Sunday 25 October 2009 Show No. 862

NIEUW/OPENER
Jakszyk, Jakko M. - Theme One
                               - Kevin Costners Golf Course
                               - Django's Lullaby
Van "Waves Sweep The Sand" (Eigen Beheer/Burning Shed, 2009)
Jakko's “The Bruised Romantic Glee Club” maakte drie jaar geleden heel wat indruk, maar vreemd genoeg was de dubbel-CD al snel niet meer te krijgen. Pas onlangs is de plaat weer te bestellen en bijna tegelijkertijd verscheen “Waves Sweep The Sand”. Hierop heeft de van Level 42 en 21st Century Schizoid Band bekende muzikant een brede selectie songs gezet, die in eerste instantie bedoeld en in demofase opgenomen waren voor eerstgenoemde project, maar die toentertijd niet verder uitgewerkt zijn. Dat de composities echter voldoende kwaliteit hebben om op zichzelf uitgebracht te worden, is bij beluistering al gauw duidelijk. Jakko bespeelt bijna alles zelf en krijgt op een enkele track hulp van ondermeer Gavin Harrison en Ian Wallace (op “Kevin Costners Golf Course”). Van Der Graaf Generator-kenners zullen ongetwijfeld bekend zijn met “Theme One”, een cover van Sir George Martin's tune voor de BBC Radio. Gary Barnacle speelt de rol van Dave Jackson en omdat Guy Evans het nummer niet buiten de VDGG-contouren wilde spelen zijn drumloops van Harrison gebruikt. Overigens wordt al gauw duidelijk dat “The Bruised Romantic Glee Club” in eerste instantie een instrumentale gitaarplaat zou worden; menig track (bijvoorbeeld “Kevin Costners Golf Course”) bevat prachtige gitaarsolo's.

NIEUW
Efterklang & The Danish National Chamber Orchestra - Caravan
Efterklang & The Danish National Chamber Orchestra - Illuminant
Afkomstig van Performing Parades (CD/DVD) (Rumraket, 2009)
Op dit album smelt de postrock van het Deense Efterklang samen met het Deense Nationale
Kamerorkest in een gezamenlijke uitvoering van het album “Parades”. Waar de songs over gaan is  nooit echt duidelijk, maar het is wel ontzettend vrolijk stemmende muziek. Op de bijbehorende DVD is naast een documentaire over het totstandkomen van dit concert natuurlijk ook het concert zelf te zien. En hoewel het soms een beetje kunstzinnig is geregistreerd, komt het geheel erg sterk over en is mooi om te zien hoe de band ook echt midden in het orkest staat en speelt. En de wat malle aankleding geeft het geheel helemaal een surrealistisch, sprookjes-achtige sfeer passend bij de muziek.

NIEUW
Mandalaband III - Karum Kanesh
Van "BC - Ancestors" (Legend Records, 2009)
Maarliefst 31 jaar moesten we wachten eer David Rohl een vervolg brouwde op "Eye Of Wendor", de tweede plaat die hij met vele, vele gasten onder de naam Mandalaband maakte, in 1978. Er doen zowaar Mandalaband-alumni aan dit album mee: naast Rohl zelf zijn dat gitarist Ashley Mulford (Sad Café), toetsenist Woolly Wolstenholme (Barclay James Harvest, Maestoso) en drummer Kim Turner (Maestoso). Daarnaast zijn er nieuwe medewerkenden, al is de lijst navenant korter dan die op de voorganger. Opvallendste naam is Troy Donockley van Iona, wienst Keltische pipes en whistles prominent in "Karum Kanesh" te horen zijn. Pompeuze momenten met brede koorzang zijn er nog steeds, maar klinken minder overweldigend dan op de voorganger: dit is toch duidelijk een kleinere, onafhankelijke productie. Ook zijn er meer ambienteske passages, waardoor wij moeten constateren dat het album als geheel minder spannend en overtuigend is dan vooral "Eye Of Wendor". We hoeven trouwens niet wéér zo lang te wachten, want opvolger/tegenhanger “AD – Sangreal” zal volgend jaar al verschijnen en dan zal de groep ook gaan optreden!

NIEUW
Transatlantic - On The Prowl
Van "The Whirlwind" (Inside Out, 2009)
Eindelijk, na "SMPTe" (2000) en "Bridge Across Forever" (2002) is er dan een derde album van de symfosupergroep, bestaande uit Neal Morse (ex-Spock's Beard), Roine Stolt (The Flower Kings), Pete Trawavas (Marillion) en Mike Portnoy (Dream Theater). Het feit dat Morse niet lang na "Bridge..." in de Here ging en besloot alleen nog maar muziek te maken die dat uitdroeg, leek het definitieve einde van de band te betekenen. Blijkbaar is Morse intussen wat minder zwaar in de leer en maakt hij een min of meer seculier album (al zijn er wel Christelijke verwijzingen in de teksten te vinden). En wat velen al verwachtten klopt: de muzikale thema's zijn misschien ietsje anders, de aankleding ligt rechtstreeks in het verlengde van de vorige twee albums: op-en-top prog, met zoveel mogelijk traditionele grandeur. Heel voorspelbaar opgebouwd, met om de zoveel minuten brede climax. "On The Prowl" is een van de afwijkendste stukjes muziek: een aantal heerlijke licht-jazzy soli (waaronder een op Fender Rhodes) over een constant aangehouden baspatroon, uiteindelijk ontaardend in een vocaal stuk dat lichte "The Return Of The Giant Hogweed"-reminiscenties heeft. Misschien was dat de aanleiding het nummer op schijf twee te zetten, tussen covers van o.a. "A Salty Dog" van Procol Harum en "Soul Sacrifice" van Santana.

Kingdome Come - Crown of Moscow
Van het album “Perpetual” (Frontiers, 2004)
Kingdom Come is de groep van zanger Lenny Wolf, die werd opgericht in 1987, na het uiteenvallen van Wolf's rockproject Stone Fury. Het geluid van Kingdom Come, zo dacht men, was afgeleid van Led Zeppelin, zo zeer zelfs dat enkele luisteraars geloofden dat Kindom Come eigenlijk een Led Zeppelin-reünie was. “Perpetual” uit 2004 laat een vernieuwend geluid horen. Aan de ene kant herken je de oude stijl van Kingdom Come, waar vooral de zangpartijen en het gitaarspel kenmerkend zijn door de oude rockende groove. Aan de andere kant heeft deze plaat door gebruik van obscure keyboardklanken veel moderne invloeden,  bijvoorbeeld uit industrial. Het is goed om te horen dat een oude rockband in deze tijd zijn oude geluid behoudt en tegelijk toch flink experimenteert. (met quotes van Willem Brant)

WERELD VOL MUZIEK
Tako - Price O Leni
van “U Vreci Za Spavanje” (Rock Symphony, 1980)
Tako is een van de weinige symfobands uit Voormalig Joegoslavië. Tako wordt geformeerd in 1975, waarbij de muzikanten als doel hadden complexere muziek te maken dan zij voorheen gewend waren. Door veel spelen weet de band een goede live-reputatie te krijgen en ontstaat er een eigen sound die tussen de ergens tussen symfo, spacerock en jazzrock ligt. Vergelijkingen met bands als Camel en Pink Floyd worden snel gemaakt. In zijn carrière brengt de band twee platen uit, na veel gezeur en geleur bij de weinige platenlabels die het land rijk is. De platen hebben ondanks, of misschien wel dankzij de wat gebrekkige productie zeker hun charme. “Price I Leni” ('Verhalen over Lena') is afkomstig van het tweede album.

CONCERTTIP / OPENER TWEEDE UUR
Midge Ure - Passing Strangers
van “Midge Ure Live” (Hypertension, 2005)
Zowel Midge als zijn band Ultravox zijn volgend jaar live te bewonderen. Midge speel op 20 januari solo in Zeche in Bochum en 26 april met Ultravox in Paradiso, Amsterdam.

BARSTOOL PHILOSOPHERS – INTERVIEW + SONGS
Van het album “Sparrows” (eigen beheer, 2009)
-Descendents Of The Fall
-Lies
-Endless Seasons
-Away From Here

EXTRA MUZIEK VOOR BIJ HET INTERVIEW
Japan: Methods Of Dance
Van "Oil On Canvas" (Virgin, 1983)
The Barstool Philosophers geven aan liefhebber te zijn van o.a. de muziek van Peter Gabriel en Japan. Verder luistert men graag naar o.a. Marillion, Dave Matthews, Toto, maar ook het zwaardere werk in de vorm van Katatonia en Devin Townsend.

SLOTNUMMER
Dennis Wilson - End Of The Show
Van “Pacific Ocean Blue” (Legacy, 1977/2008)
De begin jaren '80 verdronken Dennis Wilson gold als het enfent terrible van The Beach Boys, de drankzuchtige losbol. Hij maakte één officieel solo-album, dat jarenlang lastig te bemachtigen was. Vorig jaar verscheen een fraaie CD-editie met ook materiaal van de beoogde opvolger “Bambu”. Bij vlagen is Dennis' muziek een zwaar pompeuze aankleding, die evenwel niet kitscherig aandoet.


Sunday 18 October 2009 Show No. 861

KLASSIEKER
E.L.O. - Prologue / Twilight
Afkomstig van  “Time” (Jet, 1981)
Op het verrassend sterke “Time” waren de van Electric Light Orchestra bekende orkestklanken behoorlijk naar de achtergrond gedrukt ten faveure van een hele batterij synthesizers.

NIEUW
Kansas - Howling At The Moon / Belexes
Van "There's Know Place Like Home" (Inside Out, 2009)
DVD-registratie van jubileumconcert n.a.v. het 35-jarige bestaan. De groep wordt bijgestaan door het Washburn Symphony Orchestra. Ex-leden Kerry Livgren en Steve Morse zijn de speciale gasten. De groep gaat voortvarend van start met een deel uit "Magnum Opus" van het beste Kansas-album "Leftoverture" uit 1976, vloeiend overgaand in "Belexes" van het debuut van dik twee jaar eerder. De setlist vertoont nogal wat overeenkomsten met "Always Never The Same" uit 1998, ook met symfonie-orkest (ofwel: opnieuw een 'greatest hits' met orkest). Verschil is dat dit een live-opname met live-orkest is en dat voornoemd album een studio-album is waarbij de orkestpartijen los zijn opgenomen.

NIEUW
Silhouette – Concert Hangover 
Van het album “Moods” (Progress Records, 2009)
“Moods” is, na het album “A-Maze” van twee jaar geleden het tweede album van de Utrechtse band Silhouette. “Moods” is een 78 minuten durend conceptalbum en is een autobiografisch verhaal, geschreven door de gitarist van de band, Brian De Graeve. Twaalf nummers progressieve muziek met invloeden van Asia en Marillion maar ook raakvlakken met de Nederlandse bands uit de jaren '80 en '90 als Taurus en November. Silhouette zelf vindt de muziek voortbouwend op neo-progressieve muziek uit de jaren '80, maar dan gemaakt met jaren '70 instrumentarium, gecombineerd met een hedendaagse stijl van liedjes schrijven. Detail: Gerrit Jan Bloemink is de bassist van Silhouette. Hij was tevens van 1994 tot 2002 de presentator van het radioprogramma Late Nite Symfo in Nieuwegein, maar in 2002 werd de locale radio-omroep aldaar opgeheven.Vanaf juli 2003 heeft hij zijn eigen radioprogramma Symfomania bij verschillende radio-omroepen. Zie daarvoor de website: symfomia.com .

NIEUW
Bonamassa, Joe - Django/The Ballad of John Henry
Van "Live From The Royal Albert Hall" (Provogue, 2009)
Blues in Xymphonia? Waarom niet, als het met zo'n progressieve attitude wordt gebracht als Joe Bonamassa. Niet alleen gooit hij er symfonische en jazzrock-elementen tegenaan, ook het effectieve gebruik van twee drummers heeft een uitwerking die eigenlijk meer bij een progressieve rockband past. En dan opnemen in The Royal Albert Hall (geen relatie met de hoofd-technicus), een droom die de nog steeds jonge Bonamassa in vervulling ziet gaan, nadat hij op jonge leeftijd het afscheidsconcert van Cream in deze zal op video zag en uitsprak dat hij daar ooit eens wilde optreden. Ook leuk dat Eric Clapton dan nog even op je feestje komt spelen. De dubbel-DVD bevat zowel eigen materiaal als diverse covers, waaronder Sloe Gin van het illustere koppel Bob Ezrin en Michael Kamen. Als je eens wilt horen hoe Snowy White had kunnen klinken (Bonamassa en White spelen beiden een Les Paul Gold Top), is dit zeker een aanrader.


NIEUW
Rhys Marsh and the Autumn Ghost - In Dark, In Light
Van "Dulcima" (Termo Records, 2009)
De Noorse Brit wilde eigenlijk een rustig tweede album maken, dat zou aansluiten op het sprookjesachtige "The Fragile State Of Inbetween". Uiteindelijk werd "Dulcima" een relatief heftig album met behoorlijke erupties. Denk nu niet aan metal: de heftige passages worden vooral gecreëerd met zware Mellotron-souds en meer lekkers dat vooral doet denken aan King Crimson in de "Red"-periode. Marsh' stem, maar ook diens compositiestijl blijft uiteindelijk toch zeker herkenbaar. En ook de muzikale hulp komt weer uit White Willow-contreien. De stukken hebben een fraaie opbouw en zijn vaak, ja, overdonderend mooi. Trude Eidtang zorgt meermalen voor een fraaie tweede stem. Bijzonder sterk album waar je niet snel op uitgeluisterd raakt. De drie sterkste stukken klokken alle rond de tien minuten. Dit is er zoëen.

RERELEASE
Astley, Virginia (+David Sylvian): Some Small Hope
Van "Hope In A Darkened Heart" (WEA, 1986/Lost House, 2009)
Van het door Ryuichi Sakamoto geproduceerde en van keyboards voorziene “Hope In A Darkened Heart” was lange tijd slechts een moeilijk verkrijgbare Japanse CD-versie voorhanden. Nu is er weer een heruitgave, wederom in Japan geproduceerd. De zang van Virginia Astley zal door haar
wat kinderlijke klank niet iedereen aanspreken. Toch heeft deze plaat een cult-status onder de fans van David Sylvian, want hij zingt in het openingsnummer “Some Small Hope”. Aangezien zijn eigen nieuwe plaat “Manafon”, door het geïmproviseerde ambiente karakter niet erg geschikt is
voor ons programma, doen we het met dit lieve liedje.

CONCERTTIP
Riverside - Out Of Myself
Van het dubbel-livealbum “Reality Dream” (Inside Out, 2008)
Dit nummer komt oorspronkelijk van het gelijktitelige debuut van de Poolse groep. Riverside toert momenteel met het Britse Pineapple Thief en is liefst 4 keer in ons land te zien, waaronder op 30 oktober in Hedon te Zwolle.

LIVE-TIP
Iona - Trilogy
Van “Heaven's Bright Sun” (Forefront, 1997)
Binnenkort in de regio, namelijk op 23 oktober in Hedon in  Zwolle en 24 oktober in De Boerderij in Zoetermeer, maar nu nog even van het eerste Iona-live-album “Heaven's Bright Sun” een instrumentaal mini-epos, dat in originele vorm te vinden is op het debuut uit 1990.

CONCERTTIP
Pineapple Thief, The - Different World
Van het meest recente album “Tightly Unwound” (K-Scope, 2008)
The Pineapple Thief (TPT) ontstaat in 1999 uit de resten van Vulgar Unicorn. Centrale man van TPT is Bruce Soord, een in Duitsland geboren musicus en componist. Tot 2002 blijf het een band voor alleen in de studio, daarna wordt op veelvuldig verzoek van de fans een band geformeerd om concerten te geven. “Tightly Unwound” is alweer het zevende album van Pineapple Thief. Met dit album lijken alle puzzelstukjes in elkaar te vallen en wordt de groep zelfs de grote belofte van de progrock genoemd en dat is niet voor niks. “Tightly Unwound” is een ijzersterk album. Vergelijkingen worden vooral gemaakt met bands als Radiohead, Elbow, Porcupine Tree en Coldplay. Verwacht een dromerige luistertrip van een band die de komende tijd wel moet doorbreken. Pineapple Thief geeft met Riverside liefst 4 concerten in het land, waaronder op 30 oktober in Hedon te Zwolle.


JAZZROCK
Rypdal, Terje - Private Eyes
Van het album “If Mountains Could Sing” (ECM, 1995)
De Noorse gitarist Terje Rypdal is niet alleen actief als jazz(rock)muzikant maar heeft ook de nodige klassieke stukken, al dan niet met een solistische rol voor hemzelf, op z'n naam staan. Op het album “If Mountains Could Sing” komen die twee werelden verrassend bij elkaar doordat Rypdal niet alleen door bas en drums word begeleid, maar ook door een trio strijkers. Dat levert dan ook bijzondere muziek op die, niet zo verrassend eigenlijk, wel wat aan Isildurs Bane doet denken.

WERELD VOL MUZIEK
Sfinx - Dragon Shaped Storm
- The traveller through clouds
van “Zalmoxe” (Electrocord, 1978 / 1993)
Sfinx is een van de weinige progressieve rockbands uit Roemenië en genoot in eigen land een
behoorlijke populariteit. De historie van de band gaat terug tot 1963 toen gitarist Octav Zemlicka de band oprichtte. Zemlicka is ook de enige constante factor in de band. Pas in 1972 bracht Sfinx een eerste single uit, sterk beïnvloed door sixties-popmuziek. Na een aantal kleine bezettingswisselingen volgt het eerste volledige album in 1975. Kort hierop werd toetsenist Nicolae Enache aan de band toegevoegd, en begon men aan het meest ambitieuze project: het conceptalbum Zalmoxe. Het is een dubbel-album op basis van teksten van de hand van de Roemeense dichter Alexandru Basarab. Politiek en censuur zouden er echter voor zorgen dat de plaat pas 3 jaar na opname zou worden uitgebracht, als enkele LP. Het werd in eigen land een groot succes. Er is dan ook lekker toetsen- en gitaarspel te horen en de muziek heeft zeker zijn charmes. Sfinx bracht nog één album meer uit en bleef tot in de jaren '80 actief, waarbij de groepssound steeds aan heersende modes werd aangepast. In de jaren '90 zou de groep in twee kampen uiteenvallen.

WERELD VOL MUZIEK/JAZZROCK
Balance: Soap Symphony
Van "Balance" (Resistance Music, 2000)
Weer een band met de naam Balance, dit keer een jazzrockgezelschap uit Finland onder leiding van drummer Timo Vuoppola. Het bracht in 2000 een live-demo uit van zo'n 20 minuten, waarop muziek staat die duidelijk in de Holdsworth/Henderson stijl is gespeeld. Zeker de ballade “Soap Symphony”, met Synth Axe-achtig keyboardspel had niet misstaan op een plaat van Holdsworth uit de jaren '80. De demo zal niet makkelijk meer verkrijgbaar zijn.

PREHISTORIE
Capability Brown - Sole Survivor
van “From Scratch” (Charisma, 1972)
Het debuutalbum van deze Britse band laat een erg Amerikaans geluid horen. We hebben al eens wat gedraaid van het tweede, meer proggy album, maar “From Scratch” mag er ook zijn. De samenzang is één van de sterke punten van de band, maar instrumentaal staat de groep ook z'n mannetje. Onlangs verscheen er een 3-CD-boxje, “Refugees: A Charisma Records Anthology”. met een mooi overzicht van het Charisma label, en hierop prijkt Capability Brown  ook.


Sunday 11 October 2009 Show No. 860

OPENER/NIEUW

Fluttr Effect - The Chauffer
Man On Fire - Visions Of
China
Everything In Seven - Man On The Corner 
Van "Undercover" (10t Records, 2009)
“Undercover” is het resultaat van de vraag van 10t Records aan haar artiestenstal om een nummer te coveren van een groep/muzikant die de betreffende band/artiest zeer beïnvloed heeft. De cover moest echter in de stijl worden uitgevoerd waarin de 10t-act momenteel speelt. Daarom staan de uitvoeringen over het algemeen ver van het origineel (met als uitzondering Genesis' “Man On The Corner” wellicht) en daar moet je wel van houden. Belangrijker pluspunt kan zijn dat de acts niet alleen voor de bekende progressieve grootheden hebben gekozen (King Crimson, Led Zeppelin, Pink Floyd en Jethro Tull), maar ook aangeven geïnspireerd te zijn door 80's-bands als Japan en Duran Duran, elektronica-specialisten Kraftwerk, befaamde jazzrockers The Mahavishnu Orchestra en moderne rockband A Perfect Circle. En als toegift wordt zowaar Kevin Gilberts “The Best Laid Plans”, rockend gecoverd door Little Atlas-lid Steve Katsikias.

NIEUW

Leap Day - Eyes Wide Open
Van "Awakening The Muse" (Oskar, 2009)            
Leap Day is een groep rond Flamborough Head-drummer Koen Roozen, met ex-Flamborough Head-gitarist Eddie Mulder en (net als bij eveneens Friese Egdon Heath vroeger) liefst twéé toetsenisten: Gert van Engelenburg en Derk Evert Waalkens. Bassist Peter Stel en zanger Jos Harteveld completeren de groep. De sound is energieker en ietwat steviger rockend dan die van het wat meer folky Flamborough Head. In feite sluit dit aan bij de Britse neo-prog-lichting en ook het eveneens Nederlandse Mangrove. Prima songs, natuurlijk prachtig gitaarwerk van klassebak Mulder en een uitstekende productie. De CD schopte het al tot Vette Krent in iO Pages 89/2009.

NIEUW

Foreigner - As Long As I Live
Van "Can't Slow Down" (Atlantic/Rhino/Wallmart, 2009)
De nieuwe Foreigner is vooralsnog alleen te koop via Wallmart in een speciale 3-schijfs-editie. Gelukkig wordt deze ook gewoon door een Nederlandse distributeur geleverd voor een prima prijs (dankzij de lage dollarkoers). Schijf één is het nieuwe album, opgenomen met de huidige Foreigner-zanger Kelly Hansen, wiens stem vooral in de hogere register zowaar Lou Gramm-achtig klinkt. Voor deze plaat geldt eigenlijk hetzelfde als vorige week voor de nieuwe Bert Heerink: een lekker wegluisterend AOR-album zonder verrassingen en zonder echt memorabele momenten. Maar wel degelijk, als je de cliché's accepteert. CD2 bevat remixen van originele Foreigner-hits (dus met Lou Gramm). Veel verschillen zijn er niet: het klinkt allemaal net wat feller en sprankelender. De DVD is misschien nog het leukst van dit al: een verslag van de Europese festivaltournee van afgelopen zomer: 10 grote Foreigner-hits, opgenomen bij verschillende concerten en gelardeerd met 'behind the scenes'-beelden. Ook Bospop komt voorbij. De setlist is bijna identiek aan de DVD "Alive And Rockin'" van twee jaar terug.

RERELEASE / JAZZROCK

Stretch: Jack Black
Van "Stretch" (Half Track Records, 1984/2009)
Eén van de projecten waarbij gitarist Glenn Alexander (op zijn soloplaat “Rainbow's Revenge” vergeleken met Pat Meheny en Allan Holdsworth) was Stretch, waarin verder Dave LaRue (bas) en Bill Elder (drums) zaten, terwijl LaRue's collega bij Dixie Dregs, T Lavitz, gasttoetsenist was. Het enige album verscheen in 1984, een tijd dat binnen de jazzrockwereld niet meer beschikt werd over de hoge budgetten om flink uit te pakken. De melodieuze jazzrock vertoonde lichte raakvlakken met genoemde Holdsworth (met name in de taptechniek die op diens “Road Games” te horen was), wat mede verklaard kan worden door het feit dat beide gitaristen in die periode enkele concerten na elkaar op het podium stonden. De LP werd dit jaar geremasterd van vinyl en in eigen beheer uitgebracht, aangevuld met een bonustrack waarop Van Romaine (net als LaRue vorige week te horen op de nieuwe Steve Morse) de drums van Elder had overgenomen.

VOORUITBLIK

Shadow Gallery  - Gold Dust
Voorproefje van het op 26 oktober te verschijnen album “Digital Ghost” (Inside Out, 209)
Na het tragische overlijden van zanger Mike Baker, oktober vorig jaar, verschijnt er nu ruim een jaar later een nieuw album van  Shadow Gallery. De nieuwe zanger heet Brian Ashland. Volgens bandlid Gary Wehrkamp is de band er helemaal klaar voor om het nieuwe album “Digital Ghost” met iedereen te delen. Het album is een eerbetoon aan al onze fantastische fans en ook een herinnering aan onze zanger en vriend Mike Baker. Toch is er ook nieuwe richting ingeslagen, meer progressieve elementen zijn aan de muziek toegevoegd, maar de basis blijft heavy rock met power.

NIEUW

Wakeman, Rick - Defender Of The Faith
Van "The Six Wives Of Henry VIII - Live At Hampton Court Palace" (Eagle, 2009)
Voor de toetsenist was het een droom die werkelijkheid werd: precies 500 jaar nadag Hendrik de Achtste de Britse troon besteeg mocht hij in mei van dit jaar een live-uitvoering geven van zijn album over deze illustere koning op diens paleis Hampton Court Palace. Wat 36 jaar geleden (toen het album uitkwam) niet mocht kreeg hij nu voor elkaar! En omdat het zo'n speciale gelegenheid was werd er extra groot uitgepakt. Rick wordt daarom niet alleen bijgestaan door zijn English Rock Ensemble (met daarin o.a. zoon Adam), maar ook door The Orchestra Europa en The English Chamber Choir. En dan is daar acteur Brian Blessed met zijn enorme stem (bekend als King Edward uit Blackadder), die alles aan elkaar praat. Het is de eerste maal dat dit album in z'n geheel werd gespeeld - zelfs langer dan de plaatversie, want daar paste het deel gewijd aan Henry, "Defender Of The Faith", zelf niet meer bij op (de werktitel van het album was niet voor niets 'Henry And His Six Wives"). Nu alsnog de premiere.

CONCERTTIP

Simple Minds – Cry
Van het album “Cry” (Eagle, 2002)
De Simple Minds zijn de meest succesvolle Schotse popgroep aller tijden. In de dertig jaar dat de band bestaat, heeft de groep van zanger Jim Kerr meer dan twintig miljoen platen verkocht. Het laatste album, “Graffiti Soul”, verscheen eerder dit jaar. Het nummer “Cry” uit 2002 is een typisch Simple Minds nummer.  De Simple Minds komen op 26 november naar de Heineken Music Hall in Amsterdam.

REMASTER/CONCERTTIP

Alquin - I Wish I Could
             - Convicts Of The Air

Van "Marks" en "The Mountain Queen" (Polydor, 1972/1973 / Esoteric Recordings, 2009)
Eindelijk zijn de eerste twee Alquin-platen afzonderlijk en in het geval van “Marks” volledig op CD verschenen. De groep uit Delft nam begin jaren '70 een uitzonderlijke positie in in het Nederlandse progressieve wereldje, door niet voor een symfonische of meer jazz beïnvloede invalshoek te kiezen (zoals bijvoorbeeld Earth & Fire en Focus, respectievelijk Solution en Supersister), maar door ook (wereldse) folk en lichte bluesrock te incorporeren. “Marks” was daardoor nog wat instabiel, hoewel met name het epische “I Wish I Could” indruk wist te maken. Op de “The Mountain Queen” viel alles goed op zijn plaats en was meer sprake van een eenheid met “The Dance” en het titelnummer als rode draad. Waarin beide albums alleen wat minder scoren zijn de aarzelende vocalen. Op “Alquin On Tour” laat de later aangetrokken zanger Michel van Dijk horen hoe sterk met name “I Wish I Could” en “The Dance” waren. Van de gekozen nummers blijkt I Wish I Could nog maar 1 keer (in aflevering 58) gedraaid te zijn, terwijl “Convicts Of The Air” (met een uit “The Dance” afkomstig refrein) nog niet bij Xymphonia is langsgeweest. Donderdag aanstaande, 15 oktober, treedt Alquin op in het Muziekkwartier te Enschede.

NIEUW/JAZZROCK/FUSION

Beckers, Chris feat. Eric Vloeimans
Van "Seven Frames Of Mind" (Cris Crazz, 2009)
De Nederlandse fusiongitarist Chris Beckers wist op z'n elfde album een internationale sterrencast bijeen te krijgen met Yellowjackets-bassist Jimmy Haslip en superdrummer Simon Phillips als blikvangers. Beckers zelf heeft een sound die scherp en warm tegelijk is, zoals hij ook in dit "Nightwalker" met een solo laat horen. De andere solo is voor toptrompettist Eric Vloeimans. Voor meer Vloeimans kunt u maandag 12 oktober uitgebreid terecht op de UT in Enschede, alwaar hij die dag 'artist in residence' is op de JazzPodium Drienerlo Jazzdag. Zie www.jpd.utwente.nl. 's Avonds treedt hij aan met zijn fusiongroep Gatecrash.

CONCERTTIP

Parsons, Alan Feat. Moya Brennan -  The Call Of The Wild
Van het album “The Time Machine” (CNR, 1999)
We draaien dit nummer niet zozeer om Parsons maar wel om zangeres Moya Brennan (bekend van Clannad), want zij is één van de optredende artiesten, aankomend weekend, op het Fantastyval,  dat de bezoeker welkom heet in het verbeeldingsrijk. Alles wat je je maar wensen kunt op het gebied van betovering en verbeelding komt aan bod op dit festival. Films, forums, fantasy-modeshows, fantasy-Middeleeuwen, een fantasy-markt en nog veel meer.... Maar vooral fantastische muziek! Het vindt plaats op het Landgoed Wouwse Plantage. Op 16 oktober treedt Moya Brennan op, een dag later Mostly Autumn en Stream of Passion en op 18 oktober tenslotte is het de beurt aan Mediaevel Baebes en Mostly Autumn.

Barclay James Harvest - For No One
Afkomstig van de DVD “Legacy” (Esoteric Recordings, 2007)
Op de DVD “Legacy” is de Barclay James Harvest (BJH) te bewonderen in de bezetting rond gitarist/ zanger John Lees en toetsenist Woolly Wolstenholme die zich richt op het jaren 70 materiaal van BJH. We melden dit maar even, want BJH is in twee kampen uiteengevallen en ook Les Holroyd gebruikt de naam. Dit “For No One” was ook de set-opener tijdens het recente mini-mini-mini-concert in Berlijn, alwaar de band op een liefdadigheidsfestival tweeëneenhalve nummers speelde.

Ward, Paul - Twelve Towers
Afkomstig van z'n album “For A Knave” (Surreal To Real, 1991).
Al jaren is dit album nagenoeg onmogelijk om nog te vinden op CD. De muziek op dit album is klassieke elektronische muziek in eind jaren '80-stijl, gemaakt in de schaduw van het jaren '80-werk van Tangerine Dream, maar wel een zekere mate van klasse geproduceerd. Het nummer dat we draaien is het slotnummer dat echter duidelijk is beinvloed door een voormalig gitarist van Genesis. Wie raad op welk nummer dit erg lijkt, gaat door voor de koelkast :-)

Sunday 04 October 2009 Show No. 859

OPENER
Nosound: Like The Elephant?
Van "Lightdark" (KScope/Snapper, 2008)
Eind oktober verschijnt "A Sense Of Loss", de derde CD van het qua sound zwaar op Porcupine Tree leunende Italiaanse project rond Giancarlo Erra. De veelal trage, lang uitgesponnen nummers, met de nodige postrock en ambient uitstapjes, zal ongetwijfeld doorgetrokken worden op de nieuwe schijf, die geleverd zal worden met een DVD-A, waarop de muziek in 5.1-surround te horen is. Wij kiezen voor een heel andere kant van het project, een stevige track, afkomstig van de bonus-CD Clouds van het vorige album Lightdark.

NIEUW
Steve Morse Band- More To The Point
Van "Out Standing In Their Field" (Ear-Music/Edel 2009)
Niet verrassend, maar wel dús zeer herkenbaar en ook weer degelijk album vol pakkende gitaar-instrumentals, met ook weer een country-getinte instrumental - iets wat al in de vroegste Dixie Dregs-tijden te doen gebruikelijk was. Dave LaRue levert de soms fraai melodieuze baslijnen, de nooit te opvallende maar wel nuttige accenten leggende drummer heet Van Romaine.

NIEUW/AOR
Bert Heerink - April
Van "Better Yet" (AOR Heaven, 2009)
De voormalige Vandenberg- en Kayak-zanger heeft voor een typisch AOR-label (AOR Heaven, what's in a name?) en met een volbloed AOR-producer/gitarist (Michael Voss) een op-en-top AOR-album gemaakt. En AOR is een genre met rigide regels voor fans met een zeer duidelijk afgekaderde smaak. Dus staan de melodieuze rocksongs zowel muzikaal als tekstueel stijf van de cliché's, maar wie maalt daar om? Heerink is prima bij stem en Voss lijkt in zijn gitaarsolo een minieme verwijzing naar Adje Vandenbergs spelstijl te geven middels een typische Adje-lick.

NIEUW
Crack The Sky - Zoom
Van "All Access" (Aluminum Cat Recordings/Studio M Live, 2009)
Bijna tegelijk met het nu ook goed in Nederland verkrijgbare studioalbum “The Sale” uit 2007, verschijnt “All Access”, de eerste officiële DVD van de cultprogband Crack The Sky. De schijf bevat twee optredens uit 2008, die een goed overzicht geven van het ruim 35 jarige bestaan van de band. De muziek van Crack The Sky is atypisch voor de prog, omdat niet de toetsen, maar de
gitaren het groepsgeluid grotendeels bepalen. Momenteel speelt men met maar liefst drie gitaristen, terwijl in enkele tracks een anonieme muzikant nog akoestische snaargeluiden toevoegt. Toch zijn de keyboards zeker duidelijk aanwezig, al is Glenn Workman in alles de tegenpool van een Rick Wakeman. Het gekozen stuk, oorspronkelijk van “Ghost” uit 2002, toont de vele gezichten van de band: subtiel, hoekig, scherp, Floydesk en vooral eigenwijs.

NIEUW
Colleen - Inside Out
- Strange

Van "Postcards From Atlantis" (AG Music, 2009)
Acht jaar na "Chameleon" komt de Hoornse zangeres/songschrijfster/pianiste eindelijk met een opvolger. Opnieuw een album vol afgewogen licht-progressieve sfeerpop, dat ze samen met producer/drummer Gerrie Spaansen in elkaar knutselde, met hulp van een bassist, gitarist en strijktrio. Haar songs zijn toegankelijke muzikale schilderijtjes, waarbij het enige kritiekpuntje zou kunnen zijn dat Colleens stem weliswaar mooi warm is, maar over de hele plaat niet erg gevarieerd. Voorafgaand aan dit album verscheen de Nits-cover "Bauhaus Chair" op single. Dit nummer, één van de fraaiste songs uit de Nits-catalogus, zit haar als gegoten en had prima aangesloten bij haar eigen songs, maar ze heeft ervoor gekozen dit weg te laten van het album. Het is wel te vinden op
Youtube. In "Strange" schijnt vooral in het refrein een Kate Bush-invloed door.

REMASTER
U.K. - Mental Medication
Van "U.K." (EG', 1978 / Globe Media Arts, 2009)
Nadat eerst Mark Powell zich had ontfermd over de remasters van de drie UK-platen, stak Eddie Jobson een stokje voor de release ervan, met name omdat de bonustracks zouden bestaan uit inferieure livetracks. De toetsenman ging vervolgens zelf met de remastering aan de slag en die verschenen eerst in Japan en vervolgens bij zijn eigen Globe Media-label. Een vergelijk met de oorspronkelijke Virgin-release en een vroege Japanse levert eigenlijk nauwelijks echte verschillen op, hoewel er op diverse progforums anders over gedacht wordt (van zeer negatief tot zeer positief). Hoewel de radio misschien niet het beste medium hiervoor is, zeggen we toch: oordeel zelf. “Mental Medication” is een compositie waarin de progressieve rock het meest flirt met jazz en jazzrock, niet in de laatste plaats door de belangrijke rol van Allan Holdsworth.

RERELEASE
Et Cetera Apostrophe
Van "Et Cetera" (Unidisc, 1976)
Et Cetera was óók een groep uit Quebec die slechts één plaat uitbracht, dit album uit 1976. Jammer, want het gebodene smaakt zeker naar meer! Technisch zeer begaafde muzikanten die spannende composities maken waarin duidelijk Gentle Giant doorklinkt, met een licht Canterbury-randje. De meeste muzikanten bespelen meerdere instrumenten, naast een standaard prog-instrumentarium ook diverse strijk-instrumenten, vibrafoon, Ondes Martenot en meer lekkers. Verschil met Gentle Giant is dat zang een minder belangrijk element is en dat de meeste vocalen worden verzorgd door een vrouw. Wij zijn zeer content met deze late ontdekking!

CONCERTTIP

Damian Wilson – Naked
Van het album “Cosmas” (Verglas, 1997)
Progrockzanger Damian Wilson werd met name bekend als zanger van de bands Threshold (waar hij momenteel weer deel van uit maakt), Landmarq en Headspace. Daarnaast werkte hij samen met grootheden als Ayreon, Star One, Rick Wakeman’s English Rock Ensemble en Gary Hughes. Ook speelde Damian van 1998 tot 2000 de hoofdrol in de musical “Les Miserables”, wat veel fans verraste. Damian is zeer succesvol in de wereld van de rock. Zijn passievolle, krachtige en sterke stem zorgden ervoor dat hij maar liefst 7 keer als beste zanger werd gekozen tijdens de Classic Rock Society UK Annual Awards. Zijn huidige tournee brengt hem op 9 oktober naar de Boerderij in Zoetermeer en een dag later naar De Pul in Uden. Tijdens deze tournee zal Damian nummers spelen met alle bands waar hij in heeft gezeten of mee samen heeft gewerkt. Hij heeft een band samengesteld met o.a. Ruud Jolie (Within Temptation), Kristoffer Gildenlöw (Pain of Salvation) en
Dirk Bruinenberg (Elegy, Adagio).

CONCERTTIP/NIEUWS
Archive - Controlling Crowds
Van "Controlling Crowds" (Warner Music France, 2009)
Zaterdag 24 oktober speelt deze vooral in Frankrijk en Duitsland populaire Engelse band in de grote zaal van Tivoli, Utrecht, nadat in eerste instantie de kleine zaal (de Helling) uitverkocht was. Rond die tijd zal deel IV van het dit jaar verschenen album “Controlling Crowds” ook beschikbaar zijn (er is al een clip te vinden op de site
www.lesinrocks.com zowel als aparte CD als als tweede schijf bij het oorspronkelijke album (waarbij dan de bonusdisk vervalt).

CONCERTTIP

Marillion – Older than me
                – Throw me out
Van het album “Happinessis Is The Road Volume 2: The Hard Shoulder” (MVD Audio, 2008)
Marillion doet de komende tijd een semi-akoestische theatertournee, met maarliefst 6 concerten in ons land. De tournee is “L=M” oftewel “Less Is More” gedoopt. En zo heet ook het begeleidende  nieuwe album. Voor de groep is het vooral een uitdaging omdat de heren instrumenten bespelen die je niet direct zou associëren met Marillion. De meeste shows worden opgenomen en zijn daarna al snel als download beschikbaar via www.marillion.com. De data zijn:
05/10 Leiden, Leidse Schouwburg
07/10 Eindhoven - Muziekcentrum Frits Philips
08/10 Heerlen, Parkstad Theater
10/10 Groningen - Oosterpoort
11/10 Leeuwarden - Stadsschouwburg De Harmonie
12/10 Den Haag Het Paard

CONCERTTIP

Dream Theater – Wither
Van het meest recente album “Black Clouds And Silver Linings” (Roadrunner, 2009)
Voor het eerst brengen de progressieve metalveteranen van Dream Theater hun 'Progressive Nation Tour' naar Europa. “Na al het plezier van het opzetten van twee Progressive Nation tours in de VS wist ik dat het nu tijd was om de zee over te steken en alle geweldige fans in staat te stellen deze bands te zien in Europa", aldus Dream Theater-drummer Mike Portnoy. Progressive Nation, een tour met en georganiseerd door Dream Theater, is in Amerika al twee jaar een begrip.  Op 7 oktober in de Heineken Music Hall de Europese editie, met speciale gasten Opeth, Bigelf en Unexpect.

NIEUW/RERELEASE
Earth & Fire Storm And Thunder
King Crimson Larks' Tongues In Aspic
Van de box "The Story Of Beat-Club Vol.3" (Studio Hamburg / Radio Bremen, 2008)
Eind vorig jaar werden middels 3 kloeke 8-DVD-boxen alle complete Beat-Club-afleveringen, 83 in totaal, op DVD uitgebracht. Het programma werd tussen 1965 en 1972 uitgezonden en ging daarna naadloos over in Musikladen. In het begin traden er indachtig de programmanaam echt beatbands op, toen de muzikale ontwikkelingen verder gingen ook steeds vaker progressieve rockbands, die live in de Beat-Club-studio in Bremen speelden. Natuurlijk de grote Duitse experimentele krautrockbands als Can, Kraftwerk en Et Cetera, maar ook de grote Engelse namen Yes, King Crimson, Emerson, Lake & Palmer, Soft Machine en Caravan en uit Nederland o.a. Golden Earring en Earth & Fire. King Crimson was er met de verse "Larks' Tongues"-bezetting, dus nog mét Jamie Muir (in berenvel!). Fascinerend om de groep deze klankschildering live te zien spelen. Je ziet ook hoe Bruford (in tuinbroek!) geniet van Muirs fratsen! Er staat een Mellotron voor Fripp klaar, maar die heeft 'ie hier niet nodig. Ook Earth & Fire heeft er eentje, met open bovenkant nog wel, wat er in de Mellotronsolo aan het eind van "Storm And Thunder" zeer spannend uitziet. Earth & Fire was onderdeel van een analyseblok over de toestand van Nederlandse muziek, met ook de bluesrockband Livin' Blues en het popduo Mouth & MacNeal. Over contrasten gesproken... Overigens is het album waar dit nummer vanaf komt, "Song Of The Marching Children", zojuist geremasterd heruitgebracht door Esoteric Records.

The Corrs - Silver Strand (instrumental)
Van het album “Borrowed Heaven” (Warner Bros, 2004)
The Corrs is een internationaal bekende Ierse familieband uit Dundalk. The Corrs bestaat uit Jim Corr (gitaar) en zijn zussen Sharon Corr (viool), Caroline Corr (drums) en Andrea Corr (zang en tin whistle). Andrea beschrijft The Corrs als een band met een keltische pop-rockstijl. Het zijn vooral de tin whistle, de viool, en in het bijzonder de stem van Andrea die het Ierse geluid aan de muziek van The Corrs geven. Wanneer The Corrs als band een nieuw album zullen uitbrengen is nog niet bekend. Wel is bekend dat Sharon een solo-album gaat uitbrengen, maar ze heeft ook gezegd dat er een comeback van de band aan zit te komen.

CONCERTTIP

Mostly Autumn - Further From Home
Van het album “Heart Full Of Sky”(eigen beheer, 2007)
Zaterdag 19 december komt Mostly Autumn met een kerstshow naar Hedon in Zwolle. De muziek van Mostly Autumn kan omschreven worden als melodieuze rock met Keltische invloeden. De charismatische Bryan Josh en de aantrekkelijke zangeres met de fluwelen stem, Heather Findlay, bepalen het gezicht en geluid van de uit zeven muzikanten bestaande band. Mostly Autumn laat zich vooral beïnvloeden door symfonische rockgroepen als Genesis en Pink Floyd maar schuwt ook de meer main stream rock a-la Fleedwood Mac niet. Bryan Josh is een groot bewonderaar van David Gilmour. Josh' weergaloze gitaarspel is de een parel in de kroon van de band.