-
Sunday 26 June 2016 Show No. 1203
AOR
Eind 1984 verscheen het vijfde studio-album van het Brits/Amerikaanse Foreigner. Het zou uiteindelijk het grootste succes voor de band in het Verenigd Koninkrijk worden, maar daar zag het tijdens de opnames zeker niet naar uit. De band ging in zee met producer Trevor Horn, maar die samenwerking verliep zo stroef dat vlak voor de start van de opnames gezocht moest worden naar een andere producer. Alex Sadkin nam op die stoel plaats, samen met Foreigner-gitarist/toetsenist Mick Jones – en de rest is geschiedenis. De Foreigner-sound was natuurlijk wel al duidelijk: een combinatie van stevige melodieuze rockers en licht soulvolle ballads, beide gedragen door de stem van Lou Gramm. De grote hit van het album was natuurlijk “I Want To Know What Love Is”, maar ook “That Was Yesterday” deed het als single heel erg goed. Foreigner is deze zomer te zien op o.a. twee festivals in Duitsland: op 4 augustus op Wacken Open Air en op 8 augustus op Open Air Am Tanzbrünnen in Keulen. Nederland wordt niet aangedaan.
Foreigner - That Was Yesterday
Afkomstig van "Agent Provocateur" (Atlantic, 1984)
Website: http://www.foreigneronline.com/ .
NIEUW
Is Jon Anderson bezig met een ultieme revanche tegen de groep die zich Yes noemt, of moeten we al die Yes-georiënteerde activiteit van de voormalige zanger van dat instituut anders interpreteren? In de week dat de Europese tour van de ex-Yes-leden Anderson, Rabin en Wakeman bekend werden, verschijnt ook "Invention Of Knowledge", een samenwerking met The Flower Kings-voorman Roine Stolt. En tsja, de uitgesponnen, even epische als hemelse symfonische rock van The Flower Kings laat nogal wat Yes-invloeden horen. Hoe zou een samenwerking van die twee gaan klinken? Eigenlijk zoals je verwacht: bij een blinddoektest zullen mensen dan ook al snel denken met een Yes-album te maken te hebben. Je krijgt er dan wel Stolts weldadige gitaarsoli bij. Stolt heeft een warmer en ronder geluid dan Howe, maar in de opbouw en fraseringen zijn wel degelijk Howe-iaanse trekjes te horen. De heren worden bijgestaan door niet de minsten: toetsenisten Tom Brislin (bekend van o.a. Renaissance, maar ook van de Yes Symphonic tour) en Lalle Larsson (van o.a. Karmakanic), plus de van The Flower Kings bekende bassisten Jonas Reingold en Michael Stolt en drummer Felix Lehrmann. Het plan voor "Invention Of Knowledge" gaat terug tot de Progressive Nation At Sea Cruise in 2014, waar Jon Anderson speciale gast was bij het optreden van Transatlantic. Dat moet voor Stolt al een droom geweest zijn die uitkwam en dit uiteindelijke resultaat helemaal. Vooral ook omdat het de recentste Yes-plaat "Heaven & Earth" vele malen overklast. De sfeer van "Invention Of Knowledge" doet meer denken aan de meer epische nummers van "Keys To The Studio Ascension" (1996/7) en "Magnification" (2001). Ofwel een voortzetting van de geüpdatete vertalingen van het jarenzeventig-Yes-geluid. Het mooie van "Invention Of Knowledge" is echter dat het ècht één geheel is, met vaak vloeiend in elkaar overlopende stukken.
Anderson / Stolt - Knowing
Van "Invention Of Knowledge" (InsideOut, 2016)
Websites: http://www.jonanderson.com/news.html
en http://www.flowerkings.se/ .
NIEUW
The Fringe een supergroep? Bassist Jonas Reingold (Karmakanic, The Flower Kings) en drummer/zanger Nick D’Virgilio (Big Big Train, Spock's Beard) behoeven geen introductie. De voor sommigen misschien minder bekende Randy McStine maakte als Lo-Fi Resistance enkele hoog aangeschreven progressieve rockplaten en speelde in de live-bezetting van Sound Of Contact. The Fringe maakt niet echt traditionele progressieve rock. Toetsen duiken bijvoorbeeld slechts als lichte bijkleuring hier en daar op; hét leadinstrument is hier McStine's gitaar. En die wordt, anders dan bij Lo-Fi Resistance, vaak vrij 'spikey' bespeeld. Toch is deze veelal compacte rock progressief te noemen - op een manier zoals bijv. XTC progressief was. Al is het steeds van sfeer wisselende, tien minuten lange "Flare" op een eigenwijze manier ook symfonisch rockend - qua opbouw in ieder geval. En binnen de energieke liedjes is het genieten van de vindingrijke gitaarfratsen van McStine, de zoemende en ploppende bassen van Reingold en de speelse ritmiek van D'Virgilio. Het fraaie slotnummer "Yours To Steal" is het meest proggy in de traditionele zin van het woord.
Fringe, The - Yours To Steal
Van "The Fringe" (Reingold Records, 2016)
Website: http://www.thefringetrio.com/ .
NIEUW
Op de laatste Classic Rock Society verzamelaar die bij de meest recente editie van iO Pages was gestoken, stond naast een nieuw nummer van Airbag nog een tweetal Noorse bands. Zowel een stuk van de heruitgave van Professor Tip Tops "Exobiology", oorspronkelijk uit 2014, als een track van "Lighthouse", het debuut van Oak, hadden een link naar www.apollonrecords.no . Dit nieuwe label lijkt in eerste instantie vooral zware jongens uit te geven, maar er blijkt een Prog-divisie, waarop deze formaties uitkomen. Oak wordt slim in de spotlights gezet door de aanwezigheid van Airbag-gitarist Bjørn Riis in "Fire, Walk With Me", maar Oak heeft muzikaal weinig verwantschap met de Pink Floyd-sound van zijn groep. Beluistering van "Lighthouse" levert eerder een sound op die het pastorale van Elbow, het mysterieuze van het eveneens Noorse The White Birch en de progpop van bijvoorbeeld For Absent Friends. Daarbij valt de prachtige productie op die veel ruimte heeft voor verrassende percussie- en programmeereffecten. De songs wordt geïntroduceerd en onderbroken door de instrumentale miniaturen "Prelude", twee intermezzo's en "Postludium". Wij kiezen voor het zwaartepunt van het album, het koppel "The Sea" en het reeds genoemde "Fire, Walk With Me". Overigens is er ook een Nederlands label dat Apollon Records heet, http://www.apollonrecords.nl/ , maar dat lijkt zich vooral op metal te richten.
Oak - The Sea
- Fire, Walk With Me
Van "Lighthouse" (Apollon Records :Prog, 2016)
Websites: http://www.oakinoslo.com/
en https://www.facebook.com/oakinoslo/ .
DEBUUT
Na materiaal van debuutalbums van Genesis en Yes kan een nummer van het eerste album van Camel natuurlijk niet uitblijven. Camel werd in 1972 opgericht. Peter Bardens had daarvoor al een soloplaat gemaakt en gewerkt met Van Morrison. Andy Latimer, Andy Ward en Doug Ferguson speelden als Brew in de begeleidingsgroep van Philip Goodhand-Tait. Op het titelloze debuut klinkt Camel stevig rockend, met latin invloeden en fraaie symfonische impulsen. De niet al te sterk opgenomen zang wordt afwisselend verzorgd door Latimer, Bardens en Ferguson. In het niet in de totaallijst van in Xymphonia gespeelde nummers voorkomende "Separation" mag de gitarist de plaats achter de microfoon innemen, maar het zijn toch vooral zijn ritme- en solopartijen en Bardens' toetsenwerk die dit debuut opluisteren.
Camel - Separation
Van "Camel" (MCA, 1973 / Universal, 2002)
Website: http://www.camelproductions.com/ .
Kitaro - Cloud In The Sky
De Japanse muzikant Kitaro kennen we met name van zijn Oosters getinte elektronische albums die door velen in de categorie New Age werden neer gezet. Maar voor dat hij aan deze imposante carrière begon, maakte hij ook deel uit van de Far East Family Band, die muziek maakte op het kruisvlak van Pink Floyd en Tangerine Dream. En die invloed is op de vroege albums van Kitaro bijna altijd wel te horen. Er is altijd wel een track met Gilmour-achtig gitaarspel en ook altijd een stuk met een mooie kamerbrede symfonische sound. De slotcompositie van zijn vierde studio-album “Ki” uit 1981 is er één uit die laatste categorie.
Afkomstig van "Ki" (Pony Canyon / Kuckuck, 1981)
Website: http://www.domomusicgroup.com/kitaro/index.php .
LIVE-TIP/OPENER
Op 5 oktober staat The Tubes weer eens op een podium in Nederland, opnieuw in de Boerderij in Zoetermeer. De theatrale artrock van de Amerikanen staat altijd garant voor spektakel, iets wat de musici ook op hun albums behoorlijk goed konden waarmaken. "What Do You Want From Life?" is afkomstig van het overweldigende debuut uit 1975 en zou later in iets gewijzigde vorm de titel worden van de eerste live-plaat.
Tubes, The - What Do You Want From Life?
Van "The Tubes" (A&M, 1975 / Acadia, 2003)
Website: http://www.thetubes.com/ .
ALBUM VAN DE MAAND JUNI
We kunnen er niet om heen, na "English Electric Part One" (2012) en "English Electric: Full Power" (2013) dringt "Folklore" van Big Big Train zich eigenlijk als vanzelf op als de enige juiste keuze voor het Album van de Maand juni. Het album is compositorisch, arrangeertechnisch, speltechnisch en productioneel namelijk niet minder dan overweldigend. Niet dat de groep op dit (mits "English Electric" als één geheel gerekend) tiende album iets heel nieuws doet. De al maar uitdijende groep rond bassist/componist Gregory Spawton heeft zijn kunnen verder verfijnd en verrijkt en toch ook nieuwe accenten gelegd. De verfijning en verrijking zit 'm vooral in de bijzonder kleurrijke arrangementen. Het album is gemaakt met de achtpersoons bezetting van de Londense concerten in 2015, met violiste Rachel Hall en extra toetsenist/gitarist Rikard Sjöblom (de voorman van het Zweedse Beardfish) als laatst toegevoegde vaste bandleden.
Big Big Train - London Plane
Van "Folklore" (Giant Electric Pea, 2016)
Zoals al vaak door ons aangehaald, is Gregory Spawton een groot geschiedenisliefhebber en dat blijkt ook weer uit zijn bijdragen aan "Folklore". Als er één organisme is dat de geschiedenis aan zich voorbij ziet trekken, áls het zou kunnen zien, dan is het wel een boom. Een iconische bomensoort is de London plane, ofwel de Londense plataan. Spawton laat de Londense geschiedenis aan zo'n boom voorbijtrekken in een nummer van tien minuten dat als typisch Big Big Train kan worden omschreven. Dus met alle zojuist genoemde elementen en bovendien een fraaie versnelling die klinkt als een accelererende, eh, trein. Ook over deze song is het nodige te lezen op het interessante blog http://bigbigtrain.blogspot.nl/ een aanrader als je de teksten van Big Big Train wilt bevatten.
Website: http://www.bigbigtrain.com/ .
MONUMENT
De Britse band Solstice maakt al sinds de jaren 80 muziek, hoewel het soms met grote tussenpozen tot een release komt. Het laatste album is al weer drie jaar geleden verschenen maar is er wel gelijk één om door een ringetje te halen. Prophecy bestaat uit 5 lange tracks die qua samen een schitterend muzikaal statement vormen. De compositie “Warriors” is ruim 17 minuten lang en laat alle facetten van de muziek van Solstice over het voetlicht treden. Deze zomer zou Solstice een aantal optredens in Groot-Brittannië geven, maar die zijn gecanceld omdat bij toetsenist Steve McDaniel kanker is geconstateerd. Men hoopt op voorspoedig herstel en op hervatting van de podiumactiviteiten in het najaar.
Solstice - Warriors
Afkomstig van "Prophecy" (Esoteric Antenna, 2013)
Website: http://www.solsticewebsite.com/ .
HERUITGAVE
De obscure vroege progressieve rockplaat "Lady Lake", het debuut van het Engelse Gnidrolog kent op Discogs maar liefst 19 LP- en CD-versies. Hieronder zitten de nodige officieuze uitgaven en enkele versies waarvan de herkomst onbekend is. Vorig jaar bracht Music On Vinyl weer een prachtig uitgevoerde editie uit. Als je de muziek van dit vijftal hoort kun je niet voorstellen waarom enkele symfonische rockmusici uit Deventer de titel van dit album als bandnaam kozen. Gnidrolog gebruikt namelijk nogal wat jazzy elementen in de composities, die zich vooral uiten in het saxofoonwerk van John Earle. Toch is de opbouw van de stukken puur progressief en dat laat het titelnummer prima horen. We draaien dit stuk overigens van de Japanse CD-editie uit 1991.
Gnidrolog - Lady Lake
Van "Lady Lake" (RCA Victor, 1972 / Music On Vinyl, 2015)
Website: https://www.facebook.com/gnidrolog/ .
WERELD VOL MUZIEK
Enkele weken geleden draaiden we muziek van het titelloze tweede album van het Italiaanse Macroscream. De formatie rondom Alessandro Patierno met nieuwe zanger Luca Marconi etaleerde daarop een originele bewondering voor Gentle Giant, waarbij vooral de inzet van de Mellotron een eigen sound voortbracht. Dat maakte nieuwsgierig naar het debuut uit 2011, getiteld "Sisyphus". Op dat eigenbeheerproduct verzorgde Patierno ook nog de leadvocalen en juist daar werd de meeste kritiek op geleverd. Op zich heeft hij wel een eigen stem, maar de klankkleur past meer bij een bluesrockband dan bij de progressieve rock van Macroscream. Toch is de muziek zeker de moeite waard, zoals goed te horen in het ruim 25 minuten durende titelnummer. De viool van Gianpaolo Saracino is nadrukkelijker aanwezig, zodat het folkelement dikwijls de boventoon voert. Dat blijkt onder meer in "Foolish Pawns".
Macroscream - Foolish Pawns
Van "Sisyphus" (eigen beheer, 2011)
Website: http://www.macroscream.com/ .
Sunday 19 June 2016 Show No. 1202
(OP)NIEUW
Barock Project - Back To You
Van "Vivo - Live In Concert" (Artalia, 2016)
Wij bij Xymphonia ontdekten het Italiaanse Barock Project pas vorig jaar, na het verschijnen van het vierde album "Skyline". We waren daar wel meteen zo van onder de indruk dat "Skyline" het schopte tot Album van de Maand november en een mooie vijfde plaats in onze eindlijst over 2015. Hoewel de muziek niet heel origineel is, klinkt deze toch fris, mede door het knappe en strakke spel en de enthousiasmerende zang. Dat maakt benieuwd naar die eerdere albums, maar die blijken niet zo gemakkelijk verkrijgbaar: ze verschenen op andere labels en zijn via officiële kanalen inmiddels uitverkocht. Nu is er een live-dubbelaar verschenen met op de eerste schijf alleen maar nummers van die vroege platen, met de nadruk op het derde album "Coffee In Neukolln". Van dit album uit 2012 stamt ook de originele versie van “Back To You”.
Website: http://www.barockproject.net/ .
NIEUW
Red Bazar - Calling Her On
Van "Tales From The Bookcase" (White Knight, 2016)
De Britse band Red Bazar draait al even mee en bracht sinds 2008 al twee albums en een EP uit met instrumentale muziek die laveert tussen progressieve rock, progmetal en fusion. Geleidelijk aan ging de bassist à la Geddy Lee ook steeds meer toetsen spelen en dat was niet meer te combineren. Daarom werd een toetsenman aan de line-up toegevoegd, maar een nóg ingrijpender wijziging was de komst van een zanger. Die zanger is niemand minder dan Peter Jones, bekend van Tiger Moth Tales en sinds kort ook Camel! Hij schreef de teksten ook, die hij baseerde op zijn favoriete boeken, van o.a. Arthur Conan Doyle, Isaac Asimov en George Orwell. Dat verklaart ook meteen de albumtitel. Om welke boeken het gaat staat níet in het CD-boekje, maar wel op de site van Red Bazar. De meeste nummers duren rond de tien minuten, wat Jones met zijn veelzijdige, maar altijd warme stem veel ruimte geeft om de flinke lappen tekst te zingen. Om het juiste effect en de passende emotie op te roepen kan zijn stem flink van kleur verschieten. Het Gabriëleske karakter kenden we al van hem, maar dat er zelfs een Bruce Dickinson in hem schuilt (korte frases in "Queen Of The Night Part 1" hadden we niet bevroed! Naast al die lyriek is er ook plaats voor het nodige sterke gitaar- en toetsenspel in slim vormgegeven muziek met soms opvallende modulaties ("The Lights Of Home"!) die je zelden buiten jazz of klassieke muziek hoort. Op de concertagenda van de groep staan enkele Britse optredens, tijdens welke volgens de website ook muziek van Jones, van Tiger Moth Tales dus, zal worden vertolkt. Ik zou zeggen: laat deze band snel Het Kanaal oversteken! Wij kiezen vanavond voor "Calling Her On", dat niet gebaseerd is op een boek. Jones beeldt zich in dit nummer in wat er gebeurt met de op aarde achtergebleven vrouw van David Bowie's Major Tom. Ook popster K.I.A. deed dit trouwens al eens, in de song "Mrs. Major Tom".
Website: http://www.redbazar.co.uk/ ;
luistermogelijkheid: https://redbazar.bandcamp.com/album/tales-from-the-bookcase .
NIEUW
French TV - Metronome Crisis
Van "#11 - Ambassadors Of Good Health And Clean Living" (Pretentious Dinosaur, 2016)
In 1987 bracht French TV het album "After A Lengthy Silence" uit, drie jaar na het titelloze debuut. Een twee keer zo lange periode zat er tussen album nummer 10 "Forgive You For All My Unhappiness" en de recente schijf van deze eigenzinnige Amerikaanse band. Maar een titel als "After A Another Lengtly Silence" was wat te gemakkelijk voor bandleider Mike Sary en dus werd het "Ambassadors Of Good Health And Clean Living". Hij heeft voor deze CD een fijne nieuwe groep om zich heen verzameld met leden van de Japanse formaties TEE en Flat122 en de jonge drummer Mark L. Perry. Wellicht mede door het ontbreken van blazers is de muziek toegankelijker en minder jazzy, hoewel de onvoorspelbaarheid blijft regeren. En dit alles met een vette knipoog,
zoals het artikel in het boekje en titels als "Gee, I Wish We Had One'a Them Doomsday Machines" en "Rocka-Saggy-Baby-Bubba-Shaggy-Baba-Boo" onderstrepen. Wij gaan voor het ruim tien minuten, iets presentatorvriendelijker "Metronome Crisis", dat net als de andere tracks bol staat van frivole toetsen-, gitaar-, bas- en drumcapriolen.
Website: http://www.french-tv.net/ .
NIEUW
Savoldelli Casarano Bardoscia - The Great Gig In The Sky / Money
Afkomstig van "The Great Jazz Gig In The Sky" (MoonJune Records, 2016)
Pink Floyds “The Dark Side Of The Moon” is door de jaren heen al uitgevoerd in de meest uiteenlopende bewerkingen: gewoon simpel gecoverd door ontelbare tribute bands, volledig door de mangel gehaald door The Flaming Lips, bewerkt voor klassieke ensembles en ook in de jazzwereld weet men er wel raad mee. Het Italiaanse trio Savoldelli Casarano Bardoscia presenteert op “The
Great Jazz Gig In The Sky” zijn eigen visie op deze klassieker. De drie ontfermen zich over de zang, contrabas en saxofoon, waarbij ze alledrie ook nog eens gebruik maken van de nodige
elektronica. En daarmee is dan gelijk duidelijk dat de heren er niet voor zijn gegaan om een slaafse bewerking te laten horen, die dicht bij het origineel blijft. Integendeel, het eindresultaat is op z'n minst intrigerend en op sommige momenten zelfs erg mooi te noemen. Raffaele Casarano zorgt voor een mooie melodieuze invulling - we noemen hem dan maar de Gilmour van het trio. Bassist Marco Bardoscia strijkt bijna net zoveel op zijn bas als dat hij ritmisch plukt, waardoor hij mooie tapijten weet te neer te leggen. Het is misschien de stem van Boris Savoldelli die een beetje wennen is door zijn wat rauwe randje, maar het werkt wel. De aangewende elektronica zorgt er
vervolgens voor dat de muziek tot een geheel wordt samengesmeed.
Websites: http://www.moonjune.com/
en https://borissavoldelli.bandcamp.com/album/the-great-jazz-gig-in-the-sky .
NIEUW
Alarion – Turn Of Fate
Van “Waves Of Destruction” (Freia Music, 2016)
We hebben vorige maand al aandacht besteed aan het debuutalbum “Waves of Destruction” van Alarion, een nieuw project van gitarist Bas Willemsen. Maar natuurlijk doet Bas het niet alleen: een indrukwekkende lijst aan gastmuzikanten vergezellen hem. “Waves of Destruction” is voornamelijk een progmetalalbum, maar er is daarnaast een breed scala aan andere stijlen verweven in de muziek. Zo ook jazz, folk en natuurlijk de nodige symfonische elementen. We lieten u eerder al een compositie horen met niemand minder dan Damian Wilson als leadzanger, nu een nummer met Irene Jansen op zang. Ze was eerder al te horen bij Ayreon en is de zus van Nightwish-frontvrouw Floor.
Website: http://www.alarion.eu/ .
LIVE-TIP
Lion Shepherd - Wander
Van "Hiraeth" (MJM Music / Glassville, 2015)
De Poolse groep Lion Shepherd is niet onder één hoedje te vangen en stuurt de luisteraar ook graag diverse richtingen op. Muzikaal zijn er soms ook trekjes van de originele, donkere progressieve metalvorm van Tool, maar even later kan Lion Shepherd dan weer akoestisch en folky voor de dag komen. Of met meer traditionele prog of hardrock, met ruimte voor heldere, melodieuze gitaarsoli van Mateusz Owczarek. Dan zijn er ook raakvlakken met landgenoot Riverside, waarvoor Lion Shepherd al eens het voorprogramma verzorgde. Lion Shepherd is op 15 juli de openingsband op de eerste dag van het Night Of The Prog Festival op de Loreley.
Website: http://lionshepherd.net/ .
LIVE-TIP
Satriani, Joe – Shockwave Supernova
Van het album “Shockwave Supernova” (Sony Music, 2015)
Geïnspireerd door Jimi Hendrix en Robert Fripp pakte Joe Satriani tig jaar geleden de gitaar op om hem vervolgens nooit meer los te laten. Sindsdien heeft hij op het podium gestaan met Mick Jagger en Deep Purple, leerde hij zijn technieken aan niemand minder dan Steve Vai en Metallica's Kirk Hammett, doet hij de jaarlijkse fenomenale G3-concerten samen met diezelfde Steve Vai en bracht hij vorig jaar zijn vijftiende album “Shockwave Supernova” uit! In Hedon en Paradiso speelt de gitaarvirtuoos samen met Marco Minneman op drums, Bryan Beller op basgitaar en Mike Keneally op toetsen en gitaar. Minneman en Beller spelen ook samen in The Aristocrats, Keneally zat in Frank Zappa's laatste live-band en maakte sindsdien vele bijzondere solo-albums. Satriani is met zijn band de komende week in Nederland, op voor zijn doen kleine podia te aanschouwen: op 22 juni in Paradiso, Amsterdam en op 24 juni in Hedon, Zwolle.
Website: http://www.satriani.com/ .
ALBUM VAN DE MAAND JUNI
Big Big Train - The Transit Of Venus Across The Sun
Van "Folklore" (Giant Electric Pea, 2016)
We kunnen er niet om heen, na "English Electric Part One" (2012) en "English Electric: Full Power" (2013) dringt "Folklore" van Big Big Train zich eigenlijk als vanzelf op als de enige juiste keuze voor het Album van de Maand juni. Het album is compositorisch, arrangeertechnisch, speltechnisch en productioneel namelijk niet minder dan overweldigend. Niet dat de groep op dit (mits "English Electric" als één geheel gerekend) tiende album iets heel nieuws doet. De al maar uitdijende groep rond bassist/componist Gregory Spawton heeft zijn kunnen verder verfijnd en verrijkt en toch ook nieuwe accenten gelegd. De verfijning en verrijking zit 'm vooral in de bijzonder kleurrijke arrangementen. Het album is gemaakt met de achtpersoons bezetting van de Londense concerten in 2015, met violiste Rachel Hall en extra toetsenist/gitarist Rikard Sjöblom (de voorman van het Zweedse Beardfish) als laatst toegevoegde vaste bandleden.
Vandaag kiezen we voor een nummer dat in zijn titel al overduidelijk verraadt waar het over gaat: "The Transit Of Venus Across The Sun". Eens in de zoveel jaar schuift er een zwart stipje over de zon als Venus tussen de aarde en de zon doorkruist. Een verschijnsel dat al eeuwenlang velen heeft gefascineerd en er is dan ook veel over gedocumenteerd. De schrijver van het nummer, Greg Spawton, moet bij het verschijnsel vooral denken aan het sterrenkundige BBC-programma The Sky At Night, dat jarenlang gepresenteerd werd door Sir Patrick Moore, een bijzondere man die bij vele Britten een astronomie-interesse wist te kweken. Ook hierover schrijft hij op het blog http://bigbigtrain.blogspot.nl/, een aanrader als je de teksten van Big Big Train volledig wilt doorgronden. Fraaie passages zijn het schitterend gearrangeerde blazersstuk aan het begin en de opbouw naar de modulatie in het eindstuk, voorafgegaan door een reeks gedeclameerde vreemde woorden. Dit blijken Latijnse termen te zijn voor geologische verschijnselen op Venus, zoals te vinden op: https://en.m.wikipedia.org/wiki/List_of_geological_features_on_Venus .
Website: http://www.bigbigtrain.com/ .
(OP)NIEUW
I Am The Manic Whale - Clock Of The Long Now
Afkomstig van "Everything Beautiful In Time" (eigen beheer, 2015)
Een paar weken lieten we al twee nummers horen van het debuutalbum van de Britse band I Am The Manic Whale, een debuut dat onze aandacht was ontglipt toen het in december 2015 was verschenen. I Am The Manic Whale is een energieke melodieuze progband die een soort Britse variant laat horen op het aanstekelijke geluid van Spock's Beard en Neal Morse, en ook Big Big Train ligt op de loer. “Clock Of The Long Now” is geïnspireerd door het project The 10,000 Year
Clock, http://longnow.org/clock/, dat als bedoeling heeft een klok te bouwen die 10.000 jaar loopt zonder noemenswaardig onderhoud en bediening. Het uiteindelijk doel is het bevorderen van het principe van langetermijndenken. Het hele album valt overigens te beluisteren en te bestellen via de Bandcamp-pagina van I Am The Manic Whale.
Websites: http://www.iamthemanicwhale.com/
en https://iamthemanicwhale.bandcamp.com/ .
WERELD VOL MUZIEK
Alice - Intro
- Un Fiore
- Reprise Intro
Van "Cosa Resta ... Un Fiore" (CBS, 1978 / Arcàngelo, 2006)
Vanaf 1986, toen haar achtste album "Park Hotel" verscheen, mocht de Italiaanse diva Alice zich verheugen op belangstelling vanuit progressieve hoek. Deze voormalige deelneemster aan het Eurosongfestival werkte vanaf die plaat geregeld met musici als Tony Levin, Phil Manzanera, Peter Hammill, Tim Bowness, leden van Japan, Jakko Jakszyk en Danny Thompson. Toch liet de zangeres al op haar eerste twee albums horen een liefhebster te zijn van een door middel van Mellotron en synthesizers gecreëerde symfonische sound. Hiervoor verantwoordelijk was toetsenman Danilo Vaona, een veelgevraagd muzikant, componist en producer. Dit is vooral mooi te horen op de niet op de hoes vermelde instrumentale miniaturen "Intro" en "Reprise Intro" van het tweede album "Cosa Resta ... Un Fiore" uit 1978, de opvolger van het in 1975 verschenen debuut "La Mia Poca Grande Età". Beide langspelers zijn overigens alleen in Japan op CD verschenen in de serie "European Rock Collection". Tussendoor het bijna titelnummer "Un Fiore" met een mooie
rol voor drummer Gianni D'Aquila.
Website: http://www.alice-officialwebsite.com/ .
25 JAAR GELEDEN
Now – Converging Universus 2nd Mov. : The Light Of The Reason
Van “Spheres” (Musea, 1991)
De Belgische vierpersoonsformatie Now debuteerde in 1988 voor het label In-Akustik met “Complaint Of The Wind”. Het is echt een album van zijn tijd: zo horen we duidelijk invloeden van Pallas (met name “The Wedge”), Saga en jarentachtig-Yes. Met de opvolger “Spheres”, die in 1991 op het Franse label Musea uitkwam, zette de band echter hoog in en kreeg de voorliefde voor het oude Yes de overhand. De composities werden langer en de passages meer uitgesponnen. Ook live timmerde Now goed aan de weg met redelijk wat optredens buiten het vaderland en de band had dan ook internationale allure. In 1993 kwam er nog een EP, maar daarna werd het stil. Toetsenist Hervé Borbé dook opeens op als vaste toetsenist van Belgische proglegende Machiavel. Now-frontman en -gitarist Vincent Fis formeert rond 1992 de AC/DC-tributeband High Voltage. Dat was meer bedoeld als tussendoortje, maar nu uitgegroeid tot carrière: is hij ook de gitarist van het Nederlandse Action In DC (als Vincent Young). De stilte aan het Now-front werd in 2012 doorbroken met een reünieconcert in 't befaamde Spirit of 66 in Verviers. We gaan nu echter 25 jaar terug in de tijd en draaien een deel van het 33 minuten durende “Converging Universes”.
Meer info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=692 .
IN MEMORIAM
Magellan – Union Jack
Van het album “Hour Of Restoration” (Magna Carta, 1990)
Op 11 juni jl. is Trent Gardner overleden. Hij is 55 jaar oud geworden. Trent is vooral bekend als toetsenist, trombonespeler, zanger en componist van Magellan. Ook was hij initiator van het project Explorers Club met wie hij twee platen gemaakt heeft. In 2001 verscheen de conceptplaat “Leonardo: The Absolute Man” over het leven van Leonardo da Vinci. Hij was ook betrokken bij de albums van Jack Foster III en werkte in 2000 met Steve Walsh samen op diens soloplaat “Glossolalia”. Gardner is wel eens een van de kroonprinsen van de prog genoemd. Twee jaar geleden overleed Wayne Gardner ook al, Trents broer en collega in Magellan.
Website: http://magellansongs.com/ .
Sunday 12 June 2016 Show No. 1201
AOR
707 – Couldn't Be Better
Van “The Bridge” (MTM, 2004)
707 was een Amerikaanse band die actief was in de hoogtij dagen van de AOR, maar nooit wist door te breken. Het debuutalbum kwam in 1980 uit voor het Casablanca-label en in het thuisland had 707 een bescheiden hitje en kreeg de band veel radio-airplay. In 1981 verscheen een tweede album die, hoewel er geen hit op stond, ook redelijk verkocht. 707 mocht als vaste openings-act mee op tournee met REO Speedwagon ten tijde van het succesvolle “Hi-Infidelity”-album van die band. Dit zorgde voor de nodige creativiteit en het aantrekken van een vaste toetsenist. Men begon met de opnames voor het derde album “The Bridge”, dat duidelijk meer inventiviteit toonde. Het label was echter niet zo gelukkig met die artistieke keuze, wat als gevolg had dat de plaat nooit het daglicht zag. Na een breuk met Casablanca tekende de band voor het kleinere Broadwalk-label en bracht daar “The Megaforce” als derde album uit. Wederom waren er wat veranderingen: omdat de band tot dan toe geen vaste zanger had werd nieuw bandlid Kevin Chalfant toegevoegd. Dit resulteerde in het meest succesvolle album voor 707, met als gevolg wededom tournees met een aantal grote namen. Ondanks dit succes viel de band kort hierop uit elkaar. In 2004 bracht het MTM- label alsnog het op de plank gelegde “The Bridge” uit en is de puzzel compleet. Je hoort duidelijk de invoelend die een band als REO Speedwagon heeft gehad. Een aantal jaren geleden kwam ook voor 707 een reünie en werd er zelfs nieuwe muziek opgenomen.
Website: http://thenew707.blogspot.nl/ .
NIEUW
Barock Project - My Silent Sea
Van "Vivo - Live In Concert" (Artalia, 2016)
Wij bij Xymphonia ontdekten het Italiaanse Barock Project pas vorig jaar, na het verschijnen van het vierde album "Skyline". We waren daar wel meteen zo van onder de indruk dat "Skyline" het schopte tot Album van de Maand november en een mooie vijfde plaats in onze eindlijst over 2015. Hoewel de muziek niet heel origineel is, klinkt deze toch fris, mede door het knappe en strakke spel en de enthousiasmerende zang. Dat maakt benieuwd naar die eerdere albums, maar die blijken niet zo gemakkelijk verkrijgbaar: ze verschenen op andere labels en zijn via officiële kanalen inmiddels uitverkocht. Nu is er een live-dubbelaar verschenen met op de eerste schijf alleen maar nummers van die vroege platen, met de nadruk op het derde album "Coffee In Neukolln". En die nummers blijken niks onder te doen voor het werk van "Skyline", waarvan de tweede schijf een greep songs in live-versies bevat. Er is ook een dubbele Genesis-link, want de schijf met oud materiaal eindigt met "Los Endos" en de tweede schijf bevat net als Genesis' 'Three Sides Live" ook studiomateriaal. In dit geval één nummer van dik 9 minuten, dat klinkt als het zusje van het titelnummer van "Skyline" en zou dus goed een outtake van dat album kunnen zijn.. Het heeft namelijk ook enkele niet te missen knipogen naar het oeuvre van Jethro Tull en eindigt met een gefloten themaatje uit dat "Skyline". Een fijne appendix is het wel. Hoe nu die oudere nummers in live-versies klinken, hoort u later.
Website: http://www.barockproject.net/ .
NIEUW
Airbag – Sleepwalker
Van het album “Disconnected” (Karisma Records, 2016)
Afgelopen week verscheen het vierde album van de Noorse Band Airbag. Het schijfje heet “Disconnected” en telt ‘slechts’ zes nummers. Maar wel met een gemiddelde lengte van acht minuten en met iedere muzieknoot precies op de juiste plaats. Evenals het vorige album heeft dit album ook een centraal thema: de vervreemding van het individu in zijn eigen maatschappij, terwijl diezelfde maatschappij wel allerlei verwachtingen neerlegt bij het individu. Verwachtingen waaraan niet meer voldaan kan worden. Een zwaar thema dat echter verpakt zich in prachtige, melancholische, krachtige, atmosferische muzikale landschappen. Daarin speelt ieder bandlid een uiterst belangrijke rol, waarbij de kracht niet alleen zit in het spelen van noten en akkoorden, maar zeker ook in de kunst van het achterwege laten hiervan. Met een gitarist als frontman, in de persoon van Bjørn Riis, ontkom je er niet aan dat de muziek regelmatig zwaar leunt op zijn instrument. Het leidt tot ultiem luisterplezier. Het gitaarspel van Riis past op ieder moment formidabel in het plaatje. (Maurice van der Zalm, Rockportaal)
Aanrader voor éénieder die van de muziek van Pink Floyd geniet.
Website: http://www.airbagdisconnected.com/ .
NIEUW
Moulettes - Underwaterpainter
- Hidden World
Afkomstig van "Preternatural" (C.R.A.F.T Pop Records, 2016)
De Britse groep Moulettes opereerde aanvankelijk nog in de scene rondom Mumford & Sons, maar trok al snel een eigen plan en de op folk geïnspireerde muziek werd per album een stuk progressiever. Dat resulteerde in 2014 in het betoverende derde album “Constellations” en op opvolger ”Preternatural” doet Moulettes er nog een schepje boven op. Nieuw bandlid Raevennan Husbandes geeft met haar gitaarspel de muziek een flinke krachtinjectie en de rest van de band volgt haar met gemak. Donderende drums, versterkte fagot, ronkende bas, scheurende cello en een flinke dosis elektronica krijgen we over ons heen. De songs zijn puntiger, scherper maar nog steeds net zo inventief als op “Constellations”. “Preternatural” is ook nog eens een heus conceptalbum, waarbij de band zich heeft laten inspireren door wezens in de natuur die buitennatuurlijk lijken te zijn, die eigenlijk niet zouden kunnen bestaan. “Underwaterpainter” gaat over zeewezens die oplichten door bioluminescentie en “Hidden World” behandelt een rondworm, die in 2011 op 3,6 kilometer onder het aardoppervlak is gevonden, een plek waar volgens tot dan geldende opvattingen alleen nog maar bacteriën zouden kunnen leven. De tot nu toe geldende opvatting dat Moulettes een folkband is kunnen we met dit album definitief vaarwel zeggen, deze unieke muziek is progressief ten top te noemen.
Website: http://www.moulettes.co.uk/ .
HERUITGAVE
Phillips, Anthony - Nightmare (alt. mix)
- Magdalen (2016 stereo remix)
Van "Sides" (Passport Records, 1979 / Esoteric Recordings, 2016)
Esoteric Recordings is bezig met een mooie reeks van heruitgaven van het werk van de eerste gitarist van Genesis, Anthony Phillips. Eind van deze maand verschijnt de luxe editie van Phillips' eerste synthesizeralbum "1984" uit 1981. Van de voorganger van dit album, "Sides", werd in april
een fraaie box uitgebracht met naast een nieuwe stereomix, een CD met voornamelijk instrumentale versies en de oorspronkelijke geremasterde mix uiteraard een dvd met een 5.1 surround mix. Na zijn pastorale debuut "The Geese & The Ghost" en het symfonische "Wise After The Event" wilde
Passport Records een commerciëler product. Dit uitte zich onder meer in wat zoetere liedjes in de stijl van Bread. Uit frustratie over deze situatie schreef Phillips echter ook het venijnige "Um & Aargh" en kon hij gelukkig ook zijn symfonische rockkant etaleren in songs als "Magdalen" en het instrumentale "Nightmare". De productie van Rupert Hine was weer prima gedetailleerd en met musici als John G. Perry, Michael Giles, Mel Collins en voormalig Happy The Man-zanger Dan Owen is "Sides" toch een plaat die na 37 jaar nog prettig in het gehoor klinkt, al is het niet een meesterwerk zoals de twee albums die hij daarvoor maakte.
Website: http://www.anthonyphillips.co.uk/ .
(DEELS) VAN EIGEN BODEM
Millennium - Come Back
Van het album “Change Your Life” (Spark Music, 1995)
Regelmatig komt de naam band naam Millenium in ons programma aan bod, maar dan gaat het om de Poolse band Millenium. Er is echter ook een andere Millennium actief, met dubbel 'n' dus: een Nederlands-Bulgaarse samenwerking waaruit in 1995 het album “Change Your Life” voortkwam. De band maakt symfonische rock met een christelijke inslag. Op het album duurt ruim een half uur en bevat 6 nummers. Hoogtepunt is wel het ruim 10 minuten durende “New Life”. Dit zullen we vast nog wel een keer plannen maar ook de instrumental “Come Back” is zeker de moeite waard.
Gegevens op Discogs: https://www.discogs.com/4248380 .
LIVE-TIP
Chambers, Dennis - The Opener
Van "Getting Even" (Glass House/Pioneer, 1992)
Op 15 juli heeft Hengelo het genoegen even een soort afterparty te mogen faciliteren van het North Sea Jazz Festival dat een weekend eerder plaatsvindt. Dan treden in het Metropool namelijk vier
muzikanten op die tot de top van de jazzrock behoren. Wat te denken van Mike Stern, Bill Evans (de saxofonist), Darryl Jones en Dennis Chambers. Om alvast wat in de stemming te komen draaien we een nummer van "Getting Even", de eerste solo-CD van Dennis Chambers, die eerst alleen in Japan verkrijgbaar was op Glass House, maar later ook door 101 South Records werd uitgebracht. Op die plaat geen Mike Stern op gitaar, maar wel John Scofield en Jimi Tunnell, dus knalwerk verzekerd.
Website: http://metropool.nl/nl/agenda
en http://mikestern.org/ .
LIVE-TIP
Anima Mundi - Flowers
Van het album “I Me Myself” (eigen beheer, 2016)
Drie jaar na "The Lamplighter" brengt Anima Mundi een opvolger uit met "I Me Myself", het vijfde album van de groep. Zelf ziet de Cubaanse symfoband het als de echte volwaardige opvolger van "The Way" uit 2010. En inderdaad zijn het allebei albums die veel ambitie uitstralen. Zo bevat "I Me Myself" twee meerdelige epics van meer dan een kwartier, naast een aantal kortere stukken waaronder ook nog weer een werk van bijna 11 minuten. Wat opvalt is dat "I Me Myself" het derde opeenvolgende album is met een andere zanger. Niet dat Emmanuel Pirko Farrath niet beviel, maar hij is geëmigreerd naar de VS. Michel Bermudez blijkt een prima vervanger. Spil van de groep wordt al vanaf het begin gevormd door Roberto Díaz en toetseniste Virginia Peraza. Zij lijkt haar digitale synthesizers geüpdatet te hebben, maar maakt vooral veel gebruik van warme analoge instrumenten. De songs zijn dan ook stevig geworteld in de seventies en we menen hier en daar een letterlijk Genesis-citaatje te ontdekken. Maar er is veel afwisseling en dynamiek, wat "I Me Myself" een spannende luistertrip maakt. Anima Mundi treedt aanstaande zaterdag 18 juni op in Musicon in Den Haag en op 17 juli op het Night Of The Prog Festival op de Loreley.
Website: http://www.animamundimusic.com/ .
ALBUM VAN DE MAAND JUNI
Big Big Train - Along The Ridgeway
- Salisbury Giant
Van "Folklore" (Giant Electric Pea, 2016)
We kunnen er niet om heen, na "English Electric Part One" (2012) en "English Electric: Full Power" (2013) dringt "Folklore" van Big Big Train zich eigenlijk als vanzelf op als de enige juiste keuze voor het Album van de Maand juni.
Het album is compositorisch, arrangeertechnisch, speltechnisch en productioneel namelijk niet minder dan overweldigend. Niet dat de groep op dit (mits "English Electric" als één geheel gerekend) tiende album iets heel nieuws doet. De al maar uitdijende groep rond bassist/componist Gregory Spawton heeft zijn kunnen verder verfijnd en verrijkt en toch ook nieuwe accenten gelegd. De verfijning en verrijking zit 'm vooral in de bijzonder kleurrijke arrangementen. Het album is gemaakt met de achtpersoons bezetting van de Londense concerten in 2015, met violiste Rachel Hall en extra toetsenist/gitarist Rikard Sjöblom (de voorman van het Zweedse Beardfish) als laatst toegevoegde vaste bandleden.
Vorige week draaiden we het titelnummer van de hand van Longdon, vandaag twee in elkaar overlopende nummers die de herkenbare componeerhand van Gregory Spawton verraden. Hij duikt ook diep in de folklore van de Britse eilanden en komt zelfs in prehistorische tijden uit. Zoals hij uitlegt op zijn blog (http://bigbigtrain.blogspot.nl/) is de Ridgeway een misschien wel 5000 jaar oud pad van Wiltshire naar de Theems. In de buurt van dat pad vindt je de met legenden uit deze contreien verbonden Blowing Stone, die in het intro van de song bespeeld wordt door Simon Chadwick (zoals hier is te zien:
http://clarsach.scot/2016/05/the-blowing-stone.html). Ook hier in de buurt is de Uffington Whitehorse te aanschouwen, een prehistorische afbeelding van een paard op een heuvel, die ook is afgebeeld op de hoes van "English Settlement" (1982) van XTC. Dat is de oude band van Big Big Train-gitarist Dave Gregory, die speciaal voor dit nummer op een bijzondere 12-snarige Rickenbacker-gitaar speelt waarmee hij sinds XTC-dagen niet meer heeft opgenomen. Het grotendeels instrumentale "Salisbury Giant" gaat over processietochten die al sinds de Middeleeuwen plaatsvinden, waarbij een reus wordt meegezeuld, de Salisbury Giant dus, die naar verluidt Saint Christopher moet voorstellen.
Website: http://www.bigbigtrain.com/ .
30 JAAR GELEDEN
Genesis - Tonight, Tonight, Tonight
Afkomstig van "Invisible Touch" (Charisma/Virgin, 1986)
Afgelopen donderdag, 9 juni, was het precies 30 jaar geleden dat het misschien wel meest controversiële Genesis-album verscheen: “Invisible Touch”. Het word vaak wel een Phil Collins solo-album vermomd als een Genesis-plaat genoemd. De titelsong, “Throwing It All Away” en
“Land Of Confusion” hadden met gemak op een album van Collins uit die tijd kunnen staan. Een ander punt waar mensen moeite mee hebben is het feit dat de productie zo typisch digitaal jaren 80 klinkt. Het mist echt de nodige body, wat met name ook komt door dat Collins eigenlijk bijna alleen maar op elektronische drums speelt. Maar toch zijn er wel degelijk ook goede dingen te melden over dit album. De songs zijn bijna allemaal uitermate catchy en er zijn zowaar twee songs die
rond de 10 minuten duren, waaronder het broeierige “Tonight, Tonight, Tonight”, dat we in alle jaren van Xymphonia nog nooit gedraaid hebben, volgens ons archief.
Website: http://www.genesis-music.com/ .
OBSCUUR
CMU – Archway 272
Van “Space Cabaret” (Transatlantic Records, 1973 / Esoteric Recordings, 2008)
CMU was een vreemde eend in de prog-scene, begin jaren 70. De band heette aanvankelijk Contemporary Music Unit en vermengde jazz-rock, folk en art-rock tot een eigen sound. Het eerste album verscheen in 1971 voor het label Transatlantic, maar men wist daar niet goed wat men met deze band aan moest. Een van de speerpunten werd gevormd door de duovocalen van James Gordon en Larraine Odell. Na het eerste album werd de helft van de band vervangen door drie leden van de bad Marsupilami, een collega-band op Transatlantic. Hierdoor verschoof het geluid van de band meer richting de prog en space rock. “Space Cabaret”, het tweede album, is dan ook complexer en meer uitgesponnen dan het debuut. Helaas bracht de verandering in geluid niet het beoogde succes en kort hierop ging CMU uit elkaar.
Meer info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=5450 .
VERLATE AANDACHT
Green Violinist, The – Velvet Road
Van “More Thrill And Never Ending Blessing” (Galileo, 2012)
The Green Violinist is het werk van de Belg Vincent Dufresne die een kleine 10 jaar aan dit project heeft gewerkt. De inspiratie voor The Green Violinist put Dufresne uit het gelijknamige schilderij van de Russische Marc Chagall, dat een belangrijke rol in zijn leven heeft gespeeld en hem door een moeilijke periode in zijn leven heeft geholpen. Het album “More Thrill And Never Ending Blessing” is dan ook bedoeld als een soort spreekbuis voor de buitenbeentjes van de maatschappij. Muzikaal is het een mooie mengeling van symfonische pop, rock en singer-songwriterinvloeden en hoewel melancholisch van karakter zeker niet te dik aangezet. Daarnaast heeft Dufresne ook nog eens een zeer aangename stem. Kortom, een album dat gehoord mag worden. Helaas is er na dit album weinig nieuws te melden. Het album is overigens opgedragen aan Wolly Wolstenholme.
Meer info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=7999 .
Porcupine Tree – Shesmovedon
Van “Lightbulb Sun” (Kscope, 2000)
“Lightbulb Sun” uit het jaar 2000 is het zesde album van Porcupine Tree. Het album is commerciëler dan de voorgaande albums: minder abstract en minder heavy. De bekende psychedelische sfeer van eerder werk wordt nu gecombineerd met afgeronde, melodieuze, mooi gearrangeerde symfo-popliedjes. “Shesmovedon” is daar een mooi voorbeeld van.
Website: http://www.porcupinetree.com/ .
Sunday 5 Juni 2016 Show No. 1200
NIEUW
Frost* - Sunlight
- Lights out
Van het album “Falling Satellites” (InsideOut, 2016)
"Dit derde studio-album van Frost* maakt de hoge verwachtingen na 8 jaar wachten ruimschoots waar. Toch even een waarschuwing vooraf: "Falling Satellites" is geen plaat die je even achteloos als sfeermuziekje opzet. je moet er echt voor gaan zitten om hem in al zijn grootsheid tot je te nemen. Dat komt door de gelaagdheid van de songstructuren, de uitgekiende stapeling van instrumenten en geluiden en door de even dynamische als avontuurlijke productie. Van schaamteloze bombast tot kleine, verstilde momenten; het spectrum aan emoties en kleuren is zo ongelooflijk breed en diep, dat je keer op keer wordt verrast. belangrijk daarbij is dat opper-Frost* Jem Godrey zijn onmiskenbare invloeden uit het progverleden heeft verwerkt tot een fris en vooral eigentijds geheel. Wie de tijd en moeite voor "Falling Satellites" neemt, ontdekt dat het innovatieve spelplezier bij elk nummer meedogenloos uit de speakers knalt." (Edwin Ammerlaan, IO Pages 136 )
Website: http://frost.life/ .
NIEUW / ALBUM VAN DE MAAND JUNI
Big Big Train - Folkore
Van "Folklore" (Giant Electric Pea, 2016)
We kunnen er niet om heen, na "English Electric Part One" (2012) en "English Electric: Full Power" (2013) dringt "Folklore" van Big Big Train zich eigenlijk als vanzelf op als de enige juiste keuze voor het Album van de Maand juni.
Het album is compositorisch, arrangeertechnisch, speltechnisch en productioneel namelijk niet minder dan overweldigend. Niet dat de groep op dit (mits "English Electric" als één geheel gerekend) tiende album iets heel nieuws doet. De al maar uitdijende groep rond bassist/componist Gregory Spawton heeft zijn kunnen verder verfijnd en verrijkt en toch ook nieuwe accenten gelegd. De verfijning en verrijking zit 'm vooral in de bijzonder kleurrijke arrangementen. Het album is gemaakt met de achtpersoons bezetting van de Londense concerten in 2015, met violiste Rachel Hall en extra toetsenist/gitarist Rikard Sjöblom (de voorman van het Zweedse Beardfish) als laatst toegevoegde vaste bandleden. En zij dragen zo hun steentje bij aan het volle, maar absoluut niet overvolle palet. Hall is daarbij verantwoordelijk voor de arrangementen die een strijkersgroep speelt en ook de koperblazerssectie die in Londen aanwezig was is meer en veelzijdiger ingezet dan op de voorganger. Opnieuw wordt er door de schrijvers (naast Spawton ook zanger David Longdon) inspiratie geput uit de Britse geschiedenis. Niet alleen historische feiten dit keer, maar - indachtig de titel - ook volkse gebruiken en tradities. Dat heeft zich ook vertaald in wat folk-invloeden in de muziek, maar wie op basis van het vooruitgesnelde titelnummer en het al eerder op EP uitgebrachte "Wassail" dacht dat Big Big Train een folkrockplaat zou gaan maken zit er toch grotendeels naast, want "Folkore" is toch in de eerste plaats een gloedvolle symfonische rockplaat, met weer plaats voor enkele lange fraai uitgewerkte composities en naast de al genoemde arrangementen ook bijzonder fraaie partijen voor gitaar (nog immer de van XTC gekende gitarist Dave Gregory, basgitaar, toetsen (waaronder sterk Hammondspel) en drums (nog steeds de van o.a. Kevin Gilbert en Spock's Beard bekende Nick D'Virgilio). Longdon zingt daarbij gevoelvoller en met meer 'body' dan in het verleden, met een toegevoegd extra schraapje dat - sorry voor de voor de hand liggende associatie - Peter Gabriel-achtig aandoet.
En waarmee kunnen we de maand beter starten dan met het openende titelnummer? Zet de stereo thuis maar even lekker hard, dan komen vooral de 'boosts' van Spawtons baspedalen extra goed door. Overigens is bij dit nummer een videoclip gemaakt die op de site van de groep is te aanschouwen.
Website: http://www.bigbigtrain.com/ .
NIEUW
Bent Knee - Leak Water
- The Things You Love
Afkomstig van "Say So" (Cuneiform Records, 2016)
Nog net geen jaar geleden lieten wij voor het eerst muziek horen van Bent Knee, van het tweede album “Shiny Eyed Babies”, dat toen al een jaar oud was. Eind mei is de opvolger, “Say So”, verschenen. Dit maal niet meer in eigen beheer maar bij het gerenommeerde label Cuneiform Records. Kenners zullen dan al gauw verwachten dat de muziek van Bent Knee een stuk moeilijker is geworden, passend bij de reputatie van het label, maar we kunnen geruststellend melden dat dit niet zo is. “Say So” is het meest toegankelijk album geworden van de Amerikaanse band en zou zo maar eens voor een ware doorbraak kunnen zorgen. Het is nog steeds eigenzinnige muziek met een
scala aan invloeden uit rock, jazz en avantgarde. Het ene moment denk je naar een progressieve versie van No Doubt te luisteren, om even later te denken aan Tori Amos die metal omarmt.
Progressieve muziek ten voeten uit, met nog steeds als grote blikvanger de stem van zangeres/toetseniste Courtney Swain. Maar Bent Knee is meer dan haar one-woman-show, want het valt na wat meer luisterbeurten juist op hoe mooi in balans de bijdragen van de rest van de band zijn. Hier zijn muzikanten aan het werk die weten wat ze willen en hoe ze zich willen presenteren. Bijzonder album dat hopelijk een groter publiek weet te vinden.
Websites: http://www.bentkneemusic.com/
en http://bentknee.bandcamp.com/ .
NIEUW
Patterson, Tony - The Magdalene Fields
- The Angel And The Dreamer
Van "Equations Of Meaning" (Esoteric Recordings, 2016)
Ooit was Tony Patterson onder het symfopubliek vooral bekend als zanger van de coverband ReGenesis. Ook waren zijn vocalen prominent te horen op een reeks fraaie platen van toetsenist Nick Magnus. Niet vergeten moet echter worden dat Patterson niet alleen zanger is, maar ook multi-instrumentalist, die muziek leverde voor diverse films en documentaires. Een deel van die muziek is al op eerder verschenen solo-albums terug te vinden. Wij kregen zijn muzikale kwaliteiten in de gaten door het weldadig warme album "Northlands" dat hij in 2014 maakte met de van Riversea bekende toetsenist Brendan Eyre. Het leek erop dat de heren wel zin hadden om daar een vervolg aan te geven, maar Eyre heeft zich vooralsnog op zijn band Riversea gestort. Hij heeft bijgedragen aan één nummer van het nu verschenen Patterson-solo-album "Equations Of Meaning". Hoewel, solo-album: ook Nick Magnus is veelvuldig van de partij en diverse andere musici hebben een bijrol, waaronder Nine Stones Close-leider Adrian Jones (gitaar in één song). "Northlands" had al een relaxt karakter, "Equations Of Meaning" is nog wat meer laid-back, met ook vele terughoudend gearrangeerde soundtrack-achtige instrumentale stukken. Denk dus niet dat je een Genesis-achtige symforockende plaat in huis haalt, bij veel nummers is het heerlijk relaxt soezen. Het gloedvolle bijna-openingsnummer "The Magdalene Fields" refereert wel aan genoemde band, aan wegzweefnummers als "Entangled" en "Ripples". Pattersons soundtrack-vaardigheden klinken meer door in de atmosferische hoekdelen van het driedelige "The Angel And The Dreamer", dat in het sfeerpopachtige middendeel een hoornpartij bevat van Fred Arlington.
Website: http://tonypattersonblueyonder.wix.com/tonypatterson .
WERELD VOL MUZIEK
Tsuchiya, Masami - Spider & Pirates
Van "Swan Dive" (Mazzy Bunny Records, 2013)
Masami Tsuchiya was een van de leidende figuren in de Japanse formatie Ippu-Do. Zijn vervormde gitaarpartijen trokken de aandacht van de stijlbroeders van het Britse Japan, waarna hij tijdens live-concerten naast David Sylvian en Mick Karn de show mocht stelen. Tevens speelde hij mee op "So Red The Rose" van de Duran Duran-offshoot Arcadia. Na Ippu-Do maakte hij talloze soloplaten, die steeds het midden hielden van Adrian Belew, David Bowie, Roxy Music, Japan en zijn eigen culturele bagage. Met Karn richtte hij tevens The d.e.p. op. Na zijn soloalbum "Forest People" uit 1998 bleef het op sologebied stil totdat drie jaar geleden de mini-CD "Swan Dive" uit kwam, dat naast een half uur typische Masami-muziek tevens een DVD bevat met daarop de videoclip van "Swan Dive Part 2". Wij kiezen echter voor het instrumentale "Spider & Pirates", dat vooral in het intro een baspartij heeft die veel op die van zijn overleden vriend Karn lijkt. Na "Swan Dive" richtte Masami overigens de formatie KA.F.KA op, een Japanse superband met twee musici die ook op zijn laatste soloplaat meespeelden. In 2015 verscheen het debuut "Fantome Noir".
Websites: http://mazzybunnyinc.wix.com/masamitsuchiya en
http://www.lifeintokyo.net/familytree_tsuchiya.html .
IN HET NIEUWS
Gabriel, Peter – No Self Control
Van “Peter Gabriel” (ook wel “Peter Gabriel 3” of “Melt”) (Charisma, 1980/2010)
Het derde gelijknamige album van Peter Gabriel, in de volksmond ook wel “Melt” genoemd, wordt door de fans gezien als een van zijn creatieve hoogtepunten en tevens het album waar hij definitief een eigen geluid neerzette. Hoewel er flink wordt geëxperimenteerd op het album, bevat het ook een aantal hits. Eén daarvan is misschien wel zijn meest bekende nummer: “Biko”. Deze maand start de “Rock, Paper, Scissors Tour” die Gabriel met niemand minder dan Sting onderneemt in Noord-Amerika. Europese shows zijn momenteel nog niet aangekondigd.
Website: http://petergabriel.com/ .
LIVE-TIP
Mindgames - The Sand Of Time
Van "Paradox Of Choice" (eigen beheer, 2015)
"Paradox Of Choice" is het vierde album van de Belgische neoproggroep Mindgames. De band heeft in de persoon van Sandro Starita een nieuwe gitarist. Neemt niet weg dat ondanks een paar vrij rockende gitaarsolo's de keyboards van Tom Truyers een geluidsbepalender rol innemen. Vrijwel aldoor horen we volle keyboardtapijten als grond, waar de ietwat scherpe, kenmerkende stem van Bart Schram overigens met gemak doorheen kan prikken. Bijzonder origineel is de muziek van Mindgames niet, maar dat neemt niet weg dat de groep een prima en verzorgd werkstuk heeft afgeleverd, dat veel neoprogliefhebbers zal bekoren. Mindgames speelt op 19 juni in 't Blok in Nieuwerkerk aan den IJssel.
Website: http://www.mindgames.be/ .
LIVE-TIP
Marillion – Interior Lulu
Van “Marillion.com” (Intact, 1999)
Afgelopen week is de voorverkoop voor het zesde Marillion Weekend in Port Zélande van start gegaan, en op 1 juli gebeurt dit ook voor de in Engeland en Polen te organiseren Weekends in 2017. Deze keer wordt Canada niet aangedaan. Een van de thema’s is al vrij gegeven en dat is een integrale versie van het album “Marillion.com”, door de band te vertolken op de vrijdagavond. Tot nu toe heeft die plaat bij Xymphonia weinig aandacht gekregen. Het album stamt alweer uit 1999 en heeft de laatste jaren een herwaardering genoten. In december zal Marillion ook al in Nederland te bewonderen zijn, en wel in een twee keer uitverkocht Vredenburg. De band heeft beloofd iedere avond een andere set te gaan spelen, hoewel we er van uit gaan dat het nieuwe aankomende album “F.E.A.R.” centraal staat tijdens deze shows. Hoewel de opnames voor “F.E.A.R.” afgelopen week zijn afgerond, moeten we nog wel even wachten tot september eer het uitgebracht wordt. We gaan luisteren naar de 'epic' van “Marillion.com”, “Interior Lulu”, ooit een kleine 15 jaar geleden eens gedraaid in Xymphonia.
Website: www.marillion.com .
HERUITGAVE
Easter Island - Solar Sailor
- Wind Of Time
Van "Easter Island" (Baal, 1979 / Belle Antique, 2016)
Easter Island was een obscure,k in 1973 opgerichte Amerikaanse progressieve rockband, die in de nadagen van de jaren zeventig van de vorige eeuw, midden in het punk-, new wave- en discotijdperk, een titelloze lp uitbracht. Er werden maar 300 exemplaren geperst, wat de obscuriteit alleen maar versterkte. In het internettijdperk kwam de formatie rondom Mark Miceli weer in de belangstelling te staan en in 1991 bracht ZNR Records de compilatieplaat "Nowandthen" uit, waarop naast het reguliere album twee bonustracks en een uitgebreidere versie van het openingsnummer "Face To Face" stonden. Onlangs bracht het Japanse Belle Antique in een replica van de oorspronkelijke hoes de plaat opnieuw uit, dit keer met diezelfde uitgebreide versie, één
studiobonustrack en twee matig klinkende live-nummers. Easter Island werd vaak vergeleken met Yes, maar anders dan Starcastle hadden de musici wel degelijk een eigen sound, waarin ook overeenkomsten te bespeuren waren met het latere werk van David Sancious & Tone. Uiteraard
stond de Mellotron centraal, maar de andere instrumenten, waaronder de nodige percussie-instrumenten, en natuurlijk de samenzang kregen ook volop de ruimte. Miceli is trouwens nog steeds actief als muzikant, vooral in de New Age-sferen, en bracht zelfs in 1999 een tweede Easter
Island-album uit, "MotherSun".
Websites: www.markmiceli.com
en www.progarchives.com/artist.asp?id=570 .
TERUG IN DE TIJD
IQ - Outer Limits
Afkomstig van "Living Proof" (GEP, 1992)
Toen Xymphonia in januari 1993 begon met uitzenden, had de Britse band IQ juist als vierde release op het eigen label Giant Electric Pea (GEP) een heruitgave van het live-album “Living Proof” uitgebracht: opnamen voor de TV-serie “Live In London”, gemaakt op 13 mei 1985 in Camden Palace, Londen. We horen een IQ met de nodige rafelrandjes, maar dat geeft deze opnamen ook gelijk hun charme. We kiezen voor de klassieker “Outer Limits”, origineel verschenen op het
album “The Wake” (1985).
Website: http://www.iq-hq.co.uk/ .
