IN HET NIEUWS
Enorm – Don't You Want Me
Van het album “Enonymous” (eigen beheer, 2005)

Enorm, eigenlijk de doorstart van de Enschedese progband Marathon, werd in 2003 opgericht en bracht in datzelfde jaar zijn debuutalbum “Real World” uit. Het tweede album “Enonymous” stamt uit 2005 en nu, op 30 juni aanstaande, presenteert ENorm in de Boederij te Zoetermeer zijn nieuwe album “Finding My Way”. De setlist van dat presentatieconcert zal bestaan uit zowel oud als nieuw materiaal. Tevens wordt het publiek gepresenteerd op nummers van bandfavorieten, zoals Marillion, Saga, Rush en Alan Parsons Project. Op het podium van de Boerderij zal ENorm vergezeld worden door de neoprogband Silhouette.
Website: http://www.enormmusic.com.

NIEUW
Hammill, Peter - Scissors
Van "Consequences" (Fie!, 2012)

Op de hielen van de indrukwekkende live-8CD-box "PNO GTR VOX BOX" verschijnt alweer een nieuw solo-album van de bard uit Bath. Sinds Van Der Graaf Generator weer bestaat (2005) hecht hij er belang aan dat zijn solo-werk ook echt solo is. Dus ook nu weer. Deze opvolger van "Thin Air" is stilistisch wat eenvormiger en niet bepaald geschikt als instap-album voor bijvoorbeeld recente Van Der Graaf Generator-aanhakers. Hammill is weer veel in de weer geweest met het bouwen van meerstemmige vocale lagen. Het is steeds zijn eigen stem dus, óók in falsetvorm, die van alle kanten van het geluidsspectrum tot je komt. Muzikaal kleedt hij dat aan met vaak vrij schetsmatig spel op gitaar en keyboards. Naast de zang zijn er weinig doorlopende melodieën te horen. Meest bijtende stuk is "Scissors", vooral door de grommende gitaarsolo aan het slot. Overigens heeft Esoteric afgelopen week alweer een nieuw album van Van Der Graaf Generator aangekondigd, het uit instrumentale trio-improvisaties bestaande “Alt”. Het verschijnt in juni op Esoteric Antenna. Diezelfde maand is het trio op Amerikaanse tournee.
Websites: http://sofasound.com/ en http://peterhammill.com

NIEUW
Sweet Billy Pilgrim - Arrived At Upside Down
- Brugada
Van "Crown And Treaty" (Luxor Purchase, 2012)

De progressieve popliedjes van Sweet Billy Pilgrim hebben raakvlakken met het werk van Elbow. Net als Elbow bouwt Sweet Billy Pilgrim namelijk voort op een Britse artpoptraditie die vooral door toedoen van Radiohead een flinke boost heeft gekregen. En net als bij Elbow is soms te horen dat Talk Talk-platen rondjes hebben gedraaid in de spelers van de leden. Het vervormde, wat ondefinieerbare geluid in het instrumentale tussenstuk van "Brugada" refereert bijvoorbeeld sterk aan "The Colour Of Spring". "Arrived At Upside Down" heeft een heel aanstekelijk Elboësk refrein. De avantgardistische gitaarsolo (die doet denken aan het werk van Marc Ribot op platen van Tom Waits) vloekt daar eigenwijs mee. Ook de post-progbands van het Kscope-label zijn stilistisch verwant. "Crown And Treaty" is al het derde Sweet Billy Pilgrim-album in 7 jaar tijd; het vorige album verscheen trouwens op David Sylvians Samadhi Sound.
Website: http://www.sweetbillypilgrim.com/.

NIEUW
GRICE - Patiently
- Lost & Found (006.5)
Van "Propeller" (Hungersleep Records, 2012)

"Propeller" is het debuut van Jim Peters jr. alias GRICE en is tevens het eerste album dat op het aan Burning Shed gelieerde nieuwe label Hungersleep Records verschijnt. GRICE maakt muziek die tussen het singer-songwriter-genre en progressieve rock valt en wordt op de site van het label (http://www.hungersleeprecords.com) als art rock omschreven. Parallellen met bijvoorbeeld het oude solowerk van David Sylvian zijn aan te wijzen, al is “Propeller” wat directer. De multi-instrumentalist heeft een indrukwekkend aantal musici als zijn begeleiders, waaronder BJ Cole, Luca Calabrese, Markus Reuter, 05Ric, Raphael Ravenscroft en Steve Bingham, terwijl de onder andere van Tovah bekende producer Lee Fletcher ook de nodige instrumenten bespeelt. Overigens heeft GRICE ook een nieuwe versie opgenomen van het “Love Theme” van de soundtrack van de film Blade Runner, met medewerking van de ook op het origineel van Vangelis te horen saxofonist Ravenscroft.
Website: http://www.gricemusic.co.uk/.

VOORPROEFJE
Storm Corrosion - Lock Hollow
Van “Storm Corrosion” (Roadrunner, 2012)

En wederom is er een supergroup gevormd in progland, ditmaal betreft het 't duo Steven Wilson van Porcupine Tree en Mikael Akerfeldt van Opeth. De plaat stond al een tijd in de planning, maar door de volle agenda's van beide heren zien we pas nu een release. Wat we horen is muziek die duidelijk geïnspireerd is op Engelse seventiesprog, maar die tegelijk klinkt als een vervolg op Wilsons vorig jaar verschenen soloplaat “Grace For Drowning”. Samen met het meest recente Opeth-album “Heritage” wordt dit de afsluiter van een drieluik genoemd. Veel drums zal je overigens niet horen op “Storm Corrosion”, al is er wel percussie te horen. De stukken zijn het best te omschrijven als sfeerbeelden. Soms horen we licht gitaargetokkel, met daarbij de breekbare stem van Wilson, dan weer aanzwellende keyboard-akkoorden. Het maakt dit een melancholieke en zelfs minimalistische plaat, die uitermate geschikt is voor de late avond. Salliant detail is dat Wilson heeft laten doorschemeren dat Porcupine Tree 'zijn koers gelopen heeft' en voorlopigg in de ijskast gaat!
Website: www.stormcorrosion.com .

IN MEMORIAM
Druid - Shangri-La
Afkomstig van "Toward The Sun" (EMI, 1975)

Deze week bereikte ons het bericht dat drummer Cedric Sharpley op 13 maart jl. aan de gevolgen van een hartaanval is overleden. Hij was binnen progkringen met name bekend als de drummer van de Britse band Druid, net als het Amerikaanse Cathedral ook al zwaar beÏnvloed door Yes. Uiteindelijk zou hij trouwens grotere bekendheid krijgen als de drummer van de synthpoppionier Gary Numan, bij wie hij tot 1992 zou spelen. Hij is onder andere te horen op het nummer “Cars”. Wij draaien het magistrale slotnummer van Druids debuutplaat als ode aan Cedric Sharpley.

LIVE-TIP
Gabriel, Peter – In Your Eyes (orkestversie)
Van het album “New Blood” (2CD Edition Incl. Instrumentals + Bonustrack) (Real World, 2011)

Op 3 mei, donderdag aanstaande dus, speelt Peter Gabriel samen met het 50-koppige New Blood Orchestra in de König Pilsener Arena in Oberhausen. Hij zal recent materiaal vertolken van het coveralbum “Scratch My Back”, alsmede orkestarrangementen van oudere songs, zoals ook te horen op het album “New Blood” en op de live-Blu-Ray en -DVD “New Blood Live In London”.
Website: http://petergabriel.com/.

LIVE-TIP
Subsignal - Embers- Part 1: Your Secret Is Safe With Me
Van het album “Touchstones” (Zyxmusic, 2011)

"Touchstones" is het tweede album van het uit Sieges Even voortgekomen Duits-Nederlandse Subsignal. Muzikaal bevindt de groep zich op het raakvlak van progressieve rock en progmetal, net als Sieges Even in z'n nadagen en Rush. Die laatste band was en is de belangrijkste invloed. De naam lijkt geleend van het Rush-album "Signals", met de eerste drie letters van het openingsnummer van dat album, "Subdivisions", ervoor geplakt. Het synth-thema van "Subdivisions" is het 'subsignal' van de band: zowel op het debuut "Beautiful & Monstrous" als "Touchstones" duikt het thema nadrukkelijk op - overigens zonder credits aan het Canadese trio te verlenen. Wat je krijgt is door sterke muzikanten gespeelde intelligente muziek voor de symfo-liefhebber die af en toe een harder riffje kan verdragen. Opvallend zijn twee stukken met een puur klassiek akoestisch intro, met hulp van gast-hoboïst en -strijkers. Subsignal treedt vrijdag 4 mei aanstaande op in Oberhausen, in Centrum Altenberg aldaar.
Website: http://www.subsignalband.com/.

NIEUW
North Atlantic Oscillation - Expert With Altimeter
Van "Fog Electric" (Kscope, 2012)

En als we het dan toch over postprogbands van Kscope hebben... Een van de buitenbeentjes op dat label is North Atlantic Oscillation, dat muziek maakt die enerzijds prima op het label past, maar daarnaast ook invloeden toepast uit aloude 'shoegaze'. Mew doet dat ook, maar waar de Denen noise en gefreak niet schuwen, zoeken de Britten het in een psychedelischer, atmosferischer, rustgevender, dromeriger geluidsbeeld. "Expert With Altimeter" drijft op een akkoordenreeks die erg doet denken aan de Pink Floyd van de vroege jaren '70. Op één of andere wijze werkt het, samen met de haast engelenachtige, gelaagde falsetzang (ook hier!), betoverend.
Website: http://www.naoband.com/fogelectric/.

IN HET NIEUWS
Cathedral - The Crossing Afkomstig
van "Stained Glass Stories" (eigen beheer LP 1978, heruitgave CD: Syn-Phonic, 1991)

In het weekend van 4 oktober t/m 7 oktober vind er in de VS voor het eerst het festival FARfest plaats, om precies te zijn in Wilmington, Delaware. Het is een festival dat zich specifiek richt op 70s prog en een aantal bands dat daar zal optreden komt zelfs speciaal voor het festival weer bij elkaar. Er is een grote afvaardiging van bands uit Italië zoals Alphataurus, Locande Delle Fate, Latte E Miele en Maxophone, maar ook Frankrijk is ruim vertegenwoordigd met Atoll, Pulsar en Shylock. De laatste band die is toegevoegd betreft Cathedral. Het album “Stained Glass Stories” van die Amerikaanse groep is zo'n typische laat-jaren '70 progplaat, geïnspireerd door het succes van Yes en de klanken van King Crimson. En uiteindelijk werd dit album op zijn beurt weer een inspiratiebron voor de Zweedse band Anglagard, die overigens ook weer bij elkaar is en met een nieuw album komt dit jaar.
Voor meer info over FARfest verwijzen we naar www.farfest.com.

HERUITGAVE
Talk Talk - Inheritance
Afkomstig van "Spirit Of Eden" (EMI, 1988)

In 1988 verscheen het album “Spirit Of Eden” van de Britse band Talk Talk. Weg waren de songs met kop en staart maar wat we er voor terug kregen was op z'n minst gezegd origineel en uiteindelijk invloedrijk met name op de postrock-beweging in de jaren die daar op volgden. Spartaanse songs met een minimale begeleiding met sterke klassieke accenten, zoals ook in de song “Inheritance”. Het album word binnenkort opnieuw uitgebracht op vinyl met als extra een DVD-A met daar op de het hele album in hoge resolutie stereo, waarbij aangetekend kan worden dat het hier niet gaat om een nieuwe mix maar om dezelfde die ook gebruikt is voor de hybride SuperAudio CD (SACD). Jammer dat EMI en Mark Hollis niet de tijd en energie in hebben willen steken om van dit album een mooie 5.1-mix te laten maken want eigenlijk schreeuwt daar dit album gewoon om..

ACTUEEL
Six Elements- If (Radio Mix)
Van "Primary Elements" (Eigen Beheer/Tower Of Harmony, 2012)

Een paar weken geleden draaiden we muziek van het debuut van Six Elements, "Primary Elements". De belangrijkste man achter deze band, Michael (Misha) Shengaout is tevens een drijvende kracht achter de website All Things If, dat geïnspireerd is op het gedicht "If" van Rudyard Kipling. De website brengt af en toe een online magazine uit en de vijfde editie is geheel gewijd aan Stanley Whitaker, de zanger/gitarist van Happy The Man, Oblivion Sun en Pedal Giant Animals en tevens de zanger op Primary Elements. Er staan onder meer interviews in met producer Ken Scott, ex-leden van Happy The Man en uiteraard Whitaker zelf. Wat is er dan mooier om het nummer “If” te draaien en nog wel in de speciale radio mix.
Websites: http://www.allthingsif.org/archives/issues/issue-5 en http://www.sixelementsmusic.com/.

(OP)NIEUW
Astra - Drift
Van “The Black Chord” (Metal Blade, 2012)

Stel je voor dat in 1971 Rick Wakeman niet bij Yes zou zijn gaan spelen, maar tot Black Sabbath was toegetreden. Het resultaat had best wel eens geklonken kunnen hebben zoals Astra nu klinkt. Zware symfonische spacerock waar de riffs, Moogs en Mellontrons je om de oren vliegen. Net als bij voorganger “The Weirding” is het alsof je bij beluistering van “The Black Chord” in een tijdmachine stapt en je veertig jaar terug in de tijd waant. De groep doet er ook alles aan om dat idee te vervolmaken, zelfs de foto's in het boekje zien er uit als gemaakt in die tijd. De muziek klinkt oud, maar toch ook weer niet oubollig maar juist erg energiek.
Website: www.astratheband.com.

(OP)NIEUW
Galahad - Seize the Day
Van “Battle Scars” (Avalon Records, 2012)

Zoals vorige week al gemeld heeft het 5 jaar geduurd voordat er een nieuw Galahad-album verscheen en hoewel de echt nieuwe muziek bij elkaar maar 45 minuten van de 60 minuten beslaat, zijn het wel minuten die tellen... Epische powerprog is een term die wel van toepassing is op het geheel, hoewel het in het slotnummer ook weer de nodige elektronica wordt aangewend en het album als geheel de karakteristieke Galahad sound geeft. Kortom: een ijzersterke plaat. Ga de band zien op 1 september in Uden!
Website: http://www.galahadonline.com.

NIEUW
Galahad – Reach For The Sun
– Battle Scars
Van “Battle Scars” (Avalon Records, 2012)

Galahad is in 1985 opgericht en bestaat dus al 27 jaar. “Battle Scars” is het zevende studio-album van de band. Het heeft na “Empires Never Last” vijf jaar geduurd eer “Battle Scars” verscheen – zeven nieuwe nummers én een ruim 14 minuten durende bonustrack, namelijk een bewerking van het al eerder verschenen nummer “Sleepers”. Neil Pepper de bassist van de band en ook de laatste jaren de drijvende kracht achter Galahad, overleed op 2 september van het afgelopen aan kanker. en deze ingrijpende gebeurtenis heeft zijn weerslag gehad op het album. De titels van de songs “Battle Scars”, “Bitter And Twisted”, “Beyond The Barbed Wire” en “Seize The Day” spreken wat dat betreft boekdelen. Muzikaal is “Battle Scars” een echt Galahad album met de van de band bekende loopjes. Ook is er weer een nummer met een mengeling van prog en trance, dat vast niet iedereen zal kunnen bekoren, maar dat wel een leuke progressieve insteek laat horen.
Website: http://www.galahadonline.com.

NIEUW
Lucassen (Arjen Anthony) - Don't Switch Me Off
- Where Pigs Fly
- Some Other Time
 Van "Arjen Anthony Lucassen's Lost In The New Real" (Inside Out, 2012)

Geen Ayreon, ook geen Star One, maar ditmaal puur een project onder eigen naam. Muzikaal sluit het resultaat aan op de softere, meer symfo-gerichte kant van Ayreon. Denk vooral aan de eerste en de derde plaat, "The Final Experiment" en "Into The Electric Castle". Groot verschil is echter dat het ditmaal geen parade van gastoptredens is: Arjen Anthony verzorgt zélf de leadvocalen. Dat is geen straf, want hij beschikt over een prettige, prima zangstem, die hoogstens een beetje vlak is. De achtergrondkoortjes door Wilmer Waarbeek geven echter extra 'body' waar nodig. Natuurlijk krijgen we weer een science fiction-verhaal, dat in interludes verteld wordt door niemand minder dan Rutger Hauer, ooit hoofdrolspeler in Lucassens favoriete film "Blade Runner". "Don't Switch Me Off" kozen we om de fraaie Mellotron- en Moog-partijen, afgerond met een niet minder fijne gitaarsolo. "Where Pigs Fly" kent een folky melodie over een Led Zeppelin-achtige drumpartij (van Ed Warby) en een aan Brian May refererende gitaarsolo over Supertramp-achtig percussief gespeelde Wurlitzer-pianoakkoorden. De tweede CD van de luxe boekvormige editie bevat een paar extra eigen nummers, maar vooral ook covers, zoals deze van The Alan Parsons Project, dat aan het eind een stuk heavier is dan het origineel.
Website: http://www.arjenlucassen.com/.

NIEUW
Former Life, The - Belong To The Stars
- London Rain
Van "Electric Stillness" (Eigen Beheer, 2012)

The Former Life is een Italiaanse band, gevormd door zanger, toetsenman Andrea De Nardi en zanger, gitarist Matteo Ballarin en sinds kort aangevuld met een drummer en bassist. In een 'vorig leven' speelden De Nardi en Ballarin in de Pink Floyd-cover band Pink Size en dat ze daar geleerd hebben hoe ze moeten componeren en arrangeren blijkt uit het debuut “Electric Stillness”. Niet dat dit een typische Pink Floyd-plaat is geworden in de stijl van Airbag, de zeven composities klinken eerder als een compacte versie van Nosound, Fjieri, Timelock of RPWL. Heel af en toe klinkt de gitaar als David Gilmour, maar Ballarin weet zijn snaren dan net zo te buigen dat eerder Allan Holdsworth in gedachten komt.
Website: http://www.theformerlife.com/.

NIEUW
Lady Lake - Wisdom
Van "Decameron: Ten Days In 100 Novellas - Part 1" (Colossus / Musea)

Het Finse magazine Colossus is bekend om zijn internationale symfo-projecten, vaak volgens een thema rond klassieke literaire werken. Zo verschenen er multi-CD-sets rond Dante's La Divina Commedia. Na Dante is het de beurt aan een andere Italiaanse Renaissance-klassieker: Decamerone van Giovanni Boccaccio. De eerste 4CD-box waarop de eerste 35 novellen muzikaal worden uitgebeeld verscheen onlangs, dus er zullen er nog twee volgen. Op dit eerste deel vinden we bijdragen van o.a. het Argentijnse Nexus, de Noorse Brit Rhys Marsh, het Griekse Ciccada, het Amerikaanse Phideaux én liefst drie Nederlandse bands: Flamborough Head, Trion en Lady Lake. De laatste groep maakte een bijdrage van dik tien minuten en klink bijzonder geïnspireerd. Het spannend opgebouwde "Wisdom" klinkt krachtig en diep: de warme gitaarlicks en machtige Hammond-akkoorden klonken bij het van oorsprong Deventerse trio nooit zo breed en gelaagd als hier.
Websites: http://www.musearecords.com/ext_re_new_releaseselect.php?np=37827
Op http://www.myspace.com/ladylakemusic zijn twee andere Colossus-bijdragen van Lady Lake te vinden; http://www.ladylake.nl/ is al een tijd niet meer geüpdate.

LIVE-TIP
Kershaw, Nik: - You Might
Van "The Riddle" (MCA, 1984 / Victor Japan, 1997)

De ten onrechte vaak als synthipopper aangeduide Nik Kershaw speelt op 9 juni bij de Grote Rietplas in Emmen op het Retropop-festival. Kershaw was onlangs ook al in het nieuws door zijn medewerking aan DeeExpus, terwijl Peter Collins, destijds producer van Kershaws tweede album “The Riddle”, net de nieuwe supergroep Flying Colors produceerde. Naast Kershaw spelen onder andere ook Roger Hodgson en 10CC op het festival.
Websites: http://www.retropop.nl/ en http://www.nikkershaw.net/.

HERNIEUWDE AANDACHT
Sun Domingo - For Only You
Van “Songs For End Times” (Glassville, 2011)

De Amerikaanse groep Sun Domingo is nog niet goed tot eenieder in de progressieve rockwereld doorgedrongen. Schande eigenlijk, alleen al om het feit dat Steve Hogarth en Adrian Belew op het vorig jaar verschenen “Songs For End Times” meedoen. De plaat is geproduceerd door Bruce Soord (Pineapple Thief) en hoewel geen zuiver prog album, bevat “Songs For End Times” heerlijke liedjes waarbij je moet denken aan Marillion, Porcupine Tree, maar ook Jeff Buckley. We gaan luisteren naar “For Only You” met Adrian Belew op gitaar.
Website: http://www.sundomingo.com/.

NIEUW
OHMphrey - Tom Bombadil
- Ramona's Car Wash
Van "Posthaste" (Magna Carta, 2012)

OHMphrey noemt zichzelf een jam band supergroep, bestaande uit o.a. drie leden van prog rock- en veteraan-jam band Umphreys McGee, aangevuld OHM-gitarist Chris Poland (tevens voormalig Megadeth-lid), aangevuld met een fretloos spelende bassist, Robertino Pagliari. De jam band-achtergrond van de meeste leden blijkt eigenlijk alleen uit de bonustracks: twee live-nummers uit 2009 van tien resp. twintig minuten lengte, met knipogen naar o.a. het seventies-werk van Steve Hillage. De studio-nummers, vorig jaar zomer opgenomen, zijn veel compacter en hebben een duidelijke structuur. Door de gitaarspelstijlen zijn we geneigd Joe Satriani's werk aan te halen, maar in tegenstelling tot veel van diens werk zijn er hier voorname rollen voor toetsen, fretloze bas en drums. Zo is "Tom Bombadil" gebouwd rond een aanstekelijke toetsenrif, waaromheen eenieder zijn solo's neemt. "Ramona's Car Wash" is het meest funky stuk van de plaat, waarbij Pagliari's basspel Jaco Pastorius-trekken vertoont - ook hier veel plaats voor soli, waaronder een flitsende Moog-solo aan het slot. Conclusie: een mooie hybride tussen het werk van melodieuze shredders en jazzrock. Het laatste studio-stuk (een reggae-nummer) en de wijdlopige live-tracks zijn dan weer meer voor de psychedelisch ingestelde jam band freak.
Website: http://www.magnacarta.net/ohmphrey/ohmphrey.html.

IN HET NIEUWS
Rush - Headlong Flight
Van “Clockwork Angels” (Anthem / Roadrunner, 2012)

Op 12 juni verschijnt het nieuwe album van Rush: “Clockwork Angels”. Hij is al af, want er is al een luisterparty geweest voor genodigden. De algemene indruk is dat dit het een zeer sterk album is geworden en warempel weer eens een conceptplaat! Op de site van het Amerikaanse magazine Roling Stone is een preview van de nieuwe single te horen en Xymphonia zou Xymphonia niet zijn als we deze niet even laten horen. “Headlong Flight”, een vocaal nummer dat in eerste instantie bedoeld was als intrumentaaltje, is een klassieke Rush-rocker in de trand van “YYZ” en “La Villa Strangiato”, met een glansrol voor drummer Neal Peart. Maar luister ook eens naar Alex Lifesons gitaarsolo aan het einde, of het zoemende baswerk van Geddy Lee. Oftewel: dit belooft veel goeds...
Website: http://www.rush.com.
Clip van de song: http://www.youtube.com/watch?v=ZcFGrWjOX0E.

NIEUW ALBUM IN AANTOCHT
Echolyn - The Velveteen Rabbit
Afkomstig van het album "Echolyn" (Echolyn, 1991)

“The Velveteen Rabbit” is een typisch voorbeeld van het soort nummers dat ook op latere albums van Echolyn nog zo af en toe zal opduiken: songs met een zekere nostalgie naar jongere jaren, vol jeugdige onbezorgdheid en gestoken in een lekker symfonisch jasje. Echolyn is trouwens bezig met de afronding van een nieuw album, dat dit jaar moet verschijnen. Op de site van de groep staan filmpjes, gemaakt tijdens de opnamen in de studio.
Website: http://www.echolyn.com/.

VERGETEN EDELSTEEN...
Ethos - The Dimesnion Man
Van “Ardour” (Capitol, 1975)

Ethos is een band uit de Amerikaanse staat Indiana, die voor Capitol twee platen mochten maken, maar helaas in obscuriteit is verdwenen. We horen een band die behoorlijk is beïnvloed door Yes, maar daar dan wel een Amerikaans sausje overheen goot. Helaas is van de twee albums die de band heeft opgenomen allen deze "Ardour" ooit in Japan op CD verschenen. Omdat deze al jaren niet meer te krijgen is, schreeuwt de plaat om een goede heruitgave. Wel verscheen er een aantal jaar geleden een CD met demo's voor een derde plaat die er nooit is gekomen.
Meer info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=547.

IN HET NIEUWS
Anekdoten - Wheel Afkomstig
van "Vemod" (Virtalevy, 1993)

Van de golf Zweedse progbands in de jaren '90 is Anekdoten de grote constante factor gebleken. Anekdoten speelt al sinds de oprichting in dezelfde bezetting, duikt zo af en toe op met een nieuw album en doet zo af en toe wat optredens. De band lijkt zich, gezien alle online berichten van gitarist Nicklas Barker, weer op te maken voor een nieuw album, waarvan het nog maar de vraag is wanneer het uitkomt. Wij gaan terug naar het debuut uit 1993 en de afsluitende track van dat album.
Website: http://www.anekdoten.se/.

OPENER
Tristan Park – Four Freedoms
Van “Looking Homeward” (Cyclops, 1998)

Tristan Park, ooit te bewonderen in Hellendoorn met dank aan Stichting Symphel, maar helaas ook een band die de handdoek na een paar sterke neoprogplaten in 1998 in de ring gooide. In 2006 was er wel een eenmalige reünie in het kader van het 20-jarig jubileum.
Meer info: http://en.wikipedia.org/wiki/Tristan_Park.

NIEUW
Quidam - Dodekafonix
...jesién
Ostatecznie
Van "Saiko" (Rock Serwis, 2012)

Het heeft liefst 5 jaar geduurd, maar eindelijk is er dan een opvolger voor een van de fraaiste albums van 2007: "Alone Together" van het Poolse Quidam. Dat was een zeer doorwrocht werkstuk dat helemaal 'af' klonk en eenheid uitstraalde. Eenheid is er op "Saiko" zeker ook, al was het maar omdat veel songs in elkaar overlopen middels instrumentale interludes (steeds met titels die met puntje-puntje-puntje beginnen). Toch klinkt het album juist losser en is het stilistisch wat breder. De opener is bijvoorbeeld een vrij recht-door-zee-rocksong, tegen het slot van het album speelt de drummer minutenlang een opzwepend ritme dat ontleend is aan drum 'n' bass, voordat het album in rustige, folky mode eindigt. De instrumentale delen klinken vaak jam-achtig en wat psychedelisch. Gedachten aan de jams die Marillion opname met producer Dave Meehan in de "Brave"-sessies doemen op. Natuurlijk is er ruimte voor fraaie fluit- en gitaarsoli, maar met mate. Opvallend is verder de terugkeer (op één song na) naar de Poolse taal.
Website: http://www.quidam.pl/index_en.html.

NIEUW
Dalis Car - King Cloud
- Artemis Rise
Van "InGladAloneness" (Eigen Beheer (Burning Shed) + 51 Records Japan, 2012)

In 1984 vormden Peter Murphy (Bauhaus) en Mick Karn (Japan) Dalis Car, waarmee ze “The Waking Hour” uitbrachten. In 2010, nadat bekend was geworden dat Karn ongeneeslijk ziek was, kwamen de musici weer bij elkaar om een vervolg op te nemen, het nu uitgebrachte mini-album “InGladAloneness”. Groot verschil met de eerste plaat is dat er op deze CD veel meer een band te horen. Zo zijn Steve Jansen, Theo Travis en Jakko nadrukkelijk aanwezig. Toch is dit natuurlijk vooral een eerbetoon aan de op 4 januari 2011 overleden Karn. Zijn zeer herkenbare basspel en melancholieke basklarinet staan centraal in het geluidsbeeld van de vijf songs. Hiervan zijn twee geheel nieuw, terwijl “Artemis Rise” een bewerking is van het nummer “Artemis” van het debuut, “Subhanallah” een traditional is en het toepasselijke “If You Go Away” inderdaad van Jacques Brel afkomstig is. Er zijn overigens twee versies van “InGladAloneness”, waarvan met name de Japanse versie te prefereren is, aangezien daarbij een extra boekje is toegevoegd met foto's van Karn plus uitspraken van musici met wie hij gespeeld heeft.
Websites: www.mickkarn.net en www.51records.com.

NIEUW
Anathema - The Gathering Of Clouds
- The Beginning And The End
Van "Weather Systems" (Kscope, 2012)

De opvolger van het breed gewaardeerde "We're Here Because We're Here" (2010) is wederom een album dat om zowel sfeer als emotie draait. Voor sfeer zorgen de warme strijkersarrangementen van Dave Stewart (ex-Hatfield & The North), die ook al betrokken was bij "Falling Deeper", het album met nieuwe arrangementen van vroege Anathema-nummers dat vorig jaar verscheen. Daarnaast is er nog meer akoestisch instrumentarium, zoals prominent in "The Gathering Of Clouds" een akoestische gitaar en piano. Voor de emotie zorgt de geladen zang van Vincent Cavanagh, die nu soms bijgestaan wordt door zangeres Lee Douglas, zoals in het intieme "The Gathering Of Clouds". Muzikaal brein Daniel Cavanagh (broer van Vincent) speelt een van zijn mooiste en meest intense gitaarsoli in het prachtig opgebouwde "The Beginning And The End". Vrolijk is het allemaal niet: zowel muziek als teksten zijn veelal in mineurstemming. Maar als dat in zulke schone muziek wordt gegoten wordt zwelgen bijzonder heerlijk. Op 28 april speelt Anathema in Paradiso, Amsterdam.
Website: http://www.anathema.ws/.

NIEUW
Marillion - Zeparated Out
Van “Holidays In Zelande” (Racket Records, 2012)

Het tweede deel van het Marillion weekend van afgelopen jaar bevat het concert van de tweede avond. Op die avond werd een keus uit het oeuvre gemaakt aan de hand van het alfabet, dat vrijwel geheel, met een beetje smokkelen, werd langsgegaan. Dit resulteerde in een verrassende maar ook coherente set. Zo werd er na lange tijd weer eens wat van “Fugazi” (1984) gespeeld in de vorm van “Jigsaw”. Aangezien de Z een uitdaging bleek, besloot men om als een soort tribute aan Led Zeppelin de set af te sluiten, door de eigen song “Separated Out” aan te kleden met fragmenten uit Led Zeppelin songs: ”Zeparated Out” werd daardoor een waar feest. Nu is het wachten op de set DVD's met de derde avond.
Website: http://marillion.com/.

SEVENTIES
Hoelderlin - Schwebebahn
Afkomstig van "Hoelderlin" (Spiegelei / Intercord, 1975)

In 1975 verscheen het tweede, titelloze album van het Duitse Hoelderlin. Het was tevens het eerste album waar op de band definitief ging voor een symfonische / progressief geluid na een debuutalbum dat meer een folkrock sound had. De zang is niet bepaald bijzonder te noemen maar het heeft wel een charmant karakter. Het is met name de altviool van Christoph Noppeney en het smaakvolle toetsenwerk van Joachim Grumbkow dat de toon zet. In de hypnotiserende opener van het album, “Schwebebahn” zijn beide aspecten in vol ornaat te horen.
Website: http://www.hoelderlin.com/.

LIVE-TIP
Mangrove - Reality Fades
Van het album “Beyond Reality” (eigen beheer, 2009)

Mangrove is op 21 april het voorprogramma van Carl Palmer en zijn band in zaal Hedon Zwolle! Mooi dat deze groep uit Apeldoorn en omgeving is uitgekozen om te spelen met één van de meest gewaardeerde drummers van de wereld (bekend van Emerson Lake and Palmer en Asia). Op dit moment, deze zondagavond dus, verzorgt Mangrove het voorprogramma bij het concert van Focus, in de Gigant in Apeldoorn.
Website: http://www.mangrovemusic.nl/.

LIVE-TIP
3 – Desde La Vida
Van “...To The Power Of Three” (Geffen, 1988)

Aanstaande zaterdag zal Carl Palmer met zijn trio spelen in Hedon in Zwolle. Natuurlijk zal de set voor het grootste deel bestaan uit ELP-materiaal, maar dan zonder toetsen! Als voorprogramma zal Mangrove optreden. Dus daar wel een overdaad aan keyboards. Voor de verandering eens geen ELP- nummer maar een stuk van het album dat Palmer en Keith Emerson met Robert Berry maakte onder de noemer Three. Hoewel een echte eighties- productie is “Desde La Vida” een fijn en ook echt progressief nummer.
Website: http://www.carlpalmer.com/.

HERUITGAVE
Boyle, Gary - Almond Burfi
- It's Almost Light Again
Van "The Dancer" (Gull, 1977 / Esoteric, 2012)
en "Electric Glide" (Gull, 1978 / Esoteric, 2012)

Een paar jaar geleden besteedde Xymphonia al uitgebreid aandacht aan de eerste twee albums van Gary Boyle, voormalig gitarist van de Britse jazzrockformatie Isotope. Dit was naar aanleiding van de heruitgave van “The Dancer” en “Electric Glide” door het Japanse Archive. Dit jaar bracht ook Esoteric Recordings een heruitgave uit, vandaar dat we de platen nog even aanstippen. “The Dancer” uit 1977 was een duidelijke voortzetting van Isotope, met naast John McLaughlin-achtig gitaarspel veel toetsenwerk van onder andere Robin Lumley, Dave Macrae en Zoe Kronberger. “Electric Glide” bevat naast jazzrock met hoofdrollen voor Simon Phillips, John Giblin en Gary Moore ook meer fusiongetint werk, plus een tweetal akoestische gitaarduetten.
Website: http://www.cherryred.co.uk/esoteric.asp en http://www.myspace.com/garyboyle.

PREHISTORIE
King Crimson - I Talk To The Wind
Afkomstig van "In The Court Of The Crimson King" (E'G Records, 1969)

Toen in 2009 de meest recente versie verscheen van het klassieke King Crimson-debuut, draaiden we een bonustrack-versie van het rustige “I Talk To The Wind”. Maar volgens ons archief hebben we deze wonderschone nog nooit in de originele versie gedraaid en dat is toch wel een schande. De hoofdrollen zijn weggelegd voor Ian McDonalds fluitspel, de aangename stem van Greg Lake en het dartele drumspel van Michael Giles.
Website: http://www.king-crimson.com/.

SEVENTIES
Steve Hackett - The Hermit
Afkomstig van "Voyage Of The Acolyte" (Charisma Records, 1975)

Op het eerste solo-album van Steve Hackett word niet alleen gezongen door Sally Oldfield en Phil Collins maar ook laat Hackett zelf van zich horen in het eerste deel van de song “The Hermit”. Tevens laat hij hier ook duidelijk zijn klassieke invloeden horen door ruimte te bieden voor mooie fluit- en hobo-partijen. Een rustig pareltje van één van de beste Genesis solo albums.
Website: http://www.hackettsongs.com/.

MONUMENT
RPWL- The Fisherman (I-High as a mountain, II - The abyss, III - High as a mountain part 2)
Van het zojuist verschenen album "Beyond Man And Time" (Gentle Art Of Music / Soulfood, 2012)

De Duitse groep rond zanger/toetsenist Yogi Lang en gitarist Kalle Wallner heeft een 73 minuten lang concept-album gemaakt, geïnspireerd op, durf het maar, 'Also Sprach Zarathustra' van Nietzsche. Het concept is gegoten in kortere en langere nummers die een uiterst sfeervol geheel vormen. Aan het slot staat met het epische, meerdelige, 16 minuten lange "The Fisherman". Een compositorisch en productioneel gelaagd stuk dat bewijst dat RPWL echt op alle gebieden iets magistraals kan laten horen. Gisteren was RPWL nog in De Boerderij te Zoetermeer, tijdens het Progdreams-festival aldaar. RPWL zal aankomende zaterdag, 21 april, optreden in Oberhausen in zaal Altenberg. Website: http://www.rpwl.de/cms/.

HERUITGAVEN
Giraffe – Because of You
Van “The Power Of Suggestion” (Gilbert Properties Partnership, 1987/2012)
Giraffe – Holding on with both hands
Van “The View From Here” (Gilbert Properties Partnership, 1989/2012)

Giraffe was de tweede groep van Kevin Gilbert (1966-1996). In haar korte carrière bracht de band twee platen uit: in 1987 “The Power Of Suggestion” en in 1989 “The View From Here”. In de jaren voor Giraffe had Kevin al een koffer vol muziek geschreven dus voldoende materiaal voor beide albums. Beide platen werden in eigen beheer uitgegeven en vooral de tweede was moeilijk te vinden. Gelukkig zijn ze nu weer te koop en dan ook nog eens digitaal opgepoetst. Giraffe was een band die een zonnige toekomst leek te hebben, aangezien Giraffe de gerenommeerde Yamaha Soundcheck Battle Of The Bands won in 1988, onder het oog van diverse topproducers en platenmaatschappijbonzen. En zo kwam Kevin onder de aandacht van Madonna-producer Patrick Leonard waarmee hij het Toy Matinee-avontuur aanging. De muziek van Giraffe is zeker een product van zijn tijd. Lekker in het gehoor liggende nummers met knipogen naar Toto en Steely Dan maar ook met een proggy inslag. Een aantal Giraffe-nummers kwamen in aangepaste vorm terug op latere albums van Gilbert, zoals het postuum uitgebrachte “Shaming Of The True”.
Website: http://kevingilbert.com/.

NIEUW
Anderson (Ian) – Banker Gets, Banker Wins (uit Gerald The Banker)
– Adrift And Drumfounded (uit Gerald Goes Homeless)
– Power And Spirit (uit Gerald The Chorister)
Van "TAAB2 (Thick As A Brick 2)" (The Ian Anderson Group Of Companies / Chrysalis / EMI, 2012)

Iedere symfoliefhebber herinnert zich "Thick As A Brick", die als krant verpakte conceptplaat uit 1972 van Jethro Tull. Een machtig stuk muziek in twee delen van dik 20 minuten, zogenaamd een getoonzet episch gedicht van een jongvolwassen tienjarig jongetje: Gerald Bostock. Natuurlijk: die Gerald komt uit de duim van Jethro Tull-voorman Ian Anderson. Hoe zou het na 40 jaar toch zijn met de nu 50-jarige Gerald Bostock? Misschien vinden we er wat over in de krant St. Cleve... Dat blijkt intussen, heel modern, een on-line-krant geworden: www.stcleve.com . Een weergave van die site is de hoes geworden van jazeker, "TAAB2" , de duidelijk naar de SMS-generatie knipogende ingekorte titel van het vervolg dat er écht is gekomen: 't is geen 1 april-grap! Het album biedt 5 levenspaden die Bostock had kunnen bewandelen. Zou hij bankier zijn geworden? Of dakloze? Militair? Priester? Of Gewone Man? Muzikaal gaat de plaat letterlijk verder waar deel één ophield. De hoofdthema's uit het origineel worden even letterlijk aangestipt, maar komen ook heel ingenieus in gemuteerde vorm voorbij. Andersons huidige begeleidingsband, waar hij al enkele tours heeft gedaan, creëert met hulp van mixer Steven Wilson (ja, hij weer!) een warm geluid dat in de geest van het origineel (met Hammond-orgel, Gibson Les Paul) toch een zekere frisheid weet te bewaren. Martin Barre, al 44 jaar Andersons Tull-compaan, doet niet mee en het album staat dan ook op naam van Ian Anderson solo. Dat klinkt vreemd en doet het ergste vermoeden, maar als we Ian mogen geloven (zie interviewlink hieronder) moeten we dat niet zo zwaar opvatten. Bovendien, als we de jonge Duitse gitarist Florian Opahle (die eerder o.a. met Greg Lake tourde) horen spelen, laat je alle terughoudendheid varen. Er is een speciale editie met DVD te verkrijgen. Daarop staat een 5.1-mix van de hele plaat, een 'making of'-documentaire, de content van de speciale website www.stcleve.com als PDF-files én Ian Anderson die de teksten voordraagt, voor een per song wisselend decor. Tenslotte: Anderson en z'n mannen gaan op tournee, tijdens welke beide Thick As A Brick-delen integraal gespeeld worden! Er is een uitgebreide lijst data (http://www.j-tull.com/tourdates/index.html), maar geen enkele in Nederland. Het Duitse Hamm, op 23 mei, lijkt het dichtst bij. Een interessant interview met Anderson, waarop hij ook ingaat op het ontbreken van Martin Barre, staat hier: http://www.classicrockrevisited.com/interviewiananderson2012.htm . Officiële websites: http://www.j-tull.com/ en http://www.stcleve.com/.

NIEUW
Sanguine Hum - Diving Bell
- The Trial
Afkomstig van "Diving Bell" (Esoteric Antenna, 2012)

Wat goed is komt uiteindelijk altijd boven drijven. Dat geld zeker ook voor de muziek van de Britse band Sanguine Hum. Het album “Diving Bell” verscheen al in 2010 in eigen beheer maar is nu de eerste uitgave op het nieuwe sublabel Antenna van Esoteric Recordings. En men had ook geen betere start kunnen kiezen want dit album is niks anders dan een openbaring. Moderne, frisse progressieve rock die tegelijkertijd toegankelijk is als ook complex en gelaagd. Het is moeilijk om het ergens mee te vergelijken; denk aan een meer band- en rockgerichte variant op het album “The Bruised Romantic Glee Club” van Jakko Jakszyk.
Websites: http://sanguinehum.bandcamp.com/ en http://www.cherryred.co.uk/esoteric-exd.asp?id=3567.

NIEUW
Light Coorporation -Ethnic Melody From The Saturn
Van "Rare Dialect" (RéR Recommended, 2011)

Het Poolse Light Coorporation is een multi-mediagezelschap dat muziek maakt dat ergens tussen cinematografische, geïmproviseerde jazz en eigenzinnige progressieve muziek zweeft. Niet voor niets heeft men op de hoes de ruggen van talloze LP-hoezen afgedrukt, van Canterbury bands als Caravan en Soft Machine, intrigerende musici als Peter Hammill en Captain Beefheart en jazzmusici als John Coltrane. Het gekozen nummer “Ethnic Melody From The Saturn” is wat dat betreft het meest progressief met onder andere een Moog-achtige solo. Website: http://www.lightcoorporation.com/.

NIEUW
Astra – Barefoot in the Head
Van “The Black Chord” (Metal Blade, 2012)

“The Black Chord” is het tweede album van de progressieve spacerockgroep Astra. Net als het debuut “The Weirding” (2009) staat deze plaat weer vol zwaar aangezette prog die in het straatje Anekdoten, Hypnos 69 ligt, maar ook raakvlakken vertoont met het oude Black Sabbath of Hawkwind. Het succes van de eerste plaat zorgde voor een contract met het label Metal Blade. Eén ding is zeker: productioneel is de band er absoluut op vooruit gegaan. We gaan luisteren naar de afsluiter van de plaat, het meest proggy nummer, met naast wat Pink Floyd-invloeden een hoog King Crimson-gehalte.
Website: http://www.astratheband.com/fr_news.cfm.

LIVE-TIP
Arena - Burning Down
Van het album “The Seventh Degree Of Separation” (Verglas, 2011)

De progressieve rockband Arena werd in 1995 opgericht door Clive Nolan (o.a. Pendragon) en Mick Pointer (ex-Marillion). In 16 jaar heeft de Britse formatie een vaste plek veroverd in de eredivisie van de symfonische rock. Naast Pointer op drums en Nolan op toetsen, bestaat Arena verder uit John Mitchell (o.a. Frost, It Bites) op gitaar, John Jowitt (ex IQ) op basgitaar en zanger Paul Manzi. Manzi, bekend van onder andere The Oliver Wakeman Band, nam vorig jaar het stokje over van Rob Sowden. De muziek van Arena kan het beste omschreven worden als neoprog, opvolgers van groepen als Genesis, Camel en Pink Floyd. Veel heavy elementen en stevige rockpassages zitten in de nummers verwerkt. In november vorig jaar is het nieuwe album ‘The Seventh Degree of Separation’ op de markt verschenen. Op 13 april is Arena de headliner van Rock Ittervoort in CC de Mortel, met verder Haken en Sun Caged.
Website: http://www.verglas.com/arenaworld/

NIEUW
RPWL - The Ugliest Man In The World
Van "Beyond Man And Time" (Gentle Art Of Music / Soulfood, 2012)

De Duitse groep rond zanger/toetsenist Yogi Lang en gitarist Kalle Wallner heeft een 73 minuten lang concept-album gemaakt, geïnspireerd op, durf het maar, 'Also Sprach Zarathustra' van Nietzsche. Het concept is gegoten in kortere en langere nummers die een uiterst sfeervol geheel vormen. Er is een extra keyboardman aangetrokken om het bandgeluid extra vol en breed te maken. Dat komt natuurlijk ook door de productie, die helemaal 'af' is. RPWL komt al met al ontzettend zeker van zijn zaak over. Een meesterwerk dus? Daar zijn wellicht veel composities net niet spannend genoeg voor. Dat kan het meerlagige keyboardwerk niet verbloemen. Meerdere songs hangen lang op één groove. Modern misschien, maar ook soms een tikje saai. Tot het moment dan dat Lang of Wallner met een synth- danwel gitaarsolo de song openbreekt. Daarbij wel blijk gevend van zware Manfred Mann- respectievelijk David Gilmour-invloeden. Aan het slot staat met het epische, meerdelige, 16 minuten lange "The Fisherman". Een compositorisch en productioneel gelaagd stuk dat bewijst dat RPWL echt op alle gebieden iets magistraals kan laten horen. Er is een gelimiteerde editie verkrijgbaar met tweede CD waarop het concept van de plaat verteld wordt, voorgelezen dus. RPWL is 14 april in De Boerderij te Zoetermeer, tijdens het Progdreams-festival aldaar.
Website: http://www.rpwl.de/cms/.

VERZAMELAAR
Level 42 - Love Meeting Love / Kansas City Milkman
Van "Living It Up" (Universal, 2010)

Eind 1990 trad Level 42 een aantal keren op in de Hammersmith Odeon. Helaas zijn daar nooit officiële opnames van verschenen, alleen een met jingles overladen bootleg. Dit is vooral jammer omdat deze voormalige funky jazzrockband destijds optrad in een uiterst progressieve bezetting, waarin zich Allan Holdsworth en Gary Husband bevonden. Beiden waren vervolgens ook te horen op het studioalbum “Guaranteed” uit 1991. Blijkbaar heeft Mark King toch enkele opnames teruggevonden en daarvan zijn twee in elkaar overlopende stukken gepubliceerd op “Living It Up”, een uitgebreide 4CD-boxset, verschenen naar aanleiding van het 30-jarig jubileum van Level 42 in 2010.
Website: http://www.level42.com/.

Kinderspel
Galleon – Childs Play
Van "In The Wake Of The Moon" (Aerodynamic Records, 2010)

Met “In The Wake Of The Moon” levert het Zweedse Galleon in 2010 haar negende studioplaat af, in bijna twintig jaar tijd. De plaat kent maar liefst twee, maar eigenlijk drie instrumentale nummers, een unicum binnen het genre van de Zweden. Zij die de stem van Göran Fors niet goed kunnen hebben – hij klinkt nog steeds als een nieuwslezer die besluit om ook maar te gaan zingen – moeten de plaat maar eens een kans geven. Opnieuw blijkt de band in Sven Larsson een zwaar onderschatte gitarist in zijn gelederen te hebben, die met name in “Childs Play” zijn kunsten laat horen.” , aldus Markwin Meeuws op www.progwereld.org .
Website: http://www.galleon.se/.

(OP)NIEUW
Cusick, Paul - Tears
Van "P'dice" (Q Rock Records, 2012)

Deze Britse multi-instrumentalist is duidelijk een groot fan van Porcupine Tree én Peter Gabriel. Invloeden van beide hoor je duidelijk terug in muziek op dit album, zijn tweede. Zijn stem lijkt zelfs enigszins op die van Gabriel, waarbij zijn gitaarsound en -spelstijl doet denken aan Steve Wilson; er zijn slechtere voorbeelden denkbaar... Van Porcupine Tree leende hij zelfs superdrummer Gavin Harrison. Aan één drumvirtuoos had hij blijkbaar niet genoeg, want ook de Duitser Marco Minnemann (ook al te horen op het tweede solo-album van Steve Wilson) speelt mee. Muzikaal varieert hij tussen progressieve pop, atmosferische sfeerrock en hier en daar wat symfonische bombast.
Website: http://www.paulcusick.co.uk.

18 JAAR GELEDEN
Pink Floyd - High Hopes
Afkomstig van "The Division Bell" (EMI, 1994)

Het was afgelopen woensdag precies 18 jaar geleden dat het laatste Pink Floyd-album “The Division Bell” verscheen en wat is er dan toepasselijker om het nummer met de klok te draaien: “High Hopes”?
Officiële site: http://www.pinkfloyd.com/.