-
Sunday 20 Juli 2014 Show No. 1103
NIEUW
U herinnert u misschien Johannes Luley nog: deze Amerikaan verraste vorig jaar met "Tales From Sheepfather's Grove", dat qua sfeer refereerde aan het debuutsoloalbum van Jon Anderson, "Olias Of Sunhillow". Hij is tevens de gitarist en belangrijkste componist van Perfect Beings. Zullen op het naar de band vernoemde debuut ook Yes-gerelateerde trekken te horen zijn, denk je dan? Nou, eerlijk gezegd is de eerste referentie die bij opener "Canyon Hill" te binnen schiet, er eentje aan de progressieve New Wave-band XTC, zij het met een zwaar, Chris Squire-achtig basgeluid erbij. Als de gitaarsolo weerklinkt hoor je het geluid en de timing van Steve Howe, maar het is toch echt meneer Luley! Ook in de keyboard-partijen denk je meermalen aan jarenzeventig-Yes, maar de zang en soms ook de songstructuren incorporeren ook jarentachtig-New Wave. Totdat de instrumentale delen van de songs aanbreken, dan gaat het progwalhalla soms met alle bombast van dien open, inclusief complexe drumpatronen. Een vrij curieuze combi die toch pakkende muziek oplevert. "Removal Of The Identity Chip" is zo'n song die wel last lijkt te hebben van een, euh persoonlijkheidsstoornis.
Perfect Beings - Bees And Wasps
- Removal Of The Identity Chip
Van "Perfect_Beings" (mysonictemple, 2014)
Website: http://www.perfectbeingsband.com/ .
NIEUW
Robert Webb is vooral bekend als toetsenman/zanger/componist van de legendarische Engelse band England. Al twaalf jaar is hij met enkele oud-leden en nieuwe muzikanten bezig een comeback album te maken dat "Box Of Circles" gaat heten. Daarnaast componeert en musiceert hij met onder andere The Samurai Of Prog en Baroque Nouveau. "Liquorish Allsorts" is zijn debuutplaat, waarop hij muziek die hij tussen 1973 en 2014 produceerde verzamelde. Zo horen we met "Takin' Part" muziek van zijn oude band Merlin, dat opgenomen is in 1974, terwijl "Limoncello" een voorproefje is van de binnenkort te verschijnen nieuwe cd van The Samurai Of Prog. Aan dit nummer doen onder andere Kenso-gitarist Yoshihisa Shimizu en drummer en tevens label-baas van Seacrest Oy Kimmo Pösti mee. Verder staan er demo's met Revox-experimenten op, horen we klassieke bewerkingen van Bach en Orff en worden we warm gemaakt met nummers van "Box Of Circles". Al met al een mooie verzameling. Overigens speelt Webb aanstaande donderdag op het Britse Resonance Festival in Belham, iets ten zuiden van Londen.
Webb, Robert - The Ladies' Valley Prelude
- Limoncello
- Takin' Part
Van "Liquorish Allsorts" (Seacrest Oy/Garden Shed Music, 2014)
Websites: www.seacrestoy.com
en www.gardenshedmusic.com .
NIEUW
Voor Iona-fans uit onze regio is 2014 een bijzonder jaar aan het worden. Allereerst het optreden in Hardenberg in januari, toen het bericht dat de band zelfs op 21 november a.s. in Almelo gaat optreden. En dan is er nog het feit dat de twee belangrijkste componisten van de band beide met een solo-album komen. Gitarist Dave Bainbridge heeft zijn tweede solo-album nu bijna in zijn geheel afgemixt en met gastbijdragen van o.a. Drummer Collin Leijenaar, bassist Randy George en zanger Damian Wilson word dit volgens Bainbridge zijn meest prog-georienteerde album ooit. Joanne Hoggs nieuwe album “Uncountable Stars” is dat overduidelijk niet, maar dat maakt het overigens niet minder interessant. Dit album is een mooi songgericht album geworden met een muzikale inkleuring die bewust wegblijft van de Keltische en folkrocksferen van Iona maar meer met de beide benen op de grond en in de huidige tijd staat. Veel ruimte voor Hoggs pianospel en cello maar ook bij vlagen moderne gitaarpartijen. Wat dat betreft zit ze qua stijl nu best wel in de buurt van iemand als Daisy Chapman.
Hogg, Joanne - Come Away
- Mountain Of Debris
Afkomstig van "Uncountable Stars” (eigen beheer, 2014)
Website: http://www.joannehogg.com/ .
NIEUW
De Duitse band Traumhaus is al midden jaren '90 opgericht, al is van die tijd alleen toetsenist/zanger Alexander Weyland nog over. De band neemt ruim de tijd voor het maken van albums: het debuut verscheen pas in 2001, een opvolger in 2008 en het meest recente, derde album volgde in september 2013. De eerste twee albums kennen we niet, maar zover dit op gehoorde samples en fragmenten te beoordelen valt hebben deze oosterburen met "Das Geheimnis" 'ein riesensprung' gemaakt. Meteen al bij de opener "Das Geheimnis Teil 1" wordt je meteen het album binnengezogen - door de warme, rijke productie - de composities vol sterke melodieën en het prachtige keyboard- en gitaarspel. Oh, en ook nog door de vette drumpartijen, die aangeleverd zijn door Spock's Beards Jimmy Keegan. De prettig in het gehoor liggende, maar ook gevoelvolle zangstem van Weyland maakt het af. Is het vernieuwend wat de heren laten horen? Nee, beslist niet: muzikaal haakt dit wel enigszins aan bij wat Anyone's Daughter op de eerste platen liet horen, maar dan met Duitstalige zang (dat ging Anyone's Daughter immers pas later doen). Of de IQ van "Dark Matter", vooral door de volle, ja soms lekker pompeuze keyboardpartijen. De groep trad vorig weekend op tijdens het Night Of The Prog-festival en had daar ook nog een heruitgave van het debuut, met bonustracks van een latere EP, mee, getiteld "Ausgeliefert". Hoogtepunt van de plaat is het 27 minuten durende "Das Vermächnis", maar het titelnummer mag er, zowel qua lengte als qua kwaliteit, ook zijn!
Traumhaus - Das Geheimnis Teil 2
Van "Das Geheimnis" (Progressive Promotion, 2013)
Website: http://www.traumhaus-music.de/ .
Jadis - Fanatic
Het titelnummer van het Jadis-album “Fanatic” is instrumentaal. De opening is erg mooi met rustig toetsenspel van Martin Orford. Nadat hij ruim twee minuten zijn gang heeft kunnen gaan, speelt Chandler een mooie langzame maar felle gitaarsolo terwijl Orford weer naar de achtergrond treedt.
Van “Fanatic” (InsideOut, 2003)
Website: http://www.jadis-net.co.uk/ .
AKTUEEL
Twee weken na de aankondiging van het vertrek van zanger Steve Walsh bij Kansas is al bekend wie zijn opvolger wordt. Ronnie Platt speelt in september zijn debuutshow met de band. De naam Ronnie Platt doet misschien niet direct een belletje rinkelen, maar hij zat eerder in verschillende groepen, waaronder Shooting Star. Eerder hadden de overige leden van Kansas al ex-vocalist John Elefante benaderd om de plek van Steve Walsh weer in te nemen, maar hij weigerde. Platt zegt al lange tijd fan van Kansas' muziek te zijn en altijd tegen Steve Walsh te hebben opgekeken. Naast Platt heeft Kansas ook een nieuwe toetsenist aangetrokken: David Manion. Deze is tevens toetsenist in Seventh Key, de andere band van Kansas-bassist Billy Greer. Manion en Greer werken al samen sinds midden jaren tachtig. Voor zowel Platt als Manion is hun toetreding tot Kansas 'a dream come true'. Beiden maken hun podiumdebuut met Kansas in Oklahoma City, op 12 september. Wij gaan luisteren naar Shooting Star, maar helaas niet naar Platt, want die heeft geen studio-album met de groep opgenomen.
Shooting Star – We're Not Alone
Van “Circles” (Frontiers, 2006)
Website: http://www.kansasband.com/ .
LIVE-TIP
Vorige week werd bekend dat op zaterdag 4 oktober in het Centraal Museum het festival Nordic Delight zal plaatsvinden, een festival waar nieuwe muziek, film en meer uit de noordelijke regionen van Europa kan worden ontdekt. Twee namen in de line-up vallen daarbij op, aangezien het gaat om bands waar wij al eens aandacht aan hebben geschonken: het IJslandse Arstidir (overigens hard bezig aan een tweede album) en het Zweedse Wintergatan. Die band rond multi-instrumentalist Martin Molin, maakte een dansbare vorm van instrumentale prog met hoofdrollen voor instrumenten als klokkenspel, vibrafoon, accordeon en het Hackbrett aangevuld met synths, bas en drumwerk. Overigens is Wintergatan ook te vinden op Haldern Pop, tussen 7 en 9 augustus in Haldern, zo'n 40 kilometer ten zuiden van Aalten.
Wintergatan - Västanberg
Afkomstig van "Wintergatan" (Sommerfagal Records, 2013)
Website: http://www.wintergatan.net/ .
NIEUW
“De band Adventure is eigenlijk een project van gitarist Terje Flessen en toetsenist Odd Roar Bakken. De heren zijn afkomstig uit Noorwegen, uit Trondheim om precies te zijn.: “Caught In The Web”. Adventure is het derde album van de band. Adventure maakt een mix van progressieve muziek, classic rock en Uriah Heep-achtige hardrock. Het resultaat daarvan is een makkelijk in het gehoor liggende nummers. Het album telt dertien nummers die fraai met elkaar in balans zijn. Met afwisselend vlotte en gedragen nummers zit er een lekkere flow in het geheel. Daardoor komt “Caught In The Web” enigszins over als een concept-CD, maar dat is het toch echt niet. Het album is op zijn best in de laatste paar nummers. Zo is daar het titelnummer dat in het eerste deel een lekkere hardrocksong met Jethro Tull-achtig fluitspel is.” (aldus Dick van der Heijde van Progwereld)
Adventure – For Elise
– Caught In The Web Part 1
Van “Caught In The Web” (Progress Records, 2014)
Websites: http://adventureprog.wordpress.com/
en http://www.progressrec.com/ .
NIEUW
Gitarist Carl Verheyen is een vooral onder muzikanten wel gerespecteerd virtuoos, die muzikaal laveert tussen bluesrock en jazzrock. Tevens was hij sinds 1985 gitarist in Supertramp. Op "Mustang Run" combineert hij deze twee kundigheden door een bluesy coverversie te presenteren van het nummer "Bloody Well Right", oorspronkelijk afkomstig van de klassieker "Crime Of The Century" uit 1974. Op Verheyens vorige plaat, "Trading 8s", stond de samenwerking met collega-gitaristen als Robben Ford, Steve Morse, Joe Bonamassa en Scott Henderson centraal. Op de nieuwe schijf heeft hij zich laten inspireren door de ritmesecties. Vandaar dat we diverse gerenommeerde drum-bas-koppels tegenkomen, zoals Simon Phillips/Cliff Hugo, Chad Wackerman/Jimmy Johnson en Bernie Dresel/Stuart Hamm. Naast de Supertramp-cover heeft Verheyen een iets progressiever tintje aan zijn muziek willen geven. Dit uit zich in nummers die soms de richting van Dixie Dregs opgaan, zoals "Julietta And The St. George", maar ook in prominente bijdragen van onder andere Jerry Goodman, Mitchel Forman en Bill Evans.
Verheyen, Carl - Bloody Well Right
- Julietta And The St. George
Van: "Mustang Run" (Cranktone Entertainment, 2013)
Website: www.carlverheyen.com .
UIT DE KROCHTEN VAN HET PROGVERLEDEN
De Britse band Fantasy behoorde tot een hele reeks bands die door het succes van de grote namen binnen de prog ook een album mochten maken. Dat werd uiteindelijk in 1973 het album “Paint A Picture”. Nog geen jaar later had de band al hun tweede album opgenomen, maar het duurde uiteindelijk tot 1992 voordat dit eindelijk uitgebracht mocht worden. Achteraf bekeken was het bijna een doodzonde dat dit album toentertijd niet uitkwam, omdat het een flink stuk beter als dat debuut was. De vergelijking met The Moody Blues kan nog steeds wel worden gemaakt, maar ook wel met de band Spring, dat een nagenoeg zelfde lot onderging als Fantasy. Het langste stuk van het album is “Alanderie” en het onbetwiste hoogtepunt van het album dat uiteindelijk dus als “Beyond The Beyond” het licht zou zien.
Fantasy - Alanderie
Afkomstig van "Beyond The Beyond" (Audio Archives, 1992)
Meer info: http://www.progarchives.com/album.asp?id=4400 .
ALBUM VAN DE MAAND
Op 24 april 2014 ging in de Amsterdamse Melkweg het IQ-album "The Road Of Bones" in première. De opvolger van het alweer 5 jaar oude "Frequency" is zelfs een dubbelaar geworden. Opnieuw zijn er bezettingswisselingen ten opzichte van het vorige album: drie zelfs! Maar in twee gevallen blijkt het de terugkeer van verloren zonen: drummer Paul Cook is na korte afwezigheid alweer terug en ook de in 1989 vertrokken bassist Tim Esau is wedergekeerd. Neil Durant is de nieuwe toetsenist. Hoe onopvallend en ingetogen die Durant als persoon op het podium ook overkomt, op plaat creëert hij vele lagen aan kleuren: een mooie mix van 'vintage' (Mellotron- en Moog-sounds) en modern. De baspartijen van Esau zijn regelmatig zeer prominent: groovy (als in Massive Attack-triphop) in het titelnummer, elders zoemend en ploppend. De andere drie klinken zoals we ze kennen, in lange composities (tot aan 20 minuten lengte) die soms klinken als slimme recombinaties van bekende IQ-thema's. Maar daar is wel veel nieuwe spanning en sfeer doorgejaagd.
IQ - Hardcore
Van “The Road Of Bones” (GEP, 2014)
Website: http://www.iq-hq.co.uk .
Sunday 20 Juli 2014 Show No. 1102
NIEUW(-ISH)
Camelias Garden - Dance Of The Sun / The Remark / Dance Of The Sun (Birth Of The Light)
- Knight's Vow
Van "You Have A Chance" (Fading / Altrock, 2013)
De meeste uitgaven op het Italiaanse label Fading / Altrock zijn al wel voorbijgekomen in Xymphonia. Al die uitgaven zijn de moeite waard om de verfijnde uitingen van muzikaliteit en de gave, heldere productie. Denk alleen maar aan Ciccada en Not A Good Sign. Camelias Garden was tot nu toe aan onze aandacht ontsnapt. Misschien door het nogal afstotelijke, voor progressieve rock a-typische hoesontwerp? De muziek kent net als die van Ciccada folk-elementen en toegevoegde accenten met akoestische instrumenten als fagot en cello. Toch komen de voornaamste invloeden uit prog uit de vroege jaren zeventig: vooral de wijze waarop Genesis akoestische passages wist te combineren met rijker geïnstrumenteerde stukken op een bed van Mellotron en Moog moet indruk hebben gemaakt op deze Italianen. In de voor u geselecteerde stukken hoort u folky zangmelodieën over verfijnd akoestisch gitaargetokkel gecombineerd worden met o.a. dartele Moog-soli over warme Mellotron-tapijten.
Website (waarop het gehele album is te beluisteren): http://cameliasgarden.bandcamp.com/releases .
NIEUW
Syd Arthur - Autograph
Chariots
- Singularity
Van "Sound Mirror" (Harvest, 2014)
Wij van Xymphonia hadden de hedendaagse Canterbury-band Syd Arthur al vroeg in de peiling: al toen het debuut "On And On" voor het eerst in het klein werd uitgebracht in 2012. Een jaar later kreeg die plaat een heruitgave op het gereanimeerde Harvest-label en daar verschijnt nu ook opvolger "Sound Mirror". Nog steeds menen we te kunnen horen dat de band ook echt wil weten dat de thuisbasis Canterbury is. De speelsheid van de composities, de licht jazzy inslag, het vele gebruik van oneven maatsoorten... Eigenlijk lijkt het muzikale gebodene best wel veel op wat we bij Sanguine Hum horen, al menen we bij die band toch net wat meer muzikale diepgang te horen. Syd Arthur voegt daar dan wel vioolspel van Raven Bush (ja ja, een neef van Kate) aan toe.
Website: http://sydarthur.co.uk/ .
HERUITGAVE
Porcupine Tree - Stars Die
Van “Octane Twisted” (K-Scope, 2012/2014)
In 2012 bracht Porcupine Tree als afsluiter van een periode de live-plaat “Octane Twisted” uit. Naast een reguliere editie was er ook een special edition met een DVD, plus een editie voor de Japanse markt. Nu heeft K-Scope deze Japanse editie opnieuw uitgebracht voor een zeer kleine prijs. Naast de dubbel-CD met opnamen uit Chicago en Londen bevat het boxje een DVD met een integrale vertolking van het (voorlopig?) laatste studio-album van de band rond Steven Wilson: ”The Incident”. We gaan luisteren naar een van de bijzondere nummers van de live-CD: “Stars Die” een song die nooit op een reguliere Porcupine Tree-album is terechtgekomen.
Website: www.porcupinetree.com .
LIVE-TIP
Gathering, The - On Most Surfaces
Afkomstig van "Nighttime Birds" (Century Media, 1997)
Het nieuws is een beetje aan ons voorbijgegaan, maar op 9 november geeft de Nederlandse band The Gathering twee unieke concerten in Doornroosje in Nijmegen. Het is dan namelijk op die dag exact 25 jaar geleden dat de band werd opgericht. Alle muzikanten die ooit deel uitmaakten van deze toonaangevende band zullen aan deze twee unieke shows meewerken. De avondshow is intussen al uitverkocht maar wegens de overweldigende belangstelling heeft men er een middagshow aan toegevoegd en hiervoor zijn nog kaarten te krijgen via de site van
Doornroosje: http://www.doornroosje.nl/agenda/6026/the-gathering-1-1
Website: http://gathering.nl/ .
OBSCUUR
Errata Corrige - Siegfried (Mito)
van “Siegfried, Il Drago E Altre Storie” (Eigen beheer/Vinyl Magic, 1976/1990)
Een van de vele progbands die zich in de slipstream van PFM, Banco en Le Orme manifesteerden was Errata Corrige, opgericht in Turijn in 1974. De band was geen lang leven beschoren en ging in 1975 alweer uit elkaar. Wel besloten de leden om nog de studio in te duiken om hun muziek te bewaren voor het nageslacht. Het resultaat is het enige bandalbum "Siegfried, Il Drago E Altre Storie" en was gelijk een zeer ambitieus project, een concept plaat wat het verhaal van de draak Siegfried verteld. De muziek is te vergelijken met tijdgenoten Celeste, maar ook we met Genesis ten tijde van Trespass. Nadat de plaat in 1990 door Vinyl Magic op CD is uitgebracht was er vraag naar meer muziek en besloot men een aantal oude nummers opnieuw op te nemen, aangevuld met demo's uit 1974.
Meer info op: http://www.italianprog.com/a_errata.htm .
IN DE HERHALING
/ VOORPROEFJE
A Liquid Landscape – Open Wounds
Van het binnenkort te verwachten "The Largest Fire Known To Man" (Glassville Records, 2014)
Vorige week hebben we onze playlist op het laatste moment veranderd wegens het overlijden van ex-Plackband-zanger Karel Messemaker. Nu als goedmaker tegenover de sympathieke Groningers alsnog A Liquid Landscape. De groep speelde gister een succesvolle set op het Night Of The Prog Festival op de Loreley en had een verrassing in petto: een gloednieuw album, geproduceerd door Bruce Soord van Pineapple Thief, dat nog niet eens in de winkels ligt!
Daarom vandaag een voorproefje van het album: het nu al op single uitgebrachte "Open Wounds".
Website: http://www.aliquidlandscape.nl/ .
JAZZROCK
Mouzon, Alphonse - Golden Rainbows
Van “Mind Transplant” (Blue Note, 1974/2003)
Een van de grootste drummers uit de jazzrock- en fusionscene is wel Alphonse Mouzon. Hij heeft gespeeld in zo goed als alle grote bands, zoals Weather Report, Return To Forever en Mahavishnu Orchestra. Maar ook maakte hij een paar zeer fijne solo platen, waarvan “Mind Control” wel een van zijn beste is. Op de plaat wordt hij bijgestaan door een aantal andere grootheden, waaronder Lee Ritenour op gitaar, maar er is ook zeker een glans rol weggelegd voor stergitarist Tommy Bolin, die helaas kort na het verschijnen van de plaat overleed. De o.a. van Deep Purple bekende Bolin speelt ook op “Golden Rainbows”.
Website: http://www.tenaciousrecords.com/Home.html .
NIEUW / JAZZROCK / LIVE-TIP
Phillips, Simon – Enigma
Van "Protocol II" (eigen beheer, 2014)
Sinds midden jaren zeventig geldt Simon Phillips als een van de meest begaafde (sessie)drummers binnen de pop- en jazzrockwereld. Mede door zijn herkenbare en altijd energieke spel wist hij de muziek van zijn opdrachtgevers een jazzy en/of complex element mee te geven. En door de loop der jaren wáren dat er nogal wat: Jack Bruce, Duncan Browne, Jeff Beck, Mike Oldfield, Pete Townshend en The Who... Eind jaren 80 richtte hij z'n eigen jazzrockgroep Protocol op en ontwikkelde hij zich ook tot een componist van even aansprekende en melodieuze als stiekem complete jazzrock-stukken. Sinds hij in de jaren 90 vast lid van Toto werd, verminderde zijn jazzrock-activiteit. De laatste jaren echter, zien we 'm op dat gebied weer veelvuldig aan het werk met de Japanse toetsenwizard Hiromi. En nu hij de Toto-drumkruk heeft overgedaan aan Keith Carlock is er een nieuwe Protocol-bezetting, met. oude maat Andy Timmons op gitaar, de ook van Steve Lukathers solowerk bekende toetsenist Steve Weingart en bassist Ernest Tibbs. De muziek die op "Protocol II" is te horen klinkt heel herkenbaar, want ligt rechtstreeks in het verlengde van de melodieuze jazzrock die te horen was op "Symbiosis" en "Another Lifetime". Het is weer heel pakkend, met nooit te lang uitgerekte solo's en aldoor aandacht voor de hoofdlijn van de composities. Daarbij klinkt het ook weer als een klok: prachtig weer, hoe de toms van Phillips in het stereobeeld zijn geplaatst. Op 9 november 2014 kunnen we deze groep aanschouwen in De Boerderij in Zoetermeer.
Website: http://www.simon-phillips.com/content/ .
ALBUM VAN DE MAAND
IQ - Without Walls
Afkomstig
van "The Road Of Bones" (GEP, 2014)
“Without Walls” is het langste nummer van ons Album van de Maand Juli, IQ's “The Road Of Bones”. Het is een ware tour-de-force waarin op een gegeven IQ zelfs een geluidsmuur opzet die bijna richting progmetal neigt. Het precies in dat gedeelte dat de oplettende luisteraar ook kleine quotes uit Yes' “The Gates Of Delirium” en Rush' “YYZ” kan ontwaren. Daar waar het titelnummer is geschreven vanuit het oogpunt van een seriemoordenaar lijkt “Without Walls” geschreven vanuit het oogpunt van een persoon (een vrouw?) die is ontvoerd. Geen vrolijke
kost maar dat zijn we eigenlijk wel van IQ gewend, net als dat dit weer een uiterste herkenbare IQ- epic is geworden. En ondanks dat het allemaal erg herkenbaar is kunnen we er niet onderuit dat ook dit album van erg hoog niveau is. En ook IQ liet een uitstekende indruk achter op Night Of The Prog, afgelopen vrijdag.
Website: http://www.iq-hq.co.uk/ .
NIEUW
Gabriel, Peter – Here Comes The Flood
Bush, Kate & Peter Gabriel – Another Day
Afkomstig van: Kate Bush - "1979 Television Special Featuring Peter Gabriel" (Immortal, 2014)
Op 28 december 1979 zond de BBC een kerstmisspecial van Kate Bush uit, waarin de specialiteiten van de dan pas 21 jarige goed tot uiting komen. Dans, theater en zang komen tot uiting tijdens een aantal nummers van haar eerste twee albums, aangevuld met tracks van het dan nog te verschijnen "The Dreaming", B-kantjes en non-album-tracks en een bewerking van Erik Saties Gymnopédie No. 1. Daarnaast vervulde Peter Gabriel een speciale rol. Allereerst zingt hij, na een gezongen
aankondiging van Kate, het ingetogen "Here Comes The Flood" van zijn debuutalbum, vervolgens zingen ze samen het Roy Harper-nummer "Another Day". Het ietwat discutabele Immortal heeft dit concert onlangs op CD en DVD gezet. Zoals bekend zal Kate Bush in augustus en september een aantal concerten verzorgen in Londen.
Websites: www.katebush.com
en http://www.discogs.com/label/82794-Immortal
Lynn Stokes & Sol Surfers – Open Door
Van "Terra Nocturne" (Eigen Beheer, 2008)
Het mooie van de CD "Terra Nocturne" van Lynn Stokes & Sol Surfers is, dat er in tegenstelling tot zoveel andere door Pink Floyd beïnvloede bands vooral de nadruk gelegd wordt op loom saxofoonspel en veel minder op het gitaarspel. Uiteraard neigt die gitaarwerk wel degelijk naar dat van Gilmour en heeft de zang diezelfde aangename uitstraling als op menig Floyd-plaat, toch klinkt dit net even iets ehhh, origineler. In aflevering 846 draaiden we al twee stukken van dit album, maar na de Airbags van deze tijd is het wel weer prettig er nogmaals wat van te draaien.
Website: http://solsurfermusic.com/ .
Sunday 13 Juli 2014 Show No. 1101
.jpg)
NIEUW
Kawaguchi, Senri – Onyx
- The Phoenix
Van "Buena Vista" (Most Company, 2014)
Vorig jaar verraste de jonge Japanse drumster Senri Kawaguchi ons met "A La Mode", een prima album dat met jazzrock- en fusionelementen doorkneed was. Daarna volgde "Chocolate Booster", een duoplaat met toetseniste Kiyomi Otaka, waarin meer progressieve invloeden te bespeuren was. Het onlangs verschenen "Buena Vista" lijkt in eerste instantie meer voor de fusion te kiezen. Toch zit er een enorme power in de tien compacte nummers, niet in de laatste plaats uiteraard door het ongedwongen, maar toch retestrakke drumwerk. Ook de gitaar van Michael Thompson en Kay-Ta Matsuno zorgen ervoor dat er genoeg jazzrockimpulsen zijn. Voeg daarbij de flink voorin gemixte baspartijen van onder andere Pino Palladino en John Peña, enkele uit de tenen komende saxsolo's en het orkestraal gearrangeerde toetsenwerk en je hebt toch weer een robuust album. De gekozen nummers laten deze veelzijdigheid goed horen. "Onyx" is een heerlijk over de top gaande jazzrock-fusiontrack met puntig gitaarspel van Matsuno, terwijl het door Philippe Saisse gecomponeerde en van toetsen voorziene "The Phoenix" als een elegante fusionsong begint, maar mede door de aan Max Middleton herinnerende synthsolo steeds meer richting progressieve jazzrock gaat.
Websites: Senri Kawaguchi
en Hitmanjazz/ (alwaar de cd goedkoop te bestellen is).
.jpg)
NIEUW
Moulettes - Constellations
- Between Two Mirrors
Afkomstig van "Constellations" (2014, Navigator Records)
Met Constellations levert de alt-folk-prog-band Moulettes haar derde
en meest ambitieuze album af. Hun vernuftig in elkaar stekende songs
zijn nog steeds van de hand van zangeres / celliste Hannah Miller, ook
zijn er nog steeds de fantastische meerstemmige harmonieën die ze neer
zet met fagotiste Ruth Skipper. Maar de arrangementen zijn in
vergelijking met het vorige album nog rijker, nog orchestraler waarbij
men zich niet druk heeft gemaakt over het feit of het live wel
allemaal zo op het podium is te brengen. Voor dit album heeft de band
een groot aantal gastmuzikanten gevraagd die de band aanvullen, die
daarnaast nog bestaat drummer Oliver Austin en bassist Jim Mortimore
(zoon van ex-Gentle Giant drummer Malcolm Mortimore). Meest opvallend
in dat rijtje zijn The Unthanks en niemand minder dan de God Of Hellfire: Arthur Brown.
Het is de bedoeling dat in het najaar de band voor één of meerdere
optredens naar Nederland komt.
Website: Moulettes
.jpg)
Nieuw
Rocket Scientists
- Traveler of the Supernatural Higways
Van “Supernatural Highways” (eigen beheer, 2014)
Voor het eerst in acht jaar tijd verschijnt er met deze 30 minuten lange EP nieuw werk van de symfonische rockband rond toetsenwizard Erik Norlander. Het behelst slechts twee stukken: het 26 minuten lange "Traveler On The Supernatural Highways" en als toetje een adaptatie van het filmthema "On Her Majesty's Secret Service" van John Barry. Op deze instrumentale EP wordt Norlander bijgestaan door z'n vaste Rocket Scientists-companen Mark McCrite (gitaren) en Don Schiff (Stick, cello), alsmede drummer Gregg Bissonnette, een percussionist en twee blazers. Erik Norlanders vrouw Lana Lane's stem is als instrument te horen via gesamplede weg. De hoofdcompositie van de EP laat zich net als John Barry's compositie beluisteren als muziek bij de aantiteling van een film, zij het dat het wel een héél lange aantiteling moet zijn. Naast de diverse 'vintage' keyboards die Norlander inzet (waaronder diens gigantische modulaire Moog synthesizer) is de rol voor Schiffs zoemende Stick en cello opvallend.Website: Rocket Scientist
.jpg)
LANG NIET GEDRAAID
Gilmour, David - So Far Away
Afkomstig van "David Gilmour" (1978, EMI)
Twee weekenden terug werd geheel onverwacht het nieuws bewust uitgelekt door
de vrouw van David Gilmour, Polly Samson, dat er een nieuw Pink Floyd
album zal verschijnen in oktober genaamd The Endless River. Het is
gebaseerd op opnames gemaakt tijdens The Division Bell sessies, en het
zal dus ook opnames bevatten waar op Richard Wright, die in september
2008 is overleden, te horen zal zijn. Sinds dit korte bericht is er
wel al wat meer bekend geworden waarbij het meest opvallende is dat
het album een licht ambient karakter heeft en grotendeels
instrumentaal zal zijn. Daarnaast is het ook zo dat Gilmour al een
tijdje materiaal aan het opnemen is voor een nieuw solo-album dat als
alles mee zit in begin 2015 moet gaan verschijnen.
Dit alles bracht ons er weer eens toe om zijn allereerste solo-album
uit 1978 weer eens uit de kast te trekken.
Website: David Gilmour
I.M. - KAREL MESSEMAKER
November - Think In Seasons
Van "The First Of November" (SI Music, 1994)
Karel Messemaker, oud-zanger van de Haagse groepen Plackband en November, is zaterdag 5 juli op 62-jarige leeftijd overleden. Plackband was een symfonische rockformatie, opgericht in 1977. In 1981 ging de groep voor het eerst uit elkaar. Verschillende ex-leden begonnen begin jaren '90 de groep November met zanger Messemaker, die eerder als soloartiest muziek had uitgebracht. In 1994 verscheen op het SI-label het eerste en naar later bleek enige album van November: "The First Of November". In 1995 stond November, met Messemaker dus, op het Xymphonia Festival.
Toen Plackband in 2004 een doorstart maakte, werd Messemaker de nieuwe zanger. In 2008 stopte die bezetting van Plackband om even later zonder Messemaker als PBII een doorstart te maken. Messemaker zal worden herinnerd om zijn bijzondere, wat gruizige stem, die velen aan Peter Gabriel doet denken.
Bron: http://denhaagfm.nl/2014/07/08/oud-zanger-plackband-overleden/
Website Plackband: http://www.plackband.com/Ned/NedStart.htm .
LIVE-TIP
Henry Fool – Chic Hippo
Van "Men Singing" (Kscope, 2013)
Op 11 september zal Tim Bowness samen met Henry Fool en Matt Stevens een optreden verzorgen in Cultuurpodium De Boerderij te Zoetermeer. Bowness zal flink gaan putten uit zijn nieuwste album "Abandoned Dancehall Dreams", waaraan we vorige week aandacht besteedden. Met zijn nagenoeg instrumentale band Henry Fool, waarin tevens Porcupine Tree-bassist Colin Edwin zal zitten, zal hij tevens werk van de twee platen van die band spelen en nummers van No-Man. Gitarist Matt Stevens zal de speciale gast zijn. In tegenstelling tot de concerten in Engeland zal No-Sound waarschijnlijk niet aanschuiven. Als opwarmer draaien we één van de lange stukken van het meest recente Henry Fool-album "Men Singing".
Websites: Tim Bowness
en Henry Fool/
ALBUM VAN DE MAAND
IQ – The Road of Bones
Van "The Road Of Bones - Special Edition" (Giant Electric Pea, 2014)
Op 24 april 2014 ging in de Amsterdamse Melkweg het IQ-album "The Road Of Bones" in première. De opvolger van het alweer 5 jaar oude "Frequency" is zelfs een dubbelaar geworden.. Neil Durant is de nieuwe toetsenist. Hoe onopvallend en ingetogen die Durant als persoon op het podium ook overkomt, op plaat creëert hij vele lagen aan kleuren: een mooie mix van 'vintage' (Mellotron- en Moog-sounds) en modern. De baspartijen van Esau zijn regelmatig zeer prominent: groovy (als in Massive Attack-triphop) in het titelnummer, elders zoemend en ploppend. De andere drie klinken zoals we ze kennen, in lange composities (tot aan 20 minuten lengte) die soms klinken als slimme recombinaties van bekende IQ-thema's. Maar daar is wel veel nieuwe spanning en sfeer doorgejaagd.
Website: IQ
IQ speelt aankomend weekend op het Night of the prog festival
.jpg)
ACTUEEL
King Crimson – Two Hands
Van "Beat" (EG, 1982 / DGM, 2014?)
Hoewel er bijna geen maand voorbijgaat zonder een nieuwe uitgave van King Crimson, zitten veel fans al jaren te wachten op de speciale editie van "Beat", het tweede album in de bezetting met Bill Bruford, Tony Levin, Adrian Belew en Robert Fripp. Oktober van dit jaar zou die editie, die naast een nieuwe stereomix een dvd-a met 5.1 surroundmix gaat bevatten, dan eindelijk uitkomen, waarna ongetwijfeld het lange wachten op opvolger "Three Of A Perfect Pair" gaat beginnen. Om weer een beetje in de sfeer van "Beat" te komen, draaien we één van de typische ballades van die bezetting, die een mooi contrast vormden tussen de ritmische hoogstandjes en de sonische gekte.
Website: DGM Live
.jpg)
WERELD VOL MUZIEK
Mandragora – Juan Salvador
Van "Pecado Tras Pecado" (Tommy Gun Records, 1993)
"Zonde na zonde" is de vertaling van "Pecado Tras Pecado", de enige plaat die het Argentijnse Mandragora maakte. De groep rond zanger/fluitist en veelvuldig van kostuums wisselende Ernesto Pompo is duidelijk geïnspireerd op de Engelse lijn Genesis-Marillion, dat wil zeggen: theatrale passages, tempowisselingen, Moog-achtige solo's en snijdende gitaarpartijen. De cd werd al twee keer heruitgegeven, eerst door Musea in 1997 en vier jaar geleden door Mals. Overigens bleef Mandrágora (zoals de bandnaam ook wel wordt gespeld) na dit album nog wel optreden, zoals onder meer blijkt uit de korte video gewijd aan het rocktheaterproject "Rictus" (
http://www.youtube.com/watch?v=5rKrkX3aDTQ ) uit 2002. Pompo maakte verder het orkestrale progmetalachtige "Regreso De Un Sueño Largo" (
http://www.youtube.com/watch?v=2HKjr58KjnI ).
Website: Progarchives - Mandragora
en Alternativa Teatral .
PROMO OP HERHALING
Ruiz, Borja - Bajo El Reino De La Luna Parte II
Afkomstig van "Bajo El Reino De La Luna" (2010, Nunatak Sound)
Onlangs maakte Rob Reed (bekend van Cyan, Magenta en Kompendium)
bekend dat hij een solo-album getiteld Sanctuary gaat
uitbrengen. Het is een ode van hem aan het muzikale genie Mike
Oldfield en in het bijzonder Tubular Bells. Er staan al wat
voorproefjes op Youtube, die echter wat ons betreft ons niet doen
laten watertanden. We krijgen de indruk dat Reed bijna letterlijk
de akkoorden, de arrangementen, de instrumentenkeuze en zelfs de manier waar op het
is opgenomen heeft gekopieerd en daar dan vervolgens eigen melodieën
over heen heeft gespeeld. En dat is jammer want het zou zo mooi zijn
geweest als hij zich ECHT had laten inspireren door Oldfield en een
werkstuk durfde te maken dat op die erfenis voort durfde te borduren
op zijn eigen manier.
In 2010 durfde en slaagde de Spanjaard Borja Ruiz daar wel in met zijn
album Bajo El Reino De Luna. Ruiz is net als Rob Reed een begenadig multi-instrumentalist
want naast de diverse gitaren, percussie, fluiten en toetseninstrumenten
die hij bespeelt, is hij ook nog eens een prima violist. Koppel dat
aan het feit dat het qua compositie ook nog eens helemaal klopt en
Ruiz het album schitterend heeft opgenomen en we kunnen gerust stellen
dat dit toch wel een klein meesterwerkje is. Luister en geniet van het
18 minuten durende tweede deel van Bajo El Reino De La Luna van Borja
Ruiz.
Verkrijgbaar via: Borja Ruiz
Sunday 06 Juli 2014 Show No. 1100
NIEUW
Saga – Go With The Flow
– On My Way
Van het album “Sagacity” (earMUSIC / Edel, 2014)
“Sagacity” is het 35ste album van Saga. De titel is een Engelse uitdrukking, die staat voor wijsheid en intelligentie. Een filosofie die de band Saga probeert uit te dragen door zijn creatieve muziek en diepe teksten. Het resultaat is zeer herkenbaar Saga. De kenmerkende stem van Michael Sadler; de typerende gitaarloopjes van Ian Crichton, aangevuld met het toetsenwerk Jim Gilmour: het is allemaal weer in volle glorie te beluisteren. Aan de 'special edition' van dit nieuwe studio-album van de Canadese band is een CD met de titel 'Saga Hits' toegevoegd. Het gaat hier om de registratie van een optreden uit 2013, dat de band gaf op het SWR1 Rockarena Festival in Duitsland.
Website: http://sagaontour.moonfruit.com/ .
NIEUW
Yes - Subway Walls
Van "Heaven & Earth" (Frontiers, 2014)
Al ruim voor het nieuwe Yes-album "Heaven & Earth" verscheen gonsde het al van de (negatieve) kritiek. Dat begon al toen de tracklisting bekend werd, want er staan bijna alleen maar korte songs op. En de oude Yes-fans blieven epics! Toen de recensie-exemplaren verstuurd waren kwamen er al gelijk berichten dat "Heaven & Earth" het allerslechtste Yes-album zou zijn. Nou, dat valt mee: naar ons eerste oordeel overtreft "Heaven & Earth" in ieder geval "Big Generator" (1987) en "Open Your Eyes" (1997). En waarschijnlijk nog wel wat meer titels uit de Yes-catalogus, want we hebben het album nog niet helemaal doorgrond. Opvallend is dat nieuwe zanger Jon Davison veel schrijfcredits krijgt: zijn naam staat bij vrijwel alle songs. Sommige van de songs klinken opvallend dun en luchtig voor Yes-begrippen, doch vooral het slot-stuk "Subway Walls" heeft iets van het epische waar Yes groot mee werd, met vooral een voorname rol voor Steve Howe's gitaren.
Website: http://www.yesworld.com/ .
NIEUW
Bowness, Tim - Dancing For You
- I Fought Against The South
Afkomstig van "Abandoned Dancehall Dreams" (InsideOut, 2014)
No-Man-zanger/componist Tim Bowness komt 21 jaar na het debuut van No-Man en 10 jaar na zijn eerste solo-album “My Hotel Year” met zijn tweede solo-album “Abandoned Dancehall Dreams”. Het is een serie songs die begon als de eerste aanzet voor een nieuw No-Man-album, waarbij uiteindelijk de drukke agenda van de andere helft van No-Man, Steven Wilson, in de hand werkte dat het geen No-Man-album werd. Gelukkig had Wilson nog wel tijd om het album van een schitterende geluidsmix te voorzien. “Abandoned Dancehall Dreams” is Bowness' meest gevarieerde album tot nu toe geworden, waarin zowel Peter Gabriels solo-werk, jaren 80-shoegaze en -dreampop als ook zoals al vaker de sound van The Blue Nile en Nick Drake doorklinkt. Of zoals Bowness zelf in het boekje bij de CD aangeeft: "Ik hou net zo veel van Pink Floyd als van Nick Drake's “Pink Moon”". De twee tracks die we voor u hebben uitgekozen klinken aan de ene kant heel vertrouwd door Bowness' stem maar kennen ook opvallende andere elementen. “Dancing For You” is gezegend met schitterende melodieuze gitaar- en Moog-solo's. Het lange “I Fought Against The South” heeft in het begin de loomheid van een Pink Floyd-song, maar de viool van Anna Phoebe doet ons denken aan het No-Man-album “Flowermouth”, toen No-Man nog een trio was, met violist Ben Coleman naast Bowness en Wilson. Het bombastische, bijna atonale slot is echter iets wat we nog niet eerder van Bowness hebben gehoord.
Website: http://timbowness.co.uk/ .
NIEUW
RX - Northern Lights
- From Dawn Till Dusk
Van: "Heliosphere" (Beat On Beat, 2013)
Eind juli of begin augustus verschijnt de nieuwe CD van Kenso, "Uchi Naru Koe Ni Kaiki Seyo". Het is de opvolger van het in 2006 uitgebrachte "Utsuroi Yuky Mono", maar dit betekent niet dat bandleider Yoshihisa Shimizu in de tussentijd niet actief is geweest. Uiteraard waren er enkele optredens en verscheen er een deels opnieuw ingespeelde en gemixte heruitgave van "Sparta", getiteld "Naked Sparta". Vorig jaar was de gitarist, naast onder andere Akira Wada van Prism, ook één van de gasten op het album "Heliosphere" van RX. Dit trio bracht sinds 1991enkele platen uit, waaronder "Elements" uit 2001. Hierop speelde John Wetton mee op een aantal tracks, terwijl de zanger/bassist eveneens enkele shows met de band speelde en te bewonderen is op de DVD "Live In London". "Heliosphere" is op "From Dawn Tull Dusk" na instrumentaal. De muziek heeft de ene keer wel wat weg van Camel zoals Ain Soph die band vroeger interpreteerde en de andere keer zijn er wat meer King Crimson-invloeden. Ook Gentle Giant is een waarschijnlijke inspiratiebron. De oude term symfonische jazzrock komt geregeld in gedachten bij dit fraaie album. Zoals wel vaker bij Japanse bands is een website moeilijk te vinden, zeker in het Engels.
Website-suggestie: http://www.funkahollic.jp/rx/ .
LIVE–TIP
Collage - Heroes Cry
Van “Moonshine” (SI Music, 1994)
De Poolse formatie Collage is heropgericht! Collage is vooral bekend vanwege het magnifieke album "Moonshine" uit 1994. Karakteriserend voor de muziek van Collage is een gitaargeluid dat zó uniek is dat je het vrijwel nergens anders zal tegenkomen. Het is een warme, ietwat klagerige klank met een beetje een oosterse tint erin. Langzame stukken met mooi toetsenspel worden afgewisseld met snelle passages, die prachtig gitaarwerk bevatten. Aldus mooi omschreven door Maarten Goossensen in zijn Progwereld-recensie van het album “Moonshine”. Collage speelt op Night Of The Prog op de Loreley bij Sankt Goarshausen, op 18 juli. Op diezelfde dag zal ook o.a. IQ aantreden.
Websites: https://www.facebook.com/CollageProg?fref=ts
en http://collage.art.pl/index_en.html .
ALBUM VAN DE MAAND
IQ – From The Outside In
Van "The Road Of Bones - Special Edition" (Giant Electric Pea, 2014)
Op 24 april 2014 ging in de Amsterdamse Melkweg het IQ-album "The Road Of Bones" in première. De opvolger van het alweer 5 jaar oude "Frequency" is zelfs een dubbelaar geworden. Opnieuw zijn er bezettingswisselingen ten opzichte van het vorige album: drie zelfs! Maar in twee gevallen blijkt het de terugkeer van verloren zonen: drummer Paul Cook is na korte afwezigheid alweer terug en ook de in 1989 vertrokken bassist Tim Esau is wedergekeerd. Neil Durant is de nieuwe toetsenist. Hoe onopvallend en ingetogen die Durant als persoon op het podium ook overkomt, op plaat creëert hij vele lagen aan kleuren: een mooie mix van 'vintage' (Mellotron- en Moog-sounds) en modern. De baspartijen van Esau zijn regelmatig zeer prominent: groovy (als in Massive Attack-triphop) in het titelnummer, elders zoemend en ploppend. De andere drie klinken zoals we ze kennen, in lange composities (tot aan 20 minuten lengte) die soms klinken als slimme recombinaties van bekende IQ-thema's. Maar daar is wel veel nieuwe spanning en sfeer doorgejaagd.
Website: http://www.iq-hq.co.uk/ .
NIEUW
Anubis - Dead Trees
- Fadeout / A King With No Crown
Van "Hitchhiking To Byzantium" (eigen beheer, 2014)
"Hitchhiking To Byzantium" is het derde album van de Australische groep Anibus. Hoewel het opnieuw een doorwrocht werkstuk is, is ditmaal niet, zoals op de voorgaande twee albums, voor een conceptalbum met een doorlopend verhaal gekozen. Maar wél bevat de plaat een filmisch vormgegeven, afwisselend meerdelig 'epic'. Anubis houdt van Pink Floyd, zoveel is wel duidelijk: we horen sfeerschilderingen, dameskoortjes, toetsen- en gitaarsounds die doen denken aan vooral "The Dark Side Of The Moon" en "The Division Bell". Wel legt Anubis vaak meer energie in z'n spel, vooral door de meer drijvende drums. Daarnaast is het vooral door de aldoor gevoelvolle en pakkende vocalen van frontman Robert James Moulding dat Anubis zich in de kijker speelt. En om het vermogen om ondanks niet al te hoge originaliteit beklijvende en nét voldoende eigen composities af te leveren.
Website: http://anubismusic.com/anubis/Hitchhiking_to_Byzantium.html .
NIEUW
Merchant, Natalie - Ladybird
Van: "Natalie Merchant" (Nonesuch, 2014)
Na een tweetal platen met teksten van anderen is het recente titelloze album van Natalie Merchant haar eerste CD in dertien jaar met eigen werk. De met 40 muzikanten in verschillende bezettingen opgenomen plaat klinkt behoorlijk afwisselend. Zo is opener "Ladybird" door de orkestrale bijdrage te vergelijken met het werk van Sandy Denny op "Rendezvous". Andere songs zijn wat kleiner opgenomen, waardoor de fraaie stem van Merchant meer op de voorgrond treedt.
Website: http://www.nataliemerchant.com/ .
NIEUW/HERUITGAVE
Steven Wilson - Moment I Lost
- An End To End
Van "Cover Version" (Kscope, 2014)
Deze week verscheen de CD "Cover Version" (ja, in enkelvoud), ongeveer een maand nadat dit album ook al in LP-vorm werd uitgebracht. "Cover Version" was ook steeds de titel van de 6 singles die tussen 2001 en 2010 verschenen. Op kant A van die singles stond steeds, hoe verrassend, een cover, op kant B een origineel nummer van Steven Wilson. Die covers zijn soms van zeer bekende songs ("Thank You" van Alanis Morissette, "The Day Before You Came" van ABBA, soms van vrij obscure "The Guitar Lesson" van Momus. Die singles verschenen in zeer kleine oplages, dus voor alle mensen die achter het net visten, is deze CD een uitkomst. We hebben alle A-kanten door de loop der jaren steeds meteen laten horen in Xymphonia, maar geen enkele B-kant. En dat zijn steeds fijne progressieve singer-songwriterliedjes met een overduidelijk Steven Wilson-signatuur en ingetogen, maar uiterst sfeervol gearrangeerd. Wij luisteren naar "Moment I Lost" van de eerste single uit 2001 en "An End To End" van de zesde en laatste uit 2010.
Website: http://stevenwilsonhq.com/ .
COVER
Metronomy - Hypnose
Van "Late Night Tales - Metronomy" (Night Time Stories, 2012)
"Hypnose" was in 1974 een single van de dan nog onbekende Jean Michel Jarre samen met de Franse magiër/goochelaar/hypnotiseur Dominique Webb. Er is eveneens een instrumentale versie van dit nummer, dat onder meer te vinden is op Jarre's dubbel-CD "Rarities 2". Deze versie is de basis geweest voor de cover die de Engelse band Metronomy op haar bijdrage in de befaamde reeks "Late Night Tales" heeft geplaatst. Het past mooi in de reeks van 19 in elkaar overlopende originele songs van onder andere The Alan Parsons Project, Tonto's Expanding Head Band, Mick Karn, Autechre en Alessi Brothers. Onlangs verscheen van Metronomy overigens een vierde plaat, getiteld "Love Letters".
Websites: http://latenighttales.co.uk/product.php/176/metronomy-late-night-tales
en http://www.metronomy.co.uk/ .
EINDNUMMER
Deep Purple – Contact Lost
Van “Now What?! – The Golden Edition” (earMUSIC / Edel, 2014)
“Now What?!” is het 19de studio album van de Engelse rockband Deep Purple. Het werd uitgebracht in april 2013 en geproduceerd door Bob Ezrin. Twee nummers zijn gewijd aan Deep Purple-oprichter Jon Lord , die in juli 2012 overleed - "Uncommon Man" en "Above And Beyond”.
Met ruim 250.000 verkochte exemplaren, vier nummer 1 en zeventien Top 10 noteringen en een nieuwe wereldtournee op stapel is 2013 nu al een van de succesvolste en opwindendste jaren uit de geschiedenis van Deep Purple. “Now What?!” wordt door fans en critici zelfs gezien als een van de beste albums uit de carrière van de legendarische groep. Als bekroning op dit alles is er nu de 'Gold Edition' van het album met extra disc “The Now What?! Live Tapes”. Die tweede schijf bevat twaalf live-nummers opgenomen in diverse Europese steden, tijdens het eerste deel van de “Now What?!”-wereldtournee. Als bonus is aan CD1 de Jerry Lee Lewis-cover “It’ll Be Me” en de B-kant “First Sign Of Madness” toegevoegd. “Contact Lost” is een instrumental, dat in studio-versie op “Bananas” uit 2003 is te vinden. Het gitaarwerk van Steve Morse staat centraal.
Website: http://www.deeppurple.com/ .
