Sunday 27 November 2011 Show No. 970

NIEUW
Arena - The Ghost Walks
           - What If?
"The Seventh Degree Of Separation" (Verglas, 2011)
Bijna 7 jaar geleden is het alweer dat het vorige studio-album van de groep rond drummer Mick Pointer en toetsenist Clive Nolan verscheen: "Pepper's Ghost". In de tussentijd is er wel wat gebeurd: bassist Ian Salmon en zanger Rob Sowden ruimden het veld voor de teruggekeerde John Jowitt en de nieuwe zanger Paul Manzi. Gitarist John Mitchell is wel op zijn post gebleven. Manzi heeft een vrij rauwe rockstem van het soort dat je niet echt associeert met melodieuze symfo. Het zal voor velen wennen zijn. Het album is een concept over het laatste levensuur van een mens en het eerste uur 'aan gene zijde'. Dit is verpakt in bondige, stevig rockende symfosongs. Eén song klokt over de zeven minuten en die bevat ook de meest wervelende soli. Veel van de andere songs klinken compositorisch en muzikaal eerlijkgezegd weinig bijzonder.  "The Ghost Walks" heeft een onontkoombare, zware, hypnotiserende kadans, "What If?" heeft de sterkste melodieën.
Website: http://www.verglas.com/arenaworld/ .

NIEUW
Brighteye Brison - The Magician's Cave
"The Magician Chronicles - Part I" (Progress Records, 2011)
De Zweedse band Brighteye Brison deed ongeveer tegelijk voor het eerst van zich spreken als landgenoot Moon Safari. Beide groepen vielen op door een 'vintage' seventiesgeluid, gecombineerd met meerstemmige zangharmonieën. Nu dient gezegd dat de zangarrangementen van Moon Safari beslist ingenieuzer en sprankelender zijn dan die van Brighteye Brison, die dat compenseert door speels gebruik van een breder instrumentarium. Zo zorgen saxofoon en marimba voor jazzy passages. De songlengtes doen denken aan een klassieke symfo-LP uit de seventies als "Close To The Edge": een dik 20 minuten lange opener en nog twee stukken van rond de tien minuten. Dit tweede nummer verschiet nogal eens van kleur, wat natuurlijk past bij het onderwerp. Het zangthema heeft een folky trekje en doet terugdenken aan het titelloze Ritual-debuut. Naast een weirde, zweverige Zappiaanse gesproken passage bevat de song ook een heerlijke jazzrockgitaarsolo en tot slot een 'vintage' synthesizersolo die je doet loskomen van de grond. Slotnummer "Mind Fire Menace" heeft overigens zangpassages die sterk doen denken aan Kayaks "Reason For It All". Website: http://www.brighteyebrison.com/ .

NIEUW
Gilmore, Thea & Sandy Denny - Frozen Time
Van "Don't Stop Singing" (Mighty Village / Island Records, 2011)
Bedwelmend mooi nummer met een tekst van Sandy Denny, die anno nu door de eveneens Britse folkrockzangeres Thea Gilmore op muziek is gezet. Vooral in dit nummer heeft de muziek echter iets typisch Sandy Denny-achtigs, dat herinnert aan het mysterieuze "Late November". Onbetwist hoogtepunt en meest progressief aandoende lied tussen de niet misselijke andere negen Denny/Gilmore-nummers op dit folk-pop/rock-album. Website: http://www.theagilmore.net .

HERUITGAVE
Who, The - Quadrophenia - Four Overtures (demo)
                 - Finale - The Rock (demo)
Van "Quadrophenia - Director's Cut" (Track Records, 1973 / Polydor/Universal, 2011)
Met "Tommy", dat in 1968 verscheen, profileerde The Who zich duidelijk als een conceptuele rockband, in plaats van de singles producerende pop/rockformatie die het daarvoor was. Belangrijkste componist Pete Townshend wilde deze ontwikkeling doorzetten en fabriceerde in de jaren daarna talloze demo's, voor projecten als “Lifehouse” en “Rock Is Dead - Long Live Rock”. Eerstgenoemde concept zou pas in 2000 het daglicht zien, terwijl “Rock Is Dead” zich zou ontwikkelen tot Quadrophenia. In de onlangs verschenen luxe editie van laatstgenoemde dubbelalbum, zijn twee CD's opgenomen met demo's die dat ontwikkelingstraject mooi volgen.  Veel stukken zijn uit het latere conceptverhaal geschrapt, wat aan deze uitgave een meerwaarde geeft. Ook fraai is de bijgeleverde EP-dvda met acht nummers van het uiteindelijke werkstuk in 5.1 surround mix. De luxe versie bevat o.a. een 100 pagina's tellend boekwerk, vol foto's, toelichtingen en teksten. Meer informatie is te vinden op www.quadropheniaofficial.com .

30 JAAR GELEDEN
Pallas – Queen Of The Deep
van “Arrive Alive” (Granite Wax, 1981 / CD-editie: InsideOut, 1999)
De neoprog- boom begon zo’n beetje in 1981 serieuze vormen aan te nemen. En de eerste band die de stap waagde om een album uit te brengen was Pallas. In eeste instantie werd “Arrive Alive” uitgebracht als cassettebandje. Het bestond uit de toenmalige live set aangevuld met een aantal studio-opnamen. De cassette verkocht al snel uit en er werd besloten om een vinyl versie uit te brengen die zich (door tijdrestrictie) concentreerde op de live nummers. De show stopper uit die tijd, “The Ripper”,  was natuurlijk de aflsuiter. Maar klassiekers als “Crown of Thorns” en het titelnummer zijn ook te vinden op de plaat. Pallas is rond 1978 begonnen in het Schotse Aberdeen en was naast Marillion een van de groepen die hengelden naar een breder publiek. Dertig jaar na dato zijn beide bands nog steeds actief en Pallas is momenteel weer hard aan het werk aan een nieuw studio album. We gaan luisteren naar een van oudste Pallas-nummers: “Queen Of The Deep”.
Website: http://www.pallas.f2s.com/ .

OPENER / IN HET NIEUWS
Gentle Giant – Another Show
Van “In’terview” (DRT, 1976 / 2010)
Komende maand zullen twee platen van Gentle Giant opnieuw worden uitgebracht. En wel “Free Hand” en “In’terview”. Beide worden als boxje met een surround DVD uitgebracht. De keuze is mischien wel verbazend aangezien het niet de meest populaIre Gentle Giant-albums zijn. Maar wie weet is dit een voorproefje... Website: http://www.gentlegiantmusic.com/ .

LIVE-TIP
Aristocrats, The: Bad Asteroid
Van "The Aristocrats" (Boing! Music, 2011)
Op 13 maart 2012 speelt de gelegenheidsformatie The Aristocrats in De Boerderij. Een maand daarvoor, op 12 februari, speelt de gitarist van dit trio, Guthrie Govan, met zijn eigen band met onder meer Dave Kilmister in diezelfde rocktempel. The Aristocrats, waarin we ook supersessiemusici Bryan Beller en Marco Minnemann terugvinden, debuteerde eerder dit jaar met een titelloos album, waarop zoals te verwachten viel vooral veel muzikantenmuziek te horen was. Gebracht met een flinke dosis humor weet het drietal op virtuoze wijze drum-, bas- en gitaarsolo's om te vormen tot over het algemeen redelijk melodieuze stukken, hoewel het improvisatie-element constant op de loer ligt. Meer informatie op http://the-aristocrats-band.com .

PREHISTORIE
Spooky Tooth - This Time Around
Van “You Broke My heart So I Broke Your Jaw” (Island, 1973)
Spooky Tooth is een Engelse band die eigenlijk behoorlijk ondergewaardeerd is. De groep begon in 1967 met o.a Gary Wright (later bekend met de hit “Dream Weaver”) in de gelederen. Helaas weet de band nooit echt een grote hit te scoren, misschien ook door de vele personeelswisselingen. De sound van Spooky Toothop dit album is zeker progressief maar heeft ook een soul-kant. Naast Gary Wright vinden we op dit album o.a. gitarist Mick Jones (die vlak hierna Foreigner zou oprichten).
Website: http://spookytooth.co.uk/  .

ONDER HET STOF VANDAAN
Willowglass - The Labyrinth
Van het album "Book Of Hours" (2008, Willowglass)
Dit is het tweede album van de Brit Andrew Marshall, die in zijn eentje Willowglass is, maar die wordt geholpen door drummer David Brightman. De man maakt heerlijke retroprog en lardeert zijn muziek ruimschoots met een Steve Hackett- en Genesis-saus. Extra brille komt van een flink toefje Rick Wakeman-achtige toetsensolo's. De invloeden liggen er soms allemaal wel wat dik op maar het is muziek die goed gedijt in de herfstige en winterige jaargetijden. Website: http://www.willowglass.net/ .

DEZE WEEK IN 1974

Nick Drake - Time Has Told Me
               - From The Morning
Afkomstig van "Five Leaves Left" (1969, Island) en "Pink Moon" (1972, Island)
Op 25 november 1974 overleed in zijn ouderlijk huis op 26 jarige leeftijd singer/songwriter Nick Drake. Hij liet wonderschone albums achter die echter nagenoeg door niemand werden gekocht en gehoord. Het duurde tot in de jaren '90 dat langzamerhand zijn muziek naar een groter publiek doorsijpelde doordat meer en meer muzikanten zich lieten inspireren door zijn muziek. En het was uiteindelijk een TV-commercial van Volkswagen in 2000 die er voor zorgde dat hij in een maand tijd meer albums verkocht dan in de 30 voorgaande jaren bij elkaar. We combineren hier het eerste nummer van zijn eerste album, met het laatste nummer van zijn laatste album. Van dat nummer staat overigens de regel "Now we rise / And we are everywhere" op zijn grafsteen. Officiële website: http://www.brytermusic.com/ .

IN HET NIEUWS
Ambeon - Ashes
Van het album “Fate Of A Dreamer” (Transmission, 2001)
Het album “Fate Of A Dreamer” uit 2001, afkomstig van een van Arjen Lucassens muzikale kindjes, Ambeon, was al geruime tijd niet meer verkrijgbaar. Daar gaat nu snel verandering in komen. Op het origineel verraste Arjan Lucassen door de toen 14-jarige Astrid van der Veen vocaal voor de leeuwen te gooien. Wat een strot had deze jongedame! De nieuwe versie zal uit twee CD’s bestaan. Ten eerste: alle originele nummers van “Fate Of A Dreamer”, daarnaast de bonustracks van de single “Cold Metal”. En als klap op de vuurpijl: veertien nooit uitgebrachte akoestische nummers waar Astrid van der Veen een selectie van Ambeon- en Ayreon-nummers voor haar rekening neemt.
Website: http://www.arjenlucassen.com/content/arjens-projects/ambeon/ .

Zebra  - As I Said Before
            -Who's Behind The Door
Van het album “The Best Of Zebra (In Black And White)” (Mayhem, 1998), oorspronkelijk van het album “Zebra” (Atlantic, 1983)
Dit is eigenlijk best wel een vreemd bandje, rond Randy Jackson op (vaak zeer hoge) zang en gitaar. Zebra begon zoals als cover band met voornamelijk nummers van Led Zeppelin, Rush en Moody Blues. Dit is ook duidelijk te horen aan de groepssound. In 1983 werd het debuutalbum opgenomen voor Atlantic die inhaakte op de AOR/hairmetal-trent die in die tijd de Amerikaanse muziek domineerde. De Rush-tic is duidelijk hoorbaar en er zijn duidelijk prog-trekjes te horen, voornamelijk door veelvuldig gebruik van keyboards, inclusief de Mellotron. De band maakte nog twee albums in de jaren '80 om na een pauze van zeker 10 jaar in 2003 een vierde album op te nemen. Randy is verder verantwoordelijk voor een aantal cover albums: “The Symfonic Music Of Led Zeppelin”, hetzelfde concept met muziek van The Doors en andere bands.
Officiële website: http://www.thedoor.com/ .

Sunday 20 November 2011 Show No. 969

IN HET NIEUWS
Spock's Beard - The Emperor's New Clothes
Van “X” (eigen beheer, 2010)
Gisteren liet Nick DeVirgilio weten te stoppen met Spock's Beard. Het was voor hem door zijn werk bij het Canadese Cirque Du Soleil steeds moeilijker om tijd vrij te maken voor Spock's Beard, wat voornamelijk problemen gaf bij het maken van tourplannen. Daarom heeft Nick de beslissing genomen om de band vaarwel te zeggen. Natuurlijk betekent het niet dat er in de toekomst niet zal worden samengewerkt. Op het High Voltage Festival, afgelopen juli, moest Nick om die reden al verstek laten gaan en werd de zang verzorgd door Enchant-zanger Ted Leonard. Of hij nu vaste zanger wordt is niet bekend.
Zie: www.spocksbeard.com .

NIEUW
White Willow - Kansas Regrets
                       - Red Leaves
Van "Terminal Twilight" (Termo Records, 2011)
Na vijf jaar is er eindelijk een opvolger voor "Signal To Noise". Niet dat deze Noorse muzikanten in de tussentijd hebben stilgezeten. We kwamen ze o.a. tegen bij Wobbler, Rhys Marsh & The Autumn Ghost en The Opium Cartel. Opvallend is dat zangeres Trude Eidtang weer is ingeruild voor de oorspronkelijke zangeres van de groep: Sylvia Skjellestad-Erichsen, die we in de tussentijd overigens wél hebben gehoord op de CD van The Opium Cartel. De sound is organischer dan op "Signal To Noise" en grijp terug op vroegere albums, gecombineerd met de sounds van voornoemde zijprojecten. Ofwel op de jaren zeventig geïnspireerde progressieve rock met folk-invloeden, maar ook met hints naar de 'post-progressive' sounds van bands van het Kscope-label. No-Man-zanger Tim Bowness is zelfs te gast in "Kansas Regrets". Dat is een van de meest ingetogen stukken van het album. "Red Leaves" laat de wervelende kant van White Willow horen, met waanzinnige synthsoli van Lars Fredrik Froislie (liefhebbers van 'vintage keys' komen oren te kort!) en een snijdende gitaarpartij van Jacob Holm-Lupo, wiens sound zowel aan Robert Fripp als Steve Hackett refereert. "Red Leaves" is trouwens opgedragen aan Tony  Banks. Halverwege duikt zelfs een synththema op dat duidelijk is geïnspireerd op  "Behind The Lines" van "Duke".
Website: http://www.whitewillow.info/ .

NIEUW
Bush, Kate & Elton John - Snowed In At Wheeler Street
Van "50 Words For Snow" (Noble &  Brite / EMI, 2011)
Het winter-album van Kate Bush ligt stilistisch in het verlengde van "Aerial" en nog meer van "Director's Cut". Ofwel: ingetogen, spaarzaam gearrangeerde muziek met veel gevoel van 'ruimte'. De begeleidingen doen vaak heel schetsmatig aan, wat het soms lastig maakt liedstructuren te ontwaren de tussen zo'n 6 en 11 minuten lange nummers. Voor die muzikale invulling zijn topkrachten als bassist John Giblin en drummer Steve Gadd aangetrokken. Meestal lijken ze niet veel te doen te hebben. De songs waarin Bush wordt bijgestaan door een tweede vocalist kennen behoorlijke uitbarstingen: Andy Fairweather-Low in "Wild Man" en niemand minder dan Elton John in het gekozen nummer.
Zie: http://www.katebush.com/ .

NIEUW
Frequency Drift: Dance No More
Van "Ghosts..." (Progrock Records, 2011)
Frequency Drift is een Duitse band die met “Ghosts...” zijn derde CD uitbrengt. Met het separaat uitgebracht tweeluik “Personal Effects” werd de muziek als cinematic rock getypeerd, hoewel gaandeweg stevige progressieve rock steeds meer ruimte kreeg. Op het nieuwe album heeft deze ontwikkeling zich doorgezet. Filmische passages worden derhalve afgewisseld door robuust gitaarwerk, krachtige zang van Antje Auer en volle toetsen. Af en toe duikt een aan “Shine On You Crazy Diamond” refererende Moog op of een aan Camel herinnerende melodieuze gitaarsolo. Een aangenaam album derhalve dat voldoende afwisseling biedt om te blijven boeien.
Website: www.frequencydrift.com .

NIEUW
Sunchild -  Rising
               –Visionary Sights
Van “As Far As The Eye Can See” (Caerllysi Music, 2011)
Onbekend, maar zeer talentvol is een jongeman uit Oekraïne genaamd Antony Kalugin. Deze 30-jarige toetsenist is de drijvende kracht achter de groepen Karfagen, Hoggwash en Sunchild. De tijd die hij daarnaast nog overhoudt, steekt hij in het componeren van new age-achtige muziek die hij uitbrengt onder zijn eigen naam. Zijn bekendste groep is wellicht Karfagen, waarmee hij instrumentale jazz- en fusion-achtige muziek speelt. Minder bekend is de muziek die hij maakt met Sunchild. “As Far As The Eye Can See” is het vierde album in drie jaar tijd van die groep. Hoewel: met uitzondering van zijn vriend, de blinde bayan-speler Sergey Kovalev, heeft Kalugin voor dit album een compleet nieuwe band om zich heen verzameld. Zo heeft hij nu twee prima zangeressen bij de groep gehaald, met vocalen die het midden houden tussen Kate Bush en Christina Booth (Magenta, Caamora) tot gevolg. Hiermee is de verhouding tussen vocale en instrumentale stukken meer in evenwicht dan voorheen. (naar Hans Ravensbergen, Progwereld)
Website: http://www.antonykalugin.net/sunchild.html

Satriani, Joe – Home
Van het album “Joe Satriani” (Relativity / Epic, 1995)
Anders dan de titel doet vermoeden is “Joe Satriani” niet zijn debuutalbum, maar al zijn zevende plaat, met medewerking van o.a. de Britse gitarist Andy Fairweather-Low, die ook te horen is op de nieuwe Kate Bush.
Zie: http://www.satriani.com/

OPENER
Thompson, Micheal Band (MTB) - I Can't Let Go
Van het album “How Long” (1989 / remastered edition: Frontiers, 2007)
Michael Thompson is al best een tijdje actief in de muziekbusiness. In 1979 begon in Los Angeles zijn carrière als studiomuzikant. Niet lang na zijn aankomst kon hij al op tour in de band van Joe Cocker. Later speelde hij o.a. met  Cher, Stewart Copeland (The Police), Quincy Jones en Eric Clapton “How Long” was zijn eerste eigen album. Daarop kreeg hij medewerking van vele bekende artiesten zoals Toto’s Bobby Kimball en John Elefante (Kansas, Mastedon) die de achtergrondvocalen voor hun rekening namen. Ook aan bekende drummers was geen te kort. Zo vind je op die plaat onder andere drumpartijen van Terry Bozzio en Pat Torpey. Moon Calhoun, een zanger met een stem die gemaakt lijkt door hogere krachten, verzorgt de leadzang. Deze heruitgave bevat twee extra nummers, waarvan het geplande “Can't Let Go” er ééntje is.
Website: http://michaelthompson.cc/ .

CONCERT AGENDA
Yes - Life On A Filmset
Van “Fly From Here” (Frontiers, 2011)
Komende maandag, morgen dus, speelt Yes in Nijmegen ter promotie van het nieuwe album, het eerste studiowerk in 10 jaar tijd. En bovendien de eerste met de huidige zanger Benoit David. Er is nog aantal kaarten te verkrijgen en volgens de berichten is de nieuwe line-up behoorlijk op dreef.
Zie: www.yesworld.com .

HERNIEUWDE AANDACHT
Brett Garsed - Closure
van "Dark Matter" (eigen beheer, 2011)
Technisch uitmuntende gitaristen zijn er legio maar een gitarist die zijn technisch kunnen in dienst stelt van de muziek om tot een smaakvol geheel te komen, die zijn toch wel wat lastiger te vinden. Brett Garsed hoort al jaren tot die categorie en dat laat hij weer eens horen op zijn laatste album “Dark Matter” en in het bijzonder in de gitaarballade “Closure”.
Zie: http://www.brettgarsed.com/ .

ACTUEEL
Bruford: Joe Frazier
Berlin, Jeff: Joe Frazier (Round 2)
Van "Gradually Going Tornado" (EG, 1980 / Winterfold, 2005) en "Pump It!" (Passport Jazz, 1986)
Vorige week overleed de legendarische bokser Joe Frazier. In 1980 schreef bassist Jeff Berlin al een eerbetoon dat terecht kwam op het laatste album van de band Bruford. Een paar jaar later dook het nummer in aangepast arrangement en met een compleet nieuwe bezetting op als “Joe Frazier (Round 2)” op “Pump It!”, de tweede soloplaat van Berlin. The "Unknown" John Clark werd vervangen door Frank Gambale, terwijl Ron Reinhardt Dave Stewart moest doen vergeten. Brufords partijen tenslotte werden overgenomen door Tris Imboden en percussionist Brad Dutz.
Websites: http://www.billbruford.com/  en http://www.jeffberlinmusic.com/ .

AKTUEEL
Wings Of Steel - Narrow Minded
Van “Homesick” (SI Music, 1992)
Deze debuut-cd is zoals een debuut-cd hoort te zijn, namelijk vol gedreven wilskracht. Niet voor niets was de band indertijd een graag geziene gast op de vaderlandse podia en bij de lokale radio. De band stond o.a. in het voorprogramma van Saga en IQ. “Homesick” is dan ook meer dan een vereeuwiging van tien van hun nummers. De CD doet dienst als ijkpunt van de Nederlandse symfoscene op dat moment. We praten dan over groepen als Egdon Heath, For Absent Friends en PTS. De band was overigens beduidend minder heavy dan de naam doet vermoeden. Drie jaar na “Homesick” verscheen de opvolger “Face The Truth” en helaas moest Wings Of Steel na enkele maanden al de waarheid onder ogen zien. Hun label (SI Music) ging failliet en de band kwam in de kou te staan. Sindsdien heb ik nooit meer iets van de band of de mannen vernomen. De titel van het lied “Narrow Minded” (letterlijk kleingeestig bekrompen gevoel) is goed van toepassing op de nieuwsberichtgeving van afgelopen week. Alsof het gedoe bij Ajax het belangrijkste in de wereld is, gingen hele TV-programma's alleen maar over dat. En dan hebben we het nog niet eens over de immense schulden van diverse voetbalclubs. Wie tikt Koning Voetbal nu eens op de vingers? Een narrow minded wereldje.

IT HAPPENED 37 YEARS AGO
Genesis - The Lamia
Van "The Lamb Lies Down On Broadway" (Charisma, 1974)
Op 18 november 1974 verscheen het laatste album van Genesis met Peter Gabriel op zang en het is misschien nog wel steeds het meest controversiële album van de Britse band. Maar we durven ook wel te stellen dat er eigenlijk al een voorbode van de toekomst op te horen valt want het is opvallend hoe melodieus en bondig veel songs zijn, ook al zijn ze dan onderdeel van een wel heel surrealistisch geheel.
Zie: http://www.genesis-music.com/

VOL VERWACHTING...
Galahad - Exorcising Demons
Van “Sleepers Live In Phoenixville - Rosfest 2007”
Binnenkort zal er van Galahad een nieuw album verschijnen. Onlangs overleed origineel bassist Neil Pepper, maar hij is nog wel te horen op het komende album. We gaan nu een track draaien van het optreden dat de band deed op het Rosfest in de VS in 2007, toen nog met Lee Abraham op bas.
www.galahadonline.com
 

Sunday 13 November 2011 Show No. 968

RECENT ONTDEKT
Harvest -  Change Life
             - The Horizon
Van “Underground Community” (Red Phone Records, 2009)
Afgelopen weekeinde speelde de Spaanse band Harvest de sterren van de hemel als openingsact van het laatste Progfarm festival in Bakkeveen. Harvest is al een tijdje actief maar kwam bij ons pas echt onder de aandacht door de bijdrage aan de Nederlandstalige Prog.NL-CD van Progwereld. Twee weken geleden heeft u dat nog kunnen horen. 'Nederlandstalig? Door een Spaanse band?', horen we u denken. Jawel, Harvest heeft namelijk de half Nederlandse Monique van der Kolk als frontvrouw. Een aantal leden van Harvest is overigens niet onbekend in de prog scene, want zowel Jordi Amela (keyboards) als Jordi Prats (gitaren) komen uit de band Dracma, die een tweetal zeer fijne platen hebben gemaakt. Ook heeft Harvest een zeer geslaagde cover van “Waiting To Happen” opgenomen voor een Marillion tribute. Het is ook op debuut “Underground Community” terechtgekomen. Dit nummer sluit goed aan bij het geluid dat de band produceert. Lekker in het gehoor liggende melodieuze symfo, verpakt in compacte liedjes. Men werkt momenteel aan een opvolger en getuige de gespeelde nummers op Progfarm zal dit een album worden om naar uit te kijken. Voor nu draaien we een tweetal nummers van “Underground Community”.
Website: http://harvestcode.com/ .

NIEUW
Coldplay – Paradise
Van “Mylo Xyloto” (EMI, 2011)
“Mylo Xyloto" is de vijfde studioplaat van Coldplay en evenals zijn voorganger “Viva La Vida Or Death And All His Friends” is “Mylo Xyloto” een conceptalbum. Ditmaal een liefdesverhaal, hoewel de cohesie tussen de nummers vooral op muzikaal vlak ligt. Tekstueel is er weinig rode draad tussen de onderlinge nummers te vinden, behalve dat het allemaal liefdesliedjes zijn. Het nummer “Paradise” is een geheide stadionrocker die Coldplay nog jaren kan (en zal) opvoeren tijdens concerten. De bijdrage van Brian Eno wordt door Coldplay zelf  'enoxification' genoemd in het CD-boekje. Geinig, maar de band duidt daarmee tevens – en waarschijnlijk onbewust – aan iets te willen maken dat niet van zichzelf is. Het is bijna alsof Coldplay bekent een opvolger te willen maken van U2’s “The Joshua Tree” (door Eno geproduceerd). (bron: Pierre Oitman, Nu.nl)
Website: http://www.coldplay.com/ .

NIEUW
Toxic Smile - Liquid Wall
Van "I'm Your Saviour" (Progressive Promotion Records, 2011)
Toxic Smile is een uit het oosten van Duitsland (Leipzig en Dresden) afkomstige band die laveert tussen progressieve rock en metal, met soms jazzrockachtige trekjes. De muzikanten zijn zo te horen bijzonder goed onderlegd en uit de bio blijkt dan ook dat ze een jazz-achtergrond hebben. Toxic Smile is juist opgericht (al in 1996) omdat men altijd jazz spelen vervelend vond worden. Rond de millennium-wissel had men zelfs een major deal in het verre oosten op zak! Dat avontuur was van korte duur: de muziek was blijkbaar toch te eigenwijs. De heren maken het zichzelf ook niet gemakkelijk met hun muziek die nergens echt bijhoort. Die benadering is wat ons betreft echter alleen maar een pré! Na perioden van weinig bandactiviteit verscheen dit jaar dit derde volledige album, dat gepromoot werd op het laatste Progfarm Festival, 5 november.
Website: http://www.toxic-smile.de/ .

NIEUW|
Autumn - Alloy
Van "Cold Comfort" (Metal Blade, 2011)
“Cold Comfort” is alweer de vijfde CD van de Nederlandse groep rond zangeres Marjan Welman. Ooit begonnen als gothic metalband, maar later laverend tussen melodieuze 'female fronted metal' en sferische, meer symfonisch beïnvloede rock. Ook op dit album eet men van die twee walletjes, waarbij de sferische stukken wel héél erg als The Gathering klinken. Vooral zoals die groep klonk t.t.v. "How To Measure A Planet". Dat geldt ook voor dit mysterieuze "Alloy", dat evenwel niet te versmaden is en ook nog eens een fijne synth-solo bevat. Zie: http://www.autumn-band.com/ .

REMEMBRANCE DAY
In het weekend dat de Britse Commonwealth-landen haar gevallen soldaten herdenken (afgelopen vrijdag Armistice Day, vandaag Remembrance Day) is het toepasselijk om twee stukken te draaien, die beide geïnspireerd zijn door de Eerste Wereldoorlog:

IQ - Common Ground
Van "Nomzamo" (1987, Squawk / GEP)

Steve Hackett - Clocks (The Angel Of Mons)
van "Spectral Mornings" (1979, Charisma)

OBSCUUR
Satin Whale - Desert Places
Van "Desert Places" (Brain, 1974)
Satin Whale was een Duitse band, die een stevig rockende prog variant liet horen, die je op het oor zou indelen bij 'protoprog', ware het niet dat dit album (het debuut van de groep) al uit 1974 stamt. Denk daarbij aan vroege Eloy, of Wallenstein. Voor een debuut klinkt het album bijzonder zelfverzekerd: strak gespeeld, met een lekkere drive en prima spel op gitaar, keyboards, fluit, bas en drums. Voor zover we weten is dit album nooit op CD uitgebracht, terwijl er wel onlangs een LP-heruitgave is geweest.

LIVE-TIP
Landmarq – Tailspin
Van “Infinity Parade” (SI Music, 1994)
Alweer een kleine 17 jaar geleden speelde Landmarq in Almelo op het Xymphonia Festival. En we hebben al een tijd niets meer gedraaid van deze band. Het feit dat Damian Wilson op 17 november in Dr. Rock een akoestische set gaat doen is een goede gelegenheid. Damian is de laatste tijd ook weer druk met Threshold waar binnenkort een nieuw album van zal uitkomen. En met Threshold komt Wilson op 13 april naar CC De Mortel in Ittervoort. Zie: http://www.damian-wilson.net/ .
Overigens verschijnt er binnenkort ook een nieuw Landmarq-album: “Entertaining Angels”, met Tracy Hitchings als leadvocaliste. Zie: http://landmarq.net/ .

LIVE-TIP
Hooverphonic – Ginger
Van het album “NO More Sweet Music” (Sony, 2005)
De  Belgische band Hooverphonic is op 19 november te aanschouwen in Hedon te Zwolle. Het zal  spannend worden hoe de nieuwe zangeres Noémie Wolfs, die nog maar sinds november 2010 deel uitmaakt van de band, ontvangen wordt door de fans. Wolfs blijkt zich op de recente CD “The Night Before” prima thuis te voelen in de aanstekelijke ambient-pop van Hooverphonic en weet te midden van de strijkers en het kenmerkende gitaargeluid met sensuele vocale een filmische sfeer neer te zetten. Wij duiken iets verder in het verleden, toen Geike Arnaert nog boegbeeld van Hooverphonic was. Overigens verscheen van Geike onlangs haar solo-debuut “For The Beauty Of Confusion”.
Website: http://www.hooverphonic.com .

LIVE-TIP
Haken – Insomnia
Van “Visions” (Sensory, 2011)
Haken wordt momenteel gezien als de verrassing uit de Britse progscene. Haken is in 2007 opgericht door enkele van de beste muzikanten uit de Londense progwereld. Na een paar maanden mocht men al openen voor Riverside en sindsdien hebben ze alleen nog maar voor volle zalen opgetreden rondom Londen. Ook hebben ze inmiddels op bekende festivals gestaan zoals Progpower, Summer’s End en Lorelei’s Night Of The Prog. De band heeft een unieke sound door de combinatie van progmetal à la Dream Theater en Shadow Gallery met 'old school prog' van bijvoorbeeld Genesis. Het debuut ”Aquarius” uit 2010 is zeer goed ontvangen in Europa, Japan en zelfs in Amerika. In oktober 2011 heeft Haken “Visions” uitgebracht. Deze CD krijgt zelfs nog betere recensies dan het debuut. De muziekpers over de gehele wereld is dan ook unaniem in zijn oordeel: Haken is de toekomst van prog-metal. Haken treedt op 13 april met Threshold op in 
CC De Mortel in Ittervoort. Website: http://www.haken.fr/ .

NIEUW
Hammill, Peter - Slender Threads
Van "PNO GTR VOX - Live Performances" (Fie!, 2011)
Sinds Van Der Graaf Generator heropgericht is, in 2005, hecht VDGG-voorman Hammill eraan om zijn solowerk én -concerten ook écht solo te laten zijn. Omdat hij niet afhankelijk is van medemuzikanten heeft hij een brede keus uit dik dertig solo-albums. Eén van de manieren om Hammills oeuvre in te delen is in piano- en gitaarsongs en aan beiden is hier een hele schijf gewijd. Tussen een aantal recente keuzes gaat hij regelmatig jaren terug. En zo krijgen we zeldzaam intense versies van klassiekers als "Slender Threads" (van "Chameleon In The Shadow Of The Night" uit 1973). Daartussen staan overigens ook songs die al jaren zelden op een Hammill-setlist ontbreken. Maar nu helemaal uitgekleed. Zie http://sofasound.com/ en http://peterhammill.com .

JAZZROCK
Briggs, Frank - Spirit Rider
Van "China Ranch" (eigen beheer, 2008)
Frank Briggs is een drummer/toetsenman, die met "China Ranch" een lekker ouderwetse jazzrockplaat heeft gemaakt, waarop bekende namen als Frank Gambale (gitaar), Jeff Babko (toetsen), Jimmy Earl (basgitaar), Mitchel Forman (Fender Rhodes) en Steve Weingart (synthesizers, Fender Rhodes) te horen zijn. Flink veel toetsen, gitaren, solo's, breaks, kortom, wat jazzrock zo levendig kan maken. Dit ballad-getinte stuk bevat schitterend doorvoeld gitaarspel van Mark Doyle, met een vette, warme toon en heerlijk fretloos baswerk van Chris Golden.
Website: http://frankbriggs.com/ .

(OP)NIEUW
Man on Fire – Higher Than Mountains
Van "Chrysalis" (10T Records, 2011)
Zes jaar na het behoorlijk ambitieuze “Habitat” komt Man On Fire, de band rondom toetsenman/zanger Jeff Hodges, bassist/gitarist Eric Sands en tekstschrijver Steve Carroll met het ietwat luchtiger “Chrysalis”, het vierde bandalbum. De bezetting is verder geheel gewijzigd, dus geen Adrian Belew en David Ragsdale meer. Wel weer een violiste en dit keer ook een trompettiste en tweede zangeres. Gebleven zijn de diep zoemende bassen, hoewel minder nadrukkelijk in de Mick Karn-stijl, en gepassioneerde vocalen. Man On Fire maakt moderne progressieve rock met diverse originele twists en geluidscollages. Website: http://www.manonfireband.com/ .

Sunday 06 November 2011 Show No. 967

OBSCUUR, OBSCUURDER, OBS-DUUR-DER / WERELD VOL MUZIEK
El Ritual - Muerto E Ido
Van “El Ritual” (Raff, 1971)
El Ritual is een onbekend gebleven bandje uit Mexico, dat in 1971 werd geformeerd en het jaar daarop al weer was ontbonden. Wel presteerden de leden het om een album uit te brengen, waarvan het origineel bijna onmogelijk is om te vinden. Hoewel als zogenaamde heavy psych band gelabeld, hebben veel nummers ook iets progressiefs. Zo horen we in de muziek trekjes van Jethro Tull, King Crimson en Camel terug. Maar ook zijn een paar nummers duidelijk beïnvloed door Santana. We gaan luisteren naar “Muerto E Ido” met een heerlijke lange orgelsolo.

NIEUW
Discipline - Circuitry
                 - When The Walls Are Down
Van "To Shatter All Accord" (Strung Out Records, 2011)
Drie jaar nadat de band Discipline weer bij elkaar kwam voor een optreden op NEARfest 2008, is er dan eindelijk een derde studio album. Deze opvolger van het in 1997 verschenen “Unfolded Like Staircase” sluit daar meer dan naadloos op aan. Ook niet zo gek omdat een aantal nummers, waaronder de twee songs die we draaien, al in de jaren '90 door de band live werden gespeeld. En wat is het heerlijk om daar nu mooie studioversies van te hebben. Evenals dat het fantastisch is, om zanger / toetsenist Matthew Parmenter weer te horen samen met gitarist John Preston Bouda. Want het is de wissel- en samenwerking tussen die twee, wat Discipline maakt tot wat het is: één van de beste progbands uit de VS.
Zie: http://www.strungoutrecords.com/ .

NIEUW
Planeta Imaginario - Pure And Imperfect Art Element
Van "Optical Delusions" (Cuneiform Records, 2011)
Door het vertrek van gitarist Laskurain is de muziek van het Spaanse Planeta Imaginario op “Optical Delusions” in vergelijking met voorganger “Biomasa” behoorlijk veranderd. Door het nagenoeg ontbreken van het rockelement is de sterk door de Canterbury Scene beïnvloede blazersjazzrock meer jazz-georiënteerd geworden. Denk hierbij aan het werk van National Health op “DS Al Coda”, Bill Bruford's latere  Earthworks-platen, de progressieve bigband Loose Tubes en vroege bezettingen van Soft Machine en Nucleus. Het veelzijdige toetsenwerk van bandleider Marc Capel wordt daardoor deels ingesneeuwd, hoewel het nog wel degelijk de rode draad door het geheel vormt, zoals het nummer “Pure And Imperfect Art Element“duidelijk maakt.
Website: http://www.myspace.com/planetaimaginario .

NIEUW
Transatlantic - The Return Of The Giant Hogweed
Van “More Never Is Enough” (InsideOut, 2011)
Alweer een nieuwe Transatlantic-uitgave? Jawel! En dit keer verrast de band ons met een DVD/CD combi waarop integraal het concert in Manchester (in audio-vorm op CD's) en Tilburg (beeldregistratie op DVD's) zijn te vinden. Beide shows worden ongecorrigeerd, zoals het was, aan je voorgeschoteld en dat maakt het Tilburg-concert een aangename toevoeging. Want de in Londen opgenomen “Whirld Tour”-DVD, die vorig jaar al verscheen, is duidelijk in de studio nabewerkt. Meer dan 3 uur weet de band een uitverkocht 013 te vermaken voor een uitzinnig punliek. Net als 9 jaar eerder het geval was, laat het publiek de band niet vertrekken. De band had hier al een klein beetje rekening mee gehouden en daarom stiekem toch het Genesis nummer “The Return Of The Giant Hogweed” ingestudeerd tijdens de soundcheck.
Zie http://www.transatlanticweb.com/ .

(NET NIET) NIEUW
Cara Dillon - False, False,
Van “Hill Of Thieves” (Charcoal, 2009)
Cara Dillon is een Noord-Ierse folkzangeres die opgroeide met de traditionele muziek rondom haar en daardoor al op jonge leeftijd een carrière wist op te bouwen. Zo zong ze op haar 14de al bij de legendarische Ierse traditionele folk band De Dannan. En zat ook in een band met de broers Seth en Sam Lakeman (de laatste is nu haar echtgenoot). Ze ging echter vanaf 1996 solo verder (met Sam), hoewel haar debuutalbum pas in 2001 verscheen. Voor symfoliefhebbers is Cara Dillon ook geen onbekende: ze zingt namelijk op Mike Oldfields “Tubular Bells 3”. Op haar meest recente plaat “Hill Of Thieves” brengt Cara een mooie mengeling van eigen werk en traditionals waardoor haar muziek  aantrekkelijk is voor een breed publiek. Ook heeft ze verschillende folk awards gewonnen. Zie http://www.caradillon.co.uk/ .

HERUITGAVE
Pink Floyd - Raving And Drooling (Live at Wembley, 1974)
Van "Wish You Were Here - Immersion Edition" (EMI, 2011; originele album: 1975)
Zo'n 6 weken na de aan "The Dark Side Of The Moon" gewijde megabox is er nu een zogenaamde "Immersion Edition" van de opvolger van dat album: het evenzeer onder fans geliefde, maar commercieel iets minder succesvolle "Wish You Were Here". Wat krijgt de koper van deze box:
-natuurlijk een nieuwe remaster van het originele album.
-daarnaast ook een DVD met de 5.1 Surround Mix uit 2009 én de 4.0 Quad Mix uit 1975, een DVD met de filmpjes die indertijd op het ronde scherm waren te zien plus een documentaire van  hoesontwerper Storm Thorgerson, gemaakt t.g.v. het 25-jarig jubileum van het album in 2000.
-Een Blu-Ray met alles wat op beide DVD's te vinden is
-en tenslotte een CD met niet eerder uitgebracht materiaal. Deze is ook te vinden als tweede CD in de tweeschijfs "Experience Edition".
Voor de fans met honger naar het onbekende is die laatste de meest interessante disc. Hierop zijn live-opnamen uit 1974 te horen van de drie nummers die volgens de toenmalige plannen het nieuwe album zouden gaan vormen: "Shine On You Crazy Diamond" (als één stuk van dik 20 minuten), "Raving & Drooling" en "You've Got To Be Crazy". Eenmaal in de studio werden de plannen gewijzigd en de twee laatsnoemde nummers kwamen met nogal wat wijzigingen terecht op "Animals", als respectievelijk "Sheep" en "Dogs". Ook experimenteerde de groep, zoekende naar inspiratie, in 1974 in de studio met huishoudelijke spullen. Hier is alleen in het intro van "Shine On" iets terug te horen: als je heel goed luistert hoor je daar spel op kristallen wijnglazen. Hier is een fragment los te horen. De CD besluit met een versie van "Have A Cigar" zónder Roy Harper en een versie van "Wish You Were Here" mét gypsy-violist Stéphane Grappelli. Omdat iedere fan wel bootleg-opnamen van de 1974-concerten kent, is dit eigenlijk een beetje karig. Verder in de box een mooi fotoboekwerk en opnieuw frutsels als een shawl en een zakje knikkers.
Wij kiezen uit de live-opnamen "Raving & Drooling", ofwel een embryonale "Sheep", met prachtig synthspel van Richard Wright en een extreem bijtende gitaarsolo van David Gilmour.
Zie voor meer info: http://www.whypinkfloyd.com/immersion.php

LIVE-TIP
Clannad - Theme From Harry's Game
Van “Magical Ring” (RCA, 1983)
Morgen, 7 november, komt de beroemde Ierse band Clannad voor een optreden naar 013 in Tilburg. Het gezelschap brengt al ruim 40 jaar een mengeling van Keltische volksmuziek met progressieve pop. In 1983 brak de band definitief door met het themanummer voor de film Harry's Game. Twee jaar later werd met Bono van U2 het duet “In A Lifetime” opgenomen, dat tevens een wereldwijd succes werd. Een ander hoogtepunt werd het album “Legend”, speciaal opgenomen als soundtrack voor de succesvolle televisieserie Robin Of Sherwood (Robin Hood). Het was een tijd stil rond de band, terwijl zangeres Moya Brennan een succesvolle solocarrière ontwikkelde. Sinds 2007 treedt Clannad weer sporadisch op en daarom mag dit optreden in 013 als zeldzaam bestempeld worden!
Website: http://www.clannad.ie/ .

LIVE-TIP
Mangrove - Reality Fades
Van het album “Beyond  Reality” (eigen beheer, 2009)
Een speciale datum voor een speciale show! Op 11/11/11 vindt in de  Apeldoornse Gigant de Mangrove ’10th Anniversary Show’ plaats. Al 10 jaar is Mangrove een hechte en gepassioneerde groep, die de Nederlandse progressieve rockwereld met veel plezier beleefd, genoten en mede gevormd heeft. Reden voor een‘feestje’! Wij draaien een nummer van het beste en meest recente Mangrove-studio-album. Zie voor meer details http://www.mangrovemusic.nl/  .

LIVE-TIP
Pavlov's Dog - Suicide en While You Where Out
Van “Third” (TRC, 1994)
Als er één band in de wereld is, die als uniek bestempeld kan worden, dan is het wel Pavlov's Dog. De in 1973 opgerichte band trok vooral aandacht vanwege de verbluffende stem van David Surkamp. De band had twee grote hits met de songs “Julia” en “Song Dance”. In 1977 verdween de groep opeens spoorloos. In 2004 kwam de oorspronkelijke line-up (uit 1974) bijeen voor een reünie en bleef sindsdien bijeen. In 2006 speelde Pavlov's Dog nog  tijdens het Arrow Rock festival. Vorig jaar werd het studioalbum “Echo & Boo” uitgebracht en sinds dit jaar ligt het live album “Live And Unleashed” in de winkels Op 8 november treedt Pavlov's Dog op in De Boerderij in Zoetermeer en op 10 november in Zeche in Bochum.
Zie: http://rockville-music.com/html/pavlov_s_dog__founded_in_1973_.html .

HERUITGAVE
Pineapple Thief - Part Zero
Van "Variations On A Dream / 8 Days" (2003 resp. 2002 / Kscope, 2011)
De Britse progressieve poprockband rond Bruce Soord is al een tijdje bezig via het label Kscope zijn backcatalogue opnieuw uit te brengen. En dat gebeurt op fraaie wijze: niet alleen zijn de albums geremasterd, ze zijn ook voorzien van steeds fraaie stemmige hoezen, die goed aansluiten bij die van labelgenoten als Nosound. In de jaren waaruit deze werken stammen ligt de Porcupine Tree-invloed er behoorlijk bovenop: melancholieke sfeersongs (met bijpassende zangstijl) vol fraai gitaarwerk, effectief gebruik van dynamiek. Dat spelen met contrast tussen hard en zacht is met name goed duidelijk in "Part Zero": na een verstild intro breekt een bijna-metalriff de song open. Aan het slot zit een erg fijna gitaarsolo. De tweede CD bevat "8 Days", dat in oktober 2002 ook daadwerkelijk in 8 dagen is opgenomen en dat indertijd alleen gelimiteerd leverbaar is geweest. Het idee was blijkbaar om een week lang iedere dag een afgewerkt muziekstuk af te leveren.
Website: http://www.pineapplethief.com/ .

(OP)NIEUW
Gabriel, Peter - Darkness (instrumental)
                        - Darkness (original)
Van "New Blood - Special Edition" (Real World, 2011) en "Up" (Real World/Virgin, 2002)
In zijn recensie van Peter Gabriels “New Blood” in de laatste editie van het progressieve rock-magazine iO Pages vraagt Bert Treep zich af wat men liever zou horen, het origineel of de nieuwe, voor orkest geschreven bewerkingen. Zelf gaat hij voor het origineel, maar we kunnen ons ook voorstellen dat er liefhebber zijn die voor een combinatie gaan. Voor hen hebben we de instrumentale orkestrale versie van “Darkness”, dat op de bonusschijf van “New Blood” staat, gecombineerd met het origineel van Up uit 2002, dat overigens ook als zwaar georkestreerd was. Inmiddels zijn afgelopen week ook de DVD en Blu-Ray “New Blood Live In London” verschenen. Er is tevens een Deluxe Edition van uitgekomen. Deze set omvat de DVD van de show die in Hammersmith Apollo in maart 2011 is opgenomen. Als bonus op de dvd: het complete verhaal over “New Blood” inclusief een interview met Peter Gabriel. Tevens zijn er twee CD’s, waarvan de eerste het studioalbum bevat en de tweede een compilatie van het optreden in Londen bevat. Alleen de instrumentale CD bij de speciale editie van het studio-album “New Blood” ontbreekt dus.
Website: http://petergabriel.com/ .

ACTUEEL
Miller Band, The Steve - Wintertime
                                      - Wish Upon A Star
Van "Book Of Dreams" (Mercury/Sailor Productions, 1977 / Edsel/Demon, 2011)
Het begrip "wintertijd" - de periode die afgelopen zondag weer begon - is eigenlijk een gevolg van het invoeren van de zomertijd. Dat laatste is in de loop der eeuwen vaker gebeurd. Naar aanleiding van de oliecrisis van 1973 werd vanaf 1974 de zomertijd opnieuw ingevoerd. Nederland volgde in 1977. In dat jaar verscheen toevalligerwijze “Book Of Dreams” van The Steve Miller Band. Het dit jaar heruitgebrachte album was de opvolger van het uiterst succesvolle “Fly Like An Eagle”. Het nummer “Wintertime” werd jarenlang door Harry de Winter gebruikt als intro voor zijn muziekprogramma Wintertijd, dat in verschillende formats zowel op de radio als op TV uitgezonden werd.  “Wish Upon A Star” is nog zo'n fraaie, spacy ballade van “Book Of Dreams”. Website: http://www.stevemillerband.com/ .

HERNIEUWDE AANDACHT:
The Tangent - Shoot Them Down
Van "COMM" (InsideOut, 2011)
The Tangent word altijd gezien als het vehikel van toetsenist Andy Tillison, wat het ook grotendeels wel is, maar op bijna elk Tangent-album staan wel songs die niet van zijn hand zijn. Zo ook op het meest recente album, waarop bassist Jonathan Barret een song bijdraagt - en zo te horen ook de leadzang verzorgt. Intussen is wel bekend geworden dat hij de band o.a. om persoonlijke (medische) redenen heeft moeten verlaten maar dat met ook al weer een vervanger heeft gevonden in de vorm van Dan Mash. Zie: http://www.thetangent.org/ .

NIEUW
Mr Gil – Otwieram Drzwi (vertaling: 'ik open de deur')
Van het album “Skellig” (Oskar, 2010)
 Mr Gil is een progressieve rockband uit Polen. De band werd in 1998 opgericht door gitarist Mirek Gil, een muzikale duizendpoot die al heel wat werk op zijn naam heeft staan, in o.a. de band Collage. In 1998 werd het debuutalbum “Alone” uitgebracht. Daarna volgde een zeer lange stilte van meer dan 10 jaar. Deze stilte werd in 2010 beantwoord met het album “Skellig”. Op 21 januari jongstleden is het derde album “Light And Sound” uitgebracht. Zie: http://www.myspace.com/mirekgil .