Band | Titel | Item |
Orford, Martin | Take it to the sun | Nieuw |
Orford, Martin | Prelude | Nieuw |
Orford, Martin | The old road | Nieuw |
Van "The Old
Road" (Giant Electric Pea, 2008) Orford geeft toe dat The Old Road geen progressieve rock in de ware zin des woords bevat, maar pure retro - en hij is er nog trots op ook. Vele bekenden uit de scene zijn te horen, zoals John Wetton (o.a. in het Asia-achtige “Take It To The Sun”), Spock's Beard-leden, Mike Holmes, Gary Chandler, John Mitchell en Steve Thorne. Dat het dan als retroprog klinkt is dus niet vreemd. Wel schokkend is Martins mededeling dat hij het aan het eind van dit jaar gezien houdt in de muziekbizz, aangezien hij de strijd opgeeft tegen het voor artiesten als hij verwoestende effect van illegale downloads, waarvan de schuldigen een vette "NO THANKS TO" meekrijgen in het CD-boekje. |
||
Marillion | Trap the spark | Nieuw |
Marillion | The man from the planet Marzipan | Nieuw |
Van
“Happiness Is The Road” (Deluxe 2CD Edition) (Intact, 2008) |
||
Hatfield and the North | Grosso lavoro | Nieuw |
Hatfield and the North | Born again Crustacean | Nieuw |
Hatfield and the North | Elevenses | Nieuw |
Van "Hattitude
(Archive Recordings 1973-1975, Volume 2) (Hatfield And The North,
2006) Na de eerste CD met archiefopnames van de legendarische Canterbury Scene-formatie Hatfield And The North, “Hatwise Choice” uit 2005, verscheen een jaar later deel 2, waar wij tot op heden nog geen aandacht aan hadden besteed. Ten onrechte uiteraard, want ook dit keer hebben Phil Miller, Richard Sinclair en Dave Stewart een fraaie verzameling samengesteld, die opgedragen werd aan hun drummer en vriend Pip Pyle, die tijdens de totstandkoming plotseling overleed. Pas bij bestudering van het boekje valt op hoe ingenieus ze te werk zijn gegaan, net zoals ruim dertig jaar geleden: songs gaan meestal ongemerkt over in nieuwe en ook delen van songs die verschillende opnamelocaties hebben (zoals “Born Again Crustacean”) lijken toch echt één geheel. De demo “Grosso Lavoro” heeft een geïmproviseerde tekst over een bekende tune, die min of meer als dank gold voor de BBC, die de band steeds gesteund heeft. |
||
It Bites | The wind that shakes the barley | Nieuw |
Van "The Tall
Ships" (Inside Out, 2008) Zoals bekend neemt John Mitchell de plaats in van Francis Dunnery als zanger/gitarist op de nieuwe It Bites. Hij had It Bites-toetsenist John Beck leren kennen bij Kino, bij welke band zich voor de tournee ook It Bites-drummer Bob Dalton voegde. Je zou dit album dus met even veel recht de nieuwe Kino als de nieuwe It Bites kunnen noemen. En liefhebbers van zowel Kino als It Bites zullen veel plezier beleven aan dit album, waaraan hoorbaar veel zorg is besteed. De songs zijn pakkend en radiovriendelijk, maar door de grootse productie zeker symfonisch te noemen en de fraaie gitaarsoli van Mitchell en de hier en daar opduikende herkenbare keyboardfratsen van Beck hebben ze genoeg 'bite' voor de meereisende luisteraar. Er staan twee songs van bovengemiddelde lengte op, waarvan het geplande nummer er een is. De ander is een echt 'epic' vol tempo- en sfeerwisselingen. |
||
Blackmore's Night | World of stone | Aktueel |
Van het album “ The
Village Lanterne” (SPV, 2006) |
||
Band | Titel | Item |
Tristan Park | The cruelest month (October) | |
Van het
album “Looking Homeward” (Cyclops, 1998) |
||
Jethro Tull | European legacy | Live-tip |
Van
“Under Wraps” (Chrysalis, 1984) |
||
Shanahan, Bernie | Venus exploding | Nieuw |
Van "The Keith
Reid Project" (Soul Food / Rockville 2008) Tekstschrijver Keith Reid is mede-oprichter van Procol Harum en met Gary Brooker verantwoordelijk voor al 't Procol Harum-songmateriaal. Daarnaast schreef hij echter nog meer en dáár richt deze CD zich op. Met Chris Thompson van Manfred Mann's Earth Band schreef hij bijvoorbeeld "You're The Voice", waar vervolgens John Farnham een wereldhit mee scoorde. Ook schreef en schrijft hij teksten voor uiteenlopende artiesten als John Waite (Bad English, Babys) en Southside Johnny. Deze CD bevat voornamelijk eerder verschenen materiaal, maar volgens ons ook enkele nieuwe tracks, gezongen door genoemden alsook diverse onbekendere zangers, zoals deze Bernie Shanahan (die eerder o.a. betrokken was bij het album "Trash" van Alice Cooper, zo leert een google-actie)'. Het meeste materiaal lijkt wel nieuw opgenomen. Behalve in ieder geval "You're The Voice", waarvan hier nu eens het origineel is te horen. |
||
Strawbs | Autumn suite | Nieuw |
Van "Lay Down
With The Strawbs" (Secret Films, 2008) Registratie van een concert van de 2006-tournee. Dat was een reunie van de succesvolle line-up van rond het album "Hero & Heroine" uit 1974: naast David Cousins (zang, gitaar) waren dat Dave Lambert (lead gitaar), John Hawken (toetsen), Chas Cronk (bas) en Rod Coombes (drums). Hoogtepunt van de set is de opener van het genoemde album: "Autumn", met het dreigende Moog-intro van Hawken, overgaand in weelderige Mellotronklanken. De Mellotron is nu live ingeruild voor een synthesizer, al is dat lastig te zien omdat Hawken veel te weinig in beeld komt, helaas (het krappe podium geeft de cameralieden weinig bewegingsruimte). Alleen in het eindstuk verslikt David Cousins zich in de tweede stem die hij moet zingen (hij zingt daar dus vals, voor de duidelijkheid), maar verder mooi neergezet. Overigens zal een symfo-liefhebber niet van begin tot eind genieten van de DVD: The Strawbs staan niet alleen voor dergelijke prog, maar ook voor simpeler folkrock. Tijdens dit concert komen die soms wat rauw uit de verf. |
||
Big big Train | Dragon hill, Blow the houses down | |
Van “Goodbye To
The Age Of Steam” (Giant Electric Pea, 1994) Recentelijk draaiden we weer wat van hun laatste album “The Difference Machine” en dat inspireerde ons om weer eens het debuutalbum op te scharrelen: “Goodbye To The Age Of Steam”. En net als op “The Difference Machine” vinden we hier geen voor de hand liggende muziek. Veel nummers lopen in elkaar over – dit is geen hap-slik-weg muziek, maar muziek waar je even wat moeite voor moet doen. Componist / gitarist Gregory Spawton schreef veel materiaal op klassieke gitaar en werkte het later uit voor de hele band. In deze suite is dat op z'n best te horen met eerst het instrumentale “Dragon Hill” en dan “Blow The House Down” waarbij je muzikaal op bepaalde momenten zowel aan Jadis als aan Yes moet denken. Oh ja, labelbaas Martin Orford (zie ook elders in deze uitzending) tekende voor de vocale arrangementen, waarbij hij voor onder andere achtergrondvocalen de hulp in riep van Gary Chandler van Jadis, Stuart Nicholson van Galahad, plus Sally French en natuurlijk hielp hij zelf ook een handje. |
||
Seafruit | Looking for sparks | |
Van “I
Feel A Bit Normal Today” (Repertoire, 2001) |
||
Eloy | Reflections from spheres beyond | |
Van “Ocean II”
(SPV, 1998) Al een tijdje waren de 'officiele' Eloy pagina's al online en deze week dook er het bericht op van de Eloy-mailinglist, geplaatst door degene die jarenlang de Eloy-fanclub runde, dat Bornemann werkt aan een Eloy-DVD (met naar wij aannemen opnames van de “Tides Return Forever”-toernee) en dat hij zo geïnspireerd is geraakt dat hij is begonnen te werken aan een nieuw Eloy-album !!! Vandaar dat we het tot nu toe laatst verschenen Eloy-album, “Ocean II” uit 1998 (10 jaar oud dus), maar weer eens uit de kast trekken. |
Sunday 19 Oktober 2008 Show No. 811
Band | Titel | Item |
Harem Scarem | Human nature | |
Van “Human Nature”
(Vespa, 2007) |
||
Pendragon | Indigo | Nieuw |
Van Pure (Toff, 2008) |
||
Talisma | L'aube | Nieuw |
Talisma | Iseult | Nieuw |
Van "Quelque
Part" (Unicorn Digital, 2008) Derde album van het oorspronkelijk als trio opererende Canadese Talisma bevat opnames met in totaal 7 verschillende musici, gemaakt tussen 1996 en 2007. Op twee tracks na (waaronder het geplande “Iseult”) is de muziek instrumentaal en heeft op een bepaalde manier dezelfde uitwerking als Steve Hacketts meesterwerk “Voyage Of The Acolyte”: opvallende akoestische gitaarpartijen, zware Mellotronstukken, melodieuze, zwevende elektrische gitaarsolo's en vreemde breaks en geluidsfragmenten. Daarbij is het springeringe basspel van bandleider Donals Fleurent duidelijk in de jazzrock geworteld en vergelijkbaar met dat van landgenoot Antoine Fafard van Spaced Out. Hoewel nog geen 3 kwartier lang bevat deze CD nog veel meer moois. |
||
Clayton, Lee | 10000light years/Sexual moon | Nieuw |
Clayton, Lee | Industry | Rerelease |
Van "Border
Affair - The Capitol Years" (Acadia/Evangeline Records, 2007) Lee Clayton werd weliswaar in de OOR-encyclopedie steevast onder country vermeld, toch is hij wel altijd een zeer duistere variant van dat genre geweest, die zwaardere onderwerpen niet uit de weg ging. Door de lange, stevige gitaarsoli die menig nummer kenmerkte had de muziek ook een zeker progressief tintje, vergelijkbaar met de eerste soloplaat van David Gilmour. Zijn platen “Border Affair” (1978) en de opvolger “Naked Child” (1979) dat een perfectionering van zijn stijl betekende zijn nu samen met de wat commerciëlere “The Dream Goes On” (1981) op een dubbel-CD verschenen, wat voor laatstgenoemde titel een CD-primeur betekent. |
||
Parson Project, Alan | Ammonia avenue | Rerelease |
Uit de laatste worp Alan
Parsons Project remasters. Het is over het algemeen zeker
geen symfo meer, maar de songs op het album zijn stuk voor stuk
wel allemaal erg sterk. De grote uitschieter is de
album-afsluiter en meteen titelstuk “Ammonia Avenue”, een track
die nog steeds voor kippenvel zorgt, vooral het slot. |
||
Band | Titel | Item |
Belew, Adrian | Ampersand | Live-tip |
Van "Side
One" (Sanctuary, 2004) De King Crimson-zanger/gitarist treedt op 30 oktober op in De Effenaar in Eindhoven. Hij maakte de afgelopen jaren een aantal solo-albums met titels als ware het vinyl-plaatkanten: "Side One", "Side Two" en "Side Three". De stijl die hij op "Side One" hanteert ligt in het verlengde van recent King Crimson-werk: catchy zangmelodieën, maar dat over een ondergrond van haast wiskundige, manische, soms sinistere ritmepatronen. Veel van de instrumenten bespeelt Belew zelf, maar hij krijgt wat hulp van Tool-drummer Danny Carey. Op "Side 2" springt ook Primus-bassist Les Claypool bij. "Side Two" is trouwens electronischer en schetsmatiger, met meer geprogrammeerde ritmes en new wave-achtige keyboard-sounds. |
||
Elbow | Presuming Ed (rest easy) | Live-tip |
Van
Asleep in the back, V2, 2001 |
||
Mai Doi Todd | Growing pains | Live-tip |
Van "The
Golden State" (Columbia, 2002) De Amerikaanse progressieve singer/songwriter met Japanse roots speelt 24 november in Atak, Enschede. Gek genoeg in een double bill met Eli 'Paperboy' Reed, een jonge Amerikaanse soulzanger in de beste Jackie Wilson- en Otis Redding-traditie. Ook goed, maar heel wat anders. Uitbundige soul tegenover subtiele introvertie. Van Doi Todds veelal verstilde liedjes gaat een bezwerende werking uit die memoreert aan Nick Drake. |
||
Bruce, Jack & Trower, Robin | Just another day | Live-tip |
Van "Seven
Moons" (Floating World / Evangeline, 2008) 26 Jaar na "Truce" werkten de Cream-zanger/bassist en de vooral van Procol Harum bekende gitarist weer samen, nu met Gary Husband (Holdsworth, Level 42) op drums. De muziek is vooral geënt op bluesrock en heeft raakvlakken met solowerk van Trower, Cream en vooral ook het werk van Jimi Hendrix. Dus niet zozeer met het solowerk van Jack Bruce. Deze week kwam het bericht dat het genoemde trio ook op de live-podia te zien is, zoals op 28 februari 2009 in De Vereeniging, Nijmegen. De voorverkoop begon afgelopen zaterdag. |
||
Direction | Soldat | Nieuw |
Van “Est” (Unicorn
Digital, 2008) |
||
Mandalaband | Witch of Waldow Wood | Aktueel |
Van "The Eye
Of Wendor: Prophecies" (Chrysalis, 1978 / Eclectic Discs, 2003) Mandalaband is het kindje van muzikant/studio-engineer/componist Dave Rohl. Studio-engeneer was lang de belangrijkste bezigheid van Rohl en zo ontmoette hij ook een groep sessiemuzikanten waarmee hij de eerste Mandalaband-bezetting vormde. Voor Chrysalis mocht de groep in 1975 een album maken, maar Rohlj was het niet eens met de producer die label op de groep parachuteerde. En zo was de oprichter niet bij de opnamen betrokken, al heeft hij wel weer meegeholpen aan de mix. Gevolg was dat de band al uit elkaar lag toen de plaat er was. De bandleden richtten met latere Mike & The Mechanics-zanger Paul Young Sad Café op. Grohl stortte zich weer op z'n engineerwerk en mocht van Chrysalis met de vele musici die hij zo had leren kennen een nieuwe plaat opnemen. Dat waren leden van o.a. Ten CC, Moody Blues, Barclay James Harvest en ook voornoemde Paul Young (maar juist niet de rest van Sad Café, ofwel Mandala Band I). Dit werd "Eye Of Wendor". Toen werd al gezegd dat dit deel één was van een trilogie. En zie: 30 jaar later is er een Mandalaband III, die 2 albums in voorbereiding heeft. In de gelederen vinden we oudgedienden als Grohl en Barclay James Harvest-toetsenist Woolly Wolstenholm, maar ook de van Iona bekende Troy Donockley. Eerste album: "BC Ancestors", later volgt "AD Sangreal". |
||
IQ | The last human gateway (middle s) | |
IQ | The last human gateway (end s) | |
Vorig jaar werd eindelijk de “Forever
Live”-video uit 1993 op DVD uitgebracht. Daarvan deze opname.
Overigens komt komende week het laatste album uit van Martin
Orford, “The Old Road”, voormalig IQ-toetsenist. Hij trekt zich
terug uit de muziekwereld, omdat hij er zijn brood niet meer mee
kan verdienen. Dit alles wordt veroorzaakt door de huidige
illegale download-cultuur. |
Sunday 12 Oktober 2008 Show No. 810
Band | Titel | Item |
Morse, Neal | Leviathan | Nieuw |
Morse, Neal | The way home | Nieuw |
van “Lifeline” (Inside
Out, 2008) |
||
Redfern, John | Lost | Nieuw |
Redfern, John | All this time | Nieuw |
Van "May Be Some Time" (Reveal Records, 2007) Onlangs verscheen het tweede studioalbum van de Engelse singer/songwriter Jon Redfern, “What Else But Love?”. Maar wij kenden de man niet en beginnen even bij z'n debuut van vorig jaar. Redfern heeft een aangename stem, maar ook zijn composities zijn zeer de moeite waard. Dit komt niet in de laatste plaats door de steeds wisselende instrumentatie, waaronder een folkfiddle, intrigerende strijkersarrangementen, een melancholieke saxofoon en vooral Redferns fingerpickende gitaarspel. Ook heel aardig is zijn cover van Steely Dans “Home At Last” van “Aja”, dat als één van de vijf bonustracks is toegevoegd. De nummers van zijn nieuwste plaat, te horen op zijn myspace-site http://www.myspace.com/jonredfern , tonen een iets commerciëlere sound, hoewel nog steeds integer. |
||
Amos, Tori | Precious things | Nieuw |
Van "Live At
Montreux 1991/1992" (Eagle, 2008) Deze DVD vevat 2 solo-concerten uit het begin van haar solo-carrière (als we haar werk als barpianiste even niet meetellen). In 1991 was ze nog onbekend en speelde ze in het voorprogramma van The Moody Blues. Zij kreeg - niet ideaal - slechts de beschikking over een electrische Yamaha-piano. Een jaar later is haar debuut met lof ontvangen en speelt ze zelfverzekerd op een grote vleugel, uitdagend sexy krioelend achter de toetsen. Dit "Precious Things" speelt ze beide keren, maar de keer met de echte vleugel, 1992, is preferabel. |
||
Gourishankor, The | Sweet earth | Nieuw |
van
“Close Grip” (Unicorn records, 2003/2008) |
||
Officina Meccanica | Suite bambini Innocenti | Nieuw |
Van "La
Follia Del Mimo Di Fuoco" (AMS, 2007) Van het Italiaanse Officina Meccanica is nooit een volledige LP verschenen. Een aantal singles en wat live-opnames zijn vorig jaar verzameld op deze CD en tonen aan waarom de band zo geliefd was bij het publiek, maar zeker ook bij collega-progressieve bands, zoals Banco en PFM, waarvoor regelmatig het voorprogramma werd verzorgd. Het sextet onderscheidde zich door haar visuele concept, waarin zanger Luciano Maiozzi zich schminkte en verkleedde als mimespeler, om vervolgens diens theatrale eigenschappen op het podium te vertolken (zonder zich daarbij overigens van de veelvoorkomende operateske technieken te bedienen). Muzikaal sloot men perfect aan op dit concept met episodische songs, zoals het oorspronkelijk op single verschenen “Suite Bambini Innocenti” (met Mellotron- en Moogbijdragen), waarin ook jazzy elementen voorkwamen in de vorm van trompetspel en een Van Der Graaf Generator-achtige saxspeler. |
||
Duke, George | Faces in reflection no. 1 | Rerelease |
Duke, George | Faces in reflection no. 2 | Rerelease |
Van "Faces
In Reflection" (MPS 1974 / Verve 2008) Veel albums die in de jaren '70 op het Duitse MPS-label verschenen worden nu geremasterd op CD uitgebracht - sommige zelfs voor het eerst. Eerder draaiden we al muziek van Duke's "I Love The Blues, She Heard My Cry" uit 1975, dit "Faces In Reflection" stamt uit de tijd dat Duke nog bij Zappa diende, gemaakt in triobezetting. Deels gevuld met drukke jazzrock vol virtuoze soli, deels met majestueuze symfonische sounds zoals we die later ook bij David Sancious te horen krijgen, deels met spacy experiment. In het titelnummer krijgen we van alles wat, met ook de soulvolle zoete falsetvocalen van Duke zelf. |
||
Parsons, Alan Project | If I could change your mind | Rerelease |
Van “Eve” (Arista 1979/2008) In 1979 verscheen het vierde Alan Parsons Project-album getiteld “Eve”, een album dat door velen als een wat zwakke broeder word beschouwd, maar waar achteraf gezien de tijd minder vat op heeft gehad dan bijvoorbeeld “Vulture Culture”. Het mist misschien wat scherpe randjes maar dit slotnummer, gezongen door de van o.a. Pink Floyds “The Dark Side Of The Moon” bekende zangeres Lesley Duncan, is gewoonweg erg mooi. |
||
Band | Titel | Item |
Porcupine Tree | Open car | Live-tip |
Van
het album “Deadwing” (Lava/Warner Music, 2005) |
||
Moody Blues, The | Words you say | Live-tip |
Van het album “Strange
Times” (Universal, 1999) |
||
Moonsafari | Beyond the door | Live-tip |
Van het album “A
Ddoorway To The Summer” (eigen beheer, 2005) |
||
Orme, Le | Cemento armato | Live-tip |
Van de DVD
“Live In Pennsylvania” (AUA/Sonny Boy, 2008) Al eerder besteedden we aandacht aan de excellente live-DVD “LiveIn Pennsylvania”. Dit nummer komt origineel van het album “Collage” uit 1971 en is een heerlijk vehikel voor diverse solo's op toetsen en viool!!!. En ja, wat klinkt als een gitaar is ook een keyboard... :-) De groep zou de headliner zijn van pROCKfest in Bielefeld, volgende maand, maar vanmiddag kwam het bericht dat dit is afgelast... Zie www.prockfest.de |
||
Mostly Autumn | Another life | Aktueel |
van het album
“Passengers” (Classic Rock, 2003) |
||
Secret Oyster | High luminant silver patters | |
Van
"Straight To The Frankenhaus" (CBS, 1976/Lasers Edge, 2007) Lange tijd zag het ernaar uit dat dit de laatste LP van de Deense jazzrockband zou worden, maar de recente reünie, die de band zelfs op NEARFest 2007 bracht doet vermoeden dat er een comebackalbum in de maak is. Secret Oyster werd vaak met Weather Report vergeleken, maar op dit laatste album klonk met bij vragen ook behoorlijk symfonisch, mede door de inzet van de Elka Strings en Moog. Vorig jaar ging deze rerelease al bij ons de ether in, nu een herkennismaking. |
||
Santing, Mathilde | Ghosts | Cover |
Van "Forty
Nine" (Epic, 2008) La Santing interpreteert met gevoel een collectie soul-, jazz- en progressieve popliederen. Van Miles Davis tot Stevie Wonder tot Rod Stewart (waarbij ze extra hees lijkt te willen zingen) tot recente songs van John Mayer (twee stuks zelfs), Amos Lee en KT Tunstall. Ze besluit mysterieus met "Ghosts" van David Sylvians oude groep Japan. Opnieuw straalt het eindresultaat aan alle kanten klasse uit - de arrangementen zijn weer zeer verfijnd en worden vertolkt door haar groep The Spirit Of Volunteering, aangevuld met een flinke rij gasten, waaronder blazers en strijkers. |
||
Slowdive | Blue skied an' clear | |
Van het
album “Pygmalion” (Creation, 1995) Hadden we vorige week muziek van Velvet Belly, hoorden we daar elementen die we ook bij tijdgenoot Slowdive terugvinden. Met een klein beetje fantasie hoor je ook trekjes van Pink Floyd in een nummer als “Blue Skied An' Clear” terug. En je hoort waar bijvoorbeeld een band als Sigur Ros haar muzikale roots heeft liggen. |
Sunday 5 Oktober 2008 Show No. 809
Band | Titel | Item |
Parsons, Alan Project | Standing on higher ground | Rerelease |
Van "Gaudi
(Remastered Edition With Bonus Tracks)" (Arista, 1987/2008) Conceptplaat over de Spaanse architect en de laatste APP-plaat. Deze CD is onderdeel van de laatste worp van drie remasters. Waar de eerste worp nog voorzien was van leuke medleys met niet gebruikt demo-materiaal zijn de bonustracks van de laatste drie veelal aan de minder exclusieve kant: wat demo's en 'rough mixes' vormen de hoofdmoot. |
||
Gongzilla | Jersey pines | Nieuw |
Gongzilla | Five even | Nieuw |
De vijfde CD van Gongzilla toont een band die steeds meer muziekstijlen in haar oorspronkelijke jazzrock stopt. Daarbij valt vooral op dat er steeds meer vocalen te beluisteren zijn, waardoor een vergelijking met de solo-CD van Hansford Rowe, “No Other”, voor de hand ligt. Rowe heeft een beetje nasale stem, maar dat wordt aardig ondervangen door de inzet van enkele gastzangers. Verder zijn er muzikanten uitgenodigd die de invloed van hun eigen band meebrengen, zoals de gitaristen Chuck Garvey (van Moe) en Jake Cinninger (Umphrey's McGee), waardoor er uitstapjes naar southern rock, jam rock en blues rock te bespeuren zijn. Toch zijn er ook nog de voor de Gong-familie typische marimba-passages en speelt Bon Lozaga weer enkele weergaloze gitaarsolo's. | ||
Jelly Fiche | In vitro | Nieuw |
Jelly Fiche | Dans la peau d'un autre | Nieuw |
Van
het debuut “Tout Ce Que J'a Reve” (Unicorn Records) |
||
Snarling Adjective Convention | Nightwater | Nieuw |
Van
"Bluewolf Bloodwalk" (Unicorn, 2008) Progjazzmetal-jamband rond de gebroeders Joe en William Kopecky. Het materiaal is overduidelijk ontstaan uit jams en is daarna niet echt doorontwikkeld. Veel nummers hebben dus niet bepaald een sterke thematische ontwikkeling, om het zo maar 's te noemen. Daarnaast zijn de verrichtingen op sax, gitaren, bas, toetsen en drums ook niet altijd even sprankelend, zodat de muziek nogal 's als een doormodderende grauwsluier klinkt. In twee nummers wordt dat doorbroken door erotische Franstalige poezie-recitatie door Sophie Kopecky (die echter door de progjazz-'herrie' om haar heen onmogelijk te verstaan is). Het korte "Nightwalker" is een afwijkend nummer op het album: Lekker compact, helder en met kop en staart. |
||
Mandalaband | Song for a king | Aktueel |
Van "Mandala
Band" (Chrysalis, 1975 / Edsel, 1992) Mandalaband is het kindje van muzikant/studio-engineer/componist David Rohl. Studio-engeneer was lang de belangrijkste bezigheid van Rohl en zo ontmoette hij ook een groep sessiemuzikanten waarmee hij de eerste Mandalaband-bezetting vormde. Voor Chrysalis mocht de groep in 1975 een album maken, maar Rohl was het niet eens met de producer die de platenmaatschappij op de groep parachuteerde. En zo was de oprichter niet bij de opnamen betrokken, al heeft hij wel weer meegeholpen aan de mix. Gevolg was dat de band al uit elkaar lag toen de plaat er was. De bandleden richtten met latere Mike & The Mechanics-zanger Paul Young Sad Café op. Rohl stortte zich weer op z'n engineerwerk en mocht van Chrysalis met de vele musici die hij zo had leren kennen een nieuwe plaat opnemen. Dat waren leden van o.a. Ten CC, Moody Blues, Barclay James Harvest en ook voornoemde Paul Young (maar juist niet de rest van Sad Café, ofwel Mandala Band I). Dit werd "The Eye Of Wendor". Toen werd al gezegd dat dit deel één was van een trilogie. En zie: 30 jaar later is er een Mandalaband III, die 2 albums in voorbereiding heeft. In de gelederen vinden we oudgedienden als Rohl en Barclay James Harvest-toetsenist Woolly Wolstenholm, maar ook de van Iona bekende Troy Donockley. Eerste album: "BC Ancestors", later volgt "AD Sangreal". Om er in te komen volgende week wat van "The Eye Of Wendor", deze week het debuut. |
||
Bardens, Peter | After dark | |
van “Heart
To Heart” (Arista, 1979) Derde soloplaat van Peter Bardens nadat hij uit Camel stapte. Een logisch vervolg op het Camel-album “Rain Dances”, aangezien deze plaat ook een behoorlijk jazzy touch heeft. |
||
Band | Titel | Item |
Kayak | Alienation | Live-tip |
Van
het meest recente Kayak-album “Coming Up For Air” (SMH, 2008) |
||
Anathema | Emotional winter | Live-tip |
Van het album
“Judgement” (Peaceville, 1999) |
||
Athur, Adam | Things are moving | Live-tip |
Van "In A Cabin With..." (eigen beheer, 2008, ook gratis downloadbaar via www.arthuradam.nl). Het volst gearrangeerde nummer (met strijkers) hadden we al gedraaid, maar deze song is niet minder fraai. Een breekbaar nummer met krachtige, open, galmende gitaartokkels en een nog veel meer galmende stem. Zowel stem als gitaarsound doen denken aan Jeff Buckley. Maar ook Sigur Ros is dichtbij. Arthur Adam, die eigenlijk Arthur ten Cate heet (Adam is z'n tweede voornaam) treedt op zondag 12 oktober op in Proeflokaal België, hier in Almelo, tijdens een festivalletje waar ook de Vlaamse schrijver Herman Brusselmans aantreedt. | ||
GPS | Written on the wind | Live-tip |
van “Window
To The Soul” (Inside Out, 2007) Toen Geoff Downes de eerste bezetting van Asia nieuw leven in blies gingen de achtergebleven musici verder als GPS. GPS veranderde zijn naam onlangs in Asia featuring John Payne en ruilde Spock’s Beard-toetsenist Ryo Okumoto in voor Rocket Scientists-leider Eric Norlander. Deze bezetting speelt op 7 november in Bieleveld op pROCKfest. |
||
Bjornstad K.& Rypdal T. | The return of Per Ulv | Live-tip |
van het live-album “Life In Leipzig” (2008, ECM). Atmosferische jazz op elektrische gitaar en piano. Het gitaarwerk van Rypdal zal liefhebbers van Robert Fripp en David Torn zeker kunnen bekoren. Op 10 oktober speelt dit Scandinavische duo in Oldenburg, Duitsland. Dit is een kleine 2 uurtjes rijden vanaf Almelo |
||
Cocteau Twins | Domino | |
Van "Treasure"
(4AD, 1984) Vorige week draaiden we een nieuwe release op het Bella Union label, waarbij een vergelijking werd gemaakt met de muziek die in de jaren ‘80 op 4AD verscheen. Niet zo heel vreemd, aangezien de mensen van Cocteau Twins, één van de belangrijkste bands op laatstgenoemde label, in 1997 de oprichters van Bella Union waren, waarbij ze als doel hadden er hun eigen muziek op uit te brengen plus dat van musici waarmee ze samenwerkten. Daarom maar eens teruggrijpen op een plaat van deze band rondom zangeres Elizabeth Frazer, het sprookjesachtige “Treasure” uit 1984, het derde album die van deze Schotse formatie verscheen. Uitwaaierende gitaren, effectieve drumcomputers, vele lagen keyboards en zware bassen waren een ideaal klankbord voor Frazers zweverige stem. |
||
Velvet Belly | The landing | |
van “The
Landing” (BMG, 1996) Tweede plaat van deze noorse progressieve popband. Is te scharen onder dezelfde noemer als bijvoorbeeld Slowdive. Op dit nummer wordt in het eerste deel een sample van “Larks’ Tongues In Aspic” van King Crimson gebruikt, terwijl de basis van het tweede deel uit een live jam bestaat. |
||
Shadowland | Dreams of the ferryman | Live-tip |
Van
“Through The Looking Glass” (SI Music, 1994) |