NIEUWS
Frost* - Heartstrings
- Hyperventilate
Afkomstig van "The Rockfield Files” (Cube Records, 2013)

Op de valreep van 2013 verrast het Britse progrockcombo Frost* ons nog met een nieuwe release in de vorm van de DVD+CD-set “The Rockfield Files”. Dit betreft een live-in-de-studio-opname, waarbij de huidige bezetting van Frost* een zestal tracks speelt, waaronder de nieuwe song “Heartstrings”, aangevuld met een akoestische sessie die werd opgenomen bij gitarist/zanger John Mitchell thuis. Ook is er een bij vlagen erg vrolijk interview met Mitchell en bandleider/componist/ toetsenist Jem Godfrey toegevoegd. De band word gecompleteerd door drummer Craig Blundell en bassist Nathan King. Die laatste is inderdaad de broer van Mark King van Level 42. Beide heren maken hun debuut op geluidsdrager hoewel ze al een paar jaar binnen Frost* opereren. Het geheel is een erg aangenaam pakket voor de Frost*-liefhebbers, dat ook nog eens erg prettig geprijsd is. Een mooi opwarmer, zo aan het eind van het jaar, voor het nieuwe album dat medio 2014 zou moeten verschijnen.
Website: http://www.planetfrost.com/.

NIEUW
Lone - Old Man's Country Land
- Miles
Van “Lone” (eigen beheer, 2013)

"Bij dit project van zanger Michel van Dijk en gitarist Ferdinand Bakker is weinig terug te horen van de progressieve rock waarmee hun band Alquin ooit groot werd. De focus ligt volledig op Amerika, zowel in muzikaal als tekstueel opzicht. In het schermgebied tussen oude blues, country, rock en folk komt het duo voor de dag met prachtige, indringende liedjes. Knerpende gitaren, eenzame percussie, mysterieuze samples: het is allemaal even sfeervol. De teksten laten zich lezen als een mystieke tocht door Amerika, maar ze zijn tegelijkertijd heel filosofisch en bij vlagen heel persoonlijk. Waar komen we vandaan? Waar staan we nu? Het is heel bijzonder hoe deze twee mannen met een immens verleden in de Nederlandse popmuziek zo verrassend voor de dag kunnen komen. Vooral omdat het erg goed wordt neergezet. Ferdinand Bakker laat opnieuw horen een veelzijdige gitarist te zijn, Michel van Dijk klinkt meer doorleefd dan ooit. De begeleiding is ingehouden en smaakvol." (Robert Haagsma, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
Website: http://www.loneproject.nl/.

NIEUW
R-Evolution Band - Comfortably Numb
- The Show Must Go Latin
- In The Flesh?
- Run Like Bells
- Another Rock In The Wall
Van "The Dark Side Of The Wall 1979-2013" (Wide Production, 2013)

"The Dark Side Of The Wall 1979-2013" is de tweede cd van de R-Evolution Band, een Italiaans gezelschap rondom zanger, klarinettist en saxofonist Vittorio Sabelli. Daar waar met name Pink Floyds "Dark Side Of The Moon" talloze vertolkingen heeft in diverse genres, presteert Sabelli het om de klassieker "The Wall" uit te voeren in al deze genres tegelijkertijd, aangevuld met elke denkbare muziekstijl. Van deathmetal tot New Age, van kerkmuziek tot drum 'n' bass en van progressieve rock tot reggae, waarbij niet zelden meerdere stijlen tegelijkertijd weerklinken. En ondanks enkele schrikmomenten, waarin plotselinge growls en screaming opduiken, werk het concept wel. Mede omdat de R-Evolution Band deze show ook live uitvoert, is "The Dark Side Of The Wall" een originele interpretatie, waarbij Sabelli zich zowel qua titels als qua composities enige vrijheden heeft veroorloofd. Op de website van de groep is een uitgebreide trailer te bekijken van de live-show.
Website: http://www.r-evolutionband.com/.

NIEUW
Tirill – Moria
Van “Um Himinjodur” (Fairy Music, 2013)

Het lijkt er wel op dat het hoge noorden de laatste tijd behoorlijk dominant aanwezig is in Xymphonia. Mochten we de laatste tijd al genieten van heerlijke muziek van Silje Leirvik, The Opium Cartel en een heruitgave van White Willow, nu is is er een nieuwe plaat van Tirill Mohn. Na haar debuut met White Willow op “Ignus Fatuus” in 1995 zijn we de ex-White Willow violiste en lid van de eerste bezetting van deze band een beetje uit het oog verloren, maar ze was daadwerkelijk nog wel actief. Dit is zelfs al haar derde solo-album. Bijgestaan door een scala aan artiesten is het toch een zeer ingetogen folk-progplaat geworden. Het werkstuk bevat voornamelijk lijzige, soms sprookjesachtige klanken, waardoor je je in de Scandinavische wouden waant. De plaat heeft hier en daar wel een uitspatting maar is toch voornamelijk voor de rustige zondagmiddag bedoeld. We gaan luisteren naar het relaxte “Moria”. Door de dreigende Mellotron-klanken begint het als een folkversie van King Crimsons “Starless”. Daarnaast horen we er ook elementen uit de muziek van Paatos in terug en zijn er zeker sporen van de eerste White Willow-plaat te horen.
Website: http://www.tirill.no/.

NIEUW
Apocalyptica + The MDR Symphony Orchestra – Stormy Wagner
Van “Wagner Reloaded – Live In Leipzig (BMG, 2013)

"'Was Richard Wagner een tijdgenoot geweest, dan was hij beslist een metalhead', is de populaire opvatting die vast ten grondslag moet liggen aan een hard rockend Wagneralbum. Het Finse cellogezelschap Apocalyptica, heel groot geworden met gestreken uitvoeringen van Metallicasongs, schreef twee handenvol losjes op Wagners werk gebaseerde instrumentale stukken, die eerder dit jaar in een muziektheaterspektakel werden uitgevoerd. Dit is dus een livealbum, in superieure geluidskwaliteit, met nieuw werk van het strijkkwartet en ondersteuning van het MDR Symphony Orchestra. Apocalyptica doet waar het goed in is: vet riffende heavy metal schrijven en met klassiek instrumentarium uitvoeren. Soms lukt dat wonderwel, zoals in het fraaie stuk "Running Love", waar cello-hardrock en romantisch gezwollen violen- en koperwerk knap in elkaar worden gevlochten. Soms wordt het wat erg kitsch. Maar wie dat omzeilt, kan best plezier beleven aan deze brute aanranding van de Wagnernalatenschap." (Robert van Gijssel, Volkskrant)
Website: http://www.apocalyptica.com/en/.

HERUITGAVE
Discipline - Peacemaker
Van "Chaos Out Of Order" (Strung Out Records 1987/1988/2013)

Discipline, de Amerikaanse band rond zanger/multi-instrumentalist Matthew Parmenter, debuteerde niet met "Push & Profit" in 1993, maar eigenlijk al 5 jaar eerder. Toen was het eigenlijk nog een highschool band, die - heel ambitieus - een verhalend concept-album in elkaar had gesleuteld. Opgenomen onder bepaald niet-ideale omstandigheden op 8-track en daarna haastig en onervaren zelf gemixt naar een 2-track mastertape. Bij gebrek aan budget voor een vinyl- of CD-persing verscheen het album alleen op cassettebandje. Vijfentwintig jaar laar vond Parmenter dat het toch maar 's van een CD-release moest komen, wat nog de nodige problemen gaf omdat het bronmateriaal intussen in slechte conditie was. De resulterende CD "Chaos Out Of Order" klinkt om al die redenen dus verre van perfect. Maar we horen wel talentvolle en super-ambitieuze jonge muzikanten en een fraai verhalend werkstuk, waar je al luisterend, ook al klinkt het brak, snel ingezogen wordt - en dan doet die geluidskwaliteit er niet meer zo toe. Bijzonderder is misschien nog wel de bonus: het tien minuten lange "Peacemaker" dat nog een jaar ouder is dan het album en zowaar een betere opnamekwaliteit kent. Het is een 'full blown' progressieve rockcompositie met meerdere stemmingen en sferen, dat vooral de nodige Genesis-trekjes vertoont. Volgens ons heeft het kwaliteit genoeg voor Xymphonia.
Website: http://www.strungoutrecords.com/.

LIVE-TIP
Nolan, Clive – Street Fight
Van "Alchemy" (Metal Mind Productions, 2013)

Clive Nolans musicals worden gekenmerkt door prachtige progressieve rock-elementen. De cast bestaat uit bekende muzikanten uit de progressieve rock wereld. Het verhaal van “Alchemy” gaat over de mysteries en duistere wereld van de alchemie, de wetenschap van het bovennatuurlijke. Clive Nolan, natuurlijk ook bekend als toetsenist van o.a. Arena en Pendragon, presenteert zijn musical “Alchemy” in de Boerderij! En wel op zaterdag 8 februari.
Website: http://www.alchemythemusical.com/

AKTUEEL
China Crisis - Wishful Thinking
Van "Working With Fire And Steel: Possible Songs Volume Two" (Virgin, 1984)

We kunnen er niet omheen: de Top 2000 is weer bezig. Dat betekent ook dat er van Kerst tot Oud & Nieuw weer Top 2000 A Go Go op TV is: toch een van de leukste muziekprogramma's op de Nederlandse TV. En ook voor de liefhebber van symfonisch en progressief getinte rock en pop is er voldoende reden om te kijken. Zo kregen we al mini-documentaires over Clannad en The Blue Nile en brengen de getoonde clipjes je regelmatig op luister-ideeën. Zo kwam donderdag "Wishful Thinking" voorbij van het Britse China Crisis. Een band die nooit voor de gemakkelijke weg koos. Neem alleen al het debuutalbum uit 1982 met de immense titel "Difficult Shapes & Passive Rhythms - Some People Think It's Fun To Entertain". Het album heeft een 'entertainment-kant', maar ook een 'moeilijke kant'. Later in de jaren '80 werden er enkele albums geproduceerd door niemand minder dan Steely Dan-helft Walter Becker. De kunstige, doordachte progressieve pop vertoont dan ook wel wat invloeden van de Amerikaanse voorganger. Eén van de opvallende kenmerken in de muziek is het zoemende fretloze basgeluid dat bandlid Gazza Johnson creëert. Het genoemde "Wishful Thinking" is het bekendste nummer van China Crisis, met een fraaie symfonisch aandoende synthetisch gecreëerde strijkersmelodie, maar ook echt hobo-spel. Hoog tijd om het eens in z'n geheel in Xymphonia te laten horen. Overigens bracht Cherry Red eerder dit jaar een 'expanded edition' uit van een van de bandalbums, het deels door de genoemde Walter Becker geproduceerde "Diary Of A Hollow Horse" uit 1989. Wellicht het begin van een verdiende heruitgavenreeks?
Website: http://ww2.chinacrisis.co.uk/index.htm.

NIEUW
Marillion – Bridge / Living With The Big Lie
Van “Brave Live 2013” (Racket, 2013)

DE release van 2013 is geen album, maar een DVD danwel Blu-Ray!! Het betreft een live-verslag van één van de hoogtepunten van 2013. Dat vond afgelopen maart plaats, want toen was er wederom een Marillion Weekend in Port Zélande. De tweede avond was door de band gereserveerd voor een integrale uitvoering van een van de meest geliefde Marillion-albums: “Brave” uit 1994. Door de wat grotere setting in vergelijking met eerdere live-uitvoeringen, was het ook de uitgelezen kans eindelijk eens een goede registratie van deze show te maken. De band trok dan ook alle registers open en het was een emotionele avond. Vooral het titelnummer waar Steve Rothery’s dochter Jennifer een gastrol had veroorzaakte kippenvel. Opmerkelijk detail: Jennifer Rothery is de baby die je hoort op de oorspronkelijke studio-opname! In 2015 is er naar verwachting weer een Marillion Weekend, wie weet welk album er dan zal worden gespeeld... Het beroemdste en meest succesvolle album van de groep viert dan z'n dertigjarige jubileum. Zou het???
Website: www.marillion.com.

IN MEMORIAM
Haycock, Pete - The New York Stakes
Van "Guitar And Son" (I.R.S./No Speak, 1988)

De laatste maanden van 2013 overleden enkele musici die de moderne rockgeschiedenis mede hebben vormgegeven. Zo overleed op 1 december de voormalige drummer van The Wild Flowers en Caravan, Richard Coughlan. Op 21 december ging de Zweedse fluitist Björn J:son Lindh heen, een muzikant die in de progressieve wereld vooral bekend werd van zijn werk met gitarist Janne Shaffer en Isildurs Bane, hoewel hij ook op een recente Opeth-plaat te bewonderen was. In de jazzwereld stierf op 10 december gitarist Jim Hall en 23 december Yusef Lateef. En tenslotte overleed op 30 oktober Pete Haycock. Haycock maakte furore als gitaarheld in de Climax Blues Band. In 1988 verscheen van hem het solo-album "Guitar And Son", waarmee Miles A Copeland de nieuwe serie No Speak op zijn I.R.S.-label opende. In de 131ste aflevering van Xymphonia draaiden we reeds een nummer van die CD, nu als eerbetoon aan hem en zijn recentelijk overleden collega's besteden we nogmaals aandacht aan deze delicate gitaarplaat.
Website: http://www.petehaycock.com/.

ALBUM VAN DE MAAND DECEMBER
Opium Cartel, The – Then Came The Last Days Of May
Van "Ardor" (Termo Records, 2013)

In 2009 verscheen het eerste album "Night Blooms" van The Opium Cartel. In dit project wilde gitarist/componist Jacob Holm-Lupo (van White Willow) zijn meer songmatige popkant naar voren laten komen. We hoorden sporen van de vroege progfolk van White Willow, maar ook meer elektronica en artpop in de muziek, vermengd met symfonische passages. Nu is er een opvolger onder de titel "Ardor" en de muziek heeft een duidelijke ontwikkeling doorgemaakt. De progfolk is nagenoeg weg, symfonische passages zijn er nog steeds, maar het is met name de elektronica en artpop die de boventoon voert. Qua vocalisten keren Tim Bowness (van No-Man), Stephen James Bennet (van Henry Fool) en Rhys Marsh terug, maar het zijn de stemmen van Venke Knutson en Alexander Stenerud die we het meest horen. Naast Holm-Lupo op het album horen we als instrumentalisten onder andere zijn drummer/klankbeeldhouwer Mattias Olsson, toetsenist Lars Fredrik Froisle (White Willow en Wobbler) en Ketil Vestrum Einarsen (Jaga Jazzist). Het resultaat is een eerbetoon aan de klanken die Holm-Lupo in de jaren 80 op de radio hoorde. Dus we horen veel typische warme jaren 80-synthgeluiden, vertaald naar 2013. “Then Came The Last Days Of May” is een cover van Blue Öyster Cult - het is een mooie versie, maar we missen wel de prachtige gitaarsolo uit het origineel.
Website: http://theopiumcartel.com/.

(OP)NIEUW Kompendium - A Moment Of Clarity
Van "Beneath The Waves - Elements" (Tigermoth Records, 2013)

"Elements" is een dubbel-CD die beschouwd moet worden als een soort aanvulling op het in 2012 verschenen "Beneath The Waves", waarmee Rob Reed onder de naam Kompendium een fraai progressief folkrockalbum uitbracht. "Elements" bevat afwijkende versies en mixen plus een CD met het gehele album in instrumentale vorm. Van die tweede CD draaien we dit keer een nummer, waarin door de instrumentale setting de gitaarsolo van Neil Taylor en Mel Collins' lyrische saxofoon mooi uit de verf komen. Overigens zijn de koorpartijen wel grotendeels gehandhaafd, zodat het niet een compleet instrumentale plaat is geworden.
Website: http://www.kompendium-web.com/.

NOG NIET EERDER IN XYMPHONIA
Nine Stones Close - Hospitalbubble
Van "St Lo" (eigen beheer, 2008)

De Britse gitarist Adrian Jones speelde in o.a. de groep Lie Big toen hij levensgebedreigend gewond raakte bij een zwaar ongeluk. Er volgde een periode waarin hij in vele ziekenhuizen in diverse landen verbleef. Het was een periode waarin z'n leven definitief veranderde en hij musiceerde z'n demonen van zich af in "St Lo". Het is het eerste album dat onder de naam Nine Stones Close verscheen, maar het was dus nog niet de band zoals we die nu kennen: dit is puur Adrian Jones solo. Het is een 40 minuten lange sfeertekening met hier en daar haast geprevelde donkere vocalen, wat ziekenhuisgeluiden, maar vooral een hoofdrol voor intens gitaarwerk dat meer dan eens aan David Gilmours spel doet denken.
Website: http://www.ninestonesclose.com.

VERGETEN OBSCURITEIT
Epidaurus – Mitternachtstraum
Van “Earthly Paradise” (eigen beheer, 1977 / Penner Records, 1992)

In de beginjaren van Xymphonia kwam deze obscure Duitse band nog wel eens voorbij, maar da's toch zeker alweer een kleine 20 jaar geleden. Daarom maar weer eens aandacht voor dit vergeten kleine Duitse juweeltje. Epidaurus baseerde zijn geluid zeker op de Engelse school van Genesis en Yes, maar naar mate de plaat vordert, blijkt dat men ook de mosterd uit eigen land wist te halen en erin slaagde de meer symfonische kanten van Tangerine Dream te verweven in de composities. Goed voorbeeld is de instrumentale albumafsluiter “Mitternachtstraum”. Het bleef voor Epidaurus in de jaren zeventig bij één plaat en al snel verdween de band in de obscuriteit... Totdat in 1992 een klein label interesse vertoonde in een heruitgave. Dit resulteerde zelfs in een herformatie van de band, die aan het werk ging met wat oude nummers en dat aanvulde met nieuw werk. Dit haalde echter bij lange na niet het niveau van het debuut en al snel wierpen de leden de handdoek wederom in de ring.
Website: http://www.progarchives.com/album.asp?id=2813.

AFSLUITER 2013
Paatos - Timeloss - Téa
Afkomstig van "Timeloss" (Stockholm Records, 2002)

Er is al een tijdje sprake van dat de Zweedse band Landberk weer bij elkaar zal komen, maar feitelijk blijft het voorlopig nog bij geruchten. De band die we ooit konden beschouwen als de muzikale opvolger van Landberk was Paatos. De combi van het echtpaar Petronella Nettermalm en drummer Huxflux Nettermalm plus toetsenist Johan Wallen en de ex-Landberk-leden Reine Fiske (gitaar) en Stefan Dimle (bas) leverde muziek op die bijna naadloos aansloot op het werk van Landberk maar daar ook wel nieuwe dingen aan toevoegde. Het meest spannende Paatos-album was gelijk het debuut, “Timeloss”, uit 2002. Er volgenden nog wel een aantal albums maar de kracht en potentie van het debuut kwam niet meer echt tot uitdrukking en het lijkt er een beetje op dat de band langzaam als een nachtkaars aan het uitgegaan is... Hoewel: de Facebook-pagina lijkt aan te geven dat Paatos nog wel met enige regelmaat in het repetitiehok te vinden is.
Website: http://www.paatos.com/.

NIEUWS
Sand - Clay
- A Pill To Keep The 'Plane From Crashing + Don't Nod
Van "Sand" (Kscope, 2013)

Sand is het soloproject van North Atlantic Oscillation-frontman/songschrijver Sam Healy. Het album van Sand, dat ook "Sand" heet, is herkenbaar North Atlantic Oscillation-gerelateerd. Psychedelica, progressieve New Wave, shoegaze en bij vlagen best wel catchy pop komen hier samen. Ook hier weer die falsetzang, die regelmatig in knap gearrangeerde koortjes is gestapeld, al dan niet met een phaser-effect eroverheen. Vaak heeft de muziek een bezwerende kwaliteit, wat je als luisteraar haast onbewust naar de 'repeat'-knop doet tasten. "A Pill To Keep The 'Plane From Crashing" werkt bijvoorbeeld vanuit het bijna-niets naar een hypnotiserende climax waarin ons ELO-achtig meerstemmig een soort gemoedstoestandsenquete wordt afgenomen.
Website: http://www.sandtheband.com/.

NIEUW
Dunnery, Francis - Frankenstein Monster
- Blood Of My Fathers
Van "Frankenstein Monster - Stitched Back Together" (Eigen Beheer, 2013)

Begin dit jaar kondigde Francis Dunnery zijn terugkeer naar de elektrische gitaar aan. Velen dachten wellicht dat hij met een progressief rockalbum zou komen aanzetten, maar het onlangs uitgebrachte "Frankenstein Monster - Stiched Back Together" is veel meer een eerbetoon aan zijn in 2008 overleden broer Barry ("Baz"). Laatstgenoemde speelde in de vroege jaren zeventig in Necromandus, dat in 1973 het door Tony Iommi geproduceerde album “Orexis Of Death” opnam, dat pas in 1999 postuum werd uitgebracht. Necromandus maakte muziek die de geest van Black Sabbath vermengde met de intelligentie van Yes. Dunnery heeft voor zijn nieuwe album vooral materiaal van zijn broer gebruik, aangevuld met een cover van "Blood Of My Fathers" van de band Warm Dust (waarin Paul Carrack zat) en eigen werk. Dit heeft een echte gitaarplaat opgeleverd, waarin toetsen een zeer bescheiden rol spelen. Geen terugkeer naar de oude sound van It Bites derhalve. Lekkere riffs worden afgewisseld door splijtende solo's, terwijl Dunnery's zang doorleefd klinkt. Opname-engineer was trouwens Brett Kull van Echolyn, die ook de CD-mastering deed.
Website: http://www.francisdunnery.com/.

NIEUW
Il Tempio Delle Clessidre - Fino Alla Vetta
Van "AlieNatura" (Back Widow, 2013)

Een deel van de redactie heeft Il Tempio Delle Clessidre al enkele maanden geleden live bezig gezien in het Belgische Verviers, maar we hadden nog geen aandacht besteed aan deze Italoprogband. "Meesterwerk!" roept John Bollenberg in iO Pages 118 over "AlieNatura" en onderstreept zijn recensie met een Vette Krent-status. De groep bestaat uit 4 mannen en een vrouw. Die laatste, toetseniste Elisa Montaldo, schijnt de band te leiden. Nu is het inderdaad zo dat haar kleurrijke en afwisselende toetsenspel een belangrijke smaakmaker is. Vooral omdat ze zoveel klassieke warme geluiden gebruikt. Sinds het naar de band genoemde debuut is er echter een nieuwigheidje: zanger Francesco Ciapica. Hij heeft typisch zo'n stem die je alleen in Italiaanse prog hoort: zowel rauw als wendbaar en met flink veel volume. Zijn gevoel voor theater was niet alleen duidelijk te merken in z'n podiumpresentatie, maar spat ook uit de speakers. En daardoor is zijn zang typisch een geval van 'love it or hate it. In "Fino Alla Vetta" is de verhouding sfeer en theatraliteit mooi in balans. Ander prijsstuk is het vijfdelige 'epic' "Il Cacciatore". Niet zoals veel andere stukken geschreven door Elisa Montaldo, maar van de hand van bassist Fabio Gremo. Of "AlieNatura" een meesterwerk is? Een knap gemaakt werkstuk met behoorlijk wat eigenzinnigheid is het in ieder geval.
Website: http://www.iltempiodelleclessidre.com/.

EEN MOOIE BAK HERRIE :-)
Gathering, The - I Can See Four Miles
Afkomstig van "Disclosure" (Psychonaut Records, 2012)

Het album “Disclosure” uit 2012 is het tweede album van The Gathering met 'nieuwe' zangeres Silje Wergeland. Het eerste album “The West Pole” uit 2009 werd goed ontvangen, ook door ons, maar was achter af bezien misschien iets te veel een album dat zijn best deed om aan te sluiten bij eerdere albums. Vreemd genoeg doet “Disclosure” dat ook maar is het resultaat een stuk avontuurlijker te noemen. Opvallend zijn bijvoorbeeld de ruime gastrollen voor strijkers en trompet. De band kiest ervoor om een nummer weer de tijd te gunnen zich te ontvouwen, wat resulteert in langere tracklengtes, op een enerverend plaatje gevuld met typische The Gathering-triprock.
Website: http://gathering.nl/.

20 JAAR GELEDEN
Enchant - Nighttime Sky
Afkomstig van "A Blueprint Of The World" (Dream Circle Records, 1993)

Het nog net op de valreep van dit jaar, dat we aandacht schenken aan het 20-jarig jubileum van het debuutalbum van de Amerikaanse band Enchant. Aan dit album hebben wij van Xymphonia meer dan goede herinneringen, want Enchant was samen met Jadis te gast op het befaamde Xymphonia festival in het Beeklustpark in de zomer van 1994. Dat optreden en met name het een kort ervoor gegeven concert in een broeierige Metropool kunnen we nu achteraf bekeken wel beschouwen als het beste wat we van Enchant hebben gehoord en gezien. Overigens werd het album mede-geproduceerd door Marillion-gitarist Steve Rothery, die ook nog even meespeelt in de song die u zo gaat horen. Overigens werkt Enchant aan een nieuw album – en dat terwijl er aan de lopende band albums verschijnen waar Ted Leonard zijn vocalen aan leent. Niet in de laatste plaats aan die van Spock's Beard, waar hij sinds enkele jaren zanger van is. We draaien de klok nu 20 jaar terug en kijken omhoog naar de... “Nighttime Sky”.
Website: http://www.enchantband.com/.

KERST-SPECIAL

Prog World Orchestra, The – The Little Drummer Boy
Van “A Proggy Christmas” (Radiant Records, 2012)

Wat krijg je als je een aantal topsymfomuzikanten een progkerstalbum laat maken? Het vorig jaar verschenen album “A Proggy Christmas” van The Prog World Orchestra geeft het antwoord. Brein achter dit kerst project is Neal Morse (ex-Spock's Beard, Transatlantic) en aan het album werkten Mike Portnoy (ex-Dream Theater, Transatlantic), Steve Hackett (ex-Genesis), Roine Stolt (The Flower Kings, Transatlantic), Steve Morse (Dixie Dregs, Deep Purple) en Pete Trewavas (Marillion, Transatlantic) mee. Naast een kerstversie van de Edgar Winter-klassieker “Frankenstein” zijn vooral kersttraditionals onder handen genomen. Zoals “Little Drummer Boy” en “Joy To The World”.
Website: http://www.radiantrecords.com.

Camel – Silent Night
Free MP3 download (2012)

Het jaar 2013 stond in het teken van de terugkeer van Camel. Net voor het einde van 2012 gaf Andy zijn fans een klein cadeau in de vorm van een kerstnummer, een gitaarbewerking van “Silent Night”, ofwel “Stille Nacht”. Deze willen we je natuurlijk nu niet onthouden. Camel zal volgend jaar wederom een aantal concerten geven waaronder in Eindhoven en Amsterdam.
Website: http://www.camelproductions.com/.

Chris - High Spirits
Van “Snow Stories” (Freia Music, 2012)

Een van de meest productieve muzikanten in Nederland is Christaan Bruin. We konden hem dit jaar al horen met zijn band Sky Architect, Mayra Orchestra en zijn derde solo album. Vorig jaar maakte hij een heuse kerst-CD. Nee, geen traditionele kerstnummers in prog-bewerking, maar originele nummers, passend in de traditie van kerst. Het nummer dat we hebben uitgekozen betoont eer aan een andere Nederlandse grootheid, namelijk Kayak.
Website: http://www.chrismusic.nl/.

Reasoning, The - It's Christmas (Sing Out Loud)
Van “It's Christmas (Sing Out Loud)” (web single, 2013)

Ook The Reasoning vond het nodig mee te doen aan het kerstgebeuren en trakteert ons op een heuse kerstsingle, “It's Christmas (Sing Out Loud)” met, eenmalig als gast, toetsenist Rob Reed van Magenta. De band werk momenteel aan zijn vijfde studio-album, dat in 2014 zal verschijnen.
Website: http://www.thereasoning.com/.

Marillion – The Carol of The Bells
Van “Proggin’ Round The Christmas Tree” (Racket Records, 2013)

Traditioneel krijgen de leden van de Marillion-fanclubs een kerstcadeau van de band. Dit jaar ook weer, in de vorm van een DVD. Aangezien Marillion door Prog Magazine de Lifetime Award heeft gekregen, heeft de band gemeend dit te gaan vieren in 'full prog mode'. Een verkleedpartij resulteerde in een komische fotosessie, en een prog-bewerking van “Carol Of The Bells”. Dit bleek zo goed te werken dat het nummer in download-vorm als kerstsingle te koop is via o.a iTunes en Amazon. De opbrengst hiervan gaat overigens naar een goed doel. Men mist dan natuurlijk wel de clip, maar die is op Youtube te bewonderen.
Website: http://www.marillion.com .

Detektivbyrån - E18
- Live/Universe
Van "E18 Album" (Danarkia, 2007) en "Wermland" (Danarkia, 2008)

Voordat Martin Molin dit jaar doorbrak met zijn speelse progressieve progfolkband Wintergatan speelde hij samen met Jon Nils Emanuel Ekström en Anders Flanders in Detektivbyrån. Met die formatie maakte hij twee platen, die vergelijkbaar zijn met het d ebuut van Wintergatan. Dat betekent een overvloed aan allerlei

s peeldozen, kleine percussie-instrumenten en een accordeon die een combinatie aangaa n met Moogs, elektrische piano's en traditioneel drumwerk. Wellicht dat het allemaal wat intiemer is, wat de nummers me t name door de vele belletjes toch een soort kerstgevoel geeft. Vandaar nu aandacht voor de twee CD's van deze eigenzinnige Zweden. Op de website zijn overigens nog beelden te zien van een DVD, maar die is nooit uitgebracht.
Website: http://www.detektivbyran.net/worldofdetektivbyran/Welcome.html.

Ten Point Ten – Oh Come Oh Come Emmanual
Van het album “12 25” (ProgRock Records, 2005)

Kerstmuziek, maar dan wel in de vorm van rasechte symfo, in een kerstjasje. Ten Point Ten (TPT) is een groep ervaren muzikanten die in kleine christelijke kring concerten geeft; de groep is niet bekend buiten Amerika. TPT bracht in 2000 een kerst-EP uit en vervolgens in 2003 een volledig kerstalbum, “12 25” (ofwel de datum van Kerstmis). Op dit album is een mix van origineel en klassiek kerstmateriaal te vinden in de stijl van groepen als Yes, Genesis en Spock's Beard.

IN HET NIEUWS
Chris - Distances
Afkomstig van "Days Of Summer Gone" (Progress Records, 2013)

Christiaan Bruin kan met recht een muzikaal multi-talent worden genoemd. Hij is drummer van de band Sky Architect, is sinds kort toetsenist bij Nine Stones Close, is een van de mensen achter het bijzondere rock-orkest The Mayra Orchestra en brengt ook nog eens met de regelmaat van de klok onder naam Chris solo-albums uit. Zijn laatste album “Days Of Summer Gone” verscheen enkele maanden terug, bijna tegelijk verscheen de nieuwe Sky Architect én vorige week hadden we aandacht voor de juist verschenen bijzondere CD/DVD-set van The Mayra Orchestra. Alsof dat niet genoeg is kondigt Christiaan voor 2014 een wel heel ambiteus project aan: The Black Codex. Dat is een wekelijkse serie van door hem geproduceerde muziek, die het hele jaar 2014 moet gaan lopen! Iedere week zal hij aan abonnees van The Black Codex zo'n 8 minuten nieuwe muziek leveren via een mail-bestand. Daarnaast levert hij daar beeld bij in de vorm van bijvoorbeeld schetsen of filmpjes. Een abonnement kost 4 euro per maand.
Zie: http://www.theblackcodex.com/.


Als je hier nog wat meer achtergronden over wilt weten hebben we hier een link naar een interessant intervieuw op Progpraat.com: http://progpraat.com/ .

Terug naar "Days Of Summer Gone": dat album heeft een klank die te associëren valt met bands als Änglagård en White Willow. Het resultaat is dik 60 minuten lang genieten van mooie composities en ingetogen zang met heel af en toe een wat meer energieke uitbarsting. Wat ons betreft is dit zeker Chris' beste album tot nu toe en een regelrechte aanrader.
Website: http://www.chrismusic.nl/.

SEVENTIES
Titanic – Dying Sun
Van “Eagle Rock” (CBS, 1973 / Repertoire, 2000)

Titanic was een Noorse rockgroep die eind jaren '60 werd opgericht en de Britse zanger Roy Robinson als frontman had. De muziek valt te duiden als wat vaak 'proto-prog' wordt genoemd: enerzijds de power en blues-basis van de hardrock van die dagen, met bijbehorende rauwe vocalen - anderzijds een flink been in de opkomende progressieve rock, middels een flinke rol voor Hammondorgel, waar de nodige klassiek-georiënteerde licks aan onttrokken worden, en experimenten met minder voor de hand liggende structuren en pompeuze arrangementen. In Noorwegen én in West-Duitsland was Titanic kortstondig flink populair.
Meer info: http://en.wikipedia.org/wiki/Titanic_(band).

NIEUWS
Giltrap, Gordon & Oliver Wakeman - Moneyfacturing
- Wherever There Was Beauty
- Anyone Can Fly
Afkomstig van "Ravens & Lullabies" (Esoteric Antenna, 2013)

De laatste weken hebben we al veel aandacht geschonken aan een reeks heruitgaven van Gordon Giltrap-albums, maar vreemd genoeg hadden we dat nog niet gedaan aan zijn nieuwe album. Samen met Oliver Wakeman (inderdaad, de zoon van) bracht hij eerder dit jaar het album “Ravens & Lullabies” uit. Een opmerkelijk album, omdat Giltrap voor het eerst in jaren weer een symfonische rock plaat heeft gemaakt. De titel “Ravens & Lullabies” geeft daarbij ook mooi weer hoe de plaat in elkaar steekt: de 'Ravens'-tracks zijn de vocale songs die bij vlagen een gespierd neoprog karakter hebben, de 'Lullabies' zijn de ingetogen kortere instrumentale stukken waarin Giltrap en Wakeman voornamelijk als duo opereren. Dat geldt dus niet voor de 'Ravens', want daarop worden de heren bijgestaan door onder anderen Arena-zanger Paul Manzi en Threshold-drummer Johanne James. De tevens van Threshold bekende Karl Groom tekent voor de mix van het album. Ook maakt Oliver Mystery-zanger Benoit David zijn vocale opwachting in één track. Wakeman en David kennen elkaar natuurlijk van hun avontuur bij Yes, dat voor beiden overigens alweer ten einde is. Zo op papier lijkt zo'n geforceerde indeling van het album een rampscenario, maar het is juist die afwisseling tussen de tracks, het mooie gitaarspel van Giltrap en het warme, kamerbrede toetsengeluid van Oliver Wakeman dat het album tot een succes maakt.
Websites: http://www.giltrap.co.uk/
en http://www.oliver-wakeman.co.uk/.

NIEUW
Hogarth, Steve + Richard Barbieri - Oil
- Arc Light
Van "Arc Light" (Poison Apple, 2013)

Als opvolger van het fraaie "Not The Weapon But The Hand" bracht het duo Richard Barbieri-Steve Hogarth onlangs het 'kleine broertje' "Arc Light" uit. De EP bevat vier nieuwe tracks en een bewerking van de download-track "Intergalactic". Qua bezetting is dit mini-album was soberder dan het debuut, met alleen gitarist Aziz Ibrahim te gast op vier nummers en tabla-speler Dabir Singh op één track. Toch levert dit een fraai geproduceerd stuk muziek op, dat deels gevuld is met introverte, ambient-getinte pop en deels met meer uptempo-werk, zoals de twee gekozen nummers goed onderstrepen. Overigens was het duo onlangs te gast bij het door Isildur's Bane georganiseerde IB Expo-festival, met onder andere David Torn en GRICE.
Websites: www.stevehogarth.com
en www.richardbarbieri.net.

NIEUW
KBB - Vertical Divided Alone Man
Van "Age Of Pain" (Disk Union, 2013)

Na zes jaar wachten is er eindelijk een vierde studio-album verschenen van de Japanse progressieve jazzrockgroep KBB. Bijzonder is nog steeds de centrale rol van de viool van Akihisa Tsuboy en het ontbreken van een gitarist in de bezetting. De acht stukken van "Age Of Pain" vallen in drie categorieën te verdelen. Ingetogen, haast melancholieke stukken waarin sfeer en melodie voorop staat, zoals het titelnummer. Vrolijke stukken met een aanstekelijk Amerikaans hoedown-gevoel, dat vast afgekeken is bij Dixie Dregs, zoals bijv in "Termites Daydream". En energieke stukken waarin de muzikanten op het scherpst van de snede laten horen wat ze waard zijn. Zoals in "Vertical Divided Alone Man". Tsuboys vioolspel blijft aldoor gloedvol, maar heeft vooral hier een lekker gemeen kartelrandje. Hij gaat hier vol het duel aan met toetsenist Toshimitsu Takahashi, over een ritmische ondergrond waarin vooral het zoemende basgitaarspel van Dani opvalt. Helaas is "Age Of Pain", in tegenstelling tot de eerdere vier albums (de drie aangehaalde albums en een live-plaat), niet in Europa uitgebracht. Hij is dus alleen via Japanse import te verkrijgen. In eerste instantie was dat loeiduur, inmiddels is het album voor een dikke 20 euro (3000 yen) te bemachtigen via de link die u op onze site vindt: http://www.cdjapan.co.jp/detailview.html?KEY=ARC-1162 .
Website: http://tsuboy.internet.ne.jp/kbb/.

NIEUW
Hooverphonic – Gravity
Van het album “Reflections” (Sony Music, 2013)

"Dit is de tweede studioplaat waarop leden van het eerste uur Alex Callier en Raymond Geerts worden bijgestaan door zangeres Noémie Wolfs. Wolfs neemt de vocalen dit keer overigens niet alleen voor haar rekening, maar krijgt gezelschap van drie jonge mannelijke vocalisten. "Reflection" laat hierdoor een wat ander geluid horen dan we van Hooverphonic gewend zijn. Dit komt nog nadrukkelijker naar voren in de instrumentatie, waarin de violen een keer achterwege zijn gelaten en buitengewoon aanstekelijke popklanken en verrassend rijke arrangementen domineren. "Reflection" is hierdoor een opvallend lichtvoetige en vrolijke popplaat geworden, die zeker in de meer uptempo momenten nauwelijks raakvlakken heeft met het vertrouwde Hooverphonic-geluid, dat overigens wel terugkeert wanneer de band gas terug neemt. Gravity is zo’n nummer. (aldus Erwin Zijleman in Platomania)
Website: http://www.hooverphonic.com/.

NIEUW
Church, Charlotte - Glitterbombed
Afkomstig van “TWO” (Alligator Wine Records, 2013)

Het voormalige kindsterretje Charlotte Church is alweer enige tijd bezig met een opmerkelijke reeks EP's. Onlangs schonken we al aandacht aan haar eerste EP. Ze maakt nu als onafhankelijk artieste artpop op een veel kleinere schaal. In iets meer dan een jaar tijd heeft ze nu 3 EPs op haar eigen label uitgebracht met songs die zelf heeft geschreven, in haar eigen studio zijn opgenomen met muzikanten die ze uit haar eigen omgeving bij elkaar heeft gehaald. Het resultaat is bij vlagen verbijsterend te noemen. De invloeden van Kate Bush, Imogen Heap en Florence + The Machine zijn duidelijk, maar op geheel eigen wijze in haar muziek gevat. Op de tweede EP, genaamd “TWO”, krijgen synthesizers voor het eerst duidelijk meer ruimte waardoor een breder geluid ontstaat. Opener “Glitterbombed”, dat opvalt door het gebruik van elektrische viool, zou in een alternatief muziekuniversum misschien zelfs wel een grote hit hebben kunnen worden. Dat Charlotte Church overigens geen enkele moeite heeft om hetgeen ze op plaat neerzet ook live te presenteren, bewijst wel een in haar tot studio omgebouwde garage gemaakte live-opname die op Youtube te vinden is.
Website: http://charlottechurchmusic.com/.

NIEUW
Mayra Orchestra - Change
- Freedom
Van “World Of Wonder” (eigen beheer, 2013)

Mayra Orchestra is een project dat is bedacht door Maartje Dekker en samen met Christiaan Bruin is uitgewerkt. Ze noemt het zelf een 'cinematic pop orchestra' en dat dekt de lading goed. Afgelopen week was de albumpresentatie in Alphen aan den Rijn, waar het orkest een sprookjesachtige wereld neerzette. Denk hierbij aan een combinatie van Tori Amos, Björk en Sigur Rós, met hier en daar een dosis symfonische rock. Drie jaar is er gewerkt aan deze plaat en dat is te zien en te horen. De mastering is gedaan in de Wisseloord Studio’s, door Darcy Propper, die in het verleden al eens een Grammy Award met dergelijk werk wist te winnen. Het album klinkt dan ook als een klok. Ook de bijgaande DVD mag er zijn. Hier zie je wat het orkest neer kan zetten en naast de muziek ook visueel de puntjes op de 'i' weet te plaatsen. Vermeldenswaardig is het fraaie pop-up-boekwerk, dat geheel met de hand is gemaakt. Kortom een indrukwekkend project van Nederlandse bodem.
Website: http://www.mayraorchestra.com/.

HERNIEUWDE AANDACHT / A.O.R.
Little River Band – The Lost And The Lonely
Van het album “Cuts Like A Diamond” (Frontiers Records, 2013)

Na tien jaar verscheen er onlangs eindelijk weer een studio-album van the Little River Band: “Cuts Like A Diamond”, voor Frontiers Records. Van de oorspronkelijke bezetting van de band is niets meer over. De veteraan in de band is nu bassist/zanger Wayne Nelson, die in 1980 bij de groep kwam en sinds 2000 de frontman is. Hij leidt een groep vol betrouwbare professionals. Op het nieuwe album vinden we niet veel ontwikkeling ten opzichte van de hits uit de vroege jaren ’80 (zoals “Take It Easy On Me” en “Man On Your Mind”). Dat betekent niet dat “Cuts Like A Diamond” teleurstellend is: de band is met zijn tijd mee gegaan en klinkt dan ook erg verfrissend.
Website: http://littleriverband.com/.

LIVE-TIP
Waite, John – Shadow Of Love
Van het album “Rough & Tumble” (Frontiers Records, 2011)

John Waite is vooral bekend als leadzanger van de band The Babys. Bekende nummers van The Babys zijn onder andere “Isn’t It Time” uit 1976 en “Everytime I Think Of You” en “Piece Of The Action” uit 1979. In 1989 vormde hij met onder andere (toen) ex-Journey-leden Neal Schon en Jonathan Cain Bad English. De naam Bad English is afgeleid van een snookerterm. Bekend zijn de nummers “Straight To Your Heart” maar vooral “Time Stood Still”. Ook heeft hij solo twaalf albums gemaakt, waarvan van het laatste, “Rough And Tumble”, in 2011 verscheen. Op dit album staat het nummer “Shadow Of Love”, dat in Europa ook op single werd uitgebracht. Afgelopen week werd bekend dat John Waite op zaterdag 10 mei 2014 in de Hengelose Metropool zal optreden.
Websites: http://metropool.nl/agenda/john-waite
en http://www.johnwaitethesinger.com/.

ALBUM VAN DE MAAND DECEMBER
Opium Cartel, The – White Wolf
Van "Ardor" (Termo Records, 2013)

In 2009 verscheen het eerste album "Night Blooms" van The Opium Cartel. In dit project wilde gitarist/componist Jacob Holm-Lupo (van White Willow) zijn meer songmatige popkant naar voren laten komen. We hoorden sporen van de vroege progfolk van White Willow, maar ook meer elektronica en artpop in de muziek, vermengd met symfonische passages. Nu is er een opvolger onder de titel "Ardor" en de muziek heeft een duidelijke ontwikkeling doorgemaakt. De progfolk is nagenoeg weg, symfonische passages zijn er nog steeds, maar het is met name de elektronica en artpop die de boventoon voert. Qua vocalisten keren Tim Bowness (van No-Man), Stephen James Bennet (van Henry Fool) en Rhys Marsh terug, maar het zijn de stemmen van Venke Knutson en Alexander Stenerud die we het meest horen. Naast Holm-Lupo op het album horen we als instrumentalisten onder andere zijn drummer/klankbeeldhouwer Mattias Olsson, toetsenist Lars Fredrik Froisle (White Willow en Wobbler) en Ketil Vestrum Einarsen (Jaga Jazzist). Het resultaat is een eerbetoon aan de klanken die Holm-Lupo in de jaren 80 op de radio hoorde. Dus we horen veel typische warme jaren 80-synthgeluiden, vertaald naar 2013. Vanavond hoort u “White Wolf”, een nummer dat gezongen wordt door Alexander Stenerud.
Website: http://theopiumcartel.com/.

NIEUW
Irvine Band, The John – Here Comes The Twister
Van "Next Stop" (John Irvine Music, 2013)

'De progressieve rockplaat die Allan Holdsworth nooit maakte', zo zou je “Next Stop”, de tweede CD van The John Irvine Band, kunnen omschrijven. De al sinds de jaren 80 in de muziekwereld actieve, doch pas in 2011 met “Wait & See” debuterende Irvine geeft toe door de gitaarmagiër beïnvloed te zijn, maar wijst tevens op talloze verschillen in speltechniek en -benadering. Vooral het feit dat men de voorkeur geeft boven instrumentale, symfonisch gearrangeerde rocknummers boven complexe jazzrockstukken is een duidelijke aanwijzing voor dit statement. Er is dan ook volop te genieten van lekker vol toetsenwerk, zowel qua begeleiding als qua solo's. Dit maakt dit album zeker ook geschikt voor liefhebbers van instrumentale prog en niet alleen voor fans van gitaarmuziek in de stijl van Snowy White, David Gilmour, Lyle Workman, Steve Topping en Brett Garsed. Aardig detail is overigens dat de Schot Irvine in de vorm van het nummer “Your Skyline” een eerbetoon heeft gecomponeerd voor zijn landgenoot, wijlen John Martyn.
Website: http://thejohnirvineband.com/.

HERUITGAVE

Màelstrom - The Balloonist
Van "Màelstrom" (1973 / Black Moon Productions, 1997 / Black Widow, 2013)

Màelstrom was een groep uit Florida, die op zijn enige album uit 1973 progressieve rock, jazzrock en psychedelica vermengde op een wijze die overeenkomsten vertoont met wat in dezelfde tijd in Canterbury gebeurde. De inmiddels overleden bandleider Robert Owens speelde zowel gitaar, saxofoon en piano als Mellotron. Ook medebandlid James Larner bespeelde meerdere instrumenten, waaronder vibrafoon, marimba en fluit. Die rijke instrumentatie geeft ook lichte Gentle Giant-trekjes hier en daar. Maar de sferen kunnen uiteenlopen van Van Der Graaf Generator-heftig (als Owens sax speelt) tot Pavlov's Dog-zweverig (als er meerdere Mellotrons tegelijk zijn te horen). In 1997 werd het album voor het eerst op CD uitgebracht, maar het was intussen al jaren moeilijk vindbaar. Nu heeft Black Widow het heruitgegeven in digipack-vorm, met dezelfde bonustracks als in 1997: twee live-tracks uit 1980, toen de groep een gedeeltelijke reünie hield op een festival in Indiana. Ten tijde van de eerste CD-release hebben we twee nummers gedraaid - voor diegenen die dat nog scherp voor de geest hebben: we kiezen nu een ander stuk.;-)
Meer info: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=1429.

DOWN-UNDER PROG
Sebastian Hardie - I Remember
Van "Blueprint" (eigen beheer, 2011)

We hebben maar één keer, om precies te zijn in februari vorig jaar, aandacht besteed aan het comeback-album van het Australische Sebastian Hardie. En "Blueprint" verdient beslist een beter lot! “Blueprint” is het eerste album van de Australische band Sebastian Hardie in bijna 36 jaar tijd! Vanaf de eerste noten waan je je weer terug in de jaren zeventig, want het vertrouwde Sebastian Hardie-geluid komt uit je speakers. We hebben de herkenbare gitaar van Mario Millo, die nog het meest aan Jan Akkerman doet denken. En de heerlijke orgel- en Mellotron-sounds van Toivo Pilt plus natuurlijk de lekker lome begeleiding op bas en drums door Alex en Peter Plavsic. Na de reünie-shows die de band in 2003 deed als voorprogramma voor Yes in Australië, was het plan ontstaan om een nieuwe plaat te gaan maken. Door de geografische afstand tussen de leden bleek dit logistiek echter moeilijk te organiseren. Dit weerhield de bandleden er niet van gestaag te werken aan wat “Blueprint” zou worden. Hoewel er dit keer geen episch stuk als “Four Moments” of “Windchase” op staat, is het zeker een plaat om van te smullen. Zo overtreft Millo zichzelf in "I Remember", met gitaarspel op het scherpst van de snede.
Website: http://www.sebastianhardie.com.au/.

VOORLOPER OP KERST (meer volgende week)
Angel Snow – Holiday
Van “Eastside Manor Christmas Sessions” (Noisetrade, 2013)

December is nauwelijks begonnen of de kerstliederen vliegen je al om je oren. Dit jaar is er echt geen ontkomen aan! Zelfs gerenommeerde artiesten en labels doen er aan mee. We staan bij Xymphonia natuurlijk ook bekend om onze (mini-)kerstspecials en daarom nu al een kleine opmaat. Niet helemaal prog, maar meer in het singer/songwriter-genre. Vooral in die scene is het kerstlied namelijk goed vertegenwoordigd. Het Noisetrade-label heeft een mooie verzamelaar samengesteld van live-sessies, opgenomen door verschillende folk- en country-artiesten. Het mooie is, dat deze compilatie gratis is te downloaden van de Noisetrade-site. Het nummer van Angel Snow is zeker een van de hoogtepunten met een onheilspellende gitaar-soundscape op de achtergrond.
Websites: http://noisetrade.com/
en http://angelsnow.net.

NIEUW
Odyssice – Scream (live 2001)
van “Moondrive Expanded” (eigen beheer, 1996 / Cyclops, 2003 / Freia, 2013)

Zes weken geleden gaven we nog aandacht aan DVD/CD-set Secret Showcase - Live In Amsterdam" van Odyssice’s optreden bij RTV Noord-Holland in 2006, waarbij de band een concert gaf in de nieuwe studio van de omroep, in Amsterdam. Tegelijkertijd met "Secret Showcase" is er ook een heruitgave, voor de tweede keer, van "Moondrive". In 1996 was dat nog een EP met 4 stukken, in 2003 werd het al bijna een volwaardig album. Nu, uitgebreid met demo's uit 1987 (indertijd uitgezonden door Veronica's Countdown Café!) en live-opnamen uit 2001 (deels gemaakt tijdens het Symphel-concert in Hellendoorn!) is het zelfs een dubbelaar! Uit deze live-opnamen kiezen wij het nummer “Scream”.
Website: http://www.odyssice.com.

NIEUWS
Boston – Heaven On Earth
– Someone
Van “Life , Love And Hope” (Frontiers Records, 2013)

Met, sinds het debuut in 1976 verscheen, meer dan 31 miljoen verkochte albums (wereldwijd), lijkt het haast onmogelijk dat er iemand is die Boston níet kent. Wie kent er niet de bekende songs “More Than A Feeling”, “Amanda”, “Peace Of Mind” en “Smokin'”? Maar de zelfmoord van zanger Brad Delp in 2007 creëerde een enorme leegte voor de band Boston. Nu verschijnt er voor het eerst sinds 11 jaar een nieuw album. Het is het zesde Boston-album en het is getiteld ”Life, Love And Hope”. Op dit album zijn nog 3 liedjes te horen met zang van de overleden Brad Delp. Oprichter / producer Tom Scholz doet zijn best om zijn gemis te compenseren met meerdere vervangende vocalisten en natuurlijk zijn de meeste nummers in de bekende Boston-stijl met gelaagde gitaarpartijen en arena-rockriffs .
Website: http://www.bandboston.com/.

NIEUW
Transatlantic – Shine
Van het komende album "Kaleidoscope" (InsideOut, 2014)

Transatlantic, de supergroep met in de band drummer Mike Portnoy (ex-Dream Theater), Marillion-bassist Pete Trewavas, toetsenist-zanger Neal Morse (ex-Spock’s Beard) en The Flower Kings-zanger/gitarist Roine Stolt, lanceert voor het eerst in zijn bestaan een officiële videoclip. Het is een promfilm bij het nummer “Shine”, afkomstig van het nieuwe, vierde Transatlantic-album met de titel “Kaleidoscope”. Het album zal op 27 januari 2014 bij InsideOut Records verschijnen. Transatlantic gaat ook weer op tournee en is op 13 en 14 maart 2014 in het Tilburgse 013 te aanschouwen.
Website: http://www.transatlanticweb.com/.

NIEUW
Griff, Zaine - Living In The Heart Of You
- Cry
Van "Child Who Wants The Moon" (ZG Music, 2012) en "The Visitor" (ZG Music, 2013))

In 1979, vlak voor de woelige dagen van de zogenaamde New Romantic-periode, reisde de New Zeelandse zanger/beeldend kunstenaar Zaine Griff af naar Engeland, het episch centrum van die beweging. Met de platen "Ashes And Diamonds" uit 1979 en vooral "Figures" uit 1982 wist hij met zijn gestileerde, symfonisch getinte synthipop een naam op te bouwen. Niet voor niets vinden we op die albums namen als Tony Visconti, Hans Zimmer, Kate Bush, Graham Preskett en Yukihiro Takahashi. In 2012 werden deze platen eindelijk op CD uitgebracht en tegelijkertijd maakte Zaine Griff een herstart met het album "Child Who Wants The Moon", dat dit jaar gevolgd werd door "The Visitor". Tegenwoordig maakt Griff gestileerde pop in de stijl van David Bowie en Bryan Ferry, waardoor vooral tijdens het gitaarspel vleugjes Steely Dan gevlochten zijn. Van beide albums draaien we een nummer, waarin vooral dat laatste aspect goed te horen is.
Website: http://www.zainegriff.com/.

NIEUW
Kompendium – Beneath The Waves (extended)
Van "Beneath The Waves - Elements" (Tigermoth Productions, 2013)

Rob Reed, de grote man achter Magenta, gooide vorig jaar hoge ogen met het symfonische folkrockproject Kompendium en het conceptalbum "Beneath The Waves". Deze week maakte Reed bekend dat er een dubbel-cd zal verschijnen met daarop alternatieve versies, voorheen onuitgebrachte tracks en originele demo's plus een bonus-disc waarop "Beneath The Waves" in zijn geheel instrumentaal te beluisteren is. Van het titelnummer is bovendien nog een uitgerekte alternatieve versie te bewonderen op de eerste disc, die we nu naar gaan beluisteren. Bij “Mercy Of The Sea” mis je verder wel het klassieke koor en Steve Balsamo's heldere zang, maar de gitaarsolo van Francis Dunnery komt daardoor wel extra goed uit de verf. Dunnery leverde trouwens onlangs "Frankenstein Monster" af, zijn langverwachte terugkeeralbum naar de progressieve rock. Daarover later beslist meer.
Websites: http://www.kompendium-web.com/
en http://www.francisdunnery.com/.

NIEUW
Little River Band – Where Do I Run
Van het album “Cuts Like A Diamond” (Frontiers Records, 2013)

Naar tien jaar verscheen er onlangs eindelijk weer een studio-album van the Little River Band: “Cuts Like A Diamond” voor Frontiers Records. Van de oorspronkelijke bezetting van de band is niets meer over. De veteraan in de band is nu bassist /zanger Wayne Nelson , die in 1980 bij de groep kwam en sinds 2000 de frontman is. Hij leidt een groep vol betrouwbare professionals. Op het nieuwe album vinden we niet veel ontwikkeling ten opzichte van de hits uit de vroege jaren ’80 (zoals “Take It Easy On Me”) en “Man On Your Mind”). Dat betekent niet dat “Cuts Like A Diamond” teleurstellend is: de band is met zijn tijd mee gegaan en klinkt dan ook erg verfrissend .
Website: http://littleriverband.com/.

IN DE HERHALING
Ayreon - Progressive Waves / The Gift / The Eleventh Dimension / Inertia / The Theory Of Everything Part 2
Van het album “The Theory Of Everything” (InsideOut, 2013)

“The Theory Of Everything” schopte het tot een Vette Krent-notering in iO Pages 118: "Vijf jaar na "01011001", pakt Arjen Lucassen weer uit met een dubbelalbum met vier epics van ruim 20 minuten. De meester is er wonderwel in geslaagd weer met een dijk van een bezetting te komen. We komen hier zangers tegen die er niet om liegen: o.a. John Wetton (King Crimson, Asia, UK), Cristine Scabbia (Lacuna Coil), Tommy Karevik (Seventh Wonder, Kamelot) en JB (Grand Magus). Ook horen we kanonnen als Keith Emerson, Rick Wakeman, Jordan Rudess, Steve Hackett en Troy Donockley. Lucassen smelt klassieke muziek, volksmuziek, metal en elektronische muziek schijnbaar moeiteloos samen tot een bombastisch symfonisch geheel dat hij terecht als zijn meest progressieve werk tot nu toe bestempelt. In een stevige, maar ongelooflijk vloeiende stijl hoor je onder meer invloeden van Yes, Tangerine Dream, Pink Floyd, Jeff Wayne en klassieke componisten als Wagner. Een ultieme krachttoer van Lucassen." aldus de Almelose prog-journalist Menno von Brucken Fock. Er zijn meerdere formats van dit album leverbaar, al dan niet vergezeld gaand van de instrumentale versies van de stukken en een DVD met een 'making of'-documentaire en interviews. Het dubbelalbum bevat vier zogenaamde 'phases'. Wij laten u vanavond 'Phase One' horen.
Website: http://arjenlucassen.com/.

OPENER
Waterboys, The - December
Van "The Waterboys" (Chicken Jazz/Island, 1983 / EMI, 2002)

Het toepasselijk voor deze maand gekozen "December" is het openingsnummer van het titelloze debuut van The Waterboys uit 1983. Deze Schotse band werd vooral bekend om zijn pastorale sound, de gedreven voordracht van zanger/gitarist/toetsenman Mike Scott, de krachtige saxofoonpartijen van Anthony Thistlethwaite en vanaf het tweede album de creatieve inbreng van multi-instrumentalist Karl Wallinger. Het eerste album werd overigens gelanceerd met de door Rupert Hine geproduceerde single "A Girl Called Johnny". In 2002 verscheen er een mooi opgetuigde heruitgave, waarop talloze bonustracks staan plus de volledige uitvoeringen van songs die op de oorspronkelijke LP-versie waren ingekort of zelfs weggelaten. The Waterboys zijn overigens nog steeds actief.
Website: http://www.mikescottwaterboys.com/.

LIVE-TIP
Uriah Heep – Dreams
Van “Wonderworld” (Bronze, 1974 )

“Wonderworld” was het zevende studio-album van de Britse band Uriah Heep, uit 1974. Het bevat soms boogiënde, even vaak epische hardrock met rollende orgels van Ken Hensley tegenover gedreven gitaarlicks van Mick Box en de volle stem van David Byron. Het is de laatste plaat de de band maakte met bassist Gary Thain, die overleed na een overdosis. Hij zou worden opgevolgd door niemand minder dan John Wetton. Dinsdag 10 december speelt Uriah Heep in de Melkweg in Amsterdam en een dag later in de Bosuil in Weert.
Website: http://www.uriah-heep.com/.

LIVETIP
Keats – Give It Up
Van "Keats" (EMI Records, 1984 / Renaissance Records, 1996)

Bij leven en welzijn zal volgend jaar op 2 oktober de dan 69-jarige Colin Blunstone optreden in de Metropool in Hengelo en twee dagen later in Cultuurpodium Boerderij in Zoetermeer. De Britse zanger heeft in zijn carrière met zijn licht-hese stem het geluid van groepen als Argent, The Zombies en The Alan Parsons Project mede bepaald. Met leden van die laatste formatie richtte hij in 1984 samen met de uit Camel gestapte Peter Bardens het gelegenheidsproject Keats op. Het door Alan Parsons geproduceerde titelloze debuut bevatte muziek die ergens tussen progressieve pop in de stijl van Pilot en melodieuze A.O.R. in lag. Zij die hoopten op een mix tussen Camel en TAPP kwamen derhalve bedrogen uit, maar in de loop der tijd is het album wel degelijk tot een mooi tijdsbeeld uitgegroeid. In 1996 bracht Renaissance Records een heruitgave uit, waarop één bonustrack plus een 26 minuten lang interview met producer Parsons en gitarist Ian Bairnson.
Website: http://www.colinblunstone.co.uk/.

ALBUM VAN DE MAAND DECEMBER
Opium Cartel, The - Silence Instead
Van "Ardor" (Termo Records, 2013)

In 2009 verscheen het eerste album "Night Blooms" van The Opium Cartel. In dit project wilde gitarist/componist Jacob Holm-Lupo (van White Willow) zijn meer songmatige popkant naar voren laten komen. We hoorden sporen van de vroege progfolk van White Willow, maar ook meer elektronica en artpop in de muziek, vermengd met symfonische passages. Nu is er een opvolger onder de titel "Ardor" en de muziek heeft een duidelijke ontwikkeling doorgemaakt. De progfolk is nagenoeg weg, symfonische passages zijn er nog steeds, maar het is met name de elektronica en artpop die de boventoon voert. Qua vocalisten keren Tim Bowness (van No-Man), Stephen James Bennet (van Henry Fool) en Rhys Marsh terug, maar het zijn de stemmen van Venke Knutson en Alexander Stenerud die we het meest horen. Naast Holm-Lupo op het album horen we als instrumentalisten onder andere zijn drummer/klankbeeldhouwer Mattias Olsson, toetsenist Lars Fredrik Froisle (White Willow en Wobbler) en Ketil Vestrum Einarsen (Jaga Jazzist). Het resultaat is een eerbetoon aan de klanken die Holm-Lupo in de jaren 80 op de radio hoorde. Dus we horen veel typische warme jaren 80-synthgeluiden, vertaald naar 2013. Vanavond aandacht voor het introverte "Silence Instead", gezongen door Tim Bowness.
Website: http://theopiumcartel.com/.

BUITENBEENTJE
Walkabouts, The - Last Tears
Van "Trail Of Stars" (Glitterhouse Records, 1999)

In het nummer van The Opium Cartel zat een fluitmelodie die ons sterk deed denken aan de Mellotron-fluit in "Last Tears". Deze song staat op "Trail Of Stars", het in 1999 verschenen negende album van de Amerikaanse rootsrockers The Walkabouts. Chris Eckman, Carla Torgersen en Glenn Slater wisten de robuuste bandsound vanaf dat moment steeds meer te injecteren met symfonische, spacy en proggy elementen. Daartoe werden antieke instrumenten als de genoemde Mellotron, Moogs en ARP-synthesizers ingezet, naast moderne hulpmiddelen als samples en loops. Wie “Trail Of Stars” als geheel beluistert, zal dan ook beamen dat de plaat een welverdiend plekje kreeg in het onlangs verschenen tijdschrift Prog Pages, een speciale editie van iO Pages waarin aandacht werd besteed aan de buitenbeentjes van de progressieve muziek.
Website: http://www.thewalkabouts.com/.

MONUMENT
Änglagård - Ur Vilande
Van: "Viljans Öga" (Änglagård Records, 2012)

18 jaar na het laatste album en 9 jaar na een eerste poging tot een reünie terug te komen verscheen in 2012 “Viljars Öga”. Änglagårds muziek borduurt nog steeds voort op het klankpalet van de grootheden van de progressieve rock en brouwt daar zijn eigenzinnige instrumentale mix van. Mix de heftige passages van Yes, Van Der Graaf Generator en vooral King Crimson met de pastorale klanken van Genesis en Schicke Führs Fröling en je hebt misschien een idee welke kant op gaat. Opvallend is dat met name het aandeel van fluitiste, en nu ook saxofoniste, Anna Holmgren gegroeid is. Ook blijkt dat de composities een nog grotere mate van verfijndheid hebben. Het resultaat is niet altijd even gemakkelijk om gelijk in door te dringen, maar uiteindelijk erg bevredigend. De plaat bevat slechts vier tracks, allen langer dan 12 minuten. "Ur Vilande" is het karakteristieke openingsnummer dat alle klassieke Änglagård-elementen in zich draagt.
Website: http://www.anglagard.net/.

EINDNUMMER
Pallas – March On Atlantis
Van “The Sentinel” (Harvest, 1984 / Centaur Discs, 1992 / InsideOut, 2004)

De Schotse formatie Pallas loopt al dertig jaar mee in de muziekindustrie, zodat de leden onderhand een boek kunnen schrijven over hun ervaringen met platenmaatschappijen. Kort gezegd, op het moment zijn ze klaar met de labels en moet het roer om. Zoals vele bands proberen ze via crowdfunding het budget bij elkaar te vergaren voor het uitbrengen van het album “Wearewhoweare”. Iedere fan kan mee participeren in het album door zich in te schrijven op allerlei manieren die wij kennen van crowdfunding. Je kunt bijvoorbeeld intekenen op handgeschreven teksten, digitale download en special edition, ook kun je als producer optreden of zelfs een nummer met de band opnemen. Niks is te gek, lijkt het wel. Muzikanten moeten steeds creatiever worden om fans aan zich te binden en zodoende geld te vergaren voor het uitbrengen van een CD. Wilt u meer informatie over deze crowdfund-actie: op onze site vindt u een weblink. (bron: Progwereld) Genoeg toekomst, wij grijpen terug naar een klassieker van de band: het album “The Sentinel” uit 1984. Daarvan “March On Atlantis”.
Pallas Crowdfunding link: http://www.indiegogo.com/projects/pallas-wearewhoweare .
Website band: http://www.pallasofficial.com/.

IN HET NIEUWS
Genesis - Man Of Our Times
Van "Duke" (Charisma, 1980 / Virgin, 2007)

Als alles waar is, zou Phil Collins de titel van het nog niet eerder in Xymphonia gedraaide “Man Of Our Times” geheel toekomen. Er zijn namelijk nieuwsberichten verschenen, waarin Collins aangeeft, mede gestimuleerd door zijn kinderen, om zijn werk weer op te pakken. En met dat werk zou mogelijk ook spelen met Genesis bedoeld kunnen zijn.

Hier zijn wat impressies, ook te vinden op http://www.genesis-news.com/ : Genesis forums, including the Italian based genesis-news.com have been awash with excited chatter since drummer/singer Phil Collins made some recent comments to press at a premiere of the musical Tarzan in Stuttgart, Germany. In comments widely reported in the German newspaper Bild, and also Hamburger Abendblatt, Collins not only revealed he is considering a return to working as a musician but also mentioned that he would even consider working as a member of Genesis again! Collins was widely reported to have retired from the music business following health problems that prevented him from drumming back in 2011, although he was forced in the wake of much online and media speculation to announce on his own website that he was not retiring, but taking time out to focus on family life. Now it appears that same family have inspired in him the desire to create music again. Back in August of this year, his eldest son Simon, singer and drummer with Prog Award winners Sound Of Conactannounced of his dad: “He’s great. He’s doing really well. He’s starting to write again actually and spending more time with family, myself included. I think he’s just enjoying taking a much needed, much deserved break from the insanity of going on tour for years on end. As much as that is his deepest passion as it is mine, it’s important to sit back sometimes and actually enjoy what you’ve achieved and spend some time with family. So that is what’s happening in our camp.” Speaking earlier this week Phil announced that his younger sons Nicholas and Matthew’s desire to see their father working again had fired his recent interest, stating he wouldn’t have been interested if his manager had suggested the fact but he is more motivated by his sons’ interest. Bild went even further, quoting Collins as saying: ”I’m thinking about doing some shows again, even with Genesis. Everything is possible. We could tour in Australia and South America. We haven’t been there yet.” The full Bild article in German can be seen here, while the Hamburger Abendblatt story, also in German, can be seen here. There has been no word from the Genesis camp on any potential future activity as yet. Genesis celebrate the 40th Anniversary of their “Lamb Lies Down On Broadway” album in November 2014.
Website: http://www.genesis-music.com/.

NIEUW
Pandora - Sempre Con Me
Van "Alibi Filosofico" (AMS Records, 2013)

"Alibi Filosofico" moet wel een van de meest ongrijpbare Italoprogplaten zijn die er dit jaar verschenen. Pandora heeft bepaald niet de gemakkelijkste weg gekozen bij het maken van een opvolger voor het vaak geprezen "Sempre E Ovunque Oltre Il Sogno". Het album heeft bijvoorbeeld vaak een duistere, gothic rock-achtige klank en laat tussen de nummers raadselachtige geluidseffecten en soundscapes horen. Ook voor wilde aan freejazz rakende exercities (met hulp van ex-Van Der Graaf Generator-saxofonist David Jackson) en uptempo metal-passages draait men de hand niet om. Naast Jackson is ook Arjen Lucassen te gast, met kleine bijdragen op gitaar en Mini-Moog. In de kern hoor je ook wel degelijk typische Italoprog, met theatrale vocalen en een seventies-geworteld gebruik van Hammond-orgel en Mellotron-inkleuringen. Maar da's slechts het uitgangspunt, want in bijv. "Sempre Con Me" horen we ook o.a. breekbare harptokkels en even verderop aan progmetal refererende passages.
Website: http://www.pandoramusic.eu/.

NIEUW
Leirvik, Silje - Leah's Song
- Snø
Afkomstig van "Endless Serenade" (Autumnsongs / Burning Shed, 2013)

De Noorse Silje Leirvik werkt samen met producer Rhys Marsh, aan wiens eigen albums we al vaak aandacht hebben geschonken. Silje Leirvik behoort daarmee tot een constellatie van Scandinavische artiesten die allemaal op een of andere manier met elkaar verbonden zijn: White Willow, The Opium Cartel, Rhys Marsh And The Autumn Ghost, Gosta Berlings Saga, Wobbler, Necromonkey, Änglagård. Haar eerste plaat verscheen vorig jaar en was een stemmig singer-songwriteralbum, gedomineerd door piano, strijkers en soms wat kleine gitaaruitbarstingen. Als geheel doet het ons daarom ook wel wat denken aan Daisy Chapman, een feit dat in de hand gewerkt wordt door de klank van Leirviks stem, denken we. Op album nummer twee kiezen Leirvik en Marsh voor een duidelijk andere invulling qua klank van Leirviks songs. Die zijn op zich niet zo gek veel veranderd qua stijl ten opzichte van het debuut, maar het is die inkleuring die het anders maakt: elektrische piano, hier en daar pedal steelguitar, orgel, drums, wat flarden Mellotron en synthesizers en vernuftig gebruik van tape delay. Het resultaat is een plaat die aanvoelt als een hele warme douche na een lange koude dag.
Website: http://siljeleirvik.com/.

NIEUW
Knells, The - Fray
Van "The Knells" (New Amsterdam Records, 2013)

Het ensemble The Knells zegt van zichzelf dat het 'post rock, neo-psychedelic chamber prog' maakt. De muziek van The Knells past dan ook perfect in het straatje van het New Yorkse (!) label New Amsterdam. Het label grossiert in vormen van wat je wellicht het beste 'totaalmuziek' kunt noemen: de term die in de jaren negentig al gebruikt werd om de toenmalige muziek van Isildurs Bane te duiden. Delen modern-klassiek, moderne jazz en 'avant-rock' ontmoeten elkaar ook bij The Knells. Af en toe zijn er stilistische parallellen met de muziek van labelgenoot William Brittelle. Groot verschil zit 'm in de vocalen: bij The Knells horen we meerstemmige klassieke dameszang, zoals wel eens te horen is bij Philip Glass of Louis Andriessen. 'Acquired taste' misschien, intrigerend op z'n minst. En de begeleiding is hier niet synthetisch, maar komt van een strijkkwartet of -kwintet, maar ook van o.a. een gitarist, die prachtige jazzakkoorden speelt.
Website: http://theknells.com/.

HERUITGAVE
Bowness, Tim / Peter Chilvers - Criminal Caught In The Crime
Van "California, Norfolk" (Burning Shed, 2002/2013)

Het uit Samuel Smiles afkomstige duo Tim Bowness en Peter Chilvers besloot in 2001 aan een nieuw project te gaan werken. Dit viel min of meer samen met het mede door hen opgerichte label Burning Shed. Op "California, Norfolk", dat een jaar later zou verschijnen, combineert het tweetal singer-songwritermateriaal met elektronische pop in de stijl van The Blue Nile, Laurie Anderson en Brian Eno, terwijl ook de loop-techniek van John Martyn, het werk van Peter Gabriel en de minimalisten Steve Reich en Arvo Pärt in de muziek verankerd was. Een soort Nick Drake geproduceerd door Brian Eno derhalve. De in een oplage van 1000 stuks geproduceerde plaat, die lange tijd niet meer verkrijgbaar was, is nu in een luxe editie opnieuw uitgebracht. Het originele, geremasterde album gaat vergezeld van een tweede schijf met outtakes, alternatieve mixen, nooit uitgebracht materiaal en live-opnames. Het gekozen nummer, “Criminal Caught In The Crime”, dook in 2011 op op de CD van Slow Electric, maar wordt hier gepresenteerd in haar oorspronkelijke setting. De compositie was ooit bedoeld voor een tweede duo-plaat.
Websites: http://www.hotsdesign.co.uk/timbowness/
en http://www.peterchilvers.com/.

AKTUEEL
Iluvatar – Sojourns
Van “A Story Two Days Wide...” (Kinesis, 1999)

Het label 10T Records deelt met gepaste trots mee dat de Amerikaanse progformatie Iluvatar een contract heeft getekend voor het uitbrengen van het album "From The Silence". Maar er is nog meer goed nieuws, want de CD’s "Iluvatar", "Children", "Sideshow" en "A Story Two Days Wide..." worden allemaal geremasterd door producer Jeff Hodges. Het wordt dus sparen de komende tijd om al dit moois toe te voegen aan je muziekcollectie. Iluvatar werd in 1992 opgericht en een jaar later werd het debuut “Iluvatar’’aan het publiek gepresenteerd. Na de laatste CD “A Story Two Days Wide’’ uit 1999 wordt het akelig stil. Er worden nog wel enkele optredens gegevens, maar na Nearfest 2000 leek het boek gesloten. Maar de band die zijn naam ontleende aan de koning uit Tolkiens "In De Ban Van De Ring", herrijst dit jaar in volle glorie om volgend jaar een zegetocht door het wereldse progrijk te gaan maken met het uitbrengen van het album “From The Silence’’. (Progwereld)
Website: http://iluvatarband.com/.

LIVE-TIP
Kayak – Journey Through Time
van “Phantom Of The Night” (Mercury, 1978)

Kayak bestaat 40 jaar! De jubileumtour ‘Journey Through Time’, die vorig jaar reeds van start ging, wordt in 2013 voortgezet met een grotendeels nieuwe show. Opnieuw zal er materiaal van alle ooit verschenen albums worden gespeeld. Vanzelfsprekend passeren de grote hits (“Ruthless Queen”, “Starlight Dancer”, “Chance For A Lifetime”) en andere publiekslievelingen (“Merlin”, “Before The Angels Fell”) de revue. Daarnaast zullen minder bekende, zelden of nooit eerder gespeelde nummers aan bod komen. De grote roerganger van Kayak is nog steeds oprichter/toetsenist Ton Scherpenzeel. De band kent verder de luxe van maar liefst drie leadvocalisten, te weten Cindy Oudshoorn, Edward Reekers en Rob Vunderink (tevens gitarist). Joost Vergoossen, die onlangs door de lezers van het vakblak ‘Gitarist’ werd verkozen tot de beste gitarist van de Benelux, neemt op zijn instrument de meeste solo’s voor zijn rekening. De ritmesectie van Kayak bestaat uit bassist Jan van Olffen en drummer Hans Eijkenaar. Laatstgenoemde geldt als de meest gevraagde slagwerker van ons land. Kayak is op 7 december in de Hengelose Metropool te aanschouwen. Wij kiezen vanavond voor het nummer waar de tournee z'n naam vandaan heeft. Zal het gespeeld worden zaterdag??
Website: http://www.kayakonline.nl/.

IN HET NIEUWS / LIVE-TIP
Iona - Let Your Glory Fall
Afkomstig van "Another Realm" (Open Sky, 2011)

Deze week werd bekend dat de Brits/Ierse band Iona op 19 januari a.s. in De Troubadour in Hardenberg zal spelen, dit ter promotie van het binnenkort te verschijnen live-album “Edge Of The World”, dat tijdens de tournee voor het laatste studio-album “Another Realm” is opgenomen.
Website: http://www.iona.uk.com/.

ALBUM VAN DE MAAND DECEMBER
Opium Cartel, The – Mariner, Come In
Van “Ardor” (Termo Records, 2013)

De koude wintermaanden verdienen een toepasselijke plaat. Deze maand waren er verschillende gegadigden voor de titel Album Van De Maand; Xymphonia zou Xymphonia niet zijn als we toch voor de minder voor de hand liggende optie gaan. Dus wederom geen volbloed symfonische rock plaat, wel eentje die zeker wel progressief is. In 2009 verscheen het eerste album "Night Blooms" van The Opium Cartel. In dit project wilde gitarist/componist Jacob Holm-Lupo (van White Willow) zijn meer songmatige popkant naar voren laten komen. We hoorden sporen van de vroege progfolk van White Willow, maar ook meer elektronica en artpop in de muziek, vermengd met symfonische passages. Vier jaar later is er nu een opvolger onder de titel "Ardor" en de muziek heeft een duidelijke ontwikkeling doorgemaakt. De progfolk is nagenoeg weg, symfonische passages zijn er nog steeds maar het is met name de elektronica en artpop die nu de boventoon voert. Qua vocalisten keren Tim Bowness (van No-Man), Stephen James Bennet (van Henry Fool) en Rhys Marsh terug, maar het zijn de stemmen van Venke Knutson en Alexander Stenerud die we het meest horen. Beide zijn hier in Nederland niet bekend, maar hebben in Noorwegen al een reeks top 10-hits op hun naam staan. De overige muzikanten, die we naast Holm-Lupo op het album horen, zijn voor vaste Xymphonia-luisteraars bekende namen als drummer/klankbeeldhouwer Mattias Olsson, toetsenist Lars Fredrik Froisle (White Willow en Wobbler) en Ketil Vestrum Einarsen (Jaga Jazzist). Het resultaat is een album dat Holm-Lupo's eerbetoon is aan de klanken die hij in de jaren 80 op de radio hoorde. Dus we horen veel typische warme jaren 80-synthgeluiden, vertaald naar 2013. De plaat sluit af met een heuse epic, waar we de White Willow trekjes zeker kunnen waarnemen.
Website: http://theopiumcartel.com/.

IM FZ - 20 JAAR
Zappa, Frank - A Watermelon In Easter Hay
Van "Joe's Garage - Acts I, II & III" (Zappa Records, 1979)

Woensdag aanstaande is het alweer 20 jaar geleden dat de Amerikaanse componist/gitarist Frank Zappa overleed aan de gevolgen van prostaatkanker, nét geen 53 jaar oud. Toen uw dienstdoende presentator dit nieuws indertijd vernam, greep hij naar de dubbelaar "Joe's Garage" uit 1979 om de weemoedige gitaarsolo "A Watermelon In Easter Hay" op te zetten. En hij was vast niet de enige. Het is niet alleen een briljant gespeelde fraaie melodie, het is tevens een van de weinige stukken uit 's mans oeuvre die diep doorvoeld en melancholiek aandoen. Daarmee willen we niets te kort doen aan Zappa's kwaliteiten, maar hij uitte zich nu eenmaal zelden op deze wijze. Ingenieus, eclectisch, technisch volmaakt, gelaagd, humoristisch, ironisch, uitdagend - allemaal termen die je op Zappa's output kunt loslaten. In het geval van "A Watermelon In Easter Hay" nu ook eens kippenvelverwekkend emotioneel. Een passend stuk op deze dag.
Website: http://www.zappa.com.

Neo-Prog
Pendragon - The Pleasure Of Hope
Van “The Jewel” (Toff Records 1985 / Inside Out 2005)

Het is alweer een tijd geleden dat er iets van het album “The Jewel” van Pendragon is gedraaid in Xymphonia. Bands als IQ en Marillion komen wel vaker voorbij met oud werk, daarom is het hoog tijd voor hernieuwde aandacht voor het debuut van deze Britse band rond Nick Barrett. Het kan zijn dat ons de band de laatste jaren minder aanspreekt door de verschuiving naar een harder geluid, wat Pendragon ons inziens toch minder past. Gelukkig hebben we de oudjes nog…
Website: http://www.pendragon.mu/.

HERUITGAVE – BJH IN DE JAREN 80 - Deel 1
Barclay James Harvest - Echoes And Shadows
Afkomstig van "Turn Of The Tide" (Polydor, 1981 / Esoteric Recordings, 2013)

Over Barclay James Harvest wordt eigenlijk vrijwel overal geschreven dat de band in de jaren '80 muzikaal niet meer echt interessant was en er alleen nog maar commerciële pulp werd uitgebracht. En dus word je als potentiële koper voorzichtig. Maar het is soms toch beter om gewoon je eigen mening te vormen. “Turn Of The Tide” is inderdaad heel andere koek dan nagenoeg alle Barclay James Harvest-platen die eraan vooraf gingen. Er is niet veel rock meer te vinden - “Highway Of Fools” is de enige echte rocksong op het album - het is licht symfonische pop wat we te horen krijgen, maar dan wel van het sfeervolle Alan Parsons Project-soort. De toetsen domineren met een typisch jaren '80-geluid, maar in de meest recente heruitgave op Esoteric Recordings klinkt deze plaat toch wel aangenaam warm. Het is dan ook niet zo vreemd dat vanaf deze periode de band heel erg groot werd in de Duitstalige landen. Deels was dat natuurlijk een kwestie van geluk, maar er zit iets aangenaam vertrouwds in de sound dat toch ook bij de tijd was.
Website: http://www.barclayjamesharvest.com/.

AOR
Mecca - Ten Lifetimes
Van “Undeniable” (Frontiers, 2011)

“Undeniable” is het tweede album van de band Mecca, dat liefst 9 jaar na het titelloze debuutalbum verscheen. Maar dat wil niet zeggen dat de getalenteerde zanger en songwriter Joe Vana in de tussentijd niet bezig is geweest, want hij heeft “Undeniable” zorgvuldig voorbereid. Het album bevat onmiskenbaare pure AOR in jarentachtigstijl, melodieuze rock met een vleugje typische Westcoast-sound en echo's van Toto en Survivor. De goede songs, de prima muzikanten en de gave productie maken dit een AOR-juweeltje. Terwijl de slimme liedjes en veelzijdige vocale arrangementen van Vana centraal staan, is misschien het meest opvallende het gitaarwerk door Vana's zoon Joey. (bron: Craig Hartranft)
Website: http://www.frontiers.it/news/10506/.