Sunday 25 September 2011 Show No. 961

NIEUW

Hackett, Steve  Enter The Night
                          Two Faces Of Cairo
Van "Beyond The Shrouded Horizon" (InsideOut Music, 2011)
De ook op Steve Wilsons “Grace For Drowning” presente gitarist komt tegelijkertijd met een nieuw album, dat de diversiteit van 's mans muziek en gitaarspel laat horen zonder nieuwe richtingen in te slaan. De warme volle sound van vroeg solo-werk en Genesis (t.t.v. "Wind & Wuthering", zoals goed te horen in "Two Faces Of Cairo"), een introspectieve, klassieke akoestische stijl en zelfs bluesrock is gegoten in een afgewogen mengeling van vocale en instrumentale composities. Maar de nadruk ligt op symfo. Net als op de voorganger "Out Of The Tunnel's Mouth" zijn  de bassisten Chris Squire (Yes) en Nick Beggs (ex-Iona) present, naast o.a. drummer Simon Phillips, zangeres Amanda Lehmann en broer John, de fluitist. Als er gezongen wordt, is dat vrijwel altijd in wollig-volle harmoniezang, zoals ook te horen is op de soloplaten van John Wetton. De special edition gaat vergezeld van een extra disc van een halfuur, met o.a. de prachtig subtiel uitgevoerde Focus-cover "Eruption: Tommy", op zijn beurt trouwens een cover van Solution. http://www.hackettsongs.com/ .

NIEUW
Wilson, Steve Remainder The Black Dog
"Grace For Drowning" (Kscope, 2011)
"Grace For Drowning" is het tweede 'solo-album' van de Porcupine Tree- en No-Man-man. Solo in de zin dat hij niet zozeer solistisch bezig is, maar werkt met andere muzikanten dan op z'n bandplaten. De enige voor wie dat niet geldt is Theo Travis. De saxofonist speelde al vaak met Wilson, maar tot nu toe vaak met relaxt, loom, Floydesk spel. Hier freakt hij vaak als ware dit freejazz. Het doet wat denken aan hoe Mel Collins bij King Crimson kon spelen. En met het remixen van King Crimson heeft Wilson zich intensief beziggehouden de afgelopen jaren, dus wellicht is dat een inspiratiebron. Dit album deelt met het beste King Crimson-werk een balans tussen harmonie en schoonheid tegenover erupties van dissonante vuigheid. Het gitaarwerk in dit nummer is gek genoeg van... Steve Hackett! Als geheel is het een een album dat symfonischer ingestelde rockliefhebbers zeker meer zal aanspreken dan voorganger "Insurgentes". Zie: http://www.swhq.co.uk/ .

NIEUW
Tangent, The - Titanic Calls Carpathia
Van "COMM" (InsideOut, 2011)
Een nieuw Tangent album, een nieuw geluid? Nou nee, niet echt maar wat wel duidelijk is, is dat The Tangent gewoon garant staat voor kwaliteitssymfo. Nee, Andy Tillison is nog steeds geen wereldzanger maar wie daar nu nog moeite mee heeft, heeft niks meer bij The Tangent te zoeken. In tegenstelling tot het vorige album “Down And Out In Paris And London” heeft de band nu weer een full-time gitarist aan boord in de vorm van Luke Machin en die steelt regelmatig de show - waar hij z'n inspiratie vandaan haalt is bij vlagen duidelijk. Zie: http://www.thetangent.org/

NIEUW (JAZZROCK)
Hertzog, Jake  - Don't Bother
                        - Streets Of Philadelphia
Van "Evolution" (Buckyball Records, 2011)
De Amerikaanse gitarist Jake Hertzog heeft zich op zijn derde CD nog verder ontwikkeld tot een "instrumentale liedjesmaker". Beste voorbeeld hiervoor is uiteraard zijn ingetogen vertolking van de Bruce Springsteen-song “Streets Of Philadelphia”, waarvan het origineel de soundtrack van de film Philadelphia sierde. Maar ook zijn eigen nummers hebben steeds meer aandacht voor een haast zingbare melodielijn. Toch vindt hij, samen met zijn begeleiders Harvie Swartz op drums en Victor Jones op bas, nog voldoende ruimte om ook zijn gitarische kwaliteiten ten volle te tonen. "Lekker gitaarplaatje", zeggen we dan, hoewel de als jazzgitarist opgeleide Hertzog het experiment zeker niet schuwt. Website: http://www.jakehertzog.com/ .

VAN EIGEN BODEM
Alquin – Darling Superstar
Van de DVD “One More Night” (Alpha Centauri, 2003)
Deze DVD bevat opnames van de Delftse band, die 13 juni 2003 in de Boerderij te Zoetermeer zijn gemaakt. Op de gelijknamige CD staat ook een nieuwe studio-opname, wat het eerste nieuwe Alquin-nummer na de heroprichting was. Sindsdien zijn er twee complete studio-albums verschenen. Zie: http://www.alquin.org/ .

LIVE-TIP
Riverside – Cybernetic Pillow
Van “Rapid Eye Movement”  (InsideOut, 2007 )
Riverside werd in 2001 opgericht. De muziek van de Polen wordt wel omschreven als een mengeling van Anathema, Dream Theater, Marillion, Opeth, Pink Floyd, Pain of Salvation, A Perfect Circle en Porcupine Tree. Een mengeling van metal, symfonische en psychedelische rock. Er zijn lange, soms esoterische aandoende muziekstukken, met daarnaast op zijn tijd heavy-metal riffs. Riverside treedt 30 september op in De Pul in Uden, in het kader van het tienjarig bestaan van de groep. Onlangs verscheen een EP met nieuw materiaal, “Memories In My Head” en er komt een 6CD-box die drie thematisch verwante albums verenigt, aangevuld met extra materiaal: “The Reality Dream Trilogy”. Zie http://www.riversideband.pl/en/index.php .

LIVETIP
Japan: In Vogue
Van "Quiet Life" (Hansa, 1981 / BMG, 2001)
David Sylvian heeft een nieuwe tournee aangekondigd onder de titel Implausible Beauty Tour 2012. Op 9 maart (Melkweg Amsterdam) en 18 maart (Frits Philips Eindhoven) doet hij Nederland aan. Aangezien we zijn laatste twee platen, de compilatie “Sleepwalkers” en de “Manafon”-variaties “Died In The Wool”, niet echt geschikt voor ons programma vinden, gaan we diep terug in de tijd en wel naar 1981, toen Sylvian nog lid van Japan was. Na twee duistere, deels funky New Wave albums, toonden de leden zich gecharmeerd van bands als Roxy Music en artiesten als David Bowie op het album “Quiet Life”. “In Vogue” is één van de tracks die zelfs een licht symfonische uitstraling hebben, hoewel het vooral Mick Karns basspel is die de boventoon voert. Meer informatie over de toer kun je vinden op http://www.davidsylvian.net/ .

HERUITGAVE
Pink Floyd  The Great Gig In The Sky (early mix - 1972)
                   The Travel Sequence (live - 1972)
Van "The Dark Side Of The Moon - Immersion Box Set" (EMI, 2011)
In het kader van het nieuwe remaster-programma van de complete Pink Floyd-catalogus krijgen drie albums een speciale behandeling: zogenaamde 'Immersion Box Sets' met vele extra's. Deze komen overigens niet tegelijk op de markt. Die van "The Wall" volgend jaar februari, die van "Wish You Were Here" begin november en nu is de Immersion Box van "The Dark Side Of The Moon" verschenen. Hierin zijn te vinden een nieuwe remaster, nieuwe 5.1-mix op DVD en Blu-Ray alsmede geremasterde versies van de Quad-mixen (4.0) uit 1974. Dan is er eindelijk officieel live-materiaal uit deze boeiende periode verschenen. Iedere Floyd-fan kent de opnamen van talrijke bootlegs, nu is de geluidskwaliteit spectaculair beter. Er is een complete live-opname uit 1974 en van de 1972-uitvoering zijn de sterk afwijkende vroege versies meegenomen, alsmede vroeg afwijkend studiomateriaal. Uit die laatste categorie kiezen we vanavond: een versie van "The Great Gig In The Sky" vóórdat men op het idee kwam een zangeres (Clare Torry) te vragen over Rick Wrights instrumental te improviseren. Hier zijn in plaats daarvan, als we het goed horen, opnamen van een austronaut tijdens een maanlanding te horen. "On The Run", het 'gefreak' met een VCS3-synthesizer, ontstond ook pas laat. In vroege uitvoeringen (toen het totale werk nog "Eclipse" heette) werd op die plek een 'wobbly' gitaar-instrumental gespeeld. Overigens werd daar in 1974 een verkorte studioversie van opgenomen, die op dezelfde disc is te vinden. Naast het muzikale gebodene en wat fraai verzorgde boekwerken is de inhoud eigenlijk nogal kinderachtig: wie zit er te wachten op een hartslag-shawl, prisma-knikkers en Pink Floyd-kaartjes en -viltjes? Als dat de manier is om de hoge aanschafprijs te rechtvaardigen hadden we dat liever ingeruild voor een beter beschermende verpakking van de CD's... Zie: http://www.whypinkfloyd.com/immersion.php .

IN HET NIEUWS
Frost* - Dear Dead Days
Van "The Philadelphia Experiment" (Cube Records, 2010)
Na het vorig verschenen live-album “The Philadelphia Experiment” werd het stil rond Frost*. Er zou een live-DVD komen maar de opnamen daarvan liepen spaak en uiteindelijk stopte projectleider Jem Godfrey de band in de diepvriezer. Maar de boel is nu weer voorzichtig ontdooit en hij is begonnen met het schrijven van nieuwe Frost*-nummers. Wie er allemaal bij betrokken zullen zijn is nog niet duidelijk maar deze live-opname is van de bezetting Jem Godfrey, Dec Burke (ook Darwin's Radio), John Jowitt (o.a. ex-IQ), John Mitchell (o.a. Arena, It Bites) en invaldrummer Nick D'Virgilio (Spock's Beard, Cirque Du Soleil). Zie: http://www.frost-music.co.uk/

HERNIEUWDE AANDACHT
Immram: The Edges Of The Map
Van "The Voyage Of The Corvus Corrone" (Escape Artist Recordings, 2011)
Een maandje geleden draaiden we al muziek van het mysterieuze project van het uit Nieuw Zeeland afkomstige Immram, The Voyage Of The Corvus Corrone" . Ze maken een soort synthesizer-prog maakt, waarin flarden Moog en getokkelde gitaren beïnvloed lijken door “Wish You Were Here” respectievelijk “The Wall”, terwijl de sequencers naar het vroege werk van Jean Michel Jarre neigen. Tevens hangt aan dit conceptalbum over een ouderwets ruimteschip dat naar onbekende werelden reist een zweem van vroeg jaren '80 synthesizermuziek, met name door de typische elektronische percussie, hoewel ook de muziek ook aan Eloy en Tangerine Dream doet herinneren. De CD is in gelimiteerde uitgave uitgebracht in een schitterend boekwerk op LP-formaat, waarin het hele verhaal met fantasy-tekeningen omlijst wordt en nog meer verhalen en brieven het mysterie verder verdiepen. Website http://www.voyageofthecorvuscorrone.com/ .

HERNIEUWDE AANDACHT
Anathema - Sleep In Sanity
Vn het pas verschenen album “Falling Deeper” (Kscope, 2011)
Falling Deeper"  is het vervolg op "Hindsight" (2008): het album bevat herbewerkingen van de vroegste album van Anathema. De band heeft sinds de vroege jaren negentig namelijk nogal een ontwikkeling doorgemaakt, van stevige doommetalband naar het soort 'post-progressive rock' dat de groep nu maakt. Toch is er een duidelijk verschil: waar "Falling Deeper" een soort semi-akoestische kamerpop bevat, is "Falling Deeper" heel ambientesk. De oorspronkelijke songs worden schetsmatig aangestipt, met een enkele akoestische gitaar of waterig pianoloopje. Zie http://www.anathema.ws/ .

IN HET NIEUWS / LIVE-TIP
Arena -The Butterfly Man
Van het dubbelalbum “Live & Life – The Contagion Tour 2003” (Verglas, 2004)
Het binnenkort te verschijnen album van Arena, “The Seventh Degree Of Separation”, is een conceptalbum geworden en gaat over de reis die je aflegt in het laatste uur van je leven en het eerste uur van je dood. Het album komt op 28 november uit. Op 5 november speelt de band in de Pul te Uden en 19 november in de Boerderij te Zoetermeer.  Zie: http://www.verglas.com/arenaworld/ .

Sunday 18 September 2011 Show No. 960

HERUITGAVE
Bruce, Jack    - Obsession
                        - Only Playing Games
Van "A Question Of Time" (Epic, 1989 / Esoteric Recordings, 2011)
Esoteric Recordings staat vooral bekend om het heruitbrengen van platen uit de jaren '60 en '70 van de vorige eeuw. Maar af en toe duiken er ook recentere heruitgaven op, zoals een aantal platen van Jack Bruce. “A Question Of Time” was in 1989 een soort come-back-album, waarop de legendarische bassist en zanger zich omringde met talloze gitaristen, zoals Vernon Reid, Paul Barrere, Albert Collins, Vivian Campbell en Allan Holdsworth. Het leverde een compacte, rockende plaat op, waarvan “Obsession” al snel het "Sunshine Of Your Love" van de jaren '80 werd genoemd. Holdsworth speelt er een lekkere gitaarsolo op, terwijl hij tevens zijn Synthaxe laat weerklinken in de ballade “Only Playing Games”, dat tevens ruimte biedt voor een jongenskoor. Website: http://www.jackbruce.com/2008/default.htm

NIEUW
Kayak - In Between Tides
           - Demon In Her Eyes
Van "Anywhere But Here" (Write On Productions, 2011)
Dit eerste Kayak-album na de dood van Pim Koopman is opgedragen aan hem. Net nummer "November Morning" gaat over zijn onverwachte overlijden en ongetwijfeld bevinden zich meer verwijzingen naar deze trieste gebeurtenis op het album, waarop de drummer is opgevolgd door Hans Eijkenaar. Net als voorganger "Letters From Utopia" is het een plaat met vrij korte symfopopsongs. Waar op die dubbel-CD nog enkele breder uitwaaierende composities stonden, zal de fan van  pure symfo met de opvolger meer moeite hebben. Het album is stilistisch breder dan welk Kayak-album dan ook, van de bijna-metal van "Most Underrated Band In The World" tot de folkpop van "Wherever She Goes" tot het chanson-achtige titelnummer. Het door Cindy Dijkshoorn gezongen "In Between Tides" is een van de meest intieme songs van de plaat. Een warm pianonummer, dat zo van Tori Amos had kunnen zijn, of Vienna Teng. Het door Edward Reekers gezongen "Demon In Her Eyes" is een van de meest complexe, met barokke, ietwat naar Gentle Giant verwijzende gedubde vocalen. Opvallend genoeg is het 't enige niet door Ton Scherpenzeel gecomponeerde nummer: het is van Reekers eigen hand. Zie: http://www.kayakonline.nl .

NIEUW
Opeth - I Feel The Dark
Van "Heritage" (Roadrunner, 2011)
Mikael Akerfeldt heeft de metal afgezworen en zijn groep Opeth dus ook. Want Akerfeldt schrijft zo ongeveer alles, bespeelt meerdere instrumenten en zingt. Zíngt ja, want met de metal is ook de grunt afgezworen. Natuurlijk was er al het Porcupine Tree-achtige "Damnation", maar het karakter van "Heritage" is duidelijk anders. Proto-prog van rond 1970 lijkt model te hebben gestaan voor deze muziek. Net als de (dat zeker ook) de hardrock uit die dagen: er zijn diverse erg stonerrock-achtig passages. Sowieso is dit een album van passages - met enorme onderlinge contrasten. Van één akoestische gitaar pardoes naar een met massieve Mellotron-akkoorden en percussieve drums gestutte muur van geluid. Het is echter soms wel lastig het verband tussen die passages te duiden, waardoor het geheel wat fragmentarisch aandoet. Maar wel heel welluidend. Steven Wilson van Porcupine Tree heeft meegewerkt aan de bijzonder gedetailleerde productie. De gitaren en drums klinken zó levensecht dat je de snaren en vellen als het ware zíet trillen. Zie http://www.opeth.com .

HERNIEUWDE AANDACHT
Earth & Fire - Excerpts from "To The World Of The Future"
                        - Voice From Yonder
Van: "To The World Of The Future" (Polydor, 1975 / Esoteric Recordings, 2011)
We hebben vanavond een speciale gast: oud Veronica-icoon Lex Harding spreekt enkele lovende en lyrische woorden over de nieuwste plaat van Earth & Fire. Wel maakt hij een foutje, als hij “To The World Of The Future” de derde LP van de Hagenezen noemt. Deze uitgebreide jingle was te vinden op de B-kant van de single “Thanks For The Love” uit 1976. Beide stukken plus nog enkele B-kantjes en de single “What Difference Does It Make” zijn toegevoegd op de onlangs opnieuw uitgegeven vierde plaat van de band rond de gebroeders Koers en Jerney Kaagman, die als hun laatste echt symfonische werkstuk wordt beschouwd. De jingle eindigt met een fragment van “Voice From Yonder”, dat we vervolgens in zijn geheel draaien. Website:  http://earthandfire.ning.com/ .

NIEUW
Flaming Row - Elinoire's Theme / Initiation Fugato
Van "Elinoire" (Progressive Promotion Records, 2011)
“Elinoire” is een concept-album dat laveert tussen theatrale symfonische rock en  progmetal. Grote man achter dit project is de Duitser Martin Schnella. Met drie landgenoten vormt hij de band Flaming Row, hier geholpen door prominente gastmusici en vele vocalisten. Voor alle rollen in het verhaal is er een aparte stem. Zangers, zangeressen, ja ook een grunter (die een behoorlijke rol heeft). Al die elementen bij elkaar, alsmede natuurlijk de compositorische stijl, zorgen voor grote overeenkomsten met Ayreon. Gary Wehrkamp van Shadow Gallery heeft een voorname inbreng en was ook betrokken bij de Gentle Giant-canon die "Initiation Fugato" heet. Met de krachtige, heldere productie een zeer gelikt werk, voor meer dan alleen Ayreon-fans. Zie: http://www.flamingrow.de/ .

HERNIEUWDE AANDACHT
Proto-Kaw – Utopian dream
Van “Forth” (Numavox, 2011)
Vorige maand verscheen "Forth", het vierde album van Proto-Kaw. Het album bevat de eerste nieuwe muziek van Kerry Livgren na zijn herseninfarct. Kerry heeft langzaam het spelen weer opgepakt en heeft het schrijven van goede muziek zeker nog niet verleerd. Verbazend is het ook dat Proto-Kaw heropgericht is, slechts een paar jaar nadat Livgren de band had ontbonden. Wij vinden het natuurlijk niet erg, want naast het feit dat er zeer goed gemusiceerd wordt, is ook de stem van Lynn Meredith weer te horen. “Forth” is wel iets mellower dan de voorgangers, maar doet er niet voor onder. De plaat heeft een open geluid en klinkt hedendaags. Naast de proggy elementen is ook de AOR-kant van Livgren zeker terug te horen. Zie http://www.proto-kaw.net/ .

OPENER
Streets - Fire
van “1st” (Atlantic, 1983)
Streets is de band die zanger/toetsenist Steve Walsh formeerde nadat hij Kansas had verlaten. Dit deed hij samen met gitarist Mike Slamer (ex-City Boy), drummer Tim Gerth en bassist Billy Greer. Dit eerste album, simpelweg “1st” geheten, bevat lekkere compacte AOR en is meer rockgericht dan de muziek van Kansas, hoewel “Fire” zeker niet had misstaan op een plaat van Kansas. Na twee platen was het over en richtte Steve het inmiddels ook ter ziele gegane Kansas weer op. Van Streets nam hij Billy Greer mee.

LIVE-TIP
Jan Akkerman - Trojan Horse
Van “The Noise Of Art” (I.R.S., 1990)
De Nederlandse gitarist Jan Akkerman speelde samen met uiteenlopende muzikanten als B.B. King, Claus Ogerman, Alan Price, Herman Brood, Charlie Byrd, Mike Keneally, Stochelo Rosenberg en Ice-T. In zijn carrière deed hij bijna alles wat een muzikant graag zou willen doen. Nog steeds blijft hij zichzelf ontwikkelen en slaat hij met veel enthousiasme nieuwe muzikale wegen in. Dat blijkt ook weer met zijn nieuwe studio album “Minor Details”, dat onlangs uitkwam. Concerten van Jan Akkerman zijn altijd weer anders: fris, energiek en nooit voorspelbaar. Als authentieke improvisator laat hij zien waartoe hij in staat is en deelt hij zijn passie voor de gitaar. Wij kijken uit naar 22 september! Want dan speelt hij in Atak in Enschede. Zie http://www.janakkerman.nl/ .

IN HET NIEUWS
Anglagard - Ifran Klarhet Till Klarhet
van “Hybris” (eigen beheer, 1992)
Er zit weer leven in Anglagard. De band bracht haar laatste album een kleine 17 jaar geleden uit, om vervolgens een tijd op non actief te staan. In 2001 wist de band nog wel een hand vol optredens te doen en speelde toen al wat nieuwe nummers. Nu, een kleine 10 jaar later, ziet het er naar uit dat er eindelijk schot in de zaak zit. Een nieuwe plaat moet nog dit jaar verschijnen en liggen ook een aantal shows voor 2012 in het verschiet, waaronder een optreden op een prestigieus retro-progfestival in de VS en waarschijnlijk een optreden op het Loreley Night Of The Progs festival. We houden U op de hoogte. Zie http://www.anglagard.net/ .

HERUITGAVE / MONUMENT
Mike Oldfield - Incantations Part Three
Afkomstig van "Incantations" (1978, Virgin; heruitgave Mercury/Universal)
In het grote project van de complete heruitgave van Mike Oldfields catalogus via Universal zijn we bij zijn vierde, tevens langste studio-album aanbeland. En ook nu weer is het een flinke Deluxe Editie geworden, met één klein maartje eraan vast: dit keer geen nieuwe stereomix en een 5.1 mix van het gehele album. Probleem was namelijk dat de originele meersporenopnamen in zo'n slechte conditie waren dat deze niet meer bruikbaar waren voor het maken van nieuwe mixen. Dit keer dus alleen maar een mooie remaster van de originele stereomix, de nodige bonustracks (singles, promo-opnamen, werkversies) maar wel op DVD de live-versie van “Incantations” zoals die ook op de DVD “Exposed” te vinden was. Kortom, voor diegene die deze nog niet hadden een mooie aanvulling. Wij draaien deel 3 van het lange werkstuk waar de nadruk volledig op Oldfields elektrische gitaarspel ligt. Zie http://mikeoldfieldofficial.com/ .

NEO-PSYCH-FOLK
Haight-Ashbury – Freeman Town
Van “Here In The Golden Rays” (Lime, 2009)
Haight-Ashbury is een neopsychedelisch bandje uit Schotland, bestaande uit 2 dames en een heer die bij “toeval” alledrie Haight-Ashbury heten. De verwijzingen naar de California-scene en voornamelijk de hippie-cultuur, die eind jaren '60 actief was in de wijk Haight-Ashbury in San Francisco, zijn er volop. Denk hierbij bijvoorbeeld aan Jefferson Airplane. Maar dit is zeker iets te kort door de bocht. Ja er zijn sitar, fuzzgitaar en spacy vocalen, maar we horen ook hedendaagse invloeden uit de indie-pop. Kortom een interessant plaatje. Zie http://www.myspace.com/haightashburyuk .

VAN EIGEN BODEM
November -  Lion Eyes
Van het album “The First Of November” (SI Music, 1994)
November bestaat uit 4 muzikanten uit Den Haag, opgericht door een aantal ex-leden van de band Plackband. November heeft 1 album uitgebracht bij het SI label. Eén van de opvallende kenmerkend is de stem van Karel Messemaker, die veel lijkt op die van Peter Gabriel. November was één van de optredende bands op het derde Xymphonia Festival (in 1995) en is er in de Omroep Almelo-studio zelfs nog een opname gemaakt van het Genesis-nummer “Cinema Show”, dat op een EP is verschenen. In 1999 is November opgegaan in het opnieuw opgerichte Plackband, dat op zijn beurt in 2006 op zijn beurt PBII werd.  Zie voor meer info http://www.plackband.com .

Sunday 11 September 2011 Show No. 959

OPENER
Jaga Jazzist – Bananfluer Overalt
van “One-Armed Bandid” (Ninja Tune, 2010)
Het vijfde album van dit uitermate creatieve tiental is niet anders te omschrijven dan experimenteel, maar ligt daarnaast opvallend soepel in het gehoor. En dat terwijl ze toch niet de makkelijkste muzikale invloeden met elkaar mengen. Denk aan Frank Zappa met Philip Glass en een blaasorkest: een soort prog-jazz met vibrafoon en glockenspiel. Oftewel deze muziek past goed bij een mooie nazomer en de zon die we de afgelopen dagen mochten bewonderen. (bron:  Nu.nl) Zie ook: http://www.jagajazzist.com .

NIEUW
Anathema – Sunset Of Age
Van "Falling Deeper" (K-Scope, 2011)
"Falling Deeper"  is het vervolg op "Hindsight" (2008): het album bevat herbewerkingen van de vroegste albums van Anathema. De band heeft sinds de vroege jaren negentig namelijk nogal een ontwikkeling doorgemaakt, van stevige doommetalband naar het soort 'post-progressive rock' dat de groep nu maakt. Toch is er een duidelijk verschil: waar "Hindsight" een soort semi-akoestische kamerpop bevat, is "Falling Deeper" heel ambientesk. De oorspronkelijke songs worden schetsmatig aangestipt, met een enkele akoestische gitaar of waterig pianoloopje. Of met enkele regels uit de oorspronkelijke teksten van Darren White, die gezongen worden door Daniel Cavanagh of, daar is ze weer, Anneke van Giersbergen. Die eenzame en melancholieke melodieën baden in een wolk van ijle strijkersklanken, gespeeld door The London Session Orchestra en gearrangeerd door Dave Stewart (Hatfield & The North). Pas in het slotnummer, "Sunset Of Age", mag het orkest loos gaan in een vol en machtig arrangement. Dan is er ook voor het eerst plaats voor een vlijmscherpe elektrische gitaarsolo. Een door merg en been gaande climax op een verder wel heel erg relaxte plaat. Het origineel komt trouwens van "The Silent Enigma" (1995). Zie: http://www.anathema.ws/ .

NIEUW
Nemo - Notes Pour Plus Tard
Van "R€volu$ion" (Quadrifonic, 2011)
De Franse band Nemo vist met zijn sfeerprog-met-metal-invloeden ietwat in dezelfde vijver als landgenoot Demians. Maar in tegenstelling tot Demians is Nemo een echt bandje, wat je ook hoort in de lossere, swingender spelstijl. Bovendien houdt Nemo zich aan de moedertaal, met een dictie die wat doet denken aan het Canadese Jelly Fiche. Het contrast tussen ambienteske passages en zware gitaren kennen we ook van bijv. Wolverine. Kroonwerk is het bijna 25 minuten lange, wervelende en afwisselende "Loin Des Yeux" ('Uit het zicht'). Naast metal-invloeden gebruikt Nemo ook folk-elementen, al blijft dat nu beperkt tot een duet tussen Floydeske gitaar en doedelzak in het slotdeel van dit epos. Het slotnummer ('aantekeningen voor later') is een mooie cumulatie van alle genoemde elementen. Het album was een tip in iO Pages 102: "Een waanzinnig knapgemaakt prog-album dat je niet mag missen." (Martinka Zandijk-van Noorloos) Zie: http://www.nemo-world.com/ .

NIEUW
North Atlantic Oscillation - Ritual
Van “Grappling Hooks” (Kscope, 2011)
Als Brian Wilson met een lap top om kon gaan, of als de heren van Pink Floyd nog jong en hip waren geweest. Of als The Flaming Lips Schots waren geweest... Oftwel: wederom een Britse band, die de rand van de prog opzoekt. North Atlantic Oscillation is een duo bestaande uit Sam Healy en Ben Martin, geformeerd in Edinburgh in 2005. Ze bouwen langzaam een repertoire op en halen invloeden uit postrock, pop, dance en prog. In 2010 kwam een eerste EP uit. Er is dan al behoorlijk wat interesse in de band, die dan zelfs al een BBC-sessie doen. Het gedraaide is te omschrijven als  Elbow dat met een band als Flaming lips of Sigur Ros jamt. Zie: http://www.kscopemusic.com/northatlanticoscillation/grapplinghooks/index.php .

HERUITGAVE
Maina, Pepe - Il Canto Dell'Arpa E Del Flauto (part 2)
                        - Il Canto Dell'Arpa E Del Flauto (part 3)
Van "Il Canto Dell'Arpa E Del Flauto" (Ascolto, 1978 / BTF.IT, 2011)
De laatste jaren staat de cultband Jade Warrior door diverse heruitgaven weer flink in de belangstelling. Het is wel aardig om te lezen dat de wereldse progressieve muziek van de Engelsen ook in hun hoogtijdagen al van invloed was. De Italiaan Pepe Maina schrijft bij de heruitgave van zijn eigen debuutplaat “Il Canto Dell'Arpa E Del Flauto”, dat hij zwaar beïnvloed was door hun mix van folk, wereldmuziek, prog, jazz en vroege ambient/New Age. Aangezien hij nagenoeg alle instrumenten alleen inspeelde, is ook het werk van Mike Oldfield, ook een inspiratie van Jade Warrior, nooit ver weg, zoals vooral het elektrische gitaarspel in deel twee van het titelnummer laat horen. Na deze plaat voor een commercieel label is Maina in eigen beheer muziek blijven uitbrengen onder de noemer 'Ambient & Prog Rock Music', zoals te zien is op zijn fraai uitgevoerde website http://www.pepemaina.net/ .

HERUITGAVE
David Bedford feat. Mike Oldfield - The Phaeacian Games
Van "The Odyssey Live" (Gonzo Multimedia, 2011)
Live-uitvoering, opgenomen in de Royal Albert Hall in 1977, van het een jaar daarvoor uitgebrachte album, met elementen uit semi-klassieke, electronische, minimale en symfonisch/progressieve muziek, uitgevoerd door een gelegenheidsformatie met maar liefst tien toetsenisten, Mike Oldfield op gitaar, een koor en een wijnglas-orkest (!), naast diverse andere muzikanten. David Bedford was ook verantwoordelijk voor de orkestversie van Mike Oldfields "Tubular Bells". Zie: http://www.gonzomultimedia.co.uk/product_details/15358/David_Bedford-The_Odyssey.html .

HERUITGAVE
Baker Gurvitz Army: Thirsty For The Blues
Van "Hearts On Fire" (Mountain Tops, 1976 / Esoteric Recordings, 2011)
Baker Gurvitz Army bestond in de kern uit Cream-drummer Ginger Baker en de gebroeders Paul en Adrian Gurvitz, die voorheen bij Gun speelden, een band die bekend werd om één van Roger Deans eerste hoesontwerpen en om de aanwezigheid van ene Jon Anderson in één van de vroege line-ups. Na het titelloze debuut voegden zich op het conceptalbum Elysian Encounter toetsenist Peter Lemer (bekend van Seventh Wave en later spelend bij enkele Canterbury Scene-bands) en zanger Steve "Mr. Snips" Parsons bij de band. Eerstgenoemde was overigens op het slotakkoord “Hearts On Fire” alweer vervangen door diverse andere toetsenisten. De muziek op het debuut verenigde symfonische rock, bluesrock, stadionrock, AOR en classic rock, op het slotakkoord “Hearts On Fire” was het symfonische nagenoeg verdwenen, hoewel de productie van Eddie Offord nog wel voor enkele progressieve randjes zorgde.

LIVE-TIP
Marathon – Somewhere
Van het album “Norm” (eigen beheer, 1996)
Op 17 september speelt Enorm bij restaurant Kleinsman aan de Weerseloseweg, net ten noorden van Enschede, bij het Vliegveld Twente. De groep speelt repertoire van ENorm-voorganger Marathon plus songs van de helden van de band: Rush, Saga, Marillion, Alan Parsons Project and Genesis. Dit Nazomer Open Air is een intieme versie van een groter event dat de groep volgend jaar hoopt te organiseren. ENorm is al wat langer bezig met het uitwerken van een nieuw concept: ENorm’s Marathon Revival. Zo speelde de groep al op het iO Pages-festival en in het voorprogramma van Saga. Zie: http://www.enormmusic.com/nl/marathon_revival/nazomer_open_air.php  .

OVER HET HOOFD GEZIEN
Macaluso, John & Union Radio - Gates To Bridges
Van "The Radio Waves Goodbye" (Lion Music, 2007)
De Amerikaan John Macaluso was de verbazingwekkende drummer van de breed geörienteerde, multi-nationale progband Ark. Nu is het tweede en laatste Ark-album "Burn The Sun" alweer 10 jaar oud, wat heeft die man intussen allemaal gedaan? Het blijkt dat hij genoemd album nog altijd een sleutelwerk in zijn carrière vindt en dat hij geprobeerd heeft Ark her op te richten. Dit lijkt niet van de grond te komen. Wel heeft hij in 2007 een album gemaakt dat stilistisch naar Ark lonkt en waar Ark-bassist Randy Coven ook even op te horen is. Verder van de partij zijn Dream Theater-zanger James LaBrie en Artension-toetsenist Vitalij Kuprij, die in dit nummer een korte solo speelt. De gitaarsolo is van de hand van Savatage-gitarist Chris Caffery. Zie: http://www.johnmacaluso.com/ .

LIVE-TIP
Flamborough Head - The Garden Pound
Van “Looking For John Maddock” (Cyclops, 2009)
Zaterdag 5 november is een datum om in de agenda te zetten. Dan is in de Harmsdobbe te Bakkeveen het jaarlijkse progfeest onder de naam Progfarm. Dit is de 15e - en helaas - laatste editie. De navolgende bands treden op: Harvest, Introitus, Toxic Smile, Flamborough Head en Wobbler.  Kaarten zijn in de voorverkoop te koop bij: kaartjes festival € 27,50, kaartjes inclusief B&B € 32,50 op gironummer 7683370 t.n.v. T. Spanninga te Leeuwarden. Wij draaien een nummer van het meest recente album van Flamborough Head, de groep achter de organisatie van Progfarm.Zie:  http://www.flamboroughhead.nl/Doc.aspx?docId=812 .

LIVE-TIP
Mr. So & So – Falling
van “Sugarstealer” (eigen beheer, 2009)
Een van de bands uit de second wave of neo-progressive rock is Mr. So & So opgericht door  schoolvrienden Dave Foster en Shawn McGowan. De groep bracht een eerste album met compacte lekker in het gehoor liggende prog uit in 1991 en via Cyclops in 1994 het tweede album. Dit bracht meer interesse in de band met resultaat dat Steve Rothery de band contracteerde voor zijn nieuwe label Dorian Records. Steve speelde natuurlijk een solotje mee op het album. Helaas bracht dit niet het beoogde succes en besloot de band na drie albums in 2001 te stoppen, om vervolgens een doorstart te maken in 2007. Twee jaar later was er dit zeer sterke come-back-album ”Sugarstealer”, wat o.a. Resulteerde in een optreden tijdens het  Marillion weekend in Port Zelande. Momenteel legt men de hand aan het vijfde album, waarop wederom Steve Rothery als gast op te horen is. Op 15 januari 2012 zal Mr. So  So, mét Rothery als speciale gast een show geven in Zoetermeer. Zie:  http://www.mrsoandso.com/

9/11-HERDENKING
Camel - For Today (live)
van "The Opening Farewell" DVD (Camel Productions, 2010)
Hier valt niet zo veel over te zeggen eens te meer omdat we het nummer al vaker hebben gedraaid. Maar als er één dag is waar op het gepast is om het weer te draaien is het wel vandaag: http://911.navexpress.com/2.htm (toentertijd op de site van Camel (http://www.camelproductions.com/ ) aangehaald als inspiratiebron voor dit nummer).

LIVE-TIP
IQ - Further Away
Van "Ever" (GEP, 1993)
Hoewel natuurlijk niet slaand op 9/11, want dat was pas acht jaar later, past het lange “Further Away” thematisch eigenlijk wel heel erg goed bij “For Today” van Camel... Overigens: op 22 en 23 oktober viert IQ zijn 30-jarig bestaan in De Boerderij in Zoetermeer. Zie http://www.iq-hq.co.uk/ .

IN HET NIEUWS
Big Country - Porrohman
Van "The Crossing" (Mercury, 1983 / 1996)
Bijna 10 jaar na de dood van voorman Stuart Adamson komt Big Country met een nieuwe song, passend getiteld "Another Country". De Schotse band, die vooral bekendheid verkreeg in de jaren '80 door zijn dubbele gitaarpartijen en het door de E-bow gecreëerde doedelzak-achtige geluid, werd in 2007 opnieuw opgericht met onder andere Mike Peters van The Alarm. Wij draaien ter gelegenheid van deze comeback een lang nummer van het succesvolle debuut.

Sunday 4 September 2011 Show No. 958

OPENER
In Memoriam
Galahad – Hindsight 2 (A Very Clever Guy)
van Year Zero, Avalon 2002
Vandaag beriekte ons het bericht dat Neil Pepper bassist van Galahad In de nacht van vrijdag 2 op zaterdag 3 september is overleden aan de gevolgen van kanker.Neil leed al geruime tijd aan kanker en had dit voorjaar nog een chemokuur ondergaan. Alles leek goed te gaan tot zo’n vier weken geleden.Hij is moest in een ziekenhuis opgenomen worden waar zijn situatie alleen nog maar verslechterde. Het laatste album van Galahad stamt uit 2007 en de band legt momenteel net de laatste hand aan een nieuwe album. In 1995 speelde de band in Hellendoorn ttv hun Sleepers album. Galahad is opgericht in 1985  duidelijk beinvloed door bands als Marillion, Twelfth Night en natuurijk Genesis. Maar wist hun geluid steeds weer te vernieuwen waardoor men net vastgeroest bleef in de Neo-Prog. Neil was de bassist van 1992 tot en met 2002 om vervolgens in 2009 weer op het oude nest terug te keren. We gaan luisteren naar een nummer van de laatste Galahad plaat waar Neil op te horen is.

NIEUW
Dream Theater – This Is The Life
van “A Dramatic Turn Of Events” (Roadrunner, 2011)
We hadden al een nummer gedraaid van de nieuwe Dream Theater-plaat, over een week komt de plaat officieel uit, dus nog maar een liedje. Is er iets veranderd nu ze en nieuwe drummer hebben??? Nee, niet echt: het album laat steeds de herkenbare Dream Theater-sound horen, met veel dubbele bass-drum ('dukadukaduka') en over-the-top-spel - na een aantal luisterbeurten eigenlijk vrij inwisselbaar met een aantal voorgaande albums. Maar men wil natuurlijk de fans niet teleurstellen, dus gaat men voor de herkenbaarheid en is het voor die fans is het dus weer smullen. Er is wel een redelijke balans tussen het stevige geluid en de meer gedragen stukken. Zo is “This Is The Life” een lekkere ballad in de stijl van “Surrounded”.

NIEUW
Filkins, Sean - The English Eccentric
                      - Learn How To Learn
Van "War And Peace & Other Short Stories" (Festival Music, 2011)
Vette Krent in iO Pages 102: "Filkins maakte deel uit van Big Big Train t.t.v. "Gathering Speed" en "The Difference Machine", dus juist toen de band zijn symfonische horizon begon te verbreden. Iets wat hier doorklinkt. Filkins is een verteller, wiens lyrische stijl lijkt op die van Nick Barrett, maar zijn zangstem is een kruising tussen de vroegere Phil Collins en Alan Reed (Pallas). Ex-Galahad-bassist Lee Abraham, speelt de meeste partijen en produceerde, met steun van Karl Groom en Filkins. Opener "The English Eccentric" bevat verwijzingen naar Neal Morse/Spock's Beard, Genesis, IQ en Pendragon. Het bevat prima baswerk van Dave Meros (Spock's Beard) en een akoestisch intermezzo door Gary Chandler (Jadis). Het blok lange nummers erna toont Filkins' compositorische kwaliteiten middels diverse stijl- en sfeerwisselingen, met zelfs een opvallende Tangerine Dream-verwijzing. De afsluiter “Learn How To Learn”heeft een zeer sterke Yes-inslag. Een heerlijk afwisselend melodieus symfo-album. Voor de 2011-eindlijstjes!" (Wilco Barg) Zie: http://www.seanfilkinsmusic.co.uk/ .

 

BINNENKORT VERWACHT / JAZZROCK
Aristocrats, The - Sweaty Knockers
Afkomstig van "The Aristocrats" (Suhr Guitars, 2011)
Bryan Beller (bas), Guthrie Govan (gitaar) en Marco Minnemann (drums) kwamen bij elkaar als een gelegenheidstrio voor een clinic maar er was al heel snel het besef dat het daar niet bij moest blijven. Als The Aristocrats hebben ze een volledig album opgenomen waar voor de heren alle drie composities hebben aangeleverd. Dit is het eerste voorproefje van het album dat 13 september officieel zal verschijnen en nu al is te bestellen via de Aristocrats-website: http://the-aristocrats-band.com/ . Dit nummer is te vinden op Youtube: http://youtu.be/atVhrTzp7hE .

HERUITGAVE
Anderson, Ian – Made In England
                        – Different Germany
Van "Walk Into Light" (Chrysalis, 1983 / EMI, 2011)
Toen de Schot Ian Anderson in 1980 zijn eerste soloplaat wilde maken, vormde hij een band met onder meer Eddie Jobson in de gelederen. Onder druk van de platenmaatschappij werd “A” uiteindelijk toch als Jethro Tull uitgebracht, waarna Jobson vervangen werd door Peter-John Vettese, waarmee Tull ook “The Broadsword And The Beast” opnam. Met diezelfde Vettese lukte het Anderson vervolgens wel zijn solodebuut te maken, getiteld “Walk Into Light”. Op deze plaat zijn de typische Jethro Tull-kenmerken grotendeels genesteld in elektronische klanken, inclusief geprogrammeerde drum. Hierbij valt op dat regelmatig dezelfde klankkleuren voorbijkomen als Jobson voor “A” produceerde. Begin dit jaar werd de CD opnieuw uitgebracht, zonder bonustracks maar met een voorwoord van Anderson. Zie ook: http://www.j-tull.com/musicians/iananderson/index.html

IN MEMORIAM
Renaissance - Northen Lights
Van het album “A Song For All Seasons” (WEA, 1978)
Een bericht van toetsenist Michael Dunford van de proglegende Renaissance: “met groot leed hebben we vernomen dat onze oud-tekstschrijver Betty Thatcher op 15 augustus jongstleden is overleden. Zij schreef onder andere de teksten voor “Ashes Are Burning”, “Carpet Of The Sun”,“Mother Russia” en de hitsingle voor Renaissance in Groot Brittannië: “Northern Lights”.   Zie verder: http://renaissancetouring.com/2011/08/betty-thatcher/ .

LIVETIP/OPENER TWEEDE UUR
Genesis: Squonk
Van "Seconds Out" (Charisma, 1977 / Virgin-Toshiba, 1999)
Al jarenlang een terugkerende band op de concertagenda, de Genesis-tribute band Squonk, met onder andere drummer Ed Wernke en zanger Hans van Lint van For Absent Friends (!). 15 oktober is het weer zover en wel in Zoetermeer. Niet in de Boerderij maar in J.J. Music House. Volgens het archief hebben we het Genesis-nummer Squonk van “A Trick Of The Tail”, waarnaar deze band genoemd is, alleen de Cairo-cover gedraaid . We nemen dit keer de live-versie uit 1977, dat de opener van het fameuze “Seconds Out” zou worden. De website van de tribute band is http://www.squonk.nl .

NIEUW
Joan As Police Woman – Flash
Van het album “The Deep Field” (Play It Again Sam, 2011)
Joan As Police Woman, artiestennaam van Joan Wasser (1970) is een Amerikaanse zangeres, singer/songwriter, violiste en gitariste. Voordat Wasser solo ging als Joan As Police Woman speelde ze viool in de relatief onbekende rockband The Dambuilders uit Boston. Wasser was in 1997 de verloofde van Jeff Buckley; die stierf tijdens de verlovingsperiode. Vanaf 2000 ging Joan meer en meer solo optreden en vanaf 2003 zocht ze ook een band om haar heen en noemt ze zich Joan As Police Woman. Dit, omdat ze volgens vrienden leek uit een karakter uit een politieserie. In 2006 kwam haar eerste album uit, “Real Life”. In 2008 volgde het tweede album, “To Survive”. Daarnaast zong en speelde Wasser viool bij Antony and the Johnsons. “The Deep Field” is haar verpletterend sterke derde album. Het is een uitermate positieve plaat. Uitbundig in woord en daad. Wasser spitte niet eerder dieper in haar ziel. Dit is echter niet alleen haar meest persoonlijke, maar ook haar meest soulvolle, groovy en rockende album. Met lange tracks, waarin haar wisselende bandleden zich naar hartelust mogen uitleven. (naar Wikipedia en Oors Willem Jongeneelen) Link: http://www.joanaspolicewoman.com .

NIEUW
Sherinian, Derek -  Seven Sins
                               Oceana 5:35
Van "Oceana" (Mascot, 2011)
De voormalige Dream Theater-toetsenist had toch altijd een beetje de naam een showmannetje, een egootje te zijn. Daarvan verwacht je misschien een solo-CD vol patserige toetsensoli, die alle andere muzikanten én de factor 'muzikaliteit' wegdrukt. Niets daarvan! Het enige egoïge aan het album is dat alleen zíjn naam op de cover staat, terwijl vrijwel alle nummers duocomposities zijn met drummer Simon Phillips. Bovendien staat het (weliswaar instrumentale) liedje voorop en zijn er zelfs nummers waarin de gitaar een belangrijkere, melodiedragende rol heeft dan de toetsen (bijvoorbeeld in het titelstuk en in "Euphoria"). Muzikaal is het te omschrijven als symfo met een puntje jazzrock en neigingen naar het type solo-gitaarplaten (!) dat de meewerkende gitaristen (o.a. Tony Macalpine, Joe Bonamassa) maakt.  De nummers met Steve Stevens zeker: "Oceana" is een warme, meeslepende gitaarballad. Mét fraai zoemend baswerk van Tony Franklin. "Seven Sins", met Steve Lukather, ademt door de Lukather/Phillips-combi iets van de Simon Phillips-platen waar hij aan meewerkte. Hier zorgt Jimmy Johnson voor soepele, meer jazzy baslijnen. En Sherinain gebruikt hier toetsengeluiden die refereren aan die van Tony Hymas dertig jaar geleden. Zie: http://www.dereksherinian.com/ .

LAST OF THE SUMMER PROG
Moon Safari - Lover's End Pt. 1
Van "Lover's End" (Blomljud Records, 2010)
Marillion keek ooit al eens het 'Wall Of Sound'-kunstje af bij Phil Spector voor hun “Beyond You” op “Afraid Of Sunlight”, maar deze Zweden doen het ook een beetje in de openingstrack van het derde en meest recente album “Lover's End”.  Zie ook: http://www.moonsafari.se/

JAZZROCK
Herington, Jon: Behind The Mask
Van "The Complete Rhyming Dictionary" (Pioneer/Glass House, 1993)
De Amerikaanse gitarist Jon Herington is vooral bekend als de huidige gitarist van Steely Dan. Hij werd in 1999 door deze band uitgenodigd nadat een wederzijdse vriend zijn aanvankelijk alleen in Japan uitgebrachte solodebuut “The Complete Rhyming Dictionary” aan Donald Fagen en Walter Becker had laten horen. Vervolgens speelt hij op platen van en op het podium met deze heren, wat hem tevens tot een veelgevraagd sessiemuzikant maakt voor acts like The Blue Nile, Jim Beard Group, Elton John en Dennis Chambers. Hij zou ook nog wat soloplaten maken, die in tegenstelling tot het debuut vooral vocale aangelegenheden waren. Dat debuut, waarop het relaxte gitaarspel centraal staat, werd overigens in 2008 opnieuw uitgebracht onder de titel “Pulse And Cadence”. Meer info: http://www.jonherington.com .

BIJZONDERE LIVE-OPNAME
Barclay James Harvest - Crazy City
Afkomstig van "After The Day - The Radio Broadcasts 1974 – 1976" (Polydor, 2008)
Op deze aangename set van BBC live-opnames staan o.a. een serie songs opgenomen in 1976 die nooit in Engeland zijn uitgezonden maar bedoeld om overzees als promotie te gebruiken voor Britse bands onder de vlag Rock Around The World. Crazy City heeft een opvallende atmosferische nieuwe inleiding gekregen gecreëerd door toetsenist Woolly Wolstenholme op zijn diverse synths en Mellotrons.

AFSLUITER/BIJZONDERE RELEASE
Walking With Ghosts / The Sound Approach – Sweet Polly Oliver / Hermit Thrush
Van “Fresh Handmade Sound / The Spell” (Lush, 2010)
Internet afstruinen kan soms bijzondere dingen opleveren. Via Google kwamen we deze uitgave tegen, die eigenlijk een deel is uit een vierluik. Fresh Handmade Sound is een project van Simon Emmerson (de man achter Afro Celt Soun System en The Imagined Village) en Richard Evans, die we via Peter Gabriel kennen. De muzikanten die aan dit laatste project mee werken zijn ook allemaal op de Imagined Village-albums te vinden. De opdracht voor het vierluik komt van een bedrijf in Dorset, dat muzikale therapieën aanbiedt. Voor die therapieën moest muziek worden gemaakt met verschillende thema's. Voor dit project is er een mooie mix van field recordings, traditionele folk, orkestrale muziek en ambient soundscapes gevonden. De basis voor de CD's zijn vaak oude traditionals. Zo zijn voor een van de platen zeemansliederen uit de jaren '50 gebruikt, terwijl voor een andere plaat nieuwe muziek is geschreven waaronder vier nieuwe Imagined Village-nummers. Naast de CD is er van ieder album een DVD-V met bijpassende beelden  gemaakt, met surround sound. Meer info over deze albums is te vinden op: http://www.lush.co.uk/shop/product/category/path/198_199/handmade-fresh-handmade-sound .