• Sunday 26 Oktober 2014 Show No. 1116

    NIEUW
    Modest Midget - Now That We're Here
    - Crisis (Awake Of The Sleep)
    Van "Crysis" (eigen beheer, 2014)

    Vier jaar na het debuut "Great Prophecy Of A Small Man" is Modest Midget terug, al hoorden we in de tussentijd al wel meer muziek van de Argentinië geboren Amsterdammer Lionel "Lonny" Ziblat. Hij bracht namelijk ook twee goed ontvangen solo-albums uit. Op de Modest Midget-albums doet deze multi-instrumentalist ook veel zelf, maar Modest Midget is toch wel degelijk een band, die sinds 2012 in een nieuwe opstelling opereert, met naast Ziblat toetsenist Tristan Hupe, bassist Maarten Bakker en drummer Willem Smid. Hupe was met Ziblat al wel van de partij op het debuut, maar heeft al voor de voltooiing van "Crysis" de band verlaten. "Crysis" is een ambitieus concept-album, dat het leven beschrijft als een cyclus, die op z'n beurt weer bestaat uit allerlei kleinere cycli. De diverse kortere en langere stukken op handelen veelal over het verloop van dergelijke cycli. Dat gaat op muzikaal uitbundige wijze: de aldoor virtuoos vertolkte muziek stuitert heen en weer tussen blije circuswijsjes, ska, slepende blues, Beatleske hogere liedkunst en ja, ook symfonische rock. Dat laatste geldt vooral voor de meest rijk gearrangeerde en ook langste compositie van de plaat, "Crisis (Awake Of The Sleep)" waarin een rijtje gastmusici een flink aantal houtblazerspartijen speelt. Met schilderachtig resultaat. Het hoofdthema van "Now That We're Here" wordt, na een The Who-achtige gitaarriff, enkele malen superproggy gespeeld op een Moog, maar het blijkt maar een inleiding op een Zappiaanse overgang naar een van de 'circusstukjes' van de plaat. In de zangpartijen is Ziblats stem hier fraai harmonieus enkele malen gedubbeld met zichzelf. Een welkome zet, want zijn stem is wel wat dun en te weinig karaktervol om zonder dergelijke effecten de hele plaat te kunnen dragen.
    Website: http://www.modestmidget.com/ .

    WERELDPREMIERE
    Marsh, Rhys - Last November
    Afkomstig van "Sentiment" (Autumnsongs Records, 2014)

    Na eerder dit jaar al een album te hebben uitgebracht als onderdeel van de Noors-Zweedse band Kaukasus, komt Rhys Marsh nu met zijn eerste solo-album "Sentiment". En het is niet voor niks dat we Kaukasus hier specifiek noemen, want er zijn duidelijke parallellen te trekken tussen het eerste Kaukasus-album en “Sentiment”. Het album heeft eenzelfde donkere sfeer, waarbij het meest opvallende aspect op beide albums de harmonie-vocalen zijn die nu eens niet in de hoogte gaan maar als een diepe laag onder zijn leadvocalen opduiken. Daarnaast heeft Marsh op dit album alle instrumenten zelf bespeeld. Het geheel is minder prog, meer songgericht, maar doet ook wel wat denken aan de vele proto-prog bands die in Groot Brittannië opdoken aan het eind van de jaren 60, begin jaren 70. Nadat een paar weken geleden al een track van dit album officieel in première ging op de Noorse nationale radio, mag Xymphonia dat doen voor de tweede 'single' van het album, “Last November”. Jawel: een heuse wereldpremière bij AAFM!
    Website: http://rhysmarsh.com/ .

    NIEUW
    Enid, The - Someone Shall Rise
    - Wings
    Van "First Light" (Operation Seraphim, 2014)

    The Enid heeft een traditie van overbruggings-CD's tussen de reguliere albums in. Hiermee worden meerdere vliegen in één klap geslagen. Fans en geïnteresseerden blijven op de hoogte waar de groep mee bezig was, die op zijn beurt zo de mogelijkheid heeft de nog niet geheel uitgekristalliseerde ideeën 'uit te proberen'. Ook bieden ze de mogelijkheid geüpdate versies van bestaand The Enid-repertoire te presenteren, zoals gespeeld door de huidige bezetting. In feite geven de CD's zo een samenvatting van de actuele setlist van live-optredens. Last but certainly not least bieden de CD's een welkome inkomstenbron voor de groep die al z'n tijd wil investeren in het verfijnen van zijn muziek en niet aan bijbaantjes. Met "Shining - Arise And Shine III" leek deze prima gewoonte gestopt, maar die is gelukkig met "First Light" weer opgepikt! Het biedt een eerste tipje van de sluier voor de opvolger van de trilogie die begon met "Journey's End" en "Invicta". Dat album, dat als werktitel "Reset" had, gaat "Dust" heten. De opener "Someone Shall Rise" is duidelijk voor "Dust" bedoeld en borduurt tekstueel voort op "Invicta", over hoe de mensheid in staat moet zijn de wereld ten positieve te veranderen. Hoewel de tekst gospelachtig aandoet is die 'someone' hier niet bedoeld als zoon van een godheid. De melodie heeft hymne-achtige kwaliteiten. Heel Engels. Heel herkenbaar The Enid dus ook. "Wings" is het andere nieuwe nummer, maar is gebaseerd op thema's uit "A Bar Of Shadow" van "The Seed And The Sower" (1988). Het klinkt nu als een klassiek lied, dat meeslepend naar een climax werkt, met hoofdrollen voor zanger Joe Payne en orkestrator Robert John Godfrey. Het is dan ook bedoeld voor "The Bridge", de klassiek geörienteerde The Enid-plaat die begin volgend jaar verschijnt en die vanaf deze week is te bestellen via de website van de groep. Op beide nummers verkent Joe Payne op indrukwekkende wijze alle mogelijkheden van zijn uiterst flexibele stembanden. Hij heeft duidelijk baat gehad bij operazanglessen. Niet iedere The Enid-fan zal dol zijn op alle versieringen die hij zich permitteert en die ook beïnvloed lijken door zijn favoriete popzangeressen (zoals Céline Dion). Op het eindresultaat "Dust" zal alles vast goed in balans zijn en zal ook de instrumentale kant van The Enid zeker de ruimte krijgen. Zal oerdrummer Dave Storey dan nog van de partij zijn? Hij werkt nu namelijk Dominic Tolfield in. 'Dom' leek eerst de vervanger van bassist-paukenist Nick Willes, die de groep in middels verlaten heeft, maar gaat zich concentreren op het drumgedeelte. En op ontwerpklussen voor hoezen en merchandise, waar de eerste overtuigende resultaten nu van gepresenteerd zijn.
    Website: http://www.theenid.co.uk/ .

    NIEUW (VERZAMELAAR)
    Doheny, Ned - Get It Up For Love
    - I Know Sorrow
    Van "Separate Oceans" (Numero Group, 2014)

    Ned Doheny is een Amerikaanse singer-songwriter die vooral in de jaren zeventig enige bekendheid kreeg. Hij werd geschaard onder de zogenaamde "Yacht Rock" of "West Coast Music", een vooral in het westen van Amerika opbloeiende muzieksoort die gekenmerkt werd door een smoothe sound, gelikte arrangementen en massa's sessiemuzikanten. Tegenwoordig wordt er veel genuanceerder tegen deze stroming aangekeken en wordt erkend dat er wel degelijk subtiele muziek uit voort is gekomen. Goed voorbeeld hiervoor is de song "Get It Up For Love" van Doheny's album "Hard Candy" uit 1976, dat geregeld op verzamelaars terecht komt, zoals onlangs op "Music For Pleasure" in de Late Night Tales-serie. De andere muziek op die plaat is een goede indicatie waar we Doheny moeten plaatsen: Steve Miller, Boz Scaggs, Michael McDonald. Op zijn zes platen horen we dan ook musici uit die scene, zoals leden van Toto en The Eagles, Graham Nash, Steve Cropper, David Foster en Tower Of Power. Onlangs verscheen "Separate Oceans", dat 19 albumtracks, afwijkende versies en demo's bevat. Een mooie kennismaking voor liefhebbers van de meer softe kant van Steely Dan.
    Website: http://neddoheny.com/ .

    AKTUEEL EN LIVE-TIP
    A Liquid Landscape – Out Of Line
    Van "Nightingale Express" (Glassville, 2012)

    De dag 15 november 2014 moet een nieuw hoogtepunt worden voor de bandleden van A Liquid Landscape als zij het tweede album “The Largest Fire Known To Man” lanceren. Bruce Soord, die de insiders kennen van The Pineapple Thief, is verantwoordelijk voor de mix en productie. De albumpresentatie is in de Puddingfabriek te Groningen. Tickets zijn alleen verkrijgbaar aan de kassa van de Puddingfabriek en kosten maar € 8.-. Dat is dus op 15 november. De groep gaat vervolgens op tournee met The Pineapple Thief en is dan 27 november te zien in De Romein in Leeuwarden, 28 november in De Boerderij te Zoetermeer en 29 november in W2 in Den Bosch. We hebben van de zomer al een tipje van de sluier van “The Largest Fire Known To Man” opgelicht en gaan er binnenkort meer van laten horen. Vanavond nog even een song van het debuut uit 2012.
    Website: http://www.aliquidlandscape.nl/ .

    AKTUEEL
    Nektar - Phazed By The Storm
    Van "After The Storm" (NEARfest Records, 2005)

    In 2005 verwoestte de orkaan Katrina grote delen van New Orleans. De wederopbouw van de stad en dan met name van de wijk Tremé is het thema van de vier seizoenen tellende serie "Tremé". Normaal zouden we hier geen aandacht in Xymphonia besteden, maar de luisteraar weet inmiddels dat we ook veel muziek buiten de progressieve rock een warm hart toedragen. En er zit zoveel muziek in de serie, dat we deze reeks van harte aanbevelen. Niet alleen wordt er veel live gemusiceerd er zijn ook veel gastoptredens van musici zoals Elvis Costello, Dr. John, Alain Toussaint, Cassandra Wilson en John Hiatt, niet alleen als muzikant, maar ook als zichzelf spelend karakter. Onlangs werden de vier seizoenen gebundeld in een boxset inclusief een cd met de soundtrack van de tweede serie. We blijven in stijl en draaien het nummer "Phazed By The Storm" van Nektar dat afkomstig is van het benefietalbum "After The Storm". Deze dubbelaar vol progressieve rockbands die deels een nooit eerder uitgebracht nummer afstonden werd door NEARfest Records uitgebracht om financiële hulp te bieden bij de opbouw na Katrina.
    Website: http://www.hbo.com/treme#/
    en http://www.nearfestrecords.com/afterthestorm/ .

    IN MEMORIAM
    Bruce, Jack – One
    Van "Out Of The Storm" (Polydor, 1974)

    Jack Bruce is gisteren is op 71-jarige leeftijd overleden. Hij had problemen met zijn lever, nadat hij 11 jaar geleden al eens een levertransplantatie had ondergaan. In de pers is er veel aandacht voor het feit dat hij natuurlijk de bassist-zanger en belangrijkste componist van Cream was, het powertrio dat in de tweede helft van de jaren '60 furore maakte. Trouwe Xymphonia-luisteraars weten echter dat dat eigenlijk nog maar het begin was van een bijzondere muzikantencarrière. Niet alleen speelde hij met gerenommeerde muzikale geesten als Frank Zappa en Kip Hanrahan, hij maakte ook vele bijzondere platen onder eigen naam, waarop hij diep doorvoelde intensiteit koppelde aan virtuoos vertolkte muziek. Wat wil je, met namen als David Sancious, Tony Hymas, Simon Phillips, Billy Cobham en Clem Clempson in je band. Hij was nog tot vlak voor zijn dood actief: nog in april verscheen een album van zijn hand: "Silver Rails", waarop hij o.a. werkt met Roxy Music-gitarist Phil Manzanera en jazzorganist John Medeski. Zijn door fans meest bejubelde solo-plaat is misschien wel "Out Of The Storm" uit 1974, waarop hij werkt met de Amerikaanse gitarist Steve Hunter, die hij waarschijnlijk was tegengekomen tijdens de sessies voor Lou Reeds meesterwerk "Berlin", waar beiden een jaar eerder op speelden. Het nummer "One", zoals vrijwel alle Jack Bruce-nummers een collaboratie met tekstschrijver Pete Brown, laat goed horen waar Bruce voor staat als componist, muzikant en zanger. Van het intiem gehouden, maar intens gezongen begin tot het delicaat uitgearrangeerde 'full band'-gedeelte - en een melodie die soms onverwachte sprongen maakt met enorme intervallen zoals alleen Jack Bruce die kon verzinnen.
    Websites: www.jackbruce.com.

    AKTUEEL / LIVE-TIP
    Nits - The Bauhaus Chair Live
    van de dubbelaar “Urk” (CBS, 1989)

    Nits is al 40 jaar nieuw en jong en veelbelovend. Het is natuurlijk ondoenlijk het in 40 jaar opgebouwde oeuvre van ruim 350 nummers in één theaterconcert samen te ballen. Diverse klassiekers en hits zijn voor deze tour gerepeteerd, maar òf ze gespeeld gaan worden en welke andere nummers de revue zullen passeren wordt “on the spot” bepaald. Zodat misschien ook de meest vreemde eend in de bijt, het kortste en het minst gespeelde nummer, het meest vierkante en het meest geïmproviseerde, het oudste en het meest recente nummer zomaar op kan duiken. Iedere avond van de huidige jubileumtournee is dus anders. Op vrijdag 31 oktober is de groep in het Wilminktheater in Enschede.
    Website: http://www.nits.nl/ .

    LIVE TIP
    Leap Day - Time Passing By
    Van "Skylge's Lair" (Oskar, 2011)

    De Nederlandse symfogroep Leap Day, werd in 2007 gevormd werd door Flamborough Head-drummer Koen Roozen en toetsenist Derk-Evert Waalkens. Als gitarist werd de net uit Flamborough Head gestapte Eddie Mulder aangetrokken. De muziek is in vergelijking met Flamborough Head meer geïnspireerd op de neo-prog van de jaren '80 en heeft in plaats van folk-elementen wat meer een rock bite. Leap Day is de organisator van het Northern Prog Festival, dat plaatsvindt aankomende zaterdag 1 november, in De Uthof in Siegerswoude. Siegerswoude ligt in de gemeente Opsterland, vlakbij Drachten. Naast Leap Day treden op het Northern Prog Festival aan: Osada Vida (PL), Marathon (NL), Day Six (NL) en Morphelia (DUI).
    Website: http://www.leapday.nl/ .

    ALBUM VAN DE MAAND
    Latte E Miele – Dall'Ora Sesta all'Ora Nona
    – Il Velo del Tempio
    - Come un Ruscello Che...
    Van “Passio Secundum Matthaeum – The Complete Work” (Black Widow, 2014)

    We hebben de afgelopen weken redelijk wat Italiaanse prog voorbij zien komen. Veel van de 'klassieke' bands zijn weer of nog actief. Zo ook Latte e Miele. Was er in 2009 al voorzichtig een nieuwe plaat in de originele bezetting, aangevuld met een extra lid die indertijd in de tweede bezetting van de band speelde. Nu verrast de band ons met een herbewerking van zijn debuutalbum. De klassieker “Passio Secundum Matthaeum”, oftewel Latte E Miele's versie van de Mattheus-Passie. Het is niet zomaar een kopie van het origineel geworden. De band heeft veel tijd besteed om er een waardige upgrade van te maken, waardoor het eindresultaat rijker en voller klinkt dan het origineel. Zo is er een zestal nieuwe composities toegevoegd en een aantal nummers licht verbouwd. Deze versie moet je dan ook beschouwen als een compleet nieuw album. Dat het symfonisch hoogstaande prog betreft wisten we al, deze versie scoort de extra punten met het koor. Er zijn dan ook vele muzikale vrienden van gelijkgestemde bands gevraagd mee te doen, waaronder leden van Jumbo, Osanna, Circus 2000, Pholas Dactylus, Il Tempio Delle Clessidre, New Trolls en Picchio Dal Pazzo. Deze verschillende vocalisten vertellen het passie-verhaal (wel in het Italiaans) wat soms overweldigend over kan komen, maar perfect past bij de grootsheid van het album. Daarom verdient het album ook de status 'Album Van De Maand Oktober'. Vorige week hebben we even over geslagen aar we sluiten Oktober af met de finale van het album, de laatste 3 nummers.
    Website: https://it-it.facebook.com/pages/LATTE-E-MIELE .

    UIT DE OUDE DOOS
    Lloyd Webber, Andrew – Variations No. 5 – 10
    Afkomstig van "Variations" (MCA, 1978)

    De enige muziek van Andrew Lloyd Webber die we ooit gedraaid is het aangrijpende “Gethsemane” uit de rockmusical Jesus Christ Superstar, en dan wel in de originele albumversie en niet de filmversie. Maar in 1978 bracht hij het album “Variations” uit, een suite geschreven voor cello en prog/fusionband. De cellist is zijn jongere broer Julian Lloyd Webber en de band is nagenoeg geheel John Hiseman's Collosseum II, met in de gelederen o.a. Toetsenist Don Airey en gitarist Gary Moore, aangevuld met toetsenist Rod Argent en saxofoniste Barbara Thompson. Het geheel is een set variaties op een heel bekend thema van de 19de-eeuwse virtuoze violist Niccolo Paganini. Dat thema horen we in zijn originele vorm niet voorbijkomen in de Variaties 5 t/m 10 die we hebben uitgekozen, maar wel horen we mooie symfonische rock met hier en daar een lekker jazzrock, waarbij de melodie in Variatie 10 van een schoonheid is zoals we die in Lloyd Webber's latere, belegen musicals niet meer gehoord hebben.
    Website: http://www.andrewlloydwebber.com/ .

    IN HET NIEUWS
    Echolyn – Memoirs From In Between
    Van “Suffocating The Bloom” (eigen beheer, 1992/2000)

    Het is alweer bijna twee jaar geleden dat we wat van Echolyn hebben laten horen bij Xymphonia. Schande eigenlijk! Echolyn was de band die de frisse wind door de Amerikaanse prog liet waaien met zijn eerste twee albums. En met recht bleef de band niet onopgemerkt en mocht voor een sublabel van het grote Sony een plaat maken. Labelpolitiek zorgde ervoor dat het avontuur strandde en de band gefrustreerd een tijd in de ijskast kwam te staan. Gelukkig voor ons hervonden de leden zich en is nu al jaren een van de voorvechters van goede prog. Momenteel wordt er hard gewerkt aan een nieuw album, dat eind dit jaar zal moeten verschijnen. Nu doen we het met een oudje van wel 22 jaar geleden. Het dateert van slechts een paar maanden vóór de eerste uitzending van Xymphonia...
    Website: http://www.echolyn.com/ .

    AFSLUITER
    Moonrise - The Lights Of A Distant Bay
    Van het debuutalbum “The Lights Of A Distant Bay” (Lynx Music, 2008)

    Dit debuut van de projectband rond Poolse multi-instrumentalist Kamil Konieczniak is er een om door een neo-progringetje te halen. “The Light Of A Distant Bay” uit 2008 is een zalige luisterervaring voor de liefhebbers van Pendragon, Jadis en IQ. Moonrise houdt het daarbij een tandje rustiger. De meeste nummers ademen warmte en sfeer, tegen het dromerige aan. Het allesoverheersende toetsenspel zet in de meeste nummers de toon en soms ook de zang van Millenium-frontman Lukasz Gall. Op het titelnummer is het echter de gitaarsolo die de show steelt.
    Websites: https://myspace.com/moonriseband
    en https://www.facebook.com/pages/Moonrise/146440865394699.
  •  
  • Sunday 19 Oktober 2014 Show No. 1115

    NIEUW
    Story Of A Life - Continental Blue
    - Travelin' Light
    Afkomstig van "Story Of A Life" (eigen beheer, 2014)

    Het forum Progressive Ears is al jaren één van de best bezochte online discussiefora op het gebied van de progressieve rock. Mede-eigenaar/-beheerder van het forum is gitarist Sean Tonar die in de loop van de jaren al in diverse bandjes heeft gespeeld. Sinds een paar jaar is hij actief in de band Story Of A Life die naar eigen zeggen muziek maakt die te omschrijven is als 'rockjazzprogpopfunkjammetalicious'. Dat van die metal is op het debuut mini-album “Story Of A Life” helemaal niets te horen maar voor de rest dekt het de lading redelijk:-). Wij horen voornamelijk een lekkere losse fusion-vibe met een lichte Canterbury-touch in met name Sean Tonars gitaarspel, wat doet denken aan het spel van de Britse gitarist Phil Miller. Maar ook toetsenist Bill Graham doet op dat vlak een flinke duit in het zakje waarbij de vergelijking met Kit Watkins in de track “Travelin' Light” voor de hand ligt. Het geheel is is mooi naturel opgenomen en van een mooie, warme mix voorzien door niemand minder dan producer Neil Kernon. Het album is op dit moment alleen nog maar rechtstreeks te bestellen bij de band via e-mail: sean@progressiveears.com .
    Website: https://www.facebook.com/StoryOfALifeTheBand .

    NIEUW
    Millenium - The Mirror Of Memories
    - Over & Over
    Van "In Search Of The Perfect Melody" (Lynx Music, 2014)

    "In Search Of The Perfect Melody" is al het tiende studio-album van de Poolse groep Millenium in de 15 jaar sinds het titelloze debuut. In die tijd zijn er nog wel de nodige bezettingswisselingen geweest. Alleen zanger Luaksz Gall en toetsenist Ryszard Kramarski zijn er vanaf het begin bij, maar gitarist Piotr Plonka haakte al binnen een jaar na de opricht aan en dit trio is toch wel soundbepalend voor de groep. De band maakt een gemakkelijk in het gehoor liggende mengeling van (classic) rock en symfonische rock. Door het gitaarwerk van Plonka en het gebruik van typische achtergrondkoortjes (ingezongen door gastzangeres Karolina Leszko) is Pink Floyd een voor de hand liggende invloed, naast Britse neoprogbands als Pendragon. Het titelnummer is de sleuteltrack en duurt liefst twintig minuten, tijdens welke ook de nodige atmosferische passages zijn ingebouwd. Wij kiezen vandaag voor het zeer Floydiaanse "Over & Over" en de instrumental "The Mirror Of Memories", waarin vooral Plonka een glansrol heeft.
    Website: http://millenium.art.pl/ .

    NIEUW (voor XYMPHONIA)
    Soup - Playground Memories
    Afkomstig van "Children of E.L.B." (How Is Annie Records, 2010)

    Soup is een Noorse band, welke ooit begonnen is als een eenmansproject van multi-instrumentalist Erlend Aastad Viken. Na het debuut verscheen in 2010 soup's tweede album “Children of E.L.B.”. soup was inmiddels uitgegroeid tot volwaardige band, al had Viken muzikaal nog wel steeds de touwtjes ferm in eigen hand. Wat dat betreft is er wel een parallel te leggen met Steven Wilsons Porcupine Tree. Muzikaal zou je het in de verte ook nog wel met die band kunnen vergelijken, maar het ligt wat meer voor de hand om aan het recente werk van Anathema te denken en aan de eerste paar albums van een band als Sigur Ros. Het is symfonische postrock, dus de nadruk ligt op het neerzetten van een stemmige sfeer en het langzaam opbouwen naar een climax. Gelukkig echter kiest Soup er voor om het geheel ook nog van goede melodieën te voor zien, zoals goed te horen is in het slotnummer van de eerste schijf van de dubbelaar “Children of E.L.B”: “Playground Memories”.
    Website: http://www.soupband.com/ .

    NIEUW
    Fafard, Antoine - PolySeven
    - Shuffle It!
    Van "Ad Perpetuum" (Unicorn Digital, 2014)

    "Ad Perpetuum" is de derde cd van Antoine Fafard. Deze bassist/multi-instrumentalist was voorheen het creatieve brein van de Canadese heavy spacejazzrockformatie Spaced Out. Op zijn soloalbums richt hij zich meer op pure jazzrock en daarvoor weet hij steeds gerenommeerde muzikanten uit het genre te strikken. Voor zijn nieuwste schijf heeft hij superdrummer Vinnie Colaiuta en gitarist Jerry De Villiers Jr. ingelijfd, terwijl op enkele tracks toetsenman Gerry Etkins en saxofonist Jean-Pierre Zanella meespelen. In "D-Day" is zelfs een drumduet met Gary Husband te horen. De jazzrockstijl van Fafard is over het algemeen behoorlijk strak met vaak maar weinig ruimte voor lange improvisaties. Het melodieuze werk van Allan Holdsworth is duidelijk één van de inspiratiebronnen, maar "Ad Perpetuum" laat toch vooral een eigen stijl horen, waarin Fafards virtuoze baswerk en Colaiuta's slagwerkcapriolen een avontuurlijke basis voor mooi solo- en ensemblewerk vormen.
    Website: http://www.antoinefafard.com/ .

    NIEUW
    Lunatic Soul – Walking On A Flashlight Beam
    Van “Walking On A Flashlight Beam” (Kscope, 2014)

    “Walking On A Flashlight Beam” is het vierde album van de Poolse multi-instrumentalist Mariusz Duda, of zoals de Riverside-voorman zelf aangeeft slechts het tweede album. Het zwarte (“Lunatic Soul”) en het witte (“Lunatic Soul II”) album kun je namelijk beschouwen als één dubbelalbum dat in een tijdsbestek van twee jaar is vervaardigd, met daarbij het album “Impressions” als bijbehorende bonus. Mysterieus, beklemmend en pakkend. Dat zijn de termen die bij me opkomen bij de eerste beluistering van dit nieuwe album. Daarmee zou je dit album dus in dezelfde lijn van zijn vorige albums neer kunnen zetten. Toch is er een trendbreuk, een wijziging van koers, hoorbaar. Waren de eerste albums bijzonder sober, donker en ingetogen, nu worden er ook echte rocksongs ten gehore gebracht. Pakkende muzieklijnen in een sterk elektronische ambient-achtige stijl, dromerige muziek die je verbeelding stimuleert en je gedachten laat gaan. Het album sluit af met het titelnummer. Hiermee maakt Duda de cirkel weer rond. Atmosferische progressieve rockmuziek, de zachtere kant van Riverside, maar met subtiele uitbarstingen, met prachtige akoestische gitaargeluiden als slot. (naar Mario van Os, Progwereld.org)
    Website: http://lunaticsoul.com/ .

    LIVE TIP / 20-JARIG JUBILEUM
    Marathon – Beyond The Veil
    Van het album “The First Run” (eigen beheer, 1994; heruitgave: Freia, 2012)

    Het is altijd extra leuk als je aandacht kunt geven aan een band uit de regio. Marathon is een band uit Enschede en omgeving en het succes van de groep begon alweer zo’n 20 jaar geleden. Midden jaren 90 verschenen twee albums, “The First Run” in 1994 en “Norm” in 1998. Daarna splitste de band zich en kwam er een einde aan Marathon. Postuum verscheen er nog wel een live album. Drie jaar geleden startte de band ENorm (met in de gelederen de gebroeders Ten Bos: gitarist en zanger van de oorspronkelijke Marathon-bezetting) een nieuw project met de bedoeling om Marathon-songs weer live te gaan spelen. Dit bleek een succes te zijn en sindsdien is Marathon by ENorm met enige regelmaat live te aanschouwen. Zoals op 1 november in Siegerswoude op het Northern Prog Festival. Andere groepen die in De Uthof die dag het podium zullen beklimmen: Osada Vida (PL), Day Six (NL), Morphelia (DUI) en organiserende band Leap Day. Kaarten bestellen kan via de website van Leap Day. De link vindt u natuurlijk op onze site.
    Website: http://www.enormmusic.com/nl/marathon.php
    en http://www.leapday.nl/agenda%20nl.html .

    LIVE-TIP / 20-JARIG JUBILEUM
    Savatage - Chance
    Van "Handful Of Rain" (Atlantic, 1994)

    Op 24 oktober, aanstaande vrijdag dus, zou je helemaal naar Ulft kunnen rijden om Steve Rothery aan het werk te zien. Zou je kunnen doen, maar waarom zou je als je om de hoek een rockklassieker in z'n geheel vertolkt kunt zien en horen worden, door de originele zanger van dat werk, met z'n huidige band? Met dat 'om de hoek' bedoelen we natuurlijk NAXT Stage, waar het nu 20 jaar oude Savatage-album "Handful Of Rain" wordt gespeeld door oud-Savatage-zanger Zachary Stevens en z'n band Circle II Circle. Daarnaast zal Circle II Circle ook eigen repertoire spelen. "Handful Of Rain" was de eerste Savatage-plaat na het verongelukken van gitarist Chris Oliva. Diens broer Jon Oliva, die de bedoeling had een meer onzichtbare rol in Savatage te spelen, leverde met producer Paul O'Neill de composities. Hij ging vervolgens gewoon als toetsenist mee op tournee en was sindsdien weer gewoon lid van de band. Prijsnummer was "Chance", met halverwege een a capella canon in de stijl van Queens "The Prophet's Song". Ook live werd dat indertijd met veel verve vertolkt. We hebben het in de begintijd van ons programma twee keer gedraaid en dit concert, op vrijdag 24 oktober dus, is natuurlijk dé gelegenheid dat te herhalen. Wellicht overtuigt het u om u vrijdagavond naar NAXT Stage te spoeden!
    Websites: http://www.naxtstage.nl/
    en http://circle2circle.net en http://www.savatage.com/ .

    LIVE-TIP / NIEUW (NOG STEEDS)
    Rothery, Steve - Morpheus
    Van "The Ghosts Of Pripyat" (eigen beheer, 2014)

    Marillion-gitarist Steve Rothery werd in 2013 uitgenodigd om op het jaarlijkse Plovdiv Guitar Festival te komen spelen. Ter voorbereiding organiseerde hij een aantal schrijfsessies met bevriende gitarist Dave Foster, waar beiden zeer tevreden over waren. Nadat ook een toetsenist en ritmesectie waren geregeld in de vorm van Riccardo Romano, Leon Parr en Yatim Halimi, had men al snel het gevoel dat er iets bijzonders aan het ontstaan was. En zo groeide deze uitnodiging uit tot iets wat uiteindelijk dit instrumentale studio-album “The Ghosts Of Pripyat” is geworden. Het publiek in Plovdiv had indertijd alvast een voorproefje, en uiteindelijk ook wij, want dat concert is in maart al op DVD uitgebracht. De meeste nummers die op het album terecht zijn gekomen werden al gespeeld, maar zijn bij het opnemen in de studio nog wel veranderd. Zo zijn er bijv. extra partijen toegevoegd in enkele stukken, ingespeeld door niemand minder dan Steve Hackett en Steven Wilson. Het artwork laat de spookstad Pripyat zien, in de buurt van Tsjernobyl en verlaten sinds de kernramp aldaar. Het is van de hand van Lasse Hoile, bekend van zijn werk voor Steven Wilson. Rothery komt met z'n band op 23 oktober naar De Boerderij in Zoetermeer en 24 oktober naar de Dru Cultuurfabriek in Ulft. U hoort nu de albumopener “Morpheus”, met aanvullend gitaarwerk van Steve Hackett.
    Website: http://www.steverothery.com/ .

    IN MEMORIAM
    W2Warthog - Ain't Right
    - Rhubarb
    Van "Ain't Right" en "What's Left?" (Warthogproductions, 2008 en 2003)

    Deze week ontvingen we van Hans T(h)iemens het trieste bericht dat een maand eerder zijn broer Pim was overleden. De gebroeders Tiemens vormden het hart van de progressieve rockformatie W2Warthog, hoewel ze in de loop der jaren in meerdere andere bands speelden. Naar aanleiding van "Ain't Right!" uit 2008, de opvolger van "What's Left?" uit 2003 nodigden we de heren uit voor een uitgebreid interview in september 2008. W2Warthog maakten eigenzinnige muziek, waarin invloeden van jaren 80 King Crimson, jazzrock, blues en pop samenkwamen. Met name de combinatie van geraffineerde drumprogrammering, Chapman Stick en uitwaaierende gitaren bleken kenmerkend voor de sound. Pim Tiemens maakte ook soloalbums, waaronder "Cédez Le Passage", waaraan we in 2010 aandacht hebben besteed. De broers waren bezig met het voltooien van een derde W2Warthog-CD. Deze cd is eigenlijk helemaal af op één nummer na, waarbij nog gitaarpartijen moeten worden ingespeeld en de mixing moet worden voltooid. Hans is mogelijk in staat om dit voor zijn rekening te nemen. De broers waren van plan om hierna weer met alleen maar nieuw, eigen werk te gaan starten, wel met af en toe onregelmatige maatsoorten, maar in een wat simpeler vorm. Het zal er niet meer van komen... "So goodbye and....Farewell" (uit: "Rhubarb"; muziek: Pim Thiemens; tekst: Hans Thiemens)
    Website: http://www.warthogproductions.nl/ .

    LIVE-TIP
    Flairck - Het Meisje En De Vogel
    Afkomstig van "Flairck & Orkest" (Polydor, 1982)

    In 1982 bracht de akoestische band Flairck het album "Flairck & Orkest" uit. Kant 2 van die LP bestond uit een bewerking van het titelstuk van hun tweede studio-album “Gevecht Met De Engel”, maar het was met name kant 1 die opviel: een nieuw stuk genaamd “Anders Dan Andersen”, een muzikaal sprookje met muziek van Flairck-oerlid Erik Visser, tekst van Lennaert Nijgh en zang van Nelleke Burg. Die laatste zullen velen onbewust kennen als de stem van de herkenningstune van de populaire TV-serie Zeg 'ns Aaa. Het middendeel van “Anders Dan Andersen” is de ballade “Het Meisje En De Vogel” en door de akoestische gitaren van Flairck en het orkestarrangement doet het ons behoorlijk denken aan “Ocean Gypsy” van de Britse band Renaissance, die we nog niet zo gek lang geleden lieten horen. Flairck is na al die jaren nog steeds actief en is zo juist begonnen aan een tour in nagenoeg originele bezetting onder de noemer The Lady's Back, waarbij het opvallend is dat de band geen optredens in Almelo, Hengelo of Enschede gepland heeft staan.
    Data dichtbij:
    31 oktober 2014 - Orpheus, Apeldoorn;
    3 december 2014 - Hanzehof, Zutphen;
    14 februari 2015 - De Reggehof, Goor;
    6 maart 2015 - De Voorveghter, Hardenberg.
    Website: www.flairck.com .

    HERUITGAVE
    Mayfly - From Now On
    - Blue Sofa
    Van "Mayfly" (Ariola, 1973 / CD-heruitgave: Big Pink, 2012 / LP-heruitgave: Pseudonym, 2013)

    "Begin zeventiger jaren was progrock populair en dat was ook het Noord-Hollandse Bergen niet ontgaan. Hier ontstond Mayfly, oorspronkelijk Guruperide genoemd, maar vanaf 1971 opererend onder de nieuwe naam. In 1973 nemen ze hun eerste plaat op met hulp van Martin Duiser, de producer van o.a. Wally Tax. Het album laat een mooie mix horen van folk, pop en psychedelica (...)" (Bert Dijkman op www.platomania.eu naar aanleiding van de LP-heruitgave op Pseudonym in 2013).
    Info op site Pseudonym: http://centertainment.nl/?productid=78 .

    WERELD VOL MUZIEK
    Gerard - Good Night Sleep Tight
    Van "Irony Of Fate" (King Records 1991 / Spalax, 1993)

    Gerard is een Japanse band vol virtuoze muzikanten en een liefde voor enigszins pompeus vormgegeven pure symfonische rock in de beste seventies-traditie. Spil van de band is Toshio Egawa, in wiens spel trekken van zowel Rick Wakeman als Keith Emerson als Eddie Jobson zijn terug te horen. In 1998 speelde de band op het Planet Pul Festival en hadden we het voorrecht de band te mogen interviewen Sindsdien hebben we Gerard nog maar één keer langs laten komen in Xymphonia. Tijd om de schade in te halen. We gaan daarvoor terug naar het derde album van de groep, uit 1991, "Irony Of Fate". Het is in de symfo-encyclopedie Progarchives.com het minst gewaardeerde Gerard-album, toch is hier veel te genieten. Niet alleen van het wervelende toetsenspel van Egawa, maar ook van het prominente, zoemende fretloze basspel van Toshimi Nagai en de messcherpe gitaarpartijen van Yukihiro Fujimura. In het slotnummer komen al die elementen uitstekend tot hun recht. Vooral Fujimura heeft een lange solo. Het lijkt in eerste instantie dan ook, ondanks de titel, geen slaapliedje...
    Website: http://sound.jp/gerard/
    Meer info op http://www.progarchives.com/artist.asp?id=126 .
  •  
  • Sunday 12 Oktober 2014 Show No. 1114

    ACTUEEL
    Pink Floyd – Louder Than Words
    Van het over een maand te verschijnen “The Endless River” (Universal, 2014)

    Het zal u, luisteraar, intussen niet ontgaan zijn dat er zowaar een nieuw Pink Floyd-album zit aan te komen. Begin november verschijnt “The Endless River”. Het album is net als “The Division Bell” uit 1994 gebaseerd op de vele uren jamsessies die het trio David Gilmour, Richard Wright en Nick Mason in 1993 opnamen. De in 2008 overleden Wright is hier dus nog in volle glorie te horen en het album, dat het afgelopen jaar voltooid werd, is dan ook te zien als een eerbetoon aan hem. Het is bijna volledig instrumentaal en zal het laatste wapenfeit van Pink Floyd zijn, zo laat Gilmour in interviews weten. De enige song is "Louder Than Words", met een tekst die terugblikt op de bijna halve eeuw bandgeschiedenis. Op 9 oktober ging “Louder Than Words” in première op de Britse radio en dan kan Xymphonia natuurlijk niet meer achterblijven. Het is een lekker slepend nummer met alle bekende Floyd-kenmerken: veel sfeer, soulvolle achtergrondkoortjes en goddelijk gitaarwerk.
    Website: http://www.pinkfloyd.com/ .

    NIEUW
    Pendragon – Faces Of Darkness
    – Netherworld
    Van “Men Who Climb Mountains” (Toff Records, 2014)

    “Men Who Climb Mountains” is Pendragons tiende studio-album. Gitarist/componist/zanger Nick Barrett meldt hierover in zijn blog: "De meeste van de songs ontstonden uit ideeën die de afgelopen paar jaar opborrelden tijdens spelen van mijn gitaar en piano - en rommelen met nieuwe geluiden. Ik heb kortere songs verbonden met elkaar, zodat ze verworden tot één lange muzikale reis.” Het eindresultaat is zeer melodieus geworden. In de afzonderlijke nummers komen diverse sferen voorbij: van atmosferisch tot lo-fi tot rockend tot overweldigend. “Men Who Climb Mountains” is Pendragons eerste album met drummer Craig Blundell, die Nick Higham na diens vertrek opvolgde. Straks hoort u het slotnummer van het album “Netherworld” – een stuk met veel sfeertekening, maar ook een catchy refrein en een door Nick Barrett zelf gespeelde keyboardsolo, waarbij hij zelf Happy The Man-toetsenist Kit Watkins in gedachten had. Natuurlijk is er ook ruimte voor gitaarsolo's. Na het grootse slotrefrein eindigt het nummer er zelfs mee. Maar eerst “Faces Of Darkness”, een song met volgens Barrett zelf een donker-melancholieke – ja zelf angstaanjagende sfeer. Het stuk bevat diverse secties, met invloeden die volgens Barrett uiteenlopen van metaljazz tot, en dat is heel duidelijk in de gitaarsolo aan het eind, Camel.
    Website: http://www.pendragon.mu/ .

    NIEUW
    North Atlantic Oscillation - Pines Of Eden
    Van "The Third Day" (Kscope, 2014)

    Waar de eerste twee albums van het Schotse postprog-trio North Atlantic Oscillation behoorlijk wat onderlinge verschillen lieten horen, ligt "The Third Day" min of meer in het verlengde van voorganger "Fog Electric". De vaak meermalen gedubde falsetvocalen van Sam Healy, de breakbeat-ritmiek eronder en aan shoegaze refererende elektronisch opgebouwde geluidsmuur die de rest van het spectrum dichtsmeert klinkt bekend. Ook de techniek met de abrupte hard/zacht-overgangen, om bijvoorbeeld plaats te geven aan een verstild melancholiek coda, was de Schotten niet onbekend. De passages waar we Healy alleen lijken te horen, hadden zo gepast op de soloplaat onder de naam Sand die hij vorig jaar maakte. Als geheel is het album derhalve wellicht minder verrassend dan zijn voorgangers en het Sand-album, maar dat kan ook bijna niet anders met een band die intussen al wat jaartjes bezig is.
    Website: http://naoband.com/ .

    NIEUW
    Knight Area – This Day
    – Living In Confusion
    Van het album “Hyperdrive” (Laser's Edge, 2014)

    Knight Area is een Nederlandse melodieuze (progressieve) rockband die in 2004 is opgericht door de broers Gerben en Joop Klazinga. Aanvankelijk was de groep een zevenmans formatie. Na enkele wijzigingen in de bezetting bestaat de groep nu uit vijf man: Mark Bogert: gitaar; Pieter van Hoorn: drums; Gerben Klazinga: toetsen; Mark Smit: zang, toetsen en Peter Vink (bekend van o.a. Q'65, Finch en Ayreon): basgitaar, baspedalen. Het eerste album gemaakt in deze bezetting is nu net uit en heet “Hyperdrive”. Dit vijfde studio-album wordt wereldwijd uitgebracht op het Amerikaanse label The Laser’s Edge. Het album is gemixt door Joost van den Broek (onder meer bekend van After Forever, Ayreon en Star One). Speciale gast op gitaar is Arjen Lucassen (Ayreon, Bodine, Vengeance, Stream Of Passion, Star One). Het artwork is van Gustavo Sazes (bekend van onder meer hoesontwerpen voor James LaBrie, Kamelot, Manowar, Firewind en Arch Enemy). Met de nieuwkomers aan boord krijgt Knight Area een steviger en voller geluid, maar ook zijn de klassieke symfonische rocktrekken van de eerdere albums zijn nog steeds duidelijk hoorbaar. Wij hebben voor vanavond gekozen voor de wat rustiger nummers van het album.
    Website: http://www.knightarea.com/ .

    NIEUW
    Moraine - In That Distant Place
    Van "Groundswell" (Moonjune Records, 2014)

    Mouraine uit Seattle maakt een vorm van jazzrock waarin sporen terug te vinden zijn van King Crimson anno 1973, spacerock, RIO en meer. De ritmesectie zorgt ervoor dat er vaak een stevig rockende vibe hangt, waarover etherische viool, scheurende baritonsax en priemende gitaar hun weg vinden. Leider is gitarist Dennis Rea, met een enorm breed C.V.: hij speelde met freejazz-iconen als onze eigen Han Bennink, maar ook met leden van de industrialband Ministry en de ook uit Seattle afkomstige grungeband Pearl Jam. Wij kiezen voor het centrale stuk van het pas verschenen derde album "Groundswell", dat spookachtig begint als King Crimson-jams, met aan David Cross refererende vioollijnen van Alicia DeJoie, om in de tweede helft plaats te maken voor Dennis Rea's meest lyrische solo van het album.
    Websites: http://moraineband.com/
    en http://www.moonjune.com/ .

    HERUITGAVE
    Traumhaus - Hinaus
    Van "Die Andere Seite" (Progressive Promotion, 2014)

    Toen we enkele maanden geleden voor het eerst aandacht besteedden aan de Duitse band Traumhaus, beweerden we dat de band rond zanger/toetsenist/componist Alexander Weyland met het nieuwe derde album "Das Geheimnis" een grote stap voorwaarts had gemaakt. Een meesterlijk werkstuk met ultra-lange, zeer doordacht uitgewerkte nummers, met naast fraai toetsen en gitaarspel ook flitsende ritmische ondersteuning van gastdrummer Jimmy Keegan van Spock's Beard. Onlangs verscheen er een heruitgave van het tweede album "Die Andere Seite", dat oorspronkelijk in 2008 verscheen. Dit blijkt toch ook zéér de moeite waard. Ook hier keek de band niet op een minuutje en is er sprake van ingenieus in elkaar stekende composities die door duidelijk ervaren muzikanten vertolkt worden. Toenmalig drummer Hans Jörg Schmitz was ook al een spectaculaire rommelaar, zij het wel minder subtiel dan Keegan. Deze 2014-editie is uitgebreid met een toevoeging aan de "Andere Seite"-trilogie van het origineel: het ingetogen met piano opgenomen "Zur Anderen Seite". De tweede bonus is een Engelstalige versie van de titeltrack van het opvolgende album, nu derhalve "The Secret" geheten. Goed gedaan ook, maar we vinden Traumhaus toch fijner in het Duits. Hopelijk blijft men in de toekomst in ieder geval óók Duitstalig bezig. Muzikaal sluit men het het volle keyboardwerk en lyrische gitaarpartijen in ieder geval goed aan op de gloriejaren van Eloy, zonder maar een moment gedateerd te klinken.
    Website: http://www.traumhaus-music.de/ .

    OPENER
    Galleon – The All European Intro
    Van “The All European Hero” (VF Production, 1996)

    Het is al weer eventjes geleden dat we wat van de Zweedse band Galleon hebben gedraaid, dus het wordt hoog tijd. De band die ooit op uitnodiging van Xymphonia te gast was in Sub Rosa in Almelo heeft sinds de release van “In The Wake Of The Moon” (2010) weinig tot niets van zich laten horen. En hoewel het materiaal van de laatste jaren ook heerlijk wegdraait is het toch het vierde album dat de meeste speelbeurten geniet bij in ieder geval een van de Xymphonia-teamleden. Daarom van “The All European Hero” album het opzwepende “The All European Intro”.
    Website: http://www.galleon.se/ .

    LIVE-TIP
    Anathema - You’re Not Alone
    Van “Distant Satellites” (Kscope, 2014)

    Met een enorm creatief progressieve geest is het Britse gezelschap Anathema met recht een van ’s werelds meest interessante bands te noemen. Aan de zogenaamde hokjesgeest hebben de heren uit Liverpool een broertje dood, de invloeden van andere creatieve geesten als die van Radiohead en Pink Floyd zijn duidelijk aanwezig. Je zou haast vergeten dat de band ooit een gevierde doom metal groep was. Op vrijdag 17 oktober is de band te aanschouwen in 013 Tilburg. Het voorprogramma wordt verzorgd door de Oostenrijkse progressieve rockband Mother's Cake. (bron: 013)
    Website: http://www.anathema.ws/ .

    ALBUM VAN DE MAAND
    Latte E Miele – Getzèmani
    Van “Passio Secundum Matthaeum – The Complete Work” (Black Widow, 2014)

    We hebben de afgelopen weken redelijk wat Italiaanse prog voorbij zien komen. Veel van de 'klassieke' bands zijn weer of nog actief. Zo ook Latte e Miele. Was er in 2009 al voorzichtig een nieuwe plaat in de originele bezetting, aangevuld met een extra lid die indertijd in de tweede bezetting van de band speelde. Nu verrast de band ons met een herbewerking van zijn debuutalbum. De klassieker “Passio Secundum Matthaeum”, oftewel Latte E Miele's versie van de Mattheus-Passie. Het is niet zomaar een kopie van het origineel geworden. De band heeft veel tijd besteed om er een waardige upgrade van te maken, waardoor het eindresultaat rijker en voller klinkt dan het origineel. Zo is er een zestal nieuwe composities toegevoegd en een aantal nummers licht verbouwd. Deze versie moet je dan ook beschouwen als een compleet nieuw album. Dat het symfonisch hoogstaande prog betreft wisten we al, deze versie scoort de extra punten met het koor. Er zijn dan ook vele muzikale vrienden van gelijkgestemde bands gevraagd mee te doen, waaronder leden van Jumbo, Osanna, Circus 2000, Pholas Dactylus, Il Tempio Delle Clessidre, New Trolls en Picchio Dal Pazzo. Deze verschillende vocalisten vertellen het passie-verhaal (wel in het Italiaans) wat soms overweldigend over kan komen, maar perfect past bij de grootsheid van het album. Daarom verdient het album ook de status 'Album Van De Maand Oktober'. We gaan verder waar we vorige week zijn gebleven met track 5 “Getzèmani”.
    Website: https://it-it.facebook.com/pages/LATTE-E-MIELE .

    ACTUEEL
    Barclay James Harvest - Ra
    Afkomstig van "Octoberon" (Polydor, 1976)

    In oktober 1976 bracht de Britse band Barclay James Harvest zijn achtste album uit: “Octoberon”. Na de vier albums voor het label Harvest, die goed ontvangen maar niet echt omarmd werden door het publiek, leek het tij met de overstap naar Polydor langzaam te keren. Het voorgaande album leverde Barclay James Harvest met de single “Titles” zowaar een klein hitje op, waarbij met name het succes op het Europese vasteland dat van het thuisland begon te overtreffen. “Octoberon” leverde dan wel niet echt een hit op, maar muzikaal zat de band wel nog steeds in een stijgende lijn. John Lees en Les Holroyd leverden het beste materiaal in jaren af, maar het was wijlen toetsenist Woolly Wolstenholme die ze op dit album overtrof. Zijn majestueuze song “Ra” is Wolstenholme's mooiste bijdrage aan het oeuvre van Barclay James Harvest.
    Website: http://www.bjharvest.co.uk/ .

    WERELD VOL MUZIEK
    Windchase - Lamb's Fry
    Afkomstig van "Symphinity" (Festival Records, 1977; heruitgave: Belle Antique Japan)

    Na het tweede album “Windchase” viel de Australische band Sebastian Hardie uit elkaar. Gitarist Mario Millo en toetsenist Toivo Pilt hadden er echter nog geen genoeg van en starten samen met een nieuwe ritmesectie de band Windchase die, zoals de naam al doet vermoeden, voortborduurt op de Sebastian Hardie-sound met misschien nog wat meer een Santana- en jazzrocksmaakje eraan toegevoegd. Dat laatste is met name goed te horen in het instrumentale “Lamb's Fry” van de hand van toetsenist Toivo Pilt, dat ook wel ietwat wegheeft van Camel ten tijde van “Rain Dances”.
    Website: http://www.mariomillo.com/ .

    WESTCOAST
    Crosby & Nash - Out Of The Darkness
    Afkomstig van "Whistling Down The Wire" (ABC Records, 1976; remaster: MCA Records)

    David Crosby & Graham Nash maakten als duo in de jaren 70 een drietal studio-albums dat door velen tot het beste wordt gerekend dat er in die tijd aan muziek kwam uit de West Coast-scene in Amerika. Beide heren zijn vocaal op de top van hun kunnen en ook zijn hun songs van uitzonderlijk hoog niveau. Album nummer drie, “Whistling Down The Wire”, verscheen in 1976 en zet de lijn voort van de vorige twee albums en kent een bijna orkestraal slot in “Out Of The Darkness”, een song die de heren samen schreven met hun toetsenist Craig Doerge. Het zou daarna liefst 28 jaar duren eer er weer een duo-album van de heren verscheen.
    Website: http://www.crosbynash.com/ .

    SLOTNUMMER
    Night Watch, The – The Black Cage
    Van “Twilight” (eigen beheer, 1997)

    Afgelopen week was het Canadese The Musical Box te bewonderen in ons land. Dit is een van de vele Genesis-coverbands die het oude werk eren. Een andere band die ook veelvuldig en zelfs onlangs nog ons land aan doet is het Italiaanse The Watch. Hoewel live eigenlijk ook een Genesis-tribute-act, maakt de band nog steeds albums met eigen werk. Voordat men echter tot een veredelde coverband transformeerde was The Night Watch een veelbelovende band die een zeer sterk debuutalbum produceerde. De drijvende kracht achter het debuut was gitarist Franceso Zago. Helaas viel deze line-up uit elkaar en bleef alleen zanger Simone Rossetti over die de band tot simpelweg The Watch omdoopte, maar nooit meer de magie van het debuut wist te vangen. Daarom maar weer eens een track van dat debuut “Twilight”: “The Black Cage”. De huidige tournee van The Watch voert de groep nog langs diverse plaatsen in Duitsland en België. Zie daarvoor de bandwebsite.
    Websites: http://www.progarchives.com/ (info over The Night Watch)
    en http://www.thewatch.it (website The Watch)
  •  
  • Sunday 05 Oktober 2014 Show No. 1113

    PRE-HISTORIE
    Still Life – Time
    Van “Still Life” (Vertigo, 1971 / Repertoire, 2006)

    Het legendarische label Vertigo heeft de progliefhebber veel juweeltjes gebracht, maar veel van de albums die het label in de begintijd uitbracht waren niet aan een groot publiek besteed. Natuurlijk was Black Sabbath de grote naam, en zo volgde een aantal bands in de voetsporen van Ozzy en co. Zo ook het obscure Still Life, dat in 1971 een zwaar door orgel gedomineerde plaat uitbracht. Tekstueel worden ook duistere kanten belicht, hoewel de muziek soms lichtvoetig is. Het oude Uriah Heep maar ook de eerste albums van Eloy zijn een referentie. Wie er precies speelden op het album bleef lang een mysterie, mede doordat het zeer slecht verkocht en het bij die ene plaat bleef. Pas in de jaren 90 kreeg het album de cultstatus die het nu heeft; de heren van Opeth roemen bijvoorbeeld de plaat en vernoemden zelfs een album naar Still Life.
    Website met meer info: http://pearlsofrock.republika.pl/stilllifeE.html .

    NIEUW
    Enchant - Here And Now
    Van "The Great Divide" (InsideOut, 2014)

    Elf jaar na "Tug Of War" is er eindelijk een nieuwe CD van de Amerikaanse band Enchant. Niet dat we in die tijd niets van leden van die band gehoord hebben. Zanger Ted Leonard hoorden we in Though Chamber en Affector én hij werd heel verrassend enkele jaren terug de nieuwe zanger van Spock's Beard. Toetsenist Bill Jenkins dook onlangs op als de opvolger van Dave Kerzner in Sound Of Contact. Maar de centrale man van Enchant was altijd Douglas Ott en hij is ook op "The Great Divide" de belangrijkste componist. Bovendien bespeelt hij naast zijn hoofdinstrument gitaar diverse andere instrumenten. Ook langjarig bassist Ed Platt is trouwens weer van de partij, naast drummer Sean E. Flanagan. Heeft die lange pauze tot een belangrijke stijlwisseling geleid? Nee, we horen een vertrouwd geluid: de emotionele zang van Leonard, over een bandsound die nog altijd zijn meeste invloeden haalt bij de Rush van begin jaren tachtig. De meeslepende gezongen stukken maken in ieder nummer wel ruimte voor behoorlijk enerverende gitaar- of toetsensolo's. In enkele nummers zelfs voor beiden. Op "Tug Of War" liet Enchant zich ook van een meer gedragen en atmosferische kant horen in prijsnummer "Comatose". Op "The Great Divide" komt slotnummer "Here And Now" daar nog het dichtst bij in de buurt. Het heeft een haast Bach-achtig intro door Ed Platts bas-arpeggio's.
    Website: http://www.enchantband.com/ .

    NIEUW
    Trioscapes - From The Earth To The Moon
    Van "Digital Dream Sequence" (Metal Blade Records, 2014)

    Onlangs verscheen weer eens een lijst met de top 100 van beste progressieve rockalbums aller tijden. Eén van de bands die nog nooit in ons programma te horen was, is Between The Buried And Me, waarschijnlijk omdat de muziek te veel naar metal neigt. Trioscapes is een zijproject van de bassist van die groep, Dan Briggs, waaraan eveneens producer Jamie King meewerkte, die albums van Between The Buried And Me produceerde. Samen met saxofonist/fluitist Walter Fancourt en drummer Matt Lynch maakten ze als Trioscapes in 2012 "Separate Realities", dat onlangs opgevolgd werd door "Digital Dream Sequence". De muziek heeft deels de brute energie van Between The Buried And me, gecombineerd met saxofoonflarden in de stijl van Van Der Graaf Generator en de ritmische complexiteit van King Crimson. "From The Earth To The Moon" is het meest aansprekende stuk van het album, vooral doordat de vaak overdonderende progmetaljazzrock hierin wordt afgewisseld door meer ambient-fragmenten met fraai dwarsfluitspel en elektronische, vibrafoon-achtige percussie.
    Website: https://www.facebook.com/trioscapes .

    NIEUW / LIVE-TIP
    Rothery, Steve - White Pass
    Van "The Ghosts Of Pripyat" (eigen beheer, 2014)

    Marillion-gitarist Steve Rothery werd in 2013 uitgenodigd om op het jaarlijkse Plovdiv Guitar Festival te komen spelen. Ter voorbereiding organiseerde hij een aantal schrijfsessies met bevriende gitarist Dave Foster, waar beiden zeer tevreden over waren. Nadat ook een toetsenist en ritmesectie waren geregeld in de vorm van Riccardo Romano, Leon Parr en Yatim Halimi, had men al snel het gevoel dat er iets bijzonders aan het ontstaan was. En zo groeide deze uitnodiging uit tot iets wat uiteindelijk dit instrumentale studio-album “The Ghosts Of Pripyat” is geworden. Het publiek in Plovdiv had indertijd alvast een voorproefje, en uiteindelijk ook wij, want dat concert is in maart al op DVD uitgebracht. De meeste nummers die op het album terecht zijn gekomen werden al gespeeld, maar zijn bij het opnemen in de studio nog wel veranderd. Zo zijn er bijv. extra partijen toegevoegd in enkele stukken, ingespeeld door niemand minder dan Steve Hackett en Steven Wilson. Toch is "White Pass", zonder die twee, wellicht een van de opmerkelijkste nummers, om de plotse sfeerwisseling op de helft, van atmosferisch naar een massief klinkend deel vol heerlijke gitaarsoli. Het artwork laat de spookstad Pripyat zien, in de buurt van Tsjernobyl en verlaten sinds de kernramp aldaar. Het is van de hand van Lasse Hoile, bekend van zijn werk voor Steven Wilson. Rothery komt met z'n band op 23 oktober naar De Boerderij in Zoetermeer en 24 oktober naar de Dru Cultuurfabriek in Ulft.
    Website: http://www.steverothery.com/ .

    NIEUW
    Marbin - Volta
    Afkomstig van "The Third Set" (MoonJune Records, 2014)

    De Israelisch-Amerikaanse jazzrockformatie Marbin is een paar keer eerder in ons programma voorbijgekomen, waarbij de band opviel met haar 'toegankelijke en afwisselende instrumentale jazzrock met de nodige folk-invloeden' en het feit dat zich onder de gastmuzikanten o.a. (ex)leden van de Pat Metheny Group bevonden. Het nieuwe album “The Third Set” is beduidend andere koek. Ten eerste omdat het een live-opname betreft en tweede omdat het energieniveau een behoorlijk tikje is opgeschroefd. Het sax/gitaarduo Danny Markovitch en Dani Rabin en de Amerikaanse ritmesectie Justyn Lawrence (drums) en Jae Gentile (bas) rocken bij vlagen heerlijk heftig, waarbij Rabins gitaarspel nog meer als in het verleden doet denken aan Jeff Beck. Dit album is een meer dan aangename verrassing waarbij het ook nog eens fijn is om te weten dat alle stukken op dit album compleet nieuw zijn en dus niet op de eerdere studio-albums staan.
    Websites: http://www.marbinmusic.com/
    en http://www.moonjune.com/MARBIN/ .

    NIEUW
    Threshold – The Box
    Van het album “For The Journey” (Nuclear Blast, 2014)

    “For The Journey”, het tiende album van Threshold, heeft alles wat je verwacht van een Threshold album. Opnieuw zijn er veel mooie harmonieën en melodieën te horen, wat de composities een lust voor het oor maakt. Liefhebbers van Threshold kunnen derhalve blindelings tot aanschaf overgaan. Het album is bereid volgens beproefd Threshold-recept en dat doen de heren prima. Een vlotte opener die richting het catchy refrein gas terugneemt, een meer dan tien minuten tellende 'epic' waar je je vingers bij af kunt likken en voor het overige nummers die rond de vijf minuten klokken. Dit alles gedragen door de toetsen van Richard West, de inmiddels overbekende riffs van Karl Groom en de verheven zang van Damian Wilson. Het zijn de ingrediënten die Threshold maken tot wat zij zijn. Kritische noot is echter wel dat het album regelmatig een herhaling van eerder Threshold-materiaal laat horen: denk daarbij aan de opbouw van de nummers, de melodieën, en ook de solo's. (naar Dirk de Boer van zware metalen.com)
    Website: http://www.thresh.net/ .

    LIVE-TIP
    Pendragon – As Good As Gold
    Van “The Masquerade Overture” (Toff Records, 1996)

    Pendragon is één van de pioniers van de Britse neoprog-beweging die begin jaren tachtig sterk op kwam zetten. De band werd in 1978 opgericht door Nick Barrett. Vergelijkingen met Genesis en Marillion werden al snel gemaakt. Met het album “The Jewel” (1985) zet de band zich definitief op de kaart. De band bestaat naast oprichter Nick Barrett uit toetsenist Clive Nolan (tevens bekend van Arena, Shadowland en Caamora), drummer Craig Blundell en bassist Peter Gee. “The Masquerade Overture” is misschien wel Pendragons mooiste album of zoals Robert Haagsma van Lust For Life schrijft: “filosofische teksten worden gedragen door weelderige klanken, voortgebracht door een erg sterk musicerende band. Wie kennis wil maken met de wondere wereld van Pendragon hoeft niet verder te zoeken." Op zaterdag 11 oktober speelt Pendragon in De Boerderij in Zoetermeer. De band presenteert daar een spiksplinternieuw album: “Men Who Climb Mountains”. Het voorprogramma wordt verzorgd door zanger/gitarist Gary Chandler van de Britse groep Jadis.
    Website: http://www.pendragon.mu/ .

    LIVE-TIP
    Scorpions – In Trance
    Van het album “In Trance” (RCA, 1975)

    De van The Scorpions bekende gitarist Uli Jon Roth viert zijn 40 jarige jubileum op zaterdag 11 oktober bij NAXT stage. Uli Jon Roth is een multi-instrumentalist en componist, maar daarnaast ook schilder, dichter en filosoof. Een kunstenaar in hart en nieren, kan wel gezegd worden. Zijn optreden bestaat uit een complete set van zijn tijd bij The Scorpions (van 1973 tot 1978) en daarnaast nummers van zijn solo-albums, die hij nog nooit eerder live heeft gespeeld. “In Trance” is het derde studio album van The Scorpions, uitgebracht in 1975. Het album was niet zoals de twee voorgaande platen gevuld met progressieve Krautrock, maar ging meer richting de hardrockstijl, waarmee de band later wereldwijde successen zou krijgen. De Uli Jon Roth 40th Anniversary Scorpions Revisited Tour is op 11 oktober, dus zaterdag aanstaande, te aanschouwen in Naxt Stage.
    Website: http://www.ulijonroth.com/ .

    NIEUW
    Louveton (Jean-Pierre) / JPL - Le Dernier Souffle De Vent
    Van "Deux Mil Quatorze (MMXIV)" (Quadriphonic, 2014)

    Nemo-voorman Jean-Pierre Louveton houdt er blijkbaar van om wat verwarring te strooien. Want moeten wij zijn solowerk nu rangschikken onder zijn initialen JPL of onder zijn volledige naam? En heet zijn vijfde solo-album nu voluit geschreven "Deux Mil Quatroze" of ditzelfde getal, 2014 dus, op z'n klassiek-Romeins geschreven als MMXIV? Het is in ieder geval een harde werker. Bij Nemo speelt hij immers al een belangrijke rol, maar op zijn solo-albums speelt hij het leeuwendeel. Hij wordt vooral op zanggebied geholpen. Zo is hier de warme stem van Lazuli-zanger Dominique Leonetti hier weer eens te horen (die leende zijn stem ook al aan bijv. het solo-album van RPWL-voorman Yogi Lang). Ook is Nemo-toetsenist Guillaume Fontaine te horen in een gastrol. Heel ver van Nemo ligt de muziek eigenlijk niet af. Misschien wat minder symfonisch en de folkinvloeden die op de laatste Nemo doorsijpelen ontbreken sowieso helemaal. Het door Leonetti gezongen "Le Dernier Souffle De Vent" is niet het enige nummer waarin de invloed van de rustiger kant van Dream Theater zich laat gelden. Het hoofdthema van het lied lijkt zelfs op dat van "Metropolis".
    Website: http://www.jplouveton.com/home-2/ .

    ALBUM VAN DE MAAND
    Latte E Miele – Introduzione
    - Il Giorno degli Azzimi
    - Ultima Cena
    - Il Pane e il Sangue dell'Alleanza
    Van “Passio Secundum Matthaeum – The Complete Work” (Black Widow, 2014)

    We hebben de afgelopen weken redelijk wat Italiaanse prog voorbij zien komen. Veel van de 'klassieke' bands zijn weer of nog actief. Zo ook Latte e Miele. Was er in 2009 al voorzichtig een nieuwe plaat in de originele bezetting, aangevuld met een extra lid die indertijd in de tweede bezetting van de band speelde. Nu verrast de band ons met een herbewerking van zijn debuutalbum. De klassieker “Passio Secundum Matthaeum”, oftewel Latte E Miele's versie van de Mattheus-Passie. Het is niet zomaar een kopie van het origineel geworden. De band heeft veel tijd besteed om er een waardige upgrade van te maken, waardoor het eindresultaat rijker en voller klinkt dan het origineel. Zo is er een zestal nieuwe composities toegevoegd en een aantal nummers licht verbouwd. Deze versie moet je dan ook beschouwen als een compleet nieuw album. Dat het symfonisch hoogstaande prog betreft wisten we al, deze versie scoort de extra punten met het koor. Er zijn dan ook vele muzikale vrienden van gelijkgestemde bands gevraagd mee te doen, waaronder leden van Jumbo, Osanna, Circus 2000, Pholas Dactylus, Picchio dal Pozzo Il Tempio Delle Clessidre, New Trolls en Picchio Dal Pazzo. Deze verschillende vocalisten vertellen het verhaal van de passie (wel in het Italiaans) wat soms overweldigend over kan komen, maar perfect past bij de grootsheid van het album. Daarom verdient het album ook de status 'Album Van De Maand Oktober'. We gaan luisteren naar de eerste 4 nummers van het album.
    Website: https://it-it.facebook.com/pages/LATTE-E-MIELE .

    HERUITGAVE / LIVE-TIP
    Enid, The - Sky Boat Song
    Van "Touch Me" (Pye Records, 1979 / Belle Antique Records / Operation Seraphim, 2013)

    In 1979 verhuisde de Britse band The Enid van het kleine label BUK naar het grote Pye Records. Hetzelfde jaar bracht de band zijn derde album “Touch Me” uit, muzikaal misschien wel een van de meest complexe albums uit de Enid-discografie. In die tijd bracht de band ook een aantal singles uit met tracks die verder op geen enkel album stonden; dit alles in een poging om het noodlijdende Pye Records een hit te bezorgen. Het album “Touch Me” staat al een aantal jaar op de nominatie op opnieuw door de band uitgebracht te worden in een geremasterde versie, maar helaas houdt een zich voortslepende rechtzaak dit voorlopig tegen. De remaster is al wel gemaakt door Max Read van The Enid. Om die op CD te bemachtigen dient u wel wat dieper in de buidel te tasten want hij is alleen in Japan uitgebracht via Belle Antique. Op deze schitterend klinkende versie zijn ook een aantal van die single-tracks uit die tijd toegevoegd, waarbij The Enids symfonische bewerking van de folksong “The Skye Boat Song” er wel erg uitspringt. Overigens is The Enid volgende week zaterdag, 18 oktober, live te aanschouwen in The Spirit Of 66 in Vervier. Op 4 april volgend jaar is de groep te aanschouwen op het Progdreams Festival in De Boerderij te Zoetermeer.
    Website: http://www.theenid.co.uk/ .

    MODERN CREATIVE
    Metheny Group, Pat - Praise Afkomstig
    van "The First Circle" (ECM, 1984)

    Het album “The First Circle” was een bijzonder album voor de Pat Metheny Group. Het was het eerste album in de bezetting die in zijn basis tot ver in de jaren 90 bij elkaar zou blijven en een reeks albums zou afleveren die tot de meest toegankelijke categorie in het omvangrijke groepsoeuvre zouden gaan behoren. Het is ook het album met misschien wel het vreemdste eerste nummer ooit op een Pat Metheny Group-album, “Forward March”, dat in zijn dissonantie en tegendraadsheid wel een ode aan de Amerikaanse componisit Charles Ives lijkt te zijn. Maar “The First Circle” was ook het laatste album dat de groep maakte voor het label ECM, wat gezien de toegankelijke muzikale koers ook niet zo verwonderlijk is. En dan is er het laatste nummer van het album dat ons op een of andere manier een beetje doet denken aan Focus. Het zit hem in de gebruikte akkoorden en het orgeltje dat in het begin opduikt, maar de vergelijking verdwijnt zodra de woordeloze vocalen opduiken en Metheny nog zo'n herkenbare guitarsynth solo uit de mouw schudt.
    Website: http://www.patmetheny.com/ .

    FOLKPROG
    Horslips – 2nd Movement-Goltraí: The Pursuit Of Diarmaid And Grainne)
    1) Warm Sweet Breath Of Love
    2) Fantasia (My Lagan Love)
    3) King Of Morning, Queen Of Day
    Van "The Book Of Invasions - A Celtic Symphony" (DJM, 1976 / Edsel Records, 2000)

    Het Ierse Horslips werd in 1970 opgericht en is na 44 jaar nog steeds 'alive and kicking'. Zondag 26 oktober treedt de band op in Belfast. "The Book Of Invasions - A Celtic Symphony" was in 1976 het zevende album van deze progressieve folkrockers, die een stijl hanteren die ietwat in die van het Jethro Tull van die jaren ligt. Groot verschil is wellicht dat Horslips meer gebruik maakt van traditionals als basis voor de composities. Dat is goed te horen in het tweede deel van deze plaat.
    Website: http://www.horslips.ie/ .
  •