Sunday 26 Oktober 2008 Show No. 812
Band Titel Item
   
Orford, Martin Take it to the sun Nieuw
Orford, Martin Prelude Nieuw
Orford, Martin The old road Nieuw
Van "The Old Road" (Giant Electric Pea, 2008)
Orford geeft toe dat The Old Road geen progressieve rock in de ware zin des woords bevat, maar pure retro - en hij is er nog trots op ook. Vele bekenden uit de scene zijn te horen, zoals John Wetton (o.a. in het Asia-achtige “Take It To The Sun”), Spock's Beard-leden, Mike Holmes, Gary Chandler, John Mitchell en Steve Thorne. Dat het dan als retroprog klinkt is dus niet vreemd. Wel schokkend is Martins mededeling dat hij het aan het eind van dit jaar gezien houdt in de muziekbizz, aangezien hij de strijd opgeeft tegen het voor artiesten als hij verwoestende effect van illegale downloads, waarvan de schuldigen een vette "NO THANKS TO" meekrijgen in het CD-boekje.
Marillion Trap the spark Nieuw
Marillion The man from the planet Marzipan Nieuw

Van “Happiness Is The Road” (Deluxe 2CD Edition) (Intact, 2008)
Het nieuwe album van Marillion was al een tijdje te downloaden. Maar nu is eindelijk het fysieke product verkrijgbaar. De fans die zo'n klein jaar geleden hebben meegedaan aan de pre-order kunnen hun hart weer ophalen. Beide albums zijn in een mooi boekwerk gegoten. Natuurlijk zijn beide CD's ook los verkrijgbaar onder de titels “Essence” en “The Hard Shoulder”. Na het wisselvallig ontvangen “Somewhere Else” was het de bedoeling dat er snel een nieuw album zou verschijnen, echter was de band zo geïnspireerd dat er veel nieuw materiaal werd geschreven. En zodoende werd het eindresultaat een dubbelalbum waarbij “Essence” nummers bevat die een zelfde sfeer hebben en daardoor als geheel een flow hebben, wat af en toe vergelijkingen oproept met “Afraid Of Sunlight”. De tweede schijf, “The Hard Shoulder” bestaat meer uit losse nummers. Als geheel ligt de dubbelaar duidelijk in het verlengde van voorganger “Somewhere Else”. CD1 is daarbij wel erg mellow, en duidelijk een zogenaamd mood piece. Dat de nummers vaak uit jams zijn ontstaan is soms duidelijk te horen en producer Mike Hunter heeft ook geprobeerd een open geluid neer te zetten. Al met al een album dat niet direct al zijn geheimen zal prijsgeven.

Hatfield and the North Grosso lavoro Nieuw
Hatfield and the North Born again Crustacean Nieuw
Hatfield and the North Elevenses Nieuw
Van "Hattitude (Archive Recordings 1973-1975, Volume 2) (Hatfield And The North, 2006)
Na de eerste CD met archiefopnames van de legendarische Canterbury Scene-formatie Hatfield And The North, “Hatwise Choice” uit 2005, verscheen een jaar later deel 2, waar wij tot op heden nog geen aandacht aan hadden besteed. Ten onrechte uiteraard, want ook dit keer hebben Phil Miller, Richard Sinclair en Dave Stewart een fraaie verzameling samengesteld, die opgedragen werd aan hun drummer en vriend Pip Pyle, die tijdens de totstandkoming plotseling overleed. Pas bij bestudering van het boekje valt op hoe ingenieus ze te werk zijn gegaan, net zoals ruim dertig jaar geleden: songs gaan meestal ongemerkt over in nieuwe en ook delen van songs die verschillende opnamelocaties hebben (zoals “Born Again Crustacean”) lijken toch echt één geheel. De demo “Grosso Lavoro” heeft een geïmproviseerde tekst over een bekende tune, die min of meer als dank gold voor de BBC, die de band steeds gesteund heeft.
It Bites The wind that shakes the barley Nieuw
Van "The Tall Ships" (Inside Out, 2008)
Zoals bekend neemt John Mitchell de plaats in van Francis Dunnery als zanger/gitarist op de nieuwe It Bites. Hij had It Bites-toetsenist John Beck leren kennen bij Kino, bij welke band zich voor de tournee ook It Bites-drummer Bob Dalton voegde. Je zou dit album dus met even veel recht de nieuwe Kino als de nieuwe It Bites kunnen noemen. En liefhebbers van zowel Kino als It Bites zullen veel plezier beleven aan dit album, waaraan hoorbaar veel zorg is besteed. De songs zijn pakkend en radiovriendelijk, maar door de grootse productie zeker symfonisch te noemen en de fraaie gitaarsoli van Mitchell en de hier en daar opduikende herkenbare keyboardfratsen van Beck hebben ze genoeg 'bite' voor de meereisende luisteraar. Er staan twee songs van bovengemiddelde lengte op, waarvan het geplande nummer er een is. De ander is een echt 'epic' vol tempo- en sfeerwisselingen.
Blackmore's Night World of stone Aktueel

Van het album “ The Village Lanterne” (SPV, 2006)
Voormalig Deep Purple- en Rainbow-gitarist Richard Blackmore is getrouwd met de vrouw met wie hij al weer een decennium lang Middeleeuws-geïnspireerde, folky platen maakt: Candice Night. De trouwlocatie was het schilderachtige Castle on the Hudson .

   
Band Titel Item
   
Tristan Park The cruelest month (October)  

Van het album “Looking Homeward” (Cyclops, 1998) 
Eigenlijk gaat het verhaal in dit liedje over een tegenvallende World Series voor de honkballers Boston Red Sox. Het stadion van de club staat zelfs afgebeeld in het CD-boekje. Diepere betekenis van het gehele album is eigenlijk dat in de Verenigde Staten van Amerika alles geweldig lijkt, maar dat er ondertussen van alles mis is. Na tien jaar is deze thematiek met de kredietcrisis verrassend aktueel.

Jethro Tull European legacy Live-tip

Van “Under Wraps” (Chrysalis, 1984)
Woensdag aanstaande, 29 oktober, speelt Jethro Tull in de IJsselhal in Zwolle.
Jethro Tull bestaat dit jaar precies 4 decennia, maar was nog niet meteen vanaf het begin in het progressieve rockhoekje te stoppen. Het eerste album is namelijk eerder een bluesrock-album. De op muziek van Bach gebaseerde hit “Bourree” was zo'n beetje het begin van de symfonische invloed in de muziek, maar ook is er aldoor een folky element hoorbaar geweest. Opvallend kenmerk van Jethro Tull is dat voorman Ian Anderson bijna alleen akoestische instrumenten speelt: de "un-plugged guy in a medium-to-heavy rockband". Hij speelt voornamelijk dwarsfluit en akoestische gitaar. Door de forse inbreng met moderne keyboards door Peter-John Vitesse klinkt “Under Wraps” dan weer juist digitaal-futuristisch. In die tijd maakte ook Fairport Convention-bassist Dave Pegg deel uit van de band.

Shanahan, Bernie Venus exploding Nieuw
Van "The Keith Reid Project" (Soul Food / Rockville 2008)
Tekstschrijver Keith Reid is mede-oprichter van Procol Harum en met Gary Brooker verantwoordelijk voor al 't Procol Harum-songmateriaal. Daarnaast schreef hij echter nog meer en dáár richt deze CD zich op. Met Chris Thompson van Manfred Mann's Earth Band schreef hij bijvoorbeeld "You're The Voice", waar vervolgens John Farnham een wereldhit mee scoorde. Ook schreef en schrijft hij teksten voor uiteenlopende artiesten als John Waite (Bad English, Babys) en Southside Johnny. Deze CD bevat voornamelijk eerder verschenen materiaal, maar volgens ons ook enkele nieuwe tracks, gezongen door genoemden alsook diverse onbekendere zangers, zoals deze Bernie Shanahan (die eerder o.a. betrokken was bij het album "Trash" van Alice Cooper, zo leert een google-actie)'. Het meeste materiaal lijkt wel nieuw opgenomen. Behalve in ieder geval "You're The Voice", waarvan hier nu eens het origineel is te horen.
Strawbs Autumn suite Nieuw
Van "Lay Down With The Strawbs" (Secret Films, 2008)
Registratie van een concert van de 2006-tournee. Dat was een reunie van de succesvolle line-up van rond het album "Hero & Heroine" uit 1974: naast David Cousins (zang, gitaar) waren dat Dave Lambert (lead gitaar), John Hawken (toetsen), Chas Cronk (bas) en Rod Coombes (drums). Hoogtepunt van de set is de opener van het genoemde album: "Autumn", met het dreigende Moog-intro van Hawken, overgaand in weelderige Mellotronklanken. De Mellotron is nu live ingeruild voor een synthesizer, al is dat lastig te zien omdat Hawken veel te weinig in beeld komt, helaas (het krappe podium geeft de cameralieden weinig bewegingsruimte). Alleen in het eindstuk verslikt David Cousins zich in de tweede stem die hij moet zingen (hij zingt daar dus vals, voor de duidelijkheid), maar verder mooi neergezet. Overigens zal een symfo-liefhebber niet van begin tot eind genieten van de DVD: The Strawbs staan niet alleen voor dergelijke prog, maar ook voor simpeler folkrock. Tijdens dit concert komen die soms wat rauw uit de verf.
Big big Train Dragon hill, Blow the houses down  
Van “Goodbye To The Age Of Steam” (Giant Electric Pea, 1994)
Recentelijk draaiden we weer wat van hun laatste album “The Difference Machine” en dat inspireerde ons om weer eens het debuutalbum op te scharrelen: “Goodbye To The Age Of Steam”. En net als op “The Difference Machine” vinden we hier geen voor de hand liggende muziek. Veel nummers lopen in elkaar over – dit is geen hap-slik-weg muziek, maar muziek waar je even wat moeite voor moet doen. Componist / gitarist Gregory Spawton schreef veel materiaal op klassieke gitaar en werkte het later uit voor de hele band. In deze suite is dat op z'n best te horen met eerst het instrumentale “Dragon Hill” en dan “Blow The House Down” waarbij je muzikaal op bepaalde momenten zowel aan Jadis als aan Yes moet denken. Oh ja, labelbaas Martin Orford (zie ook elders in deze uitzending) tekende voor de vocale arrangementen, waarbij hij voor onder andere  achtergrondvocalen  de hulp in riep van Gary Chandler van Jadis, Stuart Nicholson van Galahad, plus Sally French en natuurlijk hielp hij zelf ook een handje.
Seafruit Looking for sparks  

Van “I Feel A Bit Normal Today” (Repertoire, 2001)
Seafruit is een Brits indie-bandje dat het door gebrek aan succes maar bij één plaat hield. Seafruit had wel een zeer goede live-reputatie en stond zelfs of grote festivals en in het voor programma van veel grote bands. De muziek die de band maakt is lekker in het gehoor liggende pop muziek die af en toe aan de poppy momenten van Primitive Instinct doen denken. Oprichter Geoff Barradale kwam uit de band Vitamin Z. In die groep zat ook latere Peter Gabriel-gitarist David Rhodes. Na Seafruit zijn een aantal bandleden betrokken bij hippe bands als Arctic Monkeys.

Eloy  Reflections from spheres beyond  
Van “Ocean II” (SPV, 1998)
Al een tijdje waren de 'officiele' Eloy pagina's al online en deze week dook er het bericht op van de Eloy-mailinglist, geplaatst door degene die jarenlang de Eloy-fanclub runde, dat Bornemann werkt aan een Eloy-DVD (met naar wij aannemen opnames van de “Tides Return Forever”-toernee) en dat hij zo geïnspireerd is geraakt dat hij is begonnen te werken aan een nieuw Eloy-album !!! Vandaar dat we het tot nu toe laatst verschenen Eloy-album, “Ocean II” uit 1998 (10 jaar oud dus), maar weer eens uit de kast trekken.

Sunday 19 Oktober 2008 Show No. 811

Band Titel Item
   
Harem Scarem Human nature  

Van “Human Nature” (Vespa, 2007)
Het titelnummer van de meest recente plaat van deze Canadese AOR-groep.

Pendragon Indigo Nieuw

Van Pure (Toff, 2008) 
Het heeft weer een tijdje geduurd, maar de opvolger van “Believe” is eindelijk verkrijgbaar. Alweer het achtste studio-album van deze Britse neo-prog-pionier. De afgelopen jaren opereerde de band behoorlijk binnen de lijnen en zat toch wel een beetje vast aan een vaste huisstijl. Met “Pure” probeerde Nick Barrett naar eigen zeggen een modernere sound te creëren. Tja en dan kom je al snel bij de commercieel interessante Porcupine Tree-stijl terecht. OK, ook op de voorgaande albums liet de band wel een steviger kant horen, maar op “Pure” is dit meer aanwezig. En toch blijft dit overduidelijk Pendragon, met van die sfeerbepalende uitgesponnen gitaarpartijen van Barrett.

Talisma L'aube Nieuw
Talisma Iseult Nieuw
Van "Quelque Part" (Unicorn Digital, 2008)
Derde album van het oorspronkelijk als trio opererende Canadese Talisma bevat opnames met in totaal 7 verschillende musici, gemaakt tussen 1996 en 2007. Op twee tracks na (waaronder het geplande “Iseult”) is de muziek instrumentaal en heeft op een bepaalde manier dezelfde uitwerking als Steve Hacketts meesterwerk “Voyage Of The Acolyte”: opvallende akoestische gitaarpartijen, zware Mellotronstukken, melodieuze, zwevende elektrische gitaarsolo's en vreemde breaks en geluidsfragmenten. Daarbij is het springeringe basspel van bandleider Donals Fleurent duidelijk in de jazzrock geworteld en vergelijkbaar met dat van landgenoot Antoine Fafard van Spaced Out. Hoewel nog geen 3 kwartier lang bevat deze CD nog veel meer moois.
Clayton, Lee 10000light years/Sexual moon Nieuw
Clayton, Lee Industry Rerelease
Van "Border Affair - The Capitol Years" (Acadia/Evangeline Records, 2007)
Lee Clayton werd weliswaar in de OOR-encyclopedie steevast onder country vermeld, toch is hij wel altijd een zeer duistere variant van dat genre geweest, die zwaardere onderwerpen niet uit de weg ging. Door de lange, stevige gitaarsoli die menig nummer kenmerkte had de muziek ook een zeker progressief tintje, vergelijkbaar met de eerste soloplaat van David Gilmour. Zijn platen “Border Affair” (1978) en de opvolger “Naked Child” (1979) dat een perfectionering van zijn stijl betekende zijn nu samen met de wat commerciëlere “The Dream Goes On” (1981) op een dubbel-CD verschenen, wat voor laatstgenoemde titel een CD-primeur betekent.
Parson Project, Alan Ammonia avenue Rerelease
Uit de laatste worp Alan Parsons Project remasters. Het is over het algemeen zeker geen symfo meer, maar de songs op het album zijn stuk voor stuk wel allemaal erg sterk. De grote uitschieter is de album-afsluiter en meteen titelstuk “Ammonia Avenue”, een track die nog steeds voor kippenvel zorgt, vooral het slot.
   
Band Titel Item
   
Belew, Adrian Ampersand Live-tip
Van "Side One" (Sanctuary, 2004)
De King Crimson-zanger/gitarist treedt op 30 oktober op in De Effenaar in Eindhoven. Hij maakte de afgelopen jaren een aantal solo-albums met titels als ware het vinyl-plaatkanten: "Side One", "Side Two" en "Side Three". De stijl die hij op "Side One" hanteert ligt in het verlengde van recent King Crimson-werk: catchy zangmelodieën, maar dat over een ondergrond van haast wiskundige, manische, soms sinistere ritmepatronen. Veel van de instrumenten bespeelt Belew zelf, maar hij krijgt wat hulp van Tool-drummer Danny Carey. Op "Side 2" springt ook Primus-bassist Les Claypool bij. "Side Two" is trouwens electronischer en schetsmatiger, met meer geprogrammeerde ritmes en new wave-achtige keyboard-sounds.
Elbow Presuming Ed (rest easy) Live-tip

Van Asleep in the back, V2, 2001 
De band doet Nederland aan voor een aantal concerten in november. Onlangs won de groep de prestigieuze Mercury Music Prize voor het nieuwe album "The Seldom Seen Kid". Eerdere winnaar was o.a. Radiohead met "OK Computer".

Mai Doi Todd Growing pains Live-tip
Van "The Golden State" (Columbia, 2002)
De Amerikaanse progressieve singer/songwriter met Japanse roots speelt 24 november in Atak, Enschede. Gek genoeg in een double bill met Eli 'Paperboy' Reed, een jonge Amerikaanse soulzanger in de beste Jackie Wilson- en Otis Redding-traditie. Ook goed, maar heel wat anders. Uitbundige soul tegenover subtiele introvertie. Van Doi Todds veelal verstilde liedjes gaat een bezwerende werking uit die memoreert aan Nick Drake.
Bruce, Jack & Trower, Robin Just another day Live-tip
Van "Seven Moons" (Floating World / Evangeline, 2008)
26 Jaar na "Truce" werkten de Cream-zanger/bassist en de vooral van Procol Harum bekende gitarist weer samen, nu met Gary Husband (Holdsworth, Level 42) op drums. De muziek is vooral geënt op bluesrock en heeft raakvlakken met solowerk van Trower, Cream en vooral ook het werk van Jimi Hendrix. Dus niet zozeer met het solowerk van Jack Bruce. Deze week kwam het bericht dat het genoemde trio ook op de live-podia te zien is, zoals op 28 februari 2009 in De Vereeniging, Nijmegen. De voorverkoop begon afgelopen zaterdag.
Direction Soldat Nieuw

Van “Est” (Unicorn Digital, 2008)
De Canadese band Direction bestaat sinds 2002. Na drie in eigen beheer uitgegeven albums brengt de groep nu een vierde plaat uit op het Unicorn Digital label. De muziek van de band is volgens eigen zeggen een mix van Rush, Yes, Genesis, Pink Floyd, Styx, Led Zeppelin en andere grote bands van de seventies. De teksten zijn in het Frans zijn een mengsel van fictie en realiteit.

Mandalaband Witch of Waldow Wood Aktueel
Van "The Eye Of Wendor: Prophecies" (Chrysalis, 1978 / Eclectic Discs, 2003)
Mandalaband is het kindje van muzikant/studio-engineer/componist Dave Rohl. Studio-engeneer was lang de belangrijkste bezigheid van Rohl en zo ontmoette hij ook een groep sessiemuzikanten waarmee hij de eerste Mandalaband-bezetting vormde. Voor Chrysalis mocht de groep in 1975 een album maken, maar Rohlj was het niet eens met de producer die label op de groep parachuteerde. En zo was de oprichter niet bij de opnamen betrokken, al heeft hij wel weer meegeholpen aan de mix. Gevolg was dat de band al uit elkaar lag toen de plaat er was. De bandleden richtten met latere Mike & The Mechanics-zanger Paul Young Sad Café op. Grohl stortte zich weer op z'n engineerwerk en mocht van Chrysalis met de vele musici die hij zo had leren kennen een nieuwe plaat opnemen. Dat waren leden van o.a. Ten CC, Moody Blues, Barclay James Harvest en ook voornoemde Paul Young (maar juist niet de rest van Sad Café, ofwel Mandala Band I). Dit werd "Eye Of Wendor". Toen werd al gezegd dat dit deel één was van een trilogie. En zie: 30 jaar later is er een Mandalaband III, die 2 albums in voorbereiding heeft. In de gelederen vinden we oudgedienden als Grohl en Barclay James Harvest-toetsenist Woolly Wolstenholm, maar ook de van Iona bekende Troy Donockley. Eerste album: "BC Ancestors", later volgt "AD Sangreal".
IQ The last human gateway (middle s)  
IQ The last human gateway (end s)  
Vorig jaar werd eindelijk de “Forever Live”-video uit 1993 op DVD uitgebracht. Daarvan deze opname. Overigens komt komende week het laatste album uit van Martin Orford, “The Old Road”, voormalig IQ-toetsenist. Hij trekt zich terug uit de muziekwereld, omdat hij er zijn brood niet meer mee kan verdienen. Dit alles wordt veroorzaakt door de huidige illegale download-cultuur.

Sunday 12 Oktober 2008 Show No. 810

Band Titel Item
   
Morse, Neal Leviathan Nieuw
Morse, Neal The way home Nieuw

van “Lifeline” (Inside Out, 2008)
En de voormalige Spock's Beard-zanger blijft in hoog tempo nieuw plaatwerk afleveren. Wederom met bassist Randy George en Dream Theater-drummer Mike Portnoy. Voegt “Lifeline” wat toe aan de al zeer grote discografie van de heer Morse? Euuhh... niet echt. De heavy bombastische stukken worden afgewisseld met het soort epische momenten die Morse's handelsmerk vormen. Daarnaast zijn ook de rustige, soms gospel-gerichte momenten rijkelijk vertegenwoordigd, zoals in bijvoorbeeld het mooie “The Way Home”. Natuurlijk heeft dit album ook weer zijn eigen epic in de vorm van het liefst 26 minuten durende “So Many Roads”. Natuurlijk is de plaat ook in speciale editie verkrijgbaar met zeven bonustracks, waaronder de Osmonds-cover “Crazy Horses”.

Redfern, John Lost Nieuw
Redfern, John All this time Nieuw
Van "May Be Some Time" (Reveal Records, 2007)
Onlangs verscheen het tweede studioalbum van de Engelse singer/songwriter Jon Redfern, “What Else But Love?”.
Maar wij kenden de man niet en beginnen even bij z'n debuut van vorig jaar. Redfern heeft een aangename stem, maar ook zijn composities zijn zeer de moeite waard. Dit komt niet in de laatste plaats door de steeds wisselende instrumentatie, waaronder een folkfiddle, intrigerende strijkersarrangementen, een melancholieke saxofoon en vooral Redferns fingerpickende gitaarspel. Ook heel aardig is zijn cover van Steely Dans “Home At Last” van “Aja”, dat als één van de vijf bonustracks is toegevoegd. De nummers van zijn nieuwste plaat, te horen op zijn myspace-site http://www.myspace.com/jonredfern , tonen een iets commerciëlere sound, hoewel nog steeds integer.
Amos, Tori Precious things Nieuw
Van "Live At Montreux 1991/1992" (Eagle, 2008)
Deze DVD vevat 2 solo-concerten uit het begin van haar solo-carrière (als we haar werk als barpianiste even niet meetellen). In 1991 was ze nog onbekend en speelde ze in het voorprogramma van The Moody Blues. Zij kreeg - niet ideaal - slechts de beschikking over een electrische Yamaha-piano. Een jaar later is haar debuut met lof ontvangen en speelt ze zelfverzekerd op een grote vleugel, uitdagend sexy krioelend achter de toetsen. Dit "Precious Things" speelt ze beide keren, maar de keer met de echte vleugel, 1992, is preferabel.
Gourishankor, The Sweet earth Nieuw

van “Close Grip” (Unicorn records, 2003/2008)
Unicorn Records bracht onlangs deze relelease uit van het debuutalbum uit 2003 van de uit Rusland afkomstige band The Gourishankor.  Muzikaal opereert de band in dezelfde hoek als bijvoorbeeld Enchant en ACT.  Melodieuze prog met een prog-metal tintje. Als extraatje is de Gentle Giant-cover “For Nobody” toegevoegd, dat een behoorlijk prog-metal jasje heeft gekregen.

Officina Meccanica Suite bambini Innocenti Nieuw
Van "La Follia Del Mimo Di Fuoco" (AMS, 2007)
Van het Italiaanse Officina Meccanica is nooit een volledige LP verschenen. Een aantal singles en wat live-opnames zijn vorig jaar verzameld op deze CD en tonen aan waarom de band zo geliefd was bij het publiek, maar zeker ook bij collega-progressieve bands, zoals Banco en PFM, waarvoor regelmatig het voorprogramma werd verzorgd. Het sextet onderscheidde zich door haar visuele concept, waarin zanger Luciano Maiozzi zich schminkte en verkleedde als mimespeler, om vervolgens diens theatrale eigenschappen op het podium te vertolken (zonder zich daarbij overigens van de veelvoorkomende operateske technieken te bedienen). Muzikaal sloot men perfect aan op dit concept met episodische songs, zoals het oorspronkelijk op single verschenen “Suite Bambini Innocenti” (met Mellotron- en Moogbijdragen), waarin ook jazzy elementen voorkwamen in de vorm van trompetspel en een Van Der Graaf Generator-achtige saxspeler.
Duke, George Faces in reflection no. 1 Rerelease
Duke, George Faces in reflection no. 2 Rerelease
Van "Faces In Reflection" (MPS 1974 / Verve 2008)
Veel albums die in de jaren '70 op het Duitse MPS-label verschenen worden nu geremasterd op CD uitgebracht - sommige zelfs voor het eerst. Eerder draaiden we al muziek van Duke's "I Love The Blues, She Heard My Cry" uit 1975, dit "Faces In Reflection" stamt uit de tijd dat Duke nog bij Zappa diende, gemaakt in triobezetting. Deels gevuld met drukke jazzrock vol virtuoze soli, deels met majestueuze symfonische sounds zoals we die later ook bij David Sancious te horen krijgen, deels met spacy experiment. In het titelnummer krijgen we van alles wat, met ook de soulvolle zoete falsetvocalen van Duke zelf.
Parsons, Alan Project If I could change your mind Rerelease
Van “Eve” (Arista 1979/2008)
In 1979 verscheen het vierde Alan Parsons Project-album getiteld “Eve”, een album dat door velen als een wat zwakke broeder word beschouwd, maar waar achteraf gezien de tijd minder vat op heeft gehad dan bijvoorbeeld “Vulture Culture”. Het mist misschien wat scherpe randjes maar dit slotnummer, gezongen door de van o.a. Pink Floyds “The Dark Side Of The Moon” bekende zangeres Lesley Duncan, is gewoonweg erg mooi.
   
Band Titel Item
   
Porcupine Tree  Open car Live-tip

Van het album “Deadwing” (Lava/Warner Music, 2005)
De Britse groep rond zanger/gitarist Steve Wilson treedt deze week, op woensdag en donderdag, 15 en 16 oktober op in zaal 013 in Tilburg, alwaar opnamen voor een live-DVD worden gemaakt.

Moody Blues, The Words you say Live-tip

Van het album “Strange Times” (Universal, 1999)
De Britse veteraan-symfogroep rond Justin Hayward treedt aanstaande woensdag en donderdag, 15 en 16 oktober op in de Heineken Music Hall, Amsterdam

Moonsafari Beyond the door Live-tip

Van het album “A Ddoorway To The Summer” (eigen beheer, 2005)
Moonsafari treed op, aankomend weekend, in België, in de Spirit of 66 in Vervier tijdens de Prog Resiste Convention 2008. Die vindt plaats op 18 en 19 oktober, Moon Safari zal aantreden op de 18de.

Orme, Le Cemento armato Live-tip
Van de DVD “Live In Pennsylvania” (AUA/Sonny Boy, 2008)
Al eerder besteedden we aandacht aan de excellente live-DVD “LiveIn Pennsylvania”. Dit nummer komt origineel van het album “Collage” uit 1971 en is een heerlijk vehikel voor diverse solo's op toetsen en viool!!!. En ja, wat klinkt als een gitaar is ook een keyboard... :-) De groep zou de headliner zijn van pROCKfest in Bielefeld, volgende maand, maar vanmiddag kwam het bericht dat dit is afgelast... Zie www.prockfest.de
Mostly Autumn Another life Aktueel

van het album “Passengers” (Classic Rock, 2003)
We draaien niet voor niets juist dit nummer. Zangeres Heather Finlay heeft een kindje gekregen, Harlan. Vader is níet Fish (met wie Heather een veelbesproken knipperlichtrelatie had), maar ene Ian Loftus.

Secret Oyster High luminant silver patters  
Van "Straight To The Frankenhaus" (CBS, 1976/Lasers Edge, 2007)
Lange tijd zag het ernaar uit dat dit de laatste LP van de Deense jazzrockband zou worden, maar de recente reünie, die de band zelfs op NEARFest 2007 bracht doet vermoeden dat er een comebackalbum in de maak is. Secret Oyster werd vaak met Weather Report vergeleken, maar op dit laatste album klonk met bij vragen ook behoorlijk symfonisch, mede door de inzet van de Elka Strings en Moog. Vorig jaar ging deze rerelease al bij ons de ether in, nu een herkennismaking.
Santing, Mathilde Ghosts Cover
Van "Forty Nine" (Epic, 2008)
La Santing interpreteert met gevoel een collectie soul-, jazz- en progressieve popliederen. Van Miles Davis tot Stevie Wonder tot Rod Stewart (waarbij ze extra hees lijkt te willen zingen) tot recente songs van John Mayer (twee stuks zelfs), Amos Lee en KT Tunstall. Ze besluit mysterieus met "Ghosts" van David Sylvians oude groep Japan. Opnieuw straalt het eindresultaat aan alle kanten klasse uit - de arrangementen zijn weer zeer verfijnd en worden vertolkt door haar groep The Spirit Of Volunteering, aangevuld met een flinke rij gasten, waaronder blazers en strijkers.
Slowdive Blue skied an' clear  
Van het album “Pygmalion” (Creation, 1995)
Hadden we vorige week muziek van Velvet Belly, hoorden we daar elementen die we ook bij tijdgenoot Slowdive terugvinden. Met een klein beetje fantasie hoor je ook trekjes van  Pink Floyd in een nummer als “Blue Skied An' Clear” terug. En je hoort waar bijvoorbeeld een band als Sigur Ros haar muzikale roots heeft liggen.

Sunday 5 Oktober 2008 Show No. 809

Band Titel Item
   
Parsons, Alan Project Standing on higher ground Rerelease
Van "Gaudi (Remastered Edition With Bonus Tracks)" (Arista, 1987/2008)
Conceptplaat over de Spaanse architect en de laatste APP-plaat. Deze CD is onderdeel van de laatste worp van drie remasters. Waar de eerste worp nog voorzien was van leuke medleys met niet gebruikt demo-materiaal zijn de bonustracks van de laatste drie veelal aan de minder exclusieve kant: wat demo's en 'rough mixes' vormen de hoofdmoot.
Gongzilla Jersey pines Nieuw
Gongzilla Five even Nieuw
De vijfde CD van Gongzilla toont een band die steeds meer muziekstijlen in haar oorspronkelijke jazzrock stopt. Daarbij valt vooral op dat er steeds meer vocalen te beluisteren zijn, waardoor een vergelijking met de solo-CD van Hansford Rowe, “No Other”, voor de hand ligt. Rowe heeft een beetje nasale stem, maar dat wordt aardig ondervangen door de inzet van enkele gastzangers. Verder zijn er muzikanten uitgenodigd die de invloed van hun eigen band meebrengen, zoals de gitaristen Chuck Garvey (van Moe) en Jake Cinninger (Umphrey's McGee), waardoor er uitstapjes naar southern rock, jam rock en blues rock te bespeuren zijn. Toch zijn er ook nog de voor de Gong-familie typische marimba-passages en speelt Bon Lozaga weer enkele weergaloze gitaarsolo's.
Jelly Fiche In vitro Nieuw
Jelly Fiche Dans la peau d'un autre Nieuw

Van het debuut “Tout Ce Que J'a Reve” (Unicorn Records)
Dit album van de Canadese, uit Quebec afkomstige band, grijpt terug op de rijke progtraditie van die regio en op bands als Harmonium en Maneige, maar er zit een heel erg flinke scheut Pink Floyd (pre-“Dark Side Of The Moon”) in de muziek. Doe er een scheutje Franse pathos bij en neem het lekker puur op, zoals bijv. ook Beardfish zo mooi doet, en je krijgt Jelly Fiche. Heeel erg aangename verrassing dit album.

Snarling Adjective Convention Nightwater Nieuw
Van "Bluewolf Bloodwalk" (Unicorn, 2008)
Progjazzmetal-jamband rond de gebroeders Joe en William Kopecky. Het materiaal is overduidelijk ontstaan uit jams en is daarna niet echt doorontwikkeld. Veel nummers hebben dus niet bepaald een sterke thematische ontwikkeling, om het zo maar 's te noemen. Daarnaast zijn de verrichtingen op sax, gitaren, bas, toetsen en drums ook niet altijd even sprankelend, zodat de muziek nogal 's als een doormodderende grauwsluier klinkt. In twee nummers wordt dat doorbroken door erotische Franstalige poezie-recitatie door Sophie Kopecky (die echter door de progjazz-'herrie' om haar heen onmogelijk te verstaan is). Het korte "Nightwalker" is een afwijkend nummer op het album: Lekker compact, helder en met kop en staart.
Mandalaband Song for a king Aktueel
Van "Mandala Band" (Chrysalis, 1975 / Edsel, 1992)
Mandalaband is het kindje van muzikant/studio-engineer/componist David Rohl. Studio-engeneer was lang de belangrijkste bezigheid van Rohl en zo ontmoette hij ook een groep sessiemuzikanten waarmee hij de eerste Mandalaband-bezetting vormde. Voor Chrysalis mocht de groep in 1975 een album maken, maar Rohl was het niet eens met de producer die de platenmaatschappij op de groep parachuteerde. En zo was de oprichter niet bij de opnamen betrokken, al heeft hij wel weer meegeholpen aan de mix. Gevolg was dat de band al uit elkaar lag toen de plaat er was. De bandleden richtten met latere Mike & The Mechanics-zanger Paul Young Sad Café op. Rohl stortte zich weer op z'n engineerwerk en mocht van Chrysalis met de vele musici die hij zo had leren kennen een nieuwe plaat opnemen. Dat waren leden van o.a. Ten CC, Moody Blues, Barclay James Harvest en ook voornoemde Paul Young (maar juist niet de rest van Sad Café, ofwel Mandala Band I).
Dit werd "The Eye Of Wendor". Toen werd al gezegd dat dit deel één was van een trilogie. En zie: 30 jaar later is er een Mandalaband III, die 2 albums in voorbereiding heeft. In de gelederen vinden we oudgedienden als Rohl en Barclay James Harvest-toetsenist Woolly Wolstenholm, maar ook de van Iona bekende Troy Donockley. Eerste album: "BC Ancestors", later volgt "AD Sangreal". Om er in te komen volgende week wat van "The Eye Of Wendor", deze week het debuut.
Bardens, Peter After dark  
van “Heart To Heart” (Arista, 1979)
Derde soloplaat van Peter Bardens nadat hij uit Camel stapte. Een logisch vervolg op het Camel-album “Rain Dances”, aangezien deze plaat ook een behoorlijk jazzy touch heeft.
   
Band Titel Item
   
Kayak Alienation Live-tip

Van het meest recente Kayak-album “Coming Up For Air” (SMH, 2008) 
Op 26 september stonden ze nog op de buhne van Metropool Hengelo, dinsdag aanstaande,  7 oktober, speelt de groep in Paradiso, Amsterdam, alwaar ook DVD-opnames zullen plaatsvinden. De DVD zal in het teken staan van het 35-jarige jubileum van de groep rond toetsenist Ton Scherpenzeel.

Anathema Emotional winter Live-tip

Van het album “Judgement” (Peaceville, 1999)
Het was, gezien de situatie vandaag, beter geweest als dit nummer “Emotional Autumn” had geheten, maar het is niet anders… “Judgement” is volgens in ieder geval een deel van onze redactie Anathema's mooiste album, met veel Floydiaanse invloeden. In “Emotional Winter” zijn die ook te horen. Anathema speelt zaterdag 11 oktober, aanstaande zaterdag dus, in de Boerderij in Zoetermeer. Het Franse Demians, stilistisch zéér vewant, verzorgt het voorprogramma.

Athur, Adam Things are moving Live-tip
Van "In A Cabin With..." (eigen beheer, 2008, ook gratis downloadbaar via www.arthuradam.nl). Het volst gearrangeerde nummer (met strijkers) hadden we al gedraaid, maar deze song is niet minder fraai. Een breekbaar nummer met krachtige, open, galmende gitaartokkels en een nog veel meer galmende stem. Zowel stem als gitaarsound doen denken aan Jeff Buckley. Maar ook Sigur Ros is dichtbij. Arthur Adam, die eigenlijk Arthur ten Cate heet (Adam is z'n tweede voornaam) treedt op zondag 12 oktober op in Proeflokaal België, hier in Almelo, tijdens een festivalletje waar ook de Vlaamse schrijver Herman Brusselmans aantreedt.
GPS Written on the wind Live-tip
van “Window To The Soul” (Inside Out, 2007)
Toen Geoff Downes de eerste bezetting van Asia nieuw leven in blies gingen de achtergebleven musici verder als GPS. GPS veranderde zijn naam onlangs in Asia featuring John Payne en ruilde Spock’s Beard-toetsenist Ryo Okumoto in voor Rocket Scientists-leider Eric Norlander. Deze bezetting speelt op 7 november in Bieleveld op pROCKfest.
Bjornstad K.& Rypdal T. The return of Per Ulv Live-tip
van het live-album “Life In Leipzig” (2008, ECM).
Atmosferische jazz op elektrische gitaar en piano. Het gitaarwerk van Rypdal zal liefhebbers van Robert Fripp en David Torn zeker kunnen bekoren. Op 10 oktober speelt dit Scandinavische duo in Oldenburg, Duitsland. Dit is een kleine 2 uurtjes rijden vanaf Almelo
Cocteau Twins Domino  
Van "Treasure" (4AD, 1984)
Vorige week draaiden we een nieuwe release op het Bella Union label, waarbij een vergelijking werd gemaakt met de muziek die in de jaren ‘80 op 4AD verscheen. Niet zo heel vreemd, aangezien de mensen van Cocteau Twins, één van de belangrijkste bands op laatstgenoemde label, in 1997 de oprichters van Bella Union waren, waarbij ze als doel hadden er hun eigen muziek op uit te brengen plus dat van musici waarmee ze samenwerkten. Daarom maar eens teruggrijpen op een plaat van deze band rondom zangeres Elizabeth Frazer, het sprookjesachtige “Treasure” uit 1984, het derde album die van deze Schotse formatie verscheen. Uitwaaierende gitaren, effectieve drumcomputers, vele lagen keyboards en zware bassen waren een ideaal klankbord voor Frazers zweverige stem.
Velvet Belly The landing  
van “The Landing” (BMG, 1996)
Tweede plaat van deze noorse progressieve popband. Is te scharen onder dezelfde noemer als bijvoorbeeld Slowdive. Op dit nummer wordt in het eerste deel een sample van “Larks’ Tongues In Aspic” van King Crimson gebruikt, terwijl de basis van het tweede deel uit een live jam bestaat.
Shadowland Dreams of the ferryman Live-tip

Van “Through The Looking Glass” (SI Music, 1994)
Op 21 februari 2009 zal Shadowland samen met For Absent Friends optreden in de Boerderij in Zoetermeer. Op veler verzoek zullen de progrockers van Shadowland na vele jaren weer live op het podium te aanschouwen zijn. Shadowland was in de eerste helft van de jaren negentig een graag geziene gast op de Nederlandse podia. Na het uiteenvallen van de band vinden we Clive Nolan terug in zijn nieuwe band Arena en als toetsenist van Pendragon, waarvan hij sinds 1986 deel uitmaakt. Gitarist Karl Groom richt de band Threshold op en is een veelgevraagd producer. Naast Groom en Nolan zullen ook andere originele leden het podium betreden tijdens deze bijzondere reünie.