd dan voorheen. Na de rijkelijker ingekleurde voorgangers keert McRae zo terug naar de basis. Veel nummers moeten het hebben van  simpel gitaar-getokkel en de kracht van Toms stem. Wel heeft Tom een nieuw instrument ontdekt: de ukelele, die op een paar nummers prominent aanwezig is. Wel is de single “Please” meer up-beat, met Peter Gabriel-achtige percussie. Tom maakt nog wel gebruik van wat oudgedienden, zoals cellist Oliver Kraus, maar de strekking is toch: less is more (zoals het wel moet!). Al met al kruipt deze plaat heel dicht aan bij het briljante debuut.
Tom McRae concerteert in maart 4 maal in Nederland:
19/03 Eindhoven, Effenaar
25/03 Utrecht Tivoli
29/03 Amsterdam, Melkweg
30/03 Groningen, Oosterpoort

NIEUW
Shearwater - Hidden Lakes
                   - God Made Me
                   - Uniforms
Van "The Golden Archipelago" (Matador/V2, 2010)
Als een nieuw bandje bij de release van haar eerste album zegt beïnvloed te zijn door Kate Bush (“Hounds Of Love”), Pink Floyd (“The Final Cut”) en het derde album van Peter Gabriel, verwacht je automatisch een zwaar op die unieke muziek leunend concept. Bij het Amerikaanse Shearwater ligt dat bij haar zesde studioalbum “The Golden Archipelago” wat genuanceerder, aangezien deze
formatie rondom pianist/zanger Jonathan Meiburg eigenlijk uit de singer/songwriter/folk-hoek komt. Het zijn dan ook niet zozeer de composities als wel de details en atmosfeer die regelmatig aan deze grootheden uit de progressieve muziek doen denken. Menno Pot van de Volkskrant durft daar zelfs Marillion aan toe te voegen. De elf korte stukken, waarop Meiburg meestal klinkt als een ingetogen, minder theatraal zingende Scott Walker, kennen fraaie arrangementen en intrigerende instrumentaties, waarbij het minimalistische thema in “Hidden Lakes” overigens eerder aan “San Jacinto” van Peter Gabriels vierde album doet denken. Er zijn twee versies van de CD: een reguliere en een luxe versie, die vergezeld gaat van een 50 pagina's tellend boekje over de Archipel.

NIEUW
Steve Vai - Tender Surrender
Van de dubbel-DVD “Where The Wild Things Are” (Favored Nations, 2009)
Live opgenomen concert in The State Theatre in Minneapolis, op 19 september 2007.
Het is een mooie opvolger van zijn “Live In Astoria”-DVD uit 2001. Betere beeld- en geluidskwailiteit, grotendeels andere setlist (nu met o.a. “Tender Surrender”, “Die To Live!”), een op tweede gitarist Dave Weiner na nieuwe en ook heel interessante begeleidingsband, en genoeg extra entertainment (behind the scenes-documentaire, band-interviews). Zo komen we op een DVD-set met in totaal 3 uur en 40 minuten kijk- en luisterplezier. Voor de liefhebbers verplichte kost, zoveel mag duidelijk zijn.

NIEUW
Fairclough & Youell: Trippin'
Van "Momentarily" (Eigen Beheer, 2009)
Oppervlakkig beluisterd klinkt het duo Hayley Youell (zang en toetsen) en drummer Peter Fairclough als een typisch Engels jazzgezelschap, ietwat vergelijkbaar met sommige uitingen van onze Matilde Santing. Maar bij de aanwezigheid van Iona's Dave Bainbridge moet al een belletje gaan rinkelen. Er is hier dan ook inderdaad wel degelijk sprake van een avontuurlijk album. De gitarist Bainbridge komt overigens maar één keer echt tot zijn recht en wel in de twee minuten durende, furieuze solo in “Trippin'”. Maar eigenlijk is de grootste smaakmaker bassist Fred Thelonius Baker, ondermeer bekend uit de Canterbury Scene. Zijn prachtige fretloze basspel in bijvoorbeeld de 9 minuten durende opener “Quicker Than Sand” zou zelfs John Giblin bij een blinddoektest aan het twijfelen brengen.

NIEUW
Versus X CD1 The Pulse Of Earth
Van "Primordial Ocean" (Musea, 2008)
Deze Engelstalige Duitse band was al eerder in Xymphonia te horen (in aflevering 418, om precies te zijn). De groep debuteerde in 1994 en dit is het vierde album. Versus X maakt lange composities, vol tempo- en sfeerwisselingen. Stevig leunend op het verleden, maar met een sound toch wel iets eigens heeft en behoorlijk up-to-date klinkt. Je hoort zowel elementen uit de complexere progsoorten als meer op sfeer gerichte prog voorbij komen. Van King Crimson tot Marillion t.t.v. "Misplaced Childhood". Zowel het gitaar- als toetsenwerk is heerlijk meeslepend en de productie is ook nog eens OK. Een aangename verrassing. De zanger schijnt een enorme Peter Hammill-fan te zijn. Dit is misschien te merken aan de filosofisch ingestelde science fiction-teksten, maar niet aan de wat vlakke zang.

NIEUW / CONCERTTIP
Joan Armatrading - Two Tears
Van “This Charming Life” (Hypertension, 2010)
“Typisch iets voor Joan Armatrading om na “Into The Blues” uit 2007 het roer weer volledig om te gooien. Dit twintigste album laat een veel toegankelijker geluid horen waarbij de nadruk nu op pop/rock ligt. De Britse, van wie gezegd wordt dat ze lastig is om mee samen te werken, heeft zelf alle muziek geschreven en ingespeeld waardoor dat probleem handig is omzeild (tijdens de aanstaande tournee laat Armatrading zich overigens wel begeleiden door muzikanten). We mogen van geluk spreken dat de immer sociaal bewogen Armatrading naast allerlei officiële aangelegenheden überhaupt tijd heeft kunnen vrijmaken om een album op te nemen. Maar muziek maken is haar passie en er is niets wat ze liever doet, verklaart ze, en ze voegt eraan toe: 'I feel fortunate that I live This Charming Life'. (Jeroen Bakker)
Joan is de komende weken in Nederland te zien en horen:
09-03. Amsterdam, Melkweg Rabozaal
10-03. Zoetermeer, Boerderij
24-03. Eindhoven, De Effenaar
29-03. Groningen, Oosterpoort

NIEUW
Steven Wilson - Cover Version VI
Uitgebracht door Headphone Dust, 2010; zie http://www.swhq.co.uk
De zesde en laatste CD-single in de Cover Versions-serie maakt dit project af. Wat een aantal jaren geleden begon als tussendoortje, groeide uit tot een volwaardig project. Ieder schijfje bestaat uit een eigenzinnige cover een eigen compositie die daarop aansluit. Zo zijn o.a. nummers van The Cure en Alanis Morissette gecoverd. Soms is het origineel alleen nog door de teksten te herkennen. Bij deze laaste zit ook een mooi boxje waar alle schijfjes in kunnen. En er zal vast wel een volwaardige CD verschijnen met alles op een rijtje, natuurlijk weer met bonus materiaal...

(RELATIEF) NIEUW
Il Castello Di Atlante -Ancora Suonare Ancora Insieme 
Van "Tra Le Antiche Mura" (Prog Italiano, 2009)
Il Castello Di Atlante is zo'n groep die tot de subklasse der Italoprog hoort. De groep draait al mee sinds midden jaren '70, maar pas in 1994 verscheen er voor het eerst een echt officieel album. De groep maakt lange epische, pure symfonische rock, met twee benen stevig in de jaren '70. Vooral het lekker brede 'vintage'-toetsengeluid is een genot voor het oor. Zwakke schakel zit 'm eigenlijk in de zang, die niet echt afstotend is, maar zeker niet bijzonder. In 2009 stond Castello op Progfarm in Harmsdobbe en had toen dit verse album bij zich.

VAN EIGEN BODEM
Earth & Fire - Song Of The Marching Children 
“Song Of The Marching Children” (Polydor 1971 / Esoteric 2009)
Een van de leuke bonustracks op de Esoteric heruitgave van dit legendarische Earth & Fire-album is de pre-versie van wat later de 18 minuten durende titeltrack zou worden. In deze korte versie komen drie van de beste bouwstenen van het lange stuk al voor bij.

IN HET NIEUWS
Cassandra Wilson And Friends: Little Wing 
Van "The Music Of Jimi Hendrix/Voodoo Chile" (TDK, 1995/2003)
Het zal weinig mensen ontgaan zijn dat er een "nieuwe" plaat van Jimi Hendrix uit is gekomen. Nu valt zijn psychedelische bluesrock niet echt binnen ons programma, we kunnen er toch even bij stilstaan in de vorm van een concertregistratie van een tribuut dat in 1995 voor de Duitse TV werd
opgenomen. In wisselende bezettingen traden ondermeer Jack Bruce, Vernon Reid, Adam Holzman en DJ Logic op en brachten een vaak erg afwijkende kijk op de muziek van de grootmeester op de gitaar. In het gekozen nummer, een intrigerende uitvoering van “Little Wing” laat Cassandra
Wilson zich begeleiden door de prachtig glijdende bas van Mick Karn, terwijl zowel David Torn als Nguyên Lê voor prachtige cloudguitar-partijen zorgen.

KAN HET OBSCUURDER?
The Mandrake Memorial - Earthfriend
Van “Puzzle” (Puppy, 1969)
Deze band uit Philadelphia maakte drie albums voor het kleine Puppy-label. Zoals zovele Amerikaanse tijdgenoten (denk bijvoorbeeld aan plaatsgenoot The Nazz) begon de groep als psychedelische rockgroep. The Mandrake Memorial wilde echter meer en begon te experimenteren met strijkers, maar ook met elektronica, zoals bijv. modulators. Wat deze band zo uniek maakt is dat het een prototype van een elektronische klavecimbel mochten gebruiken. Voor het derde album (gestoken in een hoes met daarop een mooie variatie op Het Trappenhuis van Escher) werd men zelfs naar Londen over gevlogen om met legendarische producer Shel Talmy (The Who) een plaat op te nemen. Deze goede man kon weinig met de experimentele muziek van de band, dus besloot men om het geheel zelf af te maken in New York. Het resulterende “Puzzle” werd na tegenvallende respons ook de zwanenzang van de band.

REISSUE NIEUWS
Schicke, Fuhrs , Fröhling - Pictures
Van “The Collected Works of SFF” (The Laser's Edge, 1993)
Esoteric heeft onlangs bekend gemaakt dat het met een nieuw sublabel komt, genaamd Reactive, dat zich gaat richten op heruitgaven op het gebied van Krautrock. Schicke, Fuhr, Fröhling (SFF) is één van de eerste bands die aan de beurt is, en dat is mooi want de albums van SFF zijn al een tijdje lastig te krijgen op CD. Reactive kiest er voor om alleen de eerste 2 albums, “Symphonic Pictures” en “Sunburst”, uit te brengen maar belooft wel de nodige extras. Wij doen het vanavond nog met een 17 jaar geleden door The Laser's Edge uitgebracht carrière-overzicht.