Uitzending Terugluisteren

OPENER
Pineapple Thief, The - Sense Of Fear
Van "Magnolia" (Kscope, 2014)

"Magnolia", Het dit jaar verschenen album van The Pineapple Thief, is een album met meerdere gezichten. Zo zijn er enkele niet te moeilijke poprocknummers. Maar er is ook plaats voor meer gedragen, melancholiek werk, waar we Bruce Soord en z'n mannen eigenlijk veel krachtiger in vinden... Die songs krijgen ook nog eens gloedvolle arrangementen met een voorname rol voor een 14-koppig strijkersensemble.
Website: http://pineapplethief.com/ .

NIEUW
Enid, The - One And The Many (live)
Van “En Conciert à Crescendo” (Operation Seraphim, 2014)

En zo was er opeens een nieuwe Enid-DVD dan wel -Blu-Ray. Afgelopen jaar speelde de band op het Crescendo-festival in Frankrijk, waar een camera ploeg aanwezig was om het een en ander vast te leggen. Wat bleek: zowel de geluids- als beeldopnamen waren zó goed, dat het om een release schreeuwde. En zo is er vlak voor kerst een leuk cadeau voor de fans. We gaan luisteren naar “One And The Many”, oorspronkelijk afkomstig van het meest recente volwaardige The Enid-album “Invicta”.
Website: http://www.theenid.co.uk/ .

NIEUW
Barracuda Triangle - Strom
Van "Electro Shock Therapy" (Reingold Records, 2014)

Barracuda Triangle bestaat uit bassist Jonas Reingold, toetsenist Tomas Bodin en drummer Felix Lehrmann. De goede verstaander heeft in de gaten dat dit dus The Flower Kings betreft, minus gitarist Roine Stolt en zanger Hasse Fröberg. Nu zijn er nogal wat bands en projecten waarin meerdere leden van The Flower Kings óók samenspelen en vaak is er toch in zekere tot behoorlijke mate de sound van de moederband in terug te horen. Het is daarom wel zo verfrissend dat dat bij Barracuda Triangle nauwelijks het geval is. Stilistisch brengt "Electro Shock Therapy" diverse gradaties van de mengvorm instrumentale symfonische rock en jazzrock. Buiten zang is ook nauwelijks een gitaar te horen, maar Reingolds vaak fretloze basgitaar en Tomas Bodins afwisselende keyboardspel bieden zoveel melodie en karakter, dat je dat niet mist. Intrigerend is daarbij hoe het trio met dynamiek omgaat. Er zijn passages die haast ambientesk of soundtrack-achtig aandoen, daar staan drukke en heftige jazzrockpassages tegenover, alsmede pompeuze symfonische passages, waarin Bodins massieve orgelspel je omverblaast. En dat kan allemaal in één nummer gebeuren. "Strom" laat dat in volle glorie horen.
Website: http://shop.textalk.se/ .

NIEUW
Hangover Paradise - Army Of The Innocent
Van "Mirrors" (AYL Records, 2013)

Hangover Paradise bestaat uit 6 ervaren muzikanten die hun sporen in de Drentse muziekscene allang hebben verdiend. Zeker toetsenist Peter Zwerus is ook geen onbekende in het nationale muziekcircuit, zij het dat hij daar vooral als tekstschrijver bekendheid geniet. Zo werkte hij bijvoorbeeld met Ton Scherpenzeel samen voor Kinderen Voor Kinderen. Met producer Dick Kemper, de oud-bassist van Vandenberg, werd het album "Mirrors" in diens Doetinchemse studio opgenomen. Kempers oude Vandenberg-maat Bert Heerink verzorgt hier en daar achtergrondzang en schreef een uitnodigende hoestekst. "Mirrors" verscheen overigens al in 2013, maar was aan onze aandacht ontsnapt. Totdat Progwereld deze week een lovende recensie publiceerde... Meteen al bij het openingsnummer hoor je dat hier mannen aan het werk zijn die van verzorgde muziek houden. De nummers zitten muzikaal doordacht in elkaar, klinken als een klok en hebben teksten zonder clichés die ergens over gaan. En de heren kijken er wel voor uit dat het te klinisch wordt. In zowel zang als spel zit gevoel, en er is ruimte voor meeslepende, maar compact gehouden instrumentale gedeelten. Belangrijkste referentie die weerklinkt is Kayak. Dat hoor je ook goed aan "Army Of The Innocent": zowel aan de muzikale structuur, die Scherpenzeliaans aan doet, als aan de fraaie gitaarmelodie, van het kaliber van "When Hearts Grow Cold" van "Close To The Fire". De spannende opbouw sluit aan bij de actuele tekst, die handelt over het lot van kindsoldaten.
Website: http://www.hangoverparadise.nl/ .

NIEUW
Demians - Swan Song
Van "Mercury" (Ambersen Recordings, 2014)

Demians is een eenmansproject van Fransman Nicolas Chapel, die met "Mercury" zojuist een derde album heeft afgeleverd. Het debuut "Building An Empire" liet overduidelijke Porcupine Tree- en Riverside-trekjes horen, opvolger "Mute" (2010) schoof met zijn ruigere sound wat meer op richting metal. De prog-invloeden waren toen al verminderd en dat proces heeft zich voortgezet op "Mercury", dat eerder stevige alternative rock en grunge als grootste invloed lijkt te hebben. Smashing Pumpkins en Soundgarden lijken sporen te hebben nagelaten. Tot het contemplatieve "Swang Song" klinkt, met een zangmelodie die refereert aan Radioheads "Everything In Its Right Place" (van "Kid A"), aangelengd met het titelnummer van Steven Wilsons "The Raven That Refused To Sing", met uiteindelijk een toch weer behoorlijk grungy climax.
Website: http://www.demians-music.com/en/landing/ .

NIEUW (VOOR XYMPHONIA)
Soup - Namdalsvalsen
Afkomstig van "Duun" (Soupsound Records, 2013)

De laatste tijd schenken we de nodige aandacht aan een groep die al aantal jaren actief is maar nu pas op onze radar is terecht gekomen. Het gaat om de Noorse band Soup, welke ooit begonnen is als een eenmansproject van multi-instrumentalist Erlend Aastad Viken. Na het debuut in 2006 evolueerde Soup zich naar een volledige band met als resultaat “Children of E.L.B.” in 2010. Drie jaar later zou dat album maar liefst twee opvolgers krijgen “The Beauty Of Our Your” en “Duun”. Aan die eerste besteden we binnenkort zeker ook aandacht maar het is “Duun” dat we nu voor het voetlicht laten treden. Het is om meerdere redenen een opmerkelijk album. Ten eerste omdat dit weer een volledig door Erlend Viken zelf geschreven, ingespeeld en geproduceerd album is. Het geheel heeft ook een zo veel mogelijk akoestisch karakter, in tegenstelling tot de reguliere Soup- albums. Ten tweede is het een album dat geïnspireerd is door één van de belangrijkste Noorse schrijvers, Olav Duun. Het is gevuld met muziek en teksten geïnspireerd door de sferen, stemmingen, gebeurtenissen en personen uit Duuns werk als ook de geboortestreek van Soups Erlend Viken. Het resultaat is een bijzonder sfeervolle mengeling van folk en symfonische postrock.
Website: http://www.soupband.com/ .

IN HET NIEUWS
Hackett, Steve - Star Of Sirius
Afkomstig van "Voyage Of The Acolyte" (Charisma, 1975)

Onlang bracht Steve Hackett de eerste details naar buiten over zijn activiteiten in 2015. In het voorjaar zal zijn nieuwe rockalbum “Wolflight” verschijnen, de opvolger van het sterke “Beyond The Shrouded Horizon” uit 2011. Zijn vaste live-band is wederom op dit album te horen, inclusief Nick Beggs op bas en stick, maar ook Chris Squire van Yes levert aan één track een bijdrage. Vervolgens zal hij later in het jaar op tournee gaan onder de noemer 'From Acolyte To Wolflight', een tournee waarvan tot op heden alleen nog maar data in oktober in het Verenigd Koninkrijk bekend zijn gemaakt. Het is geen verrassing, gezien de titel van de tournee, dat er veel van Hacketts solodebuut “Voyage Of The Acolyte” te horen zal zijn, een album dat volgend jaar oktober zijn 40-
jarig jubileum viert. Website: http://www.hackettsongs.com/ .

OPENER / KERST
Prog World Orchestra, The – Frankincense
Van “A Proggy Christmas” (Radiant Records, 2012)

Wat krijg je als je een aantal topsymfomuzikanten een progkerstalbum laat maken? Dat ga je zo beluisteren het album “A Proggy Christmas” van The Prog World Orchestra. Brein achter dit kerstproject is Neal Morse (ex-Spock's Beard, Transatlantic) en aan het album werkten Mike Portnoy (ex-Dream Theater, Transatlantic), Steve Hackett (ex-Genesis), Roine Stolt (The Flower Kings, Transatlantic), Steve Morse (Dixie Dregs, Deep Purple) en Pete Trewavas (Marillion, Transatlantic) mee. Naast een kerstversie van de Edgar Winter-klassieker “Frankenstein” zijn vooral kersttraditionals onder handen genomen. Zoals “Little Drummer Boy” en “Joy To The World”.
Website: http://www.radiantrecords.com .

ALBUM VAN DE MAAND
Opeth - Faith In Others
Afkomstig van “Pale Communion” (Roadrunner Records, 2014)

Wat een geweldig album, de nieuwe Opeth, “Pale Communion”. Eigenlijk komen alle facetten van wat voor ons progressieve muziek inhoudt aan bod. Melodie, bombast, tempwisselingen, epische stukken, rustige dromerige, geweldige zang, mooie gitaarsoli... kortom: in ieder geval voor Aldwin is het de absolute nummer 1 van dit jaar tot nu toe. Met "Pale Communion" lijkt de Zweedse groep Opeth definitief afscheid genomen te hebben van de metal. Waar op voorganger "Heritage" nog passages in metalstijl waren te vinden, zul je op "Pale Communion" vergeefs speuren naar een grunt, riff of power chord. Nu horen we dynamische composities, vaak met meerdere secties, met akoestische gitaartokkels, meerstemmige zang, lyrische gitaarsoli, warme Hammond en heerlijk losjes gespeelde drums. Opeth-opperhoofd Mikael Akerfeldt is niet alleen verantwoordelijk voor alle composities, maar ook voor de weldadige productie. Kameraad Steven Wilson was deels betrokken bij de engineering en levert achtergrondvocalen. Dave Stewart schreef een strijkersarrangement. En zijn duidelijk aanwezig in het slotnummer van het album, “Faith In Others”, door Steven Wilson omschreven als de beste song die Akerfeldt tot nu toe heeft geschreven.
Website: http://www.opeth.com/ .

NIEUW / KERST
Marillion - Little Saint Nick
Van “A Collection Of Recycled Gifts” (Racket, 2014)

Een heuse kerst-CD van Marillion! Op dit 11 tracks tellende album heeft Marillion alle kerstnummers die op de tot nu toe uitgebrachte gratis fanclub-CD's stonden verzameld tot een volwaardig album. Ook de nieuwste aanwinst “Happy Xmas (War Is Over)” ontbreekt niet. Zoals de goede traditie betaamd, is dit nummer ook gemarillionificeerd. We gaan echter nu luisteren naar een oudere track, “Little Saint Nick”, dat in 2008 werd opgenomen en een kerst-bewerking is van een van de nummers van “Happiness Is The Road” (je mag zelf raden welk nummer). Overigens gaat een deel van de opbrengst van dit album naar een goed doel: het Teenage Cancer Trust.
Website: www.marillion.com .

NIEUW / KERST
Alice - Christmas
Van "Weekend" (Arecibo, 2014)

"Weekend" is als we het goed hebben bijgehouden het 19de (!) album van Carla Bissi, beter bekend als Alice. Hoewel ze bij het grote publiek vooral bekend is om haar bijdragen aan het Eurosongfestival en San Remo, weten liefhebbers van progressieve rock haar samenwerkingen met musici uit dat genre te waarderen. Op de nieuwe plaat is Steve Jansen van onder andere Japan niet meer te horen. Wel is er een terugkeer van trompettist Paolo Fresu. De muziek is over het algemeen relaxt, met mooie keyboardsounds, subtiele computerritmes, smaakvolle gitaren en natuurlijk die wonderschone stem. Naast een herbewerking van een nummer van "Park Hotel" en een cover van een Françoise Hardy-compositie, valt vooral de bewerking van de non-albumtrack "Christmas" van The Blue Nile op. Het nummer werd door die band pas op de deluxe editie van "Hat" officieel uitgebracht.
Website: http://www.alice-officialwebsite.com/ .

NIEUW / KERST
Kilminster, Dave - Messiah
Van "...and THE TRUTH will set you free..." (Killer Guitar Records (= eigen beheer), 2014)

Na de gigantische tour met Roger Waters' “The Wall” had Dave Kilminster dermate veel inspiratie dat hij direct aan een nieuw project begon. Het resultaat is het onlangs verschenen soloalbum "...The Truth Will Set You Free..." (hoewel de hoes alleen THE TRUTH in kapitalen plaatst...). Het is de opvolger van "Scarlet" uit 2007 dat in 2012 als "Scarlet - The Directors Cut" opnieuw werd uitgebracht. Was die plaat vooral een staalkaart van de gitarist die ook met onder andere John Wetton en Keith Emerson speelde, “The Truth” is een consistent, modern classic rockalbum. De gitaarpartijen worden gedoseerd over de composities verdeeld, de koortjes van Kilminster zelf, zijn om door een ringetje te halen en een strijkkwartet zorgt voor symfonisch getinte momenten. Zoals de titel al aangeeft is "Messiah" een ode aan de man wiens geboorte binnenkort gevierd wordt. Het is één van de vele hoogtepunten van deze erg smakelijke, gitaargeoriënteerde plaat.
Website: http://www.davekilminster.com/ .

NIEUW
Fuzzbee - Oooh Baby
Van "Dreams And Other Living Things" (eigen beheer, 2014)

Wie de biografie van Fuzzbee Morse op zijn website leest, zal het gevoel hebben in een muzikale versie van Forrest Gump terecht te zijn gekomen. De lijst met namen waarmee hij heeft gespeeld is haast oneindig, waarbij het niet de minsten zijn die zijn talenten onderkenden. Frank Zappa, Jean-Luc Ponty, Bono, Peter Gabriel en Joe Zawinul zijn maar enkele van de musici die zijn pad kruisten. Niet vreemd dus dat de zich Fuzzbee noemende multi-instrumentalist Tony Levin, Jerry Marotta en David Sancious kon strikken voor zijn solodebuut "Dreams And Other Living Things". Verwacht echter geen progressieve rock. De muziek ligt eerder in het verlengde van Steely Dan met af en toe soulvolle, jazzrockende of heavy momenten. "Voodoo Child (Slight Return)" wordt zelfs gecoverd. Onze keuze valt, gezien het kindeke Jezus, op het treffend getitelde "Oooh Baby", hoewel we niet de indruk kregen dat het over de Messias van Kilminster gaat. Het soulvol gezongen stuk heeft echter een heerlijke synthesizerbegeleiding van Sancious, die wel wat weg heeft van de bijdrage van Steve Winwood op John Martyns "One World".
Website: http://www.fuzzbee.com/ .

KERST
Big Big Train - British Racing Green
Afkomstig van "Far Skies Deep Time" (English Electric Recordings, 2010)

De naam Big Big Train roept bij de vaste Xymphonia-luisteraars waarschijnlijk associaties op met ambachtelijke, tot in de puntjes uitgewerkte Britse symfo. Maar de band heeft ook melancholieke popkant, zoals die in het verleden goed te horen was op het album “English Boy Wonders”, maar ook in het bij deze tijd van het jaar passende “British Racing Green”, zoals die te vinden valt op het album “Far Skies Deep Time” uit 2010. Dit had zo op een album van The Blue Nile of Deacon Blue kunnen staan.
Website: http://www.bigbigtrain.com/ .

SLOTNUMMER
Ten Point Ten - O Holy Night
Van "12 25" (eigen beheer, 2003)

Kerstmuziek, maar dan wel in de vorm van rasechte symfo, in een kerstjasje. Ten Point Ten (TPT) is een groep ervaren muzikanten die in kleine christelijke kring concerten geeft; de groep is niet bekend buiten Amerika. TPT bracht in 2000 een kerst-EP uit en vervolgens in 2003 een volledig kerstalbum, “12 25” (ofwel de datum van Kerstmis). Op dit album is een mix van origineel en klassiek kerstmateriaal te vinden in de stijl van groepen als Yes, Genesis en Spock's Beard. …Én Pink Floyd, wat u zult merken bij het beluisteren van “O Holy Night”. Het is het ultieme prog-kerstalbum, waardoor het feest een waar Progmas wordt.
Website: http://www.therecordlabel.net/ .

HERUITGAVE
Trace - Witches' Dance / Surrender
Van "The White Ladies" (Vertigo, 1976 / Pseudonym, 2014)

Trace was de band die toetsenvirtuoos Rick van der Linden oprichtte na het uiteenvallen van Ekseption, in 1974. De drie albums van Trace zijn nu door Pseudonym heruitgebracht met veel bonus-tracks en informatieve, door Wouter Bessels geschreven boekwerkjes. De eerste bezetting van Trace bestond naast Van der Linden uit bassist Jaap van Eik (ex-Cuby + The Blizzards) en drummer Pierre van der Linden (ex-Focus). Een jaar later werd Ian Mosley de drummer - juist: de man die we nu kennen van Marillion. Weer een jaar later viel die bezetting uit elkaar, voornamelijk omdat Van Eik en Mosley van optredens afhankelijk waren voor hun inkomen, maar Van der Linden, die binnengelopen was door het succes van Ekseption, niet. Het derde album "The White Ladies" werd dan ook aangekondigd door Van der Linden als het eerste album volgens een nieuwe Trace-formule, met een wisselend muzikantencorps. Het zou trouwens meteen het laatste blijken te zijn, waar in dit geval aan mee gewerkt werd door enkele ex-Ekseption-medemuzikanten. Het is trouwens ook het enige Trace-album waar we in Xymphonia nog nooit aandacht aan hebben besteed, dus pikken wij "The White Ladies" uit deze drie heruitgaves. Het is een conceptalbum over de Gelderse legende 'De witte wieven', waarbij de muziek af en toe onderbroken wordt door de vertelstem van Harry Schäfer. Opvallend is dat dit het eerste album is waar Van der Linden zijn, toen 'state-of-the-art', Yamaha GX 1 'dream machine'-synthesizer op gebruikt. Van dit bakbeest zijn er maar weinig gemaakt. Bekende gebruikers waren verder: Keith Emerson, Stevie Wonder en Benny Andersson.
Website Pseudonym: http://centertainment.nl/?productid=95
Officiële Rick van der Linden-website: http://www.ekseption.eu/ .

NIEUW
Anima Morte - Wakeless
- Halls Of Death
Afkomstig van "Upon Darkened Stains" (Transubstans Records, 2014)

Het Zweedse Anima Morte heeft met “Upon Darkened Stains” onlangs zijn derde album uitgebracht. Muzikaal is er niet gek veel veranderd, maar er zijn wel wat andere accenten geplaatst. We horen nog steeds heerlijke retro-prog, geïnspireerd door de klassieke Italiaanse proghorrorsoundtracks. Nog steeds wordt er gebruik gemaakt van een indrukwekkend arsenaal aan analoge toetseninstrumenten, maar nu ligt het accent wat meer op gevarieerd akoestisch en elektrisch gitaarspel. Net als op voorganger “The Nightmare Becomes Reality” uit 2011 is ook ex-Änglagård-drummer Mattias Olsson weer betrokken als gastmuzikant en producer. Ook fluitist Ketil Vestrun Einarsen (bekend vanWhite Willow en Kaukasus) is op dit album te gast, onder andere in de afsluiter van het album “Halls Of Death”.
Website: http://www.animamorte.com/ .

NIEUW / MONUMENT
Regal Worm – The King Of Sleep (Parts 1 to 5)
Van "Neither Use Nor Ornament (A Small Collection Of Big Suites)" (Quatermass, 2014)

"Een door Alice In Wonderland geïnspireerde bewerking van King Crimsons “21st Century Schizoid Man”, uitgevoerd door een psychedelisch folkrockorkest onder aanvoering van Mike Pinder, Van Der Graaf Generator-saxofonist David Jackson en Syd Barrett. Sixties pop, symfonische rock, folk, rockmusicals, (free)jazz en psychedelische rock zijn hierbij enkele van de gebruikte ingrediënten." Zo werd begin dit jaar "Use And Ornament", het debuut van Regal Worm omschreven. Met de opvolger "Neither Use Nor Ornament (A Small Collection Of Big Suites)" verkent bandleider Jarrod Gosling minder uiteenlopende stijlen, maar een heerlijk hutspot blijft het wel. Zo hebben met name de Mellotron en andere antieke toetseninstrumenten weer een prominente plek. Vooral het freejazz-element is nagenoeg verdwenen, wat ervoor zorgt dat het geheel melodieuzer overkomt. Het zogenaamde mini-album, dat toch nog ruim 48 minuten klokt, bevat twee 18 minuten lange epossen, de "Big Suites" uit de titel. Daartussen in zitten drie korte stukken. De bombastische fragmenten hebben overeenkomsten met het dit jaar verschenen debuut van Kaukasus, terwijl de ietwat jaren zestig meerstemmige zang af en toe doet denken aan Efterklang. Al met al een avontuurlijk progressief rockalbum. Xymphonia zou Xymphonia niet zijn als niet we voor één van de twee symfonieën gekozen zouden hebben.
Website: http://regalworm.com .

HERUITGAVE
Kestrel - Part Of The Machine
Van “Kestrel” (Cube, 1975 / Belle Antique, 2014)

We hebben in het verleden al eens wat van de obscure Britse band Kestrel gedraaid, nu hebben we weer een aanleiding: dit jaar is een mooi verzorgde nieuwe editie verschenen op het Japanse label Belle Antique. Jarenlang was deze band in obscuriteit gehuld en was er weinig over bekend. Nu worden we zowaar getrakteerd op een bonus-CD met onuitgebrachte nummers en alternatieve versies. De muziek van de band ligt in het verlengde van tijdgenoten als Fantasy, Fruupp of Spring. Gitarist Dave Black is verantwoordelijk voor het leeuwendeel van de muziek, en naast heerlijk gitaarspel is de plaat doorspekt met lekker Mellotron-spel. Het bonusmateriaal ligt in de lijn van het album hoewel iets compacter van karakter. Overigens zal het album ook op Esoteric Recordings worden heruitgebracht met het bonus materiaal. Gitarist Black werd na zijn Kestrel-tijd lid van Bowie's begeleidingsband The Spiders en later van de band Goldie.
Meer info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=1361 .

IN HET NIEUWS
Grobschnitt - Du Schaffst Das Nicht
Van “Merry-Go-Round” (Brain, 1979/1998)

Al een tijd gonsde het dat de complete back-catalogue van Grobschnitt voor een laatste keer geremasterd op CD zal verschijnen. Eroc is het laatste jaar bezig geweest om de banden op te poetsen. De 14 albums zullen tot aan de rand opgevuld zijn met bonusmateriaal en van drie titels zal zelfs een mooie dubbel-CD verschijnen. Voor wie alles compleet wil hebben, komt er een gelimiteerde box met alle albums, genaamd “79:10” (want zo lang duren alle CD's nu – de maximale lengte van een CD). Als het goed is verschijnen zowel box als remasters eind februari 2014. Wij grijpen terug naar de opvolger van het succesvolle “Rockpommels Land”, met een nummer van “Merry-Go-Round”.
Websites: http://www.eroc.de/
en http://www.grobschnitt-band.de/ .

HERUITGAVE
Sky - Vivaldi
Van "Sky 2" (Ariola, 1980; Expanded And Remastered 2 Disc Edition: Esoteric Recordings, 2014)

De Brits-Australische band Sky is opgericht in 1979 door klassiek gitarist John Williams, bassist Herbie Flowers (bekend van héél veel sessiewerk en mede-oprichter van Blu Mink), toetsenist Francis Monkman (Curved Air), drummer Tristan Fry (slagwerker in klassieke orkesten en sessiewerk voor o.a. John Martyn) en gitarist Kevin Peek (ook al zo'n sessiebeest, o.a. voor Blue Mink). Sky had in een tijd dat je dat eigenlijk niet zou verwachten, namelijk die van punk en New Wave, veel succes met zijn mix van klassieke en rockmuziek. Net als voorgangers als Ekseption en ELP bestond een deel van het repertoire uit adaptaties van klassieke werken. Wat Sky onderscheidde, was dat twee leden echt professioneel carrière hadden gemaakt in de klassieke wereld, wat je toch bij vlagen in de muziek terughoort. Esoteric Recordings is met een heruitgaveprogramma begonnen, waarbij de CD's zijn geremasterd, uitgebreid met bonustracks én een DVD met BBC-opnamen. De eerste twee zijn al uit, het derde en vierde album volgen in de laatste week van januari 2015. Vorige week hadden we aandacht voor het eerste album, nu stippen we het tweede aan. Opvallend is dat op dit album voor de leden lange min of meer solo-spots zijn ingericht - vaak geen teken van grote bandcohesie, maar Sky hield het na "Sky 2" toch nog wel even uit. Het album leverde een hit op met een haast disco-achtige bewerking van Bachs "Toccata". Wij kiezen voor het speelse "Vivaldi", dat thema's leent van de componist waarnaar het vernoemd is.
Websites: http://plum.cream.org/sky/ (fansite)
en http://www.cherryred.co.uk/shopexd.asp?id=4866 (labelsite).

CONCERTNIEUWS / 30 JARIG JUBILEUM
Camel - West Berlin
Van “Stationary Traveller” (Decca, 1984 /Esoteric Recordings, 2009)

Alweer 30 jaar geleden kwam het laatste album dat Camel voor Decca maakte uit. Dit “Stationary Traveller” zette de lijn van de voorganger “The Single Factor” door naar een meer compacte sound. Het verschil zit hem in dat alle nummers staan als een huis en dat er nu een overkoepelend thema is: ontsnapping, waarbij de voormalige DDR voornamelijk de plaats van actie is. Na een tijd met vervroegd pensioen te zijn geweest en na een moeilijk periode van ziekte, verraste Andy Latimer en Co. ons met een terugkeer naar het live-podium en beloofde dit niet bij een eenmalig retour te houden. En nu bereikt ons het blijde nieuws dat de band op een van de avonden van de tiende editie van The Night Of The Prog staat op de Loreley Freilichtbuhne. Wij zullen er in ieder geval bij zijn. Het belooft een dierlijk festival te worden, met ook Fish en Beardfish toegevoegd aan de line-up. Wat dat betreft zouden Pavlov's Dog en Porcupine Tree in die reeks passen. Of om bij deze Xymphonia-uitzending te blijven: Regel Worm, of een reünie van Kestrel?
Website: http://www.camelproductions.com/ .

LIVE-TIP
Fish – Open Water
Van het album “13th Star” (Chocolate Fish Records, 2008)

“13th Star” is het negende studio-album van de Schotse zanger Fish, dat verscheen na enige jaren stilte op het gebied van nieuw materiaal. Doordat Steve Vantsis, lid van zijn begeleidingsband, zich nu ook met de composities bemoeide, is het album steviger dan de eerdere albums. Met de teksten verwijst Fish soms naar zijn stukgelopen relatie met zangeres Heather Findlay van Mostly Autumn; trouwplannen werden op het laatste moment afgeblazen. Fish is netals Camel, Riverside, Haken, Lazuli en Beardfish te aanschouwen op de tiende editie van het Night Of The Prog Festival in Sankt Goarshausen.
Website: http://fishheadsclub.com/ .

LIVE-TIP
Renaissance - Grandine Il Vento
Van "Grandine Il Vento" (eigen beheer, 2013; heruitgegeven met bonustracks als "Symphony Of Light" (Red River, 2014))

Op 10 april 2015 komt Renaissance naar De Boerderij in Zoetermeer! Het is volgens ons echt decennia geleden dat de band rond zangeres Annie Haslam hier te aanschouwen was. Zij is trouwens nog het enige huidige lid uit de gloriejaren. Ze had de band heropgericht met de belangrijkste componist van de band, Michael Dunford, maar die overleed twee jaar geleden onverwacht. Toetsenist Rave Tesar, al heel wat jaren Haslams muzikale steun en toeverlaat, speelt een belangrijke rol in het huidige Renaissance, waarin ook toetsenist Jason Hart van de partij is. Hart zagen we onlangs ook aan het werk met Camel. Met behulp van crowdfunding en nog met Dunford werd het album "Grandine Il Vento" opgenomen, dat vlak na Dunfords dood verscheen. Het heeft nu een heruitgave gekregen onder de naam "Symphony Of Light". Met extra tracks nog wel, wat sommige crowdfunders nogal ontstemd heeft. Een van de fraaiere nummers van het album is het titelnummer van de eerste uitgave, "Grandine Il Vento" dus, dat lichtelijk refereert aan de jarenzeventig-successen. Overigens: de voorverkoop van het concert in De Boerderij op 10 april is al begonnen! Een dag later is Renaissance in Dortmund te aanschouwen.
Website: http://renaissancetouring.com/ .

ALBUM VAN DE MAAND
Opeth – Elysian Woes
Van “Pale Communion” (Roadrunner Records, 2014)

Wat een geweldig album, de nieuwe Opeth, “Pale Communion”. Eigenlijk komen alle facetten van wat voor ons progressieve muziek inhoudt aan bod. Melodie, bombast, tempwisselingen, epische stukken, rustige dromerige, geweldige zang, mooie gitaarsoli... kortom: in ieder geval voor Aldwin is het de absolute nummer 1 van dit jaar tot nu toe. Met "Pale Communion" lijkt de Zweedse groep Opeth definitief afscheid genomen te hebben van de metal. Waar op voorganger "Heritage" nog passages in metalstijl waren te vinden, zul je op "Pale Communion" vergeefs speuren naar een grunt, riff of power chord. Nu horen we dynamische composities, vaak met meerdere secties, met akoestische gitaartokkels, meerstemmige zang, lyrische gitaarsoli, warme Hammond en heerlijk losjes gespeelde drums. Opeth-opperhoofd Mikael Akerfeldt is niet alleen verantwoordelijk voor alle composities, maar ook voor de weldadige productie. Kameraad Steven Wilson was deels betrokken bij de engineering en levert achtergrondvocalen. Dave Stewart schreef een strijkersarrangement. Vanavond hoort u “Elysian Woes”:s misschien wel hét voorbeeld van de veelzijdigheid van het Opeth-album “Pale Communion”. Het is het meest relaxte nummer van het album - een mooie combi van gevoelige dromerige zang, omgeven door gitaargetokkel en zweverige toetsen.
Website: http://www.opeth.com/ .

WERELD VOL MUZIEK
Socrates - Every Dream Comes To An End
Van "Phos" (Mercury Records, 1976; Esoteric Recordings, 2011)

De Griekse band Socrates was eigenlijk een vrij doorsnee rhythm 'n' blues-band. Waarom komt de band dan toch voorbij in Xymphonia? Dat komt door het album "Phos", dat de groep in 1975 opnam met niemand minder dan landgenoot Vangelis. En net als bij zijn opnamen met de Italiaanse zanger Riccardo Cocciante uit ongeveer diezelfde tijd is Vangelis' rol op zijn zachtst gezegd nogal nadrukkelijk hoorbaar op dit "Phos". Dat zal ook de reden geweest zijn voor Mark Powell om het album her uit te geven op zijn Esoteric-label, terwijl ook een aantal Vangelis-albums een heruitgave op dat label kregen. Wij kiezen van "Phos" een melancholieke instrumental waarin Vangelis' herkenbare synthesizerspel goed hoorbaar is: het mede door Vangelis geschreven "Every Dream Comes to An End".
Website label: http://www.cherryred.co.uk/shopexd.asp?id=3040
Informatieve fanwebsite over Vangelis en Phos: http://www.vangelismovements.com/phos.htm .

HERNIEUWDE AANDACHT
Bainbridge, Dave - Innocence Found
Afkomstig van "Celestial Fire" (Open Sky Records, 2014)

Een aantal uitzendingen geleden draaiden we voor het eerst muziek van het nieuwe solo-album van Iona-gitarist/toetsenist Dave Bainbridge. Dit “Celestial Fire” is een heus 100% prog-epos te noemen en we draaiden toen het stuk “Love Remains” waarin Bainbridge met name schitterde als toetsenist. Het album kent echter ook een aantal kortere rustpunten, waarin Bainbridge voorliefde voor Keltische klanken en door folk geïnspireerde melodieën doorklinkt. Zoals “Innocence Found”, mooi gezongen door de Russische zangeres Julia Malyasova, met ook een mooie rol voor ex-Iona-blazer David Fitzgerald.
Website: http://www.davebainbridge.com/ .

HERNIEUWDE AANDACHT
Lunatic Soul – Pygmalion's ladder
Van “Walking On A Flashlight Beam” (Kscope, 2014)

“Walking On A Flashlight Beam” is het vierde album van de Poolse multi-instrumentalist Mariusz Duda, de Riverside-voorman . Waren de eerste albums bijzonder sober, donker en ingetogen, nu worden er ook echte rocksongs ten gehore gebracht. Pakkende muzieklijnen in een sterk elektronische ambient-achtige stijl. Lunatic Soul staat voor dromerige muziek, de zachtere kant van Riverside.
Website: http://lunaticsoul.com/ .

HERUITGAVE
Sky - Westway
- March To The Scaffold
Van "Sky" (Ariola, 1979; Expanded And Remastered 2 Disc Edition: Esoteric Recordings, 2014)

De Brits-Australische band Sky is opgericht in 1979 door klassiek gitarist John Williams, bassist Herbie Flowers (bekend van héél veel sessiewerk en mede-oprichter van Blue Mink), toetsenist Francis Monkman (Curved Air), drummer Tristan Fry (slagwerker in klassieke orkesten en sessiewerk voor o.a. John Martyn) en gitarist Kevin Peek (ook al zo'n sessiebeest, o.a. voor Blue Mink). Sky had in een tijd dat je dat eigenlijk niet zou verwachten, namelijk die van punk en New Wave, veel succes met zijn mix van klassieke en rockmuziek. Net als voorgangers als Ekseption en ELP bestond een deel van het repertoire uit adaptaties van klassieke werken. Wat Sky onderscheidde, was dat twee leden echt professioneel carrière hadden gemaakt in de klassieke wereld, wat je toch bij vlagen in de muziek terughoort. Esoteric Recordings is met een heruitgavenprogramma begonnen, waarbij de CD's zijn geremasterd, uitgebreid met bonustracks én een DVD met BBC-opnamen. De eerste twee zijn al uit, het derde en vierde album volgen in de laatste week van januari 2015. Wij beginnen bij het eerste album uit 1979 en laten twee kanten van de groep horen. Opener "Westway" is een eigen compositie, die erg klinkt als Alan Parsons Project-instrumentals uit diezelfde tijd - mede ook door de gebruikte sounds. "March To The Scaffold" is een bewerking van het vijfde deel van de Symphonie Fantastique van Berlioz: de mars naar het schavot. Het was een single in 1980, tussen het eerste en tweede Sky-album in, en zou heropgenomen worden voor het vierde album, twee jaar later. De aanpak klinkt ons behoorlijk The Enid-achtig in de oren. Een andere extra track is overigens Sky's bewerking van het Dies Irae-thema, dat ook door The Enid bij de horens is gevat.
Websites: http://plum.cream.org/sky/ (fansite)
en http://www.cherryred.co.uk/shopexd.asp?id=4866 (labelsite).

NIEUW
Rhodes Band, The David - Ship Of Fools
- My Blue Balloon
Van "The David Rhodes Band" (glassVille Records, 2014)

David Rhodes is vooral bekend om zijn prominente werk met Peter Gabriel, Scott Walker en recentelijk Kate Bush, maar zijn vernieuwende, schurende en effectvolle gitaarspel is tevens te horen op platen van onder andere Saro Cosentino, The Dolphin Brothers, Manu Katché, Talk Talk, Vitamin Z, Mick Karn en Indio. Tevens schrijft hij filmmuziek. Het onlangs verschenen titelloze debuut van The David Rhodes Band is een vervolg op zijn soloplaat “Bittersweet” uit 2009. De kunstzinnige New Wave van zijn begin jaren 80 actieve eerste band Random Hold is aanwijsbaar in puntige rockers als “Monkey On My Back” en “Grinding Wheel”, waarin tevens XTC en The Jam doorklinken. Het afwisselende album verkent onder andere de akoestische kant van R.E.M. in de ballade “You Are The North Wind” en Bowie-funk in “Waggle Dance”. Met een prettige, als Paul Carrack met een Gabriel-snikje klinkende stem, zingt hij teksten die qua thematiek of vocabulaire in het verlengde van Gabriel liggen, echter met een iets andere invalshoek. “My Blue Balloon”, samen met “Ship Of Fools” en “Be Mine” één van de meer complexe stukken, is daarnaast verwant aan Roxy Musics “In Every Dream Home A Heartache”. Het strakke, toetsenloze bandgeluid wordt tenslotte mede bepaald door drummer Ged Lynch, die onder meer speelde bij Joseph Arthur, Gabriel en David Sylvian, en bassist Charlie Jones, die zijn sporen verdiende bij Robert Plant, Jim Moray, Tom McRae en Goldfrapp.
Website: http://david-rhodes.uk/ .

NIEUW
Tillison, Andy Multiplex - Electric Sinfonia No. 2: 1st Movement (part 1)
Van "Electric Sinfonia No. 2" (eigen beheer, 2014)

Parallel aan het werk aan een nieuw The Tangent-album knutselde Andy Tillison ook een solo-album in elkaar. En dan bedoelen we ook écht een solo-album. Want Andy nam "Electric Sinfonia No. 2" in z'n eentje op en is, op de Hammond-orgelpartijen na, geheel geconstrueerd met synthesizers. Ook de drums, gitaren, blazers en strijkers die je denkt te horen zijn synthetisch gegenereerd. Dat dat tot uitstekend klinkende resultaten kan leiden bewijst Tillison met deze jazzrocksymfonie. Op eloquente, dikwijls humoristische wijze 'verdedigt' Tillison in de lezenswaardige 'liner notes' zijn werkwijze, waarbij hij tegelijk aantoont dat hij zich niet hóeft te verdedigen. Het woord 'symfonie' doet vermoeden dat dit een klassiek georiënteerd werkstuk is, maar hoewel zowel Bach als Dave Stewart tot Tilllisons grootste helden behoren, is Dave Stewart toch wel de grootste. Met vooral diens werk met National Health in het achterhoofd heeft Tillison een vanuit improvisatie ontstane jazzrockcompositie willen maken. Daarin is hij goed geslaagd en liefhebbers van de Canterbury Scene zullen veel van hun gading vinden.
Website: http://www.thetangent.org/ .

NIEUW / JAZZROCK
Trimurti - Introduction
- Twilight Sleep
Van "Trimurti" (Oasl'S, 2014)

Trimurti is een project rondom de in 7- en 8-snarige gitaren gespecialiseerde Isao Fujita van Spark 7, de geweldige fretloze basgitarist Toshimi Nagai van ExhiVision, Lu7 en Toshimi Project en drummer Kozo Suganuma van Fragile en Senri Kawaguchi. Op de titelloze debuut-EP horen we de bekende virtuoze baspartijen, krachtige en funky gitaarbijdragen en superstrakke drumbegeleidingen. Gezien de vele projecten die deze musici bezig houden, is het de vraag of het bij deze prima EP blijft. Met name de progressieve metal/jazzrockband Spark 7, waarin tevens drumlegende Thomas Lange, Philip Bynou, Casiopea-toetsenman Kiyomi Otaka en gastgitarist Tony McAlpine zitten, zal flink wat aandacht gaan krijgen.
Website: https://www.facebook.com/trimurtijapan .

HERUITGAVE
Family - Larf And Sing
- Spanish Tide
Van "Fearless" (Reprise Records, 1971 / Madfish, 2014)

"Fearless" was in 1971 het vijfde studioalbum van de Engelse formatie Family, waarop zanger Roger Chapman, gitarist Charlie Whitney, toetsenman/fluitist Poli Palmer en drummer Rob Townsend versterking kregen van de van Mogul Thrash afkomstige John Wetton. Wetton was niet alleen een robuust spelende bassist, hij had tevens een krachtige stem en gaf de band met zijn gitaarspel een verrassende twinguitarsound. Family was samen met onder andere Family een progressieve rockband die geen symfonische invloeden verwerkte. In Larf And Sing is overigens wel een overeenkomst met het datzelfde jaar debuterende Gentle Giant te horen. Na "Fearless" zou Wetton ook nog op het vorig jaar opnieuw uitgebrachte "Bandstand" spelen, alvorens tot King Crimson toe te treden. Family zou daarna nog één plaat maken, waarna Chapman onder ander in Streetwalkers en Roger Chapman & The Shortlist zijn karakteristieke zang en podiumpresentatie zou uitventen. In 2013 was er nog een Family-reünie. "Fearless" werd onlangs opnieuw uitgebracht inclusief een extra schijfje met twee bonustracks.
Website: http://www.familybandstand.com/ .

SYMFONISCH UITSTAPJE
Nits & Radio Symfonie Orkest - Room 10, 11, 12
Afkomstig van "Hjuvi, A Rhapsody In Time" (Columbia / Sony, 1992)

In 1992 had de Veronica Omroep Organisatie al een aantal jaren geen cultureel verantwoorde televisieproductie afgeleverd (naast hun reguliere amusementsprogrammering) en stond op het punt daar zelfs een tik van over de vingers te krijgen van het Commissariaat Voor De Media. Dat loste de omroep in één keer op door als co-producent op te treden voor “Hjuvi, A Rhapsody In Time”, geschreven door Nits-toetsenist Robert Jan Stips. Het is een groot werk voor orkest samen met de band Nits waarin Stips aan de haal gaat met de klassieke muziekgeschiedenis en dit tot een fascinerend geheel weet te smeden. Het is stuk opgedeeld in 12 Kamers met iedere een eigen sfeer en inspiratiebron. Kamer 10 is geïnspireerd door de muziek van de componisten Béla Bartók en Igor Stravinsky maar doet ons door de grote rol voor de piano ook wel wat denken aan Scheherazade van de Britse band Renaissance. Kamer 11 is een orkestbewerking van de Nits-song “Night Falls”, in zijn originele vorm te vinden op het album “Ting”, en de laatste kamer brengt terug naar hoe stuk in Kamer 1 begon.
Website: http://www.nits.nl/ .

LIVE-TIP
Waters, Roger – The Bravery Of Being Out Of Range
Van “Amused To Death” (Columbia / Sony, 1992)

Als eerste tributeband ter wereld brengt de Nederlandse band Infloyd het uit 1992 stammende meesterwerk “Amused To Death” van Roger Waters (ex-Pink Floyd) live op de podia. Ook “The Dark Side Of The Moon” van Pink Floyd wordt tijdens de show in zijn geheel live uitgevoerd. In 2013 hielp Infloyd het Openluchttheater in Nijverdal (dat bestaat sinds 1952) nog een aan absoluut bezoekersrecord, toen meer dan 750 mensen het optreden van Infloyd aldaar bijwoonden. Dit najaar komt Infloyd terug naar Twente! Vrijdag 12 december speelt de groep in het Almelose NAXT Stage. De keuze van juist de genoemde twee albums zal in ieder geval door Roger Waters niet gek gevonden worden. Recentelijk zei hij in een interview met de BBC dat hij “Amused To Death” en “The Dark Side Of The Moon” als zijn beste werk beschouwt. De muzikale uitvoering en de productie van het album zijn door velen geroemd en het thema is meer dan ooit actueel. Waters zelf heeft “Amused To Death” nooit in zijn geheel live vertoond. Na de twee albums volgt nog een ‘derde set’ met all-time favourites, leidend tot bij elkaar een meer dan drie uur durende experience van muziek, film, licht en effecten. Als we op de reacties van bezoekers en de recensies in de vakpers afgaan, is dit een show die je niet zou willen missen! Kaarten zijn in de voorverkoop verkrijgbaar via www.naxtstage.nl . Vrijdag 12 december december dus, van 20:30 tot 23:30.
Website: http://www.infloyd.nl/ .

ALBUM VAN DE MAAND DECEMBER
Opeth – Eternal Rains Will Come
Van "Pale Communion" (Roadrunner Records, 2014)

Wat een geweldig album, de nieuwe Opeth, “Pale Communion”. Eigenlijk komen alle facetten wat voor ons progressieve muziek inhoudt aan bod. Melodie, bombast, tempwisselingen, epische stukken, rustige dromerige, geweldige zang, mooie gitaarsoli... kortom: in ieder geval voor Aldwin is het de absolute nummer 1 van dit jaar tot nu toe. Met "Pale Communion" lijkt de Zweedse groep Opeth definitief afscheid genomen te hebben van de metal. Waar op voorganger "Heritage" nog passages in metalstijl waren te vinden, zul je op "Pale Communion" vergeefs speuren naar een grunt, riff of power chord. Nu horen we dynamische composities, vaak met meerdere secties, met akoestische gitaartokkels, meerstemmige zang, lyrische gitaarsoli, warme Hammond en heerlijk losjes gespeelde drums. Opeth-opperhoofd Mikael Akerfeldt is niet alleen verantwoordelijk voor alle composities, maar ook voor de weldadige productie. Kameraad Steven Wilson was deels betrokken bij de engineering en levert achtergrondvocalen. Dave Stewart schreef een strijkersarrangement.
Website: http://www.opeth.com/ .

HERUITGAVE
White Willow - Chemical Sunset
- Headlights
Van "Storm Season" (The Laser's Edge, 2004 / Avalon Records, 2004 / Termo Records, 2014)

De Noorse groep White Willow is intussen al aanbeland bij het vierde album in zijn heruitgavenprogramma. Voor dit "Storm Season" uit 2004 voldeed de groep rond gitarist/toetsenist Jacob Holm-Lupo aan het verzoek van zijn Amerikaanse platenlabel een wat heavier richting te kiezen. En inderdaad zijn er hier en daar wat metal-achtige gitaarriffs te horen. Toch is White Willow zeker geen progmetal gaan maken. De liner notes bij deze heruitgave reppen van het meest eclectische album van de band en daar zit wel wat in. Weelderige symfonische rock met prachtige 'vintage' keyboardgeluiden staat absoluut centraal. Naast de lichte metal-injecties zijn er nog steeds wat folk-invloeden, maar die zijn intussen wel minimaal. Opener "Chemical Sunset" heeft, met z'n opvallende fluit-intro, nog wel de meeste sporen ervan. Wel hangt er een donkere 'gothic' sfeer over de muziek, die krachtig en dynamisch klinkt. De heruitgave heeft drie bonustracks: een daarvan is een vroege versie van slotnummer "Nightside Of Eden", die enkele minuten langer is dan de uiteindelijke albumversie. Als je de twee versies gaat vergelijken blijkt het verschil 'm te zitten in een passage met heftige dance-beats, die geschrapt is! Het album had dus eigenlijk nóg eclectischer moeten zijn. "Headlights", een grimmige beauty, die perfect past bij de sfeer van het reguliere album, is ook een bonustrack. Het stond in 2004 al wel op de Japanse editie. Valt er nog wat te klagen? Het totaal veranderde artwork had een groter lettertype mogen gebruiken (teksten meelezen is lastig zo, zeker bij stemmig schemerlicht) en we hadden nog wel een pagina gewild met ter illustratie ook het oorspronkelijk artwork. Van "Signal To Noise" en "Terminal Twilight" komen vooralsnog geen heruitgaven, want van de oorspronkelijke versies is nog genoeg voorraad.
Website: http://www.whitewillow.info/ .

HERNIEUWDE AANDACHT
Magnus, Nick - Time / Memory
Afkomstig van "N'Monix" (Esoteric Antenna, 2014)

Twee weken terug draaiden we muziek van het album “Northlands” van het duo Tony Patterson & Brendan Eyre. Op dat sfeervolle album doet toetsenist Nick Magnus mee als gastmuzikant. Eerder dit jaar was zanger Tony Patterson echter al te horen op Magnus' nieuwste album “N'Monix”, een album dat net als “Northlands” is verschenen bij Esoteric Antenna. Hoogste tijd om weer eens wat van dit album te draaien en wel het openingstweeluik “Time / Memory”, waarin Patterson te horen is in het eerste deel waarna in het tweede deel “Memory” de klassieke sopraan Kate Faber voor de vocale invulling zorgt. Muzikaal gaan we van heerlijke symfonische rock naar breed uitwaaierende klassieke klanken à la The Enid. Bijzonder is ook de manier waar op Magnus het klassieke pre- synthesizer geluid van het Ondes Martenot toetseninstrument in dit deel gebruikt. Op Youtube staat een door Magnus zelf geproduceerde video waar in hij de geschiedenis van het instrument uitlegt en hou hij het met moderne hulpmiddelen in zijn studio heeft weten te na te bootsen:
http://youtu.be/utnHzvYi2j8
Officiële website: http://www.magnus-music.com/ .

LIVE-TIP
Riis, Bjørn – Lullaby In A Car Crash
Van het album “Lullabies In A Car Crash” (Karisma Records, 2014)

Het was eventjes wikken en wegen... met minimaal verschil is het Album Van De Maand toch dat van Opeth geworden, ten koste van Bjørn Riis. Gelukkig hebben we toch ook een aanleiding om ook wat van hem te draaien en dan kiezen we ook maar het langste nummer. De Airbag-voorman komt namelijk volgend jaar april naar Helmond voor een concert, zo is gisteren bekend gemaakt. Onlangs zag Riis, de gitarist van de Noorse band Airbag, zijn kans om zich te richten op zijn eerste soloplaat. Liefhebbers van Pink Floyd, Airbag en van heerlijke gitaarsolo’s in het algemeen, worden met dit schijfje op hun wenken bediend. Het is een mooi album geworden, weliswaar met Pink Floyd-invloeden, maar het is wel goed gedaan. Het gitaarspel van Riis klinkt de ene keer als een mix van David Gilmour en Steve Rothery (Marillion), de andere keer trekt hij flink van leer met zware riffs en puntige solo’s. Maar steeds is zijn gitaargeluid aanwezig en elke keer weer maakt het indruk. Zo ook op het bijna-titelnummer “Lullaby In A Car Crash”. Het concert zal gaan plaatsvinden op 11 april in de Cacaofabriek in Helmond. Live wordt hij bijgestaan door Airbag-drummer Henrik Fossum en door twee leden van het eveneens Noorse Oak. Dat Oak zal tevens als support act dienst doen. Volgens de Cacaofabriek speelt Oak een heerlijk relaxte mix van pop, rock en symfo met dromerige zang.
Website: http://www.bjornriis.com/ .