• Albums Of The Month 2024

  • Januari

    Miller, Martin – “Maze Of My Mind” (eigen beheer, 2023)

    Martin Miller is een Duitse gitarist/zanger die afgelopen jaar met “Maze Of My Mind” zijn tweede album uitbracht, 10 jaar na zijn debuut “The Other End”. Hij is daarnaast vooral ook gitaarleraar die op zijn website divers cursusmateriaal en op gitaristen gerichte 'preset'-pakketten aanbiedt. Ook heeft hij een breed bezette Martin Miller Session Band met o.a. voormalig The Flower Kings-drummer Felix Lehrmann, waarmee vooral veel covers worden gespeeld en waarvoor ook gasten als Andy Timmons, Paul Gilbert en Mark Lettieri (Snarky Puppy) zijn uitgenodigd. Terug naar zijn eigen muziek, want dit “Maze Of My Mind” pakte ons vanaf de eerste maten in. Dat is niet zo moeilijk met de 'uplifting' opener “Something New” waarin duidelijk wat van Toto geleende elementen zijn verwerkt (let bijv. op die percussie, die typische versnelling in het refrein), maar dat in bijna 9 minuten toch ook duidelijk meer naar progressieve rock overhangt dan het meeste Toto-repertoire. Millers gitaarspel is zeer smaakvol, met een mooie balans tussen gedragen melodieus spel en snelle virtuositeit. Daarnaast heeft hij een gevoelvolle, sterke zangstem. En hij heeft zich daarnaast omringd met een stel uitstekende muzikanten op drums, bas en keyboards (die hij aanvullend ook zelf bespeelt). Hij noemt zijn muziek 'progressive heavy rock', wat de lading goed dekt. Naast Toto moeten we daarbij denken aan de melodieuzere, warme kant van Dream Theater, zoals die Amerikaanse groep dat in nummers als “Another Day” liet horen. De dik tien minuten durende slotcompositie “Compass (Beneath The Lights)” herinnert bij tijd en wijle aan een stuk als “Metropolos Part 1”. Denk ook aan de fraaie mix van prog en AOR van het vergeten The Quest. Let wel: het zijn referenties, de muziek van Miller kan absoluut op zichzelf staan en smaakt absoluut naar meer.
    Websites:
    https://www.martinmillerguitar.com/
    Facebook.

    Februari

    Ancient Veil – “Puer Aeternus” (Ma.Ra.Cash Records, 2023)

    Ten tijde van de opkomst van de CD was het label Musea één van de pioniers op het gebied van introduceren van nieuwe progbands. Een van deze bands was het Italiaanse Eris Pluvia, waarvan Musea het zeer fijne “Ring Of Earthly Light” uitbracht. Helaas bleef het bij één album maar wel ging een aantal leden verder onder de naam The Ancient Veil. De Keltische en jazzy invloeden die al bij Eris Pluvia opdoken waren ook nog wel te horen op het titelloze debuut van The Ancient Veil, maar het laidback karakter zorgde er ook voor dat het resultaat gevaarlijk dicht in de buurt kwam van liftmuziek. Lange tijd leek het bij dat ene album uit 1995 te blijven, maar in 2017 werd de band nieuw leven ingeblazen, waarbij het voorvoegsel 'The' kwam te vervallen. Het datzelfde jaar verschenen tweede album bleek een stap in de goede richting en doet denken aan de meer melancholische momenten van Camels “Dust And Dreams”. Het duurde echter tot afgelopen jaar tot er een opvolger kwam, getiteld “Puer Aeternus”. Op dit conceptalbum trekt de band de registers flink open met een scala aan gastmuzikanten op zowel blaas- als strijkinstrumenten. Ook is er veel vocale ondersteuning, middels zowel een koor als vertellers. De teksten zijn in het Italiaans, wat het concept wat lastig te volgen maakt, maar de muziek is sprekend genoeg. De Camel-invloeden zijn nog steeds overduidelijk aanwezig, waarbij je moet denken aan een mengvorm van “The Snow Goose” en “Harbour Of Tears”, maar dan vaak aangelengd met trekjes van Le Orme. Ster van de band is Fabio Serri met zijn heerlijke Hammond- en Moog-spel maar Ancient Viel is duidelijk het geesteskind van gitarist Alessandro Serri, die voornamelijk akoestische en klassieke gitaren bespeelt. Hoewel de nadruk wel op de meer uitgesponnen en rustige passages ligt, is er toch ook zeker genoeg vuurwerk zoals bijvoorbeeld het heerlijke samenspel van blazers en toetsen in “L'Ascesa Di Hermes Nel Dio Visibile” of het Hammondorgel/saxofoonduel in “Il Secondo Tradimento” en de fijne gitaarsolo in “La Comprensione Del Tempo”. Dit alles maakt “Puer Aetermus” zeker een bijzonder album.
    Websites:
    BAND WEBSITE
    BANDCAMP
    FACEBOOK .

    March

    Habitants – "Alma" (Psychonaut Records, 2024)

    Voor het Album van de Maand maart blijven we dit keer binnen onze landsgrenzen. We besteden deze maand namelijk ruimschoots aandacht aan "Alma", na "One Self" uit 2018 de tweede CD van het uit Nijmegen afkomstige Habitants en niet te verwarren met het gelijknamige Almelose VMBO-college. De weelderige composities van René Rutten (The Gathering) bieden de ideale basis voor de door zangeres Anne van den Hoogen geschreven en feeëriek gezongen intieme zielenroerselen van de jonge hoofdpersoon Alma. In negen songs manifesteert het kwintet zich met Ebow-achtige solo’s en breed uitwaaierende gitaarpartijen als een Cocteau Twins met echte drums die shoegaze inclusief triprockelementen heeft ontdekt. Zo wordt wanhopige eenzaamheid in een stuk als "If I Knew" via zacht getokkelde, echoënde gitaarklanken en synthesizereffecten langzaamaan invoelbaar in een licht symfonische postrockclimax. In het meer uptempo, haast omfloerst gezongen "Future You" voel je daarentegen het vrijmoedige liefdesgevoel van onze heldin. Het titelnummer is een van de hoogtepunten, vooral door de wijze waarop de balladeachtige introductie gevolgd wordt door een etherische, met Kate Bush vergelijkbare mysterieuze voordracht begeleid door een aan Genesis’ "Entangled" verwant gitaarthema. Maar ook het zich na een lange ambient aanloop traag ontwikkelende "The Waiting Room", waarmee de LP-versie afsluit, maakt door de elkaar versterkende dynamiek- en stemmingswisselingen indruk. "Bury The Earth", de bonustrack op de CD, net als "Morgen" overigens al een ouder nummer, bevat tenslotte een jankende zessnaarsolo. Het vakkundig door Attie Bauw geproduceerde "Alma" is al met al een ongrijpbaar egodocument, dat eigenlijk alleen in het wat eendimensionale, met ploppende New Wave-bassen opgestuwde "Youth" ietwat aan schoonheid inboet. De plaat zal op 22 maart in de winkels liggen, maar is al te bestellen via de websites van de band. "Alma" zal op 18 april worden gepresenteerd tijdens een releaseshow in Doornroosje te Nijmegen. Drie dagen later treedt de groep aan op de laatste dag van het roemruchte Roadburn Festival in Tilburg.
    Websites:
    BAND WEBSITE
    BANDCAMP
    FACEBOOK
    The Gathering Webshop
    Doornroosje Website.