Uitzending Terugluisteren

NIEUW
Tin Spirits - Binary Man
- Summer Now
Van "Scorch" (Vibrola Records / Esoteric Antenna, 2014)

De Britse band Tin Spirits werd opgericht in 2008, toen gitarist Daniel Steinhardt de stoute schoenen aantrok en zijn held, XTC-gitarist Dave Gregory vroeg om te komen jammen met zijn toenmalige band. Dit Hi-Fidels bestond verder uit zanger/basgitarist Mark Kilminster en drummer Douglas Mussard. met Gregory erbij werd Hi-Fidels Tin Spirit. Eerste grote wapenfeit was een optreden tijdens het Marillion Weekend in 2011. In 2012 volgde het debuut "Wired To Earth” en nu is er album nummer twee, "Scorch". Tin Spirit maakte een intrigerende vorm van New Wave-prog, die nog het best te omschrijven is als 'XTC met een toegevoegde dosis progressieve rock'. De nummers zijn veelal redelijk compact (op het epische slotstuk na), kennen catchy melodieën (met XTC-achtige wendingen in de zanglijnen) en zitten bij nadere bestudering behoorlijk complex in elkaar. Gregory is duidelijk een van de grote smaakmakers en geeft een aantal erg fijne gitaarsoli weg, zoals hij dat de laatste jaren ook bij Big Big Train laat horen. Maar ook het weefwerk dat ontstaat door het samenspel tussen de leden maakt "Scorch" spannend en ondanks het ontbreken van toetsen zeker progressief.
Website: http://tinspirits.co.uk/ .

NIEUW
Bainbridge, Dave - Love Remains
Afkomstig van "Celestial Fire" (Open Sky Records, 2014)

In april 2013 startte Dave Bainbridge een crowdfunding-actie om geld binnen te halen voor het opnemen van zijn tweede solo-album. Twee maanden later had hij zijn doel al bereikt en toen begon het echte werk. Eén jaar en drie maanden verder en “Celestial Fire” ligt voor ons. De titel dekt volledig de lading van muziek: zoals bijna altijd is Dave's muziek hemels geïnspireerd, maar dit keer word er ook figuurlijk metheel veel vuur gespeeld. Daar waar Dave's werk met Iona ergens op het kruisvlak van sfeervolle Clannad-achtige folkpop en symfo ligt, is dit tweede solo-album voor de volle 100% progrock. We horen nog steeds die typische atmosferische klanken, de klagende klank van de Ierse doedelzak duikt op maar we horen ook de donderende bas en drums van respectievelijk Randy George en Collin Leijenaar, beide bekend van Neal Morse, en de gepassioneerde zang van Damian Wilson. En dat zijn nog maar een paar van de vele gasten op dit album. Maar het is met name Dave Bainbridge zelf die hoge ogen gooit met uitermate sterke composities, natuurlijk ook zijn gitaarspel maar ook met zijn piano- en toetsenwerk. Dat is goed te horen in het stuk “Love Remains”, één van de 4 stukken op het album die ruim over de 10 minuten gaan. Dit is een indrukwekkend album waar we de komende tijd nog zeker meer van voorbij zullen laten komen.
Website: http://www.davebainbridge.com/ .

NIEUW / WERELDPREMIÈRE
Mollmaskin - How Many Ants
Single, te verschijnen op 24 november bij Autumnsongs Records

Mollmaskin is een project van de Noor Anders Bjermeland, die we kennen als drummer van Rhys Marsh' band The Autumn Ghost op het album "Trio" en die ook speelt in Flashback Caruso. Mollmaskin begon al in 2006 'achter een Fender Rhodes Mark II elektrische piano'. Veel leverde dat de eerste jaren niet op, maar nu gaat Bjermeland zijn 'verkenningen van donkere gemoedstoestanden' uitbrengen via het label van Rhys Marsh, Autumnsongs. In maart 2015 zal er een heel album verschijnen, morgen komt de single "How Many Ants" uit. En u, dames en heren, heeft de première! De 'dark prog pop' die we hier horen is duidelijk verwant aan het werk van Marsh en Kaukasus. Toch is het niet alleen maar 'dark'. De keyboardpartijen klinken zwaar en drukkend, de heftige drumpartijen versterken dit, de zang klinkt wat melancholiek, maar er komen een aantal opbeurende melodieën voorbij. Dat geeft samen met de songmatige aanpak het pop-randje aan "How Many Ants". Let wel, Anders Bjermeland bespeelt alle instrumenten die te horen zijn. Op het album zullen dat o.a. drums, piano, gitaren, saxofoon, fluit, orgel, Fender Rhodes, basgitaar, klarinet, synthesizer en percussie zijn. En hij zingt natuurlijk ook nog.
Websites: http://autumnsongsrecords.tumblr.com/
en https://www.facebook.com/Mollmaskin
en https://soundcloud.com/mollmaskin .

NIEUW
Professor Tip Top - River Of Genes
- Shores Of Yorkshire
Van "Exobiology" (Fossbakk Hansen Productions, 2014)

Het Noorse Professor Tip Top is geformeerd rondom gitarist/toetsenman Sam Fossbakk. Na het debuut "Are You Empirical?" uit 2011 heeft de band zich ontwikkeld van een psychedelische, spacy symfonische rockformatie met de neiging tot melige muzikale grappen tot een serieuze progressieve rockgroep. Op voorganger "Aoum" uit 2012 was deze progressie al volop ingezet en "Exobiology" zet deze ontwikkeling door. De muziek zou kunnen worden omschreven als Pink Floyds "Wish You Were Here", maar dan opgenomen in 1969. Spacy geluiden, deels afkomstig uit de VCO3, en statige Mellotronklanken vormen de basis voor lekker lome zang van Svein Magnar Hansen en Fossbakks melodieuze gitaarpartijen. Het psychedelische sausje is nog steeds aanwezig en het enige wat nog voor een muzikale grap kan doorgaan zijn de paar subtiele quotes van rockklassiekers. Het is derhalve aangenaam wegzweven met Professor Tip Tops nieuwe CD-RP.
Websites: http://www.cdbaby.com/cd/professortiptop3
en https://nb-no.facebook.com/ .

JUBILEUM
Genesis - In The Cage
Afkomstig van "The Lamb Lies Down On Broadway" (Charisma, 1974)

Afgelopen dinsdag, 18 november, was het exact 40 jaar geleden dat het zesde studio-album van Genesis verscheen, “The Lamb Lies Down On Broadway”. Het zou het meest enigmatische en, ja misschien ook wel meest progressieve Genesis-album blijken en tevens het laatste album met zanger Peter Gabriel. Het surrealistische verhaal rond de hoofdpersoon Rael kent zijn eerste dramatische en muzikale hoogtepunt in “In The Cage”, dat we vreemd genoeg volgens ons archief nog nooit in zijn albumversie gedraaid hebben.
Website: http://www.genesis-music.com/ .

LIVE-TIP
Mostly Autumn – Down By The River
Van “Dressed In Voices” (eigen beheer, 2014)

De Britse progressieve rockband Mostly Autumn bracht dit jaar het album “Dressed In Voices” uit. Dit is het elfde studio-album van de band. Naar aanleiding daarvan is de band op tournee en zodoende doet Mostly Autumn op 29 november De Boerderij in Zoetermeer aan. Aanstaande zaterdag dus! Tijdens dit concert zijn zowel nieuwe songs als klassiekers uit het band-oeuvre te horen. Mostly Autumn is afkomstig uit het Engelse plaatsje York. De band is geïnspireerd door groepen als Genesis en Pink Floyd. De groep werd midden jaren ‘90 opgericht en al snel worden vergelijkingen met Pink Floyd gemaakt. Het hart van Mostly Autumn wordt gevormd door gitarist Bryan Josh en frontvrouw Olivia Sparnenn. Zij worden bijgestaan door o.a. Anne-Marie Helder (tevens leadzangeres van The Panic Room).
Website: http://www.mostly-autumn.com/ .

LIVE-TIP
Mike & The Mechanics - A Beggar On A Beach Of Gold
Van het bijna gelijknamige album “Beggar On A Beach Of Gold” (Virgin, 1995)

Mike + Mechanics trekken de stoute tourschoenen weer aan. Op 13 mei 2015 kun je ze zien optreden in het kader van "Hits Tour 2015 – European Leg" in Tivoli Vredenburg te Utrecht. In de band vinden we tegenwoordig o.a. de Britse soulpopzanger Roachford. We gaan vandaag terug naar 1995, toen wijlen Paul Young als Paul Carrack de zangmicrofoon nog deelden. “Beggar On A Beach Of Gold” laat een bijzonder geslaagde mengvorm van soulpop en symfopop horen.
Website: http://mikeandthemechanics.com/ .

MAAND
Kenso - Shu ni majiwareba reddo
Van "Uchinaru Koe Ni Kaiki Seyo" (King Records, 2014)

Eind juli verscheen er eindelijk een nieuwe CD van de Japanse progressieve (jazz)rockband Kenso. "Uchinaru Koe Ni Kaiki Seyo" is deels een terugkeer naar de melodieuze sound van albums als "Sparta", maar zoekt eveneens het avontuur op dat de laatste platen kenmerkte. De invloeden van grootheden als Camel, UK, Genesis, Focus, ELP en Gentle Giant worden vermengd met virtuoze, door jazzrock en traditionele Japanse muziek gedomineerde ingrediënten. Het is vooral de wisselwerking tussen de twee toetsenmannen, de gitarist en het ritmetandem waarmee Kenso indruk weet te maken. Het laatste nummer dat we deze maand hebben uitgekozen, "Shu Ni Majiwareba Reddo", bevat alle zojuist genoemde ingrediënten. Zwierig, enigszins Happy The Man-achtig Moogspel, symfonische tapijtjes, folkloristische motieven en intrigerend drumwerk worden afgewisseld met complexe, jazzrockende passages.
Website: http://www1.u-netsurf.ne.jp/~kenso/ .

NIEUW
Patterson, Tony & Brendan Eyre - Legacy
- So Long The Day
Van "Northlands" (Esoteric Antenna, 2014)

Tony Patterson werd bekend als zanger van Genesis-tribute-act ReGenesis maar gooide ook hoge ogen met zijn bijdragen aan de sterke recente albums van Nick Magnus. Brendan Eyre kennen we als toetsenist van Riversea. De twee ontdekten bij een ontmoeting hun gezamenlijke roots in het noord-oosten van Engeland en kregen inspiratie om daar een album over te schrijven. Voor de muzikale invulling werd een royale greep in beider adressenboekjes gedaan. De al genoemde Nick Magnus is bijvoorbeeld van de partij, niet alleen als toetsenist, maar ook als arrangeur. Via Magnus zijn de contacten met gitarist Steve en fluitist John Hackett vast eenvoudiger te leggen. Andere prominent is IQ-bassist Tim Esau. Stilistisch zijn er hier en daar, en da's natuurlijk niet gek, wat overeenkomsten met het werk van Magnus en de rustiekere kant van jarenzeventig-Genesis. Er worden breed uitwaaierende en gelaagde sfeertapijten gelegd die extreem weldadig zijn. Daarnaast zijn er ook meer songgerichte stukken, compleet met gemakkelijke refreinen. Die neigen wellicht meer naar de symfopop van Barclay James Harvest. Het openingswerk "Northbound" duurt liefst 24 minuten, maar is onderverdeeld in 7 stukken die soms het ene en soms het andere karakteristiek hebben. Wij kiezen twee bijzonder sfeerrijke stukken uit de tweede helft van het album. "So Long The Day" is het enige nummer waarin Tony Patterson zijn Gabriel-stem opzet, in de andere songs klinkt zijn stem zoeter. Het combineert hier echter goed met een zeer herkenbare, doch niet te versmaden gitaarsolo van Steve Hackett.
Websites: http://www.cherryred.co.uk/shopexd.asp?id=4905
en https://www.facebook.com/ .

HERUITGAVE
Gasoline Band, The - Now's The Time
- Loafers End
Van "The Gasoline Band" (Cube Records, 1972 / Esoteric Recordings, 2014)

Het is verleidelijk The Gasoline Band een blazerspopcollega van Chicago en Blood, Sweat & Tears te noemen. Met vijf koperblazers in de gelederen is dat niet vreemd. Toch toont deze recente, helder klinkende heruitgave van de enige, uit 1972 stammende plaat dat er veel meer muzikale paden betreden werden. De tienmanformatie werd grotendeels gevormd door musici die gelegerd waren op Amerikaanse legerbases in Duitsland. Dat verklaart wellicht de Europese klank en de vroeg progressieve rockelementen, zoals pittige gitaarsolo’s en de onvoorspelbare songconstructies. Vooral ballade-achtige stukken als Folk Song en de voor vanavond geselecteerde nummers “Loafers End” en “Now’s The Time”, waarin zanger, gitarist en belangrijkste songschrijver Brian Bevan enigszins klinkt als Perry Blake, zouden niet misstaan op een volgende Rhys Marsh-plaat met covers van progressieve pareltjes. Verder zijn qua veelzijdigheid het complexe “Schrapnel”, de stomende instrumentale jazzrocker “Ein Grosses” en het countrygetinte “Road” mooie uitersten. Tenslotte zijn er in de tien korte stukken her en der elementen uit de soul, funk en klassiek waarneembaar. Overigens speelde trompettist Jim Dvorák in zijn latere carrière bij zowel de koele New Wave-zangeres Annabel Lamb als de Canterbury-legende Phil Miller.
Website: http://theoriginalgasolineband.com/
en http://www.cherryred.co.uk/shopexd.asp?id=4810 .

IN HET NIEUWS
Pink Floyd – Side 4: Calling / Eyes To Pearls / Surfacing / Louder Than Words
Van “The Endless River” (Parlophone Records / Warner, 2014)

De Britse band Pink Floyd keert na een afwezigheid van 19 jaar terug op de eerste plek van de Nederlandse albumlijst; Dit met het album "The Endless River". Vorige week kwam het laatste studioalbum van Pink Floyd met een overweldigende hoeveelheid aan verkopen binnen op de eerste plek van de Album Top 100. Van "The Endless River" werden zelfs bijna vijf keer zoveel exemplaren verkocht als van "Sonic Highways", het achtste album van Foo Fighters (nummer 2). De laatste keer dat Pink Floyd de Nederlandse verkooplijst aanvoerde, was in 1995. Dat was met de live-cd "P.U.L.S.E.". The "Endless River" is de zesde nummer 1-notering van Pink Floyd in de nationale albumlijst. De andere vijf zijn: “Wish You Were Here” (1975), “Animals” (1977), “The Wall” (1979), “The Division Bell” (1994) en het reeds genoemde “P.U.L.S.E.” (1995). Het nieuwe album is tevens de zeventiende top 10-notering. Helaas duurde de pret maar een week, want gister kwam het nieuwe album van One Direction binnen op één. Floyd volgt op nummer twee, met overigens slechts 15 procent minder verkopen dan One Direction.
Website: http://www.pinkfloyd.com .

NIEUW
Marsh, Rhys - Burn The Brightest Day
Van "Sentiment" (Autumnsongs Records, 2014)

Na eerder dit jaar al een album te hebben uitgebracht als onderdeel van de Noors-Zweedse band Kaukasus, komt Rhys Marsh nu met zijn eerste solo-album "Sentiment". En het is niet voor niks dat we Kaukasus hier specifiek noemen, want er zijn duidelijke parallellen te trekken tussen het eerste Kaukasus-album en “Sentiment”. Laatstgenoemde album heeft eenzelfde donkere sfeer, waarbij het meest opvallende aspect op beide CD's de harmonievocalen zijn die nu eens niet in de hoogte gaan. maar als een diepe laag onder zijn leadvocalen opduiken. Daarnaast heeft Marsh alle instrumenten zelf bespeeld. Het geheel is minder prog, meer songgericht, maar doet ook wel wat denken aan de vele proto-prog bands die in Groot Brittannië opdoken aan het eind van de jaren 60, begin jaren 70. Twee weken geleden had Xymphonia met de tweede 'single', “Last November” een heuse wereldpremière. Nu het album officieel verkrijgbaar is spelen we nog een track en wel het mooi pompeuze "Burn The Brightest Day".
Website: http://rhysmarsh.com/ .

NIEUW
Kaipa - World Of The Void
Van "Sattyg" (InsideOut, 2014)

"Sattyg" is alweer het zevende album sinds toetsenist Hans Lundin zijn illustere Zweedse seventies-symfoband heroprichtte, net na de eeuwwisseling. Kaipa was toen vooral bekend als 'de oude band van Flower King Roine Stolt' en die gitarist was ook betrokken bij de doorstart, maar vertrok na drie platen. Hij werd opgevolgd door de zeker niet mindere gitarist Per Nilsson en sindsdien zijn er geen bezettingswisselingen geweest. We vinden hier dus dezelfde geweldige ritmetandem als bij Karmakanic: Jonas Reingold (ook: The Flower Kings) en Morgan Agren (ook: Mats & Morgan). En dan is er het zangduo Patrick Lundström (ook: Ritual) en Aleena Gibson. En zo vertrouwd als deze line-up inmiddels is, zo vertrouwd klinkt ook de muziek. Zeurpieten zouden dat dan ook als nadeel aan kunnen voeren. Want hoe heerlijk energiek de band ook klinkt, hoe fijn de melodieën ook als honing in je oor vloeien, hoe kunstig de vele gitaar- en toetsensoli over fraai uitgezette akkoordenprogressies uitstrekken en hoe aanstekelijk de feestelijke folk-uitstapjes zijn geïntegreerd in het bandgeluid - het klinkt allemaal superbekend in de oren. Voor veel anderen is dat juist het signaal 'blind aanschaffen'. "World In The Void" is met zijn krappe acht minuten een van de kortere nummers van "Sattyg", maar laat toch vrijwel alle genoemde aspecten de revue passeren.
Website: http://kaipa.info/ .

NIEUW
Silhouette - Betrayed (Instrumental)
- Web of Lies: Part I - The Vow
Van het album “Beyond The Seventh Wave” (Freia Music, 2014)

Op 24 november aanstaande verschijnt bij Freia Music het vierde album “Beyond The Seventh Wave” van de Nederlandse formatie Silhouette. Het is een conceptalbum van ruim een uur, dat over de drang naar vrijheid gaat, over een onschuldige man die tot levenslang is veroordeeld. Voornaamste inspiratiebron was het boek Papillion, dat verhaalt over een Fransman die veroordeeld was tot levenslange dwangarbeid, voor een misdaad die hij niet beging. Silhouette brengt geen vernieuwende muziek maar wel komen liefhebbers van weelderig toetsenpartijen en lekker gitaarwerk flink aan hun trekken. Melodieuze symfo met vette knipogen naar de jaren ’70 en ’80. Één van de gastmuzikanten op het album is Ton Scherpenzeel (bekend van Kayak en Camel). Op 23 november is er een releaseparty in de Boerderij te Zoetermeer. Er is een speciale aanbieding voor de fans. Voor slechts € 32, = krijg je een ticket voor het concert plus een exemplaar van het album (de standaard CD-editie). Tickets zijn beschikbaar via een speciale album-website: http://www.beyondtheseventhwave.com/ .
Websites: http://www.silhouetteband.nl/
en http://www.freia-music.com/.

NIEUW
United Progressive Fraternity - Choices
Van "Fallin In Love With The World" (InsideOut, 2014)

In 2011 begon Unitopia-zanger Mark Trueack met het project United Progressive Fraternity (UPF). Het idee van de Australiër was zoveel mogelijk musici uit de hele wereld samen te brengen in een collectief concept. Zijn partner Sean Timms besloot met Unitopia te stoppen, waarna Trueack verder ging met UPF, nu dus eigenlijk een vervolg op Unitopia, met in totaal vier leden nog steeds present. Ook in de 'basis-opstelling' vinden we de van The Tangent en solo-albums bekende Britse gitarist-toetsenist Guy Manning. Onder de negen gastmuzikanten en -vocalisten vinden we twee wel zeer illustere namen: Steve Hackett en Jon Anderson. Zoals verwacht mocht worden is de Unitopia-link meteen hoorbaar aan de muziek, al was het maar om die heerlijk ontspannen, warme, soepele, gebronsde stem van Mark Trueack. Hij wordt vaak vergeleken met Peter Gabriel, maar klinkt eerder als een oudere variant op Elbow-zanger Guy Garvey. Waar bij Unitopia wel zeer opzichtig muzikale thema's werden geleend van vooral Pink Floyd en Genesis, ontdekken we dat bij UPF niet, wel zijn er momenten waarop het symfonische gehalte is ingeruild voor een veel poppier geluid, zoals in enkele catchy refreinen. Vooral als Marek Arnold de sopraansax ter hand neemt dreigt de muziek wat al te lieflijk te worden. We lieten u enkele weken geleden als voorproefje als "The Water" met gastzanger Jon Anderson horen, vanavond het relatief stevige "Choices", met Arnold op tenorsax.
Website: http://www.unitedprogressivefraternity.com/ .

HERUITGAVE
Stallion - Open Door - Creamed Genes
Van "The Hard Life" (Lighting Tree, 2006 / Prog-O-Tone, 2013)

Negen weken geleden draaiden we muziek van Stallion. We beschreven deze Engelse band als een soort 'missing link' tussen de oude progbands en de neoprogscene in Groot-Brittannië. In 2006 verschenen er voor het eerst opnames op CD onder de titel "The Hard Life". Diezelfde plaat is in 2013 opnieuw uitgebracht door bandleider Phil Thornton in een luxe, gelimiteerd leverbare digipack . Aangezien we destijds vergeten waren hier informatie over te geven, laten we nu nog twee tracks van Stallion horen, die aantonen welk een talent deze formatie herbergde. Websites: http://philthornton.bandcamp.com/album/the-hard-life-stallion
en http://philthornton.com/web/ en onze septemberpagina in het archief:
http://members.home.nl/xymphonia/sep2014.html .

IN HET NIEUWS
Huis – Beyond The Amstel
Van “Despite Guardian Angels” (Unicorn Digital, 2014)

De Canadese formatie Huis maakt bekend dat toetsenist en mede-oprichter Pascal Lapierre de band heeft verlaten en vervangen is door Benoît Dupuis. Die naam zal de lezer bekend voorkomen, want hij is ook toetsenist van Mystery. Als reden van vertrek worden privé-omstandigheden aangegeven. Op het moment werkt Huis aan de opvolger van het debuutalbum “Despite Guardian Angels”, dat in de progscene goed werd ontvangen. (bron Progwereld) Wij gaan nog even terug naar die eerder dit jaar verschenen eersteling, die geïnspireerd is door een bezoek aan Nederland. Dat is niet alleen te merken aan de bandnaam, maar ook aan titels als “Beyond The Amstel”.
Website: http://www.huisband.com/ .

NIEUW / LIVE-TIP / OPENER
A Liquid Landscape - The Largest Fire
Van "The Largest Fire Known To Man" (Glasville Records, 2014)

Het Groningse A Liquid Landscape was de enige Nederlandse groep op het Night Of The Prog Festival op de Loreley in St. Goarshausen aan de Rijn, juli 2014. De groep speelde veel nummers van het tweede album "The Largest Fire Known To Man", dat daar tot ieders verrassing ook te koop was. Heel exclusief, want vervolgens duurde het tot afgelopen week eer het in de winkels lag! Alleen de single "Open Wounds" werd al wel in juli uitgebracht en ook door ons al gedraaid. Nu het album echt uit is, verdient het opnieuw onze aandacht. De opvolger van het positief ontvangen "Nightingale Express" is geproduceerd door Bruce Soord, voorman van The Pineapple Thief. Waar Soords eigen band het zoekt in een poppy vorm van prog, houdt A Liquid Landscape het weliswaar even compact in vrij korte songs, maar haalt het z'n zij-invloeden vaker uit intense en emotionele vormen van post-punk. Toch zijn er in de songstructuren zeker prog-aspecten te ontwaren in de muziek, al maakt de band geen gebruik van de voor dat genre gebruikelijke keyboards. Af en toe lijken we een moderne vertaling te horen van wat U2 op het ondergewaardeerde tweede album "October" probeerde. Op 27 november speelt A Liquid Landscape in de Romein in Leeuwarden, een dag later in De Boerderij in Zoetermeer, en op 29 november in de W2 in Den Bosch. In al die gevallen als voorprogramma van The Pineapple Thief, de band dus van de producer van "The Largest Fire Known To Man": Bruce Soord.
Website: https://www.facebook.com/aliquidlandscape .

LIVE-TIP / PRIJSVRAAG
Iona - Encircling
Afkomstig van "Journey Into The Morn" (Open Sky Records, 1995)

Vanaf het derde album “Beyond These Shores” (1993), dat een soort van 'doorbraak'-album voor Iona was, kunnen we Iona gerust rekenen tot één van de vaste waarden binnen de progressieve rock-scene. Met Iona's muzikale mix van symfonische rock en Keltisch getinte folkklanken, altijd gevat in een topproductie, is dat ook meer dan terecht te noemen. In 1995 verscheen de opvolger van “Beyond These Shores”, getiteld “Journey Into The Morn”, het album waar op de band nog duidelijker koos voor een symfonischer koers. Dat is met name goed te horen op het langste stuk van hat album, “Encircling”, dat in de ruim 11 minuten alle elementen van de Iona sound voor het voetlicht laat treden. Aanstaande. vrijdag is er een unieke gelegenheid om deze band live aan het werk te zien in Almelo en we mogen hier in samenwerking met NAXT Stage twee vrijkaarten voor weg geven.
Website: http://www.iona.uk.com/ .

ALBUM VAN DE MAAND
Kenso - Kō tenbosetsu
Van "Uchinaru Koe Ni Kaiki Seyo" (King Records, 2014)

Eind juli verscheen er eindelijk weer een nieuwe CD van de Japanse progressieve (jazz)rockband Kenso. "Uchinaru Koe Ni Kaiki Seyo" is deels een terugkeer naar de melodieuze sound van albums als "Sparta", maar zoekt eveneens het avontuur op dat de laatste albums kenmerkte. De invloeden van grootheden als Camel, UK, Genesis, Focus, ELP en Gentle Giant worden vermengd met virtuoze, door jazzrock en traditionele Japanse muziek gedomineerde ingrediënten. Het is vooral de wisselwerking tussen de twee toetsenmannen, de gitarist en het ritmetandem waarmee Kenso indruk weet te maken. Het gekozen nummer “Kō tenbosetsu” (wat 'sneeuwrivier bij schemering' betekent) is één van de uitzonderingen hierop. Het is een ingetogen, licht folky stuk met mooi getokkelde gitaarklanken en introvert pianospel.
Website: http://www1.u-netsurf.ne.jp/~kenso/ .

IN HET NIEUWS
RanestRane – Stazione Orbitante Uno
Van “A Space Odyssey Part One – Monolith” (eigen beheer, 2013)

Afgelopen maand was Steve Rothery in het land om zijn solo album te promoten. Een van zijn bandleden is de toetsenist van RanestRane. Daarom was het ook een logische keuze dat deze Italiaanse progband het voor programma mocht verzorgen. RanestRane heeft al drie studio-albums uitgebracht en het laatste is deel één van het drieluik “A Space Odyssey”. Dit “Monolith” stamt uit 2013. Zoals de titel al doet vermoeden vertaalt de band klassieke films naar muziek, en doet dit verdienstelijk. “Monolith” klinkt dan ook zeer filmisch en uitgesponnen, maar het is beslist geen filmmuziek, hoewel er wel de nodige soundbites van de film “A Space Odyssey” wordt gebruikt. Onlangs werd bekend dat RanestRane als een van de support acts op het Marillion Weekend in Port Zélande staat, in maart 2015. De andere support acts zijn Lifesigns én... The Steve Rothery Band.
Website: http://www.ranestrane.net/ .

VAN EIGEN BODEM
Colleen – Secretly
Van het album “Postcard From Atlantis” (AG Music, 2009)

“Postcards From Atlantis” is het tweede album van de in Hoorn woonachtige singer-songwriter Colleen. Bij haar debuut werd Colleen al geprezen om haar bijzondere stemgeluid en benadering van liedjes. De breekbare directheid is ze nooit kwijtgeraakt – integendeel: ze is volwassen geworden zonder het kind in zichzelf te verliezen. Meedogenloze teksten en sterke melodieën die op een krachtige manier breekbaar zijn.
Meer info: http://www.muziekencyclopedie.nl/action/entry/Colleen .

SEVENTIES
Argent – Highwire
Van Circus (Epic, 1975 / Wounded Bird, 2005)

Rod Argent werd in de jaren 60 bekend met The Zombies, de band met zanger Colin Blunstone, die deze maand nog in Hengelo was. Begin jaren 70 richtte hij een nieuwe band op die zijn achternaam droeg. Argent werd vooral bekend van de AOR-stomper “Hold Your Head Up”, maar de band maakte wel degelijk uitgesponnen prog. Waar het op de eerste plaat nog weleens richting de psychedelische kant – ergens tussen Pink FLoyd en Deep Purple - ging, was dat bij de opvolgers wel verdwenen. Als in 1975 zanger Russ Ballard de band verlaat moet Argent zich herpakken en het studio-album “Circus” wordt met gemengde gevoelens ontvangen. De hits zijn verdwenen en hiervoor in de plaats komt een meer jazzy benadering. Het resultaat doet af en toe wat denken aan het Manfred Mann's Earth Band van die jaren. Wat de critici er ook van vonden, “Circus” blijkt een zeer fijne plaat, vol mooi toetsenwerk, dat de progliefhebber zeker zal bekoren. Een van de hoogtepunten is “Highwire”, met heerlijk Mellotron-spel, maar ook een zeer lekkere gitaarsolo van het toen vers toegetreden bandlid John Grimaldi.
Website: http://rodargent.com/ .

VOL VERWACHTING...
Big Big Train - Curator Of Butterflies
Afkomstig van "English Electric: Full Power" of "Make Some Noise" (English Electric, 2013)

Het jaar 2013 was ontegenzeglijk het jaar van Big Big Train, met het verschijnen van de “English Electric”-albums en in het bijzonder de complete “English Electric Full Power”-editie, die beide albums in een iets andere volgorde, met nog wat aanvullende stukken, als dubbelaar presenteerde. Het jaar 2014 is qua releases heel rustig voor de band, maar de heren hebben niet stil gezeten. Er is een live-set opgenomen in Peter Gabriels Real World studio, verder gewerkt aan de grote oeuvre-overziende CD-set “Station Masters” én er zijn nieuwe songs opgenomen. En dan is er nog van alles in gang gezet voor een serie van drie concerten op 14, 15 en 16 augustus 2015 in Londen. Eens te meer reden om het gracieuze slotnummer “Curator Of Butterflies” te draaien, de symfonische ballade die “English Electric” afsluit.
Website: http://www.bigbigtrain.com/ .

NIEUW
Moon Safari – Too Young To Say Goodbye (live)
Van “Live In Mexico” (eigen beheer, 2014)

Het wachten is op een studio album van de Zweedse groep Moon Safari. De band is momenteel bezig met “Himlabacken Vol 2” - het vervolg op het vorig jaar goed ontvangen “Himlabacken Vol 1”. Het wachten wordt verzacht met een prima tussendoortje in de vorm van een live-dubbelaar. De opnamen zijn gemaakt tijdens het veertiende Baja Prog Festival, afgelopen april in Mexico, met een setlist die gelijk was aan die van de optredens in Zoetermeer en Helmond, eind vorig jaar. De muziek van de band kan het beste omschreven worden als een melodieuze benadering van symfonische rock met veel meerstemmige zang.
Website: http://www.moonsafari.se/ .

NIEUW
Pink Floyd - Side 2: Sum ~ Skins ~ Unsung ~ Anisina
Afkomstig van "The Endless River" (Parlophone Records / Warner, 2014)

Er is de afgelopen paar dagen al veel gezegd en geschreven over het nieuwe album van Pink Floyd, “The Endless River”. Her en der lopen de gemoederen soms hoog op: de één vindt het één pot opgewarmde liflafjes, de ander vindt het de mooiste muzikale trip in jaren. Wat ons betreft ligt de waarheid duidelijk ergens in het midden. Het is inderdaad niet echt 'nieuwe' muziek, in de zin dat dit album voor een groot deel gebaseerd is op demo-opnamen voor het album “The Division Bell”. Maar dit waren niet zo zeer stukken die niet goed genoeg waren toentertijd, maar meer muziek waarvoor simpelweg geen ruimte was op het in 1994 verschenen album. David Gilmour en Nick Mason hebben die tracks nu verder bewerkt, met in het achterhoofd de gedachte dat dit ook de laatste Pink Floyd-sessies waren met toetsenist Richard Wright. Het levert een album op dat uit vier lange "plaatkanten" bestaat, welke soms erg goed werken als een geheel en soms een klein beetje als los zand aanvoelen. Maar uiteindelijk is het wel degelijk een heerlijke, nagenoeg instrumentale luistertrip door de geschiedenis van Pink Floyd. Er staan namelijk passages op die je gelijk doen denken aan bestaande Pink Floyd-nummers “Marooned”, “Us & Them”, “Shine On You Crazy Diamond” en, ja zelfs, “A Saucerful Of Secrets”. “The Endless River” is, hoe je het ook wendt of keert, hiermee een mooi eerbetoon aan Richard Wright geworden en een passend sluitstuk op de imposante nalatenschap van één van de meest invloedrijke bands aller tijden.
Website: http://www.pinkfloyd.com .

VERVOLG IN STIJL
Soup - In Memory Of Richard Wright
Afkomstig van "Children of E.L.B." (How Is Annie Records, 2010)

Een paar weken geleden draaiden we voor het eerst muziek van de Noorse band Soup, en wel van het album "Children of E.L.B." uit 2010. De album dat sfeervolle postrock laat horen, waarin de nadruk ligt op het neerzetten van een stemmige sfeer en het langzaam opbouwen naar een climax, waarbij Soup echter boven de massa uitsteekt doordat de Noren hun muziek een stuk symfonischer en melodieuzer inkleuren dan genregenoten. Het was de track “In Memory Of Richard Wright” die door zijn titel in eerste instantie onze aandacht trok. Hoewel het geheel, op wat synth- en orgelsoundjes na, muzikaal weinig weg heeft van Pink Floyd, is er toch geen betere gelegenheid dan deze week om dit nummer te draaien. Want dit is natuurlijk de week waarin het laatste Pink Floyd-album verschijnt. Website: http://www.soupband.com/ .

NIEUW
Pavlov's Dog - Song Dance
- Preludin & Fellacio in E Minor
Van "The Pekin Tapes" (Rockville Music, 2014)

In 1973 nam de jonge progressieve rockband Pavlov's Dog in de Golden Voice Studios in Pekin, Illinois een stel nummers op voor een eventueel debuutalbum. Het nummer "Subway Sue" daarna een veelgevraagd nummer op de diverse radiostations. Twee jaar daarna kreeg de band een contract bij ABC en nam "Pampered Menial" op. De zogenaamde "Pekin Tapes" werden vernietigd tijdens een brand in de studio in 1978, maar gelukkig voor de fans dook dit jaar in een privé-archief een behoorlijk goed bewaard gebleven kopie op. Deze zijn onlangs door het Duitse label Rockville Music uitgebracht. Vijf van de songs kwamen ook op het debuut te staan, maar "The Pekin Tapes" laat een veel dynamischer en rockender geluid horen dan en meer subtiele debuut. Vooral de Mellotron knalt er regelmatig lekker uit, terwijl de korte instrumental "Preludin" in zijn oorspronkelijke vorm ruim 7 minuten blijkt te duren. Al met al een mooie aanvulling op de discografie van deze band rondom de opmerkelijke zanger David Surkamp.
Website: http://www.rockville-music.com/
en https://www.facebook.com/pavlovsdogband.

NIEUW
Riis, Bjørn – Stay Calm
Van het album “Lullaby In A Car Crash” (Karisma Records, 2014)

Na het derde studio album van het Noorse Airbag, “The Greatest Show On Earth”, zag de gitarist van de band, Bjørn Riis, zijn kans om zich te richten op zijn eerste soloplaat. Liefhebbers van Pink Floyd, Airbag en van heerlijke gitaarsolo’s in het algemeen, worden met dit schijfje op hun wenken bediend. Binnen Airbag is het voornamelijk Riis die de muziek schrijft. De vraag die opkomt is dan ook waarom hij een soloalbum wilde maken? De muziek op “Lullabies In A Car Crash” klinkt namelijk precies als Airbag. De tweede vraag die je zou kunnen stellen, is of Riis Airbag wel nodig heeft. Als je in je eentje een album als dit kunt maken, dan ligt nogmaals de toekomst voor je open. Helemaal alleen heeft Riis het trouwens niet gedaan, bandmaatje Henrik Fossum neemt de drums voor zijn rekening en Airbag zanger Asle Tostrup heeft de effecten voor zijn rekening genomen. De stem van Riis doet overigens sterk aan die van Asle Tostrup denken. Geen superzanger, maar wel een sfeervol geluid. Het is een mooi album geworden, weliswaar met Pink Floyd-invloeden, maar het is wel goed gedaan. Het gitaarspel van Riis klinkt de ene keer als een mix van David Gilmour en Steve Rothery (Marillion), de andere keer trekt hij flink van leer met zware riffs en puntige solo’s. Maar steeds is zijn gitaargeluid aanwezig en elke keer weer maakt het indruk. Zo ook op het nummer dat we u laten horen, “Stay Calm”. (bron: Maarten Goossensen, Progwereld)
Website: http://www.bjornriis.com/ .

NIEUW
Osada Vida – Losing Breath
Van “The After-Effect” (Metal Mind, 2014)

Afgelopen weekend was Osada Vida de afsluitende band van het Northern Prog Festival in Siegerswoude, hartje Friesland. De naam klinkt dan wel klinkt Italiaans, maar Osada Vida komt toch echt uit Polen. De groep bestaat al een tijdje en heeft ondertussen al drie demo's en vier studio- albums uit, alsook een in 2011 opgenomen live-DVD. Het zojuist verschenen album “The After- Effect” is dus het vijfde studio-album van de band. Sinds 2012 waait er een frisse wind door Osada Vida en heeft de band nieuwe zanger: Marek Majewski. Ook werd vorig jaar de gitarist vervangen door de talentvolle Jan Mitoraj. De muziek op het album is, net als ook tijdens het optreden afgelopen week, afwisselend. Stevige passages worden afgewisseld met rustige stukken. Tegen de metal aanleunende songs afgewisseld met jazzy, melodieus, lekker in het gehoor liggende nummers. De zanger heeft over het geheel genomen een prettige sound en het album verdient dan ook meerdere luisterbeurten.
Websites: http://www.osadavida.art.pl/ (in onderhoud)
en https://www.facebook.com/osadavida?fref=ts

NIEUW/LIVE-TIP
Arthur, Joseph - Shock The Monkey
Van "And I'll Scratch Yours" (Real World, 2013)

Op 6 februari 2015 treedt The Security Project op in Cultuurpodium De Boerderij te Zoetermeer. De band bestaat (waarschijnlijk - er zijn nog wel eens wisselingen) uit de voormalige drummer van Peter Gabriel, Jerry Marotta, Trey Gunn van onder andere King Crimson, Brian Cummins (van de tributeband Carpet Crawlers), Michael Cozzi (van onder meer Sky Cries Mary) en David Jameson. De groepsnaam is geïnspireerd op de titel die de Amerikanen aan Peter Gabriel IV gaven: Security. Men speelt dan ook vooral het oudere werk van Gabriel, waaronder waarschijnlijk "Shock The Monkey" van het genoemde album. Dit nummer was ook één van de covers van songs van Gabriel die in 2013 op "And I'll Scratch Yours" werden verzameld. De plaat was bedoeld als duoplaat van het in 2010 uitgebrachte "Scratch My Back", waarop de voormalige Genesis-zanger twaalf stukken van andere artiesten coverde. Het was de bedoeling dat op "And I'll Scratch Yours" diezelfde artiesten een nummer van hem zouden interpreteren, maar niet alle betrokken musici wilden daaraan meewerken. Toch is het met onder andere David Byrne, Randy Newman, Elbow, Brian Eno, Arcade Fire, Lou Reed en Paul Simon een indrukwekkende verzameling geworden. Sommige muzikanten blijven dicht bij het origineel, maar Joseph Arthur, een labelgenoot van Gabriel, maakt van het oorspronkelijk opzwepende "Shock The Monkey" een meeslepende, creepy interpretatie. Overigens zijn de twee albums ook als set verkrijgbaar.
Websites: http://securityprojectband.com/go/
en http://petergabriel.com .

ALBUM VAN DE MAAND
Kenso - Wakaki Hi No Watashi E
Van "Uchinaru Koe Ni Kaiki Seyo" (King Records, 2014)

Eind juli verscheen er eindelijk weer een nieuw album van de Japanse progressieve (jazz)rockband Kenso. "Uchinaru Koe Ni Kaiki Seyo" is deels een terugkeer naar de melodieuze sound van albums als "Sparta", maar zoekt eveneens het avontuur op dat de laatste albums kenmerkte. Dat melodieuze is goed te horen in de openingssong "Wakaki Hi No Watashi E" dat zoiets betekent als "I Picture Young". De invloeden van grootheden als Camel, UK, Genesis, Focus, ELP en Gentle Giant worden hierin op een vaak met Happy The Man vergeleken wijze vermengd met virtuoze, door jazzrock en traditionele Japanse muziek gedomineerde ingrediënten. Het is vooral de wisselwerking tussen de twee toetsenmannen, de gitarist en het ritmetandem waarmee Kenso indruk weet te maken en deze track is daar geen uitzondering op.
website: http://www1.u-netsurf.ne.jp/~kenso/ .

NIEUW
Kingfisher Sky – Insomnia
– Morrigan
Van het album “Arms Of Morpheus” (Suburban Distribution, 2014)

Kingfisher Sky is wars van muzikale trends en hypes. Dat is al zo als drummer Ivar de Graaf in 2001 de succesvolle band Within Temptation verlaat op het moment dat deze definitief doorbreekt met het (derde) album “Mother Earth” uit 2000. Samen met zijn partner, de klassiek geschoolde zangeres Judith Rijnveld, richt De Graaf Kingfisher Sky op en werkt hij vervolgens in alle rust aan nieuwe nummers. Na een aantal bandwisselingen is nu “Arms of Morpheus” verschenen, het derde album van Kingfisher Sky. Een succesvolle crowdfunding-campagne zorgde ervoor dat de band geheel financieel onafhankelijk dit nieuwe album opnemen kon. “Arms Of Morpheus” is het meest veelzijdige album tot nu toe. Invloeden uit de pop- en wereldmuziek (Ierse folk en Oosterse invloeden) worden vermengd met klassiek en progressieve rock. Mede door het gebruik van piano, mandoline, tin whistle, Ierse Bouzouki, draailier en strijkinstrumenten heeft Kingfisher Sky een even uniek als herkenbaar eigen geluid. Gastbijdragen zijn er van onder meer Kristoffer Gildenlow (o.a. ex-Pain of Salvation) en Valerio Recenti van My Propane. (bron: Marcel Debets, Progwereld)
Website: http://www.kingfishersky.com/ .

NIEUW
Freedom To Glide - No White Stone
- Shell Shocked
Van "Sick To Death" (Ruby Storm Records, 2014)

Met de EP "Sick To Death" gaat Freedom To Glide verder met de serie die in het teken staat van de 100 jaar geleden begonnen Eerste Wereldoorlog. De EP's "Rain" en "The Wait" uit 2012 en het volwaardige album "Rain" uit 2013 gingen de mini-CD voor. F2G bestaat uit Pete Riley en Andy Nixon die elkaar ontmoetten in de Pink Floyd-cover band Dark Side Of The Wall. Pink Floyds "The Wall" en "Final Cut" zijn samen met Roger Waters' "Amused To Death" zeker invloedrijk geweest voor de sound van de band, maar het tweetal heeft duidelijk een eigen stempel weten te zetten op de stemmige muziek. Het thema van "Sick To Death" is shellshock, wat vooral in het ruim 9 minuten durende "Shell Shocked" indrukwekkend wordt uitgewerkt. Het Eerste Wereldoorlog-thema wordt in 2015 voortgezet met een nieuw volwaardig album.
Website: www.freedomtoglide.com
en https://freedomtoglide.bandcamp.com/album/sick-to-death-ep .

IN HET NIEUWS / MUZIKALE GESCHIEDENIS
Camel - Vopos
Afkomstig van "Pressure Points" (Decca, 1984 / Esoteric Recordings, 2009)

Een historische avond was het, exact 25 jaar geleden, 9 november 1989. Op een in de haast belegde persconferentie in Oost-Berlijn meldt een partijfunctionaris dat de DDR-burgers vrij mogen reizen van Oost naar West. Op de vraag van per wanneer, komt er twijfel in de blikken van deze man en uiteindelijk roept hij "Euh, met onmiddelijke ingang". De persconferentie was live uitgezonden op de West-Duitse televisie met als gevolg dat nagenoeg de gehele DDR het ook had gehoord en gezien. Binnen enkele uren was er een uitbundige massa mensen aan beide kanten van de Berlijnse Muur te zien, werden de Ossis hartelijk verwelkomt door de Berlijnse Wessis, met her en der een verdwaasde DDR-grensbewaker, een Vopo: de Muur was gevallen! Goede reden om van Camel de track “Vopos” te draaien in de live-uitvoering van het in 1984 verschenen live-album “Pressure Points”. Eens te meer omdat eerder deze week bekend werd dat Camel in het laatste weekend van juli als één van de headliners op het progpodium zal staan van het Ramblin' Man Fair festival in Engeland. En laat dat festival nou precies een week na het Night Of The Prog Festival zijn in St. Goarshausen. We gaan er dan ook van uit dat Camel volgend jaar eindelijk op de rots van de Lorelei zal staan.
Website: http://www.camelproductions.com/ .

AL TIJDEN NIET MEER WAT VAN GEHOORD
Carptree - The Weakening Sound
Afkomstig van "Man Made Machine" (InsideOut, 2005)

Na het verschijnen van hun album “Nymf” in 2010 is het behoorlijk stil geworden rondom het Zweedse duo Carptree. Het ziet er naar uit dat voorlopig het vat leeg is na 10 jaar en 5 albums, waarin de band groeide van een soort van symfonische elektropop naar zwaar klinkende, naar metal leunende elektroprog met een symfonische saus. Het in 2005 verschenen “Man Made Machine” liet de band van zijn meest filmisch-symfonische kant horen.
Website: http://www.carptree.com/ .

OPENER
Kansas - What's On My Mind
Afkomstig van "Leftoverture" (Kirshner / Epic, 1976)

“Leftoverture” was het vierde album van de Amerikaanse formatie Kansas en hoewel het toentertijd door de critici niet met open armen werd ontvangen, was het luisterpubliek er wel degelijk van gecharmeerd. Opener van het album en eerste Amerikaanse top 40-hit, “Carry On Wayward Son” en de heerlijke rocker “What's On My Mind” zijn de uitzonderingen op dit album dat voor het overgrote deel geschreven werd door gitarist/toetsenist Kerry Livgren. Achteraf zou blijken dat “Leftoverture” Kansas op zijn meest symfonisch en meest progressief horen.
Website: http://www.kansasband.com/ .

NIEUW
Kayak - A Family Divided
- Alexandria
Van "Cleopatra - The Crown Of Isis" (Write On Production, 2014)

Kayaks nieuwe album is weer een dubbelaar: een verhalend conceptalbum in de stijl van "Merlin - Bard Of The Unseen" en "Nostradamus". Dit keer gaan we naar het oude Egypte in “Cleopatra – The Crown Of Isis”. Cindy Oudshoorn vervult de Cleopatra-rol, ook Edward Reekers en Rob Vunderink beelden een karakter van het verhaal uit en daarnaast fungeert een aantal gastzangers voor andere rollen in het verhaal. Zo zingt Alexander van Breemen de Julius Caesar-rol. Het is een afwisselend, doch toch zeer herkenbaar Kayak-album geworden, met naast de vocalisten sterrollen voor de gitaren van Joost Vergoossen en vooral ook het kleurrijk toetsenwerk van Kayak-baas Ton Scherpenzeel. Hij en zijn partner/tekstschrijfster Irene Linders hebben grootse plannen met "Cleopatra" en gaan zich er nu voor inzetten om dat project komend jaar als separaat evenement of theaterspektakel te ontwikkelen en aan te bieden. Oudshoorn en Reekers hebben te kennen gegeven, zich niet in deze nieuwe opzet te kunnen vinden. Zij zullen Kayak verlaten. Voor hen zal in elk geval naar vervangers worden gezocht. De tournee rond de release van het album, die gister is begonnen, is dus de laatste met genoemd zangkoppel. De laatste show vindt plaats op 28 december in de Boerderij te Zoetermeer. Voor die tijd is Kayak dichter in de buurt: 13 december in de Gigant in Apeldoorn en 19 december in Hedon in Zwolle.
Website: http://www.kayakonline.info/ .

HERUITGAVE
Greenslade, Dave - Gettysburg
Van "Cactus Choir" (Edsel, 1976)

Greenslade, de band van ex-Colosseum-toetsenist Dave Greenslade, viel in 1975 na 4 albums uit elkaar. Niet iedereen zal dat gemerkt hebben bij het verschijnen van "Cactus Choir" in 1976. Het album verscheen weliswaar onder Greenslades volledige naam, hoesontwerper Roger Dean heeft de naam 'Dave' gewoon boven het al bestaande Greenslade-logo geplakt. Ook handhaaft Dean in het hoesontwerp het meerarmige groene creatuur dat we al kenden van de Greenslade-hoezen. In de bezetting valt vooral de zich in die jaren steeds meer in de kijker spelende jonge drummer Simon Phillips op. Met zijn energieke, toen al heel herkenbare spel geeft hij de nodige flair aan Greenslades door veelal meerdere lagen keyboards gedragen composities, hier verdeeld in twee suite-vormige stukken en compacte, songmatige composities. Als zanger is de van Rare Bird gekende Steve Gould te horen in o.a. "Gettysburg". Al met al een veel spannender album dan opvolger "The Pentateuch Of The Cosmogeny" (1979). Edsel heeft nu "Cactus Choir" voor het eerst op CD uitgebracht. De reden dat dit zo lang geduurd heeft, is waarschijnlijk omdat de mastertapes zoek zijn, want voor deze uitgave is gebruik gemaakt van een LP: er zijn duidelijk zo nu en dan tikken te horen. Het was wel netjes geweest als Edsel dit vermeld had op de hoes van deze uitgave, die ook nog eens voor het volle pond wordt verhandeld. Greenslade zelf zal het te druk hebben met Colosseum, dat over twee weken een spiksplinternieuw album op de markt brengt.
Meer info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=1021#discography .

NIEUW
Hidden Lands - Corsican Daydream
Van "Lycksalighetens Ö" (Progress Records, 2014)

Het Zweedse Hidden Lands werd enkele jaren geleden opgericht door enkele ex-leden van Violent Silence, die overigens nog wel op het recente Violent Silence-album waren te horen. Waren op het heerlijke debuut "In Our Nature" nog twee toetsenisten te horen, op de nu verschenen opvolger "Lycksalighetens Ö" ('eiland van gelukzaligheid') speelt componist van alle stukken Hannes Ljunghall alle keyboardpartijen in. Keyboards vormen ook nu weer de hoeksteen van de Hidden Lands-sound. Er is werkelijk geen seconde zonder een snel arpeggio of een golvende keyboardmelodie, waarbij Ljunghall veelal gebruik maakt van 'vintage' seventiesgeluiden. Het resultaat klinkt weldadig en zeker in het 19 minuten lange 'epic' "Hidden Lands" is ondanks die op papier eenzijdige instrumentele overheersing, sprake van spannende dynamiek. Vanavond kiezen we voor de album-opener "Corsican Daydream", met z'n kleine 13 minuten ook niet misselijk.
Website: http://www.progressrec.com/index2-e.html .

HERUITGAVE
Mason, Dave - Baby... Please
- Head Keeper
Van "It's Like You Never Left" (CBS, 1973 / BGO Records, 2014)

De Britse gitarist Dave Mason is wellicht het meest bekend van zijn tijd dat hij met onder andere Steve Winwood in Traffic speelde. Andere wapenfeiten zijn sessiewerk op Jimi Hendrix' "Electric Ladyland" en "Beggar's Banquet" van The Rolling Stones en productieklussen voor Family. Zijn solocarrière begint in 1970 met "Alone Together" en het onlangs heruitgebrachte "It's Like You Never Left" was zijn vijfde wapenfeit. Mason liet daarop niet alleen zijn ietwat Santana-achtige gitaarwerk horen, maar toonde zich ook een begenadigd songschrijver. Hij kreeg medewerking van onder andere Graham Nash en Jim Keltner, terwijl George Harrison als Son Of Harry en Stevie Wonder gastrollen vervulden. Compacte rock en singer-songwritermateriaal dat in het zelfde kader geplaatst kan worden als de vorige week gedraaide Ned Doheny en Steve Miller.
Website: http://www.davemasonmusic.com/ .

ALBUM VAN DE MAAND
Kenso - Nōkō minzoku ni tsugu!
Van "Uchinaru Koe Ni Kaiki Seyo" (King Records, 2014)

Drie maanden geleden verscheen er eindelijk weer een nieuw album van de Japanse progressieve (jazz)rockband Kenso. "Uchinaru Koe Ni Kaiki Seyo" is deels een terugkeer naar de melodieuze sound van albums als "Sparta", maar zoekt eveneens het avontuur op dat de laatste albums kenmerkte. Hierbij worden invloeden van grootheden als Camel, UK, Genesis, Focus, ELP en Gentle Giant op een vaak met Happy The Man vergeleken wijze vermengd met virtuoze, door jazzrock en traditionele Japanse muziek gedomineerde ingrediënten. We hebben de afgelopen tijd al drie stukken van de CD gedraaid, maar zullen de hele maand november nog enkele pareltjes uitkiezen.
Website: http://www1.u-netsurf.ne.jp/~kenso/ .

IN HET NIEUWS
Styx – Great Expectations
Van “Brave New World” (SPV, 1999)

Het laatste album dat Styx maakte met Dennis DeYoung in de gelederen was nu niet een van de hoogtepunten uit het band-oeuvre, het is echter wel een lekkere AOR-plaat zonder veel toeters en bellen. Er is een verdeling van tracks geschreven door DeYoung enerzijds en de tandem Tommy Shaw/James Young, waar het verschil duidelijk hoorbaar is. Het album gaat de geschiedenis in als de minst verkopende plaat van Styx en zorgt even voor een dip in populariteit. Na de breuk komt de solocarrière van DeYoung ook maar niet van de grond en richtte hij zich een tijdlang op Broadway. Hij bleef de muziek van Styx echter ook trouw en heeft net weer zijn rock roots opgepakt en een er is nu juist een live-DVD verschenen, getiteld “Dennis DeYoung And The Music Of Styx”, met voornamelijk muziek van zijn oude band. Styx herpakte zich echter de laatste jaren ook behoorlijk, voornamelijk na de erg smakelijke “One With Everything”- concerten en de “Grand Illusion”/”Piece Of Eight”-tour. Nu graag weer wat nieuwe muziek, heren!
Websites: www.styxworld.com
en www.dennisdeyoung.com .

LIVE-TIP
Iona – The Ancient Wells
van Another Realm (2011, Open Sky)

Deze maand is het zover, Iona zal live te bewonderen zijn in Almelo en wel op 21 november in Naxt Stage. Wie de band al eens live aan het werk heeft gezien weet dat er naast veel atmosferische muziek ook zeker muzikaal vuurwerk verwacht kan worden. Kortom een must en een niet te missen mogelijkheid om Iona eens bijna in je achtertuin aan het werk te zien.
Website http://www.iona.uk.com/
en http://www.naxtstage.nl/ .

ALLERZIELEN / ALLERHEILIGEN / HALLOWEEN
Fireballet - Night On Bald Mountain
Van "Night On Bald Mountain" (Passport Records, 1975 / Inner Knot & Belle Antique, 2014)

Een tijdje geleden kondigden we het al aan maar nu hebben we onze hand er op kunnen leggen: de eerste officiële heruitgaven van de twee albums van de Amerikaanse band Fireballet. Het Amerikaanse label Inner Knot en het Japanse label Belle Antique hebben gezamenlijk deze heruitgaven verzorgd en het zijn met name de Japanse edities die er wonderschoon uit zien, gebruik makend van het originele artwork. Ook qua remastering is er niet over één nacht ijs gegaan: niemand minder dan Larry Fast heeft beide albums onder handen genomen. En wat is er toepasselijker om in het weekend van Allerheiligen, Allerzielen en Halloween de titeltrack van het debuut voor het voetlicht te laten treden. Het is Fireballets bewerking van Een Nacht Op De Kale Berg, dat een heksensabbat uitbeeldt, van de Russische componist Modest Moesorgski, met daarin ook nog verwerkt Fireballets arrangement van Claude Debussy's prelude voor piano nr. 10, “Le Cathedrale Engloutie” (De Gezonken Kathedraal). De vergelijking met de muziek van ELP ligt dan voor de hand maar Fireballets klankenpallet is rijker door de meerstemmige vocalen, het gitaarwerk en het uitgebreidere toetsenarsenaal. Maar net als ELP dat deed op “Pictures At An Exhibition” voegde ook Fireballet nog eigen muziek aan het geheel toe, waardoor er een bijna 19 minuten durend symfonisch hoogstandje ontstond.
Website: https://www.facebook.com/fireballet.music .

Dream Theater – Misunderstood
Van “Six Degrees Of Inner Turbulence” (Elektra, 2001)

De dubbelaar “Six Degrees Of Inner Turbulence” is alweer 13 jaar oud. Het album dat na het conceptalbum “Metropolis: Pt. 2” kwam, wordt gezien als de moeilijke opvolger. Het is dan ook een plaat die gemengde gevoelens opriep bij de fans. Er wordt wel voortgeborduurd op het bekende geluid, maar de band gaat ook het experiment aan. Een aantal tracks is steviger dan voorheen en doet aan Metallica denken, hoewel er voor de progliefhebber zeker veel is te genieten, voornamelijk in het controversiële “The Great Debate”. De tweede disc, die uit een lange suite bestaat, laat de meer symfonische kant van de band zien. We gaan echter luisteren naar een nummer van de eerste schijf, "Misunderstood".
Website: www.dreamtheater.com .

NIEUW (COMPILATIE)
Blunstone, Colin - Emma, My Dear (Love Theme)
Van "Collected" (Universal Music, 2014)

Onlangs was hij weer in Nederland voor een aantal concerten. Colin Blunstone bleek de hoge noten nog prima aan te kunnen en menigeen zal met nostalgische gevoelens naar zijn oude werk geluisterd hebben. Min of meer samenvallend met de concerten verscheen "Collected", een tripel-CD-set die nagenoeg de volledige carrière van Blunstone bestrijkt. Hierbij komen zowel soloplaten als albums met The Zombies, Neil MacArthur, Rod Argent, The Bolland Project, Duncan Browne, Steve Hackett, Keats, Mike Batt, Don Airey en Nadieh. Tevens is er ruimte voor de single "What Becomes Of The Broken Hearted" die hij inzong voor Dave Stewart. Het gekozen “Emma, My Dear” is een track van het album "Darwin The Evolution" van The Bolland Project, inderdaad, een project van Rob en Ferdi Bolland.
Website: http://www.colinblunstone.co.uk/ .