- Tweeten
-
Sunday 31 October 2021 Show No. 1477
-
Sunday 24 October 2021 Show No. 1476
-
Sunday 17 October 2021 Show No. 1475
-
Sunday 10 October 2021 Show No. 1474
-
Sunday 03 October 2021 Show No. 1473
NIEUW / LIVE-TIP
Dream Theater – Transcending Time
– Invisible Monster
Van “A View From The Top Of The World” (InsideOut / Sony Music, 2021)
In augustus kondigden we het al aan: het 15de studio-album van Dream Theater. Dit “A View From The Top Of The World” is nu verschenen en we vermoeden dat dit veel liefhebbers van de meer proggy kant van de Amerikaanse band zal aanspreken. Er is wat dat betreft een overeenkomst met het recente derde album van Dream Theater-zijproject Liquid Tension Experiment: laat u vooral niet op het verkeerde been zetten door de knoertharde openingsminuten. Ook mensen die moe werden van minutenlang op technische hoogstaandheid gefocuste supersnelle notenreeksen zullen slechts zelden met hun ogen gaan rollen bij beluistering van deze een dik uur durende schijf - ook al had vooral drummer Mike Mangini wel wat meer rust in zijn spel kunnen leggen om de effectiviteit te verhogen. Er zijn veel welluidende melodieën te horen; niet alleen in de (door James Labrie opvallend sterk uitgevoerde) zanglijnen, maar ook in de soms lyrische solo's van vooral gitarist John Petrucci. Het album sluit af met een afwisselende 'epic' van 20 minuten met ruimte voor ingetogen passages. Niet onbesproken mag blijven de waarlijk schitterende hoes van Hugh Syme, sinds “Octavarium” (2005) de vaste hoesontwerper voor Dream Theater en daarnaast ontwerper van, onder veel meer, vrijwel alle Rush-hoezen. “A View From The Top Of The World” is ook leverbaar in een editie met instrumentale albumversie en 5.1-mix op Blu-ray, LP-versie en superdeluxe box met daarin alle genoemde media. Op 13 mei 2022 staat de groep in AFAS Live in Amsterdam. Wij kiezen voor “Transcending Time”, dat een zangmelodie heeft, die zo uit een AOR-kraker lijkt weggelopen: een nummer dat goed had gepast op “Falling To Infinity” (1997). Samen met “Invisible Monster” zijn het ook de nummers met een paar van de fraaiste gitaarlijnen van John Petrucci, die tevens het album produceerde.
Websites:
https://dreamtheater.net/
https://www.facebook.com/dreamtheater .
HERUITGAVE
Flying Norwegians - New Day
- You'll Come Around
Van "New Day" (Sonet, 1974 / Apollon Records, 2021)
Countryrock komt niet echt vaak aan bod binnen Xymphonia, maar deze muziekstroming was eind jaren 60 en in de jaren 70 ongelooflijk populair. Bands als The Byrds, Buffalo Springfield, The Flying Burrito Brothers en de Eagles waren en zijn nog steeds zeer geliefd - niet alleen in de VS, maar ook ver daar buiten. Zo ook in Europa, waar een stel jonge Noorse muzikanten zich ook op die muziekstijl stortten, onder een naam die meteen duidelijk maakt waar ze het vandaan haalden: Flying Norwegians. Hun harde werken resulteerde in een aantal albums, waarbij met name de eerste twee toch wel tot kleine ondergewaarde pareltjes binnen het genre kunnen worden gerekend. Als eerste vallen de sterke vocale harmonieën van toetsenist Jarle Zimmermann en de beide gitaristen Cato Sanden en Rune Walle op. Die laatste twee nemen ook het grootste deel van de leadzang op zich. Maar ook het gitaarwerk is bij vlagen om door een ringetje te halen. De titelsong van het debuut “New Day” uit 1974 doet je beseffen dat countryrock ook wel degelijk een invloed is geweest op progressieve rockbands. Denk bijvoorbeeld aan Pink Floyd (zo rond het deze week precies 50 jaar oude “Meddle”) en ook zeker Barclay James Harvest. Flying Norwegians hadden met “New Day” met name in thuisland Noorwegen veel succes in de jaren 70, maar met de heruitgaven van de eerste twee albums door Apollon Records zullen hopelijk nu ook liefhebbers in andere landen vallen voor de gloedvolle klanken van deze band.
Websites:
https://www.facebook.com/flyingnorwegians/
https://flyingnorwegians.bandcamp.com/ .
HERUITGAVE
Be Bop Deluxe - Modern Music Suite
Van "Live! In The Aire Age" (Harvest/EMI, 1977 / Esoteric Recordings, 2021)
Het tijdens de "Modern Music"-tour opgenomen, uit diverse shows samengesteld "Live! In The Air Age" van Be Bop Deluxe wordt zeer gewaardeerd onder de fans van de Engelse artrockband. De oorspronkelijke uitgave bestond uit een LP met zeven stukken, waaraan in verschillende edities een 7” of 12” met drie songs was toegevoegd. Op de eerste CD-versie waren die drie nummers eenvoudigweg achteraan geplaatst, maar op de onlangs uitgebrachte remaster zijn ze in de volgorde zoals gebracht op het podium gepositioneerd. Voor deze remaster heeft Esoteric Recordings de hand weten te leggen op nagenoeg alle opnames die tijdens genoemde tour zijn vastgelegd. Deze multitrackbanden werden door de befaamde technicus/producer Stephen W. Tayler geremixt en vervolgens verdeeld over maar liefst veertien CD’s. Tevens is er een DVD bijgevoegd met de concertfilm "The Star Rider In Concert". Tenslotte bevat de mega boxset een rijk geïllustreerd boek, ansichtkaarten en een poster. Voor wie alleen de remaster van het oorspronkelijke album en slechts een van die volledige concerten wil aanschaffen is er tevens een 3CD-set. Deze bevat naast het genoemde gerestaureerde album een drie songs tellende sessie van de beroemde BBC Radio One John Peel Show en de over twee schijven verdeelde complete weergave van het concert van 26 maart 1977 in de Londense Hammersmith Odeon. De uitstekend klinkende show laat een band in topvorm horen, waarbij het avontuurlijke ritmetandem de ideale basis creëert voor het veelzijdige toetsenwerk van Simon Clark en Bill Nelsons uitgekiende zangpartijen en snarentovenarij. Van dit concert hebben we de zesdelige "Modern Music Suite" uitgekozen, omdat die alle aspecten van de band in ruim elf minuten toont.
Websites:
https://www.facebook.com/BeBopDeluxe/
https://www.cherryred.co.uk/
https://www.facebook.com/BillNelsonMusic .
NIEUW
Mostly Autumn - Graveyard Star
Van het album “Graveyard Star” (eigen beheer, 2021)
“Tweeënhalf jaar na het verschijnen van het prachtige monument “White Rainbow” uit 2019 komt de Britse progband Mostly Autumn met een evenzo indrukwekkende opvolger. Het album heet “Graveyard Star” en is 18 maanden in de maak geweest. Dit uiteraard vanwege de pandemie die de wereld in z’n greep had en dat in zekere mate nog doet. Diezelfde pandemie is de grote inspiratiebron voor het thema van de plaat. “Graveyard Star” gaat over de gevoelens die deze periode bij de meesten heeft opgeroepen, gevoelens van angst, onzekerheid, de behoefte aan contact en vrijheid, het gebrek aan toekomstperspectief en de kijk op hoe alles langzaam weer normaal wordt. Het bijzondere van dit thema is dat het zo enorm herkenbaar is en daardoor een grote mate van invoelbaarheid heeft. Mostly Autumn heeft niet ver hoeven zoeken om al deze emoties te toppen. Op zich doet de band niet zoveel anders dan anders (zelfs de bezetting is ongewijzigd), toch komt het allemaal tien keer harder binnen dan ooit.” (Dick van der Heijde, Progwereld)
Wij kozen voor het ruim twaalf minuten durende titelnummer “Graveyard Star”, waarbij je misschien wel het meest herkenbare en complete nummer van Mostly Autumn te horen krijgt. Het begint met een synthesizer-intro waarna de vocalen van het echtpaar Josh de regie overnemen. Hierna volgt splijtende gitaarwerk van Bryan Josh in combinatie met een muur van keyboards om vervolgens weer terug te keren naar een ingetogen gedeelte, waarin de spanning langzaam wordt opgevoerd, toewerkend naar een hoogtepunt met de kenmerkende heldere stem van Olivia Sparnenn-Josh als middelpunt.
Websites:
https://www.mostly-autumn.com/
https://www.facebook.com/profile.php?id=100044538073149 .
LIVE-TIP / IN HET NIEUWS
Leap Day – God Of Wars
Van "From The Days Of Deucalion - Chapter 2" (Oskar, 2015)
Leap Day (de Engelse term voor schrikkeldag) is een Nederlandse progressieve rockband, opgericht op 29 februari 2008 op initiatief van Koen Roozen, tevens de drummer van Flamborough Head. Van de Friese band verschenen 4 studio albums, een live album en een compilatiealbum. Er verschijnt in november een nieuw album met de titel ''Tree House”, dat waarschijnlijk op het zelf georganiseerde festival Northern Prog voor het eerst verkrijgbaar zijn. Het Northern Prog Festival vindt, met een evidente onderbreking in 2020, jaarlijks plaats in de Uthof in Siegerswoude. De 8ste editie is op aanstaande zaterdag, 6 november. De Uthof zal vanaf half drie geopend zijn. Optredende bands: Mangrove, Hackberry, Perfect Storm en natuurlijk de organiserende band Leap Day. Alvorens we het nieuwe Leap Day-album in handen hebben, gaan we nog even terug naar 2015, met “God Of Wars” van het album "From The Days Of Deucalion - Chapter 2". Dit is het tweede deel van een concepttweeluik, gebaseerd op het boek "Worlds In Collision" van Immanuel Veilokovsky. Hij schetst in dat boek catastrofistische theorieën, die er op neer komen dat bepaalde tijdperken in de geschiedenis van de aarde abrupt worden afgesloten door rampen van kosmische aard.
Websites:
http://www.leapday.nl/
http://northernprog.nl/
https://www.facebook.com/leapdayprogrock
https://www.facebook.com/NorthernProgFest .
ALBUM VAN DE MAAND
The Sun Or The Moon – Quicksand (Radio Edit)
Van “Cosmic” (Tonzonen Records, 2021)
Dat Xymphonia een brede muzikale programmering heeft, wordt bevestigd door middel van ons Album van de Maand oktober: “Cosmic” van The Sun Or The Moon. Alternative rock, Krautrock, Pink Floyd-invloeden, psychedelische spacerock: het zijn stijlen die allemaal voorbijkomen op dit debuutalbum van de Frankfurtse band. Het in 2019 opgerichte kwartet (een vrouw en drie mannen) werd geïnspireerd door muziek van Can, Kraftwerk, vroege Pink Floyd en Radiohead. Zoals je mag verwachten bouwen de lange composities op “Cosmic” langzaam op zonder ooit echt naar een climax te gaan, getuige het lome drum- en basspel. Daaroverheen worden de synth- en gitaarpartijen gelegd, hier en daar aangevuld met spacy vocalen. De muziek heeft zo ongeveer de sfeer van het heel vroege Porcupine Tree (denk aan bijvoorbeeld “Voyage 34”), maar dan zonder de gitaarerupties. Opvallend is de keuze voor een vertolking van Pink Floyds “Julia Dream” als centrale albumtrack. Het nummer duurt vier keer zo lang als het origineel geschreven door Roger Waters. Samenvattend is “Cosmic” een ruimtereis van 70 minuten zweven in genoemde muzikale elementen en daarmee een lekker plaatje voor de late avond. Aan het slot van deze maand gaan we luisteren naar "Quicksand", niet de ruim 18 durende albumversie maar de 'Radio Edit' die op YouTube terug te vinden is.
Websites:
https://thesunorthemoon.com/
https://thesunorthemoon.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/thesunorthemoonband.
NIEUW / LIVE-TIP
Efterklang – Alien Arms
Van “Windflowers” (City Slang, 2021)
Efterklang is al jaren een regelmatig terugkerende naam in Xymphonia. Deze Denen zoeken steeds weer nieuwe wegen, al meanderend tussen progressieve pop, postrock en crossovers met modern-klassiek. Ook voor het zevende reguliere album gaat dat weer op. De ene keer spelend met elektronica, waarbij er soms ook geprogrammeerde ritmiek om de hoek komt kijken, dan weer meer focussend op akoestisch instrumentarium als piano of cello. Juist de fusie van beide richtingen is een specialiteit van het gezelschap. Meteen in opener “Alien Arms” komen die elementen al samen.
In maart 2022 is Efterklang drie keer in de buurt in bijzondere locaties: 6 maart in de Paterskerk (Domus Dela) in Eindhoven, 8 maart in het Zonnehuis in Amsterdam en 9 maart in de Kulturkirche in Keulen.
Websites:
https://efterklang.net/
https://www.facebook.com/efterklang .
HERUITGAVE
Solkyri - Strangers
Van "No House" (eigen beheer, 2011 / Bird's Robe Records, 2021)
Het tegenwoordig als kwartet door het leven gaande Solkyri uit Australië debuteerde tien jaar geleden als trio met de 36 minuten durende, in eigen beheer uitgebrachte EP "No House". Ter gelegenheid van het decenniumfeest heeft Bird's Robe Records de schijf nu opnieuw op CD uitgebracht, waarbij tevens voor het eerst een LP-versie het daglicht ziet. Met het noemen van het label verklappen we al waar we Solkyri moeten plaatsen: in de down under razend populaire postrockscene. Toch weten Adam Mostek, Andrew Pearsall en Nicholas Hall hun muziek een eigen sound te geven. Dat doen ze door in de meeste van de zes tracks gastmusici uit te nodigen op fluit, trompet, cello en tuba. Vooral Rachel Waisel weet op haar dwarsfluit indruk te maken in "Strangers", met ruim tien minuten het langste nummer van de mini-CD. De eerste helft zou zelfs fans van Anthony Phillips kunnen aanspreken, zo subtiel en vriendelijk wordt hier gemusiceerd. Pas in het tweede deel wordt duidelijk waarom het beroemde Japanse MONO de band begin vorig jaar vroeg om als openingsact op te treden: de melodieuze wall of sound sluit perfect aan bij het geluid van deze voortrekkers van het genre. Na "No House" publiceerde Solkyri nog drie volwaardige studioalbums. Op de tweede, "Sad Boys Club" uit 2015, is Ryan Fitz-Henry voor het eerst van de partij, terwijl de laatste, "Mount Pleasant", vorig jaar uitgebracht werd. Van het mini-debuut hebben we het genoemde "Strangers" geselecteerd.
Websites:
https://solkyri.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/solkyri .
HERUITGAVE
Mandoki Soulmates – Return To Budapest
Van “Utopia For Realists: Hungarian Pictures” (Red Rock Production, 2019 / extended edition: InsideOut / Sony Music, 2021)
De Hongaars-Duitse Leslie Mandoki was al eerder te horen in ons programma. Rond de eeuwwisseling gaf hij concerten en bracht hij muziek uit onder de projectnaam Man Doki (met spatie). Hij is zelf drummer/percussionist, maar tevens studio-eigenaar en producer, waardoor hij een hoop contacten opdeed in diverse muzikale scenes. Wij draaiden destijds muziek van zijn album “Soulmates” uit 2001, waaraan een indrukwekkend gezelschap zangers en muzikanten meewerkten, uit zowel (progressieve) rock- als jazz(rock)wereld. Later trok hij die albumtitel bij de projectnaam en verviel de spatie: Mandoki Soulmates. Op zijn eigen label verscheen in 2019 een dubbelaar met twee lange suites, waaronder “Hungarian Pictures”, waarvoor muzikale thema's bij Bela Bartók zijn geleend. Nu heeft Mandoki een deal met InsideOut, waarop nu een uitgebreidere versie van die suite is gebruikt. Daarnaast is er ook een editie met Blu-ray leverbaar, waarop live-opnamen zijn te vinden. Mandoki moet deze suite samengesteld hebben uit opnamen die hij over een flink tijdsbestek heeft verzameld, misschien al wel teruggaand naar de tijd van het genoemde, 20 jaar oude “Soulmates”-album, Onder de 18 medewerkenden vinden we namelijk veel van dezelfde namen als destijds, bijvoorbeeld de 7 jaar geleden overleden bassist/zanger Jack Bruce. Opnamen met de recenter 'doorgebroken' organist Cory Henry zullen nog niet zolang geleden zijn gemaakt. De trackverdeling op dit album is een beetje vreemd, want sommige korte passages hebben hun eigen tracknummer, terwijl het lange “Return To Budapest” duidelijk uit drie stukken bestaat. Sommige passages zijn ingetogen en laten de folk-invloeden waar Bartók zich op baseerde doorschemeren, enkele vocalen delen hebben een duidelijke AOR-achtige songstructuur en bieden een prominente rol aan zangers als Bobby Kimball, Tony Carey (ex-Rainbow) en Chris Thompson. In enkele spetterende solodelen uit zich de jazzrockliefde van Mandoki en krijgen o.a. saxofonisten Bill Evans en John Helliwell, gitaristen Al Di Meola en Mike Stern en genoemde Henry de ruimte over een stuwende ritmesectie waarin naast het drumwerk van Mandoki zelf te genieten is van virtuoze baslicks van o.a. Richard Bona en Steve Bailey. Wij kiezen voor het deel “Welcome To Real Life” uit het genoemde “Return To Budapest”, waarin een flink deel van de genoemde aantreedt.
Websites:
https://mandoki-soulmates.com/
https://www.facebook.com/mandoki.soulmates
https://www.insideoutmusic.com/
PREHISTORIE
Moody Blues, The - The Dream / Have You Heard Part 1 / The Voyage / Have You Heard Part 2
Van "On The Threshold Of A Dream" (Deram, 1969)
The Moody Blues gooide na een start als beat- en rhythm & bluesband in 1965 het roer twee jaar later precies op tijd om met “Days Of Future Passed”. Voor velen is dit misschien nog wel meer de oerknal van de progressieve en symfonische rock dan het debuut van King Crimson uit 1969. “Days Of Future Passed” was een album dat nagenoeg voor het eerst een rockband verbond met een orkest. Op de opvolger “In Search Of The Lost Chord” (1968) stond de Britse groep op eigen benen en was een meer psychedelisch getint werk, maar met het derde album sinds de 'omwenteling', “On The Threshold Of A Dream” uit 1969, liet een weer meer symfonisch geluid horen, onder aanvoering van het kamerbrede Mellotron-spel van zanger/toetsenist Mike Pinder. Hij was dan wel niet de man van de 'hits' (die kwamen toch meer uit de koker van zanger/gitarist Justin Hayward), maar het slot van het album, bestaande uit “The Dream” / “Have You Heard Part 1” / “The Voyage” / “Have You Heard Part 2”, behoort tot een van de absolute hoogtepunten in het repertoire van The Moody Blues.
Websites:
http://www.moodybluestoday.com/
https://www.facebook.com/MoodyBlues .
VOORPROEFJE
Big Big Train – Made From Sunshine
Van “Welcome To The Planet” (English Electric Recordings, 28 januari 2022)
“Made From Sunshine” is de laatste in een reeks gloednieuwe nummers die worden gestreamd door Big Big Train. De Britse band bracht eerder dit jaar “Common Ground” uit en komt verrassend genoeg in de aanloop naar een in 2022 te ondernemen Britse tournee in januari al met een opvolger, tegiteld “Welcome To The Planet”. “Made From Sunshine” zal daar het openingsnummer van zijn en ook de eerder vrijgegeven songs “The Connection Plan” en “Lanterna” staan op de al vrijgegeven tracklist. Spawnton geeft aan dat de combinatie van thuiszitten tijdens de pandemie en het feit dat er niet zo lang geleden vers bloed is ingebracht in de bezetting het creëren van nieuwe muziek een boost heeft gegeven. De aanstaande tour zal de meest uitgebreide van Big Big Train zijn tot nu toe en zal in het VK met o.a. een show in het prestigieuze London Palladium. Greg Spawton (bas), David Longdon (leadzang, fluit), Nick D'Virgilio (drums, zang) en Rikard Sjöblom (gitaar, keyboards, zang) worden vergezeld door nieuwe bandleden Carly Bryant (keyboards, gitaar, zang), Dave Foster (gitaar), Clare Lindley (viool, zang) en natuurlijk het bekende vijfkoppige brass-ensemble.
Websites:
https://www.bigbigtrain.com/
https://www.facebook.com/bigbigtrain
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/SCJbOlUNQVs.
NIEUW
Burnt Belief - Rosso Portofino
- The Evolution Of Disintegration
Van "Mutual Isolation" (Alchemy Records, 2021)
Net als op de voorgaande albums ("Burnt Belief", "Etymology" en "Emergent") namen Jon Durant en Colin Edwin hun aandeel voor hun deze week verschenen Burnt Belief-album "Mutual Isolation" in eigen studio’s op, waarna de partijen tot een geheel werden gemixt. In die zin waren dit al lang voor de pandemie geroutineerde lockdownmuzikanten. Wellicht dat "Mutual Isolation" daarom zo organisch en natuurlijk klinkt. Tussen de afwijkende openings- en slotstukken in wordt op zo’n ontspannen wijze atmosferische jazzrock tentoongespreid dat de indruk gewekt wordt dat je naar een live-concert luistert. Zoals we van hem gewend zijn creëert Durant daarbij gevoelige melodieën uit zijn cloud-, fretloze en andere elektrische gitaren, terwijl hij met behulp van synthesizers en piano’s serene soundscapes schept. Edwin op zijn beurt gebruikt voor het fabriceren van zijn kenmerkende elastische baslijnen dit keer exclusief de contrabas en genereert door middel van programmering subtiele ritmes. Het duo wordt losjes begeleid door trouwe slagwerker Vinny Sabatino, die op zijn beurt enkele keren wordt bijgestaan door percussionist Andi Pupato. Tenslotte worden drie tracks opgefleurd door Aleksei Saks, wiens jubelende trompetpartijen vergelijkingen oproepen met het werk van Jeff Oster en de cultformatie Group 87 met Mark Isham. De zeven stukken worden voorafgegaan door het ambient- en ECM-jazz getinte "Where It All Began", waarbij vooral opvalt hoe de sound van de gemuteerde trompet fraai samenvloeit met de holle gitaarklanken. Het album wordt geheel in stijl afgesloten met het ruim elf minuten durende "Expanse", waarin minimalistische, door Satie geïnspireerde pianopatronen de basis vormen van een vredig kabbelende, enigszins “Tubular Bells”-achtige gitaarsymfonie. Van "Mutual Isolation" hebben we "Rosso Portofino" geselecteerd, een van de stukken waarin de trompet een hoofdrol vervult, gevolgd door "The Evolution Of Disintegration", waarin gitaren het voor het zeggen hebben.
Websites:
https://jondurant.bandcamp.com/album/mutual-isolation
https://nl-nl.facebook.com/BurntBelief/
http://colinedwin.blogspot.com/
http://www.alchemyrecords.com/BurntBelief.html.
NIEUW
Diagonal – Amon
Van “4” (Cobblers Records, 2021)
Afgelopen week verscheen eindelijk het vierde album van het Britse Diagonal op CD, met de simpele titel “4”. Dit is het tweede album na de doorstart in 2019 van deze uit Brighton afkomstige band. Waar de eerst twee albums nog voor het label Rise Above werden gemaakt, doet het sextet nu alles zelf. De invloeden die op voorgaande platen duidelijk te horen waren, zijn er nog steeds: King Crimson, Van Der Graaf Generator maar ook de jazzrock van Return To Forever. Wat daarbij vooral opvalt is het veelvuldig gebruik van blaasinstrumenten. Ook op dit nieuwe album hangt nog steeds de sfeer van de seventies maar zeker met een moderne twist. We horen echo’s van bands als Raw Material, Spring en oude Pink Floyd doorweven in de muziek, maar ook moderne Krautrock en zelfs de meer spacy kant van Miles Davis. “4” is hiermee een heerlijk breed uitwaaierend album dat een kleurrijk palet laat horen. We gaan luisteren naar albumopener “Amon”.
Websites:
https://diagonal.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/diagonalband .
NIEUW
Katatonia – Night Comes Down
– Hypnone (Frank Default Hypnocadence Mix)
Van de dubbelalbum “Mnemosynean” (Peaceville, 2021)
“Mnemosynean” is een compilatie dubbel-CD van Katatonia. Geen 'greatest hits', maar een verzameling non-album tracks, afkomstig van CD-singles, aangevuld met andere rariteiten uit de 30-jarige geschiedenis van deze Zweedse band. Kortom: genieten voor de fan. Het zijn zeker geen afvallertjes. De kwaliteit van de tracks is doorgaans van hoog niveau. En we horen de band regelmatig avontuurlijk bezig. “Wide Awake in Quietus” doet sterk denken aan bijvoorbeeld Pineapple Thief. “Night Comes Down” is een fraaie cover van Judas Priest. “O How I Enjoy the Light” is een heel verrassende cover van Will Oldham, ook bekend als Bonnie Prince Billy. Het bijna 11 minuten durende “Scarlet Heavens” is een waar gothic-hoogtepunt, met raakpunten aan The Sisters Of Mercy en Type O Negative. En zo is er nog veel meer te genieten. In het boekje wordt elk nummer kort toegelicht met een commentaartje. Mooi overzicht van de geschiedenis van Katatonia, juist door de bijzondere track keuze. (Gerrit Tijhof, Muziekbank)
Wij kiezen voor de genoemde Judas Priest-cover “Night Comes Down”. Het origineel is afkomstig van het album “Defenders Of The Faith” uit 1984: het beste heavy metal album allertijden, aldus Katatonia-gitarist en -medeoprichter Anders Nyström. “Hypnone” staat in originele versie op het Katatonia-album “Dead End Kings” uit 2012, maar Frank Default heeft de nodige veranderingen aangebracht in de ritmiek, vandaar de ondertitel “ Frank Default Hypnocadence Mix”.
Websites:
http://www.katatonia.com/
https://www.facebook.com/katatonia .
NIEUW
Wasylyk, Andrew - Through The Rose Window
- The Morning Of Magnolia Light
Van "Balgay Hill: Morning In Magnolia" (Clay Pipe Music, 2021)
De Schot Andrew Wasylyk maakt al enkele jaren muziek in de intieme uithoeken van de progressieve muziekscene. De multi-instrumentalist zou je, zeker door zijn intensieve gebruik van de Mellotron, kunnen vergelijken met Mattias Olsson, maar daar waar Olsson vaak kiest voor de grillige kant, voelt Wasylyk zich het prettigst in de melancholieke hoek. Zo ook op zijn nieuwste schijf "Balgay Hill: Morning In Magnolia", waarop hij alle instrumenten zelf bespeelt, met uitzondering van de trompet en hoorn die Rachel Simpson voor haar rekening neemt. De tien nummers kabbelen heerlijk, licht jazzy voorbij, waarbij lome baspatronen, Mellotron-fluiten, zacht getokkelde gitaarmelodieën en omgevingsgeluiden je het gevoel geven van complete rust. Saai? Misschien, maar het is allemaal wel uiterst goed gedaan. Bovendien steekt de CD in een prachtig, door Clay Pipe Music uitgebracht hoesje. Dit platenlabel besteedt aan het uiterlijk van de producten net zo veel aandacht als aan de muziek, zoals goed te zien op de website. Van dit buitenbeentje draaien we het korte "Through The Rose Window" en ietwat ritmische "The Morning Of Magnolia Light".
Websites:
https://andrewwasylyk.bandcamp.com/album/balgay-hill-morning-in-magnolia
https://wasylyk.co.uk/
https://www.facebook.com/a.wasylyk/
(de site van het platenlabel): http://www.claypipemusic.co.uk/.
NIEUW
PAKT – The Sacred Ladder
Van “PAKT: Percy Jones – Alex Skolnick – Kenny Grohowski – Tim Motzer” (Moonjune Records, 2021)
Onder de vleugels van Moonjune Records werd midden in het coronajaar 2020 een nieuwe improvisatiesupergroep geformeerd, bestaande uit fretlozebasveteraan Percy Jones, gitaristen Alex Skolnick en Tim Motzer en drummer Kenny Grohowski. Jones is vooral bekend van de jazzrockgroep Brand X, waarin ook Grohowski gespeeld heeft. Die laatste drumde daarnaast ook onder meer in ensembles van avantgarde-componist/saxofonist John Zorn. Skolnick maakte ooit de overstap van de thrashmetal van Testament naar pure jazz, om later die stromingen te gaan combineren. Motzer heeft een lange historie in improvisatie-muziek opgebouwd, o.a. in Bandit65. Deze nieuwe band, naar de voorletters van de vier lekker pakkend PAKT genaamd, valt qua opzet wel te vergelijken met de improband die Allan Holdsworth, Tony Levin, Terry Bozzio en Pat Mastelotto een dik decennium geleden vormden. In augustus waren er in de VS weer mogelijkheden om live te spelen, als je als muzikanten maar twee meter afstand van elkaar hield en mondkapjes droeg. Het eerste concert in die vorm was in het Shapeshifter Lab in New York en dat is nu op dubbel-CD verschenen. Omdat de muziek al improviserend tot stand komt, is ieder concert anders en is het daarom de bedoeling dat alle concerten die de groep gegeven heeft en gaat geven online via Moonjune als download beschikbaar komen. Zoals vaak bij improvisatiegroepen beginnen veel stukken met onderling aftasten, waarbij er in de eerste minuten veel meer soundscape-achtige passages opduiken, mede door de elektronica die Motzer veelvuldig aanwendt. Uiteindelijk vindt men elkaar in een gemeenschappelijke 'groove' of energie en wat soms tot tamelijk overweldigende climaxen leidt met heftige gitaarpatronen over zoemende basgeluiden en rommelende drumfiguren.
Websites:
https://pakt-moonjune.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/PAKT.
25 JAAR / LIVE-TIP
Marathon – Casanovas
Van “Norm” (SPV, 1996)
Afgelopen week, op 19 oktober om precies te zijn, was het precies 25 jaar geleden dat het tweede en laatste studio-album van Marathon verscheen. Het was de opvolger van het twee jaar eerder verschenen debuut “The First Run”. Met de komst van drummer Ferry Bult had de groep een wat steviger geluid gekregen. Ook de evidente Saga- en Marillion-invloeden van het debuut waren ingeruild voor een meer op zichzelf staande stijl. Er zou alleen nog een live-album volgen in 1998. De band splitste zich op in een deel dat zich wilde richten op toegankelijke melodieuze rocksongs (gitarist Ronald en zanger Eric ten Bos en drummer Bult) en dat de symfonische rock trouw wilde blijven (toetsenist Tony ten Wolde en bassist Jack Suurmond). De eersten lieten al vrij snel van zich horen met ENorm, een bandnaam waar de titel van dit album in terug komt. Het duurde tot 2012 voordat Ten Wolde en Suurmond met Gate 6 (ijzersterk) van zich lieten horen. ENorm is altijd wel Marathon-nummers blijven spelen en nam zelfs een live-versie op van “The First Run” onder de noemer 'Marathon by ENorm'. Zal er ook nog een live-make-over voor “Norm” inzitten? Intussen bereidt ENorm zich voor op een reeks live-optredens. Natuurlijk het traditionele Kerst Met Ballen-evenement dat op 23 december in de Enschedese vestiging van Metropool plaatsvindt en op een speciale Queen-show met het Wilmink Project Orkest op 5 november in het Wilmink Theater in Enschede. Een optreden in de Hengelose Schouwburg op 17 december biedt al een voorproefje op Kerst Met Ballen.
Websites:
https://enormmusic.com/
https://www.facebook.com/ENormOfficial
https://enorm.bandcamp.com/album/norm.
NIEUW
Seims – The Mountain’s Lullaby
– Nuance Lost In Translation
Van “Four” (Bird’s Robe Records / Art As Catharsis, 2021)
In het vierde weekeinde van oktober is het cijfer 4 een terugkerend thema in ons programma. Net als het Britse Diagonal heeft het uit Australië afkomstige Seims album nummer vier ook simpelweg “Four” genoemd. Grote man achter Siems is multi-instrumentalist Simeon Bartholomew, maar wat begon als one-manproject groeide al snel uit tot een band, zodat concerten konden worden gegeven; iets wat binnen, maar ook veelvuldig buiten Australië gebeurt. “Four” is een conceptalbum over gesproken woord, gesprekken en hoe dat bepalend kan zijn. De basis van Seims ligt in het postrockgenre, maar op “Four” worden er veel zijsprongen gemaakt. De composities gaan van ingetogen, met bijna klassiek pianospel, naar breed georkestreerd tot synthpop in jarentachtigstijl. Op plaat, dus ook nu weer, speelt Bartholomew de meeste instrumenten zelf, maar voor de drums en percussie vroeg hij Chris Allison. We gaan luisteren naar “The Mountain’s Lullaby” en “Nuance Lost In Translation”.
Websites:
https://store.seims.net/
https://www.facebook.com/seimsmusic
VOORPROEFJE
Gathering, The - In Colour
Van "Beautiful Distortion" (Psychonaut Records, voorjaar 2022)
Afgelopen donderdag was Anneke van Giersbergen de hoofdgast in een aflevering van het muziekprogramma Beste Zangers en misschien niet geheel toevallig bracht een week daarvoor de band waarmee ze in eerste instantie furore maakte, The Gathering, voor het eerst in 9 jaar (!!) nieuw materiaal naar buiten in de vorm van de song “In Colour”. Het is de voorbode voor een nieuw The Gathering-album getiteld "Beautiful Distortion", dat in het voorjaar van 2022 zal verschijnen. Na het vertrek van Van Giersbergen maakte de band een album met een aantal gastvocalisten, “The West Pole”. Eén van hen was de Noorse Silje Wergeland, die vervolgens als vaste zangeres toetrad, waarna er in 2012 het album “Disclosure” volgde. Vanaf dat moment werd The Gathering eigenlijk steeds minder actief met een korte opleving in 2014 rond het 25-jarig jubileum. Dat er dus een nieuw album aankomt was toch wel een beetje een verrassing, de muzikale koers is dat niet: met de nieuwe song “In Colour” wordt in ieder geval voortgeborduurd op de eigenzinnige triprocksound van o.a. het laatste album met Van Giersbergen, "Home". Hiermee kijken we zekert vol verwachting uit naar volgend voorjaar.
Websites:
https://gathering.nl/
https://thegathering.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/thegatheringofficial .
NIEUW
Jonze, Pluto – Rumschpringe
– Walk Off The Edge With Me
“Awe” (Bird's Robe Records, 2021)
We hebben de afgelopen tijd een aantal bands uit Sydney belicht. Steeds betrof het heruitgaven op het plaatselijke label Bird's Robe Records, in het kader van het tienjarig bestaan van dat label. Ook betrof het in die gevallen muziek in het postrock-genre. Met “Awe” van Pluto Jonze brengen we vanavond een gloednieuw album onder de aandacht van een artiest die pakkende songs maakt. Hij is zeker geen debutant, maar al 10 jaar lang naam makend in de 'psych pop'-scene van Sydney en verre omgeving. Sterker nog, het nummer “Plastic Bag In A Hurricane” van zijn albumdebuut “Eject” uit 2013 werd veel gedraaid op Amerikaanse 'college radio stations'. Dat zijn muziek 'psych pop' genoemd wordt, kunnen we begrijpen, want we horen inderdaad trekjes van de psychedelische popmuziek van de late jaren zestig. Ook een snuifje Bowie nemen we waar, alsmede de door hemzelf als invloed genoemde Beck. Kortom: kleurrijk gearrangeerde songs met soms een licht-progressief karakter. We kiezen het van een zwoele symfonische onderlaag voorziene “Walk Off The Edge With Me”, waarin ook de stem van de debuterende Anna Davoll is te horen. Een van de sterkste liedjes vinden we “Rumschpringe”, waarin allerlei interessants tegelijkertijd en achter elkaar gebeurt: het terugkerende pianomotiefje, de galmende vocale lagen, de pakkende drumbeat en het uiteindelijk breeduit gezongen refreintje.
Websites:
https://plutojonze.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/plutojonze .
HET DEBUUT
Zazu - Upon The Island Unisphere
Van "Zazu" (Wooden Nickle Records, 1975 / SouthSide, 2008)
In de VS verschenen in de jaren zeventig nogal wat LP's van zogenaamde 'ameriprogbands' die snel in de obscuriteit verdwenen, om jaren later door een select gezelschap herontdekt te worden naar aanleiding van een late, maar welkome CD-release. Het titelloze album van Zazu is zo'n album. Het verscheen in 1975 op hetzelfde label dat vroege Styx-platen had uitgebracht. De muziek wordt door de fraaie harmonievocalen geregeld vergeleken met die van Ambrosia. Toch heeft dit viertal een behoorlijk eigenwijze sound. Toetsenman John Melnick, tegenwoordig nog steeds actief als songwriter en ooit samenwerkend met Jim Peterik, kan soms ineens in de Keith Emerson-modus schieten, terwijl de composities een duidelijke invloed laten horen van southern rock. Drummer Mickey Lehocky, die later nog bij Shadowfax zou spelen, is verder steeds nadrukkelijk aanwezig. Het leverde een fris album op. Ruim 6 jaar geleden gaven we in ons programma al aandacht aan Zazu, met het ruim tien minuten durende, vierdelige "Ittsnottasonatta, But It's Close". Vanavond gaan we “Upon The Island Unisphere” beluisteren. Overigens schijnt de band destijds voldoende materiaal te hebben geschreven voor minstens een nieuw album en die tapes zouden nog wel eens kunnen opduiken.
Websites:
Meer informatie:http://www.progarchives.com/artist.asp?id=7144 .
WEGBEREIDERS
3rd And The Mortal, The - Vavonia (Part I)
Van de EP "Nightswan" (Voices Of Wonder, 1995)
3rd And The Mortal, The - Vavonia (Part II)
Van "Painting On Glass" (Voices Of Wonder, 1996)
Websites:
http://mortal.info/
https://www.facebook.com/3rdandthemortal .
SLOTAKKOORD?
Camel – Simple Pleasures
Van “A Nod And A Wink” (Camel Productions, 2002)
Het is eigenlijk moeilijk te bevatten dat het jongste studioalbum van Camel al 19 jaar oud is! “A Nod And A Wink” houdt zich zeker staande binnen het rijke oeuvre van de band. Ondanks de sfeer van melancholie en reflectie, straalt dit veertiende bandwerkstuk ook positiviteit uit. We mochten Andy Latimer en zijn mannen in 2018 gelukkig nog live aanschouwen, of deze concerten ooit een vervolg krijgen is nog maar de vraag. Een nieuw studioalbum lijkt er niet meer te komen. Dat maakt albumafsluiter “For Today” voor nu een waardige afsluiter, als één van Camels fijnste nummers, dat zich kan meten met topstukken als “Ice” of “Lunar Sea”. Een ander juweeltje is “Simple Pleasures”. En zoals ons redactielid Christian 19 jaar geleden al schreef voor Progwereld: '“Simple pleasures, silver treasures. Take me far, far away” zingt Latimer in het gelijknamige stuk. Voor hem mag het misschien zilver zijn, maar de muziek die hij ons met dit album schenkt is puur goud.”
Websites:
http://www.camelproductions.com/
https://www.facebook.com/CAMEL-181660488546922 .
VOORPROEFJE
Tears For Fears – The Tipping Point
Van “The Tipping Point” (Concord Records / UMG, 25 februari 2022)
“Maar liefst zeventien jaar hebben de fans van Tears For Fears moeten wachten op een nieuw album, maar volgend jaar is het eindelijk zo ver. De band, die met nummers als “Everybody Wants To Rule The World“, “Mad World” en “Shout” toch wel de iconenstatus heeft bereikt, werkte zeven jaar aan “The Tipping Point” dat op 25 februari 2022 zal verschijnen. Dat het zo lang duurde om de plaat te maken, heeft verschillende redenen: onenigheden binnen de band, een wissel van management en songwriters… Tears For Fears voelde dat het niet meer zichzelf kon zijn. Toen alles uiteindelijk op zijn plek viel, schreef het album zich haast vanzelf en groeiden Roland Orzabal en Curt Smith nog dichter naar elkaar toe. Met de aankondiging is alvast het titelnummer uitgebracht, met daarbij een videoclip. De song is geschreven door Orzabal, die een geliefde ten onder zag gaan aan de gevolgen van ziekte. (Orzabals vrouw, met wie hij 35 jaar getrouwd was, overleed in in 2017, HB) Dat Tears For Fears met “The Tipping Point” dus de gevoelige snaar probeert te raken, blijkt slechts schijn te zijn. De track komt heel dromerig en rustig op gang, maar bloeit geleidelijk aan iets grootser en elektronischer open. Op die manier ziet het er naar uit dat de twee hun eigenheid nog niet zijn verloren en de sound uit de jaren 80 een hedendaagse toets weten te geven. Een wereldhit zal de nieuwste creatie van de band weliswaar niet worden, maar in de refreinen weten de twee wel een vorm van herkenbaarheid op tafel te leggen. De Britten brengen een liefdevolle single met een donker randje, die er in zijn geheel zeker mag zijn. Het eerste nieuwe streepje muziek van Tears For Fears sinds 2017 zal met andere woorden zeker niet naar de achtergrond verdwijnen.” (Lucas Palmans, dansendeberen.be)
Websites:
https://tearsforfears.com/
https://www.facebook.com/TearsForFears
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/yUp-ujO979U .
NIEUW
Caravan – It's None Of Your Business
Van het album “It's None Of Your Business” (Madfish / Snapper Music, 2021)
Met “It's None Of Your Business” is Caravan toe aan het 15de studio-album sinds het debuut dat in 1968 verscheen. Een van de meest iconische groepen uit de Canterbury Scene heeft wel weer een bezettingswisseling doorgemaakt. Niemand minder dan de veelgevraagde bassist Lee Pomeroy is in de 17de line-up de opvolger van Jim Leverton, die er 25 dienstjaren op had zitten. We kennen de kleine Brit van Steve Hackett, Jeff Lynne's ELO, Yes feat. Anderson Rabin & Wakeman, Headspace én jaja, ook Take That. Daarmee is de ritmesectie van de groep het laatste decennium verjongd, want in 2010 verving Mark Walker oerdrummer Richard Coughlan wegens de slechte gezondheid van laatstgenoemde, die drie jaar later overleed. Walker debuteerde op het vorige studio-album “Paradise Filter” dat gevolgd werd met een tournee die ook de Hengelose Metropool aandeed. Enige oerlid is nog zanger/gitarist Pye Hastings, maar altviolist/gitarist Geoffrey Richardson is met een korte onderbreking ook alweer vanaf 1974 van de partij en toetsenist Jan Schelhaas met iets langere afwezigheid sinds 1976. Ook is er weer eens een gastrol voor Pye's 9 jaar oudere broer, de 83-jarige fluitist Jimmy. De voorganger was wel wat erg veel gericht op compacte songs waar de oude fans wat weinig typische Canterbury-progtrekjes in konden horen. Deze nieuwe schijf bevat compositorisch doorwrochter materiaal, waaronder twee fraai uitgewerkte stukken die in de buurt komen van de tienminutengrens. Het titelnummer heeft veel van wat klassiekers als “For Richard” zo niet te versmaden maakte: vele tempo- en sfeerwisselingen, interessante gitaar- en vioolpartijen, en een lekkere solo, gespeeld met zo'n typisch vervormd orgelgeluid. De Benjamin-ritmesectie stuwt de oudere heren heerlijk op: het gedreven drumspel van Walker en de zoemende en ploppende, lekker prominent in de mix geplaatste bas van Pomeroy. Misschien te vroeg voor definitief oordeel, maar vooralsnog vinden we “It's None Of Your Business” het sterkste Caravan-studio-album sinds “Better By Far” (1977). Niet voor niets kiezen we voor vanavond het genoemde titelnummer.
Websites:
https://officialcaravan.co.uk/
https://www.facebook.com/OfficialCaravan .
(OP)NIEUW
Smalltape - Hunger
- Colors
Van "The Hungry Heart" (eigen beheer, 2021)
Achter de naam Smalltape gaat de Duitse muzikant Phillip Nespital schuil die onder die naam al sinds 2011 muziek uitbrengt. Tot voor kort was hij echter nog nooit op onze muziekradar verschenen, iets wat pas gebeurde toen onlangs zijn derde album "The Hungry Heart" werd aangekondigd. Nespital is een muzikale alleskunner, want hij bespeelt bijna alle instrumenten zelf, al laat hij strijk- en blaasinstrumenten aan specialisten over. Vanaf de eerste maten van "The Hungry Heart" voelt de sound van Smalltape behoorlijk vertrouwd aan, wat komt doordat deze behoorlijk dicht tegen die van Steven Wilson en Porcupine Tree zit. Maar gaandeweg het album en zeker ook na wat meer luisterbeurten zet je die vergelijking snel aan de kant en geniet je gewoon van Smalltape's prachtige songs. Op “The Hungry Heart” laat Nespital zich ook van zijn singer-songwriterkant horen, maar met name moderne prog voert de boventoon. Het prachtig opgenomen en gemixte werkstuk is verkrijgbaar op vinyl, dubbel-CD én dubbel-CD/DVD-combi, met op die DVD een 5.1-mix. Op CD 2 staat een ruim 20 minuten durend stuk, dat we zeker nog wel een keer laten horen. Twee maanden geleden draaiden we “The Golden Siren”, voor vanavond kiezen we achtereenvolgens “Hunger”, met een opvallend blazersintro, en “Colors” waarin Nespital kritisch blijkt over de politieke ontwikkelingen in Duitsland en met name de partij Alternative Für Deutschland.
Websites:
https://smalltape.net/
https://smalltape.bandcamp.com/album/the-hungry-heart
https://www.facebook.com/smalltape .
NIEUW
Tayler, Stephen W - Sunday 5.44pm
- Coda Capo
Van "Da Capo" (Burning Shed, 2021)
Afgelopen zondag draaiden we muziek van het debuut van Aviator. Het album uit 1979 bevat een aantal stukken die zijn opgenomen onder toeziend oog en oor van technicus Stephen W Tayler. Deze Britse mixer, producer, technicus, componist en sound designer begon zijn kleurrijke loopbaan halverwege de jaren zeventig van de vorige eeuw in de befaamde Trident Studios. Hij zou in de loop der jaren betrokken worden bij honderden albums, waarvan we er graag enkele noemen: "Gazeuse" van Gong, "Private Eyes" van Tommy Bolin, Kayaks "Starlight Dancer", het debuut van U.K., het live-document "Before The Dawn" van Kate Bush en de nieuwe heruitgaven van Van Der Graaf Generator en Be Bop Deluxe. Tayler werkte veelvuldig samen met de vorig jaar overleden Rupert Hine, met wie hij ook Thinkman oprichtte. Pas in 2015 bracht de multi-instrumentalist een solo-album uit, getiteld "Ostinato". Hierop begaf hij zich in de wereld van minimal music, ambient, klassiek en elektronica. Op de onlangs verschenen opvolger "Da Capo" borduurt hij hierop voort met toevoeging van rock- en folkelementen. Het bijzondere van de CD/DVD is dat het een multi-mediaproject betreft, waarbij de in 5.1-mix te beluisteren instrumentale stukken begeleid worden door kunstige videoclips, animaties en fotocollages. Net als op zijn debuut heeft hij ook een kort archieffragment uit zijn eigen zangcarrière toegevoegd in de vorm van "Verum Mundi (Revisited)": een dertienjarige Tayler die samen met het New College Chapel Choir een deel uit een werk van Benjamin Britten zingt. Van dit bijzondere album hebben we twee stukken geselecteerd die het beste bij Xymphonia passen: "Sunday 5.44pm" en "Coda Capo".
Websites:
http://stephentayler.com/
https://www.facebook.com/StephenWTayler
http://artschimera.com/
http://www.chimera-arts.com/swtayler.html .
VOORPROEFJE
Lindberg, Jonas & The Other Side – Oceans Of Time
Van het album “Miles From Nowhere” (eigen beheer, 26 november 2021)
Multi-instrumentalist en componist Jonas Lindberg is terug met een nieuw, langverwacht album. Het werkstuk, genaamd ''Miles from Nowhere “, is het vervolg op “Pathfinder” uit 2016. Lindberg werkt opnieuw samen met The Other Side, bestaande uit Jonas Sundqvist (zang), Jenny Storm (zang), Calle Stålenbring (gitaar), Nicklas Thelin (gitaar), Jonathan Lundberg (drums) en Maria Olsson (percussie) evenals terugkerend lid Simon Wilhelmsson (drums) en Jonas' broer Joel Lindberg (gitaar). Deze keer speelt Lindberg echter veel van de instrumenten zelf en wordt hij op sommige nummers zelfs als leadzanger gecredit. 'Ik besloot al vrij vroeg om dit album meer als een solo-album te beschouwen dan het vorige, aangezien ik de meeste instrumenten zelf bespeel en alle nummers heb geschreven. Het opende ook de mogelijkheid om meer muzikanten op het album te laten optreden', aldus Lindberg. "Miles From Nowhere" bestaat uit zeven nummers die het volledige spectrum van het progressieve rocklandschap bestrijken - van het opbeurende "Summer Queen" (gezongen door Jenny Storm), via het folky "Astral Journey" tot het afsluitende titelnummer; een 'epic' van 25 minuten met niemand minder dan Roine Stolt (van The Flower Kings en Transatlantic) als leadgitarist. "Miles From Nowhere" komt op 26 november uit op CD en via alle digitale streamingdiensten. Een maand geleden gaven we een voorproefje van het album met het nummer ''Secret Motive Man''; begin van deze maand verscheen er een tweede tip van de sluier middels het ruim 11 minuten durende epische “Oceans Of Time”.
Websites:
http://www.lindbergmusic.com/
https://jonaslindbergtheotherside.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/jonaslindbergotherside
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/-JGgvcRAGhk .
HERUITGAVE / LIVE-TIP
Van Der Graaf Generator – Pilgrims (new stereo mix)
Van “The Charisma Years 1970 – 1978” (Charisma / UMC, 2021), oorspronkelijk van “Still Life” (Charisma, 1976)
Afgelopen maand verscheen er een box met het complete repertoire van Van Der Graaf Generator, voor zover uitgebracht door Charisma in de jaren '70, inclusief de jaren dat het woord 'Generator' was komen te vervallen. En niet alleen dat, van de albums waarvan de multi-tracks bewaard zijn gebleven heeft de veelgeroemde studiotechnicus Stephen W. Tayler (die met eigen muziek in het eerste uur was te horen) nieuwe stereo- én 5.1-mixen gemaakt. Daarnaast zijn alle bonustracks toegevoegd die al op de heruitgaven uit 2005 te vinden waren. Dit zijn voornamelijk BBC-radiosessies en een handvol single-tracks. In het geval van het veelbejubelde “Pawn Hearts” (dat in Italië in 1971 de nr. 1-positie in de albumlijsten haalde!) zijn er nog wat meer studio-outtakes te horen dan 16 jaar geleden vrijgegeven uit de sessies die volgden uit het destijds geschrapte plan een dubbel-LP uit te brengen. Daarnaast zijn qua geluidskwaliteit zeer acceptabele opnamen van complete concerten in het Italiaanse Rimini in 1975 en Parijs in 1976, die op 3 CD's in de box zijn te vinden. En naast de Blu-rays met de genoemde 5.1-mixen is er nog een Blu-ray met al het beschikbare live beeldmateriaal uit die jaren. Het meeste is voor de fans bekend, inclusief wat tot voor enkele jaren geleden de enige complete live-uitvoering van “A Plague Of Lighthouse Keepers” was (in een Belgische TV-studio), maar nooit zag het er zo helder uit en was het geluid zo goed. Als je dan wat te zeuren wilt hebben, is dat de door Voiceprint onder de naam “Time Vaults” uitgebrachte demo-opnamen van vlak vóór de split in 1972 en van de eerste herenigingsrepetities van begin 1975 ontbreken. Niet door Charisma uitgebracht nee, maar dat waren de wel bijgevoegde live-opnamen ook niet. Voor de liefhebber zijn vooral de 5.1-mixen een revelatie. In vergelijking met de albums van grote tijdgenoten waren de studio-opnamen die Hammill c.s. destijds maakten spotgoedkoop, maar toch klonken de producties van zeker de drie grote albums “Pawn Hearts”, “Godbluff” en “Still Life” prachtig breed en diep. Toch is Tayler erin geslaagd een belangrijke meerwaarde te scheppen door de lagen van de opnamen uit elkaar te trekken en over de speakers te verdelen zonder dat het gekunsteld klinkt en met respect voor de originele mix. Zo is pas goed te horen hoeveel lagen saxofoon er bijvoorbeeld over elkaar liggen in de ontladingen van de genoemde epic “A Plague Of Lighthouse Keepers” van “Pawn Hearts” of het meer traditioneel hymne-achtig vormgegeven “Pilgrims” van “Still Life”. Ook in de nieuwe stereomix hoor je nog steeds details die eerder niet opvielen. Daarnaast bevat de box, die in een LP-formaat verpakking zit, een fraai boekwerk vol wetenswaardigheden en unieke foto's. Van Der Graaf Generator gaat in 2022 weer op tournee en is op 28 april te aanschouwen in Die Kantine in Keulen en 15 mei in Paradiso, Amsterdam.
Websites:
http://www.vandergraafgenerator.co.uk/
https://www.facebook.com/vandergraafgeneratorband .
LIVE-TIP / IN HET NIEUWS
Knight Area – The Landing
Van het album “D-Day” (Butler Records, 2019)
Knight Area heeft een nieuw album aangekondigd. "D-Day II - The Final Chapter" is het vervolg op "D-Day", een conceptalbum over de bevrijding van Europa door de geallieerden, dat verscheen in 2019. "D-Day II - The Final Chapter" wordt op 25 februari 2022 uitgebracht. De daaropvolgende tournee zal geopend worden in Luxor Live in Arnhem. De tourdata worden binnenkort bekend gemaakt. Vanaf 29 oktober tot aan de releasedatum zal elke maand een nummer van het album digitaal worden uitgebracht via alle bekende digitale platforms. Niet toevallig treedt Knight Area precies op die 29ste oktober ook op: in het ParkVilla Theater in Alphen aan den Rijn, op uitnodiging van Stichting Serious Music. Het dan gelanceerde “I Believe” zal die avond ook gespeeld worden. Wij gaan vanavond nog even terug naar het eerste “D-Day”-deel, met “The Landing”.
Websites:
http://knightarea.com/
https://www.facebook.com/knightarea .
NIEUW
Isildurs Bane & Peter Hammill – In Disequilibrium Part 3
Van “In Disequilibrium” (Ataraxia, 2021)
Peter Hammill is in de herfst van zijn carrière menigmaal in bijzondere samenwerkingen te horen. En dan niet in één nummer, maar in complete albums. Zo was er een album met Captain Beefheart-gitarist Gary Lucas, maar ook verrassend genoeg met de psychedelische elektronica-act Amorophous Androgynous, nota bene een project van de mensen achter techno-act The Future Sound Of London. Daartussenin zat een album met Isildurs Bane. Dit Zweedse totaalmuziekinstituut organiseert ieder jaar een zogenaamde IB Expo en daar was de Van Der Graaf Generator-voorman al eens te gast geweest. Dat er één album in zat in de vorm van “In Amazonia” (2019) viel dan nog te verwachten, maar weinigen hadden een vervolg zien aankomen. Dat ligt er nu wel degelijk. Dit “In Disequilibrium” bevat in feite twee lange muziekwerken, het driedelige titelstuk en het vierdelige “Gently (Step By Step)”. In beide stukken gaan diverse elektronische instrumenten, waarvan er flink wat bespeeld worden door Mats Johansson, een huwelijk aan met akoestisch instrumentarium zoals de trompet van Luca Calabrese, marimba, vibrafoon en ander slagwerk van Klas Asssarsson en de basklarinet en diverse andere instrumenten die Axel Croné bespeelt. Dat is de basis voor de zanglijnen van Hammill, die weer alle spectra van zijn vocale mogelijkheden bezoekt: berustend gezongen veellagige harmonieën naast rauwe uithalen en gedragen, breeduit vertolkte passages. King Crimson-drummer Pat Mastellotto, op “In Amazonia” al in één nummer van de partij, heeft nu een veel uitgebreidere rol. Zijn wat hoekige spel past goed bij de aard van de composities. De eerste bevat haast kakofinische passages, door alle over elkaar buitelende partijen, de tweede is ruimtelijker, waarbij vooral de diep en breed klinkende synthklanken een basis bieden. Ook het laatste deel van het titelnummer bevindt zich in wat rustiger vaarwater.
Websites:
https://www.isildurs-bane.se/
https://www.facebook.com/ibexpo
https://www.sofasound.com/
https://www.facebook.com/thinair (grootse niet-officiële PH-fanpagina op Facebook).
HET DEBUUT
Courtney, David - Silverbird
- Stranded
- When Your Life Is Your Own
- Silverbird (Reprise)
Van "David Courtney's First Day" (United Artists Records/EMI, 1975) / "First Day - The Complete Story" (Angel Air Records, 2010)
David Courtney is misschien niet een van de bekendste namen in de muziekgeschiedenis. Toch heeft hij een indrukwekkende staat van dienst. Zo stond hij aan de wieg van de solocarrière van Gerry Sayer, beter bekend als Leo Sayer. Tevens vond Roger Daltrey hem de ideale schrijfpartner om zijn muzikale reis buiten The Who mee te beginnen, waarna hij ook nog de comebackplaat van Adam Faith vorm gaf. In meer recente jaren was hij een van de oprichters van de Walk Of Fame, het Engelse antwoord op de eregalerij van Hollywood. De als David Alexander Cohen in Brighton, Engeland geboren Courtney heeft daarnaast ook een bescheiden solorepertoire. Toen Leo Sayer succes in de Verenigde Staten kreeg, had Courtney eindelijk tijd zijn eigen werk uit te voeren. Met de bevriende arrangeur en producer Andrew Powell nam hij talloze songs op, veelal begeleid door musici die enige jaren later Kate Bush zouden begeleiden op haar debuut "The Kick Inside". Voor een van de liedjes, "When Your Life Is Your Own", waarop hij zich liet inspireren door Pink Floyd, vroeg hij aan Powell wat de kansen waren voor een bijdrage van David Gilmour. Toevallig was Powell ook bevriend met de Floyd-gitarist en wist hem over te halen om direct na een Wembley-concert naar de studio te komen en zijn partijen in te spelen. Het zou een van de hoogtepunten van het in 1975 verschenen "David Courtney's First Day" worden. Het album is een bonte mix van Dylaneske songs, klassieke bombast, artrockliedjes en Bowie-achtige theaterpop. De plaat flopte echter en verdween in de anonimiteit, totdat Angel Air Records in 2010 een heruitgave uitbracht, getiteld "First Day - The Complete Story". Hierop staan maar liefst zeven bonustracks die niet onder doen voor de rest. Je vraagt je zelfs af wat de LP had gedaan als de nummers waren ingezongen door Kate Bush. Om een indruk te krijgen hebben we vier stukken van de heruitgave achter elkaar gezet: tussen de orkestrale opener "Silverbird"en de als bonus toegevoegde herhaling hoort u de intrigerende ballade "Stranded" en uiteraard het genoemde "When Your Life Is Your Own". Overigens is Courtney platen blijven uitbrengen, zoals in 2010 het passend getitelde "The Show Must Go On" met nieuwe uitvoeringen van songs die aan hem te linken zijn en onlangs de covid-CD "Isolation Symphony".
Websites:
https://www.davidcourtney.co.uk/
https://www.facebook.com/courtneyworld .
ALBUM VAN DE MAAND
The Sun Or The Moon – Trippin' On Mars
Van “Cosmic” (Tonzonen Records, 2021)
Dat Xymphonia een brede muzikale programmering heeft, wordt bevestigd door middel van ons Album van de Maand oktober: “Cosmic” van The Sun Or The Moon. Alternative rock, Krautrock, Pink Floyd-invloeden, psychedelische spacerock: het zijn stijlen die allemaal voorbijkomen op dit debuutalbum van de Frankfurtse band. Het in 2019 opgerichte kwartet (een vrouw en drie mannen) werd geïnspireerd door muziek van Can, Kraftwerk, vroege Pink Floyd en Radiohead. Zoals je mag verwachten bouwen de lange composities op “Cosmic” langzaam op zonder ooit echt naar een climax te gaan, getuige het lome drum- en basspel. Daaroverheen worden de synth- en gitaarpartijen gelegd, hier en daar aangevuld met spacy vocalen. De muziek heeft zo ongeveer de sfeer van het heel vroege Porcupine Tree (denk aan bijvoorbeeld “Voyage 34”), maar dan zonder de gitaarerupties. Opvallend is de keuze voor een vertolking van Pink Floyds “Julia Dream” als centrale albumtrack. Het nummer duurt vier keer zo lang als het origineel geschreven door Roger Waters. Samenvattend is “Cosmic” een ruimtereis van 70 minuten zweven in genoemde muzikale elementen en daarmee een lekker plaatje voor de late avond.
Websites:
https://thesunorthemoon.com/
https://thesunorthemoon.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/thesunorthemoonband.
SEVENTIES
Gates, David - Suite: Clouds, Rain
Van "First" (Elektra, 1973)
David Gates was al behoorlijk actief als songschrijver en producer in de jaren 60 toen hij aan het eind van dat decennium samen met zanger/gitarist Jimmy Griffin Bread oprichtte. Die band was in de eerste helft van de jaren 70 uitermate succesvol met mooi gearrangeerde, maar wel wat veilige softrock met een Westcoast-sausje. Alle hits uit die tijd waren van de hand van Gates en het was dan ook niet verrassend dat hij in 1973 solo ging met het toepasselijk getitelde "First". Muzikaal bewandelt dat album nagenoeg hetzelfde pad als Bread, met uitzondering van het bijna 9 minuten durende "Suite: Clouds, Rain", want daaruit blijkt dat de op dat moment zo populaire progressieve rock ook niet aan David Gates voorbij gaat. Klassiek getint pianospel opent het stuk en een rijk georkestreerde ballade ontvouwt zich, maar in het slotdeel duikt er toch ook een fijne Moog-synthpartij op, alsof Rick Wakeman of Keith Emerson even in de studio kwamen buurten.
Websites:
https://www.facebook.com/BreadOfficial .
NIEUW
Ropes Of Night – If Death Was A Color
Van het album “Impossible Space“ (Golden Antenna Records, 2021)
“Impossible Space" is het debuutalbum van de postpunkgroep Ropes Of Night. In 2020 had de band al een gelijknamige EP uitgebracht waarop twee nummers staan. Met de muziek van Ropes Of Night gaan we terug in de tijd van de Europese en Amerikaanse postpunkscene. Gelijkenissen zijn te horen met bands uit de jaren 80: The Chameleons, The Sound en the Cult, maar vooral The Mission. Ook een vergelijking met het latere werk van Antimatter is te maken. “Impossible Space” is voor de Keulse groep een grote sprong voorwaarts ten opzichte van de eerste EP. De line-up bestaat uit bassist Thomas Schindler, die vanaf nu tevens de zangpartijen voor zijn rekening neemt, de twee gitaristen Martin Stenger en Ralph Schmidt en de hier debuterende drummer Manuel Schaub. Vooral het gitaristenduo geeft cachet aan dit album. Het album eindigt met het door ons voor vanavond uitgekozen “If Death Was A Color”: een goed voorbeeld van wat Ropes Of The Night te bieden heeft. Het is aangename postpunk, waardoorheen een New Wave-bries waait.
Websites:
https://www.facebook.com/ropesofnightband
https://ropesofnight.bandcamp.com/ .
NIEUW / PROGRESSIEVE FOLK
Stevens, Becca & The Secret Trio – Maria
– Eleven Roses
Van “Becca Stevens & The Secret Trio” (GroudUP Music, 2021)
GroundUP Music werd in 2012 opgericht door Michael League, in eerste instantie om zo de muziek van zijn groep Snarky Puppy mee uit te brengen. Er vonden echter al snel andere artiesten met zeer diverse stilistische achtergrond een plek op dat label, dat daarnaast ruimte bood aan soloprojecten van Snarky Puppy-leden. Ook werden er festivals georganiseerd, waarop naast de 'labelstal' een nog breder muzikaal spectrum aan bod kwam, van jazz tot folk tot singer-songwriter tot wereldmuziek - en waar bijzondere samenwerkingen werden gestimuleerd. Zo zagen Becca Stevens en League, die in diverse projecten al samenwerkten, in 2019 het Secret Trio optreden tijdens het GroundUP Festival dat jaar. Dit instrumentale wereldfolkgezelschap maakt gebruik van de ud (Arabische luit), kanun (een 76-snarige cither) en klarinet en speelt muziek uit Armenië, het Midden-Oosten en de Balkan. Ze waren zo onder de indruk dat een samenwerking werd geïnitieerd. Die is er nu met het door League geprodcueerde en mede-gearrangeerde album dat simpelweg “Becca Stevens & The Secret Trio” heet. De meeste composities zijn van Stevens en League, twee instrumentale stukken komen van The Secret Trio-leden. Het in originele uitvoering al zeer fraaie “California” van singer-songwriter Paul Curreri (wie weet zag u hem 11 jaar geleden in de Cactus in Hengelo) krijgt een betoverende uitvoering in op deze bezetting aangepast arrangement. Wij kiezen voor “Maria” van Stevens en League en “Eleven Roses” van The Secret Trio-lid Ismail Lumanovski. In beiden is de stem van Stevens in vele lagen te horen, in “Eleven Roses” neuriënd. League verkreeg een vergelijkbaar haast hypnotiserend resultaat op zijn eigen soloplaat “So Many Me”.
Websites:
https://groundupmusic.net/artists/beccastevensthesecrettrio/
https://www.beccastevens.com/
https://www.facebook.com/BeccaStevensBand
https://www.facebook.com/The-Secret-Trio-559567447426489/ .
NIEUW
Yes – Minus The Man
– The Western Edge
Van “The Quest” (InsideOut / Sony Music, 2021)
We meldden u het afgelopen juli: er zat een vers Yes-album aan te komen. En een maand later konden we u de openingstrack “The Ice Bridge” al laten horen. Nu is “The Quest” dan daadwerkelijk verschenen: het eerste Yes-album voor het Duitse InsideOut-label en het eerste zonder wijlen bassist Chris Squire en dus het eerste zonder een lid dat er bij de oprichting bij was. Tevens is “The Quest” het tweede album met zanger Jon Davison. We spraken de hoop uit dat Steve Howe en zijn mannen de herinnering aan de dramatische voorganger “Heaven & Earth”, dat alweer 7 jaar geleden bij het Italiaanse AOR-label Frontiers verscheen, kan uitwissen. Dat is in feite met het genoemde “The Ice Bridge” al gelukt: een behoorlijk spannend, driedelig stuk met memorabele muzikale thema's, die 'per ongeluk' geleend zijn van de keurig gecredite Francis Monkman (zie de uitleg bij aflevering 1465 in het online Xymphonia-archief). Er staan nog twee driedelige stukken op, een van de hand van Downes en Davison en een van de hand van Howe, die toch minder spannend zijn. Sowieso is het album wisselvallig, zowel qua compositie als ook qua uitvoering. Zo werpt Howe, die als enige producer wordt opgevoerd, zich in enkele van zijn composities nadrukkelijk op als tweede zanger met onvaste stem, die qua kleuring gewoon niet past bij die van Davison. Dat terwijl met Billy Sherwood natuurlijk een prima zanger in de band aanwezig is, die in de verte de krachtige tweede stem van Chris Squire in herinnering roept. In Sherwoods eigen “The Western Edge” is dat goed te horen. Overigens wordt Jay Schellen, die met Sherwood een World Trade-achtergrond heeft, als officieel zesde lid gepresenteerd, als percussionist. We weten dat hij live de met lichamelijke ongemakken kampende Alan White deels vervangt, maar bij de individuele songcredits wordt Schellen dan weer nergens genoemd. Al hoeft dat, de albumcredit-historie bij Yes in gedachten nemend, natuurlijk niet te betekenen dat hij niet te horen is. Opvallend zijn ook de aanvullende orkest-arrangementen in een handvol nummers, waaronder “Minus The Man”, ingespeeld door Fame's Studio Orchestra. Onze conclusie is dus: ja, “The Quest” biedt absoluut meer luisterplezier dan “Heaven & Earth” en ook “Open Your Eyes”, maar heel veel méér Yes-albums laat dit werkstuk naar onze smaak niet achter zich.
Websites:
http://www.yesworld.com/
https://www.facebook.com/yestheband .
FUSIONPOP
Dirty Loops - Work Shit Out
Van de EP "Phoenix" (eigen beheer, 2020)
Drie muziekgeobsedeerde vrienden uit Stockholm gaan gezamenlijk naar het conservatorium, begonnen met het opnemen van YouTube-covervideo's in de vorm van verrassende bewerkingen van pophits. Deze gingen als een gek de wereld rond en scoorden vele views, wat al snel leidt tot een contract bij platenmaatschappij Verve. Dat is in het kort het verhaal achter Dirty Loops. De leden zijn alledrie virtuozen op hun instrument, maar ook begenadigde componisten met een oor voor goede melodieën. Het resultaat is een sound die bij vlagen lijkt alsof Stevie Wonder toegetreden is tot de Pat Metheny Group, tenminste zo klinkt het op de song "Work Shit Out" van hun tweede uitgave "Phoenix", die in Japan is verschenen als een uitgebreide EP met Blu-ray inclusief video's. Zanger/toetsenist Jonah Nilsson heeft een stem die net zo soepel is als die van Stevie Wonder in zijn hoogtijdagen. Zijn pianospel hier lijkt bijna een ode aan Lyle Mays, maar dan met een extra funky inslag. Bassist Henrik Linder maakt goed gebruik van het feit dat de band geen gitarist heeft en vult met zijn bas menig gaatje met virtuoze loopjes, waarbij drummer Aron Mellergård met zijn spel de 500cc motor binnen de band is. Het is niet zo gek dat producer Quincy Jones diep onder de indruk van deze Zweden is en zijn Quincy Jones Productions als manager optreedt. Dit is pop meets jazzfusion van de hoogste plank. Op 18 november verschijnt een de fysieke variant van een album dat is gemaakt met de Amerikaanse funkgitarist Cory Wong, getiteld “Turbo”, dat sinds juli al als download beschikbaar is.
Websites:
https://dirty-loops.com/
https://www.facebook.com/dirtyloopsofficial
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/r_GTgpdoCh0 .
10 JAAR
For All We Know – Down On My Knees
Van “For All We Know” (eigen beheer, 2011)
Ruud Jolie is geen onbekende in de progmetalscene. Hij is een van de gitaristen van Within Temptation en speelt o.a. ook bij Maiden United. Het eerste album van For All We Know kwam voort uit de drang eigen muziek te schijven en uit te brengen. En met een cast aan internationale sterren is 10 jaar geleden het titelloze For All We Know-debuut uitgebracht. De aanwezigheid van zowel Daniel als Kristoffer Gildenlöw doet al vermoeden waar de invloeden liggen. Maar ook zanger Damian Wilson en het toetsenduo Thijs Schrijnemakers (Orgel Vreten) en Marco Kuypers (Maiden United) vervullen een grote rol. Hoewel de muziek geworteld is in de progmetal, is het zeker niet te vergelijken met die van Within Temptation. Er is veel meer ruimte voor het neerzetten van een sfeer, met meer rust; zodoende heeft de muziek raakvlakken met het rustige werk van Pain Of Salvation, Riverside en zelfs Marillion. De verrassing van het album is toch wel zanger Wudstik: een onbekende in de rockwereld en voornamelijk actief als rapper. In 2017 verscheen een vervolg op dit album, “Take Me Home”, met veelal dezelfde muzikanten. We gaan nu 10 jaar terug in de tijd met “Down On My Knees”.
Websites:
https://forallweknow.net/
https://www.facebook.com/forallweknowmusic/ .
40 JAAR
King Crimson - The Sheltering Sky (Alternate mix - Steve Wilson)
Van "Discipline" (EG Records, 1981 / Discipline Global Mobile, 2011)
Op 22 september 1981 verscheen "Discipline", het eerste album van King Crimson nadat Robert Fripp de formatie in 1975 had ontbonden. Aanvankelijk zou de nieuwe groep met oudgediende Bill Bruford op drums, Tony Levin op bas en Chapman Stick en gitarist/zanger Adrian Belew de naam Discipline dragen en daaronder werden ook enkele optredens gedaan. Er waren fans van het eerste uur die de nieuwe richting van de progdinosaurus teveel op jazzrock en Talking Heads-achtige New Wave vonden lijken, maar de plaat was wel degelijk succesvol. In deze samenstelling zouden nog twee albums volgen, "Beat" en "Three Of A Perfect Pair", waarna Fripp wederom de boel ontbond om pas tien jaar later met een dubbeltriobezetting nieuwe wegen met King Crimson te bewandelen. Ter ere van het 40 jarig jubileum van deze klassieker draaien we een door Steven Wilson gemaakte alternatieve mix van "The Sheltering Sky", de instrumental die deels op de gelijknamige roman van Paul Bowles was geïnspireerd. Overigens is de huidige King Crimson-bezetting momenteel aan een wererldtour bezig. Na concerten in de V.S. volgen in november optredens in Japan.
Websites:
https://www.dgmlive.com/king-crimson
https://www.facebook.com/kingcrimsonofficial/ .
HERUITGAVE
Pink Floyd – One Slip 2019
Van “A Momentary Lapse Of Reason – Remixed & Updated” (EMI, 1987 / Warner Music, 29 oktober 2021)
Van Pink Floyd verschijnt op 29 oktober de 'Remixed & Updated' versie van “A Momentary Reason” uit. Het betreft hier de versie van het album zoals die in 2019 in de boxset “The Later Years” te vinden was. Eerder was ook al het live-document “Delicate Sound Of Thunder” in de boxset-versie los heruitgegeven. Wij lieten u twee jaar geleden al kennismaken met die geüpdatete editie van het eerste Roger Waters-loze Pink Floyd-studioalbum. Wij spraken destijds van een verrassing. Al jaren was er sprake van dat er een 'undo the eighties'-versie van dit in 1987 verschenen album zat aan te komen. De jaren tachtig zijn er nog steeds in terug te horen (waarom ook niet?), maar in deze nieuwe mix zijn hier en daar een aantal opmerkelijke keuzes gemaakt. Zo horen we in “Signs Of Life” een synthesizer-tegenmelodie nog vóórdat de gitaar invalt. In 1987 heeft men er blijkbaar voor gekozen die in de eindmix niet te gebruiken. In “Yet Another Movie” is de prachtig zoemende fretloze baspartij van Tony Levin nu helemaal voorin de mix gezet. Die was in 1987 ver weggestopt onder lagen (overigens nog steeds fraai klinkende) synthpartijen. Ook in “One Slip” is Levins bas nóg prominenter: je kunt nu ook duidelijk diens gepatenteerde spelstijl herkennen. Je kunt het album naar keuze los als CD óf met DVD of Blu-Ray kopen. Op die tweede schijf vind je een fraaie 5.1-mix van het album, een documentaire over de totstandkoming van de legendarische 'beddenhoes', alsmede videoclips en enkele films die destijds bij concerten op het ronde scherm werden geprojecteerd. De box-kopers hoeven niet opnieuw in de buidel te tasten, want ook dit was allemaal in “The Later Years” te vinden. Wij kiezen vanavond voor het genoemde uptempo “One Slip”, dat David Gilmour schreef met Roxy Music-gitarist Phil Manzanera: een goede vriend die decennia later zou opduiken in Gilmours band tijdens solo-tournees.
Websites:
https://store.pinkfloyd.com/a-momentary-lapse-of-reason-remix
https://www.facebook.com/pinkfloyd .
ALBUM VAN DE MAAND
The Sun Or The Moon – Julia Dream
Van “Cosmic” (Tonzonen Records, 2021)
Dat Xymphonia een brede muzikale programmering heeft, wordt bevestigd door middel van ons Album van de Maand oktober: “Cosmic” van The Sun Or The Moon. Alternative rock, Krautrock, Pink Floyd-invloeden, psychedelische spacerock: het zijn stijlen die allemaal voorbijkomen op dit debuutalbum van de Frankfurtse band. Het in 2019 opgerichte kwartet (een vrouw en drie mannen) werd geïnspireerd door muziek van Can, Kraftwerk, vroege Pink Floyd en Radiohead. Zoals je mag verwachten bouwen de lange composities op “Cosmic” langzaam op zonder ooit echt naar een climax te gaan, getuige het lome drum- en basspel. Daaroverheen worden de synth- en gitaarpartijen gelegd, hier en daar aangevuld met spacy vocalen. De muziek heeft zo ongeveer de sfeer van het heel vroege Porcupine Tree (denk aan bijvoorbeeld “Voyage 34”), maar dan zonder de gitaarerupties. Opvallend is de keuze voor een vertolking van Pink Floyds “Julia Dream” als centrale albumtrack. Het nummer duurt vier keer zo lang als het origineel geschreven door Roger Waters. Het was in 1968 de B-kant van de single “It Would Be So Nice” en is tevens te vinden op het verzamelalbum “Relics” uit 1971. De versie van Pink Floyd heeft al iets vreemds-griezeligs, je zou kunnen zeggen surrelistisch; de versie van The Sun Or The Moon is zo dromerig dat je er een draaierig 'licht-in-je-hoofdgevoel' bij krijgt.
Websites:
https://thesunorthemoon.com/
https://thesunorthemoon.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/thesunorthemoonband.
SEVENTIES
James Gang – Tend My Garden
Van “James Gang Rides Again” (ABC, 1970)
We duiken in de rockgeschiedenis met het relatief onbekende James Gang. Deze band werd al in 1965 geformeerd in Chicago door drummer Jim Fox, met Joe Walsh als zanger/gitarist. Het oorspronkelijke vijftal werd al snel gereduceerd tot een trio, wat zeker bepalend was voor het bandgeluid, dat zwaar geïnspireerd was op de Britse rock van destijds. Met de toetreding van bassist Dale Peters, vlak voor de opnamen van het tweede album, was de klassieke line-up compleet. Onder leiding van producer Bill Szymczyk werd vervolgens dit “James Gang Rides Again” opgenomen. De band besloot om de mogelijkheden van de studio optimaal te gebruiken, wat goed hoorbaar is in de suite “The Bomber”. Maar hoogtepunt is toch wel “Tend My Garden”, met gelaagde vocalen, gitaar en orgel. Dit nummer is zeker een inspiratie geweest voor Tom Scholz in de ontwikkeling van het geluid van diens band Boston. Na dit album volgde er nog een studio- en liveplaat, waarna Walsh het voor gezien hield om later op te duiken bij Eagles. Fox en Peters gingen verder met verschillende gitaristen, waaronder op twee platen Tommy Bolin. In 1977 hielden ze het voor gezien. “James Gang Rides Again” is een plaat die absoluut invloedrijk is gebleken.
Websites:
https://www.joewalsh.com/
https://www.facebook.com/thejamesgangband.
MINI-SPECIAL: MICK RODGERS
Bulldog - Inner Spring
Van "Golden Miles - Autralian Progressive Rock 1969-1974" (Raven Records, 1994)
Manfred Mann's Earth Band - Nightingales And Bombers
Van "Nightingales And Bombers" (Bronze, 1975 / Creature Music, 1999)
Aviator - Morning Journey
Van "Aviator" (EMI/Harvest, 1979 / WaSaBi Records, 2021)
Na de special rondom Foreigner van een paar weken geleden, hebben we voor vanavond een korte special samengesteld met Mick Rodgers in het middelpunt. Aanleiding hiervoor is het ontdekken van een interessante compilatie met vroege progressieve rockbands uit Australië en de heruitgave van de albums van Aviator. Rodgers werd in 1946 in Engeland geboren, maar de gitarist begon zijn professionele muzikale loopbaan in Australië. Met de band Procession bracht hij in 1969 een titelloos album uit. Daarna vormde hij het trio Bulldog, dat maar één single uitbracht, een cover van de Engelse traditional "Man Of Constant Sorrow" (niet te verwarren met de in "O Brother Where Art Thou?" vertolkte Amerikaanse traditional).
Websites:
http://www.mick-rogers.com/
https://www.manfredmann.co.uk/
https://www.facebook.com/manfredmannearthband
https://www.youtube.com/watch?v=eNx6lfqjXMc (de A-kant van de Bulldog-single).
LEVEN BUITEN YES
Kitaro feat. Jon Anderson - Lady Of Dreams
Van "Dream" (Geffen, 1992)
Kitaro is al sinds de jaren 70 actief, eerst als lid van de spacy progband Far East Family Band en later als solo-artiest met zijn kenmerkende elektronische muziekstijl, waarin ook elementen van Japanse traditionele muziek terug te horen zijn. Dat sloot perfect aan bij de destijds opkomende New Age-stroming, die met name in de Verenigde Staten uiterst succesvol zou worden - en dat gold ook zeker voor Kitaro's muziek die vanaf midden jaren 80 via het grote Geffen werd uitgebracht. In 1992 verscheen op dat label het album "Dream" waarop de Japanner een samenwerking aangaat met niemand minder dan Jon Anderson. Na het avontuur met ABWH en Yes' “Union” was de zanger weer op het solo-pad en gezien de spirituele inslag van Kitaro's muziek was een samenwerking tussen die twee bijna onvermijdelijk. Toch werd "Dream" een grotendeels instrumentaal album, met vocale inbreng van Anderson in drie stukken. Muzikaal bouwt het voort op het bijna symfonische geluid van Kitaro's voorgaande album "Kojiki" uit 1990 en is als zodanig zeker voor de liefhebbers van Kitaro's meer symfo-gerichte albums als “Kojiki” en “Mandala” een aanrader. Van dit album hoort u “Lady Of Dreams”, met nóg een opvallende gast, namelijk Jimmy Haun, de gitarist die op het genoemde “Union” de nodige gitaarpartijen á la Steve Howe heeft ingespeeld (naar later bleek zelfs het meer dan Howe zelf!).
Websites:
https://www.kitaro.live/
https://www.facebook.com/Kitaro .
(OP)NIEUW / LIVE-TIP
Verheyen, Carl – Kaningie
Van het album "Sundial" (Cranktone Entertainment, 2021)
Carl Verheyen, uit Santa Monica, is vooral bekend als gitarist van Supertramp. Daarnaast heeft hij ook een bloeiende solocarrière opgebouwd met zijn Carl Verheyen Band. Op zijn nieuwe album "Sundial", waarop hij wordt bijgestaan door Dave Marotta (bas), John Mader (drums) en Jim Cox (keyboards), bewijst Verheyen opnieuw dat hij een veelzijdig artiest is. Ook laat de gitarist horen een prima zanger te zijn, met een warm stemgeluid. De muziek is gevarieerd: soms zijn er à la Steely Dan fusioninvloeden te horen, op andere momenten krijgt de muziek Santana-achtige latin- en bluestrekjes, waarbij Verheyens spel refereert aan dat van Jan Akkerman en Roy Buchanan. Maar er zijn ook passages waarbij je moet denken aan Procol Harum en natuurlijk Supertramp. Een aanrader voor de fans van verzorgde rockmuziek. (naar: Peter Marinus, Bluestown Music)
Gisteren trad Verheyen met de topritmesectie Alphonso Johnson/Chad Wackerman op in Osnabrück, op 16 oktober, zaterdag aanstaande dus, is hij te aanschouwen in Paradox, Tilburg. We gaan luisteren naar het fusionstuk “Kaningie”, waarop Wackerman tevens te horen is.
Websites:
https://carlverheyen.com/
https://www.facebook.com/CarlVerheyenOfficial .
(OP)NIEUW
Soleluna – Nebula
Van “Jelajah” (Elevationgroup, 2021)
Intrigerende band, dat Soleluna. Het duo afkomstig uit Makassar, Indonesië heeft afgelopen juni het debuut “Jelajah” uitgebracht, met muziek die de twee heren zelf als akoestisch-elektronische composities bestempelen. Ze hebben vijf jaar aan het album gewerkt en noemen het werk van Brian Eno als grootste voorbeeld. Het is een dromerig album geworden, dat stilistisch ergens tussen ambient en postrock valt, waarbij we ook een band als Air als referentie willen noemen. Naast een tweetal kortere nummers bevat “Jelajah” drie lange stukken, waarbij steeds langzaam opgebouwd wordt naar een muzikaal thema dat gedurende het hele album steeds weer opduikt. Je moet overigens wel een beetje moeite doen om de titels te ontcijferen die in Morsecode op de hoes staan. Wil je het album op CD dan is deze momenteel alleen verkrijgbaar als pakket met T-shirt en cassettebandje.
Websites:
https://soleluna1.bandcamp.com/album/jelajah
https://www.facebook.com/Elevation-RecordsPublishing-476511605751524 .
(OP)NIEUW
Kayak – Out Of This World
Van “Out Of This World” (InsideOut / Sony Music, 2021)
Na “Seventeen” is “Out Of This World” het tweede Kayak-album dat gemaakt is na de doorstart met indertijd op bandleider Ton Scherpenzeel na een compleet verfriste bezetting. Al tijdens de tournee voor “Seventeen” werd er teruggevallen op voormalig drummer Hans Eijkenaar, die nu op dit, u raadt het al, achttiende album ook van de partij is. De rest van de bezetting, zanger Bart Schwertmann, gitarist/zanger Marcel Singor en bassist/zanger Kristoffer Gildenlöw, is gelijk gebleven. Het woordje 'zanger' hoorde u een aantal keren en dat is niet voor niets. Want hoewel Schwertmann het leeuwendeel van de leadvocalen op dit tot de CD-rand gevulde album voor zijn rekening neemt, zingt ook Singor een aantal nummers en Gildenlöw en Scherpenzeel ieder één. Het slotnummer “Ship Of Theseus” beschrijft metaforisch de geschiedenis van de band en hoewel het logisch is dat componist Scherpenzeel vond dat hij dit zelf moest zingen, had Schwertmann er meer vocale diepgang aan kunnen geven, zoals deze dat in zijn overige zangpartijen ook doet. Eijkenaar is de enige zonder zangcredits, maar hij draagt wel voor het eerst compositorisch bij. Dat dit “Traitor's Gate” een energiek en ritmisch dwingend nummer is geworden hoeft eigenlijk geen betoog: energie is iets dat diens wervelende drumspel sowieso aldoor toevoegt. Voor de rest schree Scherpenzeel het meeste materiaal, dat daardoor uitermate herkenbaar klinkt. In het titelnummer refereert hij zelfs aan een Kayak-klassieker, namelijk “Chance For A Lifetime”. Een leuke kwinkslag die zeker geen afbreuk doet, op een lang album doet dat van begin tot eind boeiend is en binnen het Kayak-kader veel afwisseling biedt, van pure symfonische rockcomposities tot meer catchy compacte nummers. Overigens zijn alle leden, behalve Eijkenaar, op dit moment erg actief met solo-werk. Vorige maand hoorde u het nieuwe album van Gildenlöw, vers plaatwerk van Schwertmann én Scherpenzeel zit eraan te komen.
Websites:
https://www.kayakonline.info/
https://www.facebook.com/kayakmusicband .
NIEUW / LIVE-TIP
Wilson, Ray – Mother Earth
– I, Like You
Van “The Weight Of Man” (Jaggi Polski / Jaggi D / Soulfood, 2021)
Ray Wilson kennen we van Stiltskin (weet u nog, die spijkerbroekengrungehit “Inside”?) en als kortstondig zanger van Genesis op het album “Calling All Stations” (1996). Sindsdien deed hij vele tournees die in het teken stonden van vooral Genesis-materiaal. Ook richtte hij in 2006 Stiltskin opnieuw op, met in de verfriste bezetting onder andere gitarist Ali Ferguson, die we ook terugvinden in zijn solo-begeleidingsband. Deze mede-Schot is ook een van de grote smaakmakers van Wilsons nieuwe soloalbum “The Weight Of Man”. De plaat staat vol met sfeervolle rocksongs met een statige mid-tempokadans, zoals Pink Floyd dat zo goed kon. En door Fergusons doorvoelde, zeer Gilmouresk klinkende gitaaruithalen is die associatie nog sterker. De zeer welluidende productie kent met hier een klarinet, daar een fluit, akoestische piano, cello of viool regelmatig fraai herfstige details. De met veelal met songschrijver Jethro Bodean gecomponeerde songs houden daarbij constant je aandacht vast. Alleen de cover van “Golden Slumbers” had wat ons betreft achterwege mogen blijven. Dit korte stukje uit The Beatles' “Abbey Road”-medley wordt met te veel herhalingen uitgerekt, zonder dat de ontlading van “Carry That Weight” volgt. Yogi Lang van RPWL zorgt met zijn mix en mastering dat geluidstechnisch niets aan het toeval is overgelaten. Wij kiezen voor twee songs waarin voornoemde invloed overduidelijk is, met prachtig gitaarwerk van Ferguson.
Websites:
https://raywilson.net/
https://www.facebook.com/raywilsonofficial .
NIEUW
Robinson, Steve - Mrs. V
- The Three Professors
Van “Recalled To Life – Chapter Two” (Art Of Life Records, 2021)
Steve Robinson richtte eind jaren 60 van de vorige eeuw samen met Allan Holdsworth ‘Igginbottom op. Deze vroege jazzpopband bracht met “‘Igginbottom’s Wrench” slechts één album uit, hoewel de beide gitaristen in de jaren daarna wel contact bleven houden. Dit resulteerde onder meer in het gezamenlijk geschreven “Out From Under”, dat op Holdsworths “I.O.U.” terecht kwam. Robinson verhuisde naar Zuid-Afrika en hoewel hij actief bleef in de muziekwereld maakte hij pas in 2016 als 67-jarige zijn eerste plaat onder eigen naam, getiteld “Recalled To Life – Chapter One”. Zoals de titel van deze melodieuze jazzrockplaat al deed vermoeden zat er nog minsten een tweede deel in het vat. Gedurende de afgelopen periode wisselden Art Of Life Records-baas Paul G. Kohler en Robinson hierover talloze ideeën uit, terwijl laatstgenoemde al genoeg materiaal had opgenomen voor een nieuwe plaat. Helaas overleed de gitarist op 30 december 2020. Kohler bleef echter in het materiaal geloven en als eerbetoon publiceerde hij onlangs “Recalled To Life – Chapter Two”. Onder de elf composities bevinden zich drie alternatieve versies van het eerste album, waarop Robinson zich deels door andere musici laat begeleiden. Deze tracks worden afgewisseld door het in drieën geknipte ingetogen, met fingerpicking gekleurde “Safely Out Of The Country”. Tenslotte geeft de labelbaas een beeld van Robinsons plannen voor een plaat voor een strijkkwartet. De muzikant had hiervoor al via MIDI composities uitgewerkt, waarvan er drie als bonustrack deze CD sieren. Om een indruk van de nalatenschap van Steve Robinson te geven hebben we twee uitersten van het album uitgekozen. Eerst de furieuze jazzrocker “Mrs. V”, waarop we op bas Denny Lalouette horen, een veelgevraagd sessiemuzikant die we herkennen als een van de musici op “Elysium Fields”, de tweede plaat van het Zuid Afrikaanse progressieve rockproject Tale, rondom Rob Granville. Vervolgens de tedere ballade “The Three Professors”, opgedragen aan drie bevriende gitaarkenners.
Websites:
https://artofliferecords.com/recalledtolifechaptertwo.html
https://www.facebook.com/ArtOfLifeRecords .
VOORPROEFJE / LIVE-TIP
Elbow – The Seldom Seen Kid
Van het nog te verschijnen album “Flying Dream 1” (Polydor / Universal, 19 november 2021)
Elbow heeft het nieuwe nummer “The Seldom Seen Kid” uitgebracht, de eerste studiotrack van het negende Elbow-studioalbum “Flying Dream 1”, dat op 19 november door Polydor zal worden uitgebracht. Het album en het nummer zijn beide bedoeld als aandenken aan een goede vriend van de band, de uit Manchester afkomstige muzikant Bryan Glancy, die in 2006 overleed. De uitgebrachte single deelt zijn titel met Elbows album uit 2008 en is het eerste nieuwe studiomateriaal dat de Britse band uitbrengt sinds “Giants Of All Sizes” in 2019. Bij het nummer “The Seldom Seen Kid” is een videoclip gemaakt, waarvoor de opnamen gemaakt zijn in Theatre Royal in Brighton. Dat is in feite een voorproefje op een nog te verschijnen documentaire: een filmploeg legde daarvoor de opnamesessies in dat theater vast. Eerder liet de groep al aan het Britse magazine Prog weten dat het in de afgelopen coronaperiode natuurlijk voelde om een album te maken dat zich richt op de zachtere kant van Elbows muzikale uitingen. “We houden van albums waarvoor je rustig en geduldig de tijd voor moet nemen en die je als geheel tot je dient te nemen, zoals de laatste Talk Talk- platen, John Martyns “Solid Air” en “Bless The Weather”, PJ Harvey's “Is This Desire”, “Chet Baker Sings”, The Blue Nile's “Hats”, “Hounds Of Love” van Kate Bush en “Astral Weeks” van Van Morrison.”, lichtte zanger Guy Garvey toe. Overigens zou Elbow vanavond optreden in de Ziggo Dome, maar dat concert is verschoven naar 17 juni 2022.
Websites:
https://elbow.co.uk/
https://www.facebook.com/Elbow
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/b5Wgwfcj0Sg .
NIEUW / LIVE-TIP
Pawlowski, Mauro - Spotlight
– She Moved On
Van “Eternal Sunday Drive” (Unday Records / N.E.W.S., 2021)
Ondanks een professionele muziekcarrière van reeds zo'n 30 jaar, debuteert Mauro Pawlowski vanavond in Xymphonia. De muzikale uitingen van deze Belgisch-Limburger zou je tot nu toe dan ook ook niet met symfo associëren. Progressief waren zijn muzikale uitingen wel vaak. Na de alternative rockband Evil Superstars gingen zijn muzikale uitingen alle kanten op, van catchy poppy tot avantgardistisch. Verrassend was zijn twaalfjarige lidmaatschap van dEUS: je verwacht niet dat zo'n eigenzinnig talent zich zo lang 'onderwerpt' aan de mores van dit instituut waar het althans van buitenaf lijkt dat Tom Barman daar de lijnen uitzet. “Eternal Sunday Drive” is het eerste album onder zijn volledige naam (na uitingen als Mauro en Maurits Pauwels(!)). Hiermee heeft Pawlowski wat ons betreft een huzarenstukje afgeleverd. De akkoordenprogressies die de basis zijn van deze songs hebben altijd weer een verrassing in petto, vol oplossingen die anders zijn dan je verwacht. Daarover drapeert hij melodieën die de songs toch heel toegankelijk houden. Hij kleedt ze welluidend aan, met een grote rol voor broeierig klinkende synthgolven. Zijn dictie geeft aan het eindresultaat een vanzelfsprekendheid mee: het klinkt eenvoudig, maar bij nadere beluistering verbaas je je over de gehaaidheid van dit alles. Een verlaat Xymphonia-debuut van dit multi-talent waardig dus. Op 6 november is hij te aanschouwen in de Utrechtse Helling.
Websites:
http://www.mauroworld.net/
https://www.facebook.com/mauropawlowskimusic .
NIEUW
Vangelis – Juno's Power
Van “Juno To Jupiter” (Decca, 2021)
Dat Vangelis geïnteresseerd is in astrologie en alles wat met ruimtereizen te maken heeft, bleek al meerdere keren uit het oeuvre van de inmiddels 78-jarige Griek. Zo leverde hij in 2001 met “Mythodea” als het ware de soundtrack bij lancering van de 2001 Mars Odyssey, een ruimtesonde die NASA lanceerde naar een baan om Mars. Daarvoor vroeg hij de beroemde sopranen Jessey Norman en Kathleen Battle, alsmede massale koren en een symfonie-orkest. Het duurde vervolgens járen eer er echt nieuwe Vangelis-muziek verscheen en dat was met “Rosetta”, genoemd naar opnieuw een ruimtesonde, door ESA gelanceerd om een komeet te bestuderen. Dat album was qua stijl een terugkeer naar de stijl van de 'Londense jaren', in de tweede helft van de jaren zeventig, dus geen koren en orkesten, maar typische synth-geluiden die we meteen met Vangelis associeren. Met “Juno To Jupiter” verschijnt er nu opnieuw een album gewijd aan een ruimtesonde. Enerzijds is het een vervolg op “Mythodea”, met opnieuw de medewerking van een topsopraan: Angela Gheorghui verklankt met woordenloze zang namelijk Juno. Anderzijds vervolgt Vangelis de muzikale lijn van “Rosetta”, zij het dat “Juno To Jupiter” bij vlagen wel heel ambientesk is. Wij kiezen met “Juno's Power” voor 'vintage Vangelis'.
Websites:
https://www.facebook.com/VangelisOfficial
http://elsew.com/ .
HERUITGAVE
We Lost The Sea - Challenger Part 2: A Swan Song
Van “Departure Songs” (Bird's Robe Records, 2015 / 2021)
We Lost The Sea ontstond in 2007 uit verschillende lokale bands, met als spil Mark Owen en Nathaniel D’Ugo. In 2009 verscheen het eerste album “Crimea”, waarop Chris Torpy als zanger te horen is. De muziek zou je kunnen omschrijven als postrock, maar dan wel met invloeden uit (doom)metal. Na wat bezettingswisselingen verscheen in 2012 het tweede album “The Quitest Place On Earth”. Het bandgeluid bleek hierop verfijnd en met dit album kreeg We Lost The Sea ook internationale aandacht. Maar toen volgde een grote schok: het overlijden van zanger Torpy in 2013. Het in 2015 verschenen “Departure Songs” is dan ook een muzikale ode aan hem. Het album is geheel instrumentaal en bevat voornamelijk lang uitgesponnen postrock. Ondertussen brachten de Australiërs alweer een nieuw album uit: “Triumph & Disaster” in 2019. Afgelopen jaar wilde het label van de band echter het vijfjarig albumjubileum van “Departure Songs” niet ongemerkt voorbij laten gaan en bracht een vinyl-editie op de markt. Die oplage verkocht zo snel uit dat er nu wederom een heruitgave is – en deze keer tevens op CD. Goede reden om een nummer te laten horen van dit unieke album. We gaan luisteren naar albumafluister “Challenger Part 2: A Swan Song”.
Websites:
http://www.welostthesea.com/
https://www.facebook.com/welostthesea .
NIEUW
Momentum – Eenzaam Bestaan
Van “Uit Het Leven Gegrepen” (eigen beheer, 2021)
Momentum is een nieuwe Nederlandse band dat Nederlandstalige rock maakt. Naar eigen zeggen put het trio hierbij uit diverse stijlen, waaronder progmetal en neoprog. Bij beluistering blijkt het debuut “Uit Het Leven Gegrepen” bepaald geen lichte kost. Het vrij grauwe gitaargeluid van Raimon Schaap zet de toon, wat past bij de teksten van zanger/bassist/gitarist Marc Schouten, waarin twijfels over het leven centraal staan. Ze blijken geïnspireerd door een donkere periode in Schoutens leven. De toetsenpartijen van Fons Flotman die hier soms doorheen prikken geven hier wat licht aan en zorgen ook mede voor het lichtprogressieve karakter van sommige nummers. De productie mist wat aan dynamiek naar onze smaak, maar wellicht is daar bewust voor gekozen omdat dit bij de thematiek van het album past. Moedig van Schouten om zulke persoonlijke onderwerpen aan te snijden in poëtische taal met fraaie vondsten als 'gedetineerden van de vrije wil'. Het album is eergisteren, op 1 oktober, verschenen. Enkele weken geleden draaiden we al een van de singles die het album vooruitsnelden: het hoopvolle albumslot “Morgen Komt Het Licht”.
Nu het album echt uit is, kiezen we voor het uptempo “Eenzaam Bestaan”, dat mede gedreven wordt door een lekker prominent ronkende basgitaar.
Websites:
https://momentumband.nl/
https://www.facebook.com/bandmomentum/ .
ALBUM VAN DE MAAND
The Sun Or The Moon – Eldorado
Van het album “Cosmic” (Tonzonen Records, 2021)
Dat Xymphonia een brede muzikale programmering heeft, wordt bevestigd door middel van ons Album van de Maand oktober: “Cosmic” van The Sun Or The Moon. Alternative rock, Krautrock, Pink Floyd-invloeden, psychedelische spacerock: het zijn stijlen die allemaal voorbijkomen op dit debuutalbum van de Frankfurtse band. Het in 2019 opgerichte kwartet (een vrouw en drie mannen) werd geïnspireerd door muziek van Can, Kraftwerk, vroege Pink Floyd en Radiohead. Zoals je mag verwachten bouwen de lange composities op “Cosmic” langzaam op zonder ooit echt naar een climax te gaan, getuige het lome drum- en basspel. Daaroverheen worden de synth- en gitaarpartijen gelegd, hier en daar aangevuld met spacy vocalen. De muziek heeft zo ongeveer de sfeer van het heel vroege Porcupine Tree (denk aan bijvoorbeeld “Voyage 34”), maar dan zonder de gitaarerupties. Opvallend is de keuze voor een vertolking van Pink Floyds “Julia Dream” als centrale albumtrack. Het nummer duurt vier keer zo lang als het origineel geschreven door Roger Waters en het is ook zo dromerig dat je er een draaierig 'licht-in-je-hoofdgevoel' bij krijgt. Kortom: een ruimtereis van 70 minuten, zwevend in de genoemde muzikale elementen. Zodoende is “Cosmic” en lekker plaatje voor de late avond. We starten de maand met het 9 minuten lange “Eldorado”.
Websites:
https://thesunorthemoon.com/
https://thesunorthemoon.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/thesunorthemoon .
LIVE-TIP
IQ – Sacred Sound (live)
Van “A Show Of Resistance” (eigen beheer, 2020)
Zo langzamerhand vullen we het programma ook weer met live-tips. Een van de jaarlijks terugkerende concerten was altijd de zogenaamde 'Christmas Bash' van IQ in Cultuurpodium Boerderij te Zoetermeer. En gelukkig: dit jaar kan het weer: op 11 december is het zover. Het zal tevens het uitgestelde IQ40-feestje worden, zij het een jaar na het eigenlijke jubileum. We verwachten een mooie doorsnede uit het rijke oeuvre van de band en natuurlijk zijn we ook benieuwd hoe groot de traditionele engelvleugels van gitarist Mike Holmes deze keer zijn. Voor de pandemie was een van de laatste concerten die de band gaf in het Duitse Aschaffenburg, ter promotie van het toen net verschenen “Resistance”. Dit concert uit januari 2020 werd gefilmd, waardoor het in concertarme tijden als livestream kon worden uitgezonden in het kader van een van de ‘lockdown live events’ die IQ organiseerde. Dit werd destijds door zeker 25.000 fans bekeken. Als extraatje werd de audio van dit concert als archiefrelease op dubbel-CD uitgegeven. Ook werd er een Blu-ray uitgebracht met dit concert én een twee jaar eerder in dezelfde zaal opgenomen live-uitvoering van “Ever”, tevens vorig jaar vertoond als 'lockdown live event'. Met nog maar twee maanden te gaan tot december is het een mooie gelegenheid voor eens wat van “A Show Of Resistance” te laten horen. We gaan luisteren naar een live-uitvoering van “Sacred Sound”, oorspronkelijk afkomstig van “Dark Matter” (2004). Houd overigens de IQ-website in de gaten voor een speciale release.
Websites:
https://www.iq-hq.co.uk/
https://www.facebook.com/IQHQLive .
NIEUW
Tears For Fears - Memories Fade (live)
- Start Of The Breakdown (live)
Van het album "Live At Massey Hall Toronto, Canada / 1985" (Mercury Records / UMC, 2021)
"Live At Massey Hall Toronto, Canada / 1985" was afgelopen juni een van de titels die als dubbel-LP werden aangeboden tijdens Record Store Day. Onlangs werden nieuwe multi-tracks van dit concert gevonden die de basis vormen voor dit live-album van Tears For Fears, opgenomen tijdens de "Songs From The Big Chair"-tour. Aangezien dat pas de tweede LP was die de formatie rondom het duo Roland Orzabal en Curt Smith had uitgebracht, werd er tijdens deze tournee ook veel materiaal van het debuut "The Hurting" gespeeld. Het is daarom interessant om te horen hoe de songs van die eersteling, die productioneel veel intiemer was dan het vaak bombastische, haast overgeproduceerde "Songs From The Big Chair", zouden klinken in de volle bandarrangementen. Liedjes als "Memories Fade", "Start Of The Breakdown" en "Mad World" gedijen gelukkig prima in deze setting, zodat ze mooi tussen nieuwe stukken als "Mothers Talk", "The Working Hour" en natuurlijk "Shout" passen. Op de vanavond in de speler zittende CD die vlak na Record Store Day regulier te verkrijgen was is eigenlijk alleen het gegil van hysterische fans een irritant bijverschijnsel van de snel opkomende populariteit van de band. Zelfs een ontoegankelijk stuk als "The Prisoner" wordt ontsierd door dat gegil, een vreemd fenomeen dat ook bij de complexe muziek die de band Japan in haar nadagen op het podium vertolkten waarneembaar was. Gelukkig vallen de fans tijdens de songs meestal even stil, zodat er - zoals tijdens de nu volgende songs "Memories Fade" en "Start Of The Breakdown" - voldoende te genieten valt van Tears For Fears in hun beginjaren. Overigens zijn er berichten dat de band juli volgend jaar weer gaat optreden.
Websites:
https://tearsforfears.com/
https://www.facebook.com/TearsForFears .
VOORPROEFJE
Reed, Rob - The Defeated Army
Van het nog te verschijnen 'The Ringmaster Part One' (Tigermoth Records, 20 oktober 2021)
Rob Reed is er maar druk mee. Releases waar hij bij betrokken is buitelen over elkaar heen. De nieuwe versie van “For King And Country” van de nieuwe Cyan-bezetting is nog maar net uit, of er zit alweer een nieuw album aan te komen... Als voorproefje op zijn aanstaande nieuwe solo-album “The Ringmaster Part One”, dat op 22 oktober via Tigermoth Records wordt uitgebracht, heeft Reed afgelopen week een videoclip uitgebracht van het nummer “The Defeated Army”. 'Iedereen kent mijn liefde voor het gitaarspel van Mike Oldfield, maar voor “The Defeated Army” heb ik me laten inspireren door andere favoriete gitaristen, zoals Peter Green van Fleetwood Mac (ik hou vooral van de klassieker “Albatross”) en Hank Marvin van The Shadows', legt Reed uit. 'Ze hebben allebei hun eigen kenmerkende geluiden en hebben door de jaren heen veel gitaristen beïnvloed. In he nummer zijn ook de 'pipes' van mijn goede vriend Troy Donockley te horen'. Verder vermeldt Reed: 'We hadden veel plezier bij het maken van de promovideo. Ik ontdekte een lokale middeleeuwse re-enactmentvereniging en ze wilden graag naar een nabijgelegen bos reizen om wat vechtscènes te filmen. Wat we niet wisten, was hoe realistisch en vol passie het werd gespeeld. Het nieuwe album is een vervolg op de succesvolle “Sanctuary”-albumreeks. Opnieuw heeft Rob samengewerkt met “Tubular Bells”-producer Tom Newman en multi-instrumentalist Les Penning, samen met drummer Simon Phillips (die in de jaren tachtig met Olfield werkte) en de genoemde Donockley. De “Ringmaster”-cyclus bestaat uit twee albums; het tweede deel verschijnt in januari 2022. Het album is verkrijgbaar in een editie met drie schijven (2CD/DVD) en bevat een 5.1 surround-mix, interview- en promovideo's en een tweede audioschijf met bonustracks en een complete mix van het album door Tom Newman. Ook is het mogelijk in voornotering een box te bestellen met ook deel 2. Die wordt dan begin volgend jaar uitgeleverd. (bron: Jerry Ewing, Prog / Loudersound)
Websites:
https://www.facebook.com/RobReedOfficial
https://www.tigermothshop.co.uk/store/The-Ringmaster-c119027017
Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/llnwSsBKEyk.
IN MEMORIAM
Marillion with Friends From The Orchestra – Estonia
Van “With Friends At St David's” (Racket Records, 2020)
Afgelopen dinsdag overleed de moeder van redactielid Christian. Ze is op de gezegende leeftijd van 90 jaar rustig ingeslapen, omringd door haar familie. Ter nagedachtenis aan haar draaien we de versie van “Estonia”, zoals Marillion die opnam met een aantal instrumentalisten uit de klassieke wereld. In 2019 verschenen die bijzondere versies onder de titel “Marillion with Friends From The Orchestra”. Sommige nummers, zoals “The Sky Above The Rain”, maar ook “Estonia”, komen in deze versies nog beter uit de verf dan in de studioversies. Die van “Estonia” was te vinden op “This Strange Engine” (1997). Marillion is bezig met de afronding van een nieuw album, dat al te bestellen is, getiteld “An Hour Before It's Dark”. Begin volgend jaar zal het overigens pas verschijnen. En volgend jaar oktober zal de groep weer op tournee door ons land gaan en o.a. in het Utrechtse Vredenburg te aanschouwen zijn, op 25 oktober 2022. Zie voor meer data het concertoverzicht op onze website.
Websites:
https://marillion.com/
https://www.facebook.com/MarillionOfficial .
Xymphonia is sponsored by:
