Uitzending Terugluisteren

NIEUW
Thorne, Steve - The Fourth Wall
- He Who Plays The Piper
Afkomstig van "Levelled - Emotional Creatures: Part 3" (eigen beheer, 2020)

Steve Thorne laat er op in februari verschenen "Levelled – Emotional Creatures: Part 3" geen twijfel over bestaan dat we al vanaf onze geboorte worden voorgelogen over alle essentiële dingen in het leven. Met allerlei radioberichten en toespraken als verbindende elementen tussen de elf moderne progressieve rocksongs creëert hij op zijn zesde soloplaat een audioversie van de film "Conspiracy Theory" met Mel Gibson. De protagonist probeert de luisteraar via enkele stokpaardjes te overtuigen dat we gehersenspoeld zijn en in een door creationisten gefabriceerde, aan "The Truman Show" verwante wereld leven. En getuige het overal opduikende gemekker zijn we er als makke schapen ingetuimeld. Dit keer geen grote namen als Nick D’Virgilio, Tony Levin, Jadis of Gavin Harrison. Thorne beperkte zich tot Cosmograf-drummer Kyle Fenton, de grote onbekende Geoff Lea en in twee nummers fluitiste Gina Briant om zijn eigen multi-instrumentale basistracks op te krikken. Vooral gitarist Lea is een verademing met zijn aan Alan Murphy herinnerende vloeiende melodieën en incidentele snelle rushes. Fenton geeft de uptempo nummers een lekkere drive en houdt de ballades samen met Thornes loops, akoestische gitaren, effecten en drumpprogrammering spannend. De stemming is ondanks het grimmige concept over het algemeen melancholiek met broeierige symfonische accenten en her en der wat Elbow-achtige dramatiek. Als opener hadden we de energieke rocker "The Fourth Wall", nu nog aandacht voor het langgerekte "He Who Plays The Piper" met de veelzeggende tekst "Nasa lied about the man upon the moon".
Websites: https://www.steve-thorne.co.uk/ .

NIEUW
Brons, Dave - Awakened By Starlight
- The Ring Bearers
Van "Not All Those Who Wander Are Lost" (Slice Of Life Records, 2020)

Bij een solo-album van een gitarist heb je een bepaald cliché-verwachtingspatroon. Net als bij een beschrijving die meldt dat een conceptalbum gebaseerd is op Tolkiens The Lord Of The Rings. Gitarist Dave Brons combineert die twee en verplettert al meteen met het openingsnummer alle vooroordelen op basis van die clichés. Brons is geen onbekende in de gitaarvirtuosi-scene, maar wij kennen hem met name van Celestial Fire. Dave Bainbridge (Iona, Lifesigns) stelde die band samen om de muziek van zijn gelijknamige album live te kunnen spelen. En laat nou Bainbridge ook de producer van Brons' album zijn én zorg te dragen voor de mix en de nodige toetsenpartijen. Nog een Celestial Fire-lid, Sally Minnear, valt regelmatig te horen op dit "Not All Those Who Wander Are Lost", zowel met haar hemels klinkende zang, maar ook in hier en daar opduikende korte stukjes gesproken tekst. Brons pakt groots uit met rijk gearrangeerde muziek, die anders klinkt dan je zou verwachten. Uitgevoerd door een puike band, aangevuld met strijkers, koperblazers, slagwerkensemble en 100-koppig koor is de muziek episch van karakter zonder dat het holle bombast is. Net als in Tolkiens boeken zijn er ook verstilde momenten. Brons' gitaarwerk is virtuoos maar ook zeer melodieus en dat zorgt ervoor dat het hele album als een prachtig klinkende muzikale reis aan je voorbijtrekt.
Websites:
http://www.davebrons.com/
https://davebrons.bandcamp.com/album/not-all-those-who-wander-are-lost .

NIEUW
Realisea – Our Stage
Van het album “Mantelpeace” (FREYA Records, 20 april 2020)

Realisea is het eerste solo-project van Silhouette-zanger en -mede-oprichter Brian de Graeve. Op 16 februari was er een eerste semi-akoestisch optreden voor Progfrog 't Blok in Nieuwerkerk a/d IJssel. Dat viel samen met de release van de (digitale) single “Strong Enough”. U heeft dit nummer op 27 februari al kunnen horen in Xymphonia. Aankomende week, op 20 april, wordt het album “Mantelpeace” uitgebracht. In de band Realisea vinden we o.a. De Graeve's vrouw Marjolein (zang en fluit) en zijn zoon Geoffrey (basgitaar). Rob van Nieuwenhuijzen (drums) en Christophe Rapenne (keyboards) completeren de basisbezetting. Op "Mantelpeace" zijn echter de nodige gasten te horen, waarvan Also Eden-gitarist Simon Rogers en Mystery-zanger Jean Pageau en -gitarist Michel St. Père de meest prominente zijn. Ook Silhouette-collega's Erik (vader) en Bart Laan (zoon; tevens bekend van Skylake) is te horen. Hij is ook verantwoordelijk voor de productie van de drumopnames. De mastering is gedaan door Han Uil (net als Erik Laan lid van TumbleTown). De release party van “Mantelpeace” had zullen plaatsvinden op 17 mei in Willem Twee te Den Bosch. Dat gaat natuurlijk niet door. Als er een nieuwe datum is, hoort u 'm bij ons!
Websites:
https://realisea.com/
https://realisea.bandcamp.com/ .

NIEUW / LIVE-TIP / VAN EIGEN BODEM
Visser, Eefje de - Stilstand
Van "Bitterzoet" (Sony Music, 2020)

De Nederlandse zangeres Eefje de Visser maakt al jaren eigenzinnige artpop, maar op haar laatste twee albums, waaronder het in januari verschenen “Bitterzoet”, combineert ze dat met een diep warme elektronische sound. “Bitterzoet” is ook het eerste album van haar dat bij een grote platenmaatschappij is verschenen en na het beluisteren snappen we wel waarom. De sound van Eefje de Visser is mysterieus, broeierig en helemaal van nu, zonder dat ze daarbij platgetreden paden bewandelt. Het is jammer dat het hele concert- en festivalseizoen voor dit jaar in het water lijkt te vallen, want de beelden die er zijn van een paar optredens laten zien dat die ook visueel zeer interessant zijn. We kiezen voor een song met een voor deze tijd toepasselijke titel: “Stilstand”.
Website: https://www.eefjedevisser.com/
Deze song op YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=HQeH0l_4S7I .

NIEUW
Mangala Vallis - Get It While You Can
- Sour
Van “Voices” (Ma.Ra.Cash Records, 2020)

“Voices” is alweer het vierde studio album van deze uit Reggio Emilia afkomstige band. Op de eerste twee albums waren deze Italianen nog duidelijk beïnvloed door de klassieke prognamen zoals Genesis, Yes en PFM. Niet zo gek dat het gelukt was oud-PFM-zanger Bernardo Lanzetti hier als zanger voor te vragen. Tussen het tweede en derde album zit een pauze van zeven jaar, Lanzetti heeft dan inmiddels de band verlaten en het muzikale roer is ook flink omgegooid. Mangala Vallis blijkt de aansluiting bij de moderne prog-lichting duidelijk gevonden te hebben. Dit is zeker een vooruitgang. Afgelopen februari verscheen “Voices”, die de lijn van de voorganger “Microsolco”voortzet. Oudgedienden in de huidige bezetting zijn drummer Gigi Cavalli Cocchi en gitarist Mirco Consolini en sinds het tweede album gitarist Niki Milazzo. Toetsenist Cristiano Roversi is ingeruild voor nieuweling Gianfranco Fornaciari en gelukkig is Roberto Tiranti, die sinds vorig album bij de band is gekomen, nog steeds de zanger. Zijn warme stem past goed bij het overwegend melodieuze bandgeluid. Het is opvallend hoe ver verwijderd “Voices” muzikaal staat van het debuutalbum “The Book Of Dreams”. Het is lastig een label op het album te plakken, maar een iets compactere versie van Pattern-Seeking Animals is een goede omschrijving. We gaan luisteren naar het heerlijke “Get It While You Can” en “Sour”.
Websites:
https://maracashrecords.bandcamp.com/album/mangala-vallis-voices
https://www.facebook.com/MANGALA-VALLIS-81848018394/ .

NIEUW/LIVE-TIP
Zio – Jupiter
– Inner City: Shorroma
Van “Flower Torania” (eigen beheer, 2020)

Zio is de band van voormalig Karnataka-drummer Jimmy Pallagrosi. Hij richtte de groep op met toetsenist Olivier Castan, die door Pallagrosi aangeduid wordt als het creatieve genie van Zio. Want Zio staat niet alleen voor muziek, maar ook voor een fantasy/science-fiction concept, waarvoor Castan ook al het striptekenwerk verzorgt. Voordat het muzikale resultaat “Flower Toriana” op glimmende schijf werd geperst, werd een en ander al 'on the road' getest. Het Franse Crescendo Festival, vorig jaar augustus, had de première, waaruit bleek dat Pallagrosi zijn voormalige Karnataka-compaan Hayley Griffiths en tegenwoordig links en rechts opduikende That Joe Payne (ex-The Enid) als vocalisten had aangesteld. Nu het album er echt is, blijken zijn rollen te vertolken in het fantasy-verhaal. Griffiths en Payne hebben dan wel de belangrijkste rollen, maar ook de stemmen van Heather Findlay (Mantra Vega, ex-Mostly Autumn) en Franck Carducci zijn te horen. “Flower Torania” is dus een verhalend conceptalbum, maar in dat fantasy-verhaal zijn wel echte levenservaringen van Pallagrosi verwerkt. Muzikaal wordt er regelmatig flink heavier van leer getrokken dan bij Karnataka het geval was, waarbij ook gitarist Marc Fascia en bassist Alex Lofocco zich niet onbetuigd laten. Ook zijn er duizelingwekkend complexe passages, met razensnel drum- en toetsenwerk te horen. Andere stukken zijn dan weer juist heel poppy, of lekker vet pompeus. Zio treedt op 1 november op in 't Blok in Nieuwerkerk a/d IJssel, op uitnodiging van Progfrog.
Website: https://www.ziosite.com/ .

PROG MEETS AOR
Stencil Forest – The Pandemonium Shadow Show
Van “Stencil Forest”Opening Act” (eigen beheer, 1983)

Begin jaren tachtig in de VS een progband oprichten was zeker geen ticket naar succes. De uit Indiana afkomstige broers Frank, Jim en Rick Cassella deden het toch en richtten in 1980 Stencil Forest op. Om toch aansluiting te krijgen bij de toenmalige populaire muziekstromingen, werd een flinke dosis AOR aan de toch wel progrockerig klinkende composities toegevoegd. Stencil Forest werkt van 1981 tot eind 1982 aan “Opening Act”. Dit debuutalbum hinkt een beetje op twee gedachten maar heeft daardoor ook zo zijn charmes. De AOR zoals we die kennen van bands als Styx en Kansas is duidelijk hoorbaar, maar dan wel in afwisseling met vlagen ‘oude’ prog-oplevingen. In 2004 is het album op CD heruitgebracht met een tweetal bonusnummers. De hernieuwde aandacht bracht de broers weer samen en in 2005 verscheen, 22 jaar na de eersteling, een tweede album. Dit “The Abyss” borduurde duidelijk meer voort op de AOR-kant van Stencil Forest. We gaan nu echter terug naar 1983, met “The Pandemonium Shadow Show“.
Meer info: https://www.progarchives.com/artist.asp?id=7050
Dit nummer op YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=dbI4JrM7qZ0 .

IN HET NIEUWS
Holdsworth, Allan - Mr. Berwell
Afkomstig van "Atavachron" (Enigma, 1986 / Manifesto Records, 2017)

Vorige maand brachten we al het nieuws over "Devil Take The Hindmost", de biografie die Ed Chang over de in 2017 overleden gitarist Allan Holdsworth heeft geschreven. Het boek verschijnt volgende week bij Jazz In Britain dat min of meer gelijktijdig ook een historische opname van Holdsworth uitbrengt in de nieuwe serie "The Ron Mathewson Tapes". Deze week vernamen we ook nog dat er eind mei/begin juni weer een CD/DVD-set van de meester verschijnt met dit keer een optreden voor de Duitse TV van een show in Frankfurt in 1986. Manifesto Records zal deze set uitbrengen en als opwarmertje vast “Mr. Berwell”, een nummer van het album “Atavachron” dat Holdsworth dat jaar had uitgebracht en waarop de Synthaxe prominent gebruikt werd. Deze gitaarsynth zal zeker ook te zien zijn op de DVD.
Websites:
http://manifesto.com/allan-holdsworth/
https://www.facebook.com/groups/allanh/ .

NIEUW / ALBUM VAN DE MAAND / LIVE-TIP
Golden Caves - Little Lonely
Van "Dysergy" (eigen beheer, 2020)

Hoewel de CD-presentatie vanwege de corona-crisis is uitgesteld, verscheen afgelopen maand wel gewoon het tweede volledige album van Golden Caves. Werd voorganger "Collision" (2017) alsmede de debuut-EP "Bring Me To The Water" (2015) nog uitgebracht via FREIA Music, de release van "Dysergy" werd in eigen beheer gehouden. De fondsen voor de realisatie waren middels een online campagne via Voor De Kunst geworven. "Dysergy" bevat wat meer extremen dan de voorgangers. Enkele songs pakken een tandje heavier uit dan we van deze vaderlandse groep gewend waren. Aan de andere kant zijn er ook stukken waarbinnen juist meer met sfeer en 'space' wordt geëxperimenteerd, alsmede met moderne elektronische toevoegingen. Dat de productie van Max Abel tot in de puntjes verzorgd is, maakt dat zowel die zwaarte als die ruimtelijkheid optimaal je (quarantaine-)huiskamer vult. De volle stem van Romy Ouwerkerk kan zowel sirene-achtig uithalen als warm en gevoelig klinken en is een attractie op zich. Wat wel opvalt is dat de van oorsprong Hengelose bassist Tim Wensink blijkbaar niet meer in de basisbezetting zit. Hij staat nog wel op de publiciteitsfoto's rond deze albumrelease, wat zijn positie een beetje onduidelijk maakt. Had hij gewoon te weinig tijd (hij is ook o.a. actief in de theatergroep Queen Forever)? Op enkele songs zijn de baspartijen namelijk verzorgd door producer Abel. Het is het nog altijd jonge Golden Caves opnieuw gelukt een ontzettend fris en enthousiasmerend klinkend album neer te zetten waar iedere luisteraar een stoot energie van krijgt! Daarom verkiezen we "Dysergy" met veel plezier tot Album van de Maand april. Enne, die CD-presentatie komt er alsnog, op 26 juni in de Bibelot te Dordrecht. Op 11 september volgt dan nog een optreden in de Willem Twee in Den Bosch, met Scarlet Stories. Vandaag hoort u het relatief rustige, maar ritmisch lekker tegendraadse “Little Lonely”.
Website: https://www.goldencaves.com/.

MONUMENT / LIVE-TIP
Akkerman, Jan – Lammy
Van het album "Tabernakel" (Atlantic, 1973 / Wounded Bird, 2001)

Eén van de beste en meest invloedrijke gitaristen ter wereld. Een positie die beslist niet alleen te danken is aan de uitverkiezing tot 's werelds beste gitarist in het Britse blad Melody Maker, maar ook en vooral door zijn altijd gewaagde en inventieve spel en zijn drang zichzelf te blijven ontwikkelen. Iedereen in Nederland heeft wel eens van Jan Akkerman gehoord of iets van hem gehoord. We noemen even in chronologische volgorde de bands waar hij zijn snaren heeft beroerd: Johnny & His Cellar Rockers, The Hunters, Brainbox, Focus, Solution en Five Great Guitars (met onder andere Erwin Java en Harry Sacksioni) of zijn samenwerking met onder andere Hans Dulfer, Neerlands Hoop, Ramses Shaffy, Herman Brood, Kayak, Normaal, André Hazes, Specs Hildebrand, Bert Heerink en Henny Vrienten. Zijn voorbeelden zijn Eric Clapton, B.B. King, Julian Bream en Frank Zappa. Tijdens en na het vertrek bij Focus heeft hij in de jaren zeventig enkele hoogstandjes uitgebracht met “Tabernakel” (1973), “Eli” (1976; met Kaz Lux), “Jan Akkerman” (1977) en “Aranjuez” (1978; met Claus Ogerman). In 1974 traden zowel Thijs van Leer als Jan Akkerman op bij het Grand Gala du Disque. Beiden kregen een Edison: Van Leer vanwege zijn “Introspection” en Akkerman met “Tabernakel”.

“Tabernakel” is deels elektrisch en deels akoestisch met Akkerman op de luit of de klassieke gitaar. Hij bespeelt bovendien één keer de basgitaar en de sitar. De luit komt oorspronkelijk uit het Midden Oosten en had 32 snaren. Akkermans luit had 13 snaren en het stemmen kostte hem telkens een half uur om na 10 minuten het ritueel te herhalen. De muziek is voornamelijk gebaseerd op 16de-eeuwse muziek, met uitzondering van “House Of The King” (de Focus-klassieker, maar dan zonder fluit) en “Lammy” (de naam van zijn toenmalige vrouw.). “Lammy” duurt iets meer dan 14 minuten en bestaat uit 6 delen: “I Am”, “Asleep, Half Asleep, Awake”, “She Is”, “Lammy, We Are”, “The Last Will & Testament” en tenslotte “Amen”. Het stuk begint met een klassiek kerkkoor ondersteund door zwaar orgelwerk, om langzaam over te gaan naar sitar, bas- en elektrische gitaar, in een soort fusion van jazz en rock. Halverwege wordt het een harmonisch feest van strijkers en slepend gitaarwerk. Het neigt naar bombast, maar Akkerman weet het geheel keurig binnen de lijnen te houden. Het is een testament van zijn virtuositeit en improvisatie.” (bron: Tricky Dicky op 100%NL+BE) Jan Akkerman treedt 14 juni op in Hedon in Zwolle en 26 juni in Luxor Live in Arnhem. Áls het doorgaat natuurlijk. Wij houden u op de hoogte.
Website: https://www.janakkerman.com/.

(OP)NIEUW
My Arrival – Pale White Dot
Van “Satur9 & Indigo” (MEY Productions, 2020)

My Arrival is de naam van het project rond drie leden van Sylvium. Op het album “Satur9 & Indigo” laten Ben van Gastel, Fred Boks en Richard de Geest een andere kant van zichzelf horen. De bedoeling was nummers te schrijven die compacter en toegankelijker van karakter zijn. Daar is men zeker in geslaagd. Hoewel nog steeds met een flair van progrock, horen we een meer dan vette knipoog naar de artrock en synthpop uit de jaren 80. Veel van de nummers draaien om het neerzetten van een sfeer en komen vaak dromerig over. Soms moet je hierbij aan het oudere, meer ingetogen werk van RPWL denken. De heren weten met “Satur9 & Indigo” een zeer sterk en verrassend album af te leveren, waar we nog veel plezier aan gaan beleven. En er is nieuws: er komt een vervolg op dit album.
Website: https://myarrival.bandcamp.com/ .

NIEUW
Tirill - Clothes Of Sand
Afkomstig van "Said The Sun To The Moon" (Fairy Music, 2019)

De muziek van de Noorse Tirill Mohn kwam al eens vaker langs in Xymphonia. Zo was ze een van de musici op enkele White Willow-albums en produceerde ze enkele soloplaten. Eind vorig jaar verscheen in die laatste categorie nummer vier: "Said The Sun To The Moon". Wederom verstilde folky songs met naast eigen werk ook een cover van een van haar voorbeelden: Nick Drake. Het betreft het nummer "Clothes Of Sand" dat niet op een van Drakes tijdens zijn leven uitgebrachte platen stond, maar onder meer te vinden is op "Time Of No Reply". En omdat we ook een groot liefhebber van het werk van Drake zijn, hebben we dit stuk voor vanavond geselecteerd.
Websites: https://tirill.no
dit nummer:
https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=WnD17eTeTO8&feature=emb_logo .

NIEUW / LIVE-TIP
Ayreon – The Mirror Maze (live)
– Evil Devolution (live)
Van “Electric Castle Live And Other Tales” (Music Theories Recordings / Mascot, 2020)

Ayreon was altijd een typisch studio-project. Arjen Lucasssen kon op die manier zijn sci-fi- en fantasy-verhalen tot in de puntjes verzorgd construeren, met medewerking van een internationale sterrencast, of die nu wel of niet naar Brabant waren afgereisd om hun bijdrage vast te leggen. Die rockopera's werden internationaal succesvol en natuurlijk werd er gevraagd om live-optredens. Lucassen wimpelde dat lang af. Na de theaterversie van “The Human Equation” kwam het er in 2017 dan toch van. Die vier optredens in het toen pas vergrote 013 in Tilburg smaakten naar meer. En dat kwam er in 2019 met een integrale vertolking van wellicht het meest geliefde Ayreon-album: de dubbelaar “Into The Electric Castle (A Space Opera)” uit 1998. Voor zover de originele cast beschikbaar was, werkte die mee: Fish, Damian Wilson, Anneke van Giersbergen, Edwin Balogh, Robby Valentine, Edward Reekers en Thijs van Leer togen naar Tilburg, aangevuld met muzikanten en vocalisten die we van twee jaar eerder herkenden (zoals zangeressen Simone Simons en Marcela Bovio) én een aantal nieuwe gezichten, zoals Kayak-gitarist Marcel Singor. De muzikale leiding was net als twee jaar eerder in handen van toetsenist Joost van den Broek (o.a. ex-After Forever, ex-Sun Caged). Van die concerten is nu een registratie verschenen, vastgelegd voor een publiek van naar verluidt 62 nationaliteiten. Er is keus uit een special edition, of uit een variant met 3 plakken vinyl, of een Blu-Ray, of de versie met twee CD's en een DVD. We gaan nu luisteren naar een passage uit de tweede helft. U hoort de spreekstem van de live aanwezige Star Trek-acteur John De Lancie en twee songs: “The Mirror Maze” en “Evil Devolution”, waar een groot deel van genoemden een korte solospot hebben. Voor mensen die het in Tilburg hebben gemist en die niet genoeg hebben: tijdens het Night Of The Prog Festival wordt op 18 juli op de Loreley “The Electric Castle” opnieuw vertolkt. ...Als corona geen roet in het eten gooit.
Website: https://smarturl.it/Ayreon-MLG .

NIEUW
Zopp - V
- The Noble Shirker
Afkomstig van "Zopp" (Bad Elephant Music, 2020)

De favoriete plaat van de vader van Ryan Stevenson is "The Rotter's Club" van Hatfield And The North. Je zou daarom kunnen zeggen dat de liefde voor de Canterbury Scene er bij deze Britse multi-instrumentalist met de paplepel is ingegoten. Aan de muziek op het titelloze album van zijn band Zopp is dat ook goed te horen. De basis van de negen nummers werden over een periode van tien jaar opgenomen. Later voegde onder andere Andrea Moneta daar drums aan toe, werd Andy Tillison uitgenodigd toetsenpartijen toe te voegen en mocht Theo Travis opdraven voor een solo in het nummer "V". Toch is de muziek die Stevenson produceert over het algemeen wat symfonischer getint als de gemiddelde Canterbury-plaat. Dit komt mede door het wat dominantere gebruik van Mellotron en moderne synthesizers. Het genoemde "V" en het epische "The Noble Shirker" hebben we uitgekozen om van dit op 10 april officieel verschenen album te laten horen.
Websites:
https://zopp.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/zoppmusic/ .

PAASMUZIEK
Snell, Adrian - Simon Carry My Cross
- Golgotha
- Song For John
Van "The Passion" (Kingsway Music, 1980)

De Britse zanger/toetsenist/componist Adrian Snell is in Nederland met name behoorlijk bekend in evangelische kringen met zijn reli-conceptalbums. Maar hij heeft ook duidelijke progrockconnecties, want Dave Bainbridge en David Fitzgerald hebben elkaar in zijn band leren kennen en zijn uiteindelijk hun eigen weg gegaan met Iona. Maar daarvoor al had hij gewerkt met Triumvirate, ofwel Jon Miller, Rod Edwards en Roger Hand. Zij tekenden voor de arrangementen en productie voor een aantal van zijn albums waaronder “The Passion” uit 1980. Dat driemanschap werkte daarnaast ook met de Britse gitarist Gordon Giltrap, waarbij net als bij Snell een beroep werd gedaan op drummer Simon Phillips en bassist John G Perry. The Passion is Adrian Snells meest progrock-getinte album. Hij brengt het paasverhaal in een rijk gearrangeeerd jasje voor het voetlicht, waarbij naast de band ook het Royal Philharmonic Orchestra en een groot koor te horen valt. Speciaal voor deze paasuitzending hebben we drie tracks geselecteerd, die het dramatische hoogtepunt van het album vormen.
Website: https://www.adrian-snell.com/ .

NIEUW
Delain - Masters Of Destiny
Van "Apocalypse & Chill" (Napalm Records, 2020)

Delain draait alweer heel wat jaren mee. Deze Nederlandse symfonische metalformatie werd opgezet door Martijn Westerholt, de originele toetsenist van Within Temptation, met als zangeres Charlotte Wessels. Afgelopen februari verscheen het zesde album van Delain, getiteld “Apocalypse & Chill”, waarop ook het al een jaar eerder als voorproefje verschenen “Masters Of Destiny” is te vinden. Delains muziek is opvallend in de zin van dat bombastische symfonische metal gecombineerd wordt met een pop-achtige sound, wat met name komt door zang van Charlotte Wessels. Niet dat deze dame niet flink van leer kan trekken, maar haar stem heeft minder een klassieke klank dan bijvoorbeeld de dames bij Within Temptation, Epica of Nightwish. Een ander opvallend element is dat gitarist Timo Somers regelmatig de ruimte krijgt om bondige maar zeer smaakvolle solo's in de songs te plaatsen - iets wat je bij genre-genoten toch niet vaak hoort.
Website: http://www.delain.nl/
Dit nummer: https://www.youtube.com/watch?v=nT14mlv92t4 .

HERUITGAVE
Marillion – Forgotten Sons
Van “Script For A Jester’s Tear (EMI, 1983 / Universal, 2020)

“…So here I am once more”: deze memorabele woorden kwamen op 14 maart in 1983 op je af als je het debuutalbum van Marillion had gekocht op de dag van uitgave. Na 2 jaar hard werken was dit “Script For A Jester’s Tear “ het resultaat van veel bloed, nog meer zweet en tranen van het vijftal dat zich op dat moment Marillion mocht noemen. Op de reis naar dit resultaat waren er zeker een aantal hobbels genomen. Mede-oprichter Doug Irvine, toetsenist Brian Jelliman en bassist Dizz Minnitt hadden in het proces al dan niet vrijwillig de band verlaten, maar hadden toch meegeschreven aan de geschiedenis van de band. In een aantal nummers hoor je nog de geest van hen terug. Zo stammen de oerversies van “The Web” en “Forgotten Sons” al uit 1980. Fish doet zijn auditie zelfs op het eerstgenoemde nummer, mét een zelfgemaakte tekst. De nu verschenen deluxe editie van “Script For A Jester's Tear” bevat een zeer goede documentaire, waarin het begin van de band in detail wordt verteld. Ook Mick Pointer en Dizz Minnit komen aan het woord. Alleen dat al maakt deze set het aanschaffen waard. Maar er is meer: een nieuwe stereomix laat ons details horen die voorheen begraven waren in de mix. Er zijn ook genoeg extra’s. Zo is de “Market Square Heroes”-EP opgepoetst, waarbij verbazingwekkend genoeg gekozen is voor de versie waarin de regel 'I am your anti-Christ' is vervangen voor 'I am your battle priest'. Ook is er een 5.1 mix van het album. Maar er is meer… een integrale, niet eerder uitgebrachte concertopname, gemaakt in de befaamd Marquee Club op 29 december 1982 en ook nog eens voor het eerst de “Recital Of The Script”-film aangevuld met “The Web”-video-EP op Blu-ray. Kortom voor de ‘oudere’ Marillion-fan een 'must-have'. We gaan luisteren naar de afsluiter van het album: “Forgotten Sons”. Let vooral op het middendeel, waar de drums toch afwijken van het origineel.
Website: www.marillion.com.

NIEUW / ALBUM VAN DE MAAND / LIVE-TIP
Golden Caves - Somehow
Van "Dysergy" (eigen beheer, 2020)

Hoewel de CD-presentatie vanwege de corona-crisis is uitgesteld, verscheen afgelopen maand wel gewoon het tweede volledige album van Golden Caves. Werd voorganger "Collision" (2017) alsmede de debuut-EP "Bring Me To The Water" (2015) nog uitgebracht via FREIA Music, de release van "Dysergy" werd in eigen beheer gehouden. De fondsen voor de realisatie waren middels een online campagne via Voor De Kunst geworven. "Dysergy" bevat wat meer extremen dan de voorgangers. Enkele songs pakken een tandje heavier uit dan we van deze vaderlandse groep gewend waren. Aan de andere kant zijn er ook stukken waarbinnen juist meer met sfeer en 'space' wordt geëxperimenteerd, alsmede met moderne elektronische toevoegingen. Dat de productie van Max Abel tot in de puntjes verzorgd is, maakt dat zowel die zwaarte als die ruimtelijkheid optimaal je (quarantaine-)huiskamer vult. De volle stem van Romy Ouwerkerk kan zowel sirene-achtig uithalen als warm en gevoelig klinken en is een attractie op zich. Wat wel opvalt is dat de van oorsprong Hengelose bassist Tim Wensink blijkbaar niet meer in de basisbezetting zit. Hij staat nog wel op de publiciteitsfoto's rond deze albumrelease, wat zijn positie een beetje onduidelijk maakt. Had hij gewoon te weinig tijd (hij is ook o.a. actief in de theatergroep Queen Forever)? Op enkele songs zijn de baspartijen namelijk verzorgd door producer Abel. Het is het nog altijd jonge Golden Caves opnieuw gelukt een ontzettend fris en enthousiasmerend klinkend album neer te zetten waar iedere luisteraar een stoot energie van krijgt! Daarom verkiezen we "Dysergy" met veel plezier tot Album van de Maand april. Enne, die CD-presentatie komt er alsnog, op 26 juni in de Bibelot te Dordrecht. Op 11 september volgt dan nog een optreden in de Willem Twee in Den Bosch, met Scarlet Stories. Vanavond het slotnummer van het album, “Somehow”, dat beginnende vanuit creepy synthesizergeluiden uiteindelijk kamerbreed rockend uitpakt.
Website: https://www.goldencaves.com/.

JAZZROCK
Ice Age – Mista Beat
Van het album “Ice Age” (Nomad Music, 1993)

De Canadese band Ice Age is een project van saxofonist/keyboardspeler Paul Brosseau en gitarist Greg Pauker. Zij worden vergezeld van musici die op meerdere fronten actief waren in de Canadese sessie en jazz(rock)wereld. Zo speelde bassist René Worst o.a. met Skywalk en Glass Tiger. Van de band verscheen slechts één album: het verscheen in 1993 bij Nomad Music en werd naar de band vernoemd. De muziek is een mix van jazzrock, elektronische en easy listening instrumentals. In 1998 werden er twee nummers van het album gebruikt voor de soundtrack van de TV-film Stranger In Town. Eén van die twee stukken is het jazzrockende “Mistabeat”.
Meer info: https://www.discogs.com/Ice-Age-Ice-Age/release/14226440.

40 JAAR
Iron Maiden – Remember Tomorrow
Van “Iron Maiden” (EMI, 1980)

Op 14 april 1980 verschijnt het eerste album van Iron Maiden. Deze op 25 december 1975 opgerichte Britse band is duidelijk het geesteskind van Steve Harris. De eerste jaren moddert deze bassist een beetje aan in wisselende samenstellingen met zelfs op enig moment toetsenist Tony Moore (later in Cutting Crew) als volwaardig band lid. In 1976 treedt Dave Murray toe als gitarist, die echter al in1977 weer wordt gevraagd te vertrekken door strubbelingen met de toenmalige zanger. Als deze vertrekt vraagt Harris hem gelijk weer terug. Er wordt hard gewerkt aan een eigen repertoire en eigen geluid. Hoewel sterk beïnvloed door Wishbone Ash, Black Sabbath. Thin Lizzy en Deep Purple geeft Harris ook toe dat de progrock van Genesis en Yes van invloed is op het geluid en vooral de thematiek van de songs. Hoewel Murray een tijd de enige gitarist is in de band wordt de dubbele gitaar een belangrijk stijlingrediënt, naast Harris' zeer herkenbare ‘galloperende’ basstijl. In 1978 treedt de charismatische zanger Paul Di’Anno toe, waarna de fanbasis snel groeit. Dat jaar worden ook de zogenaamde “Sound House Tapes” opgenomen, met toenmalige drummer Doug Sampson. Die demo leidt al snel tot een platencontract met EMI, waarna met nieuwe drummer Clive Burr en tweede gitarist Dennis Stratton het titelloze debuutalbum wordt opgenomen. Hiermee wordt Iron Maiden gelijk de vaandeldrager voor een nieuw genre: de New Wave Of British Heavy Metal, ofwel NWOBH. Het ruwe, puntige en soms bijtende geluid van nummers als “Prowler”, “Charlotte The Harlot” of het titel nummer “Iron Maiden” worden op het album afgewisseld met meer gelaagde nummers zoals bijvoorbeeld “Remember Tomorrow” of “Phantom Of The Opera”. Bij de lancering van de band wordt goed na gedacht over de presentatie, wat zich bijvoorbeeld uit in het gebruiken van een monsterachtige creatuur, genaamd Eddie, op de podiumbackdrop. Op voorstel van EMI wordt dit de centrale figuur op de Maiden-hoezen en de mascotte van de band. Met dit debuutalbum legt Iron Maiden de basis voor een glansrijke carrière. De bezettingswisselingen zijn nog niet voorbij. Stratton wordt in 1980 al vervangen door Adrian Smith. DiAnno kan de druk van het toeren niet aan, wat er in combinatie met zijn overmatig drugsgebruik toe leidt dat hij na twee albums de band dient te verlaten. Zijn vervanger wordt Bruce Dickinson en dat blijkt een gouden zet. Drummer Clive Burr vertrekt een jaar later en wordt vervangen door Nicko McBrain. In deze samenstelling aangevuld met derde gitarist Janick Gers is Maiden nog steeds een van de grote bands van de heavy metal. Het begon echter allemaal 45 jaar geleden, kerst 1975.
Website: https://ironmaiden.com/the-band .

MONUMENT
Crucible – An Imp's Tale
Van "Tall Tales" (eigen beheer, 1997)

Crucible was een van die opmerkelijk sterke bands die in de VS in het midden van de jaren negentig opdoken. Steeds met een zeer duidelijke invloed van de grote bands uit de seventies, maar met een frisse sound en bijzonder clevere composities. Denk maar aan Spock's Beard, Discipline, Iluvatar. Van Crucible hebben we na twee albums echter weinig tot niets meer gehoord. Zonde, gezien de capaciteiten van de groep. Het tweede album “Tall Tales” is op alle vlakken - compositorisch, speltechnisch en productioneel – een nog betere plaat dan het debuut "Curtains". En dat wil wat zeggen! Iluvatar is een voor de hand liggende vergelijking die te trekken valt, maar de heren van Crucible waren net een tandje virtuozer en staan wat meer 'boven het muzikale materiaal', waardoor het resultaat wat losser, speelser klinkt. We eindigen onze paasuitzending met het slotnummer: het ruim 21 minuten durende “An Imps Tale”, dat bestaat uit zeven delen.
Meer info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=72.

HERUITGAVE
Sky Architect - Russian Wisdom
- Gyrocopter
Van "Excavations Of The Mind" (Progrock Records, 2010 / FREIA Music, 2020)

Het is alweer tien jaar geleden dat we verblijd werden met het debuut van Sky Architect: "Excavations Of The Mind". Evenals het iets jongere Golden Caves is dit vijftal ontstaan op CODARTS, ofwel het Rotterdamse conservatorium. Uit die band had drummer Christiaan Bruin al wat bekendheid vergaard in de Nederlandse progscene: hij was als jonge tiener al op de radar gekomen van o.a. Progwereld.org. Hij bleek dus niet het enige jonge muziektalent dat geïnspireerd raakte door de progressieve rock met wortels diep in de seventies. Sky Architect gaat daarbij voor de complexere vormen ervan, zoals beoefend door o.a. King Crimson en Van Der Graaf Generator. Met die laatste band hebben de Nederlanders gemeen dat ze in lange instrumentale gedeelten de muziek bijna laten ontsporen. Bijna, want als je goed luistert, hoor je dat de schijnbare chaos steeds gestructureerd blijft en komen de diverse patronen uiteindelijk weer netjes bij elkaar. Dit spelletje speelde Sky Architect meteen op het debuut al met grote klasse. En bovendien vol frisheid, zonder ook maar een moment retro over te komen. Destijds verscheen het album bij Progrock Records, nu pikt FREIA Music het album op, met drie bonustracks: een prikkelende, recente live-versie van "The Grey Legend", een akoestische versie en een demo. Het fraaie artwork van de van Marillion en Fish beroemde Mark Wilkinson (gewoon meteen al gestrikt voor het debuut indertijd: stoer hoor!) is intact gelaten, gelukkig.
Website: http://www.skyarchitect.com/.

NIEUW
Anubis – The Tables Have Turned
– In Shadows
Van “Homeless” (eigen beheer, 2020)

“Home” is alweer het zesde studio-album van deze uit Sydney afkomstige band. Het moge duidelijk zijn dat Anubis bij Xymphonia een graag gedraaide band is, getuige het feit dat het vorige album “The Second Hand” zelfs het predicaat Album van de Maand kreeg. We keken daarom ook zeer uit naar het nieuwe album. Een aantal maanden geleden draaide we al een voorproefje van het album, het nummer “Home”. Toen was al duidelijk dat de Australiërs met “Homeless” toch een iets andere koers zouden gaan laten horen. Dit kunnen we zeker bevestigen nu we het volledige album hebben gehoord. Daar waar Anubis op de eerste releases nog met uitgesponnen lange composities kwam, blijken die nu een stuk compacter. Ofwel: de lijn die werd ingezet met “The Second Hand” is nu nog meer doorgetrokken. Maar laat je niet op het verkeerde been zetten door een eerste luisterbeurt. Het album gaat uiteindelijk namelijk onder je huid zitten. Zo blijkt het titelnummer een echte oorworm dat in je hoofd blijft rondzweven. Net als de voorganger heeft “Homeless” ook een centraal thema, maar een verhalend conceptalbum is het niet. Het is een kijk op de huidige wereld en de rol die de moderne technologie inneemt in de wereld. De vaak zeer catchy aandoende nummers worden gedreven door de ritmesectie en doen vaak filmisch aan. Een mooi voorbeeld is de albumopener waarin halverwege nog het meest naar het oude epische geluid wordt teruggegrepen. Maar ook de zwaar georkestreerde albumafsluiter “Gone” t mag er zijn. We gaan echter luisteren naar twee andere nummers van “Homeless”: “The Tables Have Turned” en het rustige “In Shadows”, met weer zo’n heerlijk uitgesponnen gitaarsolo.
Websites:
https://www.anubismusic.com/
https://anubismusic.bandcamp.com/album/homeless .

VOORPROEFJE
Airbag – Machines & Men
Van het album “A Day At The Beach” (Karisma Records, release: 19 juni 2020)

Op 19 juni verschijnt het vierde studioalbum van Airbag. De titel is “A Day At The Beach”. Dit album, het eerste gemaakt als trio, bevat ook gastbijdragen o.a. Kristian Hultgren (Wobbler). (bron: iO Pages) De muziek van Airbag is misschien het best te omschrijven als filmische, epische rock of, zoals Classic Rock Magazine het omschreef: 'Doet denken aan een relaxte late-avondversie van Pink Floyd'.
Websites:
http://www.airbagdisconnected.com/
https://airbagsound.bandcamp.com/album/a-day-at-the-beach .

NIEUW
Kayak - Daphne (Laurel Tree) (live)
- Cracks (live)
Afkomstig van "Live 2019" (eigen beheer / Dutch Music Works / GlassVille Records, 2020)

De dubbel-live CD "Live 2019" zou aanvankelijk alleen te koop zijn tijdens de wintertour van Kayak met The Flower Kings. Door de gezondheidsproblemen van Ton Scherpenzeel werden echter alle activiteiten van de symfonische rockband afgezegd. Gelukkig is de toetsenman inmiddels aan de betere hand en heeft men besloten de set als download en dubbel-CD aan te bieden op de Bandcamp-pagina van Kayak. Enige weken geleden konden we in de vorm van "La Perigrina" al een voorproefje horen van de vorig jaar in de Boerderij te Zoetermeer en het Zwolse poppodium Hedon opgenomen set. Hier was al de relatief nieuwe sound van Kayak te bespeuren. Door enkele personeelswijzigingen bestaat de band namelijk uit 'slechts' vijf musici. Gevolg is dat het groepsgeluid rockender klinkt, wat mooi aansluit bij de ietwat AOR-achtige stem van Bart Schwertmann. Inmiddels hebben we nu ook een fysieke promo mogen ontvangen en hiervan draaien we nu "Daphne (Laurel Tree)", oorspronkelijk van "Phantom Of The Night" uit 1978 en "Cracks" van het uit 2018 stammende "Seventeen".
Websites:
https://kayak.bandcamp.com/
https://www.kayakonline.info/ .

HERUITGAVE MET EXTRAATJE
Amplifier – The Eternal
Van de vinyl-heruitgave van “The Octopus” (CD: eigen beheeer, 2010; vinyl-heruitgave: Rockosmos, 2019)

Amplifier is een progressieve rockband uit Manchester, die is opgericht in 1999. Van de groep verschenen tot nu toe 6 studio albums, 8 EP's en 3 live-albums. Amplifier staat garant voor sfeervolle composities en filosofische teksten, die voornamelijk te maken hebben met astronomie, de kosmos en de donkere kant van de menselijke natuur. Vorig jaar verscheen er een speciale heruitgave op vinyl van het 9 jaar eerder verschenen “The Octopus”. De 16 tracks van de oorspronkelijke dubbel-CD zijn verdeeld over 8 kanten van 4 plakken gekleurd vinyl. Er was ruimte voor één extra nummer en dat werd ”The Eternal”: blijkbaar een geheel nieuw nummervan deze space-rockers. Dit is uitgebracht als (digitale) single, waarvoor zelfs een heerlijk psychedelische videoclip is gemaakt.
Website: https://www.amplifierband.com/
Dit nummer: https://www.youtube.com/watch?v=8zErDvoYY3A .

VOORPROEFJE / LIVE-TIP
Katatonia – Behind The Blood
Van “City Burials” (Peaceville Records, release: 24 april 2020)

Het Zweedse Katatonia heeft een tweede single van het komende album “City Burials” vrijgegeven. Het gaat om het nummer “Behind The Blood”, dat een wat meer direct geluid laat horen. Het nieuwe album komt op 24 april uit bij Peaceville Records. Eerder was al de single “Lacquer” te horen. (bron: Progwereld) De vorige week verschenen editie van iO Pages bevat al een recensie van “City Burials”. Recensent Edwin Ammerlaan omschrijft het album als een magistrale comeback vol minutieus uitgewerkte arrangementen en als één van de meest dynamische progressieve metalproducties van de laatste jaren. Katatonia zal optreden op het Prognosis Festival in Eindhoven, op 4 september aanstaande.
Website: http://katatonia.com/
Dit nummer: https://www.youtube.com/watch?v=nQaN2elJ-dQ .

NIEUW / ALBUM VAN DE MAAND / LIVE-TIP
Golden Caves - Temperature
How To Care
Van "Dysergy" (eigen beheer, 2020)

Hoewel de CD-presentatie vanwege de corona-crisis is uitgesteld, verscheen afgelopen maand wel gewoon het tweede volledige album van Golden Caves. Werd voorganger "Collision" (2017) alsmede de debuut-EP "Bring Me To The Water" (2015) nog uitgebracht via FREIA Music, de release van "Dysergy" werd in eigen beheer gehouden. De fondsen voor de realisatie waren middels een online campagne via Voor De Kunst geworven. "Dysergy" bevat wat meer extremen dan de voorgangers. Enkele songs pakken een tandje heavier uit dan we van deze vaderlandse groep gewend waren. Aan de andere kant zijn er ook stukken waarbinnen juist meer met sfeer en 'space' wordt geëxperimenteerd, alsmede met moderne elektronische toevoegingen. Dat de productie van Max Abel tot in de puntjes verzorgd is, maakt dat zowel die zwaarte als die ruimtelijkheid optimaal je (quarantaine-)huiskamer vult. De volle stem van Romy Ouwerkerk kan zowel sirene-achtig uithalen als warm en gevoelig klinken en is een attractie op zich. Wat wel opvalt is dat de van oorsprong Hengelose bassist Tim Wensink blijkbaar niet meer in de basisbezetting zit. Hij staat nog wel op de publiciteitsfoto's rond deze albumrelease, wat zijn positie een beetje onduidelijk maakt. Had hij gewoon te weinig tijd (hij is ook o.a. actief in de theatergroep Queen Forever)? Op enkele songs zijn de baspartijen namelijk verzorgd door producer Abel. Wel hakt Wensink er heerlijk prominent op los in bij het felle "Temperature", waarna "How To Care" de meer sfeervolle kant van het album benadrukt. Het is het nog altijd jonge Golden Caves opnieuw gelukt een ontzettend fris en enthousiasmerend klinkend album neer te zetten waar iedere luisteraar een stoot energie van krijgt! Daarom verkiezen we "Dysergy" met veel plezier tot Album van de Maand april. Enne, die CD-presentatie komt er alsnog, op 26 juni in de Bibelot te Dordrecht. Op 11 september volgt dan nog een optreden in de Willem Twee in Den Bosch, met Scarlet Stories.
Website: https://www.goldencaves.com/.

VOORPROEFJE / IN HET NIEUWS
Nick Mason's Saucerful Of Secrets - Set The Controls For The Heart Of The Sun (live)
Van "Nick Mason’s Saucerful Of Secrets Live At The Roundhouse" (Sony Music, release: 18 september 2020)

Het was wel de grootste verrassing van 2018: de oprichting van Nick Mason's Saucerful Of Secrets, waarmee de voormalig Pink Floyd-drummer als doel had met name de vroege muziek van Pink Floyd live uit te voeren. In zijn band treffen we o.a. bassist Guy Pratt aan en ook zanger/gitarist Gary Kemp (Spandau Ballet). In september 2018 zagen wij de band live in Carré Amsterdam en in mei 2019 werd een show opgenomen in The Roundhouse in Londen. Oorspronkelijk zou dit concert deze maand verschijnen op DVD en Blu-ray, maar die release is o.a. door de coronacrisis uitgesteld naar 18 september. Als voorproefje staat de Saucerful Of Secrets-uitvoering van “Set The Controls For The Heart Of The Sun” nu al online en kunnen we niet anders stellen dan dat we zeer uitkijken naar dit live-document. Nick Mason zou met zijn band op 31 mei optreden in Eindhoven, maar dat gaat niet door natuurlijk. Naar een vervangende datum wordt nog gezocht.
Website: http://www.thesaucerfulofsecrets.com/
Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=qGgYhSon9nM .

NIEUW
Fall Of Episteme – Punchline
Van “Fall Of Episteme” (eigen beheer, 2019)

Prog uit Denemarken, dat hoor je niet vaak in Xymphonia. We kwamen Fall Of Episteme tegen via Bandcamp en werden aangenaam verrast door de heerlijke neo-prog met een flinke dosis AOR. Fall Of Episteme, ofwel FOE,t werd al in 2015 opgericht door bassist Søren Foged. Samen met gitarist Bent B. Eskildsen en toetsenist Fleming K. Pedersen zat hij in de jaren 8o in een band genaamd Atlantis. In die hoedanigheid werd zelfs opgetreden op het befaamde Roskilde Fesival. Fall Of Episteme wordt gecompleteerd door zanger Rune M. Nielsen en drummer Rune R. B. Eskildsen. Net toen begonnen werd met schrijven aan een eerste album moest Foged om persoonlijke reden de band verlaten. Voor het zoeken naar een vervanger nam FOE ruim de tijd, wat gecombineerd werd met verder schrijven en opnemen van het titelloze debuutalbum. Dat werd uiteindelijk, mét nieuwe bassist Jan Juel, in december 2019 gepresenteerd. FOE zegt zelf benvloed”te zijn door Camel, Pink Floyd, Saga en Jethro Tull, maar wij horen daarnaast ook trekjes van Ayreon, Marillion en, wat minder prominent, Dream Theater. Dat resulteert in een lekkere (misschien soms niet geheel originele) mix van moderne prog en melodieuze rock.
Websites:
http://fallofepisteme.com/
https://fallofepisteme.bandcamp.com/releases .

WERELD VOL MUZIEK / JAZZROCK
Dezolve - A Journey To The Cosmos
Afkomstig van "Sphere" (Vega Music Entertainment, 2017)

Nadat we vorig jaar Dezolve ontdekten, zijn we op zoek gegaan naar enkele van de oudere platen van deze Japanse progressieve jazzrockformatie. Onlangs wisten we de hand te leggen op "Sphere" uit 2017. Dat was de tweede CD van de groep, maar ook daarop is de ondertussen bekende sound van gelikte fusion, bombastische jazzrock en complexe progressieve rock te bewonderen. Zeker gezien de jeugdige leeftijd van de musici, die tussen 1992 en 1996 geboren zijn, is het verbazingwekkend hoe professioneel, gearrangeerd en toch toegankelijk het materiaal toen al klonk. We zijn dan ook benieuwd naar het nog ontbrekende puzzelstukje, het titelloze debuut uit 2016. Van "Sphere" hebben we het spacy getitelde "A Journey To The Cosmos" geselecteerd.
Website: https://www.dezolve.net/ .

ELEKTRONISCHE MUZIEK
Tangerine Dream - White Eagle
Van "White Eagle" (Virgin, 1982)

Tangerine Dream attendeerde de wereld erop dat deze week in 1982 het zeventiende bandalbum "White Eagle" verscheen. Op dat moment bestond de band uit Christopher Franke, Johannes Schmoelling en oprichter Edgar Froese. Het album liet horen dat het trio meer op zoek ging naar een melodieuzer, bondiger geluid waarbij ook nieuwe digitale instrumenten een grotere invloed op de klank kregen. En hoewel het album door vele fans niet tot de grote werken van deze Duitse synthesizergrootheid wordt gerekend, hoort met name de albumafsluitende titeltrack daar wél bij. Leuk detail: een geremixte versie van dit nummer werd in 1982 gebruikt als themamuziek voor de aflevering "Das Mädchen Auf Der Treppe" van de TV-serie Tatort.
Website: https://www.tangerinedream-music.com/index.php
Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=BcFBzDaqbPk

  Xymphonia is sponsored by: