• Sunday 23 June 2013 Show No. 1048

    NIEUW
    TumbleTown – Won’t Look Back
    – The End Of Hyde
    Van het album “Done With The Coldness” (Freia Music, 2013)

    Het blijkt maar eens weer dat, als je een objectieve mening wilt geven over het soort muziek die wij leuk vinden, deze vooral niet als achtergrondmuziek moet gaan gebruiken. Meerdere draaibeurten geven is eigenlijk een must. Het mooiste zijn dan de zogenaamde groeiplaaten waarbij je vaak bij opnieuw opzetten weer nieuwe dingen ontdekt en het desbetreffende album steeds mooier gaat vinden. Het zojuist verschenen album “Done With The Coldness” van het Nederlandse studioproject TumbleTown is zo’n groeialbum. TumbleTown is een project van zanger en gitarist Han Uil (Seven Day Hunt, Antares en solowerk) en gitarist Aldo Adema (Egdon Heath, Seven Day Hunt): een mooie combi van twee vakkundige gitaarspelers en producers, die al eerder samenwerkten op het album “File This Dream” uit 2008 van Seven Day Hunt. Op de CD “Done With The Coldness” wordt het duo aangevuld met gastmuzikanten: bassist Marcel Copini (ex-Egdon Heath) en zangeres Carola Magemans, beiden leden van Seven Day Hunt, en toesenist Erik Laan van Silhouette. De muziek die TumbleTown maakt is een mix tussen progressieve en toegankelijker rock. Opvallend zijn de mooie gitaarpartijen van Adema en de indringende zang van Han Uil. Op enkele nummers doen die vocalen erg denken aan die van de laatste zanger van Egdon Heath, Maurits Kalsbeek.
    Website: http://www.tumbletown.nl/.

    NIEUW
    Taylor's Universe - Munich
    Van "Worn Out" (Marvel Of Beauty Records, 2013)

    De Deense multi-instrumentalist Robin Taylor heeft met Art Cinema, Taylor’s Universe (TU), Taylor’s Free Universe en soloplaten een indrukwekkende discografie opgebouwd, die regelmatig positieve kritieken krijgt. Ook TU’s twaalfde album "Worn Out" zorgt ervoor dat de duimen omhoog gaan. Die titel is derhalve niet representatief voor de zes fris en geïnspireerd klinken tracks, die als in de beste Canterbury Scene-traditie ergens tussen instrumentale progressieve rock, Europese jazzrock en luchtige experimenten gepositioneerd kunnen worden . Het veelzijdige “Munich” is wat dat betreft een mooi voorbeeld, waarin de diverse elementen tot uiting komen. Multi-instrumentalist Taylor laat zich onder meer begeleiden door Secret Oyster-saxofonist Karsten Vogel.
    Website: http://www.progressor.net/robin-taylor/.

    NIEUW
    Salvesen, Atlas B. - Smoke Signals Retire
    Van: "Smoke Signals" (Monday Records, 2012)

    Singer-songwriter Atlas B. Salvesen debuteert met de mini-cd "Smoke Signals". De momenteel in Australië wonende Salvesen werd in Iowa, V.S. geboren. Op zijn debuut manoeuvreert hij zich tussen progressieve troubadours als Tom McRea en Ed Harcourt enerzijds en de minder complexe muziek van een ingetogen Coldplay. Het progressieve element zit 'm vooral in de aankleding en het gebruikte instrumentarium en niet zozeer in de composities. Maar met een nummer als “Smoke Signals Retire” is Salvesen beslist een aanwinst in het overvolle genre te noemen.
    Website: http://atlasbsalvesen.com/.

    NIEUW
    Museo Rosenbach - Il Re Del Circo
    Van “Barbarica” (Eigen beheer, 2013)

    Wederom een “oude” Italiaanse band die na jaren weer de stap neemt nieuw materiaal te schrijven. In 1972 bracht de band het zeer hoog aangeschreven “Zarathustra” uit, door liefhebbers gezien als een van de beste Italoprog-albums. In 2000 deed de band al een poging tot herleving van oude glorie, dat leverde helaas niet het beoogde succes op. Nu 13 jaar later doet men wederom een poging met “Barbarica”. En dit keer kunnen we gerust stellen dat de band een zeer goed album heeft geproduceerd, dat zich kan meten met veel van de huidige progressieve rock. Van de originele line-up zijn alleen de zanger, drummer en toetsenist nog in de gelederen. Met wat vers bloed is een plaat afgeleverd die duidelijk de roots van de band voor het voetlicht brengt met heerlijke symfonische, maar ook de gebruikelijke heavy-progressieve (niet te verwarren met progmetal-)passages. De band mag trots zijn met deze in een frisse jas gestoken muziek na 40 jaar zo’n comeback te maken.
    Website: http://www.museorosenbach.com .

    NIEUW / MONUMENT
    The Tangent - Afternoon Malaise
    Van "Le Sacre Du Travail" (InsideOut, 2013)

    In 2012 kwam het bericht dat The Tangent het voor gezien hield. Voor en na de release van het zesde album “COMM” leek het er op dat we nu toch eindelijk van een echte band konden spreken. Maar een progband anno 2012 op de rails houden is niet makkelijk, zeker bekeken vanuit een financieel oogpunt en dus werd de handdoek in de ring gegooid. Maar uit die as herrees weer een nieuwe Tangent. Toetsenist/zanger/componist Andy Tillison had al een groot deel van een nieuw album geschreven en met hulp van zanger/gitarist Jakko Jakszyk werd er een nieuwe studio line-up opgezet. Terug bij af dus, zoals The Tangent ooit is begonnen. Gavin Harrison verzorgt nu de drumpartijen, David Longdon van Big Big Train de nodige vocale harmonieën en als laatste voegde The Tangent-veteraan Jonas Reingold zich weer bij de club. En nu eind juni 2013 ligt het eindresultaat voor ons: een conceptalbum over een gemiddelde werkdag van een gemiddelde persoon. Deels geinspireerd door Igor Stravinsky's orkestwerk Le Sacre Du Printemps, is Tillison's Le Sacre Du Travail een poging om orkestrale muziek en rock tot een synthese te brengen. Vreemd genoeg is het eindresultaat eigenlijk gewoon de vertrouwde Tangent sound geworden: toetsengedomineerde symfo die met beide voeten in de jaren 70-sound staat, zonder dat het overigens extreem retro klinkt, gekoppeld aan Tillisons rake tekstuele observaties. Wij draaien van dit album het middelste deel van de 5 delen durende Electric Sinfonia: “Afternoon Malaise”, met een mooie vocale bijdrage van Jakko Jakszyk, die tevens zijn herkenbare gitaarspel laat horen.
    Website: http://www.thetangent.org/.

    ACTUEEL
    Tubes, The - You're No Fun
    Van "Now" (A&M, 1977 / Real Gone Music, 2012)

    Een paar leuke nieuwtjes rondom de theatrale artrockers van The Tubes. Zo treedt men binnenkort in The States op met de bekende progrockdrummer Jonathan Mover, die onder andere speelde met Marillion, GTR en Joe Satriani. Verder publiceerde gitarist Roger Steen onlangs zijn eerste solo-CD, verkrijgbaar bij onder meer CDBaby. Tenslotte verscheen in het heruitgaveprogramma van The Tubes onlangs een uitgebreide versie van "Remote Control", dat destijds door Todd Rundgren geproduceerd werd. Het bevat enkele bonustracks die afkomstig zijn van het nooit verschenen "Suffer For Sound" (of "Black Album"). Genoeg redenen om nog een stuk te draaien van het vorig jaar heruitgebrachte "Now" en wel het nummer “You're No Fun”. Echt zo'n liedje dat door de grote hoeveelheid valse stops een diskjockey behoorlijk gek kan maken.
    Website: http://www.thetubes.com/.

    LIVE-TIP
    Anathema- The Lost Child
    Van “Weather Systems” (Kscope, 2012)

    Anathema zal op 11 juli een akoestische show geven in Zoetermeer. De band heeft net een live dubbel-LP uitgebracht, “Untouchable”. Jawel, dat verstond u goed: dit item is momenteel alleen verkrijgbaar op vinyl! Het betreft een concert in een Romeins amfitheater in Bulgarije met een lokaal symfonie-orkest. Maar wees niet bang, de bedoeling is dat later dit jaar ook een CD en DVD zal verschijnen. Tot dan doen we een nummertje van de CD “Weather Systems”, het meest recente reguliere studio-album.
    Website: http://www.anathema.ws/.

    LIVE-TIP
    Townsend, Devin Project – Where We Belong
    Van het album “Epicloud” (InsideOut, 2012)

    Tip in iO Pages 111: "Productieve duizendpoot, die Townsend. Net als Joe Jackson en Mike Patton laat hij zich niet graag in één genre vangen. Het wordt nog gekker als hij besluit alle stijlen waarbinnen hij heeft geopereerd, op één album over het voetlicht te brengen. Dat kan gemakkelijk leiden tot een wangedrocht, hoe interessant en eclectisch ook. Gelukkig kunnen we melden dat er op "Epicloud" een bovenmatig aantal geweldige nummers te vinden zijn, gepaard aan een grote mate van toegankelijkheid. Van "Liberation" spatten zoveel vonken af dat je denkt met de Foo Fighters van doen te hebben. "Where We Belong" is een meeslepend, intiem hoogtepunt dat eerder aan The Pineapple Thief doet denken en dat geldt ook voor "Hold On". Op "Save Our Now" lijkt de eurodisco de overhand te krijgen, maar eerlijk is eerlijk: dit is gewoon een lekker nummer, niet in de laatste plaats door de inbreng van 'onze' Anneke van Giersbergen. Petje af voor deze onverwachte brok (ruige) toegankelijkheid." (Jurriaan Hage) The Devin Townsend Project is op 14 juli te aanschouwen op de Freilichtbuhne, Loreley, Sankt Goarshausen, op de tweede dag van het Night Of The Prog Festival.
    Website: http://www.hevydevy.com/.

    LIVE-TIP
    Crippled Black Phoenix – Jonestown Martin
    Van het album “No Sadness Or Farewell (Mascot, 2012)

    Tip in iO Pages 114: "Alles was de Britse rockband aanraakt verandert in muzikaal goud. Of het nu instrumentale of gezongen nummers zijn; het maakt allemaal niet uit, want ze zijn allemaal van grote kwaliteit. Veel gedragen nummers met subtiele geluiden, die als altijd rustig beginnen en dan opbouwen naar een bombastisch crescendo. De invloeden komen dit keer minder uit de progressieve rock (Pink Floyd) maar meer uit de New Wave (The Cure) en de postrock, met name Mogwai en Godspeed You! Black Emperor. Het album wordt volgezongen door de nieuwe zanger John E. Vistic. Niet dat dat zoveel uitmaakt - hoewel Vistic een prima zanger is, daar niet van - want hoofdman Justin Greaves houdt zoals gewoonlijk de muzikale discipline flink nin de gaten. Met wederom als resultaat een prima albijd dat wordt gepresenteerd als EP, maar toch 45 minuten duurt." (André de Waal) Crippled Black Phoenix treedt op 13 juli op tijdens het Night Of The Prog Festival in Sankt Goarshausen, op de op de Loreley gesitueerde Freilichtbuhne.
    Website: http://www.crippledblackphoenix.co.uk/.

    NIEUW / PROMO
    Wrong Object, The - Spanish Fly
    - Wrong But Not False
    Van "After The Exhibition" (Moonjune, 2013)

    De Belgische jazzrockgroep The Wrong Object bestaat al 11 jaar en was sindsdien betrokken bij legio projecten, bracht platen uit met o.a. Soft Machine-saxofonist Elton Dean en speelde met Frank Zappa-vibrafonist Ed Mann op een Zappa-festival. Met Zappa en de Canterbury-scene rond Soft Machine hebben we meteen ook de belangrijkste aanwijsbare invloeden in de eigen muziek van de groep opgesomd. Sinds het vorige album "Stories From The Shed" uit 2008 is de bezetting flink opgeschud: alleen drummer Laurent Delchambre en gitarist Michel Delville zijn nog over. Hoorden we op de voorganger nog een trompettist en saxofonist, nu is er een nieuw rietenduo te horen, plus Univers Zero-toetsenist Antoine Guenet. Op het net bij Moonjune Records uitgebrachte "After The Exhibition" is vooral de Zappa-invloed groter dan ooit te voren. Luister maar naar de frasering van Delville in de fijne gitaarsolo va "Spanish Fly" en je weet wat we bedoelen. Guenet speelt een fraaie jazzy solo in "Wrong But Not Fale", die zowel het spel van George Duke bij Zappa als dat van een Canterbury-muzikant als Alan Gowen in herinnering roept. Op het lange "Glass Cubes" is zangeres Susan Clynes te gast in een rol zoals Annette Peacock die ooit vervulde bij Bruford.
    Websites: http://www.moonjune.com/
    en http://www.wrongobject.com/.

    ALBUM VAN DE MAAND
    Sound of Contact - Not Coming Down
    Van “Dimensionaut” (InsideOut, 2013)

    Afgelopen week was Sound Of Contact wederom veel in het (prog)nieuws met een nieuw initiatief, genaamd the Bring The Prog Back Tour. Sound Of Contact zal beginnen met een uitgebreide tour in de VS waar men zo goed als iedere avond met een wisselende line-up aan bands zal spelen. Het idee is om dit ook nog in Europa te gaan doen. Eerst komt de groep nog naar het Night Of The Prog Festival in Sankt Goarshausen, dat over twee weken plaatsvindt. En het album van Sound Of Contact, “Dimensionaut”, was deze maand ons Album Van De Maand! Hoogtepunt van het album is een epic van 20 minuten. Die hebben we halverwege de maand gedraaid en daarom deden we het daarna rustig aan. Maar we sluiten de maand af met “Not Coming Down”. Voor meer info over de Bring The Prog Back tour:
    Website: http://www.soundofcontact.com/tour-dates/.

    DE THE ENID- CONNECTIE DEEL 2
    Secret Green - Ecchoing Green
    Van "To Wake The King" (eigen beheer, 2009)

    In januari van dit jaar draaiden we muziek van het eind 2012 verschenen album "Far And Forgot" van Francis Lickerish. Hij is een van de oprichters van The Enid en leende zijn zeer herkenbare gitaarspelstijl aan de The Enid-albums tot aan 1980. Hij kwam onder The Enid-fans weer in de picture door zijn bijdrage aan het grootse The Enid-concert in Birmingham in 2010, waar hij meespeelde in een prachtige versie van het klassieke, mede door hem gecomponeerde "Fand". Dit concert is op DVD uitgebracht. Lickerish had vlak ervoor met zijn huidige groep Secret Green het album "To Wake The King" opgenomen in The Enids The Lodge-studio onder productionele leiding van Max Read. Dat album is door ons tot nu toe volkomen ten onrechte genegeerd! In de band vinden we ook ex-The Enid-toetsenist William Gilmour, eerder deze maand in ons programma te horen met diens jarentachtigband Craft. Vanaf de eerste akkoorden is het duidelijk dat er Enid-bloed door Secret Green-aderen vloeit. Het uiterst herkenbare gitaarspel van Lickerish, de orkest-arrangementen (net als bij The Enid met synthesizers gegenereerd, maar wel zeer geslaagd) en de manier van componeren. De subtiele manier waarop thematisch materiaal doorgewerkt wordt, waarbij ook enkele klassieke Enid-thema's worden aangewend, vinden we hier ook. Er zijn ook verschillen. Vooral de inbreng van de Maggy Reilly-achtig zingende Hilary Palmer geeft een folk-invloed die we bij de 'moederband' niet horen. Sympathiek is het feit dat diverse huidige The Enid-leden aan het album meewerken. Zo drumt Dave Storey op dit "Ecchoing Green".
    Website: http://www.secretgreen.co.uk/ .

  • Sunday 23 June 2013 Show No. 1047

    HERUITGAVE
    Magenta - Metamorphosis (single-remix)
    - Samuel Layne (orchestral edit)
    Van "Metamorphosis" (Tigermoth Records, 2008 / 2013)

    Nee, dit is niet het nieuwe Magenta-album. Dat wordt "The 27 Club" en verschijnt dit najaar pas. Geïnspireerd door Peter Gabriels "New Blood" liep Magenta-baas Rob Reed vorig jaar met het idee rond orkestrale versies van Magenta-songs te maken. Met drie nummers van "Metamorphosis" werkte dat heel goed, met andere niet. Omdat de vijfde verjaardag van dat album naderde en het bovendien uitverkocht was, konden de wél geslaagde orkestversies mooi als extra dienen voor die nu verschenen jubileum-editie. Die gaat bovendien vergezeld van een DVD met naast een 5.1-mix vele extra's in de vorm van interviews en clips. Afsluiter van de huidige CD-versie is een single-edit van het 23 minuten lange titelnummer. De van orkest- en koorarrangement voorziene versie van een deel uit "The Ballad of Samuel Layne" sluit nu meer aan op Reeds vorig jaar verschenen grootse project Kompendium. Op 2 november speelt Magenta in De Boerderij in Zoetermeer.
    Website: http://magenta-web.com/.

    NIEUW
    Queensrÿche - A World Without
    Van "Queensrÿche" (Melodisc / Century Media, 2013)

    Op de kop af twee maanden geleden draaiden we al nieuwe muziek van 'een' Queensrÿche, namelijk die van zanger Geoff Tate. We kondigden toen al aan dat de nieuwe plaat van het andere kamp er ook aan zat te komen. Het trio Michael Wilton, Eddie Jackson en Scottt Rockenfield presenteert zich met twee nieuwe krachten met een titelloos album dat heel vertrouwd klinkt. De stem van Todd La Torre (tevens zanger van Crimson Glory) lijkt dan ook zeer sterk op die van een jongere Geoff Tate en Michael Wilton creëert met de jonge Parker Lundgren regelmatig de gepatenteerde gitaartandemsound. Opvallend is dat Scott Rockenfield nu ineens een belangrijke componist is. Hij levert ook twee korte geluidscollages die doen terugdenken aan zijn vroegere uitstapje Rockenfield Speer. Er zijn drie meer progressief getinte stukken met lagere tempi, daartegenover staan behoorlijk stevige songs die neigen naar het vroegste werk van de band. Dit alles geperst in negen korte songs van bij elkaar nog geen 35 minuten! Nu hoeft een album zeker geen 76 minuten te duren, maar dit is wel wat karig. Men wilde zich natuurlijk zo snel mogelijk bewijzen tegenover Geoff Tate, in afwachting op de rechtzaak over het gebruik van de naam in het najaar... Wel is er een deluxe digibook-editie met bonus-CD, met daarop recente live-versies van drie heel vroege Queensrÿche-klassiekers. Wij kiezen voor een song die knipoogt naar de "Operation: Mindcrime"-periode. In oktober komt Queensrÿche naar Europa, maar er is nog geen concertdatum in Nederland.
    Website: http://queensrycheofficial.com/.

    NIEUW
    Dialeto – Windmaster
    Van het album “The last Tribe” (Moonjune Records, 2013)

    Dialeto is een band uit São Paulo, Brazilië. De band werd opgericht in de late jaren tachtig, door de nu nog huidige leden, Nelson Coelho (gitaar, zang), Andrei Ivanovic (fretloze bas) en Miguel Angel (drums, backing vocals). Alle drie zijn geboren (en wonen nu nog steeds) in São Paulo, maar zijn van oorsprong van verschillende nationaliteit. São Paulo is een dichtbevolkte metropool, een smeltkroes van geïmmigreerde mensen uit de hele wereld - de leden van Dialeto werden natuurlijk door deze culturele en muzikale diversiteit beïnvloed. Legendarische Amerikaanse en Europese bands - zoals King Crimson, Jimi Hendrix, Led Zeppelin, Deep Purple, Santana, Frank Zappa, Black Sabbath, Mahavishnu Orchestra en vele anderen – maakten daarbij een blijvende impact op hun persoonlijke smaak en muzikale richting. De instrumentale muziek van Dialeto is intens, vaak onvoorspelbaar en mysterieus.
    Websites: http://www.dialeto.org/ en http://www.moonjune.com/.

    NIEUW
    T - The Irrelevant Lovesong
    Van "Psychoanorexia" (Progressive Promotion, 2013)

    We gaan zo luisteren naar de enige echte song op een plaat die er eigenlijk om schreeuwt om als geheel tot zich genomen te worden. "Psychoanorexia" van T, ofwel Thomas Thielen, is een soort op muziek gezette vertelling die weliswaar in delen en subdelen uiteenvalt en op alle fronten zeer dynamisch is, het voelt als een intens muzikaal beelhouwwerk. Het rustige openingsdeel refereert aan de even pompeuze als dromerige sound van The Cure's "Disintegration", andere passages neigen naar de dichtgesmeerde bombast van Devin Townsends muziek. Maar T's muziek kan op diens vierde album ook meer open klinken, met een grote rol voor moderne keyboardsounds die onwillekeurig doen denken aan Marillion-toetsenist Mark Kelly's huidige geluidenpalet. "Psychoanorexia" (zou zo een titel van een Devin Townsend-album kunnen zijn) schopte het tot Vette Krent in iO Pages 114. In het daaropvolgende nummer prijkt een interview met de man.
    Website: http://www.t-homeland.de/.

    NIEUW
    Nektar – Diamond Eyes
    Van “Time Machine” (Cleopatra, 2013)

    'Het beste album dat Nektar ooit heeft gemaakt.' Dat is de sterke taal die Nektar-gitarist Roye Albrigton ons toeroept op de hoes van het nieuwe album “Time Machine”. Hoewel afkomstig uit Engeland is Duitsland de thuisbasis van de band tijdens zijn meest productieve jaren. Daardoor neigt het geluid van de band dan ook naar krautrock. Momenteel is Nektar een trio en bestaat naast Albrigton uit drummer Ron Howden – net als de gitarist al sinds de oprichting in 1969 van de partij – plus toetsenist Klaus Henatsch. De baspartijen worden momenteel verzorgd door Billy Sherwood (bekend van World Trade en Yes), die ook de plaat heeft geproduceerd. Dit is ook zeker te horen. Muzikaal gaat het namelijk behoorlijk richting melodieuze rock met af en toe een jamband-gevoel. Maar na een paar luisterbeurten moet toch de conclusie zijn, dat dit een matig album is met te veel voortkabbelende stukjes. Hoogtepunt is wel de afsluiter met een vette knipoog naar Pink Floyd, maar beste Nektar album? Nee, bij lange na niet!
    Website: http://www.nektarsmusic.com.

    FOLKROCK
    Fairport Convention - Fotheringay
    Afkomstig van "What We Did On Our Holidays" (Island, 1969)

    Het tweede album van de Britse formatie Fairport Convention was het laatste album voordat de band zich transformeerde tot de invloedrijkste folkrockbands uit Groot Brittannië. Zodoende horen we op dit album ook nog de nodige andere klanken zoals blues, cajun, country en zelfs licht middeleeuwse klanken. Dat laatste horen we terug in de opener van het album, “Fotheringay”, een song van de hand van Sandy Denny die kort voor dit album was toegetreden tot Fairport Convention als vervanger van de oorspronkelijke zangeres Judy Dyble. Van die laatste verschijnt overigens binnenkort een nieuw album, genaamd “Flow And Change”, als opvolger van haar comeback-album “Talking With Strangers”.
    Website: http://www.fairportconvention.com/ .

    BACK TO THE EARLY XYMPHONIA DAYS
    Asgard – The Queen Of Ice
    Van “Arkana” (WMMS, 1993)

    Een van de 'huisbands' in de beginjaren van Xymphonia was Asgard. En op speciaal verzoek van een aantal redactie leden moet er maar weer eens aandacht aan deze 'vergeten' band uit de jaren 90 worden geschonken. Asgard is ontstaan in het midden van de jaren 80 en is net als zoveel tijdgenoten geïnspireerd door het oude Genesis en Marillion. Als zanger Francesco (Kikko) Grosso tot de band toetreedt, is het plaatje compleet en krijgt de band naam bekendheid in zowel eigen land Italië als in het buitenland. Voor het Duitse label WMMS mag de band zijn eerste plaat maken, met daarop voornamelijk epische nummers, voornamelijk geïnspireerd door Noorse mythologie en Tolkien-achtige verhalen. Op het vierde album wordt het geluid al wat steviger en na dit album verlaat Kikko de band. Een verhuizing naar Duitsland doet de line-up ook geen goed. Origineel gitarist Max Michelletto verlaat als eerste de band en al snel zijn alleen de toetsenist Alberto Ambrosi en bassist Chris Bianchi D'Espinosa over. Een vijfde album komt pas in 2000 uit met een vrijwel geheel nieuwe line-up. Nog wel herkenbaar Asgard, maar het geluid is een stuk steviger en doet soms zelfs aan Iron Maiden denken. Daarbij is de nieuwe zanger ver onder de maat en niet lang hierna valt dan ook het doek voor de band. Voor zover bekend zijn alleen de gitarist en de drummer, broers van elkaar, nog samen in een band actief. Bassist Chris is nu lid van een Bon Jovi-cover band. Misschien hebben de albums de tand des tijd wel niet geheel ongeschonden doorstaan, maar sentimentele gevoelens werken vergoelijkend. Nu nog op zoek naar dat ridderpak met zwaard!
    Info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=30.

    VAN EIGEN BODEM
    Kayak - Said No Word / My Heart Never Changed
    Afkomstig van "Royal Bed Bouncer" (EMI Bovema, 1975 / Esoteric Recordings, 2012))

    In het najaar (oktober en december) gaat de Nederlandse band Kayak weer op tournee onder de vlag Journey Through Time. En men belooft wederom een andere setlist op te stellen. Die bevat dan hopelijk net als verleden jaar een aantal minder bekende Kayak-stukken. Van het derde album “Royal Bed Bouncer” koos men tijdens de vorige tour “If This Is Your Welcome” en het zou dan nu mooi zijn dat ze in najaar kiezen om de laatste twee tracks van het album voor het voetlicht te laten treden. De tournee brengt de groep op 7 december naar de Metropool in Hengelo.
    Website: http://www.kayakonline.nl/.

    LIVE-TIP
    Dead Can Dance - Opium
    Van "Anastasis" (PIAS, 2012)

    Dead Can Dance is het geesteskind van het Australische duo Lisa Gerrard en Brendan Perry. Vorig jaar verscheen er voor het eerst in 16 jaar weer een studio-album van Dead Can Dance: “Anastasis". Anastasis is Grieks voor 'heropstanding', maar ook voor 'overgangstoestand'. Wat volgde was de meest omvangrijke wereldtournee uit de geschiedenis van de band. Een live-album (“In Concert" ([PIAS] Recordings, 2013) kon natuurlijk niet uitblijven. Hierop vinden we live-uitvoeringen van álle nummers van "Anastasis", aangevuld met een handvol oudere favorieten. Morgen, maandag 24 juni, is Dead Can Dance te bewonderen in de Heineken Music Hall.
    Website: http://www.deadcandance.com/.

    SYMFONISCHE JAZZROCK
    Shadowfax - Oasis
    - Sujata
    Van "The Odd Get Even" (Private Music, 1990)

    Regelmatige luisteraars van Xymphonia weten dat we wat betreft Shadowfax een voorliefde hebben voor "Watercourse Way", het debuut van deze symfonische jazzrockformatie. Op dit mede door Larry 'Synergy' Fast geproduceerde album uit 1975 is een door het oude Mahavishnu Orchestra geïnspireerde band te horen, die met onder meer het dominante gebruik van een Chamberlain de symfonische visie benadrukte. Op latere platen, die bij labels als Winham Hill, Private Music en Earth Beat verschijnen, is die nadruk verschoven naar wereldmuziek, New Age en fusion. Dat dit toch ook voor Xymphonia interessante muziek kan opleveren bewijst "The Odd Get Even", waarop de instrumentale muziek duidelijk trekjes heeft van Happy The Man en zijn toetsenman Kit Watkins. Op de twee gekozen tracks is die typische zwierige ritmiek het duidelijkst waarneembaar.
    Website: http://www.chuckgreenberg.com/ .

    30 YEARS...
    Asia - Open Your Eyes Afkomstig
    van "Alpha" (Geffen, 1983)

    In juli 1983, nu bijna 30 jaar geleden, verscheen het tweede album van Asia. Door velen werd dit album beschouwd als een tegenvaller na het dynamische debuutalbum, dat een brug probeerde te slaan tussen de progressieve rock van de jaren 70 en de AOR van de jaren 80. Maar stiekem is het altijd een favoriet van redactielid Chris Bekhuis gebleven en uiteindelijk ook zijn meest gedraaide Asia-album. De songs zijn, op één uitzondering na, allemaal van de hand van John Wetton en Geoff Downes en zo ook de afsluiter van dit tweede album, “Open Your Eyes”, die we nog nooit eerder gedraaid hebben in Xymphonia. De band onderging nadien de nodige bezettingswisselingen, maar kwam in 2006 weer in oorspronkelijke bezetting bijeen. Onlangs gaf gitarist Steve Howe te kennen dat opereren in twee behoorlijk actieve bands (naast Asia ook Yes) hem teveel werd en hij werd vervangen door de twee generaties jongere Sam Coulson, volgens zanger/bassist John Wetton een supertalent. De bezetting Wetton/Downes/Coulson/Palmer gaat binnenkort weer op tournee en is o.a. op 30 augustus in de Zeche in Bochum te zien. Maar eerst: 30 jaar terug in de tijd...
    Website: http://www.originalasia.com/.

    WERELD VOL MUZIEK
    Saluki - Come Down
    Blow Out - Watching Everybode Else
    Van "Compendium Records: Norway's First Progressive Record Store And Label 1974-1977" (Plastic Strip Press PSPR, 2010)

    Geïnspireerd door een concert dat Henry Cow in Oslo gaf, besloten enkele muziekliefhebbers in 1975 hun goed lopende import-platenzaak uit te breiden met een label. Compendium Records zou naast bekende musici uit de internationale progressieve muziekscene, zoals Hugh Hopper en Keith Tippett, ook vooruitstrevende platen uit Noorwegen zelf uitbrengen. De funky progressieve jazzrockband Saluki produceerde bijvoorbeeld in 1977 een fris titelloos debuut, dat helaas nooit de status van CD verkreeg. Ook Blow Out is een interessante band, aangezien daar de latere ECM-musici Jon Christensen en Jon Eberson één van hun eerste stappen in de verfijnde jazz maakten met het album "Blow Out" (1977). In 2010 verscheen een mooie overzichtsplaat van het label, met daarop 10 tracks, waaronder een ruim twintig minuten durend stuk van het genoemde concert van Henry Cow. De geluidskwaliteit is niet altijd even goed, mede doordat men voornamelijk LP's voor de mastering gebruikte, maar als historisch document voldoet het zeker.
    Website: http://compendiumrecords.wordpress.com/.

    EINDNUMMER
    Final Conflict – Return Of The Artisan
    Van het album “Return Of The Artisan” (Gaolhouse Records, 2012)

    Final Conflict is een Engelse band uit Stoke on Trend, die al in 1985 werd opgericht door gitarist/zanger Brian Donkin en zanger en gitarist Andy Lawton. Ondanks de nodige bekendheid in Engeland en sommige Europese landen, mede door de zéér lovende kritieken, is de band nooit ver doorgedrongen. Meestal door pech, zoals een zwaar ongeluk van een bandlid, waar nog het overlijden, na een slopende ziekte, van een ander bandlid bijkwam. Ondertussen zijn er 2 nieuwe recruten aan Final Conflict toegevoegd in de vorm van Barry Elwood op zessnarige basgitaar en drummer Henry Rogers. Final Conflict maakt muziek die ingedeeld zou kunnen worden bij de neo-prog, een stijl waaronder ook bands als bijvoorbeeld Pendragon, IQ en Pallas vallen. Kenmerkend aan het nieuwe album “Return Of The Artisan” zijn een combinatie van klassieke prog-elementen enerzijds en een modern gebruik van typerende keyboards en drums anderzijds.
    Website: http://www.fc-music.com.

  • Sunday 16 June 2013 Show No. 1046

    NIEUW
    Blackmore's Night - Carry On... Jon
    Van "Dancer And The Moon" (Frontiers Records, 2013)

    "Dancer And The Moon" is het achtste studio-album van voormalig Deep Purple- en Rainbow-gitarist Ritchie Blackmore met zijn vrouw, zangeres/fluitiste Candice Night. Het duo laat zich van verschillende kanten horen, lopende van akoestische muziek die teruggrijpt op Middeleeuwse minstreelmuziek tot Steeleye Span-achtige folkrock en soms ook lekker een stukje rock. Dit gebeurt door middel van nieuwe eigen nummers, maar ook door covers van Randy Newman en Uriah Heep en een nieuw gearrangeerd oud Rainbow-nummer. Net als op het pas verschenen nieuwe album van zijn oude Deep Purple-'maten' gebeurt, wordt de onlangs overleden organist Jon Lord geëerd. In de instrumental "Carry On... Jon" speelt Ritchie eerst zelf een gevoelige gitaarsolo, voordat organist Bard David Of Larchmont Lord in diens eigen rollende stijl vaarwel zegt. Van het album is een deluxe-editie verschenen met een interview-documentaire en enkele akoestische songs.
    Website: http://www.blackmoresnight.com/.

    NIEUW
    The Samurai of Prog – Three Piece Suite
    Van “Secrets Of Disguise” (eigen beheer, 2013)

    The Samurai of Prog is een prog tribute band met als thuisbasis Finland, hoewel instigator Marco Bernard van Italiaanse afkomst is. Naast bassist Bernard vinden we Kimmo Porsti op drums en uit de Verenigd Staten afkomstige Steve Unruh op gitaar. Het tweede album van deze tribute band is een dubbelaar en het is het trio gelukt om veel prominente gastmuzikanten te strikken. Zo vinden we Glasshammer- en Yes-zanger Jon Davidson, The Flower Kings-voorman Roine Stolt alsook Robert Webb terug. Laatstnoemde toetsenist is natuurlijk te horen op het nummer van zijn oude band England dat The Samurai Of Prog onder handen neemt. Er is wel gezorgd voor afwisseling en hoewel een song van het niet te vermijden Genesis is vertegenwoordigd horen we ook nummers van minder voor de hand liggende namen als Utopia, Crack en Sandrose plus nog een eigen nummer. Zoals bij alle tributeplaten zal het resultaat niet altijd naar ieders wens zijn. Maar de band verdient wel punten voor originaliteit (voor zover dat kan bij covers!).
    Website: http://www.thesamuraiofprog.com.

    NIEUW (JAZZROCK)
    Kawaguchi, Senri - Wonderland In The Sky
    Van "A La Mode" (Most Company, 2013)

    De Japanse drumster heeft voor de composities en muzikanten voor haar debuut "A La Mode" toenadering gezocht tot leden van vermaarde Japanse jazzrock/fusion-formaties Fragile, Casiopea, TRI-Offensive en Dimension. Dit heeft geleid tot een prima album met verfijnde fusion en spetterende jazzrock. De Frank Gambale-achtige flitsende gitaarsolo's krijgen daarin gezelschap van strakke saxpartijen, prominente bas-escapades van onder andere Brian Bromberg en verzorgd, swingend toetsenspel. In een aantal tracks imiteren de BLUFF Horns verdienstelijk de beroemde Kick Horns. Uiteraard is het soepele drumwerk van Kawaguchi het middelpunt van dit alles, waarbij aan niets te horen valt dat we hier met een 16-jarige dame te maken hebben.
    Website: http://senridrums.com/.

    NIEUW
    Light Coorporation - Fiction Transferred In To Reality
    Van "About" (Recommended, 2013)

    De Poolse multimediaformatie Light Coorporation presenteert zich op zijn derde plaat, "About", relatief toegankelijk. De vorige twee platen verschilden onderling behoorlijk, maar gesteld kon worden dat de band het zocht in het gebied van ambiente jazz, improvisatie, progressieve rock en jazzrock, waarbij de nadruk telkens ergens anders lag. Dat geldt ook voor "About", waarbij de nadruk meer ligt op ritme dan op ambient. Opener Fiction Transferred In To Reality begint weliswaar met tape-loops van gesproken teksten over een zwaarmoedige cello, zo gauw de drums invallen komt eerder een band als Änglagård in gedachten, zeker als een dromerige fluitsolo opduikt. Grimmige gitaren, loom fretloos baswerk, strakke blazers en net als op het debuut een freakerige Moogsolo zijn enkele van de andere sfeermakers. Intrigerend en inderdaad totaal niet passend in de in Xymphonia veel gedraaide Poolse neoprogschool.
    Website: http://lightcoorporation.com/.

    HERUITGAVE
    Citizen Cain - Jonny Had Another Face
    Van "Somewhere But Yesterday" (origineel: Silly Insects, 1994 / remaster: Festival Music, 2013)

    De Britse groep Citizen Cain kreeg vorig jaar veel positieve kritieken na het verschijnen van come-back-album "Skies Darken". Het was toen 10 jaar stil geweest, terwijl de band de 9 jaar ervoor vijf albums uitgebracht had. De eerste paar verschenen indertijd op het Silly Insects-label van SI Music. Ze zijn nu alle vijf in geremasterde vorm door Festival Music heruitgegeven. Ook op die vroegere albums maakte Citizen Cain complexe songs vol tempo- en sfeerwisselingen die je volle aandacht vergen. Als achtergrondmuziek werkt dit niet, mede ook door de flinke lappen tekst waarmee zanger Cyrus je om de oren slaat. Wij kiezen vanavond voor het openingsstuk van het tweede album "Somewhere But Yesterday" uit 1994, dat op Progarchives de hoogste waardering krijgt. Je kunt niet anders dan aan Genesis denken als je Citizen Cain hoort: de stem van Cyrus lijkt op een jonge Peter Gabriel en toetsenist Stuart Bell heeft goed naar Tony Banks geluisterd. Luisteren naar Citizen Cain is om genoemde redenen echter vermoeiender: Citizen Cain houdt ervan iedere maat goed vol te proppen.
    Website: http://www.xcain.freeserve.co.uk/.

    33 JAAR GELEDEN
    Peter Gabriel - Start / I Don't Remember
    Afkomstig van "3" (Charisma, 1980)

    Het was afgelopen vrijdag 14 juni 33 jaar geleden dat het derde solo-album van Peter Gabriel op de nr. 1 positie belandde van de Britse albumlijst. Goede reden om weer eens wat van dit baanbrekende album te draaien. Baanbrekend in de zin dat het eerste album was waar op we DE drumsound van de jaren 80 horen zoals we die later zijn gaan beschouwen als de 'handtekening' van drummer Phil Collins, die ook op dit album op de nodige tracks speelt. Naast hem horen we o.a. Ook Robert Fripp op gitaar en Tony Levin op de Chapman Stick.
    Website: http://petergabriel.com/.

    OPENER
    Days Between Stations - The Man Who Died Two Times
    Van "In Extremis" (Eigen Beheer, 2013)

    Het duo Oscar Fuentes Bills en Sepand Samzadeh had deze maand de pech dat "In Extremis", zijn tweede album als Days Between Stations, het bij de uitverkiezing van Album van de Maand nipt verloor van Sound Of Contact. Dat weerhoudt ons er uiteraard niet van om wederom aandacht aan deze fraaie CD te geven. Dit keer vond het tweetal in talrijke beroemde musici medestanders voor hun originele progressieve rock. Zo leveren Tony Levin, Billy Sherwood, Rick Wakeman en de onlangs overleden Peter Banks belangrijke bijdragen, zonder dat ze te zeer hun eigen stempel op de muziek drukken. In “The Man Who Died Two Times” is Colin Moulding van XTC te horen als zanger. Het is zonder meer het meest toegankelijke stuk van de cd, waarin men een soort mix van World Trade, de eerste band van producer/drummer/achtergrondzanger Sherwood, en XTC kan ontwaren.
    Website: http://daysbetweenstations.com/.

    LIVE-TIP
    Van Der Graaf Generator – House With No Door
    Van “H To He: Who Am The Only One” (Charisma, 1970 /remaster incl. bonus tracks, 2005)

    Volgende week maandag speelt Van Der Graaf Generator in triobezetting weer eens een keer in de Amsterdamse Melkweg. Het belooft zoals altijd weer een speciale show te worden. Deze keer staat de tour in het teken van de epics! Van te voren is al aangekondigd dat in ieder geval fanfavoriet “A Plague Of Lighthouse Keepers” in een nieuw arrangement gespeeld gaat worden. Ook is de kans groot dat “Flight” een plaatkantlang nummer uit Hammills solorepertoire, uitgevoerd wordt. We doen het nu met een ander oudje dat ook hoog op de lijst van mooiste Van Der Graaf Generator-songs staat.
    Website: http://www.sofasound.com/ & http://www.vandergraafgenerator.co.uk/.

    LIVE-TIP
    Odyssice – 21
    Van het album “Silence” (Cyclops, 2010)

    Odyssice zal op 12 oktober aanstaande live optreden. Na drie jaar stilte en het vertrek van de bassist zal Odyssice eindelijk weer van zich laten horen, op het Northern Prog Festival in De Uthof in Siegerswoud. Dat festival vindt plaats op 12 oktober. Sven de Haan (ex-Salmon/ex-Knight of the Progs) is de invalbassist. Op dat festival zullen ook Pink Faces, The Aurora Project, Minor Giant en Leap Day aantreden. Vooruitlopend op dat festivaloptreden zal Oddyssice nog twee andere concerten geven: op 22 september in 't Blok in Nieuwerkerk a/d Ijssel en op 11 oktober in De Boerderij te Zoetermeer. Op die laatste avond zal ook de Rush-coverband La Villa Strangiato, aantreden.
    Website: http://www.odyssice.com.

    LIVE-TIP
    Phillips, Simon - Protocol
    Van "Protocol" (Food For Thought, 1988)

    Het is dit jaar 25 jaar geleden dat het eerste solo-album van superdrummer Simon Phillips verscheen: "Protocol". En dat wordt gevierd met een jubileumtournee met de Simon Phillips Protocol II-band. Daarin vinden we Andy Timmons, die ook in de jaren '90 al in Phillips' bands was te vinden, bassist Ernest Tibbs, die met Allan Holdsworth heeft gespeeld, en toetsenist Steve Weingart, die o.a. met Phillips' Toto-maat Steve Lukather heeft gewerkt. Die tournee doet op 9 november De Boerderij in Zoetermeer aan. Phillips is een druk baasje, want nu is hij nog op tournee met Toto en aansluitend gaat hij met Hiromi op pad. Wij gaan terug naar dat eerste Protocol-album, dat ook echt een solo-album was. Phillips bespeelt hierop dus alle instrumenten. Natuurlijk klinkt zijn drumstel prachtig, waarbij vooral de melodieus gespeelde accenten op de toms kenmerkend mogen heten. |
    Website: http://www.simon-phillips.com/.

    UIT HET ENID-UNIVERSUM
    Craft - Gemini
    Van "Craft" (Music Galore, 1984 / heruitgave: Kinesis, 1992)

    Toetsenist William Gilmour en bassist / toetsenist Martin Russell maakten respectievelijk vanaf 1977 en 1979 tot en met 1980 beide deel uit van de Britse formatie. Het waren de jaren die o.a. de albums “Touch Me”, “Six Pieces” en “Live At Hammersmith” opleverden. Nadat The Enid zonder platencontract kwam te zitten door het faillissement van Pye Records viel de band uit elkaar. Vervolgens trokken de heren Gilmour en Russell met elkaar verder op om uiteindelijk in 1984 met het album “Craft” op de proppen te komen. En muzikaal ligt het helemaal in de lijn van The Enid: klassiek getinte symfonische rock die lichtelijk met de tijd mee is gegaan door het een wat gespierder geluid te geven. Dat gespierde komt voor een groot deel op het conto van bassist Martin Russell die met dat instrument ook alle gitaarpartijen voor zijn rekening nam op dit album. Uiteindelijk verscheen het album met toevoeging van nog eens twee extra tracks in 1992 op CD bij het Amerikaanse Kinesis label. Het was overigens niet het laatste wat we van Martin Russell zouden horen want vanaf 1995 zou hij diep betrokken zijn bij het Britse Afro Celt Sound System. William Gilmour werkte mee aan het album “To Wake The King” van Secret Green. En dat is weer de band van ex-Enid gitarist Francis Lickerish.
    Meer info: http://www.progarchives.com/.

    SINGER-SONGWRITER
    Chapman, Daisy - Mrs. Hart's Premonition
    Van "Shameless Winter" (Daisy Chapman, 2012)

    2012 was het jaar van de herdenking van de ramp met het Britse schip de Titanic. Het verhaal is bekend en de invloed daar van op de kunst in zijn algemeen ook. Daisy Chapman voegt een nieuw pareltje aan die creatieve ketting toe met haar song “Mrs. Hart's Premonition”. Mevr. Hart was één van de passagiers aan boord van de Titanic. Op zich niets bijzonders aan haar op het eerste gezicht ware het niet dat ze al dagen voor de reis een naar voorgevoel had over de aanstaande trip. En dus besloot ze om overdag te gaan slapen en 's nachts naast haar dochtertje te blijven waken. Met als resultaat dat toen eenmaal het schp de ijsberg raakte en het bevel kwam om aan boord te gaan van de reddingsboten, zij als één van de eersten samen met haar dochter in zo'n boot stapte en niet omkwamen bij de ramp. En zo zit dit nummer vol met meer referenties aan personen en gebeurtenissen rond deze ramp die nu meer dan 100 jaar later nog steeds mensen fascineert.
    Website: http://www.daisychapman.com/.

    AKTUEEL
    DreamTheater – Best Of Times
    Van “Black Clouds & Silver Linings” (Roadrunner, 2009)

    Op 23 september lanceert Dream Theater de opvolger van het in 2011 verschenen album “A Dramatic Turn of Events”. Voor het eerst in de bandcarrière heet de CD simpelweg “Dream Theater”. Voor het eerst heeft drummer Mark Mangini een bijdrage geleverd in het schrijfproces en was hij aanwezig van begin tot eind gedurende het opnameproces. Het album komt uit bij Roadrunner en zal in meerdere formats geleverd worden. Na het uitbrengen volgt er zoals gebruikelijk weer een lange wereldtour. In november 2013 komt er overigens een DVD uit met als titel "Live At Luna Park". Dit zijn de opnames van twee shows die de band in augustus 2012 gaf in het Luna Park Arena te Buenos Aires.
    Website: http://www.dreamtheater.net/.

  • Sunday 09 June 2013 Show No. 1045

    LIVE-TIP
    Moody Blues, The – I’m Just A Singer (In A Rock And Roll Band)
    Van “Seventh Sojourn” (Threshold, 1972)

    De Britse band The Moody Blues, die dit jaar met acht nummers genoteerd staat in de Radio 2 Top 2000, treedt op 25 en 26 juni op in de Heineken Muziekhal in Amsterdam. Al sinds het verschijnen van het eerste volledige studio album ‘Days Of The Future Passed’, dit jaar 45 jaar geleden, is de groep niet meer weg te denken uit de internationale muziekwereld. Inmiddels heeft het trio bestaande uit Graeme Edge, John Lodge en Justin Hayward, wereldwijd meer dan 70 miljoen albums verkocht en heeft de groep 14 platina albums en tal van awards ontvangen. Ook scoorden de heren diverse hits zoals “Question” en “I'm Just A Singer (In A Rock And Roll Band)”. En naar dat laatste nummer hebben we net geluisterd. Het is afkomstig van “Seventh Sojourn” uit 1972.
    Website: http://www.moodybluestoday.com/.

    NIEUW
    Polyzogopoulos, Andreas - Pigs
    - Hey You
    Van "Heart Of The Sun: The Music Of Pink Floyd" (Puzzlemusik, 2013)

    De Griek Andreas Polyzogopoulos was als tiener al zwaar geïnspireerd door de muziek van Pink Floyd. Hij begon gitaarlessen te nemen en wilde ooit een tribute-plaat opnemen. Toen ontdekte hij echter de trompetmuziek van Miles Davis en wierp zich geheel op dit instrument en de jazz. Pas na een concert van Roger Waters herinnerde hij zich zijn voornemen wat uiteindelijk leidde tot "Heart Of The Sun: The Music Of Pink Floyd". Hoewel Andreas heel incidenteel de gitaar beroert, zijn het de trompet en bugel die de melodie voeren. Ondanks de jazzy sfeer is is de geest van Pink Floyd toch nadrukkelijk aanwezig, wat vooral op het conto komt van het toetsenspel van Costis Christodoulou, waaruit duidelijk de sound van Rick Wright weerklinkt. Het gezelschap speelt op de CD een dwarsdoorsnee van het repertoire van de Floyd, waarbij ook minder voor de hand liggende stukken de revue passeren, zoals “One Of My Turns” en “Don't Leave Me Now”.
    Website: http://www.andreaspolyzogopoulos.com/.

    NIEUW
    Junip - So Clear
    - Head First
    Van "Junip" (City Slang, 2013)

    José Gonzalez brak in 2005, met dank aan een reclamespotje, door met z'n ingetogen, melancholieke gitaarliedjes. De Zweed met Argentijns bloed klonk als de onwaarschijnlijke kruising van Nick Drake en Bill Withers. Later bleek dat hij al sinds 1998 in de weer was met zijn band Junip en dat zijn twee solo-albums eigenlijk 'maar' uitstapjes waren. In 2010 verscheen het albumdebuut "Fields", dat tevens leverbaar is in een pakket met twee EP's van vóór de solosuccessen. Het bleek dat José's zang en gitaartokkels regelmatig omgeven waren met analoog synthspel, dat als honing voor ons progberen werkte. Op de titelloze opvolger is dat bepaald niet verminderd. Daarnaast hebben diverse songs door de repeterende ritmes een triphopfeel. Al met al creëert het een loom geluidsbeeld, dat het uitstekend doet in het warme weer dat nu eindelijk lijkt stand te houden. "So Clear" is het meest energieke nummer van "Junip", dat na het intro een fijne 'boost' middels een uit o.a. Moog en Fender Rhodes opgebouwde muur. In "Head First" menen we ook Mellotron-fluit te horen.
    Website: http://www.junip.net/.

    NIEUW
    Poor Genetic Material – Ithaca
    Van "A Day In June" (QuiXote-Music, 2013)

    Na de literatuurbewerking van Shakespeares "The Tempest" op"Island Noises" heeft het Brits/Duitse gezelschap Poor Genetic Material zich voor "A Day In June" op een andere klassieker gestort: "Ulysses" van James Joyce. Eén van de thema's van die vuistdikke roman is de vader-zoon relatie. Om dit extra te benadrukken heeft zanger Phil Griffiths zijn vader Martin Griffiths gevraagd om ook enkele stukken in te zingen, zowel solo als in duet met hem. Deze Martin is in de jaren zeventig vooral bekend als voorman van de progressieve rockband Beggars Opera. Muzikaal heeft Poor Genetic Material in de loop der jaren een eigen stijl ontwikkeld. Melodieuze progrock wordt daarin afgewisseld door ambient passages, klassiek en folky getint dwarsfluitspel en verzorgd gitaarwerk. Overigens hebben enkele leden van de band een deel van hun muzikale ideeën tevens geparkeerd in het project Coarbegh, dat onlangs de cd "The Colour Of Happiness" uitbracht.
    Website: http://www.poorgeneticmaterial.de/.

    IN HET NIEUWS
    Yes – America (single edit)
    Deze single-edit te vinden op o.a. de remaster van “Close To The Edge” (Atlantic, 1972/2003)

    “America”, oorspronkelijk van Simon & Garfunkel, werd gecoverd door Renaissance en daarvoor al door Yes. Het is een nummer waarvan het refrein 'all gone to look for America' nog uren in je hoofd blijft hangen. Yes nam het op voor de label-compilatie "The New Age Of Atlantic" ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de platenmaatschappij. Een single-edit werd uitgebracht in 1972 en in 2003 als bonustrack aan “Closer To The Edge” toegevoegd. De volledige versie van tien minuten is o.a. te vinden op de compilatie “Yesterdays” uit 1975 en op de 2003-remaster van “Fragile”. Yes is momenteel op tournee, waarbij drie albums, namelijk “The Yes Album”, “Close To The Edge” en “Going For The One” integraal geheel gespeeld worden.
    Website: http://yesworld.com/.

    MONUMENT 1
    Autumn Chorus - Rosa
    Van "The Village To The Vale" (Fading Records / Altrock, 2012)

    Meng de sfeervolle, licht dromerige klanken van de Amerikaanse band Fleet Foxes, met het gevoel voor melodie van Britse folk met traag naar climaxen opbouwende postrock van Sigur Ros en je krijgt de muziek van de Britse band Autumn Chorus. Hun debuutalbum "The Village To The Vale" verscheen uiteindelijk in 2012, nadat de muziek al een tijdje circuleerde in een beperkte eigen beheer oplage. De band is intussen al weer druk aan het werk aan de opvolger van dat album. Het debuut kan intussen nog wel wat extra aandacht gebruiken in de vorm van de langste track van het album.
    Website: http://autumnchorus.bandcamp.com/.

    LIVE-TIP
    Saga – Six Feet Under
    Van het album “20/20” (Edel, 2012)

    De Canadese progressieve rockband Saga heeft sinds de oprichting van de band in 1977 tot heden, vaak over de wereld getoerd. De mannen hebben al meerdere awards gewonnen en er zijn wereldwijd al ruim 8 miljoen albums verkocht. De muziekstijl wordt gedefinieerd door prominente gitaarriffs, vaak in harmonie met een synthesizer en complexe keyboardmelodieën. De titel “20/20” van het laatst verschenen studio-album, uit 2012, refereert aan het feit dat het het 20ste album is dat de band uitgebrengt, maar het is ook een gelukswens aan Jim Gilmour, die een oogoperatie heeft moeten ondergaan tijdens Saga's laatste Europese toer. “20/20” is jargon voor perfect zicht.
    Website: http://sagaontour.moonfruit.com/.

    LIVE-TIP
    Anima Mundi – Toward The Adventure
    Van "Jagannath Orbit" (Musea, 2008)

    Anima Mundi werd in 1996 opgericht door vijf vrienden, die elkaar hadden ontmoet op het conservatorium. Binnen enkele jaren wist de band in eigen land bekendheid te vergaren. Achtereenvolgens verschenen de albums “Más Allá” (demo, 1999), “Septentrión” (2002) en “Jagannath Orbit” (2008). De definitieve doorbraak kwam in 2010 toen “The Way” werd uitgebracht. Het album kreeg lovende recensies. In 2011 kwam Anima Mundi voor het eerst naar Europa. Anno 2013 is de band terug in Nederland en presenteert een nieuw album in de Boerderij! Anima Mundi's zanger Carlos Sousa verliet onlangs de band vanwege persoonlijke en familie-omstandigheden. Emmanuel Pirko Farrath is aangetrokken als nieuwe zanger. Farrath is al lange tijd een goede bekende van de band.
    Website: http://www.animamundimusic.com/site/.

    LIVE-TIP
    Riverside – Cybernatic Pillow
    Van het album “Rapid Eye Movement” (InsideOut, 2007)

    Riverside is een progressieve rockband uit Warschau, Polen. In 2001 richtte Piotr Grudzinski (die gitaar in Unarmed speelde), Piotr Kozieradzki (de drummer van Domain) samen met geluidsman Jacek Melnicki, die allen een voorliefde voor progressieve rock en heavy-metal hadden, een band op. Nadien voegde Mariusz Duda (ex-Xanadu-lid) zich bij hen, en ze veranderden hun naam in Riverside. Riverside speelt op vrijdag 26 juli op de eerste dag van de Zwarte Cross in Lichtenvoorde en ook nog op 21 september in de Vorstin, Hilversum.
    Website: http://riversideband.pl/en/ .

    HERUITGAVE / JAZZROCK
    Nova - Golden Sky Boat
    Van "Wings Of Love" (Arista, 1977 / Northworld 2013)

    Nova was een Italiaanse jazzrockgroep uit de jaren '70, niet te verwarren met de Nederlandse synthesizer-act van het decennium erna. Het tweede album "Vimana" is wellicht het bekendst, door de medewerking van ritmesectie van Brand X, namelijk bassist Percy Jones en drummer Phil Collins, plús Mahavinsnu Orchestra-drummer Narada Michael Walden. De Brand X-connectie is op album nummer drie "Wings Of Love", verdwenen, Walden keerde terug als producer. En waar hij in zijn eigen werk na z'n jazzrocktijd diep in de funk en soul dook, is ook "Wings Of Love" een stuk funkier. Maar het kan ook gewoon de tijdsgeest zijn, want de composities zijn gewoon van gitarist Corrado Rustici, soms met hulp van andere bandleden. Naast de rol van Rustici is vooral de rol van saxofonist/fluitist Elio D'Anna prominent.
    Meer info, o.a.: http://en.wikipedia.org/wiki/Nova_(Italian_band).

    HERUITGAVE
    Mystery CD9 Heaven Can Wait
    Van "Destiny?" (Unicorn Records, 1998 / 2009)

    De Canadese groep Mystery maakt de laatste jaren prachtig symfonische platen, die door het Yes-avontuur van zanger Benoit David een breder publiek vinden dan ooit tevoren. Maar Mystery is al zo'n twee decennia actief. Al lang voor Benoit David in de peiling was, had Mystery- en Unicorn Digital-baas Michel St. Père al een aantal CD's gemaakt met Gary Savoie als zanger. Zoals dit "Destiny?" uit 1998. Het album werd in 2009 heruitgegeven met bonus-track, die we voor vanavond voor u hebben geselecteerd. De song "Heaven Can Wait" heeft dezelfde kwaliteiten als de rest van de plaat, die sowieso weinig onderdoet voor het latere Mystery-werk met Benoit David. Ook in 1998 maakte Michel St-Père al warme symfonische rock met een volle, brede keyboardsound, waarover zijn vette gitaarsound uitstekend gedijt. Zanger Gary Savoie had een prima stem - hij verraadt in z'n uithalen een hardrock-achtergrond (denken we).
    Website: http://www.unicornrecords.com/mystery/.

    ALBUM VAN DE MAAND / MONUMENT 2
    Sound Of Contact – Möbius Slip
    Van: "Dimensinaut" (InsideOut, 2013)

    Geïnteresseerden in progressieve rock kan het bijna niet ontgaan zijn dat dit album eraan te komen zat. Met behulp van het teaserfilmpje met het futuristische ruimteschip dat ook de cover siert, werd flink geplugd. Wat is er aan de hand? Het gaat hier om de band van Simon Collins, zoon van Phil en net als pa drummer én zanger. Co-leider is Dave Kerzner, die zijn geld verdient met zijn gerenommeerde geluidenbank Sonic Reality en daarnaast speelde met Kevin Gilbert en recent Lo-Fi Resistance. Hij leerde Simon Collins kennen tijdens de repetities voor de laatste Genesis-tournee in 2006. Kerzner verzorgde namelijk Tony Banks' keyboardgeluiden. Het klinkte meteen tussen Simon en Dave, ze bleken dezelfde muzikale helden te koesteren en dezelfde droom te hebben: een conceptalbum in de beste symfo-traditie, maar wel helemaal van deze tijd. Liefhebbers kunnen we zeker aanraden om de thread over dit album op het forum Progressive Ears te volgen, want Kerzner is daar een zeer fanatieke poster op - het verrijkt en verdiept het luisteren naar "Dimensionaut". De apotheose van het album is het 20 minuten lange 'epic' "Möbius Slip". Het is ook het hoogtepunt. Zeer afwisselend, sterk gecomponeerd en met een breed arsenaal aan sferen (met Kerzners achtergrond bijna evident) en ook flitsend drumwerk van Collins.
    Website: http://www.soundofcontact.com/ ;
    Thread op Progressive Ears: http://www.progressiveears.org/forum/.

  • Sunday 02 June 2013 Show No. 1044

    NIEUW
    Soord, Bruce with Jonas Renkse - Pretend
    Van "Wisdom Of Crowds" (Kscope, 2013)

    "Wisdom Of Crowds" is een samenwerking tussen Pineapple Thief-voorman Bruce Soord en Katatonia-zanger Jonas Renkse. Soord zorgde voor alle muziek en bespeelt ook alle instrumenten, Renkse zingt. Stilistisch zijn er duidelijke overeenkomsten met recent Pineapple Thief-werk. Verschil is wel dat de rol voor triphop-achtige elektronica groter is. In enkele van de songs zijn enkel geprogrammeerde ritmes te horen. Het maakt dit een album dat een brug slaat tussen triphop en postprog. Jonas Renkse zingt vrijwel altijd vrij ingehouden, wat bijdraagt aan de melancholieke sfeer van "Wisdom Of Crowds". Het lange slotnummer "Flows Through You" heeft een hypnotiserend, bij vlagen noisy, tussenstuk dat wel wat doet denken aan Archive, ook zo'n act die geheel eigen genre-hybrides creëert. Wij kiezen voor een van de meer symfonische stukken, met fraai gitaarwerk van Soord en een pompeus eindstuk met Mellotronkoorsamples.
    Website: http://www.kscopemusic.com/wisdomofcrowds/.

    NIEUW
    Versteegh, Daniel – You'll Rise From These Ashes In The Spring –
    How We Were Young
    Van "Metanoia" (Shepherd Songs / Rough Trade, 2013)

    De Beste Singer-Songwriter Van Nederland is momenteel op TV, terwijl de grootste talenten uit de vorige serie hun debuutalbums op de markt brengen. En dan hebben we het over Douwe Bob en Daniel Versteegh. Vanavond aandacht voor het albumdebuut van die laatste, "Metanoia". Versteegh timmert al langere tijd aan de weg. Zo won hij de Grote Prijs van Nederland in de categorie singer-songwriter, hij werd uitgeroepen tot 3FM Serious Talent en werkte hij mee aan het album van Lorrainville. Producer Wouter Budé zorgt voor een dergelijke kleurrijke - soms elektronisch, soms akoestisch - maar altijd smaakvolle aankleding dat we met recht van progressieve singer/songwriter-pop kunnen spreken. Daarbij doet zijn prachtige stem ons denken aan Jim Moray. "You'll Rise From These Ashes In The Spring" is een lied met een raadselachtige sfeer, gecreëerd middels fraaie gitaartokkels en... spooky Mellotronspel door gastspeler Ruud Peters, tevens eigenaar van het instrument in kwestie.
    Website: http://www.danielversteegh.nl/.

    NIEUW
    Renaissance – Symphony Of Light
    Van “Grandine Il Vento” (eigen beheer, 2013)

    Afgelopen jaar kwam het nieuws dat Renaissance-gitarist en -bandleider Michael Dunford plotseling overleden was. Na jaren van afwezigheid aan het albumfront werd net de laatste hand gelegd aan een nieuwe plaat, die nu eindelijk verkrijgbaar is via de Renaissance-website. Naast Dunford is natuurlijk Annie Haslam van de partij - zonder haar is er geen Renaissance – maar dan houdt het ook op wat originele leden betreft. De bezetting word gecompleteerd met een aantal muzikanten waar Haslam al jaren mee werkt, waaronder de toetsenisten Rave Tesar en Jason Hart. Hamvraag is natuurlijk: haalt de nieuwe plaat het aloude niveau? Kort door de bocht schiet het album zeker platen als “Azure d'Or” (1979) of “Time-Line” (1983) voorbij en doet met zeker een goede gooi naar het niveau van het topwerk uit de jaren zeventig. Vooral het openingsstuk kan zich hiermee meten. Maar om albums als “Ashes Are Burning” of “Scheherazade” voorbij te streven is bijna onmogelijk. Wat overblijft is echter een zeer aangenaam en goed album wat zeker de Renaissance-vlag hoog houdt. En het is ook goed om te horen dat de band heeft besloten verder te gaan. Laten we hopen dat ook de groep een keer de oceaan oversteekt voor wat Europese shows.
    Website: http://renaissancetouring.com/band/.

    HERUITGAVE
    Banco Del Mutuo Soccorso - Miserere Alla Storia (live)
    Van "Darwin! - Mixato e Rimasterizzato + Live (2012)" (1973/2012, RCA/Sony Music)

    In 2012 vierde een van de grote Italoprogbands uit de jaren '70, Banco Del Mutuo Soccorso, het 40-jarig bestaan van zijn twee eerste albums, het naar de band genoemde eerste en het meest beroemde van de groep, "Darwin!". Vorig jaar verscheen er al een digibook met én een geremixte en geremasterde versie van het debuut én als extra een vorig jaar opgenomen integrale live-versie. Nu krijgt "Darwin!" dezelfde behandeling. De live-opname is gemaakt in het Romeinse amfitheater van Cassino en laat een band horen met nog twee originele leden. Het zijn wel de belangrijkste: zanger Francesco Di Giacomo en toetsenist Vittorio Nocenzi. Zij waren in 1972 ook verantwoordelijk voor alle teksten en muziek. De stem van Francesco is nog uitstekend, Nocenzi's spel ook, maar zijn toetsengeluidenpalet doet helaas soms wat plastic aan. "Miserere Alla Storia" is een fraai buitenbeentje op het album: een grotendeels instrumentaal stuk met een theatraal uitgesproken tekst en een prachtige klarinetsolo, gevolgd door niet minder meeslepend gitaarwerk in de climax.
    Website: http://www.bancodelmutuosoccorso.it.

    NIEUW
    Egonon - Lacrime Di Luce
    Van "Risveglio" (eigen beheer, 2013)

    Egonon is een eigenzinnige en eclectische Italiaanse band, die zeker progressief te noemen is, maar niet in de traditionele zin van het woord. Elementen uit de rijke historie der Italoprog zijn zeker te ontwaren, maar men verweeft dat men invloeden wereldmuziek (uit o.a. India) en schuwt soms ook een korte metal-plaagstoot niet. Ook zijn er korte passages die doen denken aan esoterische jazz van het ECM-label. Hoofdman is Fabio Caló, die zo'n typische emotievolle Italiaanse tenor heeft in de traditie van Aldo Tagliapietra (Le Orme) en Francesco di Giacomo (Banco, ook in deze uitzending te horen). Qua prog-invloed dient ook zeker King Crimson genoemd. Zowel de dromerige kant (inclusief zweverige Mellotron) als de manische kant van die band vindt z'n weerslag in Egonons muziek. In "Lacrime Di Luce" is een aantal van die elementen terug te horen.
    Website: http://www.egonon.it/eng/home.html.

    HERUITGAVE / JAZZROCK
    Energy - Porta Marina
    Van "Energy" (Harvest, 1974 / Original Music Records, 2012)

    Net als veel andere bands in het begin van de jaren zeventig was het Zweedse Energy beïnvloed door Mahavishnu Orchestra. Op het in de EMI-studio's in Stockholm opgenomen titelloze album wist men de energie van die grootheid goed te benaderen met een soms hardrock- en southernrockachtige benadering, hoewel uit de composities wel degelijk veel gevoel voor melodie sprak. Energy had qua toetsen met slechts Fender Rhodes, orgel en piano tot zijn beschikking evenwel minder apparatuur dan MO, waardoor het geluid wat kaler, directer overkwam. Denk daarbij aan het werk van Isotope zonder Moogs en synthesizers. Er is verder niet veel bekend over de band, al duiken enkele leden wel in andere eveneens kort bestaande formaties. Eén van de tracks prijkte in 2007 wel op de verzamelbox “The Essence Of Swedish Progressive Music 1967-1979: Pregnant Rainbows For Colourblind Dreamers”, naast nummers van onder andere Kaipa en Samla Mammas Manna.
    Enige info is te vinden op de site over Zweedse progressieve muziek: http://esp.paullee.ru/e.htm.

    LIVE-TIP
    Toto – Isolation
    Van “Falling In Between – Live” (Eagle, 2007)

    Toto bestaat alweer 35 jaar, dus is het tijd voor feest! Al vanaf de oprichting eind jaren ‘70 scoorde de band hit na hit. Wie kent de klassiekers “Africa” en “Rosanna” niet? De groep verkocht ruim 35 miljoen albums, won zes Grammy Awards en werd opgenomen in de Hall of Fame. Toto komt in de bezetting Steve Lukather, David Paich, Steve Porcaro, Joseph Williams, Simon Philips en Nathan East naar de Ziggo Dome in Amsterdam, op 8 juni aanstaande. “Falling In Between – Live” is het vierde live-album van de band, uitgebracht in 2007. Het werd live opgenomen in Le Zenith in Parijs. Toen was Bobby Kimball overigens de zanger van dienst. We gaan luisteren naar een live-versie van “Isolation”. Het is het titelnummer van het album uit 1984 waarop wéér een andere zanger te horen was, namelijk Fergie Frederiksen.
    Website: http://www.totoofficial.com/.

    LIVE-TIP
    Marathon - Patterns Of A Landscape
    Van “Live” (eigen beheer, 1999)

    Marathon by ENorm treedt op vrijdag 7 juni op in de DRU Cultuurfabriek met een ruim tweeënhalf uur durend concert. Tien jaar lang lagen de meeste songs van Marathon op zolder stof te vangen. De broers Ronald en Eric ten Bos waren na het uiteenvallen van Marathon de band ENorm begonnen. Die groep is regelmatig in het nieuws, zoals onlangs nog met een hartverwarmende actie rond de ontroerende single “Zoe”. Maar het leek hen ook gaaf om de Marathon-nummers weer tot leven te wekken en die te combineren met het ENorm-repertoire en de beste songs van hun muzikale helden. De set heeft dan ook voor ieder publiek wat wils: van Genesis tot Alan Parsons, van “Old & Wise” tot “Kayleigh” en van pop via rock tot progressief. Special guest tijdens het concert is de sopraan Karin Hertsenberg. Wij kiezen vanavond voor het prachtige “Patterns Of A Landscape” van het debuut “The First Run” (1994), maar dan in de vijf jaar later uitgebrachte live-versie. Aldwin geeft aan dat het nummer hoog in zijn top 100 aller tijden staat, dus daarom verdient het een herhaling in onze uitzending.
    Website: http://www.enormmusic.com.

    WERELD VOL MUZIEK / VOOR ONS NIEUW
    Special Providence - Babel Confusion
    - The Incredible Flower
    Van "Soul Alert" (Hunnia Records, 2011)

    Soms vraag je je af waarom bepaalde bands niet veel bekender worden dan ze feitelijk zijn op dit moment. Special Providence is daar een voorbeeld van. De albums van deze Hongaarse band zijn grotendeels aan het Nederlandse progpubliek voor bij gegaan en dat is op zijn zachtst gezegd erg jammer, aangezien de stijl waar in Special Providence opereert toch een grote mate van populariteit heeft. We moeten dan denken aan een melodieuzere variant op de muziek van Planet X of een instrumentale versie van Dream Theater. En hoewel alle leden van de band tot het legioen van de beste Hongaarse muzikanten behoren is het met name toch wel toetsenist Zoltan Csery die de hoogste ogen gooit met zijn Manfred Mann-achtige toetsensolo's.
    Website: http://specialprovidence.eu/.

    WERELD VOL MUZIEK
    Wallumrød, Susanna - Jeg Vil Hjem
    - I En Mørk Natt
    Van "Jeg Vil Hjem Til Menneskene : Susanna Wallumød Synger Gunvor Hofmo" (Grappa, 2011)

    Xymphonia heeft in het verleden al enkele malen aandacht besteed aan het werk van Susanna Wallumrød. Met name haar platen met Susanna And The Magical Orchestra vielen op door de verrassende covers van uiteenlopende acts als Rush, Joy Division en Leonard Cohen. Ook als Susanna bracht ze enkele platen uit volgens hetzelfde recept: covers en eigen werk, hoewel daarop het eigen werk steeds meer domineerde. Onder haar volledige naam nam ze in 2011 "Jeg Vil Hjem Til Menneskene" ('Ik wil naar huis gaan naar de mensen' - tevens de titel van Hofmo's eerste werk in 1946) op, waarop ze gedichten van de Noorse schrijfster Gunvor Hofmo voorzag van zelf geschreven composities. Het resultaat is net als "Wild Dog", haar laatste album als Susanna, minder atmosferisch dan we gewend zijn. De gitaren zijn meer naar voren geschoven, maar kenmerken zich nog steeds door subtiliteit. Dat de toetsen ook nog steeds belangrijk zijn toont I En Mørk Natt, waarin Mellotron-achtige klanken sfeerbepalend zijn. Overigens maakte Wallumød in datzelfde jaar ook nog een plaat met harpiste Giovanna Pessi, getiteld "If Grief Could Wait" (ECM, 2011), waarop ze op een klassieke wijze ondersteund door viola da gamba en het Zweedse volksmuziekinstrument nickelharpa liederen van Henry Purcell, Leonard Cohen en Nick Drake vertolkt, samen met enkele eigen tracks. Voorwaar een veelzijdige artieste, die momenteel in het voorprogramma van Bonny "Prince" Billy optreedt.
    Websites: http://www.susannamagical.com/
    en http://en.wikipedia.org/wiki/Gunvor_Hofmo.

    ALBUM VAN DE MAAND
    Sound Of Contact – Closer To You
    Van “Dimensionaut” (InsideOut, 2013)

    Het was weer een moeilijke keuze wat deze maand het album van de maand zou worden. Goede progressieve rockplaten verschijnen er namelijk in overvloed! Het feit dat “Dimensionaut” een debuut is van een nieuwe band heeft Sound Of Contact een streepje vóór gekregen. De band rond Simon Collins en Dave Kerzner heeft net een korte Europese tour onder zijn veren, maar komt deze zomer terug voor een optreden tijdens het Night Of The Progs Festival op de Loreley. Verder is men al weer gestaag aan het schrijven met materiaal voor een tweede album. We gaan nu nog niet voor de epic van de plaat, het bijna 20 minuten durende “Möbius Slip”, maar voor de ballad “Closer To You”, dat een van de vele gezichten van de plaat weergeeft.
    Website: http://www.soundofcontact.com/.

    LIVE-TIP / EINDNUMMER
    Shadow Gallery – New World Order
    Van het album “Tyranny” (Magna Carta, 1998)

    De Amerikaanse band Shadow Gallery is begin jaren tachtig opgericht .Van Shadow Gallery verschenen 6 studio albums. De band wordt vergeleken met de bands Dream Theater en Symphony X. Kenmerkend voor de Shadow Gallery-muziek: de albums hebben vaak een concept of verhaal en de nummers zijn vaak lang, met uitgebreide instrumentale middenstukken. Shadow Gallery speelt op de eerste dag van de 15de editie van het Prog Power Europe festival, die van 4 tot en met 6 oktober zal plaatstvinden Sjiwa te Baarlo. Dit jaar zullen veertien bands optreden: twee op vrijdagavond, en zes op zowel zaterdag als zondag. Zoals eerder gezegd: Shadow Gallery speelt dus op de vrijdag. Op die vierde oktober speelt ook Damian Wilson. Op de overigen dagen zullen o.a. Enchant en Wolverine aantreden. In eerste instantie werd ook Gate6 aangekondigd, naast ENorm een andere band met Marathon-wortels, maar die groep heeft afgezegd wegens tijdgebrek.
    Websites: http://www.shadowgallery.com/
    en http://www.progpowereurope.com/ .
  •