NIEUW
Uil, Han – Eternally
– Music Loves
Van “Walking In Circles” (eigen beheer / Dutch Music Works, 2022)

“Walking In Circles” is het vijfde solo-album van Han Uil, de zanger/liedschrijver/multi-instrumentalist die we kennen van o.a. Antares, Seven Day Hunt en TumbleTown. Evenals op de voorgangers doet Uil veel zelf, maar zeker niet alles. Drummer op alle 9 nummers is de van Delain bekende Sander Zoer, met wie Uil rond de eeuwwisseling in Antares zat. In Seven Day Hunt en TumbleTown werkte Uil samen met Egdon Heath-gitarist Aldo Adema en die speelt naast zijn eigen instrument ook bas en keyboards op openingsnummer “Eternally”. Ook is Adema verantwoordelijk voor de hoestekening, waarop een man te zien is die cirkels loopt op het afgeplatte hoofd van Uil. Opvallend inkleuring komt van een instrument dat we nog niet eerder op een Uil-album hoorden: saxofoon. Nog opvallender is dat hij hiervoor de huidige saxofonist van de Argentijnse symfo-legende Bubu voor heeft weten te strikken: Juan Ignacio Varela. Hoe dat contact tot stand kwam, dat moeten we 'm ooit nog eens zien te vragen. Daarnaast zijn er fraaie accenten aangelegd door gastspelers op fluit, viool, cello en Hammondorgel. In het slotnummer “Music Loves” komen albumtitels voorbij van Uils muzikale helden, waarvan de invloed bij vlagen goed te horen is op zijn eigen werk: van Dire Straits tot Captain Beefheart, van Marillion tot Nick Cave, van Peter Hammill en diens Van Der Graaf Generator tot Neil Young. Het resultaat zouden we willen omschrijven als 'doorwrochte progressieve singer-songwritermuziek', waarbij mede door de fraaie gitaar- en toetsensolo's het proggehalte toch wel domineert. Wij gaan luisteren naar de co-productie met Aldo Adema, “Eternally”, en vervolgens “Music Loves”, met de sax van Juan Ignacio Varela en de Hammond van Abel Boquera. Hoe deze toetsenist uit Barcelona op dit album terecht kwam is alvast een tweede toekomstige vraag aan Uil.
Websites:
http://hanuil.com/
https://hanuil.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/hanuilmusician
.

NIEUW
Arrivals – Nightmare
Van “Random Scenarios” (eigen beheer, 2022)

Vorig jaar augustus presenteerden we Arrivals middels het Album van de Maand “Departure”. In zeer korte tijd heeft deze Canadese band alweer een nieuw studio-album geproduceerd. Met dit “Random Scenarios” borduurt Arrivals voort op het geluid van de voorganger. Ofwel een derde album vol goed in het gehoor liggende alternatieve pop met de nodige prog-invloeden. Nog steeds doet het bandgeluid erg aan Keane en aan Marillion ten tijde van “Holidays In Eden” denken. De nadruk gaat nu wel iets meer richting de poprock, waarbij de meeste nummers rond het pianospel van Gaëtan Bouchard zijn opgebouwd. De Canadezen hebben de muziek met veel zorg laten mixen en masteren in Londen en het resultaat klinkt dan ook zeer fijn. We gaan luisteren naar het nummer “Nightmare”.
Websites:
https://arrivals1.bandcamp.com/album/random-scenarios
https://www.facebook.com/GroupeArrivals
.

NIEUW
Smile, The – Free In The Knowledge
– A Hairdryer
Van “A Light For Attracting Attention” (XL Recordings, 2022)

Met het 25 jaar geleden verschenen “OK Computer” zette Radiohead iets in gang: het bleek een album met bruggenbouwersfunctie. Critici over de hele wereld bejubelden die plaat en namen daarbij regelmatig het woord 'prog' in de mond om nummers als “Paranoid Android” te duiden – en nu eens níet als scheldwoord, dat het sindsdien ook veel minder is in hippe muziekkringen. Anderzijds is dit album, van een band die uit de 'alternative rock'-hoek kwam, niet weg te slaan uit 'beste progplaten'-lijstjes die door symfofanaten aan de lopende band worden opgesteld. De albums daarna werden steeds experimenteler en elektronisch en bevatten minder liedjes met beklijvende melodieën. Hoewel experiment natuurlijk per definitie progressief is, verslapte de aandacht vanuit de progwereld langzamerhand. Wij nodigen nu de progliefhebber die misschien ergens rond “Hail To The Thief” (2003) afgehaakt is, om te gaan luisteren naar het nieuwste Radiohead-gerelateerde project. De twee meest prominente bandleden, zanger Thom Yorke en gitarist/toetsenist Jonny Greenwood, zijn een project gestart met drummer Tom Skinner, afkomstig uit de toonaangevende, ultrahippe Londense jazzscene en vooral bekend van Sons Of Kemet. De melancholieke zangmelodieën van Yorke zijn vaak omgeven door bloedstollende arrangementen die dat melancholische gevoel versterken: Greenwood heeft zich daar als veelgevraagd filmcomponist flink in kunnen bekwamen. Dat je als luisteraar niet helemaal blijft hangen in die weliswaar fraaie, maar vaak wel erg droefgeestige sfeer, komt door de aanstekelijke ritmiek die Skinner onder een flink deel van 13 songs heeft gelegd. Wij gaan eerst lekker zwelgen met het betoverende “Free In The Knowledge”, om dan met het energiekere “A Hairdryer” weer bij de les te komen.
Overigens, voor de lezers onder ons: onlangs verscheen, onder redactie van Leo Blokhuis, het boek "OK Computer, het album, Radiohead en de wereld in 1997", met onder meer bijdragen van Volkskrantmannen Menno Pot en Sander Donkers.
Websites:
https://www.thesmiletheband.com/
https://www.facebook.com/thesmiletheband
.

NIEUW / IN HET NIEUWS / LIVE-TIP
Marillion – The Bell In The Sea
Van “Distant Lights” (Racket Records, 2022)

De Marillion Weekends van 2022 zitten er bijna op, met alleen Montreal nog te gaan. Maar binnenkort worden de plannen voor 2023 ontvouwd, met ook het befaamde Marillion Weekend in Port Zélande. Wat we in ieder geval al weten dat dit plaats gaat vinden van 16 t/m 20 maart. Voor het zover is, zijn de Britten in oktober op diverse Nederlandse podia te bewonderen. Overigens is afgelopen maart “Distant Lights” uitgebracht op dubbele Blu-ray-set, dubbele DVD-set en 4 CD's, met opnamen van de Marillion Weekends van 2017. Het was even behelpen voor de betrokkenen, want door een inbraak bij het productieteam werden alle masteropnamen gestolen. Gelukkig was er van één avond nog een veiligheidskopie. Dat betrof de avond waarop de band het grootste deel van het dubbel-album “Happiness Is The Road” speelde. Daarnaast bleken er nog opnamen bewaard van de eerste avond van het Weekend in Leicester en deze zijn ook gebruikt. Helaas zijn er geen opnames bewaard gebleven van de tweede avond, tijdens welke de meer epische stukken werden gespeeld. Vanavond gaan we een nummer draaien van het concert dat in Leicester werd gegeven. De band gaf toen eigenlijk 4 miniconcerten en speelde in chronologische volgorde nummers van de eerste vier albums met Steve Hogarth, dus inclusief de intro’s die er toen bij de concerten werd gebruikt. De nadruk lag natuurlijk op de klassieke nummers van de albums, maar ook de B-kant “The Bell In The Sea” kwam aan bod en naar de live-opname van dit nummer, waarvan het origineel in 1989 op de single “The Univited Guest” was te vinden, gaan luisteren.
Websites:
https://www.marillion.com
https://www.facebook.com/MarillionOfficial
.

NIEUW
RanestRane - The Horror
Van "Apocalypse Now" (Ma.Ra.Cash Records, 2022)

RanestRane behoort wat ons betreft tot één van de betere Italiaanse progrockbands van de huidige generatie. Al sinds het debuut uit 2009 wordt dezelfde werkwijze gevolgd: het hervertellen en becommentariëren van filmklassiekers aan de hand van zelfgeschreven nieuwe muziek. Na eerst “Nosferatu” en “The Shining” volgde tussen 2013 en 2018 een drietal CD's gewijd aan Stanley Kubricks scifi-klassieker “2001: A Space Odyssey”. Nu vier jaar later is er een opvolger en ditmaal heeft de band rond zanger/drummer Daniele Pomo en toetsenist/zanger Riccardo Romano zich gestort op het donkere Vietnam-epos “Apocalypse Now” van Francis Ford Coppola. En zoals de film eigenlijk helemaal niet over een kapitein gaat die in de binnenlanden van Vietnam en Cambodja op zoek moet naar een doorgedraaide kolonel, maar veel fundamentelere vragen stelt over wat ons 'mens' maakt, zo werkt ook dit album. De teneur is duister, de sound is een stukje steviger, met name in de eerste helft van het album. Bij eerste beluistering lijkt deze nieuweling ook minder melodieus dan eerder werk. Als je het album wat meer laat bezinken, vallen de puzzelstukjes op hun plek; met name de tweede helft blijkt dan prachtig en meeslepend. Alle elementen van dit album komen uiteindelijk samen in het iets meer dan 16 minuten durende “The Horror”.
Websites:
https://www.ranestrane.net/
https://www.facebook.com/RanestRane
https://maracashrecords.bandcamp.com/album/apocalypse-now
.

VOORPROEFJE
Six By Six – Yearning To Fly
Van het nog te verschijnen album “Six By Six” (InsideOut / Sony Music, 19 augustus 2022)

Six By Six is een nieuw trio dat bestaat uit de van Saga bekende gitarist Ian Crichton, zanger en multi-instrumentalist Robert Berry (bekend van 3, 3.2, Alliance en vele Magna Carta-projectalbums) en Saxon-drummer Nigel Glockler. Berry en Glockler leerden elkaar kennen toen ze samen speelden in een late bezetting van GTR. Crichton en Glockler kennen elkaar dan weer uit diverse sessiewerkzaamheden voor latere Asia-albums. Op 19 augustus verschijnt hun debuutplaat, kortweg “Six By Six” getiteld, bij InsideOut. Onlangs werd als voorproefje de single “Yearning To Fly” gelanceerd. Het nummer laten een powerrijke vorm van AOR met lichte progtrekjes horen. Het smaakt naar meer en doet vermoeden dat diegenen die de 3.2-albums van Berry waardeerden en tevens genieten van het werk van Saga deze plaat zonder meer willen hebben.
Websites:
https://sixbysixband.com
https://www.facebook.com/Sixbysixband
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/qbVUONXEXEk
.

ALBUM VAN DE MAAND / NIEUW
Venus Principle – Sanctuary
Van “Stand In Your Light” (Prophecy Productions, 2022)

“Stand In Your Light” is het debuut van Venus Principle. Deze Zweeds-Britse band ontstond toen voormalig Crippled Black Phoenix-leden Daniel Änghede en Mark Furnevall hun oud-bandgenoten Ben Wilsker en Daisy Chapman benaderden voor een nieuw project. Ook At the Gates-gitarist Jonas Stålhammar werd gevraagd; met de toetreding van bassist Pontus Blom was het collectief compleet. Er was na de breuk met Crippled Black Phoenix nog steeds behoefte aan een uitlaatklep in de vorm van soms melancholische, donkere psychedelische progrock. In 2019 werd begonnen met het schrijven van het materiaal voor “Stand In Your Light”. Gezien de toen nog geldende lockdown waren de leden gedwongen om het materiaal op afstand te schrijven en op te nemen op diverse locaties in Groot-Brittannië en Zweden. Het resultaat is een 11 tracks tellend album, waar door de progliefhebber volop van is te genieten door veelvuldig gebruik van retrotoetsengeluiden. Dat leidt ertoe dat je bij beluistering vaak aan een band als Anekdoten moet denken. De opener “Rebel Drones” zet gelijk de toon voor de rest van het album met een mooie mix van classic rock, psychedelica en prog. Zwaar aangezette riffs, zoals we die kennen van bijvoorbeeld Black Sabbath, worden mooi verweven met melancholische, dromerige passages die zo typerend zijn voor de Zweedse prog- en doomscene. Luister maar naar bijvoorbeeld “Barricades”, dat opent met aan Blue Öyster Cult refererend 'twin guitar'-spel. De samenzang van Änghede en Chapman past ook mooi in het geheel. “Stand In Your Light” vult het muzikale gat dat door het stoppen van Anathema is achtergelaten mooi op. We gaan deze maand veel aandacht besteden aan het album, dat naast in een standaardeditie ook leverbaar is in een mooie deluxe editie, met groot formaat boekwerk. We sluiten de maand af met het dreigende “Sanctuary”.
Websites:
http://venusprinciple.xyz/
https://venusprinciple.bandcamp.com/music
https://www.facebook.com/venusprinciple
.

HERUITGAVE / LIVE-TIP / HET DEBUUT
Kishi Bashi & Nu Deco Ensemble - I Am The Antichrist To You
Oorspronkelijk verschenen op "151a" (Joyful Noise Recordings, 2012 / 2022)

De meeste muziek die we in Xymphonia draaien is afkomstig uit onze eigen collecties, van promo's of van onze sponsor. In het geval van "I Am The Antichrist To You" van Kishi Bashi hebben we ons echter laten leiden door schrijver David Mitchell, bekend van romans als "Cloud Atlas" en het met jarenzeventigrock doorspekte "Utopia Avenue". Als gids van de week in het Volkskrant Magazine van 18 juni noemde hij het nummer van het debuut "151a" van de eigenlijk Kaoru Ishibashi hetende singer-songwriter, multi-instrumentalist en vooral violist uit Seatle 'een onontdekt "Bohemian Rhapsody"'. Bij beluistering van dit intieme liedje vermoeden we dat hij hier niet zozeer doelt op een muzikale gelijkenis, maar meer op de impact van dit gevoelige stuk. Bashi werkt overigens niet alleen solo, maar zat ook in Of Montreal en Jupiter One en wordt tevens geregeld gevraagd als gastmuzikant. Andersom wordt aan zijn eigen albums medewerking verleend door diverse gast- danwel sessiemuzikanten. Zo is op zijn derde soloplaat “Sonderlust” uit 2016 de ook elders in deze uitzending genoemde drummer Matt Chamberlain te horen. Zijn debuut werd onlangs ter gelegenheid van het 10 jarig jubileum opnieuw uitgebracht als dubbel-CD, met op de extra schijf de originele demo's. Op 22 november zal Bashi optreden in Paradiso-locatie Tolhuistuin, waarbij hij ongetwijfeld ook materiaal zal spelen van zijn overige vier albums en mogelijk zijn soundtracks. Ter gelegenheid van deze gebeurtenissen draaien we een speciale, bijna zes minuten durende versie van het genoemde "I Am The Antichrist To You". Het werd gespeeld tijdens een concert uit 2020, waarbij de muzikant begeleid werd door het orkest Nu Deco Ensemble.
Websites: https://www.kishibashi.com/
https://www.facebook.com/mrkishibashi/
https://kishibashi.bandcamp.com/
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/l_dGqLzOnhA
.

NIEUW / LIVE-TIP
Von Hertzen Brothers – Blue Forest
Van het album “Red Alert In The Blue Forest” (eigen beheer, 2022)

Bij de Von Hertzen Brothers moet je echt de tijd nemen om nieuwe muziek tot je te laten doordringen. De albums van de Finnen zijn moeilijk in een hokje te stoppen en dagen je uit er eens goed voor te gaan zitten. Voor het in maart verschenen “Red Alert In The Blue Forest” geldt dat ook. De “Blue Forest” uit de titel is een metafoor voor de bedreigde bossen in Finland, maar ook voor de aarde als geheel. De broers uiten in hun teksten hun zorgen rond zaken in de maatschappij en dan met name rond klimaatissues. De band vraagt zich vooral af waarom er zo weinig gedaan wordt om de problemen rond de klimaatverandering aan te pakken. Het is wat dat aangaat 1 minuut voor 12, tijd voor ‘red alert’. Enkele weken voor de lancering van het album startte een campagne in samenwerking met de Finse stichting voor natuurbehoud, vergelijkbaar met 'onze' Natuurmonumenten, waarbij geld wordt ingezameld voor een betere bescherming van de Finse bossen. Twaalf Finse kunstenaars hebben een werk gemaakt, met een nummer van het nieuwe Von Hertzen Brothers-album als inspiratie. Die kunstwerken zijn vervolgens geveild, waarbij de opbrengst naar de natuurstichting gaat. Op dat album, het achtste studiowerk van de Finnen, zijn naast het gebruikelijke rockinstrumentarium onder andere ook diverse traditionele instrumenten te horen. De broers staan er niet alleen voor: Sami Kuoppamäki is al sinds het tweede album “Experience” uit 2021 de drummer van dienst. Hij speelt overigens in vele Finse groepen, bijvoorbeeld ook in Apocalyptica. Wel nieuw in de Von Hertzen Brothers-gelederen is toetsenist Robert Engstrand, die vooral bekendheid genoot als lid van de Finse folkmetalband Turisas. Hij is geen geheel onbekende in de symfo-wereld, want hij was ook te horen op het livealbum “Alive On Planet Earth” (2000) van The Flower Kings. De zang is bij de broers altijd prachtig verzorgd. De leadzang van Mikko is al fijn, maar wanneer de drie broers samen zingen klinken de harmonieën magnifiek, iets wat je wel vaker aantreft bij familiebands. We gaan luisteren naar het bijna-titelnummer ”Blue Forest”. op 29 september 2022 is de band te zien bij Poppodium De Boerderij in Zoetermeer en een dag later op het festival Progpower Europe in Baarlo.
Website:
https://www.vonhertzenbrothers.com/
https://www.facebook.com/vonhertzenbrothersofficial
.

NIEUW (verlaat)
Public Service Broadcasting Ft. EERA - Gib Mir Das Licht
Van "Bright Magic" (Play It Again Sam, 2021)

Public Service Broadcasting (PBS) heeft met name in thuisland Groot Brittannië vanaf 2013 een flinke schare fans opgebouwd met grotendeels instrumentale post-/progrock die gelardeerd is met samples uit allerlei voorlichtingsfilms and documentaires. Met name “The Race For Space” uit 2014 gooide ook bij ons redelijk hoge ogen. Dat album werd in 2017 opgevolgd door “Every Valley” dat als thema de teloorgang van de mijn-industrie in Wales had. Vorig jaar volgde album nr. 4 van PBS en voor het eerst werd een opnamelocatie buiten het Verenigd Koninkrijk gebruikt en wel de beroemde Hansa Studios in Berlijn. Niet onlogisch, daar die stad het onderwerp van het album is. De Duitse hoofdstad heeft een roemruchte muzikale geschiedenis, waarbij met name de daar ontstane invloedrijke elektronische muziek van invloed blijkt op dit “Bright Magic”. Dat maakt dit album een beduidende andere luisterervaring dan voorgaand werk, wat ook nog eens wordt versterkt door het feit dat er nu zelfs een paar vocale gastrollen zijn op "Bright Magic". We kiezen voor het broeierige “Gib Mir Das Licht”, gezongen door de Noorse zangeres EERA.
Websites:
https://publicservicebroadcasting.net
https://www.facebook.com/PUBLICSERVICEBROADCASTING
https://publicservicebroadcasting.bandcamp.com/album/bright-magic .

(OP)NIEUW
Faide, Alex Anthony - Particles Of The Infinite Pt. V
Van "Particles Of The Infinite" (7D Media, 2022)

Tijdens onze 1500ste uitzending besteedden we via twee nummers aandacht aan Alex Anthony Faide’s debuut "Particles Of The Infinite". Voor dit album werd hij uitgedaagd om interpretaties van King Crimson-klassiekers als "Larks’ Tongues In Aspic" en "Fracture" vast te leggen. De buitengewoon actieve, in Seattle woonachtige Argentijn heeft zich mede door zijn participatie aan Guitar Craft tot connaisseur van het werk van Robert Fripp ontwikkeld wat betreft compositie, arrangement en uitvoering. De uitdaging kreeg gestalte in negen genummerde delen, waarin inderdaad thema’s, riffs, modulaties en de uit duizenden herkenbare arpeggio’s uit genoemde nummers te ontdekken zijn. Naast elementen uit de tussen 1972 en 1974 actieve incarnatie van King Crimson zijn er ook vingerwijzingen naar het "Discipline"-tijdperk en confronteert de gitarist, bassist en bespeler van de gitaarsynthesizer de luisteraar geregeld met de snoeiharde repeterende patronen die de nu-metalperiode van de progdinosaurus karakteriseren. Toch is dit in maart 2022 op Trey Gunns 7D Media-label verschenen album geen puur eerbetoon. Samen met drummers Matt Chamberlain, Pat Mastelotto en Alessandro Inolti geeft Faide tevens fraaie staaltjes van zijn andere capaciteiten. Zo klinkt in het laatste segment van het elf minuten durende huzarenstuk "Pt. V" opeens symfonisch aandoende ambient filmmuziek in de stijl van Vangelis’ "Blade Runner". Naar dat deel gaan we vanavond luisteren.
Websites:
https://alexanthonyfaide.bandcamp.com/album/particles-of-the-infinite
https://www.facebook.com/alex.a.faide .

IN MEMORIAM: MASSIMO MORANTE
Goblin - Le Cascade Di Viridiana
Van "The Fantastic Voyage Of Goblin" (Bella Casa / Cherry Red Records, 2007), oorspronkelijk te vinden op "Il Fantastico Viaggio Del Bagarozzo Mark" (Cinevox Record, 1978)

Massimo Morante is afgelopen donderdag gestorven op 69-jarige leeftijd. Morante was gitarist en mede-oprichter van Goblin. Deze Italiaanse progressieverockband verzorgde soundtracks voor vele horrorfilms, waaronder George A. Romero's “Dawn Of The Dead” (1978), maar vooral voor films van Dario Argento. Je zou kunnen stellen dat wat Popol Vuh was voor Werner Herzog, Goblin was voor landgenoot Argento. Meerdere decennia stond de band de beroemde Italiaanse horrorregisseur muzikaal bij met sfeerondersteunende soundtracks en herkenningsmelodieën, voor cult-titels als “Deep Red” (1975) en “Suspiria” (1977). Af en toe maakte de groep ook een 'gewoon' album. We eren Morante met een spannend opbouwende instrumental, die komt van een van die weinige non-soundtrack-Goblinplaten: "Il Fantastico Viaggio Del Bagarozzo Mark" uit 1978, met naast fraai toetsenspel ook fijn gitaarwerk. Het stuk had goed op een soundtrack gepast... Massimo Morante was samen met de andere drie bandleden, waaronder de legendarische toetsenist Claudio Simonetti, mede-componist van dit nummer.
Websites:
http://www.goblinofficial.com/
https://www.facebook.com/goblinofficialpage .

VOORPROEFJE
Journey – Don't Give Up On Us
Van het nog te verschijnen album “Freedom” (Frontiers, 8 juli 2022)

De jaren tachtig herleven dankzij de nieuwe single “Don’t Give Up On Us” van Journey. Want hoewel van de originele bandline-up alleen gitarist Neal Schon nog over is, herken je de klassieke Journey-sound uit duizenden. Zelfs zanger Arnel Pineda komt behoorlijk in de buurt van het karakteristieke stemgeluid van Steve Perry, die frontman was ten tijde van de grootste commerciële successen van de Amerikaanse groep. Journey brengt op 8 juli het nieuwe studioalbum “Freedom” uit en daarvan is “Don’t Give Up On Us” de derde single. Eerder maakten we al kennis met “You Got The Best Of Me” en “Let It Rain”.
Websites:
https://journeymusic.com/
https://www.facebook.com/journey
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/fiZtygiepP0
.

NIEUW
Yoo Doo Right – Dérive
Van “A Murmur, Boundless To The East” (eigen beheer, 2022)

Yoo Doo Right is een uit Quebec afkomstige band die een experimentele vorm van postrock presenteert waar invloeden uit Krautrock in doorsijpelen. De bandnaam is dan ook ontleend aan een compositie van Can, dat de gehele tweede plaatkant van het debuut “Monster Movie” uit 1969 van deze Krautrock-legende vulde. Daarnaast hebben de leden vast en zeker ook het oeuvre van landgenoten Godspeed You! Black Emperor in zich opgezogen. De Canadezen vermengen synthesizersoundscapes met zowel melodische als noisy gitaarpartijen, ondersteund door hypnotiserende ritmes. In 2021 verscheen het eerste album met de waarschuwende titel “Don't Think You Can Escape Your Purpose”. Afgelopen week verscheen de opvolger met de niet minder intrigerende titel “A Murmur, Boundless To The East”. Het openings- en slotnummer bevatten haast gescandeerde vocalen die een 'acquired taste zijn', de tussenliggende geheel instrumentale stukken dompelen de luisteraar evenwel in een prettige trance-staat.
Websites:
https://www.facebook.com/yoodoowrong
https://yoodooright.bandcamp.com/
.

JUBILEUM-HERUITGAVE
Bowness, Tim & Giancarlo Erra - Lucky You, Lucky Me
- Someone Starts To Fade Away
Van "Memories Of Machines" (Mascot, 2011 (onder de bandnaam Memories Of Machines) / Kscope, 2022)

In mei 2011 verscheen via het Nederlandse label Mascot het album “Warm Winter” van het project Memories Of Machines. Daarachter gingen zanger Tim Bowness (No-Man) en gitarist/toetsenist Giancarlo Era (Nosound) schuil. Muzikaal bood dit album eigenlijk precies wat je van een samenwerking tussen deze twee heren kon verwachten, maar wel bleek de sound bij vlagen meer rockgericht. We zijn iets meer dan 10 jaar verder en onlangs verscheen een speciale '10th Anniversary'-editie van dit album, waarbij de groepsnaam is 'gedegradeerd' tot albumtitel en het geheel nu onder de noemer 'Tim Bowness | Giancarlo Erra' is verschenen. Deze heruitgave door Kscope gaf de heren gelijk de kans om het een en ander recht te zetten, want daar waar het originele album was gemixt door Steven Wilson, heeft Erra nu het hele album zelf opnieuw gemixt. Hij legt de nadruk meer op het sfeervolle karakter van de opnamen en de originele arrangementen, zoals Bowness en Erra die destijds al in gedachten hadden. Tevens is er nu een surround mix gemaakt, die te vinden is op de CD/DVD-editie van deze heruitgave. En als kers op de taart zijn er nog eens twee extra nummers toegevoegd die in 2020 zijn opgenomen, waaronder een nieuwe versie van "Someone Starts To Fade Away", waarvan de originele versie is te vinden op het album “Lightdark” van Nosound. Als we de originele versie van het album vergelijken met deze nieuwe mix is het verschil aanzienlijk, wat ook nog eens wordt versterkt doordat de originele mastering van het album best wel hard en extreem was voor dit soort muziek. Deze nieuwe CD-versie en zeker ook de hoge resolutie-stereoversie op de DVD zijn daarmee vergeleken een verademing om naar te luisteren.
Websites:
https://kscopemusic.bandcamp.com/album/memories-of-machines
https://timbowness.co.uk/
https://giancarloerra.com/
https://www.facebook.com/timbowness
https://www.facebook.com/giancarloerramusic
.

VOORPROEFJE
Paich, David – Spirit Of The Moonrise
Van het nog te verschijnen "Forgotten Toys" (Players Club / Mascot Music, 19 augustus 2022)

In navolging van Steve Lukather en Joseph Williams komt ook David Paich met een solo-album. Voor de komende week 68 jaar wordende Toto-toetsenist/componist is het zelfs zijn eerste album onder eigen naam in een carrière van toch al zo'n halve eeuw. Maar net als bij zijn bandmaten kun je dat 'solo' rustig tussen aanhalingstekens zetten. Lukather en Williams werkten namelijk ook uitgebreid aan dit “Forgotten Toys” mee, zoals ook hun recente solo-albums bol stonden van de over-en-weer-diensten. Het officiële verhaal is dat hij al jaren met ideeën voor dit album rondliep en dat de (daar is-ie weer) corona-pandemie hem eindelijk de tijd gaf er een album van te brouwen. Daarnaast is het zo dat sinds de juridische conflicten met de weduwe van Jeff Porcaro de heren niet zomaar een studio-album onder de Toto-vlag kunnen uitbrengen. Ze hebben al een miljoen dollar moeten betalen om te kunnen blijven touren onder de vertrouwde naam. Naast genoemden werken ook bijvoorbeeld Michael McDonald, Ray Parker Jr. (“Ghost Busters”), Don Felder (ex-Eagles), Steve Jordan (de nieuwe Rolling Stones-drummer) en Brian Eno mee aan “Forgotten Toys”. Wat zal de rol van Eno zijn? We kennen natuurlijk de soundtrack van de eerste “Dune”-verfilming van de ook elders in deze uitzending ter sprake komende David Lynch, waar beiden aan meewerkten. Er is nu al een voorproefje verschenen, de gedreven op-en-top-Toto-rocker “Spirit Of The Moonrise”, met medewerking van Lukather en McDonald. Het maakt erg benieuwd naar het gehele album, dat op 19 augustus verschijnt.
Websites:
https://totoofficial.com/
https://www.facebook.com/paich99
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/yE6ObiOwqgA
.

NIEUW
Tangent, The – The Changes
“Songs From The Hard Shoulder” (InsideOut / Sony Music, 2022)

Met “Songs From The Hard Shoulder” viert The Tangent het 20-jarig bestaan. Het is na “Auto Reconnaissance” (2020) het tweede album dat in coronatijd tot stand is gekomen. Maar wel eentje die afgerond is nadat de lockdownperiode voorbij was. In openingsnummer “The Changes” beschrijft bandleider Andy Tillison die overgang van een tijd waarin niks kon en hij het directe contact met zijn vrienden miste naar een tijd waarin iedereen het had over 'back to normal'. De zanger/componist/toetsenist spreekt daarbij de hoop uit dat we met z'n allen méér doen dan dat en er iets beters van maken. Deze epic van 17 minuten zet de toon voor het album, want dat bevat vier composities van die lengte, plus het korte, pakkende “Wasted Soul”. Een single-kandidaat, Andy? In de openingsmaten van “The Changes” horen we al meteen het heerlijke legato gitaargeluid van Luke Machin, die verderop in het stuk (en de andere epics) de luisteraar versteld doet staan van zijn kunsten in fraaie solo's. Tillison zelf zet er enkele zeer virtuoze toetsensolo's tegenover. Alsof hij na de Tangekanic-concerten (tijdens welke hij de meest lastige Lalle Larsson-partijen op zijn bord kreeg) is blijven oefenen op vingervlugheid. Gedoseerd strooit Theo Travis sax- en fluitpartijen over het album; ritmesectie Jonas Reingold en Steve Roberts zorgen voor groovende basis. Hint Tillison in “The Changes” al heel kort naar Be Bop Deluxe, Yazz en The Beatles en in “The Lady Tied To The Lamp Post” wat opvallender naar Rose Royce, het slotnummer is een cover van U.K.'s “In The Dead Of Night”, waaraan een lange, haast ambienteske postlode is gekoppeld waarin het thema van van de Wetton/Jobson-compositie regelmatig opborrelt en weer wegzinkt. Wij gaan echter luisteren naar het beschreven openingsstuk “The Changes”.
Websites:
https://www.thetangent.org/
https://www.facebook.com/groups/alltangentmembers
.

I.M. JULEE CRUISE
Cruise, Julee – The Mysteries Of Love
Van “Blue Velvet (Original Motion Picture Soundtrack Album)” (Varèse Sarabande, 1986); tevens te vinden op Julee Cruise – "Floating Into The Night" (Warner Bros, 1989)

We stipten het in de vorige uitzending al even vluchtig aan: op donderdag 9 juni is Julee Cruise overleden. De Amerikaanse zangeres werd vooral bekend door haar samenwerkingen met soundtrackcomponist Angelo Badalamenti en diens werk voor cultregisseur David Lynch. Vrijwel iedereen kent de titelsong van de TV-serie Twin Peaks, al was het maar omdat Moby ook aan de haal ging met het thema. Als wij aan de driehoek Cruise-Badalamenti-Lynch denken, dan krijgen we vooral kippevel bij de gedachte aan de aftiteling van “Blue Velvet” uit 1986. Lynch had daar “Song To The Siren” van This Mortal Coil voor willen gebruiken, maar kreeg de toestemming niet. Badalamenti kwam vervolgens met een song met een vergelijkbare, even ongrijpbare als aangrijpende sfeer, “The Mysteries Of Love”, en introduceerde Julee Cruise. De zangeres zou vervolgens twee albums uitbrengen die onder eigen naam uitkwamen, maar die de samenwerking met Lynch en Badalamenti voortzetten. Deze eeuw volgden nog twee albums met andere producers. Ook ging ze op tournee met B-52s, als invaller voor Cindy Wilson. Cruise leed de laatste jaren aan een auto-imuunziekte die haar veel pijn bezorgde. Haar man meldde dat aan haar leven en daarmee haar lijden 'op eigen voorwaarden' een eind is gekomen. Julee Cruise is slechts 65 jaar geworden. Als eerbetoon gaan we luisteren naar het betoverende “Mysteries Of Love”.
Websites:
https://www.facebook.com/juleecruise
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/ry5vs331sMY
.

Tzuke, Judie - We'll Go Dreaming
Van "Turning Stones" (Polydor, 1989)

Vanaf haar eerste album "Welcome To The Cruise" (1979) werd Judie Tzuke een vaste waarde binnen de Britse muziekscene. Dat debuut leverde gelijk al hitsucces op met de ballade “Stay With Me Till Dawn”. Dat hitsucces kon ze daarna nooit meer herhalen wat overigens helemaal niks zegt over de kwaliteit van haar muziek. Haar albums deden het in de jaren daarna meer dan prima en als live-act werd ze helemaal een vaste waarde op de Britse podia, met uitverkochte tournees. Muzikaal voelde ze ook bijna altijd de tijdsgeest prima aan zonder overigens haar muzikale eigenheid overboord te gooien. "Turning Stones" verscheen in 1989 bij het grote Polydor en liet horen dat Tzuke samen met haar vaste producers en muzikanten Mike Paxman en Paul Muggleton, aangevuld met toetsenist Bob Noble, nog steeds prima mee wist te komen. Ja, het album heeft die typische latejarentachtigsound, maar als die kamerbreed is zoals op albumopener “We'll Go Dreaming”, dan pakt dat meer dan prima uit. Ook dit zevende album leverde geen hitsucces op, althans niet destijds. Tien jaar later wierp de Amerikaanse danceproducer BT zich op het genoemde “We 'll Go Dreaming”, waarbij de remix door DJ Tiësto het in Europa uitermate goed deed. Vanavond gaan wij terug naar het origineel. Judie Tzuke is overigens nog steeds actief en treedt de laatste jaren onder de noemer Woman To Woman op met Julia Fordham en Beverly Craven. Deze drie gaan samen met 'special guest' Rumer in het najaar uitgebreid op toernee door Groot-Brittannië.
Websites: https://www.tzuke.com/
https://www.facebook.com/JudieTzukeOfficial
.

ALBUM VAN DE MAAND / NIEUW
Venus Principle – The Haunting
Van “Stand In Your Light” (Prophecy Productions, 2022)

“Stand In Your Light” is het debuut van Venus Principle. Deze Zweeds-Britse band ontstond toen voormalig Crippled Black Phoenix-leden Daniel Änghede en Mark Furnevall hun oud-bandgenoten Ben Wilsker en Daisy Chapman benaderden voor een nieuw project. Ook At the Gates-gitarist Jonas Stålhammar werd gevraagd; met de toetreding van bassist Pontus Blom was het collectief compleet. Er was na de breuk met Crippled Black Phoenix nog steeds behoefte aan een uitlaatklep in de vorm van soms melancholische, donkere psychedelische progrock. In 2019 werd begonnen met het schrijven van het materiaal voor “Stand In Your Light”. Gezien de toen nog geldende lockdown waren de leden gedwongen om het materiaal op afstand te schrijven en op te nemen op diverse locaties in Groot-Brittannië en Zweden. Het resultaat is een 11 tracks tellend album, waar door de progliefhebber volop van is te genieten door veelvuldig gebruik van retrotoetsengeluiden. Dat leidt ertoe dat je bij beluistering vaak aan een band als Anekdoten moet denken. De opener “Rebel Drones” zet gelijk de toon voor de rest van het album met een mooie mix van classic rock, psychedelica en prog. Zwaar aangezette riffs, zoals we die kennen van bijvoorbeeld Black Sabbath, worden mooi verweven met melancholische, dromerige passages die zo typerened zijn voor de Zweedse prog- en doomscene. Luister maar naar bijvoorbeeld “Barricades”, dat opent met aan Blue Öyster Cult refererend 'twin guitar'-spel. De samenzang van Änghede en Chapman past ook mooi in het geheel. “Stand In Your Light” vult het muzikale gat dat door het stoppen van Anathema is achtergelaten mooi op. We gaan deze maand veel aandacht besteden aan het album, dat naast in een standaardeditie ook leverbaar is in een mooie deluxe editie, met groot formaat boekwerk. Vanavond gaan we luisteren naar “The Haunting”.
Websites:
http://venusprinciple.xyz/
https://venusprinciple.bandcamp.com/music
https://www.facebook.com/venusprinciple
.

(OP)NIEUW
Moon Halo - Stories To Tell
Van "Together Again" (eigen beheer, 2022)

Eind 2019 verscheen van het duo Moon Halo het debuut “Chroma”: een meer dan aangename verrassing die een andere kant liet horen van zowel zanger Marc Atkinson (o.a. Riversea en Lee Abrahams) en Iain Jennings (Mostly Autumn / Breathing Space) en bassist / producer David Clements. In maart van dit jaar verscheen de opvolger van dit album in de vorm van "Together Again". Moon Halo mengt symfo met modernere pop- en rockinvloeden, waardoor de muziek precies tussen de sound van Riversea en die van Lee Abrahams komt te liggen. Niet geheel onverwacht hebben de coronaperiode en de lockdowns hun weerslag gehad op met name de teksten. Opvallend genoeg zijn ze echter bijna opgewekt te noemen, wat prima past bij het deels up-tempo karakter van Moon Halo's muziek. De meeste muziek is van de hand van Iain Jennings, waarbij Atkinson tekent voor de teksten en zanglijnen. Gezamenlijk hebben ze een gevarieerde set songs opgenomen. Ze werden daarin bijgestaan door o.a. gitarist Martin Ledger, ex-Mostly Autumn-drummer Alex Cromarty en de van Panic Room en Luna Rossa bekende Anne-Marie Helder, die achtergrondvocalen verzorgde. Voor diegene die wel houdt van toegankelijke melodieuze prog is "Together Again" een album dat niet gemist mag worden en dus daarom vanavond nogmaals aandacht in de vorm van de song “Stories To Tell”, met in het slotdeel een flitsende toetsensolo van Iain Jennings.
Website:
http://moonhalomusic.co.uk/
https://moonhalomusic.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/MoonHaloMusic
.

(OP)NIEUW
Maraslis - The Krebs Cycle
Van "Maraslis" (Elemental Arts, 2021)

Begin maart draaiden we het 20 minuten durende epos "Vedas" van het titelloze album van Maraslis, een nieuw project van Alex(ander) Maraslis. Hij maakte half jaren 90 onder eigen naam het elektronisch getinte "Spiritual Awakenings" en verkende als leider van Chronos Mundi in 1999 op "Luz & Trevas" de symfonische rock. Tenslotte produceerde hij als lid van The Montauk Project op "JA²M" (2000) en "Sightings" (2018) een mengvorm van progressieve jazzrock en experimentele artrock. Op het nieuwe album klinkt deze Braziliaanse toetsenvirtuoos als een moderne Keith Emerson. Het 54 minuten klokkende album bevat onder meer drie complexe symfonische rockcomposities, waaronder genoemd "Vedas". Het met 15:19 iets minder lange "The Krebs Cycle", dat we voor vanavond hebben geselecteerd, heeft als opvallendste deel het beeldend getitelde, door Robson Bertolossi Jr. als een volleerd Peter Hammill-adept vertolkte "Mitochondria Metabolism In A Mellotron Environment".
Websites:
https://www.alexmaraslis.com/
https://www.facebook.com/Alexmaraslis .

50 JAAR
Nazareth – I Will Not Be Led
Van het album “Exercises” (Peg, 1972 / Castle Classics, 1990)

“Exercises” is het tweede studioalbum van Nazareth, uitgebracht in 1972. Hoewel de muziek van deze Schotse band in het algemeen het best te omschrijven valt als 'bluesgetinte hardrock', staat deze plaat ver af van het meer standaard werk van de band. Op “Exercises” vinden we verrassend genoeg een aantal akoestische arrangementen, verschillende nummers met strijkorkest, alsmede traditionele Schotse ingrediënten. Het slotnummer "1692 (Glen Coe Massacre)" gaat over een relevante gebeurtenis in de Schotse geschiedenis, namelijk het bloedbad in Glencoe in dat jaar. Het album is geproduceerd door de toen nog redelijk onbekende Roy Thomas Baker. Dit was pas zijn derde project en hij zou enkele jaren later grote successen vieren met zijn baanbrekende producties voor Queen. “Exercises” is gestoken in een opvallende hoes met jute-patroon. (met dank aan Wikipedia). Nazareth bestaat nog steeds, na vele bezettingswisselingen. Zo trok de originele zanger, Dan McCafferty, zich in 2013 terug vanwege gezondheidsproblemen. Huidige zanger is Carl Sentance. Alleen bassist Peter Agnew is er alle 54 jaren dat Nazareth bestaat bij geweest. We gaan luisteren naar een prog-getint stuk van dit nu 50-jarige “Exercises”: “I Will Not Be Led”. Het is in ons bijna 30-jarige Xymphonia-bestaan pas de tweede keer dat Nazareth aan bod komt (na “Morning Dew” in aflevering 569).
Websites:
http://www.nazarethdirect.co.uk/
https://www.facebook.com/nazarethofficial .

IN HET NIEUWS
Bleckmann, Theo - Running Up That Hill
Van "Hello Earth! - The Music Of Kate Bush" (Winter & Winter, 2011)

Het zal niet veel mensen ontgaan zijn: "Running Up That Hill", de hit van Kate Bush uit 1985, afkomstig van "Hounds Of Love", beleeft een enorme herwaardering. De oorzaak is het gebruik van het nummer voor het vierde seizoen van de Netflix-serie "Stranger Things". Mooie gelegenheid om na tien jaar weer eens de opvallende interpretatie te laten horen, zoals die door Theo Bleckmann in 2011 werd uitgevoerd. De van oorsprong Duitse zanger Bleckmann heeft al enkele platen op zijn naam staan, verschenen op het in fraaie uitgaves uitblinkende label Winter & Winter en op ECM Records. Naast het zingen van eigen werk neemt hij ook geregeld interpretaties van andere componisten op, zoals een CD met liederen van Charles Ives en, op de titelloze plaat van Refuge Trio, een 'cover' van “All Our Yesterdays” van Allan Holdsworth. Op "Hello Earth!" duikt hij in het werk van Kate Bush. Het resultaat is een prachtige selectie van niet alleen de voor de hand liggende songs, uitgevoerd in een licht jazzy, maar altijd intrigerende stijl. Bijgestaan door onder andere drummer John Hollenbeck en de onder meer van Holdsworth en Laurie Anderson bekende bassist Skúli Sverrisson komen de songs in een heel ander daglicht te staan. In 2012 schreven we al '...Bleckmanns versie van “Running Up That Hill” (geeft) goed weer hoe hij de muziek van Kate Bush benaderd heeft.'
Websites:
http://theobleckmann.com
https://nl-nl.facebook.com/TheoBleckmann
https://twitter.com/theo_bleckmann .

VOORPROEFJE / LIVE-TIP
Esthesis – Place Your Bets
Van een nog nader aan te kondigen, later dit jaar te verschijnen tweede album

In 2020 wist Esthesis met debuutplaat “The Awakening” indruk te maken. Daarna bleef het wat stil rond deze Franse band, maar dat betekent niet dat de leden stil hebben gezeten. Afgelopen week werd de nieuwe single “Place Your Bets” gelanceerd, met een knappe bijhorende video. Bandleider Aurelien Goude is met veel zaken naast elkaar bezig, dus ook met nieuw Esthesis-materiaal. De band heeft in Arnaud Nicolau een nieuwe drummer gevonden en nieuws over het tweede album wordt op korte termijn bekend gemaakt. Dan start ook de voorverkoop, onder andere van een strikt gelimiteerde en genummerde editie. Voor het nieuwe album koos Aurelien Goude voor een wat ander geluid. “Place Your Bets” is daar al een voorbode van: het nummer klinkt wat minder ambientesk en melancholisch; de aanpak is meer gitaargeoriënteerd en directer. Esthesis kun je op zaterdag 3 september samen met The Paradox Twin live aan het werk zien bij Poppodium Boerderij in Zoetermeer. (met quotes van Maarten Goossensen, Progwereld en nieuweplaat.nl)
Websites:
https://www.esthesismusic.com/
https://esthesis.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/esthesismusic/
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/4iv8UKHVDcM .

IN MEMORIAM: ALEC JOHN SUCH
Bon Jovi – Runaway
Van het debuut “Bon Jovi” (Mercury, 1984)

Alec John Such, oud-bassist van Bon Jovi, is overleden. Such was een van de oprichters van de Amerikaanse band, waar hij tot 1994 deel van uitmaakte. Bon Jovi werd opgericht in de staat New Jersey en is vernoemd naar frontman Jon Bon Jovi, die eigenlijk John Francis Bongiovi heet. Alec John Such zat in de band tijdens de hoogtijdagen. Zo scoorde Bon Jovi in de jaren 80 wereldwijde hits met nummers als “You Give Love A Bad Name” en “Livin' On A Prayer”. In 1994 Such uit de band te stappen en werd hij als bassist vervangen door Hugh McDonald. In 2018 keerde hij even terug ter gelegenheid van de toevoeging van de band in de Rock and Roll Hall of Fame. Waaraan Alec John Such is overleden is niet bekendgemaakt. Hij is 70 jaar geworden. (bron : NOS) Wij gaan terug naar 1984, toen het debuut verscheen. Persoonlijke noot van de presentator: op 4 november van dat jaar zag hij deze voor hem volslagen onbekende band als voorprogramma van Kiss in de IJsselhallen in Zwolle. Van dat debuut hoort u “Runaway”.
Websites:
https://www.bonjovi.com/
https://www.facebook.com/BonJovi
.

NIEUW
Pineapple Thief, The – Dead In The Water (rewired)
– Build A World (rewired)
Van “Give It Back” (Kscope, 2022)

Gavin Harrison drumde in 2016 voor het eerst op een The Pineapple Thief-album. Op dit “Your Wilderness” is hij nog een sessiekracht, maar een jaar later wordt hij vast bandlid. Op de drie albums die sindsdien verschenen, zijn vrijwel alle composities samen geschreven door frontman Bruce Soord en Harrison. De ook van Porcupine Tree en King Crimson bekende drummer heeft zich dus in no-time een sleutelfunctie binnen de groep verworven. Nu heeft hij zich ook geworpen op de toch al omvangrijke catalogus van vóór zijn toetreding. Hij selecteerde daar zijn favorieten uit en bedacht daar niet alleen zijn eigen drumpartijen bij, maar sloeg in variërende mate ook aan het hercomponeren of voegde extra partijen toe. Die selectie van 12 heropgenomen en deels gehercomponeerde songs is nu als “Give It Back” uitgebracht. Fraai is dat ook nu weer een Blu-ray is toegevoegd met een 5.1-mix én nu ook een Dolby Atmos-mix. Harrisons kenmerkende drumpartijen geven onmiskenbaar een nieuw karakter aan de songs, die zo duidelijk een nieuw kleurtje hebben gekregen. “Dead In The Water”, nog uit de Cyclops-tijd van de groep, van “Little Man” uit 2006, is door Harrison van intrigerende ritmiek voorzien. De laatste jaren is Harrison veelvuldig in de weer met xylofoon, zo ook op de 'rewired' versie van “Build A World”, van het tien jaar oude “All The Wars”.
Websites:
https://www.pineapplethief.com/
https://www.facebook.com/thepineapplethief
.

NIEUW
High Castle Teleorkestra - Valisystem A
Van het album “The Egg That Never Opened” (eigen beheer, 2022)

Na beluistering van “The Egg That Never Opened” heb je even tijd nodig om weer op aarde te landen. Het collectief dat zich High Castle Teleorkestra noemt, test je gehoorzintuigen namelijk tot in het extreme. Deze zogeheten supergroep bestaat uit leden uit onder andere Estradasphere, Mr. Bungle en Secret Chiefs 3. Het album is zware kost en alleen al in het eerste nummer vliegt het muzikaal van Balkanfolk-getint naar bombastische, volgeorkestreerde passages om er vervolgens aan death metal refererende zware gitaarriffs en dubbele bassdrums tegenaan te gooien. Bij deze schizofrene prog lijkt het alsof een moderne incarnatie van Brian Wilson in zijn mafste buien tot in het extreme is doorgeslagen, waarmee High Castle Teleorkestra zeker een nieuw op zichzelf staand genre heeft gecreëerd. Het lijkt soms alsof je naar een nummer in een nummer luistert. Natuurlijk maakt de band van de albumopener, tevens het titelnummer, gelijk een statement, waarin alle mogelijke muzikale invloeden je links en rechts om de oren vliegen. Wie dan nog verder durft te luisteren kan toch genieten van een aantal heerlijke sprookjesachtige muziekstukjes, zoals de lijzige jazz van “The Aramchek Accusation”. We gaan een nummer laten horen van “The Egg That Never Opened”: “Valisystem A”, waarbinnen 60's-psychedelica met zompige blues vermengd wordt.
Websites:
https://highcastleteleorkestra.com/
https://highcastleteleorkestra.bandcamp.com/
.

NIEUW / LIVE-TIP
Ebony Buckle - Wonder
Van "Disco Lasers" (eigen beheer, 2021)

Het is altijd van fijn als gevestigde namen hun platform gebruiken om nieuwe artiesten een kans te bieden. Andy Glass van Solstice heeft dat op zijn bescheiden manier recentelijk gedaan door Ebony Buckle als voorprogramma te vragen. Dat maakte toen zo veel indruk dat de Australische zangeres de komende tijd vaker voor de Britse band zal openen én zal bijstaan als achtergrondzangeres. Dit zal ook het geval zijn op Progdreams X, het festival dat 7, 8 en 9 april 2023 (het paasweekend) in Poppodium Boerderij te Zoetermeer plaatsvindt. Dat maakte ons nieuwsgierig naar haar werk en zodoende kwamen we uit bij haar album “Disco Lasers” dat vorig jaar is verschenen en we waren gelijk onder de indruk. Op basis van de albumtitel en het artwork zou je iets met een hoog dance-karakter verwachten, maar we werden verrast door het feit dat de muziek veel meer in de richting van de vroege Kate Bush ging. Als eerste kennismaking met Ebony Buckle kiezen we voor album-opener “Wonder”. De song gaat over een unieke walvis, die geluiden maakt met een veel hogere frequentie dan alle andere walvissen en die daardoor waarschijnlijk niet door soortgenoten gehoord kan worden. Dit dier, de zogenaamde 52 Herz-walvis, wordt dan ook wel de meest eenzame walvis ter wereld genoemd.
Websites:
https://www.facebook.com/ebonybuckleofficial
https://ebonybuckle.bandcamp.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/52-hertz_whale
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/sQvgkizAEL4
.

ALBUM VAN DE MAAND / NIEUW
Venus Principle – Days Of Summer
Van “Stand In Your Light” (Prophecy Productions, 2022)

“Stand In Your Light” is het debuut van Venus Principle. Deze Zweeds-Britse band ontstond toen voormalig Crippled Black Phoenix-leden Daniel Änghede en Mark Furnevall hun oud-bandgenoten Ben Wilsker en Daisy Chapman benaderden voor een nieuw project. Ook At the Gates-gitarist Jonas Stålhammar werd gevraagd; met de toetreding van bassist Pontus Blom was het collectief compleet. Er was na de breuk met Crippled Black Phoenix nog steeds behoefte aan een uitlaatklep in de vorm van soms melancholische, donkere psychedelische progrock. In 2019 werd begonnen met het schrijven van het materiaal voor “Stand In Your Light”. Gezien de toen nog geldende lockdown waren de leden gedwongen om het materiaal op afstand te schrijven en op te nemen op diverse locaties in Groot-Brittannië en Zweden. Het resultaat is een 11 tracks tellend album, waar door de progliefhebber volop van is te genieten door veelvuldig gebruik van retrotoetsengeluiden. Dat leidt ertoe dat je bij beluistering vaak aan een band als Anekdoten moet denken. De opener “Rebel Drones” zet gelijk de toon voor de rest van het album met een mooie mix van classic rock, psychedelica en prog. Zwaar aangezette riffs, zoals we die kennen van bijvoorbeeld Black Sabbath, worden mooi verweven met melancholische, dromerige passages die zo typerened zijn voor de Zweedse prog- en doomscene. Luister maar naar bijvoorbeeld “Barricades”, dat opent met aan Blue Öyster Cult refererend 'twin guitar'-spel. De samenzang van Änghede en Chapman past ook mooi in het geheel. “Stand In Your Light” vult het muzikale gat dat door het stoppen van Anathema is achtergelaten mooi op. We gaan deze maand veel aandacht besteden aan het album, dat naast in een standaardeditie ook leverbaar is in een mooie deluxe editie, met groot formaat boekwerk. Vanavond gaan we luisteren naar “Days Of Summer”.
Websites:
http://venusprinciple.xyz/
https://venusprinciple.bandcamp.com/music
https://www.facebook.com/venusprinciple
.

PROGFOLKROCK
Jade - Fly On Strangewings
Van "Fly On Strangewings" (DJM Records, 1970 / Sunbeam Records, 2009)

De Britse zangeres Marian(ne) Segal had in de jaren 60 een muzikale vriendenkring waar zich onder andere de latere Fleetwood Mac-gitarist Danny Kirwan in bevond. Als singer-songwriter trad ze in het folkclubcircuit op, maar ook als support voor bands als Black Cat Bones (met de latere Free-gitarist Paul Kosoff) en Chicken Shack (met Christine Perfect, later als Christine McVie ook in Fleetwood Mac). In 1967 ontmoette ze gitarist/zanger Dave Waite en met hem vormde Segal een duo dat begin 1970 een album mocht gaan opnemen voor het label DJM (waar ook Elton John bij zat). Dit viel samen met de toevoeging van toetsenist/zanger Rod Edwards, die wij dan weer kennen als de helft van het psychedelische progrockduo Edwards Hand en van zijn latere werk met gitarist Gordon Giltrap. Het verse trio nam de naam Jade aan en om de sound nog wat meer spierballen te geven, werd er voor het album een beroep gedaan om de nodige extra muzikanten, allemaal zeker geen kleine namen op dat moment. Zo speelt Pete York (Spencer Davis Group / Hardin & York) percussie, drumt Terry Cox (Pentangle) op een aantal nummers en voegen James Litherland en John Wetton (beide op dat moment lid van de band Mogul Trash) op een aantal nummers elektrische gitaar en bas toe. Vaak werd de muziek van Jade ingedeeld bij de toen hippe acidfolk, maar daarvoor is Jade toch net niet psychedelisch genoeg. We moeten eerder denken aan de Fairport Convention van destijds, met achtereenvolgens Judy Dyble en Sandy Denny. Marian Segal heeft net zo'n heldere stem als deze twee en schrijft ook nog eens haar eigen songs. Dat maakt het enige album dat Jade heeft nagelaten tot een echte aanrader voor liefhebbers van deze periode in de Britse (folkrock-)muziekscene. In 2009 bracht Sunbeam Records “Fly On Strangewings” op CD uit; in 2017 verscheen er bij Cherry Tree een 3CD-box met naast dit album vele demo's en het duo-album “Paper Flowers” van Segal en Waite, midden jaren zeventig op genomen met Jeff “War Of The Worlds” Wayne.
Websites:
https://mariannesegal-jade.com/
https://mariannesegal-jade.bandcamp.com/album/fly-on-strangewings
https://www.cherryred.co.uk/product/fly-on-strangewings-the-anthology/
.

LIVE-TIP / IN HET NIEUWS
Deep Purple – Drop The Weapon
Van “Whoosh!” (earMUSIC, 2020)

In augustus 2020 verscheen “Woosh”, het 21ste album album van Deep Purple. Het is het derde album op rij dat geproduceerd is door de ban o.a. Alice Cooper, Peter Gabriel en Pink Floyd bekende Bob Ezrin. En net als bij de directe voorgangers valt er voor de progliefhebber regelmatig wat voor zijn/haar gading te vinden op “Woosh!”. Uit diverse teksten blijkt dat Ian Gillan echt wat wil melden aan de wereld. Zo spreekt hij in “Drop The Weapon” jonge crimineeltjes aan die tegenwoordig om het minste of geringste naar hun wapen grijpen. Een jaar later maakte de band als corona-tussendoortje, ook met Ezrin achter de knoppen, het luchtige coveralbum “Turning To Crime”. Deep Purple toert momenteel en zorgt ervoor dat 3 generaties veel plezier hebben aan de muziek van de band. Zo is de groep op 5 juli te aanschouwen in het kader van het Kunst!Rasen-festival in Bonn. In het najaar doen de rockveteranen ook Nederland aan, om precies te zijn de Ziggo Dome in Amsterdam, op 10 oktober. In het kader van de actualiteit, vooral in de VS maar zeker ook in Nederland, kiezen we vanavond voor het eerder genoemde nummer “Drop The Weapon”.
Websites:
http://www.deeppurple.com/
https://www.facebook.com/officialdeeppurple
.

DE AL-AP-CONNECTIE
Camel - Heroes
Van "The Single Factor" (Decca Records, 1982 / Cherry Red Records, 2009)
Quinn, Denis - Journey To A Remarkable Place
Van "La Mosaique" (MSI/UGUM Productions, 1992); ook te vinden op Denis/Asha Quinn: "Open Secret" (Valley Of The Sun/New World, 1987)

Anthony Phillips en Andy Latimer hebben voor de Xymphonia-luisteraars waarschijnlijk weinig introductie nodig. Het is wel interessant dat deze mede-oprichters van Genesis respectievelijk Camel een paar keer op eenzelfde album te horen zijn geweest. Interessant omdat beiden, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Steve Hackett, niet heel erg scheutig zijn geweest met gastoptredens voor collega-musici. Phillips is wel op een paar nummers te horen van "The Single Factor" van Camel, de eerste plaat die Latimer als enig oorspronkelijk lid van de band maakte. De voormalige Genesis-gitarist speelde niet alleen zijn vertrouwde zessnaren, maar laat in onder meer het meeslepende "Heroes" ook zijn vaardigheden op diverse toetseninstrumenten horen. Dat laatste deed hij ook op het nummer "Journey To A Remarkable Place" van Asher Quinn (alias Asha alias Dennis Quinn alias Asha Elijah). Het stuk was oorspronkelijk te vinden op de debuut-LP "Open Secret" van laatstgenoemde, maar vond als bonustrack ook een plek op de vrij slordig uitgegeven verzamelaar "La Mosaique" van het Franse progressieverocklabel MSI/UGUM. Enkele andere bands op deze dubbelaar zijn Aragon, Gizmo, Twelfth Night, Eloy en Able Ganz. Voor de Latimer-Phillips-connectie hebben we dit nummer gekoppeld aan het genoemde "Heroes".
Websites: https://www.camelproductions.com/
https://www.facebook.com/profile.php?id=100044216270328
http://www.ashaquinn.com/
https://www.facebook.com/ashaquinnmusic/
.

LIVE-TIP / COVER
Sylvan – High Hopes
Van “Signs Of Life - A Tribute To Pink Floyd” (Angular Records, 2000)

Misschien heeft Pink Floyd, van alle bands, wel de meeste coverbands voortgebracht. Aankomende week zijn er maar liefst 4 verschillende bands die de Pink Floyd-sound overbrengen op de diverse podia in den lande, waaronder zelfs eentje geleid door een van de oprichters van de originele groep! Voor diegene die overweegt om al die vier concerten deze week te gaan bezoeken om te vergelijken zal het een teleurstelling zijn dat concerten twee aan twee samenvallen. Twee op donderdag 16 juni: Pink Floyd Project in De Harmonie in Leeuwarden en Nick Mason's Saucerful Of Secrets in Muziekgebouw Eindhoven en twee tegelijkertijd op vrijdag 17 juni: Infloyd De Flux te Zaandam en Absolutely Floyd in Schouwburg Het Park in Hoorn. Er zijn natuurlijk ook diverse tribute-albums verschenen door de loop der jaren en daaronder is “Signs Of Life - A Tribute To Pink Floyd” zeker de moeite om eens te gaan beluisteren. We vinden hierop Pink Floyd-songs uitgevoerd door o.a. RPWL (ontstaan uit een Pink Floyd-coverband), Pendragon, Mystery en Sylvan. Van die laatste, Duitse groep hoort u “High Hopes”, waarvan de originele versie het album “The Division Bell” uit 1994 besluit.
Website:
https://www.discogs.com/release/4940989-Various-Signs-Of-Life-A-Tribute-To-Pink-Floyd
https://www.sylvan.de/home/
https://www.facebook.com/sylvan.de
.

INTERVIEW / NIEUW
LADY LAKE - Nachtfahrer
- Séjour Au Gîte De La Tourette
- 24 Mayfield Road
- Alpenkreuzer
- Not Far From Llyn Llydaw
Van “Not Far From Llyn Llydaw” (Musea, 2022)

Een gesprek met drummer Jan Dubbe en toetsenist Leendert Korstanje van Lady Lake naar aanleiding van het verschijnen van “Not Far From Llyn Llydaw” op CD en 180-grams blauw(!) vinyl. Dit is het derde Lady Lake-studio-album, dat maar liefst 17 jaar na “Supercleandreammachine” het licht ziet. Opvallend is dat gitarist Fred Rosenkamp niet meer van de partij is. In plaats daarvan heeft violist Jurgen Houwers zich bij Lady Lake gevoegd. Hij bespeelt tevens divers aanvullend instrumentarium. Mede-bandoprichter Peter Schoemaker is eventjes te horen op trompet. Opnieuw is het Franse Musea bereid gevonden het album uit te brengen en de mastering is gedaan door niemand minder dan Darius van Helfteren, internationaal geroemd expert op dit gebied. De hoes bevat een afbeelding van het magisch-realistische schilderij “Post Archie” van de hand van René Beaumont.
Websites:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lady_Lake_(band)
http://www.musearecords.com/ext_re_new_catselect.php?np=49267 .

NIEUW
Tiger Moth Tales – Rapa Nui
– Forester
Van “A Song Of Spring” (White Knight, 2022)

Nadat Peter Jones in 2017 met “The Depths Of Winter” een echt seizoensalbum had afgeleverd, bedacht hij zich dat hij eigenlijk wel aan alle seizoenen muziek zou willen wijden. Het duurde even, maar nu is er een tweede in de reeks, dat – hoe kan het ook anders gezien de verschijningsdatum – is gewijd aan de lente. “A Song Of Spring” staat vol doordacht opgebouwde composities met fraaie wendingen, die nogmaals de grote muzikaliteit van Jones tentoonspreiden. Ook het spel op toetsen, gitaar en saxofoon en hier en daar nog wat aanvullende instrumenten is weer zeer verzorgd, regelmatig virtuoos en een genot om naar te luisteren. Jones laat nog steeds zijn liefde voor Genesis doorklinken, vooral ook in de aangewende toetsensounds, die doen terugdenken aan “Duke” en “Wind And Wuthering”. “Rapa Nui” is zo'n nummer met een grandioze Banksiaanse toetsenfinale. Jones' gouden stemgeluid is daarbij wederom genot, zeker ook in de zelf ingezongen meerstemmige koortjes. Van tevoren was al bekend gemaakt dat Andy Latimer een solo zou inspelen op dit Tiger Moth Tales-album. Als we de opening van de fantastische gitaarsolo in “Forester” horen, denken we 'ah, daar is Andy', maar nee, dat blijkt Jones gewoon zelf te zijn. Latimer is te horen in het slotstuk (de fusion-getinte 'secret track' niet meegerekend) “Light”, een nummer met een Big Big Train-achtig refrein, dat we misschien later 'ns zullen laten horen. Valt er dan niets te zeuren? Ja, want waarom vraagt Jones uit zijn inmiddels indrukwekkende netwerk van bands waar hij bij betrokken is niet een drummer van vlees en bloed om de partijen in te spelen? De drumprogrammering detoneert bij de verder zo verzorgd en gloedvol klinkende productie. En áls je het dan toch zo wil blijven doen, informeer dan eens bij bijv. Nick Magnus hoe je die drums-uit-een-kastje toch een stuk natuurlijker kunt laten klinken. Maar laat dit kritiekpuntje u niet van de aanschaf van dit voor de rest bijzonder geslaagde pure symfonische rockalbum afhouden! Tegelijkertijd is trouwens ook nog “Spring Re-Loaded” verschenen: een zogenaamd 'companion album' met instrumentale mixen van het nieuwe materiaal, een akoestische bewerking en enkele live-opnamen.
Websites:
https://www.tigermothtales.com/
https://www.facebook.com/TigerMothTales
.

NIEUW
Magnum - Remember
– All You Believe In
Van het album “The Monster Roars” (Steamhammer / SPV, 2022)

Magnum klinkt als vanouds op het maar liefst een uur durende nieuw studioalbum “The Monster Roars”. Dit tweeëntwintigste album van deze Britse veteranenband bevat sterke composities met goede teksten. Ook als het zogenaamde rampestampers betreft, zijn ze wel weer van een heerlijk hoog niveau. Ze zijn ontzettend pakkend en nestelen zich direct in je hoofd. Datzelfde geldt voor de atmosferische, langzame nummers. De heren Ward, Morris, Benton en Clarkin spelen weer ontzettend goed, waarbij vooral de laatste twee opvallen. Bandbaas Tony Clarkin blijft een uitstekende gitarist en Rick Benton vult de nummers fraai in met soms sfeervolle, dan weer swingende toestenpartijen, waarbij hij zo nu en dan het (lichte) experiment niet schuwt. Zanger Bob Catley heeft nog steeds een uitstekende controle over zijn stembanden; rock of ballad, hij kan het schijnbaar zonder enige extra inspanning. Deze twaalf sterke nummers hebben verder geen aanprijzing nodig, de fans weten wat ze kunnen verwachten van Magnum. (met quotes uit de recensie van Ralph Uffing, Progwereld)
Websites:
http://www.magnumonline.co.uk/
https://www.facebook.com/magnumbandpage
.

NIEUW
Schwarz, Nerissa - Memories Of Being Made
- Making Plans For Departure
Van "New Eyes For Laika" (eigen beheer, 2022)

Nerissa Schwarz musiceerde voor het eerst samen met Frequency Drift-voorman Andreas Hack in de formatie Coronal Rain dat in 2009 "Memories Of Sun" uitbracht. Daarna zou de multi-instrumentaliste zich eerst als gastmuzikant en vervolgens als vaste kracht bij Hacks band vervoegen en zo het cinematografisch-progressieve rockgeluid met name met haar innovatieve harpspel en Mellotron-bijdragen verrijken. In 2016 debuteerde ze met haar soloplaat "Playgrounds Lost", dat onlangs opgevolgd werd door "New Eyes For Laika", waarop ze naast haar eigen instrumentarium ruimte heeft geschapen voor Hacks toetseninstrumenten. Ook deze nieuwe CD ligt in de cinematografisch-progressieve hoek, maar dan zonder de rockelementen. Het conceptalbum, waarvan het verhaal over het zelfbewustzijn van kunstmatige intelligentie, doet denken aan Steven Spielbergs film "A.I. - Artificial Intelligence", heeft qua klankkleuren overeenkomsten met menig album op het Private Music-label, maar ook met het recente filmische werk van Peter Swart. Uiteraard horen we het nodige elektrischeharpspel, maar net als bij Remy van Kesteren wordt het totaalgeluid mede gevormd door een rijkdom aan toetsenarrangementen. Dit inclusief de genoemde Mellotron en een vleugel, incidenteel aangevuld met bewust kille drumprogrammering. Van het geheel instrumentale "New Eyes For Laika" hebben we voor vanavond twee stukken uitgezocht; eerst "Memories Of Being Made" gevolgd door "Making Plans For Departure".
Websites:
http://nerissaschwarz.com/
https://www.facebook.com/nerissaschwarzmusic
https://frequencydrift.bandcamp.com/album/new-eyes-for-laika
http://frequencydrift.com/
https://www.facebook.com/FrequencyDrift/
.

NIEUW
Sounds Of New Soma - Überschwupper
- Holzwurm
Van "Musique Bizarre" (Tonzonen Records, 2022)

Sounds Of New Soma is afkomstig uit Krefeld en werd in 2013 door Alexander Djelassi en Dirk Raupach opgericht. En laat die laatste nou een jaar daarvoor het in psychedelische, stoner- en Krautrock gespecialiseerde label Tonzonen hebben opgezet. Het is dan ook niet zo verrassend dat Sounds Of New Soma's muziek helemaal in het straatje past van dat label. “Musique Bizarre” is alweer het elfde album van de Dutise band, maar deze keer is er wel iets bijzonders aan de hand. Men heeft diverse labelgenoten gevraagd om muziek en opnames ter beschikking te stellen, waar Sounds Of New Soma vervolgens verder muzikaal mee aan de haal ging. De labelgenoten waren helemaal vrij in wat ze aanleverden en dat zorgde dus voor een fikse muzikale uitdaging voor Sounds Of New Soma. Het resultaat is een album dat met beide benen in de vroege geschiedenis van de Duitse psychedelische rock staat en zelfs wel wat weg heeft van wat Cosmic Jokers en Cosmic Couriers in die begintijd lieten horen. Niet alles pakt helemaal goed uit: met name de eerste twee lange tracks vallen iets te veel in het dertien-in-een-dozijn spacerockidioom, maar zodra de elektronische klanken wat meer de overhand krijgen, wordt het album een stuk prettiger om naar te luisteren. We kiezen allereerst voor het elektronisch getinte “Überschwupper”, gevolgd door de spacerocker “Holzwurm”.
Websites:
https://soundsofnewsoma.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/SoundsOfNewSoma/
.

(OP)NIEUW
Perrotta, Sarah - The Other Side
Van "Blue To Gold" (Third Star Records, 2022)

In maart dit jaar draaiden we al twee nummers van "Blue To Gold". Het creatieve brein achter deze negen nummers tellende CD is componiste, zangeres en toetseniste Sarah Perrotta. De in een muzikale familie opgegroeide Amerikaanse debuteerde in 2000 op 19-jarige leeftijd als Sarah Medenbach met "Drink The Sky" van de artrockband Outloud Dreamer. Die schijf bracht het nodige teweeg in de artistieke wereld in de V.S., wat haar in staat stelde de soloalbums "The Well" (2008) en "Tonight" (2010) te produceren. Haar subtiele gebruik van toetseninstrumenten die vooral bij progressieve rockers populair zijn en de medewerking van Tony Levin wekten daarbij een brede interesse. Met Levin wederom in enkele stukken op bas en Jerry Marotta als producer en drummer, plus bijdragen van onder anderen The Fixx-keyboardtovenaar Rupert Greenall en Gerry “Spooky Ghost” Leonard (gitaarmanipulator bij David Bowie, Duncan Sheik en Suzanne Vega) is met "Blue To Gold" een melancholieke, uitgekiend geproduceerde droompopplaat vervaardigd. Perrotta’s warme, licht hese en weemoedige stem in combinatie met de fantasierijke arrangementen waarin geregeld gospelachtige achtergrondvocalen de aandacht trekken, roepen vergelijkingen op met het werk van stijlgenoten als Sarah Fimm, Donna Lewis, Nadieh, Lisa Herman (Longhouse, The Lodge) of een niet met Kate Bush behepte Tori Amos. Deze progressieve singer-songwriter pakt de luisteraar al met al probleemloos in met vernuftig geconstrueerde songs. Van deze op het door Trey Gunn opgerichte Third Star Records verschenen CD draaien we nu het imposante openingsnummer "The Other Side".
Websites:
https://sarahperrotta3star.bandcamp.com/album/blue-to-gold
https://sarahperrottamusic.com/
https://www.facebook.com/perrottamusic/
.

NIEUW
Giant – Shifting Time
– Let Our Love Win
Van het album “Shifting Time” (Frontiers, 2022)

De broers Dann (zang/gitaar) en David Huff (drums) richtten in 1987 samen met keyboardspeler Alan Pasqua en bassist Mike Brignardello de Amerikaanse rockband Giant op. In 1990 kende het gezelschap succes met de powerballad “I'll See You In My Dreams”, maar toch gooiden ze door de plotselinge verandering van het muzikale klimaat na vijf jaar de handdoek in de ring. Bandleden doken in diverse projecten op en zowel Dann als David Huff werden producers. In 2000 kwam Giant terug en bracht zelfs een nieuw album uit, maar helaas maakte onder andere Danns drukke schema het onmogelijk om deze reünie een goed vervolg te geven. Opnieuw viel de band stil. Tot aan 2010, toen zanger Terry Brock (Strangeways, Seventh Key) en gitarist John Roth (Winger) voor een nieuwe wind zorgden. Dit leverde een vierde album op in de vorm van “Promise Land”, maar vervolgens ging Giant opnieuw in 'standby'. Uitzondering hierop was de eenmalige show op een clubpodium in Nashville tijdens een liefdadigheidsevenement in 2017, waar de originele bandleden voor samenkwamen. Platenlabel Frontiers was dit niet ontgaan en zocht toenadering tot David Huff met het verzoek een nieuw album te maken. De puzzelstukjes pasten helemaal in elkaar toen Perfect Plan in 2019 de Giant-hit ”Stay” coverde. Het leverde Perfect Plan-zanger Kent Hilli namelijk een uitnodiging op om de leadvocalen te verzorgen voor de volgende Giant-plaat. Het zal dan ook velen verwonderd hebben dat er, na een hiaat van 12 jaar, nieuw materiaal aangekondigd werd. Dann Huff, intussen geen bandlid meer, was wel nauw betrokken bij de tot standkoming en speelt leadgitaar op één nummer. Mede daardoor bleef het nieuwe materiaal trouw aan de originele roots die in de klassieke AOR en melodieuze hardrock liggen. “Shifting Time” werd gemixt en gemasterd door Alessandro Del Vecchio (o.a. Edge Of Forever, Jorn, Silent Force), die ervoor gezorgd heeft dat het geluid de sprankeling heeft die bij deze muziek hoort. (met quotes uit de recencie van Andy Maelstaf, brothersinraw.com)
Websites:
https://www.facebook.com/Giant.The.Band/
.

ALBUM VAN DE MAAND / NIEUW
Venus Principle – Barricades
– The Lord He Giveth And He Taketh Away
Van “Stand In Your Light” (Prophecy Productions, 2022)

“Stand In Your Light” is het debuut van Venus Principle. Deze Zweeds-Britse band ontstond toen voormalig Crippled Black Phoenix-leden Daniel Änghede en Mark Furnevall hun oud-bandgenoten Ben Wilsker en Daisy Chapman benaderden voor een nieuw project. Ook At the Gates-gitarist Jonas Stålhammar werd gevraagd; met de toetreding van bassist Pontus Blom was het collectief compleet. Er was na de breuk met Crippled Black Phoenix nog steeds behoefte aan een uitlaatklep in de vorm van soms melancholische, donkere psychedelische progrock. In 2019 werd begonnen met het schrijven van het materiaal voor “Stand In Your Light”. Gezien de toen nog geldende lockdown waren de leden gedwongen om het materiaal op afstand te schrijven en op te nemen op diverse locaties in Groot-Brittannië en Zweden. Het resultaat is een 11 tracks tellend album, waar door de progliefhebber volop van is te genieten door veelvuldig gebruik van retrotoetsengeluiden. Dat leidt ertoe dat je bij beluistering vaak aan een band als Anekdoten moet denken. De opener “Rebel Drones” zet gelijk de toon voor de rest van het album met een mooie mix van classic rock, psychedelica en prog. Zwaar aangezette riffs, zoals we die kennen van bijvoorbeeld Black Sabbath, worden mooi verweven met melancholische, dromerige passages die zo typerened zijn voor de Zweedse prog- en doomscene. Luister maar naar bijvoorbeeld “Barricades”, dat opent met aan Blue Öyster Cult refererend 'twin guitar'-spel. De samenzang van Änghede en Chapman past ook mooi in het geheel. “Stand In Your Light” vult het muzikale gat dat door het stoppen van Anathema is achtergelaten mooi op. We gaan deze maand veel aandacht besteden aan het album, dat naast in een standaardeditie ook leverbaar is in een mooie deluxe editie, met groot formaat boekwerk. We beginnen de maand met twee nummers van dit album: het eerdergenoemde “Barricades” en “The Lord He Giveth And He Taketh Away”.
Websites:
http://venusprinciple.xyz/
https://venusprinciple.bandcamp.com/music
https://www.facebook.com/venusprinciple
.

NIEUW
Fish – C-Song (live)
Van “The Last Straw – Live In Glasgow 2018” (Chocolate Frog Records, 2022)

Fish is bezig met het afbouwen van zijn carrière als uitvoerend muziekartiest. Je zou de titel van de onlangs verschenen live-release, “The Last Straw”, kunnen interpreteren alsof dit echt het laatste is wat we van hem horen. Echter: na deze opname uit 2018 is natuurlijk het laatste studio-album “Weltschmerz” nog verschenen en is een uitgebreide afscheidstournee gepland. Corona heeft ervoor gezorgd dat we nog tot volgend jaar Fish op de podia zullen kunnen aantreffen. Nee, de belangrijkste reden voor deze titel is het feit dat “Clutching At Straws” op die tournee in zijn geheel gespeeld werd (inclusief B-kantje “Tux On”). Daarnaast was er alvast een EP uitgebracht met enkele songs van het toen nog niet verschenen, diverse malen uitgestelde “Weltschmerz” en die songs werden ook live gespeeld. Of de pandemie er invloed op heeft gehad dat juist nu juist deze opnamen zijn uitgebracht, is ons niet geheel duidelijk. Reden dat we ons dat afvragen, is omdat de geluidskwaliteit van de opnamen te wensen overlaat. Het klinkt als een nauwelijks bewerkte soundboard-opname, waarbij vooral de hoge tonen snerpend scherp klinken (met soms slissende s'sen tot gevolg). Je zult er aan moeten wennen dat Fish de oude Marillion-songs een flink stuk in toonhoogte naar beneden heeft laten transponeren, wat in sommige gevallen de zeggingskracht in de weg zit. Toetsenist Foss Paterson maakt daarbij af en toe wat vreemde keuzes, want ons betreft; gitarist Robin Boult kwijt zich verrassend goed van zijn taak. De Schot zelf klinkt het meest op z'n gemak in de nieuwe stukken die duidelijk beter passen bij de Fish-van-nu. Vandaar dat we kiezen voor het “Weltschmerz”-nummer “C-Song”, waarbij hij het publiek uitnodigt om mee te dansen (het betreft immers een wals, al is de ondertitel “The Trondheim Waltz” niet op de hoes gedrukt). Overigens gaat de 2CD-zet vergezeld van een DVD die iets eerder opgenomen is op het Cropredy-festival, de laatste show met John Beck (ex-It Bites) als toetsenist. Het geheel is verpakt in een fraai digibook met uitgebreide beschrijvingen van Fish zelf en vele foto's. De fan zal dit dus zeker in zijn/haar collectie willen hebben.
Websites: https://fishmusic.scot/
https://www.facebook.com/derek.dick
.

HERUITGAVE
Omega – Movin' World
Van het album "The Hall Of Floaters In The Sky" (Bacillus Records, 1975 / samen met “200 Years After The Last War” in 2CD-set, MIG Music, 2022)

Meer dan 50 miljoen verkochte platen, LP-producties in het Hongaars, Duits en Engels, tournees en optredens op festivals door heel Europa en Japan, minstens 50 covers of bewerkingen van de wereldhit “Gyöngyhajú Lány” - Omega is Hongarijes nummer één rockexportproduct. In 2022 wordt het 60-jarige podiumjubileum gevierd, waarmee Omega een van de langst bestaande rockformaties ter wereld is. Er hangt wel een rouwsluier over dit jubileum, want op 6 december 2021 is zanger en oprichter János Kóbor overleden aan de gevolgen van het coronavirus. Nu worden de Omega-albums die in de jaren zeventig voor het label Bacillus werden gemaakt door het Duitse MIG Music heruitgebracht op CD, vinyl en via streamingkanalen. Op CD worden steeds twee albums gecombineerd in een dubbelschijfs set. Nu is de combi “200 Years After The Last War” (1974) en "The Hall Of Floaters In The Sky" (1975) aan de beurt. "The Hall Of Floaters In The Sky" was het vierde album dat destijds bij Bacillus verscheen. De productie is op dit album een stuk moderner dan op de drie voorafgaande albums, die in de Duitse Dierks Studios waren opgenomen. Omega waagde de overstap naar de Britse Chipping Norton Studios, waar Nektar, Focus, Gryphon en, ahem, de Bay City Rollers en The Rubettes ook hun werken op band hadden opgenomen. Op dit album zijn de gitaren over het algemeen minder prominent aanwezig waardoor er meer ruimte is voor de uitgebreide keyboard- en strijkersarrangementen. We gaan luisteren naar de albumopener “Movin' World”. (bron: MIG Music)
Website:
http://www.omega.hu/
https://www.facebook.com/omegaoratorium.music
http://www.mig-music.de/en/releases/omega-4/
.

LIVE-TIP / 50/40 JAAR
Midnight Oil - Scream In Blue
Van "10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1" (CBS, 1982)

Het vijftig jaar geleden in Sydney geformeerde Midnight Oil is bezig met een afscheidstour, waarbij het onlangs verschenen dertiende album "Resist" in de spotlight zal staan. Op zaterdag 2 juli doet de Australische band de Ronda-zaal van TivoliVredenburg in Utrecht aan. Naast recent materiaal komt ongetwijfeld ook werk van de doorbraakplaat "Diesel And Dust" uit 1987 aan bod. Daarmee wist de groep rond de charismatische zanger/activist Peter Garrett via de hit "Beds Are Burning" veel mensen bewust te maken van de achtergestelde positie van de Aboriginals. Garrett ging daarna zelfs de politiek in, waar echter hele andere wetten gelden. Wij duiken nog iets verder de geschiedenis in van deze moeilijk te categoriseren band en komen uit op het 40 jaar verschenen "10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1", met daarop het intrigerende "Scream In Blue". Overigens was een van de Xymphonia-leden er getuige van toen Midnight Oil in 1985 ter promotie van "Red Sails In The Sunset" Parkpop in Den Haag aandeed en voor een zeer select groepje kenners vijf songs vertolkte.
Websites:
https://www.midnightoil.com/
https://nl-nl.facebook.com/midnightoilofficial
.

15 JAAR
Little Atlas – Paranoiac
Van “Hollow” (10t Records, 2007)

Little Atlas was een van de vele bands uit de nieuwe proglichting die midden jaren 90 opkwam. De uit Miami afkomstige band werd geleid door toetsenist Steve Katsikas. Het in 1998 verschenen debuut is nog een familie-aangelegenheid, maar na wat wisselingen werd in 2002 de bezetting stabiel, met naast Katsikas gitarist Roy Strattman, bassist Ricardo Bigai en drummer Diego Pocovi. Tussen 2003 en 2007 verschenen er 3 studio-albums, die muzikaal in de lijn lagen van de output van veel collega-bands uit die tijd: een mix van klassieke prog en neoprog, met ook een duidelijke invloed van oudere Amerikaanse bands als Kansas en Styx. Na een stilte van 5 jaar volgde in 2013 het (tot nu toe?) laatste Little Atlas-album: “Automatic Day”. In 2014 bracht Strattman een soloalbum uit, waarvoor Nick D'Virgilio de drumpartijen inspeelde. Katsikas bracht een album uit met de band Greyfeather, waar ook leden van IZZ, Iluvatar en Farpoint deel van uitmaakten. Helaas overleed Strattman in 2019 aan de gevolgen van letsel dat hij overhield als volkomen willekeurig slachtoffer van een groep gewelddadige mannen die gewoon zin hadden iemand in elkaar te slaan. Hij is nog wel te horen op het eerste soloalbum van Katsikas dat in 2019 verscheen. We gaan echter nu terug naar het vierde album van Little Atlas, “Hollow” dat alweer 15 jaar oud is, met het nummer “Paranoiac”.
Websites:
https://www.facebook.com/littleatlas .

40 JAAR
IQ - Intelligence Quotient
Van "Seven Stories Into 98" (eigen beheer, 1998)

Het was 1 juni jongstleden exact 40 jaar geleden dat zanger Peter Nicholls zijn allereerste optreden had met IQ in West Hampstead, Londen. Dat was nog geen twee weken na zijn allereerste concert ooit als zanger met zijn eigen band The Same Curtain. Die avond bevond IQ-gitarist Mike Holmes zich in het publiek, waarna Nicholls een dag later werd gevraagd om toe treden tot IQ. Ondanks het feit dat een groot deel van het optreden nog uit instrumentale stukken bestond, was naar Nicholls' eigen zeggen zijn IQ-debuut niet echt iets om over naar huis te schrijven. Dat zou in de jaren daarna gelukkig snel beter worden en in een kort tijdsbestek zou IQ met Nicholls twee albums maken, “Tales From The Lush Attic” en “The Wake”, die songs bevatten die anno 2022 nog steeds regelmatig opduiken op de IQ-setlists. Nicholls verliet na “The Wake” een tijdje de band, om in 1990 terug te keren. Het 40-jarig jubileum wordt op 11 juni a.s. gevierd met een concert in Londen. Het jubileumjaar 2022 zal op 10 december afgesloten worden met de traditionele X-mas Bash in Poppodium Boerderij te Zoetermeer. Eén van de stukken die bij dat eerste concert werden gespeeld was het nummer “Intelligence Quotient”, dat te vinden was op het cassette-album “Sevent Stories Into Eight” uit datzelfde 1982. In 1998 werd hiervan een heropname gemaakt onder de titel “Seven Stories Into 98”, met op een bonus-CD voor de liefhebber de originele versies. Wij draaien vanavond die heropname, uit de tijd dat John Jowitt de bassist van dienst was.
Websites:
https://www.iq-hq.co.uk/
https://www.facebook.com/IQHQLive/
Nicholls over zijn IQ-debuut: https://www.iq-hq.co.uk/index.php/news-2022/292-40-progtastic-years .