IN HET NIEUWS
Enid, The – Gateway
Van “Shining – Arise And Shine III” (Operation Seraphim, 2012)

Afgelopen week werd bekend, dat het prestigieuze concert van The Enid dat met The Orchestra of the Swan zou worden gegeven in Watford op 10 november, níet doorgaat, wegens te weinig belangstelling. Om niet in grote schulden te komen heeft de band dit met veel pijn moeten beslissen. The Enid vertoonde zijn gebruikelijke klasse om zoveel mogelijk mensen die al kaarten hadden gekocht persoonlijk telefonisch op de hoogte te stellen. Er zal voor diegenen die tóch naar Watford gaan een luistersessie van het nieuwe album “Invicta” worden georganiseren. En deze week begon nog zo mooi, met de boodschap dat “Invicta” klaar is. Het album is dan ook al te bestellen via de website en er zijn op die site al vier korte stukjes te beluisteren. “Gateway” is oorspronkelijk afkomstig van “Tripping The Light Fantastic” (1994), maar deze versie komt van het onlangs verschenen “Shining”, met heropgenomen stukken die laten horen wat de huidige bezetting live neerzet. Veel van dit werk heeft u op live kunnen horen bij het feest ter gelegenheid van onze 1000ste uitzending, alwaar The Enid optrad.
Website: http://www.theenid.co.uk/.

NIEUW/WERELD VOL MUZIEK/DAG VAN DE STILTE
Bluvertigo - Hidden Track Alice: Morire D'Amore Bluvertigo: Troppe Emozioni
Van: - Alice: "Samsara" (Arecibo/Artists First, 2012)
- Bluvertigo: "Metallo Non Metallo" (Columbia, 1997)

De Italiaanse zangeres Alice heeft negen jaar na het laatste studioalbum "Viaggio In Italia" eindelijk weer een nieuwe plaat uit, getiteld "Samsara". Hoewel ze af en toe nog teruggrijpt op rustige elektronische beats, is er dit keer weer meer akoestisch werk te horen. Mede geproduceerd door Steve Jansen is “Samsara” een plaat geworden die qua sfeer enigszins teruggrijpt naar de tijden dat deze voormalige Japan-slagwerker, samen met onder andere collega Richard Barbieri, het geluid van Alice mede bepaalde. Andere musici waarmee Alice gewerkt heeft, zijn de leden van de band Bluvertigo. Bluvertigo bracht in de jaren '90 een zogenaamde 'chemische trilogie' uit: albums met namen uit de chemie. Op één daarvan, "Metallo Non Metallo", heeft Alice een gastrolletje. De muziek van de heren heeft verwantschappen met onder andere King Crimson, Andrea Chimenti, Altered State en synthi-pop. Het nummer waar Alice als achtergrondzangeres te horen is, “Troppe Emozioni”, bevat na een paar minuten stilte, een intrigerende zogenaamde hidden track, waarmee we ons blokje beginnen. De stilte voor de verborgen track is één van de aspecten die genoemd werden in een artikelreeks in de Volkskrant over vandaag, zondag 28 oktober: de dag van de stilte.
Websites: http://www.myspace.com/bluvertigo en http://www.alice-officialwebsite.com/.

NIEUW
Glass Hammer - Our Foe Revealed
- Toward Home We Fled
Van "Perilous" (Arion Records, 2012)

Ondanks dat zanger Jon Davison sinds begin dit jaar ook de frontman van Yes is, houdt Glass Hammer z'n ijzeren regelmaat vast. Immers: "Cor Cordium" verscheen precies een jaar na "If" en weer precies een jaar later is er "Perilous". Verschil is wel dat de Roger Dean-achtige hoezen van de voorgangers nu zijn ingeruild voor een gotisch ontwerp. Dat past bij het concept van het album. We hebben namelijk te maken met een verhalend concept-album in 13 delen, dat een 19de eeuwse gotische sfeer ademt (denk Edgar Allan Poe, Arthur Conan Doyle). Aan het muzikale concept is evenwel niet veel veranderd, want net als op de twee voorgangers denk je eigenlijk 'gewoon' naar Yes te luisteren, ook omdat veel gitaarlijntjes ook nogal Steve Howe-achtig aandoen. Of door de huge klinkende rinkelende baspartijen. Of de vloeiende keyboardloopjes, zoals aan het begin van "Our Foe Revealed". Hoe het ook zij: Glass Hammer is er in geslaagd een boeiend werkstuk af te leveren vol sfeerwisselingen en enerverende muzikale landschappen (veelal op Hammond-ondergrond, maar ook met Mellotron-tapijten) en soli. Website: http://www.glasshammer.com/.

NIEUW
Seven Waters – Curse Of The Dark Moon
Van de mini-CD “Pathfinder” (eigen beheer, 2012)

Seven Waters is een symfonische metalband die het progressieve geluid niet schuwt. De vijf leden van de band Seven Waters zijn afkomstig uit Gelderland en Overijssel. De band is in 2010 ontstaan na een initiatief van gitarist Bert Irmin en Zangeres Karen Leijzer, ondertussen is Irmin (die de band door tijdgebrek moest verlaten) vervangen door Michiel Leijzer. Alhoewel de muziek van Seven Waters niet altijd in ons programma past zijn er zeker raakvlakken. Dat is ook het geval bij het stuk dat u zo gaat horen, “Curse Of The Dark Moon”: catchy melodieën worden gecombineerd met vrouwelijke vocalen en gitaarsolo’s.
Website: http://www.sevenwaters.nl.

NIEUW
Róisín O - Climb High - Hold On
Van "The Secret Life Of Blue" (3ú Records, 2012)

De naam Róisín O zal weinigen nog wat zeggen. Haar moeder is wél haast een levende legende te noemen: de Ierse folkpopzangeres Mary Black. Afgelopen maand was Róisín op tournee met haar moeder in Nederland. Ze zat in haar achtergrondkoortje en verzorgde daarnaast het voorprogramma, want Róisín O bracht haar eigen debuutalbum mee, dat na afloop van de tournee nu ook in de winkel te koop is. Haar muziek lijkt niet veel op die van haar moeder, hoewel haar stem op die van de jonge Mary Black zou lijken. Róisíns muziek is eerder als 'progressieve pop' te omschrijven en licht qua sfeer eerder in het verlengde van iemand als Vienna Teng. Prachtig gearrangeerd, gevoelvol, maar nooit overdreven gezongen - leidend tot een muziek met een fijne warme gloed. Website: http://roisino.com/.

VAN EIGEN BODEM
Van Eck - Obsession
Afkomstig van "Van Gogh By Van Eck" (Private Sounds, 2005)

Diederick van Eck is een zakenman die zanger werd. Nadat hij goed geboerd had in de financiële sector, ging hij zijn passie achterna en stortte zich op de muziek. Dat heeft tot nu toe geresulteerd in een succesvol productiebedrijf voor nieuwe media en “Van Gogh By Van Eck”, een conceptalbum over het leven van de schilder Vincent van Gogh. Een smaakvol geheel dat ons doet denken aan het ingetogener werk van Ten Sharp en ook wel een beetje aan het album “The Sirens” van Van Otterdyke. Interessant is, dat als gevolg van dit project en het feit dat zanger Diederick van Eck betrokken is bij de Erik Hazelhoff Roelfzema Stichting, het creatieve team achter dit album ook de teksten en muziek voor de succesvolle musical “Soldaat Van Oranje” heeft mogen maken. En dan hebben we het over tekstschrijver Pamela Phillips Oland en componist/producer Tom Harriman.
Officiële site: http://www.vangoghbyvaneck.com/.

LIVE-TIP
Silhouette - Moods
Van het gelijknamige album “Moods” (Progress Records, 2009)
RPWL- Beyond Man And Time
Van het gelijknamige album “Beyond Man And Time” (Soulfood, 2012)

Natuurlijk kennen de liefhebbers van prog -en symfo de Duitse band RPWL. Begin dit jaar bracht de band "Beyond Man And Time" uit, een conceptalbum dat door zowel de pers als door het publiek met gejuich werd ontvangen. Als nooit tevoren weet de band zijn unieke mix van (epische) pop, artrock en progressieve rock op dit album neer te zetten. RPWL komt op 2 november aanstaande naar De Lakei in Helmond. Het voorprogramma wordt verzorgd door Silhouette, een getalenteerde band uit eigen land. Met hun muziek grijpen deze heren voornamelijk terug naar meer klassieke progbands uit de jaren zeventig en tachtig zoals Marillion en Gentle Giant. Check hun nieuwe album "Across The Rubicon" en je weet wat we bedoelen... Nog een nieuwtje over RPWL: het nummer “Somewhere In Between” is nu in de volledige, lange versie online verkrijgbaar via bijvoorbeeld iTunes. De band heeft het nummer moeten inkorten om op het album “Beyond Man And Time” te passen. Het zal ook in de lange versie gespeeld worden tijdens het concert in de Lakei, op vrijdag 2 november dus.
Websites: http://www.silhouetteband.nl/site/ /
http://www.rpwl.de/cms/ /
http://www.lakeihelmond.nl/.

LIVE-TIP
Marillion – Gaza
Van “Sounds That Can´t Be Made” (Intact, 2012)

Nadat het een maandje heeft kunnen bezinken, is dit een mooi moment om het nieuwe Marillion-album, zo vlak voor het concert in Enschede, wederom onder de aandacht te brengen. “Sounds That Can't Be Made” is een album dat overduidelijk de lijn voortzet die Marillion in de laatste jaren heeft ingezet. Maar waar het vorige album “Happiness Is The Road” (2008) af en toe wat te veel voortkabbelde, weet “Sounds That Can't Be Made” de draad weer op te pakken die met “Marbles” was ingezet. Ook horen we zelfs wat trekjes van “Brave” (1994) terug. Zelfs na 30 jaar dienst weet de band nog te vernieuwen en het spannend te maken. Gitarist Steve Rothery en toetsenist Mark Kelly experimenteren weer lekker met geluiden. Het nummer dat het meest de discussie opzweept is “Gaza”: naast de lengte van 17 minuten is het onderwerp - het leven op de Gazastrook, gezien door de ogen van een Palestijns meisje - nogal controversieel. Het is misschien niet een van Marillions beste epics, maar er worden zeker nieuwe dingen gedaan en de vertellende vorm zorgt ervoor dat je wel direct in het nummer gezogen wordt. Voor de rest levert zanger/tekstschrijver Steve Hogarth wat teveel liefdesliedjes en vooral de dagboekvertelling “Montréal” is iets te lang. Dat neemt niet weg dat “Sounds That Can't Be Made” een sterk album is geworden. In november is de band live te bewonderen, let wel: er zijn alleen nog kaarten voor Enschede op 19 november.
Website: http://marillion.com/.

IN HET NIEUWS
Anyone's Daughter - Swedish Nights Afkomstig
van "Anyone's Daughter" (Intercord, 1980)

Na het nog al breedsprakige debuutalbum “Adonis” (1979) koos de Duitse band Anyone's Daughter ervoor om zijn symfonische rockgeluid op haar tweede, titelloze album uit 1980, te vatten in kortere bondige songs. De schatplicht aan Camel ligt daar door wat minder voor de hand maar duikt soms toch nog wel op. Goed nieuws is dat het Duitse label Tempus Fugit in november eindelijk dit album en de daar op volgende albums “In Blau” en “Neue Sterne” als ook de dubbelaar “Live” gaat heruitbrengen, voorzien van de nodige bonustracks.
Website: http://www.anyonesdaughter.de/.

UIT DE OUDE DOOS
Kestrel – In The War
Van “Kestrel” (Cube Records, 1975/Second Harvest, 2007)

Augustus vorig jaar draaiden we al wat van het enige album van de Britse band Kestrel. Heerlijk plaatje dat indertijd op het obscure Cube Records is uitgebracht en ondergesneeuwd werd door de grotere broers in het genre. Vandaar nog wat aandacht voor dit juweeltje. Wat Kestrel onderscheidt van andere bands is dat lekker in het gehoor liggende melodieën gecombineerd worden met verrassend zwaar symfonische stukken. “August Carol” is hier een goed voorbeeld van. Weinig bands wisten de fameuze Mellotron mooier te laten klinken dan Kestrel. Na de desillusie omtrent de minieme verkoop van het album, ging de band uiteen en vinden we gitarist Dave Black nog in de band van David Bowie terug. Ook had hij nog een hitje met zijn band Goldie. In 2007 werd het album door het label Second Harvest op CD uitgebracht, met een kort informatief stukje over de band.
Meer info, zie http://www.progarchives.com/artist.asp?id=1361.

PROGFOLK
Treacherous Orchestra - Sea Of Okhotsk
Afkomstig van "Origins" (2012, Navigator Records)

Treacherous Orchestra is een folkrockbigband met muzikanten uit Schotland en Ierland die al een aantal jaren actief is in het live-circuit aldaar, maar pas dit jaar zijn eerste studio-album heeft afgeleverd. Virtuoze instrumentale folkrock, gespeeld door een 12 man sterke band. En dan is het niet gek dat de track die we uitgekozen hebben zo waar een prog-gevoel heeft.
Website: http://www.treacherousorchestra.com/.

LIVE-TIP
Caravan - In The Land Of Grey And Pink
Van “In The Land Of Grey And Pink” (Deram, 1971)

Na acht jaar is de legendarische band Caravan uit Canterbury weer terug in ons land! De band treedt op zaterdag 27 oktober op in De Boerderij in Zoetermeer, in het kader van de Eerste Continentale Caravan Conventie, georganiseerd door CoCaCamp*, de verenigde fans op het Europees vasteland. De conventie omvat o.a. lezingen door Canterbury Scene-experts, uitwisseling, socio-analyse, parafernalia, workshops, een gezamenlijk diner, een fan-CD en meer. En uiteraard een hopelijk bloedstollend optreden door de band. Dit alles onder het motto: “The Sensation of Incaravanation”. Tijdens deze dag treden ook de Nederlandse progrockbands Lady Lake en Flamborough Head op. Beide bands spelen naast eigen werk ook werk uit de Caravan-catalogus. Alles over het programma van de conventie vindt je op de speciale CoCaCamp-website. Alleen de optredens ‘s avonds bijwonen, kan natuurlijk ook. Een kaartje geeft automatisch toegang tot het middagprogramma. Je komst melden bij CoCaCamp* wordt op prijs gesteld. (Bron: Boerderij Zoetermeer)
Websites: http://www.cocacamp.nl/ / http://www.caravan-info.co.uk/#/.

NIEUW
Fletcher, Lee - Is it Me (Or Is It You?)
- A Life On Loan
Van "Faith In Worthless Things" (Unsung Records, 2012)

Eerder dit jaar spraken we al lovende woorden over de cd "Propeller" van GRICE. Dat album werd geproduceerd door Lee Fletcher, die ook instrumentaal het nodige bijdroeg. Met deels dezelfde muzikanten debuteert Fletcher nu met "Faith In Worthless Things". Met name Markus Reuter heeft met zijn touch guitars weer grote invloed op de sound, bijgestaan door onder andere Steve Bingham op viool, Alan Burton op Uilleann Pipes en Low Whistle, Luca Calabrese op trompet en Jacqueline Kershaw op hoorn. Tevens is Robert Fripp op één nummer te horen. Grootste verschil met “Propeller” is evenwel zangeres Lisa Fletcher, inderdaad de vrouw van... Haar introverte, meerlaags opgenomen stem heeft in de verte wel wat van Barbara Gaskin. Muzikaal is dit album ook nog meer in de ambient geworteld dan “Propeller”, vooral omdat de korte songs klinken als op toon gezette gedichten. Toch blijft ook hier de link met de muziek Talk Talk, The Blue Nile, No-Man en vooral David Sylvian duidelijk hoorbaar.
Website: http://leefletcher.bandcamp.com/.

NIEUW
Schon, Neal - True Emotion
Van het album "The Calling" (Frontiers, 2012)

Journey-gitarist Neal Schon nam in slechts vier dagen tijd dit volledig instrumentale gitaaralbum op, met een triobezetting waarin oud-Journey-drummer Steve Smith te vinden is. Het is een gevarieerd album, met een aantal stevige rockers, maar ook meeslepende ballads, zoals bijvoorbeeld "True Emotion". Echte emotie horen we door in het snarenspel van dit zevende nummer van dit album, dat qua geladenheid niet onder doet voor de zevende nummers op Steve Vai's albums. Jazzrocktoetsenist Jan Hammer is te gast in twee nummers.
Website: http://www.schonmusic.com/.

NIEUW (voor Xymphonia dan)
Solstice - Cheyenne
Van “Kindred Spirits” (F2, 2011)

De eerste DVD-uitgave van Solstice is gemaakt na het uitkomen van de meest recente studioplaat “Spirit” in 2010. Deze oerneo-prog band was begin jaren tachtig een van de koplopers van de scene, maar wist die positie nooit te verzilveren. Dit resulteerde in een cultstatus bij zowel fans als muzikanten. Bewijs is dat Steven Wilson voor deze release is geïnterviewd als een van de bezoekers. Hoewel de roots in de prog liggen heeft Solstice een uniek geluid: mede door het vele vioolgebruik en de folk-inslag kan de band worden geschaard onder de free festival en hippie scene. Aangezien de band geen groot budget heeft is de DVD natuurlijk geen hoogstaande productie, echter wel zeer aangenaam om naar te kijken. Een van de oudjes in de set is “Cheyenne”, afkomstig van hét klassieke Solstice-album “Silent Dance” uit 1984. Verrassend genoeg hebben we het nog nooit gedraaid bij Xymphonia. Dat word nu recht gezet.
Website: http://www.solsticewebsite.com/.

NIEUW (voor Xymphonia dan) / IN HET NIEUWS
Larsson's Weaveworld, Lalle - Infinity Of Worlds
Afkomstig van "Infinity Of Worlds" (Reingold Records, 2010)

Met het eerste Weaveworld-album heeft de Zweedse toetsenist Lalle Larsson (o.a. van Karmakanic, Agents Of Mercy en Richard Hallebeek Project) een interessante mix van stevige progrock en jazzrock neergezet, een stijl die hij vervolgens nog verder heeft verfijnd op de, wat nu blijkt, de delen 2 en 3 van een trilogie van albums. De ontwikkeling die we horen op de Weaveworld-albums is dat we langzaam weg gaan van de instrumentale krachtpatserij en het meer en meer gaat om de goede composities, waarvan het titelstuk tevens het sluitstuk is op dit tweede Weaveworld-album. Alle albums zijn opgenomen met een vaste kern van muzikanten waar in we o.a. Flower Kings-bassist Jonas Reingold en ook de Nederlandse gitarist Richard Hallebeek aantreffen. Die horen we echter niet op het titelnummer, want daarin laat gitarist Stefan Rosqvist van zich horen. Deel 3 getiteld “Nightscapes” is zo juist verschenen en daarvan zullen we binnenkort zeker ook wat laten horen.
Website: http://www.reverbnation.com/lallelarsson.

(OP)NIEUW
Di Tollo, Maurizio - L'Uomo Trasparente
- Tannhauser
Van "L'Uomo Trasparente" (AMS/BTF.IT, 2012)

In aflevering 1001 draaiden we al muziek van “L'Uomo Trasparante”, 'de doorzichtige man', het solo-debuut van drummer/toetsenman Maurizio Di Tollo. Nu we de daadwerkelijke CD in handen hebben is hernieuwde aandacht op zijn plaats. Di Tollo speelde bij onder andere Moongarden, Finisterre, La Maschera Di Cera en Hostsonaten. Het idee was om een vintage progplaat te maken die toch modern klinkt. En daarin is hij behoorlijk goed geslaagd. Het toetsenspel wordt gedomineerd door piano en Moog, aangevuld met heerlijk gitaarspel en lijzige zang. Naast het ingetogen drumwerk en warme toetsenspel van Di Tollo is vooral het gitaarspel van gitariste Laura Marsano van het Italiaanse Quasar een lust voor het oor, terwijl ook La Maschere Di Cera-collega Andrea Monetti op fluit mooie dingen laat horen. Het conceptalbum “L'Uomo Trasparente”, waarin thema's en fragmenten subtiel herhaald worden, is overigens deels gebaseerd op het gelijknamige gedicht dat in het titelnummer wordt voorgelezen door de schrijfster ervan: Ksenja Laginja.
Website: http://mauditollo.com/.

NIEUW / LIVE-TIP / OPENER
Blunstone, Colin - Turn Your Heart Around
Van "On The Air Tonight" (Ennismore / Go Entertainment, 2012)

Zombies-zanger Colin Blunstone klinkt op z'n 67-ste nog net zo mysterieus-omfloerst als in de tijden van "She's Not There" en "Time Of The Season". Onlangs was hij met The Zombies nog in Oldenzaal, nu concentreert hij zich op zijn sololoopbaan. Na de klassieke kamerpop van "The Ghost Of You And Me" (2009) mag er op "On The Air Tonight" wat meer gerockt worden. Het album lijkt een eerbetoon te geven aan twee te vroeg overleden vrienden: van Duncan Browne zingt hij "Wild Places" en van Peter Bardens liefst twee songs: het titelnummer en de inswinger "Turn Your Heart Around". De oorspronkelijke versie stond op het album dat Bardens en Blunstone met Alan Parsons en zijn vaste muzikanten maakte onder de naam Keats. Deze heropname klinkt fris en knisperig, met een aanstekelijk live-in-de-studiogeluid. Op 10 november treedt Blunstone op in het Rabotheater in Hengelo.
Website: http://www.colinblunstone.co.uk.

LIVE-TIP
Lady Lake - No One Will Ever Know (Fare Thee Well)
Afkomstig van "Supercleandreammachine" (Musea, 2005)

Op 27 oktober vormt Lady Lake samen met Flamborough Head de support voor het eerste optreden van de Britse band Caravan in jaren. Dit alles in het kader van de eerste Continental Caravan Convention in de Boerderij te Zoetermeer. Het laatste echte studio-album van het van oorsprong Deventerse instrumentale trio is het naar Ad Vissers roemruchte radioprogramma genoemde “Supercleandreammachine”. Daarna is er voor diverse conceptprojecten van het Finse Colossus fraaie nieuwe stukken opgenomen, die hopelijk nog eens samen worden gebracht op een album.
Website: http://www.ladylake.nl/.

NIEUW / LIVE-TIP
Hackett, Steve - Blood On The Rooftops
- Ripples
Van "Genesis Revisited II" (InsideOut Records, 2012)

Zestien jaar na het eerste deel brengt de voormalige Genesis-gitarist Steve Hackett opnieuw een album met nieuwe uitvoeringen van Genesis-stukken, ditmaal zelfs in de vorm van een dubbelaar. Bij deel 1 ging het om radicale bewerkingen, die evenwel heel geslaagd uitpakten, zoals bijvoorbeeld de soulversie van "Your Own Special Way". Hoewel Hackett van deze opvolger waarschijnlijk meer werk heeft gemaakt, blijven de uitvoeringen nu toch nadrukkelijk meer in Genesis-traditie. Ondanks de toevoeging van klassiek-akoestisch instrumentarium hier en daar houdt Hackett zich nu min of meer aan de oorspronkelijke arrangementen. Ook heeft hij in de personen van Nad Sylvan (Agents Of Mercy) en Francis Dunnery (It Bites) zangers gevonden die de stemmen van Peter Gabriel en Phil Collins dicht benaderen. Begrijp ons niet verkeerd: de arrangementen zijn groots en het album klinkt werkelijk als door een ringetje te halen. En er wordt prachtig gespeeld. Ook al speelt drummer Gary O'Toole gewoon Collins' partijen na, hij doet het met swingende flair. Hij zingt ook "Blood On The Rooftops", met een stem als een jonge John Wetton. Meest bijzondere is echter de fraaie sopraansaxpartij van Rob Townsend. Ook "Ripples" klinkt door de zang van Amanda Lehmann echt anders. Laatstnoemden zijn vaste bandleden van Hackett, maar er zijn naast Sylvan en Dunnery nog meer meer gasten op het album te horen, zoals Steven Wilson, Neal Morse, Roine Stolt en Nik Kershaw. Hackett gaat ook op tournee n.a.v. dit album: op 17 april 2013 is hij met zijn band in Paradiso, Amsterdam, op 5 mei in de Luize-Alberts-Halle in Oberhausen.
Website: http://www.hackettsongs.com .

Wobbler - In Taberna
Van “Afterglow” (Termo Records, 2009))

Een band die in korte tijd volwassen is geworden is Wobbler. De groep bracht in 2005 zijn debuut “Hinterland” uit, met veelbelovende retroprog verwant aan de muziek van Änglagård. Helaas wist de band in die tijd nog niet live te overtuigen. Nu men wat volwassener is en meer ervaren, staat er echter een band die weet hoe het moet! En zo bleek Wobbler een van de meest dynamische bands op het Engelse Summer's End festival. “Afterglow” is een kort album met nummers die de band voor het debuutalbum “Hinterland” heeft geschreven, maar alleen als MP3 had verspreid. Het laten bezinken van de nummers was een goede keuze aangezien ze nu volwassener klinken en duidelijk de kwaliteit van “Hinterland” overstijgen. Hoewel een vergelijking met Änglagård wel op zijn plaats is, grijpt Wobbler meer terug naar meer conventioneler prog en horen wel ook invloeden van band als PFM of Gentle Giant terug. Duidelijk een van de best kept secrets uit Zweden.
Websites: http://www.wobblermusic.com/ (verouderd) en http://www.myspace.com/wobblermusic.

AKTUEEL
Landmarq - Walking On Eggshells
Van de bonusdisc van het album “Entertaining Angels – Special Edition” (eigen beheer, 2012)

De band Landmarq maakt bekend dat er een opvolger is gevonden voor Dave Wagstaffe, die kortgeleden de band verliet. De man achter de trommels is nu Daniel Martin. Hij geeft verder drumles en verdient tevens ook zijn geld als sessiemuzikant. (Bron: Progwereld) Eerder dit jaar verscheen na 8 jaar stilte eindelijk een nieuw studio-album van de Britse neoproggroep. Als je de special edition daarvan aanschaft, heb je met 100 minuten nieuwe muziek wel een substantiële goedmaker voor het lange wachten in huis.
Website: http://www.landmarq.net/.

AKTUEEL
The Tangent – Everyman’s Forgotten Monday
Van het album “Down And Out In Paris And London” (InsideOut Records, 2009)

The Tangent-voorman Andy Tillison maakte in een uitgebreide verklaring bekend dat hij de stekker uit de progrock formatie The Tangent heeft getrokken. Hij geeft aan dat er tal van redenen zijn om tot dit besluit te komen, maar één van de hoofdzaken is toch de financiële situatie rondom de band. Tevens zijn de economische ontwikkelingen niet in het voordeel van de band en neem dan ook nog in ogenschouw dat de bandleden ongeveer 400 kilometer van elkaar wonen. Door verschillende prioriteiten van de bandleden heeft The Tangent afgelopen zomer maar tweemaal opgetreden. Zelfs is de band sinds 7 juli jongstleden niet meer bij elkaar geweest. Toch verwacht hij dat in de toekomst de band met een nieuwe line-up zijn comeback in de progscene zal maken. (Bron : the Tangent)
Website: http://www.thetangent.org/.

OPENER
Tinyfish - Motorville Van “Tinyfish” (Lazygun Records, 2006)

Tinyfish is een Britse band rond Simon Godfrey (ja, de broer van de van Frost* bekende Jem), die langzaamaan meer bekendheid krijgt. De groep maakt duidelijk neo-prog met een poptintje. Hoewel er uit eenzelfde vaatje getapt wordt als door IQ, Pendragon en Galahad, heeft Tinyfish toch een eigenwijs geluid. Zo vermijdt de groep bijvoorbeeld bombast. We luisterden zojuist naar de opener van de debuutplaat die simpelweg “Tinyfish” heet. Website: http://www.tinyfish.org/.

NIEUW
Autumn Chorus, The - Thief Van "The Village To The Vale" (Falling Records / Altrock, 2012)

Recensent Robert Schuller bombardeerde het debuut “The Village To The Vale” van het Britse Autumn Chorus tot Vette Krent in iO Pages 110. Hij hoort een volstrekt uniek en intens geluid. Zonder overduidelijke muzikale verwijzingen, maar toch typisch Brits: “Beelden van het rustieke Engelse platteland, galmende kathedralen, klassieke orkesten en licht vervreemdende postrockklanken passeren de revue. Het kwartet rond zanger Robbie Wilson, die trouwens ook orgel, trompet en gitaar speelt, heeft een geweldige mix van prog, folk en postrock in elkaar gezet. Het eerste gedeelte van het album doet soms denken aan de sprookjesachtige muziek van Sigur Rós. Op de tweede helft staat iets gangbaarder prog, al doet de band ook hier iets eigens. Groots en dymamisch is het 16 minuten durende "Rosa". Oorstrelend!" Website: http://autumnchorus.bandcamp.com/.

NIEUW
Tom Brislin - Hurry up and smell the roses - I Hold A Candle van "Hurry Up And Smell The Roses" (eigen beheer, 2012)

Na jaren van spelen voor andere artiesten en opnemen en optreden met zijn powerpopprogband Spiraling was het tijd voor verandering. Brislin verhuisde naar Nashville en begon aan een soloalbum, gefinancierd door een zogenaamde Kickstarter-campagne. Het resultaat is “Hurry Up And Smell The Roses”, gevuld met, zijn woorden, cinematic pop. Wij horen er echter de geest van een wat proggier ingestelde Keane in door klinken en door het gebruik van de karakteristiek CP70 elektrische piano ook zeker Tony Banks. Een mooi integer album van een rasmuzikant. Website: http://tombrislin.com/.

NIEUW
L'Estate Di San Martino - Archivista - S.E.N.O. Van "Talsete Di Marsantino" (AMS, 2012)

L'Estate Di San Martino is een band uit de gloriejaren van de Italoprog, die net als veel collega's na jaren inactiviteit de laatste jaren weer van zich laat horen. “Talsete Di Marsantino”, een beetje flauw anagram van de bandnaam, is daar na “Febo” (2007) het tweede albumresultaat van. Het grootste deel van het album is instrumentaal en heeft een rustiek, pastoraal karakter. De rol voor de 12-snarige gitaar is groot en doet denken aan het werk van Genesis midden jaren '70 en vooral de eerste soloplaten van Anthony Phillips. Opvallend genoeg is Steve Hackett een van de gasten. De weinige vocalen worden ook verzorgd door niet-bandleden, namelijk de zangers Francesco Di Giacomo (van Banco) en Bernardo Lanzetti (de man met de aardappel in de keel die ooit zong bij PFM). Di Giacomo is met zijn theatrale vocalen te horen in "S.E.N.O", het afwisselende slotstuk van het concept, met o.a. fraai synthesizerspel. Paul Rijkens tipte de plaat in iO Pages 110/2012: “Dit is één van de beste Italiaanse bands, die de kwaliteit van bijv. PFM weet te evenaren." Officiële website: http://www.estatedisanmartino.it/.

DE ABACAB SUITE
Genesis - Naminanu - Dodo/Lurker - Submarine Van "Genesis 1976-1982" (Virgin, 2007) en "Abacab" (Vertigo, 1981/Virgin, 2007)

Op 6 oktober 1972, iets meer dan 40 jaar geleden, verscheen “Foxtrot”. Een kleine negen jaar later maakten drie van de muzikanten van Genesis die die klassieker maakten onder dezelfde groepsnaam “Abacab”. Een compleet ander album, al was het maar omdat er geen suite zoals op voorganger “Duke” op stond. Zoals op diverse forums te lezen is, was dat echter wel de bedoeling. “Naminanu” (uitgebracht als B-kantje van de single “Keep It Dark”) en “Submarine” (idem van “Man On A Corner”) vormden oorspronkelijk een epic met het uiteindelijk alleen op de plaat verschenen koppel “Dodo/Lurker”. Wat de precieze volgorde geweest is, lijkt nog ter discussie te staan. Velen plaatsen “Naminanu” juist achteraan. Qua compositie lijkt het echter mooier om met dit nummer te beginnen. PS. De beide B-kanten waren vóór het verschijnen van de kloeke Genesis-kubussen al te vinden op de longbox "Genesis Archive #2 - 1976-1992" (Virgin, 2000) Website: http://www.genesis-music.com/.

LIVE-TIP
Saga – Show And Tell Van "20/20" (Ear Music/Edel, 2012)

Saga klinkt anno 2012 gretig, geïnspireerd en bij vlagen behoorlijk stevig. De aloude vingervlugge gitaarloopjes van Ian Crichton in combinatie met het toetsenwerk van Jim Gilmour schitteren weer in volle glorie. Voeg daaraan de karakteristieke zang van de kortstondig verloren zoon Michael Sadler toe en alle ingrediënten zijn aanwezig voor een nummer zoals “Show And Tell”. Saga zal op 7 november optreden in De Boerderij te Zoetermeer. Website: http://sagaontour.moonfruit.com/.

LIVE-TIP
Holdsworth, Allan - Rainy Taxy Van Jon St. James: "Fast Impressions" (Enigma, 1986)

Zaterdag 20 oktober a.s. treedt Allan Holdsworth op in de Saxionzaal van Poppodium Atak in Enschede. Dit keer treedt hij op met meesterdrummer Virgil Donati en Anthony Crawford op bas. Het zijn twee van de vele musici waarmee de gitaarvirtuoos in zijn carrière heeft samengewerkt. Naast bekende bands als UK, The New Tony Williams Lifetime, Gong, Level 42 en Bruford, dook hij ook op met onbekenden. Jon St. James was zo iemand. Vooral bekend als soundtrackschrijver van o.a. de hitseries St. Elsewhere en Hill Street Blues en als producer maakte St. James ook twee a-typische synthipopalbums, “Trans-Atlantic” en “Fast Impression”. Op beide albums speelt Holdsworth twee nummers. Vooral omdat de LP's nooit op CD zijn verschenen blijven het obscure onderdelen in de uitgebreide discografie van Holdsworth. Websites: http://www.therealallanholdsworth.com/allanlive.htm en http://en.wikipedia.org/wiki/Jon_St._James.

LIVE-TIP
DeWolff – Voodoo Mademoiselle Van "IV" (REMusic, 2012)

Onlangs verscheen het derde volwaardige album van nog immer piepjong trio; met debuut-EP "DeWolff" (2008) meegerekend inderdaad plaat nummer vier. Ook nu grijpt de groep weer zwaar terug op de psychedelische rock en 'proto-prog' van rond 1970. De basis van Hammondorgel/elektrische gitaar/drums krijgt nu wel meer uitbreiding. Deden op "Orchards/Lupine" de bedwelmende klanken van de Mellotron al voorzichtig hun intrede, hier is het instrument regelmatig te horen en wordt het ook effectief ingezet in een pompeuze climax. Op 20 oktober treedt DeWolff op in de Grolschzaal van Atak, Enschede. Website: http://www.dewolff.nu/.

LIVE-TIP
Hammill, Peter - What's It Worth (live) Van "PNO GTR VOX BOX: Eighty-four Live Performances" (Fie!, 2011)

De Van Der Graaf Generator-voorman is weer helemaal in z'n uppie op tournee en fans weten dat er dan vanalles mogelijk is. Dit blijkt ook nu weer uit de setlijsten die van de huidige tournee opduiken, die per avond weinig overlap vertonen. Vorig jaar bleek het al uit de 7CD-box met 85 solo-opnamen uit een kleine drie jaar tijd, met zo'n 75 verschillende songs, afkomstig uit 's mans hele, in zo'n kleine 45 jaar ontstane oeuvre. "What's It Worth" is een gitaarsong, oorspronkelijk van zijn tweede soloplaat "Chameleon In The Shadow Of Night" (1973). Op dit moment treedt Hammill op in Zoetermeer; morgen, maandag dus, is hij nog te ondergaan in Tivoli De Helling in Utrecht. Website: http://sofasound.com/.

LIVE-TIP
Anathema – Untouchable Part 2 Van "Weather Systems" (Kscope, 2012)

Anathema’s onlangs verschenen album “Weather Systems” is wederom een album dat om zowel sfeer als emotie draait - als geen ander weet Anathema de spanning in een nummer op te voeren. Voor de emotie zorgt de geladen zang van Vincent Cavanagh, die nu soms bijgestaan wordt door zangeres Lee Douglas, zoals in het intieme "Untouchable part 2". Daarnaast is er nog meer akoestisch instrumentarium, zoals een akoestische gitaar en piano. Op 1 november speelt Anathema in Haus der Jugend in Osnabrück en op 4 november in 013, Tilburg. Website: http://www.anathema.ws/.

REISSUE
Twelfth Night - Creepshow Van “Live And Let Live” (Music For Nations 1984 / The Definitive Edition: F2, 2012)

Eén van de hoogtepunten van het Summer's End festival, twee weekenden geleden, was zeker The Cryptic Clues - oftewel zo goed als de originele bezetting van Twelfth Night. Gitarist Andy Revell was weer even terug op het nest, maar nog veel belangrijker: zanger Andy Sears was vervangen door Mark Spencer. En die man was niet minder dan een verademing. Zijn rustige uitstraling benaderde meer het gevoel van Geoff Mann en dat Spencer bovendien geen onverdienstelijke stem heeft, is een understatement. Bijna twee uur lang was het kippenvel. Vooral de versies van “Creepshow” en “Sequences” waren hoogtepunten en gaven een beetje een indruk hoe het een kleine 30 jaar geleden, op 4 en 5 november 1983, geweest moet zijn, bij de twee shows in The Marquee die de bron waren voor “Live And Let Live”. De band heeft nu eindelijk een gerestaureerde versie van het integrale concert kunnen maken. Honderdvijftig minuten lang worden we getrakteerd op een van de beste momenten uit de geschiedenis van Twelft Night. Omdat indertijd maar ongeveer de helft op een meersporenrecorder is opgenomen, klinkt een deel van de opnamen wat minder, maar dit neemt niets van het luisterplezier weg. We gaan luisteren naar een van de nummers die niet op de eerste LP-editie stondenn. Om het feestje compleet te maken zit er ook een DVD aan te komen van een van de shows! Dus houd de Twelfth Night-website in de gaten. Website: http://www.twelfthnight.info/.

VERGETEN PLAATJE
Johnstone (Brian)'s Aurora Project – Heartattack Van “The Balance Of Risk” (Centaur Discs, 1996)

En opeens was er in 1996 een album van een project rond de Schotse toetsenist Brian Johnstone, waarin warempel de oorspronkelijke Pallas-zanger Euan Lowson op opduikt. Lowson was nadat hij in 1984 uit Pallas was gezet gedesillusioneerd uit de muziekbusiness gestapt. Brian wist Euan uit de mottenballen te halen en samen zaten ze in een band The Rising. Deze band bestond echter niet lang. Brian nam “The Balance of Risk” op met verschillende bevriende muzikanten. Hoewel de toetsenist een groot ELP-fan is, neigt de plaat meer naar AOR, met invloeden van Toto, de Yes met Trevor Rabin en ook zeker Pallas. Momenteel heeft Brian het project Zdiar wat meer elektronische invloeden heeft. Ook hier is Euan Lowson schijnbaar weer van de partij. http://www.brianjohnstone.com/.

IN HET NIEUWS
Yes - And You And I Van “Close To The Edge” (Atlantic, 1972)

In het nieuws deze week was, dat er niet één maar twee thematische Caraibische progcruises aan zitten te komen: de eerste heeft als headliner The Moody Blues en omvat verder concerten van o.a. Greg Lake en John Payne's Asia. 'Cruise To The Edge' is de tweede en kent als headliner Yes, maar heeft o.a. ook UK (de viermansversie met Jobson, Wetton, Macachek en Bozzio), Tangerine Dream, Nektar, Zebra, Carl Palmer Band en Glass Hammer aan boord. Dit alles gaat in 2013 plaatsvinden. Vijf dagen lang dus op een luxueus cruiseschip en tig concerten. Prog is met zijn oude dag bezig ;-) Websites: http://www.cruisetotheedge.com / http://moodiescruise.com/.

NIEUW
Jadis - Try My Behaviour
What If I Could Be There
Van "See Right Through You" (eigen beheer, 2012)

Dit achtste Jadis-studioalbum verschijnt liefst 6 jaar na het voorlaatste album van de neoproggroep rond zanger/gitarist Gary Chandler. De plaat klinkt fris, energiek, maar ook ademend. Chandlers gitaar kan rauw rockend klinken, zoals in het intro van "Try My Behaviour", maar ook warm en melodieus. De keyboards, deels ook door Chandler bespeelt en deels door Arman Vardanyan, plamuren nooit onnodig dicht. Gary's stem kent zijn beperkingen, maar is wel prettig om naar te luisteren en bovendien genoeg, maar niet overdreven gevoelvol. Beslist een van de betere Jadis-platen!
Website: http://www.jadismusic.com/.

NIEUW
Tribal Tech - Anthem
- Palm Moon Plaza
Van "X" (Shrapnel Records/Tone Center Records, 2012)

Twaalf jaar na "Rocket Science" komen Scott Henderson, Gary Willis, Scott Kinsey en Kirk Covington eindelijk weer met een album onder de groepsnaam Tribal Tech. De wervelende jazzrock van de heren ligt ergens tussen de meer gecomponeerde albums als "Illicit" en "Nomad" en de geïmproviseerde platen "Thick" en "Rocket Science". Herkenbaar materiaal dus, met de nadruk op de als een Jeff Beck met zijn gitaar toverende Henderson, de immer bubbelende bas van Willis, de echte erfgenaam van Joe Zawinul: toetsenman Kinsey en de nog immer swingende Covington op drums. Meer informatie kun je vinden op de website van Scott Henderson, waar je ook zult zien dat Henderson ook een album heeft gemaakt met Jeff Berlin en Dennis Chambers, getiteld HBC.
Website: http://www.scotthenderson.net/.

NIEUW
Reasoning, The - The Omega Point
- Otherworld
Van "Adventures In Neverland" (Esoteric Antenna / Cherry Red, 2012)

The Reasoning is een uit Wales afkomstige groep die draait om het paar Matthew en Rachel Cohen. De eerste speelde ooit basgitaar bij Magenta, de tweede zong bij Karnataka. Die namen geven ook meteen ook een muzikale hint, waarbij we ook zeker Mostly Autumn als invloed willen noemen. Dit is het derde album van The Reasoning, waarbij we moeten constateren dat de band toch te kort komt om aan de symfotop te kunnen meedraaien. Veel van de composities kennen wel erg weinig variatie en lijden vooral onder de vaak tot in het schier oneindige in vierkwartsmaat doordenderende saaie drumpartijen en de dunne, vlakke zang van Rachel. Niet dat dit een slechte plaat is, zoals de gekozen nummers laten horen. "The Omega Point" is een van de meest spannende en dynamische songs, "Otherworld" is de ballad van de plaat, met een prachtige, David Gilmour-getinte gitaarsolo van gastmusicus James Kennedy. De band heeft onlangs een nieuwe vaste gitarist aangenomen in de persoon van Keith Hawkins, na de tragische vermissing van zijn voorganger Owain Roberts, die in het titelnummer nog te horen is.
Website: http://www.thereasoning.com.

NIEUW
Beardfish - Ludvig & Sverker
Van "The Void" (InsideOut, 2012)

Het blijft toch een eigenaardig buitenbeentje, deze Zweedse groep rond voorman Rikard Sjöblom. Geen zin om het publiek te behagen en net zo lief in seventies gedrenkte progressieve rock spelend als denderende hardrock en metal. Wellicht is het Noorse Motorpsycho qua eigengereidheid en stilistisch laverend pad een aardige vergelijking, al was het maar omdat er ook qua zang overeenkomsten zijn waar te nemen. Symfo-liefhebbers zullen na het gesproken intro van Andy Tillison (The Tangent) raar op hun neus kijken bij de metal van het openingsnummer, met zelfs plaats voor een grunt. Maar andere stukken, zoals het 16 minuten lange, vierdelige "Note" en "Ludvig & Sverker" (dat anders dan de titel doet vermoeden gewoon Engelstalig is) liggen meer in het verlengde van doorbraakplaat "Sleeping In Traffic: Part 1": lekker losjes gespeelde retroprog vol rulle orgelriedels en diverse tempo- en sfeerwisselingen.
Website: http://beardfishband.com/.

NIEUW (voor ons dan)
Derix, Egbert feat. Fish - Pseudo Silk Kimono
Van "Paintings In Minor Lila" (eigen beheer, 2012)

De Limburgse pianist is de leider van het Searing Quartet, een jazzcombo dat zich drie jaar geleden in de kijker speelde door een sterk album te maken met de in Limburg wonende Britse singer/songwriter Iain Matthews. Ook werkte hij met Supertramp-saxofonist John Helliwell. Derix bleek een Supertramp-fan. Nu blijkt dat hij ook een Marillion-fan is: hij maakte kamermuziekbewerkingen van Marillion-songs, veelal voor zijn piano en het Limburgs Strijkkwartet. Hij geeft er blijk van Marillion altijd gevolgd te hebben, want de keuzes reiken van het eerste album "Script For A Jester's Tear" tot het voorlaatste "Happiness Is The Road". Derix trok de stoute schoenen aan en vroeg Steve Hogarth of hij de tekst van "This Train Is My Life" van dat laatste album wilde reciteren. Toen Hogarth onmiddelijk toehapte, pakte Derix door en vroeg óók Fish. En nogmaals met succes. Verder zijn ook Matthews en Helliwell even te horen. Wij kiezen voor de bijdrage van Fish: het intro van "Misplaced Childhood" uit 1985, nu in gesproken vorm.
Website: http://www.transmil.nl/egbertderix/.

(OP)NIEUWS
Gate 6 – Casualties Of War
Afkomstig van "God Machines" (eigen beheer, 2012)

Gate 6 is een bandnaam die al een heel lange tijd de ronde doet maar, waar van we nog nooit echt wat muzikaals te horen hebben gekregen. Tot nu! Tegelijkertijd ontstaan met ENorm in de tijd dat Marathon zich opsplitste, was er de 'belofte' dat Gate 6 wat meer trouw zou blijven aan het klassieke Marathon-geluid. Met "God Machines" maakt de groep die belofte vervolgens meer dan waar. Nog veel gekker, dit is meer Marathon-achtig dan dat Marathon ooit zelf geweest is :-). Zanger Erik Masselink kennen we nog van de progmetalgroep Symmetry en hij heeft een opvallende stem die je gelijk in de muziek zuigt. En er zijn nog meer bekende namen: bassist Jack Suurmond (ex-Marathon) en drummer Martin Kuipers (Barstool Philosophers), maar het is Tony ten Wolde die grootste eer toekomt. Was hij bij Marathon nog de toetsenist, nu is hij overgestapt op gitaar en hij is tevens verantwoordelijk voor de productie van “God Machines”. Een album van internationale allure en kandidaat voor een hoge positie op de Xymphonia-jaarlijst.
Website: http://www.gate6.nl/.

LIVE-TIP
Fixx, The – Shaman
Van "Beautiful Friction" (Hypertension, 2012)

Afgelopen vrijdag was The Fixx voor het enige concert in Nederland in Zoetermeer. Volgens de officiële website van de groep volgen deze maand daarna maar liefst tien concerten in Duitsland, zoals bijvoorbeeld op 12 oktober in de Piano in Dortmund, dus mocht je de grens nog eens over willen: het nieuwe album van deze voormalige, door Rupert Hine geproduceerde synthesizer-rockers klinken ook op hun nieuwe album "Beautiful Friction" nog prima.
Website: http://www.thefixx.com/.

NIEUW
Module - Sunrise Andromeda
- Star Gazer Valley
Van "Imagineering" (Escape Artists Recordings, 2012)

Vorig jaar besteedde Xymphonia flink wat aandacht aan het fraaie project "Voyage Of The Corvus Corrone" van het Nieuw Zeelandse gezelschap Immram. Eén van de architecten van dat project was Jeramiah Ross. Onder de artiestennaam Module maakte deze Ross al enkele CD's en downloads, die zijn voorkeur voor Tangerine Dream combineert met techno, triphop, prog en klassiek. Die laatste drie elementen zijn vooral goed te horen op zijn laatste album, "Imagineering". Het is een lekker dromerig conceptalbum dat vooral opvalt door de mooie geluiden en af en toe opkomende toetsensolo's. Liefhebbers van Immram zullen de stijl van Ross beslist terug herkennen. Overigens is de zanger/gitarist van Immram, Paul McLaney, in een aantal nummers van voorganger "Remarkable Engines" uit 2005 te horen.
Website: http://module.bandcamp.com/album/imagineering.

HERUITGAVE
Barclay James Harvest – For Your Love (live)
Van de bonusdic van de remaster “Victims Of Circumstance” (Polydor, 1984 / Esoteric Recordings, 2012)

"Toen Barclay James Harvest (BJH), dé symfonische popband bij uitstek, in 1984 “Victims Of Circumstance” uitbracht, was de band gereduceerd tot het trio Mel Pritchard, John Lees en Les Holroyd, met gast-toetsenman Bias Boshell. Desondanks behoort het werk uit die tijd tot het meest symfonische van de Britse groep, al bleef de nadruk liggen op melodieuze popmuziek. De arrangementen zorgen echter voor een bovengemiddeld orkestraal geluid. Producer Pip Williams leverde daarvoor de strijkarrangementen. Het album is nu heruitgebracht als prachtig digipack. Naast bonustracks is er een tweede CD toegevoegd. het betreft een registratie, oorspronkelijk op video uitgebracht, van een concert op 13 oktober 1984 in Wembley Arena. De eerste helft van het concert bestaat uit recente nummers van dit album en voorganger "Ring Of Changes" (1983), het tweede deel is uitstekend, met krakers uit de jaren '70. Dankzij Esoteric Recordings worden sterke albums uit het verleden opnieuw in het zonnetje gezet." (Menno von Brucken Fock, iO Pages)
Websites – John Lees' Barclay James Harvest: http://www.barclayjamesharvest.com/ .
Barclay James Harvest feat. Les Holroyd: http://www.barclayjamesharvest.co.uk/.

HERUITGAVE
Flue - Topic
- Legacy
Van "Vista" (Torso, 1983 / Infrastition, 2011)

Flue was een project van Mecano-toetsenman/gitarist/violist Cor Bolten en Edward Gijssen. In 1981 debuteerde de band met "One And A Half", dat door het eigen Mecano-label Mutantjasz enige jaren geleden op CD werd gezet. Opvolger "Vista" moest heel lang op zo'n CD-uitgave wachten en uiteindelijk was het het Franse Infrastition (80s Sounds For Today) dat vorig jaar met het zilveren schijfje kwam. Bolten en Gijssen zijn zelf betrokken geweest bij de totstandkoming en hoewel men met een LP als master moest werken, klinkt het fraai. De band had een vrij unieke stijl door de combinatie van droge, rudimentaire drumcomputers, klassieke instrumenten als piano en viool, filosofische teksten en de regelmatig opduikende Mellotron. Maar ook akoestische en elektrische gitaren en een melancholieke saxofoon worden ingezet.
Website: http://www.infrastition.com/index.php/en/online-shop/flue/flue-vista-detail.

IN HET NIEUWS
After Forever – Empty Memories
Van het album “After Forever” (Nuclear Blast, 2007)

De Finse band Nightwish en zangeres Anette Olzon zijn in goed overleg uit elkaar gegaan. Niemand minder dan Floor Jansen (ex-After Forever, Revamp) zal de plaats van Olzon inenemen bij Nightwish! Vandaar een nummer van het laatste album van After Forever, uit 2007, waarover Aardschok indertijd al schreef dat sommige nummers Nightwish-achtige trekjes hadden.
Website: http://nightwish.com/en/.