Uitzending Terugluisteren

AOR
Cetera, Peter – Livin’ In The Limelight
Van “Peter Cetera” (Warner Bros, 1981 / Wounded Bird, 2004)

We kennen Peter Cetera zo goed als allemaal van middle-of-the-road- ballads als “Glory Of Love” en als de man die van Chicago begin jaren 80 een hitkanon maakte met een meer commerciële sound. Maar zijn eerste solo album, dat hij in 1981 opnam toen het met Chicago even niet zo goed ging, laat horen dat de man ook zeker kan rocken. Helaas werd de plaat, door gebrek aan promotie, niet opgepikt door een groter publiek en is dan ook minder bekend. Vooral de plaatopener is een fijn nummer met een heerlijke gitaarsolo van Steve Lukather. Het duurde, na de matige ontvangst, overigens zo’n 5 jaar eer Cetera een opvolger maakte. In 2004 is het album op CD heruitgebracht door Wounded Bird. Die CD is echter niet gemakkelijk verkrijgbaar meer.
Website: www.petercetera.com .

PASEN / LIVE-TIP
Marillion – Easter
Van het album “Anorak In The UK - Live” (Racket Records, 2002)

Marillions paasnummer kan natuurlijk niet ontbreken in de Xymphonia paas-uitzending. Naast het feit dat het een prachtig nummer is hebben we het niet eens iedere Pasen gedraaid. Het staat met vandaag meegerekend maar zes maal in ons playlist-archief... Het is oorspronkelijk afkomstig van het album, “Season's End”, waarop Steve Hogarth debuteerde als zanger, nu alweer 25 jaar geleden! Mogen we er even aan helpen herinneren dat Fish maar een jaar of acht die positie vervulde? De versie die we u vanavond laten horen is afkomstig van “Anorak In The UK”, een live-album dat in april 2002 werd uitgebracht en dat werd opgenomen tijdens de “Anoraknophobia”- tour. Via de band zelf was een speciale 2CD-editie verkrijgbaar, in de winkels lag de 1CD-variant. De titel van het album was een verwijzing naar de Sex Pistols-single "Anarchy in the U.K.". De term anorak slaat op het soort mens dat een onverzadigbare interesse heeft in allerlei detail-informatie die de rest van de wereld worst zou wezen. Het schijnt dat Marillion-fans vaak dergelijke kenmerken vertonen. .. Overigens: Marillion is dit jaar weer te aanschouwen op het Night Of The Prog festival op de Loreley in het tweede weekend van juli.
Website: http://marillion.com/ .

NIEUW
Dawn - Endless
Van "Darker" (The Laser's Edge, 2014)

Na zeven jaar heeft de Zwitserse band Dawn eindelijk een vervolg op het debuut "Loneliness" klaar. Nu is de band zowaar getekend door het bekende proglabel The Laser's Edge. Opnieuw schotelt Dawn ons ongegeneerd heerlijk warm klinkende retroprog voor, waarin 'vintage' toetseninstrumenten als Hammond-orgel, Mini-Moog en Mellotron grote rollen vervullen. En de altijd weemoedig klinkende stem van Rene de Goumois. En dat in muziek die nog het meest doen denken aan Eloy ten tijde van "Floating". Zelf noemt men overigens vooral de grote Britse seventiesprogbands als invloed. Centraal stuk is het 20 minuten durende epic "8945", waarin de vraag gesteld wordt of het gebruik van de atoombom noodzakelijk was. Vandaag kiezen we voor het de helft kortere "Endless", handelend over de Oneindigheid, waar we allen maar een piepklein beetje van uitmaken.
Website: http://www.dawnprog.com/ .

NIEUW
Joan As Police Woman – Good Together
Van het album “The Classic” (PIAS, 2013)

"Joan Wasser is de 40 al even gepasseerd en krijgt er met het klimmen der jaren steeds meer lol in. En dat is te horen op deze vierde CD, de eerste zelfgeproduceerde (met vaste toetsenist Tyler Wood). Waren vooral haar vroege albums welhaast therapeutisch te noemen, nu viert Wasser het leven. Ze bedient zich op deze plaat van verschillende muziekstijlen, die variëren van funk tot soul (het zwoele "Get Direct") tot reggae (het prettig lichte "Ask Me"). Wasser heeft zichzelf gevonden en een aanstekelijke plaat gemaakt waar de levenslust vanaf spat." (Mieke Atema, Oor) Een aantal nummers van “The Classic” passen prima in ons programma, zoals bijvoorbeeld “Good Together”.
Website: http://www.joanaspolicewoman.com/ .

NIEUW
Synaesthesia - Life's What You Make It
Van "Synaesthesia" (Giant Electric Pea, 2014)

Tijdens de IQ Christmas Bash werd het voorprogramma verzorgd door de jonge groep Synaesthesia. Het was het allereerste optreden van een band die tot niet lang ervoor eigenlijk een project van Adam Warne was. Live speelde hij toetsen en zong hij. Op de nu verschenen debuutplaat hanteert hij ook nog de drumstokken. Hoewel het optreden misschien nog niet perfect was, maakte het wel nieuwsgierig naar dit debuut. We zagen een gretige band van jonge honden, barstend van de ambitie, maar toch ook midden in de neoprogtraditie staand. Dat blijkt ook wel uit het feit dat dit album meteen maar even met een 'epic' van 22 minuten begint. Op plaat blijkt Warne's stem te klinken als een jonge variant op Gary Chandler en in die Jadis-richting moet je muzikaal ook wel enigszins denken. Maar dan wel met dominantere toetsenpartijen (veelal in meerdere lagen over elkaar). Niet zo gek, want waar Chandler een gitarist is, is Warne in de eerste plaats toetsenist. Een van de gitaristen die we wél op de plaat horen is IQ's Mike Holmes, die ook de productie deed. Natuurlijk zijn er ook de nodige raakvlakken te horen met IQ. Maar er zijn ook momenten dat de muziek moderner en drukker klinkt, meer à la Frost*. En om het Giant Electric Pea-plaatje compleet te maken, deed Rob Aubrey de mix.
Website: http://www.synaesthesiahq.com/ .

NIEUW
Green, Jeff Project - Our First Meeting
Van "Elder Creek" (F2 Music, 2014)

Jeff Green is een in Ierland woonachtige Amerikaanse gitarist, die al sinds midden jaren 80 actief is in de muziekwereld. Zijn voornaamste broodwinning bestaat momenteel uit het spelen in de Eagles-coverband Illegal Eagles. Vijf jaar geleden verscheen zijn eerste album onder eigen naam, "Jessica", waarop o.a. voormalig Pallas-toetsenist Mike Stobbie is te horen.. Het is een zeer persoonlijk en therapeutisch album, want het gaat over zijn doodgeboren dochtertje Jessica. Op "Elder Creek" kiest hij opnieuw een zwaar onderwerp uit zijn eigen familiekring, namelijk het dementeringsproces van zijn inmiddels overleden oma. Zijn vader hielp hem bij de teksten. Opnieuw is Mike Stobbie de toetsenist. Verder zijn er gastrollen voor de zangers Sean Filkins (ex-Big Big Train) en Alan Reed (ex-Pallas). Green bespeelt zelf een scala aan gitaren (elektrisch en akoestisch) op een album dat klinkt als een klok. Zijn spelstijl is uiterst melodieus en heerlijk soepel in progcomposities die nog het best indeelbaar zijn in het neoprog-subgenre. Het album besluit met een afwisselend episch werkstuk van 20 minuten. Wij kiezen vandaag een nummer waarin 's mans welluidende gitaarspel uitstekend tot recht komt.
Websites: http://jeffgreen.org.uk/
en http://www.progrock.co.uk/acatalog/Jeff_Green_Project.html#aP17023 .

LIVE-TIP
IQ - Eloko Bella Neechi Afkomstig
van "Seven Stories Into 98" (Giant Electric Pea, 1998)

Als voorproefje voor het optreden van a.s. donderdag 24 april in de Melkweg, draaien we een stuk muziek dat IQ gedurende een lange periode met enige regelmaat live speelde, maar dat uiteindelijk nooit op een officieel album terecht kwam. Toen IQ in 1998 het eerste cassette-album, “Seven Stories Into Eight”, opnieuw, maar nu in HiFi, opnam, besloot men om dan ook maar “Eloko Bella Neechi” eindelijk goed in de studio vast te leggen. Het is nu de afsluitende track op het resultaerende “Seven Stories Into 98”. Volgende week zullen we vast en zeker muziek gaan draaien van het nieuwe album van IQ, "The Road Of Bones".
Website: http://www.iq-hq.co.uk/ .

NIEUW
Magnum - Live ‘til You Die
Van “Escape From The Shadow Garden” (SPV Records, 2014)

Magnum, de band uit Birmingham, die al bijna 40 jaar bestaat, heeft onlangs zijn negentiende studioalbum uitgebracht. Met twee kopstukken (zanger Bob Catley en gitarist/producer Tony Clarkin) die in een andere sector al pensioengerechtigd zouden zijn geweest, is dat toch best een prestatie te noemen. Magnum doet geen concessies aan moderne invloeden en blijft ouderwetse hardrock maken. Het album bevat goed in het gehoor liggende nummers: enerzijds door Bob Catley met zijn typische stem gezongen gevoelige ballads en anderzijds zogenaamde pomprock met een typische jaren ‘80-sound. De die-hard fans zullen dit album gaan rekenen tot een van de betere die de band heeft uitgebracht. Voor hen is er is een 'limited edition' verkrijgbaar met livemateriaal op een bonus-DVD. (met citaten van Hans van Metalfan.nl)
Website: http://www.magnumonline.co.uk/ .

LIVE-TIP
Dream The Electric Sleep – To Love Is To Leave
Van “Heretic” (eigen beheer, 2014)

Een tijd geleden besteedden we al aandacht aan het nieuwe album van Dream The Electric Sleep, “Heretic”. Het album doet het goed in de progwereld en de band is zelfs gevraagd om te komen spelen op het Night Of The Prog festival in Sankt Goarshausen op de Loreley. Dit belooft, gezien de line-up, een mooi festival te worden. Het nummer dat we gaan draaien herbergt alle elementen die de sound van de band vormen. Het rustige begin brengt Pink Floyd-invloeden aan het licht en ontaardt in een heftige einde, waarin de postrock-invloeden naar voren komen. Het ziet ernaar uit dat dit live zeker een spektakel zal worden.
Website: http://www.dreamtheelectricsleep.com/ .

ALBUM VAN DE MAAND
Kerrs Pink - Final Curtain
Van "Mystic Spirit" (eigen beheer, 2013)

De basis voor de Noorse band Kerrs Pink werd al in 1972 gelegd, al werd pas 4 jaar later de huidige naam aangenomen (de oude was Cash' Pink!) en verscheen het debuutalbum pas in 1980. De groep heeft al zo'n 30 bezettingen versleten, waarbij gitarist Hararld Lytomt een constante factor vormt. Nieuw in de huidige bezetting is zanger Eirikur Hauksson, bekend van Magic Pie. Maakte de band eerst furore met een bijzondere mengeling van 'vintange' jaren '70-stijl symfonische rock, gemengd met Noorse folkinvloeden - het folky aspect is nu gemarginaliseerd ten gunste van een krachtiger sound, die mede door de stoere vocalen van Hauksson wel wat doen denken aan het bijna vergeten Zweedse Zello, maar dan zonder viool. Nu haalde Zello behoorlijk wat mosterd weg bij de band Kansas en het is dan ook zo dat "Mystic Spirit" Amerikaanser en pakkender klinkt dan ooit. De rijke productie laat de volle keyboard- en kwistig met Moog Taurus-pedalen gestutte basgitaarpartijen een indrukwekkende basis vormen voor symfo met de juiste verhouding tussen retro en modern. Het belangrijkste daarbij is dat de plaat vol bijzonder sterke composities staat met goudomrande melodieën. En dat met een dergelijke overgave gezongen en gespeeld, dat het in de acht weken dat we de plaat nu kennen (officieel verscheen hij dan wel in 2013, recensies doken (en duiken nog steeds) pas in de loop van dit jaar op) nog steeds een feest maken het album steeds opnieuw op te zetten! Neem nu bijvoorbeeld alleen al de meeslepende opener.
Website: http://www.kerrspink.com/ .

VAN EIGEN BODEM
Flairck – Missa Batava
Van “De Optocht” (Cloud / IMC, 1992)

“De Optocht” is een onderschat album van Flairck. De muziek fungeerde oorspronkelijk als 'begeleidende' muziek bij een presentatie van schilderijen van Jeroen Bosch (1450-1516?), dus in de teksten van de paar vocale nummers klinken de verwijzingen naar deze schilderijen door. De composities zijn klassiek van opzet, met duidelijk invloeden uit middeleeuwse en barokmuziek. Dit wordt afgewisseld met soms vrij stevige moderne invloeden. De Nederlandse straatliteratuur uit de middeleeuwen, de eigenaardigde vioolmuziek van deze tijd en ook de geschiedenis van het carnavalsfeest waren inspiratiebronnen voor deze CD. De muziek passeert de luisteraar letterlijk als ware het een optocht en is het best te omschrijven als symfonische folk. Bij de productie van het album was Kayak-frontman Ton Scherpenzeel betrokken.
Website: http://www.flairck.com/ .

BUITENBEENTJE
Beauty Room, The – Visions of Joy
van “The Beauty Room” (Peacefrog, 2006)

Wat krijg je als muzikanten die voornamelijk werkzaam waren in de elektronica-scene hun focus leggen op melodie, harmonieën en meer songmatig materiaal. Het eerste album van The Beauty Room laat een mooi voorbeeld hiervan horen. Jinadu en producer/keyboardist Kirk Degiorgio is het duo dat verantwoordelijk is voor deze smeltkroes, geholpen door flink wat top-sessiemuzikanten, waaronder drummer Chris Whitten. De uitkomst is een verweving van de vocale krachten van bands als CSN, Steely Dan, Toto en Ambrosia met orkestrale triphop als die van Zero 7. In 2012 maakte The Beauty Room pas een opvolger, die de lijn voortzet. Paul Buckmaster is op dat “The Beauty Room II” verantwoordelijk voor de strijkarrangementen, die uitgevoerd worden door het Metropole Orkest.
https://www.facebook.com/The-Beauty-Room/ .

NIEUW / LIVE-TIP
Snarky Puppy - What About Me? - Lingus
Afkomstig van "We Like It Here (Ropadope / GroundUP, 2014)

Snarky Puppy is de opvallende naam waarachter een collectief van Amerikaanse muzikanten schuilgaat, die dit jaar al 10 jaar lang samen muziek maken. De heren noemen het zelf een mix van jazz, funk en wereldmuziek – of op z'n Engels: 'Music to move the brain and booty'. Als je dat zo leest dan denk je niet gelijk dat dit muziek is die we snel in Xymphonia voorbij zouden laten komen. Maar in de afgelopen 10 jaar heeft de band een duidelijke ontwikkeling doorgemaakt. Dat heeft er nu toe heeft geleid dat het rock-element groter is geworden en ook het aandeel van de toetsenisten aanzienlijk is. Kortom, onze oren horen een fikse dosis jaren '70-jazzrock en -progrock, met name op het meest recente album “We Like It Here”. Bandleider en bassist Mike Leauge schreef het merendeel van het repertoire voor deze plaat en presenteerde dat pas vier dagen voor de opnamen aan zijn bandleden. Dit betrof live-opnamen, in oktober 2013 in het Utrechtse Kytopia van Colin 'Kyteman' Benders. Zoals gebruikelijk bij Snarky Puppy is dit album verkrijgbaar als CD/DVD-combo, dus je krijgt het ook nog eens allemaal perfect te zien. De opnamen zijn ook op Youtube te vinden. Op onze site vindt u de links. Het besef dat deze complexe maar toch ook toegankelijke muziek na een beperkt aantal repetities op zo'n indrukwekkende wijze wordt gespeeld, zegt veel over het niveau van deze muzikanten. En intussen is de band alweer bezig met een volgende project: een live-opnamesessie gedurende dit Paasweekend samen met het Metropole Orkest. En Snarky Puppy blijft nog even in de buurt, want is op 29 april te aanschouwen op het Jazzfest in Gronau, in de Burgerhalle aldaar.
Website: http://snarkypuppy.com/
De twee vandaag geplande tracks van de DVD: http://youtu.be/L_XJ_s5IsQc
http://youtu.be/fuhHU_BZXSk

HERUITGAVE
Pages - O.C.O.E. (Official Cat Of The Eighties) - CD 3 - 5:00
- Tell Me - CD 2 - 3:52
Van "Pages" (Capitol, 1981 / Capitol-USM Japan, 2014)

Voordat Richard Page furore maakte met Mr. Mister en met Patrick Leonard Toy Matinee, diens band met Kevin Gilbert, voortzette in de vorm van 3rd Matinee, speelde hij in de AOR-formatie Pages. De drie albums die hij, toetsenman Steve George en tekstschrijver John Lang hiermee maakten, “Pages” (1978), “Future Street” (1979) en “Pages” (1981), worden met enige regelmaat in Japan op CD heruitgebracht. De onlangs aldaar verschenen SHM-CD van laatstgenoemde album is ergens tussen het vroege Toto, de gestroomlijnde kant van Steely Dan en Doobie Brothers en Michael McDonald te plaatsen. De fraaie stem van Richard Page wordt stijlvol omlijst door onder meer de warme sounds van de Yamaha CS-80, ARP 2600 en Mini-Moog. De scherpe randjes worden gegenereerd door gitaristen als Steve Khan, Paul Jackson, Jr. en Jay Graydon en de perfecte ritmes komen van de gerenommeerde musici als Vinnie Colaiuta, Neil Stubenhaus en Jeff Porcaro. Alle ingrediënten voor een super-AOR-plaat, zoals perfecte koortjes, symfonische ballades, niet al te diepgravende teksten en puntige gitaarsolo’s zijn aanwezig.
Website: http://www.richardpagemusic.com/ .

NIEUW
Legend - Crossing The Ways - CD4 - 10:10
Van "Spirit" (Ravenheart, 2013)

Het Britse Legend vierde z'n 25-jarige jubileum in 2013, waar wel bij aangetekend dient te worden dat de groep het, na drie albums, tussen 1998 en 2008 voor gezien hield. Oerleden Steve Payne (toetsen, bas) en John Macklin (drums) richtten de band in 2008 opnieuw op en in 2011 verscheen het vierde album "Cardinal Point". "Spirit" is nu album nummer 5, verschenen in het jubileumjaar. De band maakt muziek die invloeden draagt van de psychedelische sixtiesrock van Jefferson Airplane, alsmede Curved Air enerzijds, de Britse neoprogbeweging anderzijds, maar Legend schuwt ook het feeërieke en folky element van iemand als Loreena McKennitt niet. Nieuw op "Spirit" is een vrij stevige, soms bijna metal-achtige basis in de meeste stukken. Nadeel van zoveel invloeden tegelijk te willen verwerken is een bijzonder druk geluidsbeeld, wat onrustig aandoet. Juist in een wat rustiger stuk als "Crossing The Ways" komt de sirene-achtige stem van nieuwe zangeres Beck Sian goed tot z'n recht. Overigens laat Sian ook in de meer rockende tracks niet met zich spotten. Haar forse sopraan torent als het moet over alle lagen toetsen, gitaar en drums uit.
Website: http://www.stevepaine.org/ .

NIEUW
Bruce, Jack - Keep It Down - CD 9 - 4:57
Van "Silver Rails" (Esoteric Antenna, 2014)

Op het nieuwe album van Jack Bruce spelen nog twee leden mee van zijn heftige jazzrockband Spectrum Road, John Medeski en Cindy Blackman Santana. Toch is dit veel meer een plaat in de lijn van het onlangs heruitgegeven "Somethin Els" en het meesterwerk "Out Of The Storm". Van laatstgenoemde album heeft de veteraan een lekkere versie van "Keep It Down" opgenomen, met pittig gitaarwerk van Bernie Marsden. De in de blues gewortelde, ietwat barokke rock van Bruce wordt hierin mooi vormgegeven en past goed bij de overige tracks, waarin soms flink van leer wordt getrokken maar meestal behoorlijk ingetogen gemusiceerd wordt. En van opgeven weet deze ruim 70 jarige bassist/zanger zeker niet, getuige ook de nieuwe versie van het rockende "No Surrender!", oorspronkelijk afkomstig van "A Question Of Time".
Website: http://www.jackbruce.com/ .

NIEUW
Anderson, Ian - Tripudium Ad Bellum - CD9 - 2:50
- After These Wars - CD10 - 4:29
Van "Homo Erraticus" (Kscope, 2014)

Jethro Tull-frontman kreeg de afgelopen jaren vaak de vraag wat er toch gebeurd was met Gerald Bostock, het jongetje dat de teksten had geleverd voor een van de meest geliefde Jethro Tull-albums: "Thick As A Brick". Sommigen hadden niet in de gaten dat deze Bostock fictief was. Na 40 jaar zwichtte Anderson en hij maakte “TAAB2” in 2012. Dat album was met hoorbaar veel plezier gemaakt. Zóveel plezier dat we nu, twee jaar later, opnieuw in een spannend verhaal van Bostock duiken: op "Homo Erraticus" ontdekt hij een historisch manuscript van Ernest T. Parritt. Het manuscript onderzoekt belangrijke gebeurtenissen uit de Britse geschiedenis en doet voorspellingen voor de toekomst. Stond op de hoes van “TAAB2” nog groot 'Jethro Tull's Ian Anderson' gedrukt, nu is die roemruchte naam helemaal verdwenen. Toch klinkt de muziek wederom zoals Tull midden jaren zeventig klonk. Hiervoor is de band verantwoordelijk die we de laatste jaren ook op de podia hebben gezien. Dus met de uitstekende jonge Duitse gitarist Florian Opahle én de even jonge, uit de musicalwereld afkomstige hulpzanger Ryan O'Donnell. Opnieuw levert dit een lekker wegluisterend, vertrouwd klinkend album op. “Homo Erracitcus” is verkrijgbaar in diverse configuraties, waaronder eentje met een DVD erbij, waarop een 5.1 mix, alsmede een hoge resolutie 24-bit stereoversie zijn te vinden. De 5.1-mix zou eigenlijk opnieuw door Steven Wilson gemaakt worden, maar die had de knollen even op en schoof Jakko Jakszyk naarvoren.
Website: http://jethrotull.com/ .

WHATEVER HAPPENED TO...
Sinkadus – Ulv I Fårakläder cd5 9.55
Van “Cirkus” (Cyclops, 1999)

Niet te geloven dat het alweer bijna twintig jaar geleden is dat de Scandinavische prog revival op stoom kwam. Anekdoten en Änglagård trokken de kar, in hun kielzog zagen meer bands het licht. Zo ook Sinkadus, een Zweedse band die in 1996 een titelloze debuutcassette opnam. Het Britse Cyclops-label was onder de indruk van de muziek en zodoende werden de nummers opnieuw opgenomen voor het echte albumdebuut “Aurum Nostrum”. Natuurlijk zorgde dit voor de nodige interesse en zo werd de band uitgenodigd voor het Progfest in Los Angeles. De live-CD van dit festival heeft als bonus een CD met de originele opnamen van de cassette. Kort daarna begint de band te werken aan hun tweede album, “Cirkus”, die in 1999 het licht zag. Net als op de voorganger speelt de band leertjebuur bij bands als Genesis en King Crimson en worden regelmatig vergelijkingen gemaakt met Änglagård, hoewel Sinkadus die kwaliteit net niet haalt. Na dit album werd het echter uitermate stil rond de band en verdwenen de meeste leden in obscuriteit. Alleen toetsenist Fredrik Karlsson is nog bezig in de muziek en is o.a. te horen op albums van Rebekka Karijord en Solander.
Meer info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=316 .

LIVE-TIP
Riverside – The Curtain Falls
Van het debuutalbum “Out Of Myself” (The Laser's Edge, 2004)

Tijdens de benoemingen van de Classic Rock Prog Awards werd Riverside genomineerd als “Breakthrough Artist of 2013″. In 2013 speelde Riverside maar liefst 80 shows en speelde in 30 verschillende landen. Vanwege het grote succes heeft Riverside besloten om nog een ‘New Generation tour’ door Europa te doen. Tijdens deze show kun je bijzondere versies van nummers verwachten en songs die in 2013 niet aan bod zijn gekomen. Deze tournee brengt de Poolse groep op 15 april, aanstaande dinsdag dus, naar De Boerderij in Zoetermeer.
Website: http://www.riversideband.pl/en/ .

NIEUW
Delain – Lullaby
Van het album “The Human Contradiction” (Napalm Records, 2014)

"De band rond Charlotte Wessels heeft met de vorige 3 albums een hoge internationale status binnen de 'female fronted' symfonische metal verworven. Lost het Zwolse vijftal de hoge verwachtingen in? Ja, ruimschoots! Alle elementen die de band succes brachten zijn een paar stappen verder gebracht. Minder pop en toch catchy, donkerder en toch herkenbaar. Dat donkere zit met name in de heavy riffs van Timo Somers en de zware, doch transparante, productie. Verder valt op dat de keyboards van Martijn Westerholt duisterder, epischer en symfonischer klinken. Een extra dimensie vormen de goede orkestrale bewerkingen (met name in "Sing To Me" en "The Tragedy Of The Commons"). Compositorisch zitten de nummers goed in elkaar, waardoor de band volwassen en gevarieerd klinkt. Toch klinkt Delain weer als vanouds. Catchy nummers worden afgewisseld met melancholische. Op de tweede disc staan live-versies van oude nummers, een paar nieuwe stukken en ook nog enkele orkestrale bewerkingen." (Jeffrey, Metalfan.nl; cijfer: 84/100)
Website: http://www.delain.nl/ .

IN HET NIEUWS / LIVE-TIP
Mystery – Among The Living / Wolf cd 1/2 7.06
Van “One Among The Living” (Unicorn Digital, 2010)

Mystery, de band rond bassist Michel St-Père, is eind dit jaar op 18 september voor de tweede keer te bewonder in ons land. Afgelopen keer werden er DVD-opnamen gemaakt, toen nog met Benoît David. Hij heeft echter de band verlaten en heeft de muziekbusiness volledig de rug toe gekeerd. Nu kunnen we speculeren dat het zeker te maken heeft met het hele Yes-debacle en de discussies over zijn zang (vooral live). Feit blijft wel dat hij met Yes een van de meest besproken albums heeft gemaakt, en zeker een zeer fijne plaat heeft afgeleverd (“Fly From Here”). En dan kunnen we ook nog genieten van het album waar we nu een track van gaan draaien: “Among The Living”, een album dat in veel jaarlijsten van 2010 voorkomt.
Website: http://www.therealmystery.com/ .

LIVE-TIP
Collage - Chanting - 8:07 - cd 9
Afkomstig van "Safe" (1995, Ars Mundi)

Voor het Poolse Collage zorgde het derde album “Moonshine” in 1994 voor een soort van doorbraak in symfoland. Relatief snel, een jaar later al, kwam er al een opvolger tevoorschijn in de vorm van het album "Safe". De titel dekte ook min of meer de lading want, de band leek op dit album inderdaad een beetje op safe te spelen. De grote hoogten die op “Moonshine” werden bereikt, haalde Collage op “Safe niet, hoewel met het verstrijken van de jaren we nog steeds van een erg degelijk album kunnen spreken. En dan is er anno 2013 dus de reünie van Collage, in nagenoeg de originele bezetting, met uitzondering van zanger Robert Amirian. Zijn plaats is ingenomen door Karol Wróblewski, die we ook kennen van Believe, de andere band van Collage-gitarist Mirek Gil. Wij kiezen ervoor om een van de wat meer fellere stukken op het album te laten horen en wel het 8 minuten durende “Chanting”. Collage zal op 19 juli aanstaande optreden tijdens het Night Of The Prog festival op de Loreley in Sankt Goarshausen.
Website: http://www.collage.art.pl/en_news.html .

ALBUM VAN DE MAAND
Kerrs Pink - Until I Know - CD3 - 2:37
Van "mystic Spirits" Eigen beheer, 2013)

De basis voor de Noorse band Kerrs Pink werd al in 1972 gelegd, al werd pas 4 jaar later de huidige naam aangenomen (de oude was Cash' Pink!) en verscheen het debuutalbum pas in 1980. De groep heeft al zo'n 30 bezettingen versleten, waarbij gitarist Hararld Lytomt een constante factor vormt. Nieuw in de huidige bezetting is zanger Eirikur Hauksson, bekend van Magic Pie. Maakte de band eerst furore met een bijzondere mengeling van 'vintange' jaren '70-stijl symfonische rock, gemengd met Noorse folkinvloeden - het folky aspect is nu gemarginaliseerd ten gunste van een krachtiger sound, die mede door de stoere vocalen van Hauksson wel wat doen denken aan het bijna vergeten Zweedse Zello, maar dan zonder viool. Nu haalde Zello behoorlijk wat mosterd weg bij de band Kansas en het is dan ook zo dat "Mystic Spirit" Amerikaanser en pakkender klinkt dan ooit. De rijke productie laat de volle keyboard- en kwistig met Moog Taurus-pedalen gestutte basgitaarpartijen een indrukwekkende basis vormen voor symfo met de juiste verhouding tussen retro en modern. Het belangrijkste daarbij is dat de plaat vol bijzonder sterke composities staat met goudomrande melodieën. En dat met een dergelijke overgave gezongen en gespeeld, dat het in de acht weken dat we de plaat nu kennen (officieel verscheen hij dan wel in 2013, recensies doken (en duiken nog steeds) pas in de loop van dit jaar op) nog steeds een feest maken het album steeds opnieuw op te zetten! Vandaag een van de kortste stukken van het album, maar wel een song die zich na een ingetogen intro ontpopt tot een van de meest schitterend euforisch-symfonische kathedralen van het album.
Website: http://www.kerrspink.com/ .

IN HET NIEUWS
Anima Morte - Devoid Of A Soul - 6:24 - cd 4
Afkomstig van "Face The Sea Of Darkness" (2007; heruitgave 2011, Transubstans Records)

Denk je aan horrorsoundtracks en prog dan denk je al gauw aan het Italiaanse Goblin of misschien aan het Anekdoten/Landberk-project Morte Macabre. Of wat te denken van de Sloveens/Italiaanse band Devil Doll, met hun imaginaire horror-conceptalbums? Het Zweedse Anima Morte heeft zich sinds 2007 ook bij dat rijtje gevoegd en heeft tot nu toe twee albums afgeleverd. Intussen zijn de heren sinds een tijdje driftig aan het opnemen met album nummer drie en dus voor ons aanleiding om weer eens wat van hun debuutalbum “Face The Sea Of Darkness” te draaien, waarbij het aan te raden valt om op zoek te gaan naar de heruitgave uit 2011, aangezien deze een tweetal extra tracks bevat.
Website: http://www.animamorte.com/ .

ACTUEEL
Dixie Dregs - Cruise Control - CD 7 - 6:14
Van "Freefall" (Capricorn, 1977/1998)

Afgelopen week vond er het Cruise To The Edge 2014 festival plaats, met artiesten als Steve Hackett, U.K., Marillion en P.F.M. Hopelijk heeft men alles onder controle kunnen houden, wellicht onder begeleiding van het nummer "Cruise Control" van het eerste officiële album van Dixie Dregs, “Freefall” uit 1977. Deze band rondom gitarist/componist Steve Morse debuteerde met het in eigen beheer uitgegeven "The Great Spectacular". Vanaf het begin toonden Morse, drummer Rod Morgenstein, bassist Andy West en violist Allen Sloan, aangevuld met toetsenmannen als Frank Josephs, Steve Davidowski en Mark Parrish hun unieke mix van symfonische, Kansas-achtige rock, jazzrock, funk en countryrock. Morse zou later bij Kansas, Deep Purple en Flying Colors gaan spelen.
Website: http://www.stevemorse.com/ .

Schooltree – Heavenside
Van het album “Rise” (eigen beheer, 2013)

Schooltree is de band rond de uit Boston afkomstige songschrijfster/producer/zangeres/pianiste Lainey Schooltree. Nadat ze alleen haar debuut in elkaar draaide stelde ze de groep samen die haar achternaam draagt. Ze heeft duidelijk een fascinatie voor de eerste drie albums van Kate Bush - en de eerste twee van Tori Amos. Haar pianospel refereert aan de laatste, haar zang en de sound van haar band aan de voller klinkende nummers van La Bush. Maar de klasse van de composities is zó groot dat dit nooit ergerlijk wordt tijdens het luisteren. Ze heeft met haar band een gelaagd gearrangeerde plaat gemaakt die bij vlagen ook een flinke Queen-invloed laat horen. Dit mede ook door de soms Brian May-achtige gitaarsoli van Brendan Burns. De vocale harmonieën die Lainey laag voor laag opnam zijn bijzonder ingenieus en erg fraai. Buiten dit alles ligt er ook nog een intrigerend concept aan dit album ten grondslag. Al met al dus een album om helemaal in te verdrinken. Groots talent, die Lainey Schooltree, omgeven door een erg fijne band!
Website: http://www.schooltreemusic.com/ .

AKTUEEL
Amplifier – Where The River Goes
Van het album “Echo Street” (Kscope, 2013)

Het Britse, uit Manchester afkomstige Amplifier heeft na een aantrekkelijk aanbod bij het label Superball Music getekend. Later in het jaar verschijnt via Superball het vierde album, dat de titel "Mystoria" zal gaan dragen. Amplifier is net begonnen met de opnames in de Rockfield Studio’s in Wales. Wij vermaken ons nog even met een song van “Echo Street”, een album dat volgens de Xymphonia-redactie bij de beste platen van 2013 hoorde.
Website: http://www.amplifierband.com/ .

HERUITGAVE
Fusion - Big Brother
- In The Union Now
Van "Till I Hear From You" (Telephone Records, 1980 / Angel Air, 2013)

Fusion heette aanvankelijk The Reg Webb Fusion, dus moet niet verward worden met het Franse Fusion met onder andere Didier Lockwood en Benoit Widemann, dat rond diezelfde periode opereerde. Reg Webb is een blinde toetsenman en zanger, die met zijn band aanvankelijk covers speelde. Bij zijn zoektocht naar een gitarist getipt werd eens naar Paul Hart van de band Hog te gaan luisteren. Webb was echter veel meer onder de indruk van de tweede gitarist, genaamd Nik Kershaw. Met hem werd in 1980 het album "Till I Hear From You" opgenomen. Fusion maakte funky popmuziek met af en toe jazzrockachtige injecties. Live speelde men echter ook arrangementen van groepen als Weather Report en Gentle Giant. Kershaw schreef voor de plaat drie songs, waaronder “Big Brother” dat we vanavond draaien. Het nummer “Look Behind You” zou een paar jaar later worden omgetoverd tot het titelnummer van Kershaws solodebuut "Human Racing". Om een platencontract te krijgen had Kershaw trouwens met Fusion een stel demo's opgenomen, terwijl Webb tevens op het debuut te horen is. Vorig jaar bracht het in heruitgaven gespecialiseerde Angel Air "Till I Hear From You" voor het eerst op cd uit, aangevuld met twee bonustracks.
Websites: http://www.nikkershaw.net/ en
http://www.angelair.co.uk/?tcp_product=fusion-till-i-hear-from-you .

NIEUW
Eclipse Sol-Air – Watch Over You
– Lydian Dream
“Schizophilia” (Artist Station Records / Rock Inc., 2013)

Eclipse Sol-Air is een Frans-Duitse band, die in 2004 werd opgericht door Fransman Philippe Matic-Arnauld des Lions en bestaat uit zeven muzikanten. De zelfgeschreven nummers laten een mix van stijlen horen. De combinatie van spel op viool, fluit en piano met teksten in het Frans, Engels, Duits Kroatisch levert een heel eigen geluid op. Er zijn elementen te horen die refereren aan Genesis, Marillion, Pink Floyd en Dream Theater, met een vleugje Rammstein, maar ook Schönberg en Bach, in een stijlmix van gothic, metal, middeleeuws en klassiek symfonisch. De artistieke hoes voor het derde album "Bartok's Crisis" uit 2011 werd geschilderd door de jonge Berlijnse kunstenaar Anna Kotarska. Ze verloor haar leven in 2010 op 26-jarige leeftijd, toen zij dodelijk werd verwond door een dronken automobilist buiten voor haar voordeur. De band heeft een in memoriam-lied geschreven voor haar, dat op “Schizophilia” is te vinden, getiteld "Watch Over You". Dit gaan we zo beluisteren, gevolg door het nummer “Lydian Dream”. gisteren speelde bnad nog op het derde Progdreams Festival in Zoetermeer.
Website: http://eclipse-sol-air.jimdo.com/ .

NIEUW
Reija (Xavi) - Unfinished Love
Van "Resolution" (Moonjune Records, 2014)

Xavi Reija is een Catalaanse drummer die de afgelopen jaren gespeeld heeft met een breed scala aan artiesten uit zowel de jazz- als de popwereld. Zo begeleidde hij een Supremes-zangeres, maar ook Steve Hogarth van Marillion en Gary Willis van Tribal Tech. Zijn opleiding genoot hij aan de beroemde Berklee School Of Music in Boston. Ook maakte hij albums met o.a. zijn eigen kwintet. Voor zijn internationale Moonjune-plaatdebuut werkt hij met de Servisch-Spaanse gitarist Dusan Jevtovic, die zelf vorig jaar al een prima CD voor datzelfde label maakte ("Am I Walking Wrong?") en de Spaanse bassist Bernat Hernández, die ook op dat album al meespeelde. Xavi Reija's stijl is weinig toegankelijk, maar dat wil niet zeggen dat zijn muziek niet intrigeert. Z'n drumspel is vaak behoorlijk percussief en soms lijkt het zelfs alsof je twee drummers hoort die tegen elkaar inspelen. Zoals bij de dubbeltrio-bezetting van King Crimson. Sowieso lijk sommige stukken wel op de meest experimentele passages van dat sextet. Andere stukken hebben wel wat van postrock, waarbij vooral Jevtovic met z'n gitaarversterker in distortionstand een flink ronkende muur kan neerzetten. Als Hernández de mogelijkheid benut een soepele funky baslijn neer te zetten slaat de stijlwijzer meer uit richting jazzrock. De structuren zijn wel zo los gehouden dat er altijd veel ruimte is voor improvisatie en voor reageren op elkaar. Dit is typisch muziek die de doorbijtende luisteraar beloont.
Website: http://www.moonjune.com/mjr_web_2013/catalog_mjr/062_XAVI-REIJA_Resolution_MJR062/ .

HERUITGAVE / LIVE-TIP
Yes – Starship Trooper
Van “The Yes Album” (Atlantic, 1971 / Panegyric, 2014)

Het doorbraakjaar van de band Yes was 1971. Na twee albums met progressieve pop te hebben gemaakt was de eerste wisseling van de wacht een feit. Gitarist Peter Banks verliet de band en Steve Howe mocht Yes met zijn unieke gitaarspel komen versterken. Dit resulteerde direct in een album waar de experimenteerdrang van de band aan het licht kwam. De nadruk lag op de lange tracks, hoewel het album ook het eerste hitje voor Yes bevatte, middels het zowel geliefde als gehate ”All Good People”. Nu een kleine 43 jaar na dato klinkt de plaat nog steeds verrassend fris en is er vanaf 21 april een nieuwe versie verkrijgbaar op CD/DVD- of CD/Blu-Ray-combo. Net als “Close To The Edge” vorig jaar geremixt door Steven Wilson, die tevens een 5.1 surround-mix verzorgde. Maar ook de originele mix en een HD-master zijn te vinden in het pakket. Op 22 mei staat de band in het Tilburgse 013, waar “The Yes Album” integraal gespeeld gaat worden. En “Close To The Edge” én “Going For The One”! Wel met nieuwe zanger Jon Davison. Er is nog meer nieuws: op 8 juli komt er warempel ook nog een volwaardig nieuw album uit van de band: “Heaven And Earth”. De 'complete album tour' wordt dan ook voortgezet met dit keer “Close To The Edge” en “Fragile” aangevuld met nummers van het nieuwe album. We zijn benieuwd.
Website: http://www.yesworld.com/ .

IN HET NIEUWS
Triangle - This Day
Van "Retreat" (eigen beheer, 2004)

De heren van Triangle waren twee keer te gast bij Xymphonia. Ten tijde van het eerste bezoek was de naam nog Square The Circle en presenteerde men de demo-CD "Pygmalion". De groepsnaam werd de titel van het debuut dat in het jaar 2000 verscheen en ook als Triangle kwam men in Almelo op bezoek. Laatste wapenfeit tot nu toe is het vier jaar later verschenen "Retreat". En toen werd het stil... Tot onlangs het nieuws kwam dat Triangle werkt aan een derde album! Om dat te vieren schenken we eerst nog eens aandacht aan het bij ons eigenlijk wat onderbelicht gebleven tweede album van de Nederlandse symfonische rockband. De muziek van Triangle is te plaatsen is in de subcategorie 'neoprog'. De krachtige, solide sound doet IQ-achtig aan, de gedragen, zeer 'ernstig' klinkende zanglijnen hebben wel wat van vroeg werk van de landgenoten van Egdon Heath. De jubelende en zangerige gitaarsoli over een brede, warme sfeer van keyboards doen Collage-achtig aan. Fraai is de wijze waarop raadselachtige, atmosferische, soms haast ambienteske passages de gezongen en gesoleerde stukken binden. Grootste attractie vormt zonder meer het vaak intens doorleefde gitaarspel van Roland van der Stoep, dat op gelijke hoogte staat met dat van zijn Poolse collega Mirek Gil van Collage en Believe. Van der Stoeps vaak lange soli gaan meerdere malen door merg en been. De CD is nog te koop voor een zacht prijsje bij de band. Mail daarvoor naar Triangletheband@gmail.com .
Website: https://www.facebook.com/pages/Progressive-and-Symphonic-Rockband-Triangle/314555781975983 .

WERELD VOL MUZIEK
Anima Mundi – The Call And Farewell Song
Van “The Lamplighter” (eigen beheer, 2013)

Het derde album “The Way” (2010) plaveide voor de sympathieke Cubanen de weg naar Europa en Nederland in het bijzonder. Opvolger “The Lamplighter” is zelfs grotendeels alhier opgenomen. Met hun grote oversteek ging voor Anima Mundi letterlijk een nieuwe wereld open. Ook is zanger Carlos Sosa vervangen door Emmanuel Pirko Farrath. Zonder twijfel vind ik dit het beste wat Anima Mundi heeft gemaakt. De stem van Pirko Farrath is minstens zo charismatisch als die van Sosa. Zijn timbre is lager, maar kent ook gevoel en warmte. Het album is opgebouwd uit 2 lange suites, die bestaan uit 4 in elkaar overvloeiende nummers, waar vocale en instrumentale stukken zich goed tot elkaar verhouden. Muzikaal wordt de ingezette koers op “The Way” voortgezet: de symfonische rock van Yes, Pink Floyd en Genesis vermengd met klassieke elementen, vnl. gebaseerd op het soepele gitaarspel van Roberto Díaz en het vaak orkestrale toetsenwerk van Virginia Peraza. Samen creëren ze een hoopgevend geluid." (Hans Ravensbergen, Progwereld)
Website: http://www.animamundimusic.com/ .

LIVETIP
Watts, John - Money And Power
Van "The Iceberg Model" (EMI, 1983)

John Watts/Fischer Z geeft eind deze maand een viertal concerten in Nederland. (24 april in De Vorstin, Hilversum; 25 april in Romein, Leeuwarden; 26 april in Victorie, Alkmaar; 27 april in De Bosuil, Weert), waarbij hij ongetwijfeld materiaal zal spelen van de kunstzinnige New Wave-band Fischer Z alsmede van zijn eigen soloplaten. Of hij daarbij ook nummers van "The Iceberg Model" uit 1983 ten gehore zal brengen is maar de vraag. Het was zijn tweede soloalbum, dat hij samen met de blazerssectie van Dexys' Midnight Runners en enkele strijkers opnam. Het conceptalbum over de psychische aftakeling van de hoofdpersoon combineert Watts' typische toegankelijke melodieën met vervreemdende effecten. Wellicht dat er daarom nooit een CD-versie van is verschenen.
Website: http://fischer-z.com .

ALBUM VAN DE MAAND APRIL
Kerrs Pink - Mysterious Wood
Van "Mystic Spirit" (eigen beheer, 2013)

De basis voor de Noorse band Kerrs Pink werd al in 1972 gelegd, al werd pas 4 jaar later de huidige naam aangenomen (de oude was Cash' Pink!) en verscheen het debuutalbum pas in 1980. De groep heeft al zo'n 30 bezettingen versleten, waarbij gitarist Hararld Lytomt een constante factor vormt. Nieuw in de huidige bezetting is zanger Eirikur Hauksson, bekend van Magic Pie. Maakte de band eerst furore met een bijzondere mengeling van 'vintange' jaren '70-stijl symfonische rock, gemengd met Noorse folkinvloeden - het folky aspect is nu gemarginaliseerd ten gunste van een krachtiger sound, die mede door de stoere vocalen van Hauksson wel wat doen denken aan het bijna vergeten Zweedse Zello, maar dan zonder viool. Nu haalde Zello behoorlijk wat mosterd weg bij de band Kansas en het is dan ook zo dat "Mystic Spirit" Amerikaanser en pakkender klinkt dan ooit. De rijke productie laat de volle keyboard- en kwistig met Moog Taurus-pedalen gestutte basgitaarpartijen een indrukwekkende basis vormen voor symfo met de juiste verhouding tussen retro en modern. Het belangrijkste daarbij is dat de plaat vol bijzonder sterke composities staat met goudomrande melodieën. En dat met een dergelijke overgave gezongen en gespeeld, dat het in de acht weken dat we de plaat nu kennen (officieel verscheen hij dan wel in 2013, recensies doken (en duiken nog steeds) pas in de loop van dit jaar op) nog steeds een feest maken het album steeds opnieuw op te zetten! We openen de maand met een van de weinige nummers met nog wel een duidelijke folk-verwijzing, meteen al met de accordeon in het intro.
Website: http://www.kerrspink.com/ .

LIVE-TIP
Anathema – Lightning Song
Van “Weather Systems” (Kscope, 2012)

Fans van Anathema kijken al reikhalzend uit naar het nieuwe album van Anathema. Op 9 juni is het zover, want dan komt de opvolger van de goed ontvangen CD “Weather Systems’’ uit 2012. "Distant Satellites" is opgenomen in de Cederberg Studio in Oslo. De albumhoes is ontworpen door Sang Jun Too uit Korea. Steven Wilson heeft wederom de mix voor enkele nummers verzorgd. Anathema zal optreden tijdens het Night Of The Prog Festival in het tweede weekend van juli op de Loreley en zal dan vast en zeker de nodige stukken van “Distant Satellites” ten gehore brengen.
Website: http://www.anathema.ws/ .

IN HET NIEUWS:
My Brother The Wind - The Mournful Howl Of Dawn
Afkomstig van "Twilight In The Crystal Cabinet" (Transubstans Records, 2010)

De Zweedse band My Brother The Wind bestaat uit leden die hun sporen al verdiend hebben bij andere bands, waarbij met name gitarist Nicklas Barker bij onze luisteraars redelijk bekend zou moeten zijn als gitarist/toetsenist van Anekdoten en Morte Macabre. Gezamenlijk maken ze grotendeels geïmproviseerde spacy prog- en jamrock. Tot op heden heeft de band twee albums afgeleverd, maar onlangs werd bekend dat deze zomer het derde album “Once There Was A Time When Space And Time Were One” gaat verschijnen bij het sublabel Free Electric Sound van The Laser's Edge. Voor ons reden om nog weer eens het debuut erbij te pakken waarvan we “The Mournful Howl Of Dawn” hebben uitgekozen. Aangetekend kan worden dat dit debuut op één dag in twee uur tijd is opgenomen en vervolgens tijdens een andere twee-uurs sessie is gemixt. Het levert een betrekkelijk eenvoudige sound op: twee gitaren (links, rechts), bas en drums maar ook het gevoel dat de muziek op dat moment speciaal voor jou als luisteraar ontstaat.
Website: https://www.facebook.com/mybrotherthewind
en https://myspace.com/mybrotherthewind/music/songs .

JAZZROCK
Boyle, Gary - Cowshed Shuffle
Van "Isotope And Gary Boyle Live At The BBC" (Hux Records, 2004)

In de laatste iO Pages staat een interview met toetseninst Geoff Downes die tevens de cover van het blad siert. Het artikel bevat een behoorlijk uitgebreide discografie, maar Xymphonia zou Xymphonia niet zijn als we hier een interessante aanvulling op hebben. In 1977 zat de keyboardspeler, die later furore zou maken bij onder andere Asia, Yes en Icon, namelijk in de voormalige Isotope-gitarist Gary Boyle. Van opnames voor de Peel Session van de BBC bracht Hux Records in 2004 een drietal nummers op CD uit, aangevuld met opnames van Isotope voor Radio 1 "In Concert" en Old Grey Whistle Test. Boyle werkte destijds, net als op de Isotope-LP's met twee toetsenisten, wat het jazzrockgeluid behoorlijk symfonisch deed overkomen. Het gekozen nummer is afkomstig van Boyle's solodebuut "The Dancer" uit 1977. Aardig detail afkomstig van Downes site: In 1976 had Downes Trevor Horn ontmoet, toen laatstgenoemde voor zijn toenmalige vriendin Tina Charles musici zocht om mee op te treden. Downes en bassist Steve Shone speelden daarna een tijdje in de band van disco-ster Charles en werden tussendoor gevraagd om bij Boyle te spelen.
Websites: http://www.huxrecords.com/cdsales48.htm en
http://www.geoffdownes.net/about/biography/ .

IN HET NIEUWS
Cosmograf - Beautiful Treadmill
Afkomstig van "The Man Left In Space" (eigen beheer, 2013)

Deze week maakte Robin Armstrong, beter bekend als Cosmograf, de eerste details bekend rond het nieuwe album dat in juni zal gaan verschijnen. Het conceptalbum “Capacitator” heeft Armstrong opgenomen met behulp van een imposante rij muzikanten waaronder, net als op voorganger “The Man Left In Space”, drummer Nick D'Virgillio maar dit keer ook de bassisten Colin Edwin (Porcupine Tree) en Nick Beggs (Steve Wilson, Steve Hackett, Lifesigns) en toetsenist Andy Tillison (The Tangent). Het album is nu ook weer gemixt door Rob Aubrey, die we ook kennen van zijn werk voor IQ en Big Big Train en natuurlijk de eerdere Cosmograf-albums. Mooie reden om weer eens wat te draaien van “The Man Left In Space” in de vorm van misschien wel de stevigste song van het album: “Beautiful Treadmill”. Een trailer voor het nieuwe Cosmograf valt hier te zien: http://youtu.be/u5KwdIspT-E .
Website: http://www.cosmograf.com/ .

/div>