-
Sunday 26 Mei 2013 Show No. 1043
-
Sunday 12 Mei 2013 Show No. 1042
-
Sunday 05 Mei 2013 Show No. 1041
NIEUW
Sound Of Contact - Cosmic Distance Ladder
- I Am (Dimensionaut)
Van "Dimensionaut" (InsideOut, 2013)
Geïnteresseerden in progressieve rock kan het bijna niet ontgaan zijn
dat dit album eraan te komen zat. Met behulp van het teaserfilmpje met
het futuristische ruimteschip dat ook de cover siert, werd flink
geplugd. Wat is er aan de hand? Het gaat hier om de band van Simon
Collins, zoon van Phil en net als pa drummer én zanger. Co-leider is
Dave Kerzner, die zijn geld verdient met zijn gerenommeerde
geluidenbank Sonic Reality en daarnaast speelde met Kevin Gilbert en
recent Lo-Fi Resistance. Een contract met prog-label InsideOut en de
genoemde namen doen een puur symfo-album vermoeden, maar da's toch niet
helemaal waar. De eerste helft van dit conceptalbum (ja, dat dan weer
wel) bevat nl. de nodige compacte catchy songs, zij het wel met
symfo-tic. Hoogtepunt is evenwel het 20 minuten lange 'epic' "Möbius
Slip": een afwisselend, sterk gecomponeerd stuk, dat een breed arsenaal
aan sferen laat horen - met Kerzners achtergrond verwacht je ook niet
anders - en ook flitsend drumwerk van Collins. Dat stuk gaan we vast
nog wel een keer laten horen, we kiezen nu voor enkele van de meer
progressieve stukken van de eerste helft. Sound Of Contact maakte
vorige week zijn Nederlandse podiumdebuut tijdens het Progdreams
II-festival. Het lukte daar nog niet om de kolossale
geluidsarchitectuur die de band met hulp van Genesis-producer Nick
Davis op CD laten horen even indrukwekkend naar het podium te vertalen.
Hopelijk is men daar op het Night Of The Prog Festival in Sankt
Goarshausen op 13 juli inmiddels bedrevener in. Website: http://www.soundofcontact.com/.
NIEUW
Days Between Stations - No Cause For Alarm (Overture)
- Eggshell Man
Van "In Extremis" (Eigen Beheer, 2013)
In 2008 stond het debuut van Days Between Stations bovenaan in het
jaarlijstje van één van de Xymphoniamedewerkers. Met het onlangs
verschenen "In Extremis" doet de rond het duo Oscar Fuentes Bills en
Sepand Samzadeh gevormde formatie wederom een gooi naar een
topnotering. Dit keer werd de hulp ingeroepen van
producer/drummer/zanger Billy Sherwood, bassist Tony Levin, toetsenist
Rick Wakeman en gitarist Peter Banks, terwijl XTC-zanger Colin Moulding
op één track te gast is. Toch hebben deze grote namen geen inbreuk
gedaan op de eigen sound van de band. De eerste cd werd omschreven als
"Porcupine Tree in een Floyd-mood tijdens een postrockperiode inclusief
ambiente fratsen". De nieuwe plaat is beduidend symfonischer en ondanks
dat de vocalen nu een belangrijke rol vervullen, blijft de
instrumentatie voorop staan. Mooi uitgesponnen gitaarsolo's (niet
zelden met flink wat "slide"), Mellotronbijdragen, MiniMoog-escapades,
orkestrale partijen en ingetogen pianostukken vormen de bouwstenen voor
een indrukwekkende plaat, die gestoken is in een Paul Whitehead-hoes en
die deels opgedragen is aan de vlak na de opnames overleden Peter
Banks. Website: http://daysbetweenstations.com/.
NIEUW
Nosound - Paralysed
Van "Afterthoughts" (Kscope, 2013)
Op dit vierde full-length album met nieuw materiaal heeft centrale man
Giancarlo Erra een voorname rol toebedeeld aan de drums van Chris
Maitland (ex-Porcupine Tree). Zijn roffelende fills laten zich niet
onder de van Erra bekende, ruim aanwezige atmosferische geluidstapijten
schoffelen. Met als gevolg dat Nosound nu eerder klinkt als vroege
Porcupine Tree dan als een doorslag van No-Man. Nog immer is het
uiterst melancholiek wat ons geboden wordt, in breed uitwaaierende
sferen waarin je heerlijk kunt verdrinken. Naast Maitlands drums duiken
uit de mix soms andere fraaie gastpartijen op, zoals de cello van
Marianne DeChastelaine. Zelden klonk Erra intenser dan in hoogtepunt
"Paralysed", met een zielsplijtende gitaarsolo als kers op de taart,
voordat Erra een passage in zijn moedertaal prevelt. Het album is
uitgevoerd als fraai digiboek met ook een DVD-A/DVD-V met onder andere
een 5.1-surround mix. Website: http://nosound.net/.
NIEUW
Jupiter Society – Enemy March
Van “From Endangered To Extinct” (Fosfor Creation, 2013)
Een klein thema van de uitzending vanavond is op science fiction
geïnspireerde prog. Zie ook Sound Of Contact. Maar waar Sound Of
Contact het in de meer melodieuze hoek zoekt. gaat Jupiter Society meer
richting prog metal. Carl Westholm en zijn band leiden ons door een
wereld aan het eind van het bestaan van de mensheid. Vanaf het intro
trillen de dubbele bass-drums door je huiskamer, aangedikt met
opera-achtige zang en dreigende gitaarriffs. Het ruimtelijk klinkende
toetsenwerk maakt het dan weer meer symfo. Natuurlijk is een
vergelijking met bands als Within Temptation of Ayreon snel gemaakt.
Echter, de toon is bij Jupiter Society donkerder en dreigender. En dat
is ook passend bij het thema. “From Endangered To Extinct” is alweer
het derde album van deze groep. Naast Carl Westholm ontwaren we veel
prominenten, waaronder leden van Opeth, Evergrey, Candlemass en
Carptree. We zouden zeggen: maak je gordels vast en bereid je voor op
een heftige trip. Website: http://www.jupitersociety.se .
LIVE-TIP
Rush – The Wreckers
Van het album “Clockwork Angels” (Anthem 2012)
Het Canadese trio Rush behoort tot de grootheden uit de
muziekgeschiedenis. De mannen draaien al mee sinds 1968 en brachten met
“Clockwork Angels” afgelopen jaar hun twintigste studioplaat uit (het
cover-album “Feedback” meegerekend). Voor het eerst in de
Rush-geschiedenis heeft het gehele album een conceptuele samenhang.
Naast de rustpunten biedt Rush echter ook ouderwets progvuurwerk. De
groep ging naar aanleiding van het verschijnen van dit album ook op
tournee en die brengt Rush op 2 juni naar het Ziggo Dome. Website: http://www.rush.com/.
LIVE TIP
Amplifier - Mary Rose
Van het album “Echo Street” (Kscope 2013)
“Echo Street” is het vierde album van de Britse post-progband
Amplifier. Het staat garant voor sfeervolle composities en filosofische
teksten. Het album begint met brommende versterkergeluiden:
toepasselijk bij een band genaamd 'Amplifier'. De band is op 14 juli te
aanschouwen op het Night Of The Prog Festival in Sankt Goarshausen,
ofwel op de Loreley. Website: http://www.amplifiertheband.com/.
NIEUW
Wintergatan - Sommarfagal
Afkomstig van "Wintergatan" (Sommerfagal Records, 2013)
Wéér een nieuwe verfrissende band uit Zweden, waar halen ze het toch
vandaan! Wintergatan baarde al de nodige opzien met een aantal
vernuftige videos op Youtube en nu is dan eindelijk het debuutalbum
uit. En wat blijkt: in essentie is het een project opgezet door
multi-instrumentalist Martin Molin, waaraan hij de afgelopen drie jaar
heeft gewerkt. Het resultaat is dat er nu een album ligt en hij een
band om zich heen heeft gevormd om het ook live te kunnen brengen.
Muzikaal is het een bijna dansbare vorm van instrumentale prog waarin
instrumenten als klokkenspel, vibrafoon, accordeon en het hakkebord
(een soort citer) blikvangers zijn, aangevuld met de nodige synths, bas
en drums. Websites: http://www.wintergatan.net/ en http://youtu.be/SBK2AF-NdVA.
ALBUM
VAN DE MAAND / LIVE-TIP
Deep Purple – Above And Beyond
Van "Now What?!" (EAR Music / Edel, 2013)
Deep Purple. Ouwemannengroep toch? Hoewel: op tournee zijn de heren nog
immer vrijwel non-stop. Nieuwe platen verschenen echter mondjesmaat.
Die waren nooit slecht: ambachtelijk, maar niet wereldschokkend. En dat
vonden de heren zelf ook. Daarom werd producer Bob Ezrin ingeschakeld.
Die heeft bewezen vaak bands (o.a. Pink Floyd, Alice Cooper, Kiss) tot
topprestaties aan te zetten. En wat ons betreft is het plan vrij goed
geslaagd! Zó goed, dat we "Now What?!" tot Album Van De Maand Mei
hebben verkozen. Het aloude hardrock-element heeft vaker dan ooit
plaatsgemaakt voor een veel symfonischer geluid. Toetsenist Don Airey
blijkt zich een behoorlijk Keith Emerson-achtige stijl te hebben
aangemeten, die de band goed staat. Ook compositorisch klinkt het gros
van het materiaal doorwrocht. Het zou kunnen dat het overlijden, in
2012, van mede-oprichter Jon Lord, de groep nog eens op de eindigheid
van het aardse bestaan heeft gewezen. Ofwel: Als je iets goed wilt
doen, doe het dan meteen. Now! Waarvan acte. Het album is opgedragen
aan Lord. Op 19 oktober 2013 in de IJsselhallen in Zwolle. Website: http://www.deeppurple.com/.
IN MEMORIAM 1 –
Trevor Bolder
David Bowie – Life On Mars?
Van “Hunky Dory” (RCA, 1972)
Afgelopen weekend stierf bassist Trevor Bolder op 62-jarige leeftijd.
Hij leed al een tijd aan kanker, maar er waren goede vooruitzichten.
Het nieuws dat hij toch is bezweken aan de ziekte kwam dus toch
onverwacht. Trevor Bolder is het meest bekend van zijn tijd met David
Bowie als een van de Spiders From Mars. Hij speelde dus ook mee op het
fameuze album “Ziggy Stardust And The Spiders From Mars”. Onder
progliefhebbers is hij echter het meest bekend als bassist van Uriah
Heep, tot welke band hij in 1976 toetrad. In eerste instantie tot 1981:
nadat de band implodeerde was Trevor een jaar te vinden in Wishbone Ash
(net als eerder bij Uriah Heep als vervanger voor John Wetton!). In
1982 maakte Uriah Heep een doorstart en Trevor is vanaf die tijd een
vaste waarde in deze band. We gaan echter niet naar een nummer van the
Heep luisteren, maar naar het nummer wat hem zeker onsterfelijk maakt
als muzikant: “Life On Mars?” Meer info: http://en.wikipedia.org/wiki/Trevor_Bolder.
IN MEMORIAM 2
– Ray Manzarek
The Doors – The Crystal Ship
Van het debuut “The Doors” (Elektra, 1967)
Ray Manzarek, toetsenist en mede-oprichter van The Doors , is afgelopen
week op 74 jarige leeftijd overleden aan kanker. Terwijl Jim Morrison
het 'gezicht' van de band was, kunnen de bijdragen van Manzarek niet
genoeg worden vermeld. Ray creëerde op zijn keyboard een aantal van de
meest iconische riffs uit de muziekgeschiedenis. In een band zonder
bassist, speelde hij ook de baspartijen op zijn zijn keyboard. Ray
vormde in 1965 The Doors samen met gitarist Robby Krieger, drummer John
Densmore en zanger Jim Morrison. De groep bracht zes succesvolle albums
uit tussen 1966 en de dood van Morrison in 1971. The Doors probeerde
door te gaan zonder Morrison, maar al snel beseften ze dat het gewoon
niet hetzelfde meer was en men stopte in 1973. Ray Manzarek vormde
samen met met Krieger en zanger Ian Astbury in 2002 "The Doors of the
21st Century" waarmee men op tournee ging. Het is misschien
vanzelfsprekend om nu “Light My Fire “of “The End” te laten horen; we
doen het echter met het ingetogen en tekstueel zeer toepasselijke “The
Crystal Ship”. Website: https://thedoors.com/.
ACTUEEL
White Willow -Till He Arrives
Van "Ignis Fatuus" (The Laser's Edge, 1995)
Binnenkort verschijnt er een heruitgave van het debuut van White
Willow, "Ignis Fatuus". Naast een uiteraard remaster zal er ook een
extra schijf worden aangeboden, waarop demo's, live-opnames, een cover
van King Crimsons “Moonchild” en destijds niet op de plaat verschenen
nummers. “Ignis Fatuus” was destijds een soort verzameling los
opgenomen tracks, waarop nog het sterkst de folk-roots van de Noren te
horen was. De combinatie van oude instrumenten met Moogs en Mellotrons
gaf dan ook een behoorlijk unieke sound, die op latere platen
langzaamaan uit het karakter van de muziek van White Willow verdween
ten faveure van meer progressieve rock-georiënteerd materiaal. Als
introductie op de nieuwe uitgave, draaien we nog een korte song van de
originele uitgave. Zo gauw de remaster er ligt, zullen we beslist
aandacht aan besteden in Xymphonia. Website: http://www.whitewillow.info/.
OBSCURITEITJE
Netherworld – Isle Of Man
Van “In The Following Half-Light” (Eigen Beheer / Musea, 1981 / 2002)
Netherworld uit San Francisco is voor Amerikaanse begrippen een
relatief laatkomer in de underground scene. Hoewel de band in 1975
begon, werd pas in 1981 een LP gemaakt. En dit is te horen. Naast de
klassieke invloeden van Genesis (12-snarige gitaar en Mellotron) heeft
de band ook het compacte van de bands uit het Verenigd Koninkrijk. Denk
hierbij bijvoorbeeld aan Twelft Night of, dichter bij huis, Kansas en
Styx. Helaas bleef het bij één album, dat mede dankzij het werk van
Jerry van Kooten op CD is verschenen bij Musea. Door het veranderen van
het muzikale landschap in de jaren '80 viel de band uit elkaar. Ten
tijde van de CD-heruitgave is er een website gemaakt met meer info over
de band. Zo kun je er de geschiedenis van Netherworld kan lezen. Website: http://www.netherworldmusic.com .
SLOTNUMMER
Lifesigns - Lighthouse
Afkomstig van "Lifesigns" (Esoteric Antenna, 2013)
Lifesigns is een project rond toetsenist John Young, drummer Martin
Beedle en bassist Nick Beggs. Het heeft muziek opgeleverd die zowel
uiterst toegankelijk is, maar ook genoeg 'diepgang' heeft om het
herhaaldelijke luisterbeurten bevredigend te houden. “Lighthouse” is de
opener van het album: het stuk begint heel atmosferisch, om zich daarna
naar een soort lichte Yes-sound te
ontwikkelen en uiteindelijk een heerlijk zwaar symfonisch slot te
krijgen. Website: http://www.cherryred.co.uk/shopexd.asp?id=3965.
ALBUM VAN DE MAAND / OPENER / LIVE-TIP
Deep Purple - Weirdistan
Van "Now What?!" (EAR Music / Edel, 2013)
Deep
Purple. Ouwemannengroep toch? Hoewel: op tournee zijn de heren nog
immer vrijwel non-stop. Nieuwe platen verschenen echter mondjesmaat.
Die waren nooit slecht: ambachtelijk, maar niet wereldschokkend. En dat
vonden de heren zelf ook. Daarom werd producer Bob Ezrin ingeschakeld.
Die heeft bewezen vaak bands (o.a. Pink Floyd, Alice Cooper, Kiss) tot
topprestaties aan te zetten. En wat ons betreft is het plan vrij goed
geslaagd! Zó goed, dat we "Now What?!" tot Album Van De Maand Mei
hebben verkozen. Het aloude hardrock-element heeft vaker dan ooit
plaatsgemaakt voor een veel symfonischer geluid. Toetsenist Don Airey
blijkt zich een behoorlijk Keith Emerson-achtige stijl te hebben
aangemeten, die de band goed staat. Ook compositorisch klinkt het gros
van het materiaal doorwrocht. Het zou kunnen dat het overlijden, in
2012, van mede-oprichter Jon Lord, de groep nog eens op de eindigheid
van het aardse bestaan heeft gewezen. Ofwel: Als je iets goed wilt
doen, doe het dan meteen. Now! Waarvan acte. Het album is opgedragen
aan Lord. Het pakkende "Weirdistan" heeft niet alleen een
onweerstaanbaar doorlopend bass-riffje, maar ook een lekker gemene,
scherp klinkende synth-soli van Don Airey, die vervolgens passend van
repliek wordt voorzien door Steve Morse' niet minder venijnige gitaar.
Op 19 oktober 2013 in de IJsselhallen in Zwolle.
Website: http://www.deeppurple.com/.NIEUW
Shadow Circus - Make Way For The Big Show
Van "On A Dark And Stormy Night" (10T Records, 2012)
Shadow Circus is een Amerikaanse band die in 2006 op werd gericht door
gitarist-toetsenist John Fontana en zanger David Bobick. Dit "On A Dark
And Stormy Night" is het derde album: een conceptalbum gebaseerd op de
fantasy-roman 'A Wrinkle In Time' van Madeleine L'Engle. De muziek laat
op zich niets nieuws horen, maar recombineert wel handig allerlei
elementen uit het rijke progverleden - en dan doelen we in dit geval
vooral op de seventies. De dreigende sfeertekeningen van Pink Floyd,
thema's die aan Genesis doen denken, majestueuze bombast à la Procol
Harum en orkestrale toetsenpartijen à la Emerson Lake & Palmer en
Triumvirat. Soms gaat het er net als bij die laatste band zo stevig aan
toe dat er eigenlijk sprake is van hardrock. Waar wat ons betreft wel
wat op aan te merken valt is de vlakke, beperkte zang van David Bobick,
die enige sprankeling ontbeert. Dat is niet iedereen met ons eens, want
iO Pages-recensent Leo Hoekstra vindt zijn stem juist uitstekend passen
bij het bandgeluid. Hij gaf het album een Vette Krent-beoordeling.
Website: http://www.shadowcircusmusic.com/.
NIEUW
Riverland - Riverland
- Pictures
Van "Riverland" (Secret Entertainment, 2013)
Zanger Mikko Heino en
gitarist/programmeur Roni Seppänen vormen het alternatieve folk-duo
Riverland. Ze debuteerden onlangs met een titelloos mini-conceptalbum,
waarop zeven songs staan, die te omschrijven zijn als atmosferisch
singer/songwriter-materiaal, licht progressieve en psychedelische rock
en akoestische pop. Een optimistische CD over het helpen van mensen en
verliefd worden. De plaat is in zijn geheel te beluisteren op de
website van Riverland, maar wij hebben er vast de voor ons symfonische
hoogtepunten uitgepikt voor u.
Website: http://www.riverland.fi/.
NIEUW
Half Past Four – Rise
Van “Good Things” (eigen beheer, 2013)
Half Past Four is een
progband, die afkomstig is uit Toronto en die met “Good Things” zijn
tweede album uitbrengt. “Good Things” is een zeer afwisselend album
geworden. Het ene moment horen we heavy riffs à la Dream Theater,
afgewisseld met King Crimson-motiefjes om vervolgens in Yes- achtige
vocalen te worden ondergedompeld. Muziek van dit kaliber verdient een
goede front-persoon en die heeft de band zeker in zangeres Kyree
Vibrant, die de complexe muziek niet in de weg zit maar juist aanvult.
En dat de band humor heeft en dit ook nog in een muzikaal geniaal
stukje muziek weet te gieten, bewijst “Spin The Girl”: een waar
brouwsel van salsa, jazz-rock en prog-metal. We gaan echter luisteren
naar “Rise”, waarin de meeste ingrediënten van de muziek van Half Past
Four goed naarvoren komen.
Websites: http://www.halfpastfour.com
en http://halfpastfour.bandcamp.com/.
NIEUW
Aranis - Gentlemen Of Leisure
- Bulgarian Flying Spirit Dances
Afkomstig van "Made In Belgium" (Home Records, 2012)
Twee
weken geleden was een Xymphonia-afvaardiging aanwezig op het
ProgResiste festival in Soignies (België). De muzikaal vreemde eend in
de bijt op dat festival was het Belgische gezelschap Aranis. Feitelijk
een kamermuziekgroep, die echter muziek maakt die eigenlijk precies
tussen allerlei muzikale werelden in valt: het is geen rock, maar ook
geen klassiek, maar ook geen folk. En dat doet Aranis al meer dan 10
jaar. De muziek is geschreven door bassist Joris Vanvinckenroye maar op
het meest recente album “Made In Belgium” worden ook stukken vertolkt
van collega-componisten zoals Wouter Vandenabeele, Wim Mertens en
Daniel Denis. En dan valt alles op zijn plaats en is het duidelijk dat
Aranis in de voetsporen treed van illustere voorgangers als Present en
Univers Zero. We gaan twee stukken van “Made In Belgium” laten horen.
Eerst “Bulgarian Flying Spirit Dances” van de hand van Univers
Zero-leider Daniel Denis, voorafgegaan door een stuk van Wim Mertens,
“Gentlemen of Leisure”, met daarin Trey Gunn (ex-King Crimson) als gast
op touch guitar.
Website: http://www.aranis.be/.
NIEUW
Honeychurch – Never
Van “Will You Be There With Me” (eigen beheer 2013)
Honeychurch is
een band rond Shilough en Larissa Hopwood. De muziek die deze band
maakt zweeft tussen de folk, lichte psychedelica, indie-pop en
misschien zelfs hier en daar een lichte dosis krautrock in. Dit
resulteert in een heerlijk dromerige plaat, die is geproduceerd door
Echolyn-gitarist Brett Kull. Ook klinkt er een zekere americana-invloed
door in de muziek die soms doet denken aan het oude werk van The Eagles
of Crosby, Stills, Nash & Young, waar de slide-gitaar heerlijk
wordt gebruikt. De song die u nu gaat horen, “Never” is naar eigen
zeggen een metalballad à la Honeycurch en de song wordt dan ook
uitgeluid middels een heerlijke gitaar solo.
De gehele plaat is te beluisteren op Bandcamp en we kunnen een ieder
aanraden zich onder te dompelen in de heerlijk rustgevende klanken van
Honeychurch.
Website: http://honeychurch.bandcamp.com.
NIEUW
Joe Satriani – I’ll Put A Stone On Your Cairn
– A Door Into Summer
Van het album “” (Epic Records / Sony Music, 2013)
Joe Satriani
wordt gezien als een van de grootste gitaristen van eind 20ste en begin
21ste eeuw. Door zijn techniek en karakteristieke composities heeft hij
veel respect afgedwongen. Satriani begon met gitaarspelen op de dag dat
Jimi Hendrix overleed. Na enkele jaren besloot hij om gitaarles te gaan
geven om brood op de plank te krijgen. Steve Vai, Kirk Hammett
(Metallica) en David Bryson (Counting Crows) zijn enkele leerlingen die
de technieken van het gitaarspel van hem hebben geleerd. In 1986 kwam
zijn eerste volwaardige album uit. “Unstopabble Momentum” is het 14de
studioalbum van Satriani, waarop hij wordt bijgestaan door drummer
Vinnie Colaiuta, toetsenist Mike Keneally en bassist Chris Chaney. Op
dit album is er weinig ruimte voor het space-achtige futuristische
gitaarwerk zoals we die vinden op veel van zijn recente albums. Hij
keert stilistisch weer terug naar de periode van zijn titelloze album
uit 1995 en laat gitaarwerk horen dat uitblinkt om z'n mooie
helderheid. Op 6 juni speelt Satriani met z'n band in 013 Tilburg en op
8 juni in de Oosterpoort te Groningen.
Website: http://www.satriani.com .
LIVE-TIP
In het Pinksterweekend vindt in Raalte het Ribs &
Blues-festival plaats. Zondag en maandag staan, zoals de naam al
aanduidt, in het teken van de blues, met o.a. Popa Chubby en Walter
Trout, maar voor de liefhebber van iets progressievere muziek is de
openingsavond, zaterdag 18 mei, interessant. Dan treden namelijk achter
elkaar DeWolff, 10CC en Level 42 aan. De eerste twee brengen we
vanavond aan de orde.
Website: http://www.ribsenblues.nl
DeWolff – Pick Your Bones Out Of The Water
Van het album “Orchards/Lupine” (REMusic, 2011)
De gebroeders Van
de Poel vormen in 2007 samen met Robin Piso DeWolff en winnen een jaar
later de landelijke finale van de Kunstbende. Het is direct duidelijk
dat de drie jonge mannen, toen nog pubers, over talent beschikken.
Inmiddels heeft het trio drie albums en een EP vol volwassen rock
gemaakt. Het vroegste werk van DeWolff heeft veel weg van die van
rockbands die dik 40 jaar geleden furore maakten, zoals Deep Purple,
Cream, Led Zeppelin en Pink Floyd. Op hun laatste album zijn ook
invloeden van o.a. T-Rex te horen.
Website: http://dewolff.nu/.
LIVE-TIP
10CC - I'm Mandy, Fly Me
Van de DVD “Clever Clogs - Live In Concert 2007” (Bright Vision
Entertainment, 2008)
De
DVD “Clever Clogs” bevat een uit 2007 van de bezetting, die ook Ribs
& Blues aandoet.
Graham Gouldman is de enige van 't oorspronkelijke kwartet, zij het dat
hij wel wordt bijgestaan door twee essentiële krachten uit de
post-Godley & Creme-jaren: gitarist Rick Fenn en drummer Paul
Burgess. De overige muzikanten zijn ook ervaren rotten die uitstekend
aansluiten bij deze makers van clevere, typische Britse, progressieve
seventiespop. Op de DVD besteedt Gouldman ook aandacht aan z'n jonge
jaren, toen hij hits schreef voor beatgroepen als Herman's Hermits en
The Hollies. Dikke kans dat hij dat zaterdag ook doet. Leuk detail is
dat er een interview is toegevoegd met de recent overleden Storm
Thorgerson (Hipgnosis), die vertelt over zijn vele hoesontwerpen voor
de band.
Website: http://www.10ccworld.com/.
NIEUW /
LIVE-TIP
Fish - Jigsaw
Van "Gone Fishing - Leamington Spa Convention 2012" (Fishheadsclub.com,
2013)
Niet
alleen Marillion, maar ook ex-voorman Fish houdt regelmatig meerdaagse
fanclubconventies. Zoals oktober vorig jaar in Leamington Spa. In de
uitgebreide reclamecampagne die eraan vooraf ging werd niet nagelaten
te benadrukken dat hét zou gebeuren: het legendarische vroege
Marillion-epic "Grendel" zou opnieuw opgevoerd worden! En aldus
geschiedde. In een wat omlaag getransponeerde versie, want Fish' stem
is flink wat hoog verloren sinds 1982... In september komt Fish voor
vier optredens naar Nederland, o.a. op 18 september in Paradiso,
Amsterdam. Meer details in de concertagenda. Dan is het nieuwe album
"Feast Of Consequences" inmiddels uit. Op de conventie werden daar al
enkele nummers van gespeeld in nog niet geheel voltooide versies. Twee
ervan zijn op deze set te vinden. Op Fish' website en op Facebook doet
de rijzige Schot uitgebreid kond van de voortgang van het album. Zo
heeft Mark Wilkinson een prachtige deluxe editie ontworpen, die
ongeveer 25 pond zal gaan kosten. Wij kiezen van de live-set een
aangenaam klinkende versie van "Jigsaw". De synthesizermelodie die in
de versie op "Fugazi" (1984) zo leidend is, ontbreekt en is door Foss
Pattterson vervangen door smaakvolle piano-akkoorden. 'Good old' Frank
Usher volgt met een fijne gitaarsolo. Hij is in Fish' band intussen
opgevolgd door Robin Boult, waarmee hij in de beginjaren van Fish'
solo-carrière een gitaartandem vormde. Fish' poging om die tandem te
her-installeren is met het vertrek van Usher dus helaas mislukt.
Website: http://fishheadsclub.com/.
LIVE-TIP
Opeth - Burden
Van het album “Watershed” (Roadrunner, 2008)
Mikael Akerfeldt
heeft tegenwoordig de metal afgezworen en zijn groep Opeth dus ook.
Want Akerfeldt schrijft zo ongeveer alles, bespeelt meerdere
instrumenten en zingt. Zíngt ja, want ook de grunts zijn afgezworen.
Opeths laatste studio-album "Heritage” is mede-geproduceerd door Steven
Wilson (Porcupine Tree) en dat is te horen, want het is een bijzonder
gedetailleerde productie.
En laat nou dezelfde Steven Wilson de headliner van de eerste dag van
het Night of the Prog festival zijn en Opeth de headliner van de tweede
dag. Het festival vindt plaats op de Loreley bij Sankt Goarshausen aan
de rijn, ruim 3 uur rijden van Almelo, op 13 en 14 juli. Wij draaien
overigens een song van het al wat oudere “Watershed”. Websites: http://www.opeth.com/
en http://www.wiventertainment.com.
WERELD VOL
MUZIEK
Af Ugglas, Peder - Decisions
- Exile
Van "Beyond" (Opus 3, 2007)
Peder af Ugglas is een Zweedse
producer, sessiemuzikant, gitarist en multi-instrumentalist, die voor
Opus 3 twee prachtig klinkende Super Audio CD's maakte: "Autumn
Shuffle" uit 2005 en "Beyond" uit 2007. De ruimtelijke muziek, die
vooral in de 4.1 (!) surroundmix fraai tot uiting komt, is te
omschrijven als een versmelting van Snowy White, Mark Knopfler, Eric
Clapton en Mick Taylor. Super-relaxte, bluesy rock, met veel gevoel
voor sfeer. Met name door de begeleidende toetsenpartijen en
akoestische geluidseffecten heb je soms het gevoel naar een onder
pseudoniem uitgebracht introvert soloalbum van David Gilmour te
luisteren. Voor de nummers "Decisions" en "Exile" werd Af Ugglas
weliswaar geïnspireerd door de schrijver Vilhelm Moberg, het klokgeluid
in eerstgenoemde track verwijst toch ook nadrukkelijk naar Pink Floyds
"Time". Voor deze twee SACD's maakte de Zweed in 2001 "Ohörd Filmmusik"
met muziek voor kunsttentoonstellingen, terwijl er daarna nog twee
albums verschenen, "Peder af Ugglas" (2010) en "No 4" (2012).Websites: http://www.opus3records.com/
en http://www.pederafugglas.se/ (helaas alleen in het Zweeds).
WHAT HAPPENED
WITH...
May, Nick – Cry Of A Tide
Van “Whimwise” (AMP records, 2005)
Nick May is geen onbekende in de
prog scene en draait al sinds begin jaren '80 mee. Een van zijn eerste
bands was Tamarisk, maar ook was Nick een van de leden van Jadis, vlak
na de doorstart. Helaas voor hem moest hij het veld ruimen voor John
Jowitt. Kort hierop zagen we hem terug als bassist van The Enid, waarin
hij een behoorlijk aantal jaren actief was. Met The Enid nam hij onder
andere “Tripping The Light Fantastic” op. Hieropvolgend begint May aan
eigen composities te werken voor het project “Whimwise”. De invloeden
van The Enid zijn zeker blijven hangen en met “Whimwise” maakt Nick
muziek die hetzelfde orkestrale karakter heeft als het genoemde
Enid-album. Whimwise is in eerste instantie een echt soloproject
waardoor we wel een beetje de interactie met andere muzikanten missen.
Uitgezonderd de drums, die door ex-Tamarisk-drummer Steve Harris zijn
ingespeeld, is alles door Nick verzorgd. Whimwise intussen wel een
“echte band” geworden, waarin we naast May meer bekenden kunnen
tegenkomen. Whimwise heeft een dynamische line-up die bij ieder concert
anders kan zijn. Onder andere Landmarq-toetsenist Gonzalo Carrera en
zangeres Alquimia hebben al in Whimwise gespeeld.
Website: http://www.whimwise.com/.
SEVENTIES
PFM - Il Banchetto
Afkomstig van "Per Un Amico" (Numero Uno, 1972)
Met al het nieuwe
materiaal dat er uitkomt willen we de ware klassiekers nog wel eens
vergeten. En tot onze verbazing hebben we het opzienbarende “Il
Banchetto” van het tweede album van de legendarische Italiaanse groep
Premiata Forneria Marconi nog nooit gedraaid. Het misschien wel het
meest ambitieuze stuk van het album verenigt pastorale passages met
licht-jazzy delen en het lijkt zelfs even als of Wendy Carlos op haar
Moog-synthesizers een gastrol vervult.
Website: http://www.pfmpfm.it/.