-
Sunday 25 Oktober 2015 Show No. 1168
Tweeten
NIEUW
Comedy Of Errors - My Grief Lies All Within
- Infinite Wisdom?
- Ascension / Et Resurrexti / Auferstehen
- Arise in Love Sublime, Arise
- Spirit
Van “Spirit” (eigen beheer, 2015)
De fascinatie bij Comedy Of Errors-componist Jim Johnston voor de grote klassieke componisten was al goed merkbaar op voorganger "Fanfare & Fantasy" - zowel in muziek als het hoesontwerp. Op dat album uitte zich dat in gemakkelijk onder 'neoprog' te scharen muziek, waarin ook bijv. het oude Marillion duidelijk doorklonk. "Spirit" voelt echter als de uiterste consequentie van Johnstons ambities: het is namelijk één doorlopende compositie van drie kwartier - als ware het een symfonie, waarvoor Johnston inspiratie haalde uit de renaissance, de barok als de romantiek: via Tallis naar Bach naar Mahler. Met lagen keyboards werden puur symfonische delen gecreëerd, waarin vooral die Mahler-fascinatie duidelijk doorklinkt (een deel heet 'Ascension / Et Resurrexti / Auferstehen - Arise in Love Sublime, Arise - Spirit). Er zijn ook songmatiger passages waarin de rol van zanger Joe Cairney prominent is en de inmiddels bekende COE-sound gewoon present is. Twee korte volgende tracks betreffen een epiloog en een single-edit. De aangegeven tracktitels zijn dus eigenlijk geen songtitels, maar titels die de diverse naadloos in elkaar overlopende delen aanduiden.
Website: http://www.comedyoferrors.org/ .
NIEUW
Di Tollo, Maurizio - I Padroni Del Vapore
- Il Cielo è Un Uomo Solo
Van "Memorie Di Uno Sparring Partner" (AMS Records, 2015)
In 2012 verwarmde Maurizio Di Tollo met zijn solodebuut "L'Uomo Trasparente" menig hart. De drummer/toetsenman speelde bij onder andere Finisterre, Rohmer, The Watch, Moongarden, Höstsonaten, Fabio Zuffanti, La Maschera Di Cera en L’Ombra Della Sera, terwijl hij tevens de jazzrockformatie Arena Di Tollo Marras mede oprichtte. De kracht van zijn eersteling lag vooral in de combinatie van warme klanken uit analoge toetseninstrumenten, de gevoelige gitaarsolo's en de melancholieke zang van Di Tollo. Op "Memorie Di Uno Sparring Partner" lijkt hij in eerste instantie uit een ietwat ander vaatje te tappen. De sound is niet zo symfonisch als op de voorganger, terwijl de gitaren minder solistisch worden ingezet en meer rockende begeleidingen spelen. Toch ligt weer dat comfortabele melancholieke dekentje over de meeste composities, enigszins vergelijkbaar met de progressieve pop van Andrea Chimenti. De wederom prachtig geproduceerde plaat is grotendeels door landgenoten van de Italiaan ingespeeld, waaronder Vittorio Nocenzi, die vroeger bij Angelo Branduardi de piano beroerde. Voor "Io E Le Cose" heeft Di Tollo echter tevens de diensten van David Rhodes en zijn drummer Ged Lynch kunnen inroepen. In de nummers die we voor vanavond geselecteerd hebben is zowel de ietwat rockende kant als de meer verfijnde toon van Di Tollo te horen.
Websites: www.facebook.com/MauriziodiTollo
en http://www.ams-records.it/ .
NIEUW
Perfect Beings - The Love Inside
Van "Perfect Beings II" (eigen beheer, 2015)
Dik twee jaar geleden maakten we kennis met Johannes Luley, middels zijn dromerige plaat "Tales From Sheepfather's Grove", die geïnspireerd leek op Jon Andersons solodebuut ""Olias Of Sunhillow", maar dan wel met Steve Howe als gitarist. Luley bleek gitarist van de groep Perfect Beings, waarvan in 2014 een titelloos debuut verscheen dat een enthousiaste ontvangst kreeg in de progwereld én daarbuiten. Zoals te verwachten viel was de Yes-invloed vaak goed te horen. Nu is er al een opvolger, opnieuw titelloos en meestal "Perfect Beings II" genoemd. Opnieuw horen we in sound en gitaarspel én in Chris Tristams rinkelende Rickenbacker-baspartijen Yes, maar er zijn ook momenten dat Luley's spel duidelijk op David Gilmour geënt is. En er zijn rockender nummers die buiten deze invloedssferen vallen. Wij gaan luisteren naar het langste nummer van het album, dat uit meerdere secties bevat - van atmosferisch tot heftiger. Ook is er een vette synth-solo van Jesse Nason - meer Moraz dan Wakeman qua aanpak. Maar genoeg wat betreft die Yes-vergelijkingen: Perfect Beings heeft genoeg kwaliteiten in zowel compositie als uitvoering om op zichzelf te kunnen staan.
Website: http://www.perfectbeingsband.com/ .
IN HET NIEUWS
Fish On Friday - Ghost Song
Afkomstig van "Godspeed" (Esoteric Antenna, 2014)
De Belgische symfonische progpop-formatie Fish On Friday maakte onlangs bekend benaderd te zijn door niemand minder dan Alan Parsons voor een opnamesessie. Parsons leerde de band kennen via bassist Nick Beggs, met wie Parsons weer heeft gewerkt tijdens de opnamen voor Steven Wilsons album “The Raven That Refused To Sing”. De hele band, inclusief Beggs dus, maar minus de elders verplichtingen hebbende gitarist Marty Townsend, zal midden november naar London afreizen voor deze opnamesessies. Vvoor de gelegenheid zal John Mitchell (Arena / Kino / It Bites / Frost* / Lonely Robot) als invalgitarist fungeren.
Website: http://www.fishonfriday.be/ .
KLASSIEK MEETS PROG
Emerson, Lake & Palmer - Knife Edge
Afkomstig van "Emerson, Lake & Palmer" (Atlantic, 1970)
Klassieke muziek is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van de progressieve rock. Er werd inspiratie opgedaan bij grote componisten als het gaat om de structuur van muziekstukken maar soms werd er ook domweg 'gejat', iets wat overigens van alle tijden is. Keith Emerson bewerkte al ten tijde van The Nice klassieke stukken en ging daar ook bij ELP mee door, maar vergat wel op het titelloze debuutalbum even netjes te melden van wie hij dat deed. Zodoende kwamen de heren in de problemen met de nabestaanden van de componisten Béla Bartók en Leos
Janácek. Van die laatsten had Emerson de openingsfanfare uit zijn Sinfonietta genomen en bewerkt voor ELP en daar overigens ook nog een stukje Bach ingestopt. Wij laten die openingsfanfare eerst horen, gevolgd door Emersons bewerking: “Knife Edge”.
Website: http://www.emersonlakepalmer.com/ .
Leos Janáceks Sinfonietta uitgevoerd door de Wiener Philharmoniker met als dirigent Charles Mackerras: https://youtu.be/gbncXDimwbQ .
IN HET NIEUWS
Rush – The Spirit Of Radio (live)
Van “Exit… Stage Left” (Anthem / Mercury, 1981)
Op 17 juni en 19 juni 2015 liet Rush beide shows filmen die de drie heren in hun geboortestad Toronto gaven. De concerten werden gegeven in het Air Canada Centre. Het was bijna twintig jaar geleden dat Rush een optreden in Toronto opnam. Dat was tijdens de “Test For Echo Tour” in 1997. Wij gaan vanavond nog verder terug in de tijd, want ook in 1980 werden in Canada live-opnamen gemaakt. Die zijn terecht gekomen op “Exit…. Stage Left", waarvan u “The Spirit Of Radio” hoorde. De in juni gemaakte opnamen zullen op 20 november verschijnen onder de titel "R40 Live". U kunt kiezen voor een 3CD-set of een losse DVD of Blu-Ray, maar ook combinaties daarvan.
Website: http://www.rush.com/ .
LIVE-TIP
Bozzio, Terry - Maya
Van "Drawing The Circle: Music For Solo Drumset" (eigen beheer, 1998)
We kennen hem van zijn werk bij o.a. Frank Zappa, UK en the Missing Persons, maar intussen is Terry Bozzio zich al bijna twee decennia voornamelijk aan het profileren met zijn bijzondere solo-drumshows. Zijn 62-delige drumstel is dusdanig geordend en gestemd dat hij daar zeer melodieus op kan spelen, waardoor zijn solo-shows absoluut een meerwaarde hebben boven een verzameling rock-drumsolo's. Bozzio is met zijn shows regelmatig in Nederland op tournee geweest en ook nu is dat weer het geval. De huidige tour brengt hem op 29 oktober naar het Muziekcentrum in Enschede. "Maya" van Bozzio's vroege solo-album "Drawing The Circle" is een goed voorbeeld van hoe melodieus en onderhoudend een compositie voor bekkens en trommels kan zijn.
Website: http://www.terrybozzio.com/ ;
concertdetails: http://www.wilminktheater.nl/ .
NIEUW/VERZAMELAAR
Wilson, Steven - Insurgentes
Van "Transcience" (KScope, 2015 - oorspronkelijk van "Insurgentes" (Headphone Dust, 2008)
Op de drie kanten van de dubbel-LP "Transcience" heeft Steven Wilson nummers verzameld van zijn solowerk tussen 2003 en 2005. Het doel van deze vooralsnog alleen op lp verkrijgbare verzamelaar is een introductie te geven van de meer toegankelijke kant van een van de meest drukbezette musici in de progressieve rockscene. De meeste progressieve fans zullen de platen "Insurgentes", "Grace For Drowning", "The Raven That Refused To Sing" en "Hand. Cannot. Erase." wel in de kast hebben staan en teven de singles-compilatie "Cover Version" hebben aangeschaft. Toch zal "Transcience", als ze er de relatief hoge prijs voor over hebben, ook hen wel kunnen bevallen, vooral als je Wilson eens een tijdje lang alleen ingetogen en compact wilt horen. Overigens bevat kant vier een ingekraste tekst van het nummer "Happy Returns".
Website: www.stevenwilsonhq.com .
LIVE-TIP
Flairck – Het Tegendeel
- De tijdgeest
Van het album “De Optocht” (IMC, 1992)
Afgelopen jaar maakte driekwart van de meest succesvolle Flairck-bezetting met de theatervoorstelling en het gelijknamige 'best of'- album “The Lady’s Back”, na 30 jaar een zeer succesvolle comeback in binnen- en buitenland. Sylvia Houtzager, Peter Weekers en Erik Visser hadden in de jaren ‘80 veel succes en reisden jarenlang de wereld over met hun onnavolgbare, instrumentale muziek. Begin 2015 ontving Flairck de Edison Oeuvreprijs Wereldmuziek. De huidige bezetting bestaat uit de drie genoemde oudgedienden, aangevuld met Pablo Ortiz. Flairck is op vrijdag 30 oktober te zien in het Theaterhotel, hier in Almelo. U kunt een selectie verwachten uit het enorme oeuvre van het gezelschap; in totaal 250 tracks vastgelegd op 23 CD's. Oude meesterwerken worden gecombineerd met nieuwe muzikale acrobatiek en een doorleefde, humoristische presentatie.
Website: www.flairck.nl .
LIVE-TIP
Gazpacho – The Wizard Of Altai Mountains (live)
Van het live-album “Night Of The Demon” (Kscope, 2014)
De Noorse band Gazpacho werd in 1996 opgericht en wordt geroemd vanwege de unieke sound. Die is moeilijk te omschrijven, maar vergelijkingen met bands als Radiohead, Marillion, Porcupine Tree en Anathema worden regelmatig gemaakt. De band heeft meerdere succesvolle albums op zijn naam staan en nét dit weekend is “Molok” verschenen, waar we ongetwijfeld volgende week muziek van gaan laten horen. De release wordt begeleid door een wereldtournee met de Russische groep Iamthemorning als voorprogramma. Die tournee brengt de groep op 28 oktober naar Zeche Carl in Essen, 30 oktober naar De Pul in Uden en 31 oktober ten slotte naar de Zoetermeerse Boerderij. En laat nu daar het vorig jaar verschenen live-album “Night Of The Demon” zijn opgenomen, waar u nu “The Wizard Of Altai Mountains” van hoort.
Website: http://gazpachoworld.com/ .
LIVE-TIP
Pain Of Salvation - Ashes
Van het live-dubbelalbum “The Second Death Of Pain Of Salvation” (InsideOut, 2009)
Het Zweedse Pain of Salvation mag zonder twijfel gerekend worden tot de absolute wereldtop van de progmetal. Onder leiding van gitarist/zanger/tekstschrijver/componist Daniel Gildenlöw creëert de band normaal een sound vol krachtige gitaarpartijen, wisselingen tussen kalme en heavy passages, zware teksten en het brede stembereik van Daniel. Pain Of Salvation is op 29 oktober te aanschouwen in Atak in Enschede, 30 oktober in de Gigant in Apeldoorn en 31 oktober in P60, Amstelveen.
Website: http://www.painofsalvation.com/ .
ALBUM VAN DE MAAND
Advent - Romanitas
Van "Silent Sentinel" (eigen beheer, 2015)
Vorige week lieten we enkele van de miniaturen horen van "Silent Sentinel". De derde CD van Advent bevat meerdere van dit soort korte stukken, maar heeft ook twee epos-achtige werken. Het bijna titelnummer "The Silent Sentinel" duurt ruim 19 minuten en is een fraai samengaan van de sound van Genesis ten tijde van "Entangled" en Gentle Giant. "Romanitas", het instrumentale nummer dat we vanavond als afsluiting van dit Album Van De Maand laten horen, duurt twaalf minuten en is een van de meer puur symfonische composities.
Websites: http://advent-prog.bandcamp.com/
en http://www.adventmusic.net/ .
SEVENTIES
Miles, John - You Have It All
Afkomstig van "Rebel" (Decca, 1976)
Van sommige artiesten vraag je je af wat er mis is gegaan in hun carrière. John Miles brak met zijn single “Music” en het daarbijbehorende album “Rebel” flink door in 1976. Het zal misschien de
molensteen zijn van die eerste grote hit maar het feit is dat het debuutalbum nog meer goede songs bevat voor wie de moeite heeft om er zonder vooroordelen naar te luisteren. Want afgezien van het matige “Lady Of My Life”, dat wel heel erg gemodelleerd is naar Stevie Wonders ballads uit die tijd, horen we rijk gearrangeerde melodieuze rock met hier en daar wat aangename progkantjes. Eigenlijk is het qua sound gewoon een Alan Parsons Project-album - niet zo gek aangezien Parsons ook de producer van dit album is. Het album is ook opgenomen terwijl Parsons al begonnen was aan het opnemen van het Alan Parsons Project-debuutalbum “Tales Of Mystery And Imagination”, waaraan Miles ook meewerkte. We kiezen wederom niet voor de bekende hit maar voor het lange “You Have It All”, met heerlijk gitaarwerk van John Miles zelf en ook die voor Alan Parsons Project-liefhebbers bekende koorklanken.
Website: http://www.john-miles.net/ .
Sunday 18 Oktober 2015 Show No. 1167
TweetenPROG-FOLK
Spriguns - Blackwaterside
Van “Time Will Pass” (Decca, 1977 / Esoteric, 2013)
Wederom hebben we vanavond aandacht voor een bijzondere band die de grenzen tussen de folk en progressieve rock opzocht. Spriguns Of Tolgus, zoals de band eerst heette, werd in 1972 geformeerd door Mandy en Mike Morton. Het eerste album werd in 1974 in eigen beheer uitgebracht en werd geproduceerd door Steeley Span-lid Tim Hart. Het album trok de aandacht van een aantal grotere labels, waarna het duo verkoos te tekenen bij Decca. De bandnaam werd ingekort tot simpelweg Spriguns en tevens werd er een compleet nieuwe band samengesteld, waarin we onder anderen toetsenist Dick Powell vinden, die overigens al samen met Mandy de composities voor zijn rekening nam voor het eerste album, “Revel, Weird & Wild”. Het overgrote deel betrof herwerkte traditionals. Het tweede album, “Time Will Pass” moest de band via Decca aan een groter publiek voorstellen. Dus trok men Robert Kirby (bekend van zijn werk voor Nick Drake en The Strawbs) aan om de orkestraties voor zijn rekening te nemen van de nummers die voornamelijk geschreven waren door Mandy. De muziek op dit album is af en toe een kruisbestuiving van Steeley Span en Renaissance. Het succes bleef echter uit en Mandy besloot een eigen label op te richten en de band voort te zetten onder haar naam. Dit resulteerde in het album "Magic Lady", tevens het laatste wapenfeit onder de Spriguns-noemer. Er volgden nog een paar solo-albums waarna Mandy Morton een carrière als radio-DJ voor BBC Cambridgeshire verkoos. We gaan luisteren naar een van de sleutelnummers van het tweede album: “Blackwaterside”. Let vooral op de heerlijke stringsynths en de gitaarsolo.
Website: http://shop.cherryred.co.uk/esoteric-exd.asp?id=3967 ;
Meer info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=2228 .
NIEUW
Antimatter – Black Eyed Man
Little Piggy
Van het album “The Judas Table” (Prophecy, 2015)
“The Judas Table” is het zesde studio-album van Antimatter en verschijnt drie jaar na “Fear Of A Unique Identity”. Het stemgeluid van bandleider en zanger Mick Moss is prachtig - tenminste als je van melancholische, donkere en regelmatig depressieve muziek houdt. Het artwork past precies bij de muziek: op de cover zijn twee androgyne mensen afgebeeld, die dwangbuizen dragen en elkaar kussen, maar het blijft enigszins onduidelijk of dit gebeurt uit liefde of sympathie, of omdat ze geen andere keus hebben. Het is de voedingsbodem voor het thema van dit album: menselijke relaties.
Mick Moss heeft sinds het vertrek van Duncan Patterson de muziek van de band Antimatter naar een hoger niveau getild. “The Judas Table” is de kalmere broer van het drie jaar geleden verschenen “Fear Of A Unique Identity” en gaat verder in op de persoonlijke teleurstellingen van Moss. Zijn ervaringen met mensen om hem heen bracht hem in diepe depressies en komt tot volle uiting op het album. Hij wordt op het in zijn eigen studio opgenomen muziekstuk ondersteund door verschillende sessiemuzikanten, maar speelt zelf nog altijd de hoofdrol. De donkere kant van het bestaan wordt bij vlagen overgenomen door de schoonheid van het akoestische gitaarspel, dat extra diepte krijg in combinatie met het treurig klinkende vioolspel van Rachel Brewster. De muzikale kracht van de gitaarsolo’s gaan niet zo diep als voorganger “Fear Of A Unique Identity”, maar die solo's weten meer op de wisselwerking tussen de emotionele rust en de hevige ontwrichtingen in te spelen. Mick kan nu met hernieuwde kracht de toekomst in werken. (naar Hugo van den Bos - De plaatendraaier.nl) Van “The Judas Table” is naast een standaard 1CD-editie ook een 2CD-digibook leverbaar met gesproken toelichtingen door Mick Moss. Antimatter is komende week twee keer in Nederland te zien, met Scarlet Stories als voorprogramma: op 23 oktober in de W2 in Den Bosch en op 24 oktober in De Boerderij in Zoetermeer.
Website: http://www.antimatteronline.com/ .
NIEUW
Sylvan, Nad - Echoes Of Ekwabet
Van "Courting The Widow" (InsideOut, 2015)
De Zweeds-Amerikaanse zanger Nad Sylvan is een veteraan te noemen. Toch zullen de meeste progminners Sylvan niet hebben gekend vóór Unifaun. Sinds dat album uit 2008 dat klonk alsof Genesis het 35 jaar eerder had gemaakt, ging het hard. Met Roine Stolt was hij het hart van Agents Of Mercy en vervolgens werd hij gevraagd voor Steve Hacketts band. Tijdens diens langjarige Genesis-Revisited-tours vertolkte hij de Peter Gabriel-nummers. Ook 'as we speak' is hij op tournee met Hackett. Toch ligt nu een nieuw solo-album in de winkels, "Courting The Widow": het eerste in 12 jaar tijd, al kennen we dit "Sylvanite" uit 2003 niet. Nou ja solo: zowel uit de Zweedse kringen die hij kent van Agents Of Mercy als de cirkel rond Hackett doen diverse prominente muzikanten mee, niet in de laatste plaats de gitaristen Steve Hackett en Roine Stolt. Maar ook de bassisten Nick Beggs en Jonas Reingold. Buiten Hackett-drummer Gary O'Toole heeft Sylvan ook Jethro Tull-drummer Doane Perryen zelfs Spock's Beard- en Big Big Train-drummer Nick D'Virgilio weten te schrikken. Met Sylvans achtergrond en stemgebruik en de medewerkende muzikanten is de Genesis-invloed nog immer niet te missen, toch is dit niet vergelijkbaar met de al te slaafse copycatplaat Unifaun. De diverse muzikantenploeg brengt al veel afwisseling, ook stilistisch zijn de nummers wat diverser, al is vrijwel alles onder traditionele symfonische rock te scharen. De weldadige productie en het prachtige spel van genoemde musici maakt dat er veel te genieten valt.
Website: http://www.nadsylvan.com/ .
NIEUW
RPWL - Atom Heart Mother
Van "RPWL Plays Pink Floyd" (Gentle Art Of Music, 2015)
Dit jaar gaf de Duitse groep RPWL enkele optredens tijdens welke Pink Floyds "Man And The Journey"-show uit 1969 werd vertolkt. Helaas is er geen optreden in Nederland gegeven met die show. Pink Floyd deed dat wel met het origineel: in 1969 stond men met deze show in het Concertgebouw, zoals op veel bootlegs is vastgelegd. Van al bestaande Pink Floyd nummers was met behulp van quadrafonische geluidseffecten een doorlopend verhaal gebrouwen, waarmee dit een voorbode was voor seventiesalbums als "The Dark Side Of The Moon". Nu is RPWL voortgekomen uit een Pink Floyd-coverband en heeft de groep al jaren voorkeur voor minder gespeeld Floyd-materiaal en dan met name van vóór "The Dark Side Of The Moon". Diverse songs uit de periode 1967 tot 1972 werden al jaren live gespeeld en tijdens de "Man And The Journey"-shows werd een compilatie-CD van dit materiaal verkocht. Deze is nu ook via importkanalen langs gebruikelijke wegen te bestellen. Nu hebben we, zij het niet van de originele band, hi-fi-versies van in originele vorm alleen van bootlegs bekende live-favorieten uit die tijd, zoals de lange versie van "Embryo", "The Narrow Way Part 3" en de bandversie van "Atom Heart Mother". Dat op de gelijknamige plaat met blaasorkest en koor verrijkt stuk hoort u nu. Over een maand, op 15 november, meer Pink Floyd-geschiedenis, als Wouter Bessels komt vertellen over zijn komende week te verschijnen boek "Pink Floyd - De Som Der Delen" in de serie Rockklassiekers van uitgeverij Verbum (ISBN: 9789074274777).
Website: http://www.rpwl-wanted.de/cm/ .
SEVENTIES-OBSCURITEIT
Lift - Simplicity
Afkomstig van "Caverns Of Your Brain" (Guinness Records, 1977 / Syn-phonic, 1990)
De Amerikaanse band Lift is één van de vele progbands in de VS die tijdens hun bestaan niet verder kwamen dan wat regionale bekendheid. In 1974 nam de groep een viertal stukken op in een studio als veredelde demo, welke vervolgens 3 jaar later, in 1977, illegaal op LP werdenuitgebracht. Het duurde tot 1990 voordat deze opnames legaal werden uitgebracht op CD. Het was zelfs de allereerste CD op het bekende proglabel Syn-phonic. En het is te begrijpen waarom men voor dit album koos, want de sound was is een aanstekelijke mix van Genesis en Yes. Een drukke ritmesectie, kamerbrede toetsenpartijen en wat dunne, ijle zang bepalen het geluid. In 2001 is het album opnieuw uitgebracht, aangevuld met nog wat opnames van een paar jaar later. Mooi, omdat de originele CD al niet meer makkelijk te krijgen was, maar jammer genoeg hebben ze wel gelijk de remaster-trucendoos iets te veel gebruikt waardoor de opnames een stuk harder en ja, zelfs wat scheller zijn geworden.
Meer info: http://www.progarchives.com/album.asp?id=10401 .
LIVE-TIP
Zappa, Frank and the Mothers Of Invention - Sofa No. 1
Van "One Size Fits All" (Discreet, 1975 / Zappa Records, 2012)
Aanstaande donderdag, 22 oktober, speelt Zappa Plays Zappa, de band rond Frank Zappa's zoon Dweezil, in een uitverkochte Metropool muziek van Zappa senior. Op het programma staat onder andere een integrale uitvoering van "One Size Fits All", dat dit jaar zijn 40-jarige jubileum viert. Het geldt als een van de sterkste Frank Zappa-albums en is sowieso voor progressieve rockliefhebbers een fijne manier om met 's mans uitgebreide oeuvre in contact te komen. Het is een eigenzinnige mengeling van progressieve rock, jazzrock, wat mespuntjes funk, natuurlijk typisch Zappiaanse humor en ironie. En hij had in die tijd een fantastische band, met o.a. toetsenist George Duke, slagwerkster Ruth Underwood en drummer Chester Thompson, die even later zou overstappen naar Genesis. Deze zijn binnenkort ook allemaal te zien in "Roxy - The Movie", een volgende maand te verschijnen DVD met gerenoveerd archiefmateriaal uit 1973. De tour heeft wel een zwarte rand gekregen met het verscheiden van Franks weduwe (en Dweezils moeder) Gail Zappa enkele weken geleden.
Websites: http://www.zappa.com/
en http://www.zappaplayszappa.com/ .
LIVE-TIP
Flamborough Head – Andrassy Road
Van het album “Lost In Time” (Oskar, 2013)
“Lost In Time” is het zesde studio-album van het Friese Flamborough Head. Op het album horen we veel fraaie vintage-sounds die Edo Spanninga aan zijn keyboards ontlokt: wollige Mellotron, rollende Hammond en een lekker snerpende Moog. Ook genoemd dienen Gert Pölkermans warme gitaar en de fijne fluitsolo's van Margriet Boomsma. De meeste nummers kennen dat patroon. Ze hebben een flinke lengte (rond de tien minuten) en het karakter wordt neergezet met lange instrumentale passages. Maar de gezongen stukken nopen zeker tot goed luisteren, want de teksten zijn, zoals we van Boomsma gewend zijn, minstens zo verzorgd als de muziek. Het zijn doodserieuze, diepe portretten en geschiedenissen. Flamborough Head is de komende tijd op twee festivals te bewonderen. Op 24 oktober op het ProgFrog Festival in 't Blok in Nieuwerkerk Aan De IJssel, waar naast Flamborough Head ook Marathon By E-Norm, Armed Cloud, PBII, Sylvium, Silhouette en Mindgames zullen aantreden. Dan is er op 7 november nog een kans de groep te aanschouwen, op het Northern Prog Festival op 7 November 2015, in de Uthof in Siegerswoude.
Daar zijn verder Galahad, Hangover Paradise, Maanlander en Leap Day te vinden.
Website: http://www.flamboroughhead.nl/ .
ALBUM VAN DE MAAND
Advent - On The Wings Of An Ant (verse 1)
- On The Wings Of An Ant (verse 2) (classical guitar duet)
- On The Wings Of An Ant (verse 3)
Van "Silent Sentinel" (Eigen Beheer, 2015)
Advent uit New Jersey werd in 1989 opgericht, kwam pas acht jaar later met een titelloos debuut en wachtte vervolgens negen jaar met een opvolger, "Cantus Firmus". En nu, opnieuw negen jaar later is er "Silent Sentinel". Net als bij Gentle Giant horen we bij Advent elementen uit barokmuziek, uitgevoerd op met hoge technische begaafdheid bespeeld uiteenlopend klassiek én rock-instrumentarium. Daarbij is "Silent Sentinel" nog diverser en dynamischer dan zijn voorganger.
Contrapuntische hoogstandjes in zangkoortjes worden afgewisseld met compleet instrumentale miniaturen, waarin delicaat spel op meerdere akoestische tokkelinstrumenten is te horen. Maar er wordt ook geëxcelleerd op elektrische gitaar en orgel. Verder zijn er raakvlakken te horen met onder andere Westcoastpop, Moon Safari, Genesis, 10CC en de Canterbury Scene. "Silent Sentinel" zit geraffineerd in elkaar met terugkerende thema's en subtiele motiefjes. Een van die terugkerende
thema's in het uit drie coupletten bestaande "On The Wings Of An Ant" dat verspreid over de CD terug te vinden is. Van "verse 2" is tevens een instrumentale akoestische versie gemaakt. Zij die "Silent Sentinel" direct voorbestelden ontvingen een gelimiteerde, 30 minuten durende bonus-CDR met dit nummer plus speciale vocale mixen van delen van andere songs, een live nummer van het MARPROG-festival en het eerder op het door diverse artiesten bevolkte "The Divine Comedy Part I: Dante's Inferno" verschenen "Canto XXVI (The Evil Counselors)".
Website: http://advent-prog.bandcamp.com/
en http://www.adventmusic.net/ .
IN MEMORIAM
Ph.D. - Up Down
Van "Ph.D." (WEA, 1981 / Voiceprint, 2008)
Hackett, Steve featuring Jim Diamond - Days Long Ago
Van "Darktown" (Camino Records, 1999 - "Days Long Ago" ©1991)
Ph.D. - Fifth Of May
Van "Three" (Voiceprint, 2009)
8 oktober jl. bereikte ons het bericht dat Jim Diamond die dag op 64-jarige leeftijd was overleden. De Schotse singer-songwriter werd bij het grote publiek bekend als zanger/componist van Ph.D. Met dit trio, dat verder bestond uit toetsenman Tony Hymas en drummer Simon Phillips, scoorde hij een hit met "I Won't Let You Down". Na twee albums vervolgde hij zijn solocarrière en wist meteen weer een hitsucces binnen te halen met "I Should Have Known Better". Diamond begon die carrière overigens al als 15 jarige met zijn eigen
band The Method. Hierna zat hij onder meer in Jade, met latere The Sensational Alex Harvey Band-bassist Chris Glen en de toekomstige The Alan Bown!-gitarist Jim Lacey. Op een gegeven moment werd hij ontdekt door Alexis Korner en zat enige tijd in diens formatie. Daarna volgende Bandit, met AC/DC-lid Cliff Williams, de Japanse groep BACCO en Slick Diamond met Earl Slick. In de jaren na met Ph.D. produceerde Diamond nog talloze soloalbums, had wederom hits met "Hi Ho Silver", de titelsong van de film "Boon" en, als zanger van Ferry Aid, met "You'll Never Walk Alone". Hij zong op nummers van Tony Banks'
"Soundtracks" en Steve Hacketts "Darktown”. En in 2009 verscheen zowaar een derde Ph.D. Als herinnering aan Jim Diamond en zijn unieke stem draaien we werk van Ph.D. en Steve Hackett. Website: http://jimdiamond.squarespace.com/ .
AKTUEEL
Aerosmith – Dream On
Van het debuutalbum “Aerosmith” (CBS, 1973)
Aerosmith-zanger Steven Tyler wil niet dat de Amerikaanse presidentskandidaat Donald Trump het nummer “Dream On” nog langer gebruikt bij evenementen rondom zijn campagne. De advocaten van de frontman hebben Trump dit zaterdag voor de tweede keer in een brief laten weten, meldt The Hollywood Reporter. In de brief valt volgens het blad te lezen dat republikein Trump "geen toestemming" heeft om het nummer te gebruiken. Dat geldt ook op voor andere nummers van Tyler en zijn band. Volgens de advocaten zou het gebruik van het nummer de valse impressie geven dat hun cliënt betrokken is bij de campagne van Trump. Als de Republikeinse presidentskandidaat het nummer nogmaals gebruikt voor een evenement, zal Tyler actie ondernemen, zo staat in de brief. Tyler staat zelf geregistreerd als Republikein. Al eerder in juni 2015 werd de presidentiële campagne van Donald Trumps afgetrapt met “Rockin' In The Free World” van Neil Young. Buiten het feit dat het lied eigenlijk als kritiek bedoeld was op het presidentschap van de Republikein George W. Bush was Trumps gebruik van het lied ongepast, omdat Young nooit toestemming gaf.
Website: http://www.aerosmith.com/ .
SEVENTIES-OBSCURITEIT
Spirit Of Christmas, The - Beyond The Fields We Know
Van “Lies To Live By” (Daffodil, 1974 / Lasers Edge, 1990)
Naast de VS heeft Canada ook zo zijn aandeel in obscure progbands. The Spirit Of Christmas is zo'n band. Eigenlijk is dit gewoon het derde album van de band Christmas, echter om contractuele reden (ander label) werd voor de toevoeging gekozen. Spil van de band is gitarist, zanger en song schrijver Bob Bryden. Waren de twee voorgaande albums nog in de classic hardrock modus, met “Lies To Live By” wilde de band aansluiten bij de progressieve scene en een album maken in een stijl die in Canada nog niet eerder was gehoord. Invloeden van bands als Gentle Giant, Genesis en Yes worden in de muziek verweven, maar de gitaar blijft de dominerende factor waardoor ook zeker een band als oude Black Sabbath in de muziek doorklinkt. “Lies To Live By” begint met een paar korte meer compacte nummers, maar het venijn zit hem in de laatste 3 meer epische nummers. The Spirit Of Christmas kan dan ook degelijk worden gezien als de voorloper van een bands als Astra of Black Bonzo. Helaas bleek de plaat bij het uitkomen totaal niet aan te slaan bij een groter publiek. Toen het label vervolgens ook nog failliet ging, was de laatste strohalm voor de band weggevallen. Wat de ex-leden van Christmas zeker goed deed, is het feit dat het album nu een zeer gezocht item is en hoog staat aangeschreven onder de verzamelaar. We gaan luisteren naar de afsluiter van de plaat.
Meer info: http://www.allmusic.com/album/lies-to-live-by-mw0000308662 .
Sunday 11 Oktober 2015 Show No. 1166
TweetenNIEUW
Crack The Sky - All I Want (Touch)
- The Beauty Of Nothing
Van "The Beauty Of Nothing" (Aluminum Cat Recordings, 2015)
Onlangs noemde het tijdschrift Rolling Stone het 40 jaar geleden verschenen titelloze debuut van Crack The Sky in zijn lijst van 50 beste progressieve rockalbums aller tijden. Een mooi compliment, zeker omdat de band rondom John Palumbo zeker geen doorsnee progrock maakte en nog steeds produceert. Het onlangs verschenen "The Beauty Of Nothing" is daar wederom een goed voorbeeld van. Op voorganger "Ostrich" uit 2012 hoorden we een tijdelijke terugkeer naar de compacte progpop van "White Music" uit 1980. De nieuwe plaat is echter weer vol stevige, typische Crack The Sky-rock, met heerlijke, vol zwarte humor zittende teksten over de belevenissen van de "gemiddelde Amerikaan". Hierin staan de twin- en soms zelfs triogitaren van Palumbo, oudgediende Rick Witkowski en Bobby Hird centraal. Toetsenman Glenn Workman heeft meestal een begeleidende rol, maar mag af en toe, zoals in "All I Want (Touch)" ook lekker losgaan. Tenslotte heeft in het ritmetandem bassist Dave DeMarco, die tevens bij het aan Happy The Man gerelateerde Oblivion Sun speelde, op ferme wijze zijn plek naast oerlid Joe D'Amico ingenomen met dwingende baspatronen. Naast het rockgeoriënteerde werk bevat het album in de vorm van het titelnummer ook weer een mooi orkestraal stuk.
Website: www.crackthesky.com .
NIEUW
Awad, Amadeus - Tomorrow Lies
Van "Death Is Just A Feeling" (Melodic Revolution Records, 2015)
Amadeus Awad is een Libanese componist/muzikant van progressieve rock en progmetal. Hij krijgt op dit melancholisch getinte album hulp van o.a. Anneke van Giersbergen (ex-The Gathering), Arjen Lucassen (Ayreon), Marco Minnemann (The Aristocrats, Steven Wilson) en Jimmy Keegan (Spock's Beard). Muzikaal laveert het gebodene tussen Porcupine Tree, The Gathering, Anathema en Ayreon. Progressieve rock met progmetal- en postprog-getinte passages. De plaat klinkt als een klok en naast de fantastische drums zijn er ook fraaie melancholiek stemmende bijdragen van klassieke musici te horen op klarinet en cello.
Website: http://mrrmusic.com/amadeus-awad/ .
BIJZONDERE MIX
Eagles + Pink Floyd - A Hotel Full Of Secrets (mashup by Wax Audio)
Mash-ups is een mixvorm waarbij twee, liefst totaal verschillende nummers, met elkaar vermengd dan wel gekruisd worden. Het was iets dat een aantal jaren erg populair was, maar zich met name binnen het dance-genre begaf. Maar soms zijn er creatieve geesten die verder kijken dan hun neus lang is en aan de haal gaan met rockklassiekers. Zoals de persoon die op Youtube schuil gaat achter de naam WaxAudio. Hij mengde het slotgedeelte Pink Floyds “A Saucerful Of Secrets”, afkomstig van “Live At Pompeii”, met de coupletten van “Hotel California” van de Eagles. Het resultaat kan niet anders dan bijzonder worden genoemd en wat ons betreft een succes. Ga hem ook zeker even
bekijken op Youtube of Vimeo want de mash-up is ook qua beeld zeer geslaagd.Link: https://youtu.be/sS1V1TmDrPM of https://vimeo.com/129187348
Website: http://www.waxaudio.com.au/ .
NIEUW
Getter Premonition, Jane - Logan (Would've Sounded Great On This)
- Transparent
Van "On" (Madfish, 2015)
Adam Holzman (Miles Davis, Steven Wilson), Chad Wackerman (Frank Zappa, Allan Holdsworth, Steven Wilson) en Bryan Beller (Joe Satriani, The Aristocrats) zijn de leden van de supergroep genaamd Jane Getter Premonition. Om deze killer line-up nog meer credits te geven is er ook ruimte voor een aantal special guests: zanger Corey Glover (Living Colour), gitarist Alex Skolnick (Testament, Ozzy Osbourne Band) en fluitist/saxofonist Theo Travis (Steven Wilson, Robert Fripp). En alsof de Steven Wilson-connectie nog niet groot genoeg was: het cover design voor het album "On" is van de hand van Lasse Hoile, bekend van zijn werk voor Wilson en Porcupine Tree. De drijvende kracht achter al deze mannen is gitariste en componiste Jane Getter. Het is zo'n 15 jaar geleden dat ze voorbij kwam in ons programma, dus wellicht bent u vergeten wie Jane Getter is? Ze speelde met diverse jazz- en jazzrockgrootheden, zoals organist Brother Jack McDuff en Michal Urbaniak’s Urbanator. Voor Amerikaanse TV-kijkers is ze vooral bekend als lid van de Saturday Night Live Band. Interessant aan haar muziek is dat ze toegankelijke songstructuren combineert met jazzrock, waarbij de grote virtuositeit van de musici ingekapseld blijft in het grote geheel. De instrumental "Logan (Would've Sounded Great On This)" laat wel meer zuivere jazzrock horen, al geeft Holzmans orgel het ook een progtrekje. De Logan uit de titel is de in 2007 overleden bassist Steve Logan, die met o.a. Getter en Holzman samen heeft gespeeld. Overigens klinkt de hier ver naar voren gemixte Bryan Beller ook 'great on this'. In "Transparent" hoort u eerst een vocaal deel met Corey Glover, waarna in een spetterende finale een gloedvolle gitaarsolo van Getter volgt.
Website: http://www.janegetter.com/ .
ALBUM VAN DE MAAND
Advent - The Uncharted Path
Van "Silent Sentinel" (eigen beheer, 2015)
Heel productief kun je Advent uit New Jersey niet noemen. De groep werd al in 1989 opgericht, kwam pas acht jaar later met een titelloos debuut en wachtte vervolgens negen jaar met een opvolger, "Cantus Firmus". En nu, opnieuw negen jaar later is er "Silent Sentinel". Vooral dat tweede album "Cantus Firmus" zorgde voor een vreugdesprong bij veel progliefhebbers en zeker bij fans van Gentle Giant. Net als bij die Britse groep horen we elementen uit barokmuziek, uitgevoerd op met hoge technische begaafdheid bespeeld uiteenlopend klassiek én rock-instrumentarium. "Silent Sentinel" is nog diverser en dynamischer. Contrapuntische hoogstandjes in zangkoortjes worden afgewisseld met compleet instrumentale miniaturen, waarin delicaat spel op meerdere akoestische tokkelinstrumenten is te horen. Maar er wordt ook geëxcelleerd op elektrische gitaar en orgel. Naast Gentle Giant zijn overigens ook raakvlakken te horen met onder andere Westcoastpop, Moon Safari, Genesis, 10CC en de Canterbury Scene. Verder zit "Silent Sentinel" geraffineerd in elkaar met terugkerende thema's en subtiele motiefjes. "The Uncharted Path" is een van de vele instrumentale stukken, waarin zelfs wat jazzy gitaarakkoorden opduiken.
Website:BANDCAMP
en http://www.adventmusic.net/ .
IN MEMORIAM HENNING MANKELL
Nordén, Adam - Before The Frost - Kurt's Theme
Van "Henning Mankell's Wallander" (Kritzerland, 2012)
Fleshquartet & Anna Ternheim - Quet Night
Van "Wallander - The Music" (Kning Disk/Yellowbird/Universal, 2012)
Nordén, Adam - Before The Frost - End Credits (Adagio)
Van "Henning Mankell's Wallander" (Kritzerland, 2012)
Op maandag 5 oktober jl. overleed de beroemde Zweedse schrijver Henning Mankell. Zijn bekendste personage is ongetwijfeld Kurt Wallander. Er zijn verschillende TV-series naar de boekenreeks over deze politieman gemaakt, waarvan vooral de reeks met Krister Henriksson in de titelrol veel fans wist te overtuigen. Voor de eerste reeks van die serie schreef Adam Nordén de filmmuziek, terwijl de muziek voor de tweede reeks verzorgd werd door Flaskkvartetten, ook wel Fleshquartet genaamd. Van de muziek van Nordén verscheen in 2012 een mooie verzamelaar op het Amerikaanse Kritzerland label, terwijl Fleshquartet in datzelfde jaar een prachtig verzorgde, zeer gelimiteerde box uitbracht met drie 10" LP's en een CD. Van beide platen draaien we muziek ter herinnering aan Mankell.
Websites: http://henningmankell.com/
en http://www.kritzerland.com/wallander.htm
en http://www.fleshquartet.com/ .
NIEUW / LIVE-TIP
Duncan, C - He Believes In Miracles
Van "Architect" (Fatcat Records, 2015)
Omdat-ie zo lekker is en drie minuutjes toch erg weinig is nog een keer een liedje van "Architect", een op-en-top progressief pop-album van een uitzonderlijk en uniek multi-talent. De 26-jarige Schot Christopher Duncan is de zoon van twee professionele klassieke musici en is zelf een op het conservatorium opgeleide klassieke componist. Daarnaast is hij een zeer verdienstelijk beeldend kunstenaar. Handig voor als je een albumhoes nodig hebt: die maak je dan ook zelf. Als zo iemand popmuziek gaat kan er iets bijzonders gebeuren. Zoals in dit geval. Duncan knutselde "Architect" in z'n eentje in elkaar en stapelde zoveel instrument- en zanglijnen op elkaar dat de plaat echt verslavend werkt: je grijpt er steeds weer op terug. Luister eens naar die gestapelde vocalen in dit "He Believes In Miracles", in een geluidsdecor dat lijkt te verwijzen naar galmende jarenzestigproducties. Vaak gebruikt Ducan zijn falsetstem, die wel wat wegheeft van die van Patrick Watson. Op 27 november speelt C Duncan in Paradiso Amsterdam, op 28 november in TivoliVredenburg Utrecht en op 29 november op het Songbird Festival in Rotterdam.
Website: http://c-duncan.co.uk/ .
LIVE-TIP
Mystery - Another Day
Van "The World Is A Game" (Unicorn Digital, 2012)
Op zaterdag 17 oktober is de Canadese groep voor het derde achtereenvolgende jaar te aanschouwen in De Boerderij in Zoetermeer. Twee jaar geleden betrof het 't eerste optreden op Europese bodem, dat prompt opgenomen werd voor een live-CD. Dit "Tales From The Netherlands: Live From The Boerderij" werd vorig jaar in diezelfde zaal geïntroduceerd, maar ondertussen was zanger Benoit David na aanhoudende stemproblemen teruggetreden en vervangen door de uitstekende Jean Pageau. Met hem is het nieuwe album "Delusion Rain" opgenomen, dat in november zal verschijnen. Net te laat dus voor de huidige tournee, die vast wel in het teken zal staan van dit album. Centrale man is nog immer gitarist Michel St. Père, tevens eigenaar van het label Unicorn Digital. Wij gaan nog even terug naar het vorige studio-album "The World Is A Game", het laatste van een trits prachtige albums met Benoit David als zanger. "Another Day" is het machtige slotstuk, met niet alleen pompeuze symfonische delen met volle keyboardsounds, maar ook een stevig hardrockende passage die klinkt als een mengsel van Black Sabbaths "War Pigs" en Jethro Tulls "Locomotive Breath". Nick D'Virgilio gaat hier ook lekker te keer. Die is nooit op tournee geweest met Mystery, maar met Jean-Sébastien Goyette heeft Mystery nu een uitstekende vaste drummer.
Website: http://www.therealmystery.com/ .
COVER
Ingvarsson's Hope, Mats - Loser
Van "Mats Ingvarsson's Hope" (Kopasetic Productions, 2014)
De Zweedse zanger/bassist Mats Ingvarsson beweegt zich in verschillende genres. Zo leverde hij een bijdrage aan Jazzanova's “The Remixes 1997-2000”, terwijl hij als zijn muzikale achtergrond Bach, Miles Davis, The Headhunters, Afrikaanse en Braziliaanse muziek, funk en blues noemt. Op het titelloze debuut met zijn band Hope komt dit allemaal terug. De Fender Rhodes, de met veel wah-wah bespeelde gitaar en de blazerssectie, met onder andere Karl-Martin Almqvist uit de jazzrockband van Jonas Reingold en Roine Stolt, 3rd World Electric, zijn naast het fijne baswerk de smaakmakers. Naast vijf eigen composities heeft Ingvarsson vier covers geselecteerd, waaronder een instrumentale versie van Becks "Loser", met het sterk op "Hey Jude" lijkende thema.
Website: www.matsingvarsson.com .
20-JARIG JUBILEUM
Spock's Beard - The Light
Afkomstig van "The Light" (Syn-Phonic, 1995)
Het is bijna niet voor te stellen en het zal wel met de lengte van de track te maken te hebben maar we hebben het titelnummer van het debuutalbum van Spock's Beard, “The Light”, nog maar één keer gedraaid in alle Xymphonia jaren. Nu het album dit jaar 20 jaar (!!) oud is, wordt het dunkt ons weer hoog tijd. Na al die jaren heeft het stuk en het album in zijn geheel nog niks van zijn impact verloren. Het zal in geremasterde vorm de openingstrack zijn van de compilatie die InsideOut op 20 november uitbrengt: “The First Twenty Years”. Deze dubbel-CD bevat van elk Spock's Beard-album één nummer, plus een niet eerder uitgebracht stuk. Op de bonus-DVD komen archiefbeelden voorbij uit de meer dan 20-jarige geschiedenis Spock's Beard, waarbij onder andere Kevin Gilbert aan de orde komt. Dit muzikale genie werkte mee aan de eerste twee albums. Ook zijn er beelden van Bospop 2000 te zien.
Website: http://www.spocksbeard.com/ .
HERUITGAVE
Borden, David - Esty Point, Summer 1978
Van "Music For Amplified Keyboard Instruments" (Red Music, Red Records, 1981 / Spectrum Spools, 2014)
David Borden was in 1968 een van de oprichters van Mother Mallard('s Portable Masterpiece Co). Vanaf 1978 maakt hij ook onder eigen naam albums, waaronder "Music For Amplified Keyboard Instruments" uit 1981. Het uit vier delen bestaande werk is een mooi voorbeeld voor de integratie van minimal music en elektronische muziek. Het is vooral fraai om te horen hoe melancholieke MiniMoog-klanken samengaan met de minimalistische thema's uit de Modular Moog synthesizers. Niet direct muziek voor Xymphonia, maar aangezien het programma Sonolab al een tijdje niet meer bestaat en er toch veel overlap tussen beide shows bestond, beëindigen we deze aflevering van Xymphonia met een kort stukje synthesizermuziek.
Website: http://mothermallard.com/David/Mother_Mallard.html
en http://www.davidborden.org/David/Mother_Mallard.html .
Sunday 04 Oktober 2015 Show No. 1165
NIEUW / LIVE-TIP
Duncan, C - Silence And Air
Van "Architect" (Fatcat Records, 2015)
De plaat "Architect" van C Duncan is al dik twee maanden uit en al die tijd twijfelden we of het album geschikt is voor Xymphonia. Jazeker, is het verlossende antwoord dat we onszelf nu geven, want "Architect" is een op-en-top progressief pop-album van een uitzonderlijk en uniek multi-talent. De 26-jarige Schot Christopher Duncan is de zoon van twee professionele klassieke musici en is zelf een op het conservatorium opgeleide klassieke componist. Daarnaast is hij een zeer verdienstelijk beeldend kunstenaar. Handig voor als je een albumhoes nodig hebt: die maak je dan ook zelf. Als zo iemand popmuziek gaat kan er iets bijzonders gebeuren. Zoals in dit geval. Duncan knutselde "Architect" in z'n eentje in elkaar en stapelde zoveel instrument- en zanglijnen op elkaar dat de plaat echt verslavend werkt: je grijpt er steeds weer op terug. Luister eens naar de ritmetrack van "Silence And Air", die uit met de mond gemaakte klakgeluiden lijkt te bestaan. Daarover legt hij een weids tapijt van akoestische instrumenten en elektronisch gegenereerde details, en vele lagen vocalen. Vaak gebruikt Ducan zijn falsetstem, die wel wat wegheeft van die van Patrick Watson. Op 27 november speelt C Duncan in Paradiso Amsterdam, op 28 november in TivoliVredenburg Utrecht en op 29 november op het Songbird Festival in Rotterdam.
Website: http://c-duncan.co.uk/ .
NIEUW
Seven Steps To The Green Door - Still Searching
Van "Fetish" (Progressive Promotion, 2015)
Seven Steps To The Green Door is een Duitse band rond Marek Arnold (bekend van Toxic Smile, Flaming Row) en Ulf Reinhardt, met naast twee vaste zangers liefst acht gastvocalisten, waaronder Arno Menses (Subsignal). "Fetish" is al het vierde album - het debuut "The Puzzle" verscheen in 2006 - toch hebben wij de groep nu pas ontdekt. Met dank aan een uiterst positieve recensie op het online magazine Progwereld. Begrijpelijk, dat enthousiasme, want Seven Steps To The Green Door schotelt hier ons een muzikale wervelwind van bijna 80 minuten voor. Productioneel tip top verzorgd en vol technisch knappe muzikale wendingen zonder de melodie of de rode lijn uit het oog te verliezen. Want een rode lijn is er, ook tekstueel: ‘Elementen uit de menselijke psyche’. Sommige passages zijn atmosferisch en warm, andere stukken hangen even tegen de progmetal aan. Qua muzikale mix moet je een beetje aan "The Mountain" van Haken denken, vooral ook omdat ook de Duitse groep enkele malen met de vocale fuga's van Gentle Giant aan de haal gaat. Ook in "Still Searching" komt dat naar voren.
Website: http://www.bside-music.de/ .
NIEUW
Gift, The - The Willows
Van “Land Of Shadows” (Bad Elephant Music, 2014)
Afgelopen zomer toog een aantal leden van het Xymphonia-team naar Londen om Big Big Train live te aanschouwen. Als toetje bleek The Gift de dag na ons concert een optreden te geven, een mooie kans om gelijk het nieuwe album van deze Britse band op te pikken. In 2006 verscheen het debuut al op het Cyclops-label en dat deed denken aan de begindagen van Spock's Beard. Het duurde 8 jaar voordat een opvolger het daglicht zag. Van de originele bezetting is alleen oprichter en zanger Mike Morton overgebleven. Hij heeft voor het nieuwe album een verse line-up samengesteld waaronder gitarist David Lloyd. Muzikaal gezien tapt The Gift nog steeds uit hetzelfde (neo)prog vaatje en is er nog steeds verwantschap met bands als Spock's Beard en Pallas. Dit “Land Of Shadows” is dan ook een waardige opvolger. In 2014 organiseerden Mike en David overigens het Resonance Festival in Londen, waar ook England-legende Robert Webb aanwezig was. Er was zelf sprake van de mogelijkheid samen iets onder de England-noemer gaat doen. We gaan luisteren naar een van de lange tracks van het album: "The Willows".
Websites: http://thegiftmusic.com/ ;
https://www.facebook.com/TheGiftMusicUk/ ;
https://thegiftuk.bandcamp.com/album/land-of-shadows .
NIEUW
Pandora Snail - Dilemma
Van "War And Peace" (Art-Beat Music, 2014)
Het uit Rusland afkomstige Pandora Snail debuteerde vorig jaar met het in al in 2010 opgenomen "War And Peace". De vijf musici hebben een zeer ruime muzieksmaak, waarbij opvalt dat elke muziekstijl die geëtaleerd wordt, overgoten is met een folksaus voortgebracht door violist Artem Gareev. Klassiek, progmetal, reggae, funky jazzrock, progressieve rock en pop klinken daardoor als een soort folkfusion, waarbij opvalt dat ze menig genre binnen elk nummer combineren. Het is dan ook knap hoe strak de composities in elkaar zitten én uitgevoerd worden. Of het nu gaat om een epos als "James Pont" (inderdaad een knipoog naar 007) of het korte "Red Rivers", nagenoeg elke tien maten verandert de stijl, het tempo en de dynamiek. Soms denk je daarbij het enthousiasme van het oude Spock's Beard te horen of de virtuoze vioolpartijen bij Kansas.
Website: https://www.facebook.com/pandorasnailband .
NIEUW
T - Entanglement
Van "Fragmentropy" (Progressive Promotion, 2015)
"Fragmentropy" is het vijfde studioalbum van multi-instrumentalist Thomas Thielen. Ondanks de titel is 'fragmentarisch' wel het laatste woord dat in je opkomt bij het beluisteren van dit massieve muzikale werkstuk. Het album voelt als een donkere muzikale spanningsboog van dik 75 minuten die qua tempo en sfeer vrij consistent is. Er hangt een vrijwel constante melancholieke sfeer over de muziek, gecreëerd met de nodige synthesizers. Lagen gitaar en ritmes zorgen voor dynamische variatie. Thielen zingt daarover zijn flinke lappen tekst, met zijn veelal gedragen zangstem, die soms wel wat heeft van Steve Hogarth in diens meest bezonken stand. Zowel de muziek als de diepzinnige teksten maken dat dit een album dat wel eventjes nodig heeft voordat je het echt goed tot je hebt genomen.
Website: http://www.t-homeland.de/ .
HERHAALDE AANDACHT
Akaba - Fake It
Afkomstig van "The Rust Within" (Roth Händle Recordings, 2015)
Een paar weken geleden draaiden we al een track van het debuut van Akaba, de symfonisch getint indie-pop band rondom zangeres Åsa Carild. Muzikaal is het vergelijkbaar met de atmosferische pop van het aan Cocteau Twins verwante Violet Indiana of Mandalay. De echtgenoot van Carild is
niemand minder dan producer/drummer Mattias Olsson en deze tekent ook voor de productie op dit album.
Website: https://www.facebook.com/Akaba .
LIVE-TIP
Fish - Kayleigh (live 1988)
Zoals al eerder bericht is het album “Misplaced Childhood” van Marillion dit jaar 30 jaar oud. Ter ere hiervan geven zowel voormalig Marillion-zanger Fish als gitarist Steve Rothery een aantal concerten tijdens welke dit album centraal staat. Steve Rothery zal op 31 oktober in Uden, met een zeer waardige vervanger voor Fish, naemlijk Martin Jakubski, te zien zijn. Fish doet een aantal shows in Nederland, en voor hem zal het een van de laatste keren zijn aangezien de man van plan is na zijn komende album de muziek vaarwel te zeggen. Dus wil je nog een keer je jeugd opnieuw beleven: nu is je kans, aangezien de kans om het album in de originele samenstelling uitgevoerd zien worden nihil is. Daarom hoort u bij ons een unieke uitvoering van “Kayleigh”, opgenomen rond het breekpunt van Marillion met Fish in 1988, tijdens het Nelson Mandela's 70th Birthday Tribute concert. De huisband van de dag was een sterbezetting met Phil Collins als bandleider met naast hem drummer Mark Brzezicki, gitarist Midge Ure en bassist Mick Karn, aangevuld met de blazerssectie The Phantom Horns. Mark Brzezicki dook later op als drummer in de band van Fish. Een ander leuk detail is dat Marillion-toetsenist Mark Kelly ook deel uitmaakte van de all star band die dag.
Deze uitvoering: https://www.youtube.com/watch?v=nXzpC5cYXbI
Websites: http://fishheadsclub.com/
en http://www.steverothery.com/ .
ALBUM VAN DE MAAND
Advent - Voices From California
Van "Silent Sentinel" (Eigen Beheer, 2015)
Heel productief kun je Advent uit New Jersey niet noemen. De groep werd al in 1989 opgericht, kwam pas acht jaar later met een titelloos debuut en wachtte vervolgens negen jaar met een opvolger, "Cantus Firmus". En nu, opnieuw negen jaar later is er "Silent Sentinel". Vooral dat tweede album "Cantus Firmus" zorgde voor een vreugdesprong bij veel progliefhebbers en zeker bij fans van Gentle Giant. Net als bij die Britse groep horen we elementen uit barokmuziek, uitgevoerd op met hoge technische begaafdheid bespeeld uiteenlopend klassiek én rock-instrumentarium. "Silent Sentinel" is nog diverser en dynamischer. Contrapuntische hoogstandjes in zangkoortjes worden afgewisseld met compleet instrumentale miniaturen, waarin delicaat spel op meerdere
akoestische tokkelinstrumenten is te horen. Maar er wordt ook geëxcelleerd op elektrische gitaar en orgel. Naast Gentle Giant zijn overigens ook raakvlakken te horen met onder andere Westcoastpop, Moon Safari, Genesis, 10CC en de Canterbury Scene. Verder zit "Silent Sentinel" geraffineerd in elkaar met terugkerende thema's en subtiele motiefjes. Dat maakt deze ruim 70 minuten durende CD bij uitstek geschikt tot herbeluistering en verdieping, waarbij je je geheel kunt verliezen in het uitpluizen van de fraaie hoes van Michael Phipps. Als aftrap hebben we gekozen voor "Voices From California", waarin genoemde Westcoastpop en Moon Safari-achtige vrolijkheid mooi samenkomen.
Website:BANDCAMP
en http://www.adventmusic.net/ .
NIEUW
Bon - Shoulars Bend
- Lo Down
Van "Traces Of Chaos" (eigen beheer, 2015)
Bon Lozaga kwam in de belangstelling te staan toen hij toetrad tot Gong ten tijde van Pierre Moerlens jazzrockdagen van die roemruchte band. Zijn eerste album met Gong was "Expresso II", waarop tevens Allan Holdsworth meespeelde. Na het Gong-avontuur maakte hij min of meer een doorstart onder de bandnaam Gongzilla, maar richtte hij eveneens Project Lo en Tiny Boxes op. Daarnaast ging hij onder zijn voornaam Bon soloplaten maken. Na "Full Circle-Coming Home" uit 1993 en "To The Bone" uit 1996 is het onlangs in eigen beheer uitgebrachte "Traces Of Chaos" het derde studioalbum, hoewel in 2004 nog wel de verzamel-CD "Two Plus Two", inclusief twee nieuwe nummers uitkwam. "Traces Of Chaos, met onder andere Joel Cummins van Umphrey's McGee, klinkt weer vertrouwd. De gitarist heeft een voorliefde voor lekkere, bijna slome ritmes waarover hij vrijelijk soleert, maar knalt er tevens regelmatig in. "Can't Stand The Funk" is de enige cover, geschreven door John McLaughlin voor het Mahavishnu Orchestra-album "Vision Of The Emerald Beyond". Overigens wilde Lozaga deze plaat eerst financieren door middel van een croudfundingcampagne, maar door te weinig aandacht is dat mislukt, zodat "Traces Of Chaos" nu via de gewone kanalen leverbaar is.
Websites: https://www.facebook.com/bon.lozaga (nog weinig informatief),
https://soundcloud.com/bon-lozaga .
IN HET NIEUWS: LAATSTE KANS / LIVE-TIP
Kerzner, Dave - The Way Out
Van “New World” (eigen beheer, 2015)
We hebben al veelvuldig aandacht besteed aan het album “New World”van Dave Kerzner. Nu hebben we er wederom een goede reden voor. De Kickstarter-campagne voor dat album was een groot succes, nu loopt er een campagne voor de productie van een live-CD/Blu-Ray van een concert dat in november in Miami zal plaats vinden. Dit zal inclusief de McBroom-zussen zijn, bekend van hun werk met Pink Floyd. Afhankelijk van het behaalde bedrag zullen nog meer gasten tijdens de opnamen aanwezig zijn om mee te spelen waarunder waarschijnlijk Francis Dunnery. Tevens krijgen de mensen die dit project steunen allerlei extra's die niet bij de reguliere editie zullen zitten.
Het beoogde bedrag is inmiddels gehaald, wil je dit project nog op deze manier ondersteunen, dan moet je snel zijn - het kan nog tot maandag. Dave zal tevens naar Europa komen met zijn band. Een van de shows zal tijdens het vijfde Prgodreams Festival zijn te Zoetermeer, op 2 april 2016.
Websites: http://www.davekerzner.com/
en https://www.kickstarter.com/ .
IN HET NIEUWS
Giltrap, Gordon & Oliver Wakeman - Is This The Last Song I Write?
Afkomstig van "Ravens & Lullabies" (Esoteric Antenna, 2013)
Twee weken geleden maakte de Britse muzikant Gordon Giltrap bekend dat er bij hem een darmtumor is geconstateerd. Gelukkig ziet het er naar uit dat men er vroeg bij is geweest want de tumor word niet levensbedreigend genoemd en een operatie staat gepland voor eind 2015 / begin 2016. Wel heeft Giltrap besloten voorlopig zijn agenda voor 2016 leeg te houden en geen verdere muzikale verplichtingen in de vorm van workshops en concerten aan te nemen. Wij wensen Giltrap en familie de komende maanden veel beterschap en sterkte en draaien het langste stuk van zijn laatste album "Ravens & Lullabies", een samenwerking van deze Britse gitarist met toetsenist
Oliver Wakeman.
Website: http://www.giltrap.co.uk/ .
IN HET NIEUWS
DBA - The Radiant Children
Afkomstig van "Pictures Of You" (X2X Records, 2012)
In 2012 verscheen het album “Pictures Of You” van DBA, een afkorting die staat voor Downes Braide Association. Downes is niemand minder dan Geoff Downes die we kennen van The Buggles, Yes en Asia en Braide is Chris Braide, die in het dagelijks leven songschrijver is voor artiesten als Beyoncé, Lana Del Rey, Christina Aguilera, Sia en David Guetta. Ze leerden elkaar kennen via Trevor Horn en het album van Producers waar ze aan mee werkten en besloten om samen een album te maken, wat dus “Pictures Of You” werd. En die samenwerking blijkt nu geen eenmalig project te zijn geweest want op 6 november a.s. Komt album nummer 2 uit, getiteld “Suburban Ghosts”. Goede reden om nog weer eens wat van hun debuut te laten horen waar op de heren een moderne versie laten horen van de klassieke Buggles-sound, met hier en daar een lekker symfonisch sausje door de kamerbrede toetsen van Downes.
Website: http://downesbraide.com/ ;
bron van dit nieuws: https://www.teamrock.com/news/ .
BIJZONDERE UITGAVE
Beer, Phil en Mike Oldfield - Sit You Down
Van “Phil Beer Box Set One” (Chudleigh Roots, 2010)
Onder folkliefhebbers is Phil Beer een van de grote namen - als helft van het duo Show Of Hands, maar ook solo en met vele andere muzikanten. Zijn illustere carrière begon al eind jaren 60 en op zijn CV staan bands als The Albion Band, Ridge Riders en de vele samenwerkingen met artiesten als Ashley Hutchings, Sally Barker of Martyn Joseph. Maar hij heeft ook deel uit gemaakt van de Mike Oldfield Band ten tijde van de “Exposed”-tour. Een aantal jaar geleden is er een box set verschenen, bomvol zeldzame opnames die samen een mooie doorsnee van Beers carrière geven. Een van de juweeltjes op deze box is een onuitgebrachte collaboratie met Mike Oldfield, opgenomen t.t.v. de “Exposed”-plaat. Het nummer is overigens geschreven door Steve Knighley, Phils wederhelft in Show Of Hands. Een ander hoogtepunt is overigens de akoestische versie van het nummer “Bus Stop”, dat Graham Goldman schreef voor de Hollies. In deze vorm krijgt het nummer een geheel andere lading. Phil Beer staat zeker bekend om zijn diversiteit kan op een album schakelen tussen traditionele folk en bijvoorbeeld een nummer van Peter Gabriel.
Website: http://www.philbeer.co.uk/ .