Uitzending Terugluisteren

VAN EIGEN BODEM / WAAR ZOUDEN ZE ZIJN GEBLEVEN?
Odyssice - Lokapalas
Afkomstig van "Impression" (Cyclops, 2000 / eigen beheer, 2012)

Rond het Nederlandse Odyssice is het al weer geruime tijd stil. Sinds de uitgave van de CD+DVD-set “Secret Showcase”, de heruitgave van het debuut “Moon Drive” en twee optredens, allemaal in 2013, heerst radiostilte. Nou zijn we dat wel gewend van een band die sinds 1987 per decennium maar met één officiële release op de proppen kwam. Laten we het er op houden dat het gewoon zoveel tijd kost om muziek met het hoge niveau van Odyssice te maken. In 2012 liet de band overigens ook van zich horen, middels een heruitgave van het eerste echte album “Impression”, oorspronkelijk uit 2000.
Website: http://www.odyssice.com/ .

NIEUW
Apogee - Inside The Wheel
Van "The Art Of Mind" (Progressive Promotion Records, 2015)

CD's met archiefopnames meegerekend is "The Art Of Mind" de achtste plaat van Apogee en het debuut op Progressive Promotion Records. Arne Schäfer, gitarist en zanger van Versus X, is de architect van dit project, waarbij hij op dit album ondersteuning krijgt van drummer Eberhard Graef. Apogee's muziek ligt duidelijk in de traditionele symfonische rock, aangedikt met stevig gitaarwerk. Met name de als een orkestpartij gearrangeerde composities vallen op. Hierin vormen de vele lagen melodieën en begeleidende partijen een melodieus samenspel, dat samen met de toegankelijke zanglijnen tot pakkende stukken leidt. Schäfer heeft een goede stem, waaraan je wel wat moet wennen. Hij articuleert namelijk erg precies en heeft tevens een behoorlijk uitgebreide woordenschat, vergelijkbaar met Fish of Peter Hammill. Qua stijl zou je Apogee ergens kunnen plaatsen tussen het oude Genesis en The Tangent zonder Canterbury-tic. Zeker tijdens de fragmenten waarin de klassieke muziekinvloeden bovendrijven komen daar band als The Enid en The Black Codex bij.
Websites: www.versus-x.de/apogee
en http://www.progressive-promotion.de/ .

NIEUW
Klone - The Drifter
Van "Here Comes The Sun" (Pelagic Records, 2015)

De Franse band Klone kenden we eerlijk gezegd niet. En dat terwijl de band al in 2003 zijn debuut "Duplicate" uitbracht. Maar dat was een doommetalalbum en zoals wel meer bands uit het doommetalgenre is de groep sindsdien richting het progrockgenre gekropen. Maar net als bij bijv. het Britse Anathema is het neerslachtige karakter niet uit de muziek verdwenen op "Here Comes The Sun", het onlangs verschenen zesde Klone-album. Niet dat de band een, ahum, kloon van Anathema is, maar fans van die band zullen de manier waarop Klone zorgvuldig een sfeer neerzet waarderen. We moesten trouwens soms ook denken aan de Nederlandse groep A Liquid Landscape. Hoewel qua klankkleur nogal verschillend is iets in de dictie van de zangers overeenkomstig - en ook A Liquid Landscape weet is zo'n band die zinderende spanning weet op te roepen met goedbeschouwd helemaal niet zoveel muzikale moeilijkdoenerij. Bij Klone voel je er alleen wel wat meer onheil bij. En dat ondanks de titel. Die lijkt te verwijzen naar die ene cover op de plaat. Nee: niet die gelijknamige Beatles-song, maar Gershwins "Summertime".
Website: http://klonosphere.com/klone/ .

NIEUW
Henderson, Scott - Manic Carpet
Van "Vibe Station" (eigen beheer, 2015)

Op zijn soloplaten speelde gitarist Scott Henderson over het algemeen een meer op bluesrock gebaseerde vorm van jazzrock. Dit in tegenstelling tot de progressieve jazzrock die hij met Tribal Tech, de formatie die hij met Gary Willis vormde, produceerde. "Vibe Station", zijn nieuwste soloalbum, neigt meer naar de muziek van Tribal Tech, al ontbreken in de triobezetting de Zawinulachtige toetsenpartijen van Scott Kinsey. Toch weet Henderson met allerlei kunstgrepen gevarieerde sounds uit zijn gitaar te knallen. Want knallen doet "Vibe Station" en dat is goed te beluisteren in het treffend getitelde "Manic Carpet".
Website: www.scotthenderson.net .

HERUITGAVE
Air - Suicide Underground (live)
Van "The Virgin Suicides - Limited 15th Anniversary 2CD Edition" (Record Makers, 2000 / Parlophone, 2015)

Op basis van debuut "Moon Safari" (1998) werd het Franse duo Air vaak in de dance-hoek ingedeeld. Er werd echter vooral veel inspiratie uit de jaren '70 geput, met duidelijke hints naar Roxy Music en mid-seventies-Bowie. En soms zelfs naar Pink Floyd-achtige symfonische rock. Maar zeker die laatste woorden waren toen uit de gratie bij de 'serieuze' critici, dus drukten ze die 'vieze' gedachten gewoon weg, omdat ze Air zo leuk vonden. Bij deze opvolger had dat geen zin meer: die plaat ademt net als de bijbehorende film van Sofia Coppola namelijk van begin tot eind 'seventies' en het lijkt alsof Pink Floyd - meer specifiek toetsenist Richard Wright - verantwoordelijk is voor de heerlijk lome veelal instrumentale sfeerschetsen. Denk "Obscured By Clouds" (ook een soundtrack) maar zeker ook Wrights solodebuut "Wet Dream". Het fijnste aan deze dubbelaar vormt de toevoeging van 10 live-opnamen uit 2000 met de prima live-band die het Air-duo vergezelde, met daarin o.a. de heerlijk vet bassende Jason Falkner (van Jellyfish).
Website: http://www.aircheology.com/ (momenteel niet beschikbaar(?))

NIEUW
Apocalyptica - Sea Song (You Waded Out)
Van het album “Shadowmaker” (Groove Attack, 2015)

Tip in iO Pages, april 2015: "Eerste studiowerk in 4 jaar van de Finse band, nu met een prima nieuwe zanger-frontman: Franky Perez. Hij kan helder zingen, rauw tekeer gaan en zelfs gedoseerd schreeuwen. Het oorspronkelijke kwartet cellisten heeft tot tweemaal toe een kleine knieval gemaakt. Ten eerste het aantrekken van een geweldige drummer i.p.v. een vervangende vierde cellist, ten tweede in het inlijven van zangers. Wat de cello's betreft zijn er geen concessies, zodat het gezelschap zijn volstrekt eigen identiteit heeft behouden. De cello, bij uitstek een klassiek instrument, wordt veelzijdig ingezet als bas en voor begeleiding, riffs, orkestrale arrangementen en solo's. De meeste stukken vallen onder de noemer zeer gevarieerde, symfonische metal. Tal van onverwachte wendingen, akoestische passages, sfeervolle klankkleuren, opzwepende fragmenten en het cellogeluid geven dit spektakel een buitengewone glans. Metal, folk, klassieke muziek en pop, gesmeed tot een nieuwe entiteit." (Menno von Brucken Fock) U gaat luisteren naar “Sea Song (You Waded Out)”. Daarin is het vooral de heldere stem van zanger Franky Perez die glorieert, in combinatie met het ingetogen cellogeluid.
Website: http://www.apocalyptica.com/en/ .

NIEUW / JAZZROCK
Ligro - Bliker 4 (abridged)
Van "Dictionary 3" (Moonjune, 2015)

Ligro is een vrij explosief en rauw klinkend Indonesisch jazzrocktrio rond gitarist Agam Hamzah. Het schijnt bedoeld als omkering van 'orgil', wat een Indonesische term is voor 'prettig gestoord'. In dat licht is er muzikaal natuurlijk van alles mogelijk en de lange stukken op "Dictionary 3", letterlijk dus het derde 'woordenboek' dat Ligro uitbrengt, zijn muzikaal dan ook nogal uiteenlopend. Wel is improvisatie een belangrijk ingrediënt, wat het jazz-element vaak zo hoog maakt dat de muziek de Xymphonia-genregrenzen te buiten gaat. Dat terwijl er overigens citaten uit 20ste-eeuwse klassieke muziek gebruikt zijn. Naast Hamzah, met zijn soms haast punky gitaarsounds, en de diep en breed klinkende basgitaar van Adi Darmawan, is de bij tijd en wijle spectaculair rommelende drummer Gusty Hendy opvallend. Wat "Dictionary 3" voor progrockersoren deels toegankelijker maakt is de medewerking van het jonge keyboardtalent Ade Irawan, nog maar 18 ten tijde van de opnamen. Hij steelt de show met een lange, aan de betreurde Kenny Kirkland herinnerende pianosolo in "Bliker 4". Wij hebben voor dit programma dit bijna een kwartier durende stuk met ongeveer de helft ingekort.
Websites: http://ligrotrio.com/
en http://www.moonjune.com/ .

OPENER / LIVETIP / ACTUEEL
Hackett, Steve - Hackett To Pieces
Van "Highly Strung" (Charisma, 1982 / EMI/Virgin, 2007)

Onlangs werd aangekondigd dat er in oktober een 14 schijfjes tellende box uitkomt van de Charisma-jaren van Steve Hackett, getiteld "Premonitions - The Charisma Recordings". Het zal geen verbazing wekken dat bezige bij Steven Wilson hierbij betrokken is. Naast nieuwe mixen, live-opnames, demo en dergelijke zullen er ook 5.1 mixen bij zitten. Reden om een track te draaien van Hacketts laatste Charismaplaat, "Highly Strung" uit 1982 en wel "Hackett To Pieces", waarbij we tevens in herinnering brengen dat hij in oktober weer voor twee concerten naar Cultuurpodium De Boerderij komt.
Website: www.hackettsongs.com/blog/steve152.html

LIVE-TIP / AKTUEEL
Opeth – Var Kommer Barnen In
Van “Pale Communion” (Roadrunner, 2014)

Mikael Akerfeldt, voorman van Opeth, helpt de geruchten de wereld uit dat hij een soloalbum gaat maken. Wel geeft hij toe dat hij recentelijk een aanbod had gekregen om een solo-CD te produceren. Deze hele discussie kwam op gang omdat hij aangeven had meer kennis van studioproducties wilde vergaren en dit bij zichzelf wilde uittesten. Ook waren er ideeën om het project met Steven Wilson, Storm Corrosion, nieuw leven in te blazen, maar uiteindelijk vonden ze het te vroeg om hiermee verder te gaan. Het enige Storm Corrosion-album dateert uit 2012. Op 14 oktober 2015 staat Opeth op het podium van Tivoli Vredenburg voor een uitverkochte zaal. (bron: Progwereld) Het nummer “Var Kommer Barnen In”, is één van de twee extra (live-)nummers die verkrijgbaar zijn als download bij het album “Pale Communion”. Het staat ook op de Blu-Ray die onderdeel uitmaakt van de special edition van dit vorig jaar verschenen album. “ Var Kommer Barnen In” is een cover van de Zweedse band Hansson de Wolfe United.
Website: http://www.opeth.com .

ALBUM(S) VAN DE MAAND
Laurance, Bill - Ready Wednesday
Afkomstig van "Flint" (groundUP Music, 2014)

De binnen een jaar tijd verschenen solo-albums “Flint” en “Swift” van Snarky Puppy-toetsenist Bill Laurance zijn onze Albums van de Maand Juni. Dit keer kiezen we voor de track “Ready Wednesday” van het vorig jaar verschenen “Flint”. Snarky Puppy-liefhebbers zouden dit nummer al moeten kennen, aangezien het al jaren op het repertoire staat van de band en in de groepsversie te vinden is op het album “Tell Your Friends” uit 2010. In Laurance's eigen versie worden de blazers ingewisseld voor strijkers, maar het stuk heeft nog wel zijn heerlijke funky swing behouden.
Websites: http://www.billlaurance.com/
en https://billlaurance.bandcamp.com/releases .

AKTUEEL
Ciccada – A Garden Of Delights
Van "A Child In The Mirror" (Fading Records, 2010)

Het gaat erom spannen volgende week. De Europese ministers van Financiën betwijfelen of Griekenland nog gered kan worden. Ze achten de kans minimaal dat Athene dit weekend met wezenlijke concessies komt waardoor de financiële markten en de aanzwellende kapitaalvlucht het land volgende week onderuit zullen halen. Daarom mog maar eens muziek uit Griekenland met de toepasselijke titel “Garden Of Delights”. Ciccada integreert elementen uit folk, jazz en klassieke muziek in haar muziek. Vroege King Crimson, Pentangle, de meer jazzy vormen van Canterbury-style - het komt allemaal terug. Naast Fripperiaanse elektrische gitaar en hier en daar wat Mellotron zijn er vooral veel akoestische instrumenten te horen. Nu hoor je wel vaker strijkers en piano in symfonische rock, maar bijvoorbeeld het fraaie klarinetspel maakt Ciccada bijzonderder. Overigens verscheen eerder dit jaar een tweede album van de Griekse groep: “The Finest Of Miracles”. Minstens één zo'n 'miracle' kan Griekenland wel gebruiken...
Website: https://altrockproductions.bandcamp.com/album/a-child-in-the-mirror .

NIEUW
Grobschnitt - Solar Music (excerpt)
Van “79:10” (Universal, 2015) / “Solar Music Live” (Brain, 1978 / Universal, 2015)

We zijn in de Grobschnitt-geschiedenis aanbeland bij het album en nummer dat het DNA van de band is: “Solar Music”. Dit muziekstuk ontbrak bij geen enkel Grobschnitt-concert en vindt zijn origine al in 1969, toen de band not The Crew heette. Het oorspronkelijke idee komt van gitarist Lupo, en daaromheen bouwde de band een ware suite. Op het eerste Grobschnitt-album staat al een versie, genaamd “Suntrip”. Het is echter pas bij het toetreden van toetsenist Mist dat het stuk zijn volle potentie krijgt, getuige het magistrale eindstuk. Op het tweede album “Ballerman” mocht het zelfs twee plaatkanten vullen en is het stuk al opgerekt tot boven de 30 minuten. De ultieme versie voor de fan is toch wel de 1977/1978-versie: hier geeft de klok vaak meer dan 70 minuten aan. Naast het muzikale geweld weet de band dit stuk tot een ware theateropvoering te maken. Daartoe worden ook de roadies ingezet, door ze bijvoorbeeld verkleed als oerbewoners een vuurritueel te laten opvoeren. De roem van dit stuk verspreidde zicht als een 'vuurtje' door het land en zo werd de band bij een van de shows in Keulen al opgewacht door de plaatselijke brandweer, die toch zo zijn bedenkingen had bij de explosieven die werden gebruikt. Maar Grobschnitt negeerde de brandweerverordening gewoon, waarna de band nooit meer in de betreffende zaal mocht spelen. De nu verschenen heruitgave van “Solar Music Live” gaat vergezeld van een bonusschijf met een complete uitvoering uit 1977, opgenomen in Winterhuder Fährhaus te Hamburg, plus een gesproken uitleg van het stuk door Eroc. Alleen de bonusdisc maakt het het aanschaffen al waard. Na het uitbrengen van dit live-album in 1978 besluit de band het stuk voor de zoveelste keer totaal te herarrangeren, en vanaf de “Illegal”-tour kan de bezoeker een versie die men “Power Play” noemt in de set vinden. Een opname hiervan is op de heruitgave van “Volle Molle” te vinden. De totaaltijd is weer teruggeschroefd naar een nog altijd respectabele 30 minuten. Kort hierop zal het stuk veranderen in de versie die men tot het eind in 1989 speelde: “Sonnentanz”. Hier is ook een live-uitvoering van uitgebracht, waar we later nog op terugkomen. “Solar Music” is ook het eerste Grobschnitt-stuk dat tot twee keer toe in zijn volledige versie op de Duitse radio werd gedraaid. Wij gaan dit nu niet evenaren, maar houden het bij de eerste 20 minuten van het nummer.
Website: http://www.grobschnitt.de/ .

NIEUW
Fjieri - Before I Met You
- It Would All Make Sense
Van "Words Are All We Have" (Emerald Recordings, 2015)

Onlangs draaiden we muziek van Birds Through Fire, een project waar gitarist Robby Aceto bij betrokken is. Op dat album vonden we "A Portrait Of Amber", dat met Mick Karn in gedachten geschreven is. Het was dan ook net alsof Karn meespeelde in dat nummer, met zijn heerlijk glijdende en swingende fretloze basspel. Het was echter Paul Cartwright. We moesten hier aan denken bij het draaien van het tweede album van Fjieri, "Words Are All We Have". Fjieri is een project van toetsenist Stefano Panunzi, op wiens solowerk de al genoemde Robby Aceto trouwens te horen was, en gitarist/bassist Nicola Lori. Lori's basspel is er debet aan dat heel "Words Are All We Have" aanvoelt als een groot eerbetoon aan Karn, want meer dan op eersteling "Endless" treedt hij in de voetsporen van de meester. Aan het vijfenhalf jaar geleden verschenen "Endless" werkte de in 2011 gestorven ex-Japan-bassist zelf nog mee. Belangrijk verschil met "Endless" is de medewerking van gitarist/zanger Jakko Jakszyk, tegenwoordig lid van King Crimson. Hij zingt, speelt zeer herkenbaar gitaar en schreef mee aan het merendeel van de tracks, waardoor de sfeer van de plaat verwant is aan diens prachtige "The Bruised Romantic Glee Club". Het niveau van de composities, alsmede het schitterende spel van eenieder en de schilderachtige productie maakt "Words Are All We Have" van de eerste tot de laatste noot niet te versmaden en sowieso een must voor de liefhebber van muziek uit de kringen rond ex-Japan-muzikanten. Naast genoemden werkten ook zanger Tim Bowness (No-Man), drummer Gavin Harrison (Porcupine Tree, King Crimson), en saxofonist Nicola Alesini (Alesini & Andreoni) mee aan dit album. Mochten progfans in sommige nummers een echte toetsensolo missen, in "It Would All Make Sense" komen ze wel degelijk aan hun trekken, "Before I Met You" is daarnaast met een drijvend ritme ook nog eens lekker opzwepend.
Website: https://www.facebook.com/Stefano-Panunzi .

NIEUW
IO Earth – Body And Soul
Van de dubbelaar “New World” (eigen beheer, 2015)

IO Earth (ook wel geschreven als IOEarth en IO-Earth) is een 7-koppige band rond zangeres Linda Odinsen. Naast een gitarist, bassist, toetsenist en drummer vinden we in de band ook een violist en een saxofonist, waarbij die laatste ook een EWI ('electronic wind instrument', een soort synthesizersaxofoon) bespeelt. In de ongeveer 100 minuten die deze dubbelaar duurt wordt er een breed spectrum aan substijlen binnen de progrock bestreken. Sfeerrijke progrock, die à la Mostly Autumn of Karnataka, licht door folk beïnvloed is vormt de hoofdmoot. Af en toe wordt er ook wat steviger gerockt, of is er dankzij schurend saxofoonspel een flinke jazz-invloed hoorbaar. Dit wordt dan weer afgewisseld met een powervolle gitaarballad, waarin de gitarist zijn bewondering voor Joe Satriani en Steve Vai heeft verwerkt. Op andere momenten heeft elektronica meer ruimte en wordt er op die manier een meeslepende sfeer geschapen. IO Earth heeft het duidelijk niet over één boeg willen gooien en biedt op "New World" 'voor elck wat wilsch'.
Website: http://www.ioearth.com/

NIEUW
Schon, Neal - Twilight † Spellbound
- Talk To Me
Van "Vortex" (Mascot/Music Theories Recordings, 2015)

Met de dubbel-CD "Vortex" levert Neal Schon weer een heerlijk portie gitaarwerk van hoog niveau. Met zijn vertrouwde Journey-maatje Steve Smith op drums, zijn jazzrockpartner Jan Hammer voor de flitsende Moogsolo's en de symfonische toetsentapijten leggende Igor Len heeft hij een uitstekende bezetting om zijn oude stadionprogjazzrock weer eens van stal te halen. Meer dan anderhalf uur vliegen de solo's, riffs en bombastische grandeur je om de oren. Af en toe zijn er rustpunten te bespeuren, vooral als het gaat persoonlijke statements naar zijn nieuwe liefde (“Lady M”) en zijn moeder. Schon ziet dit trouwens, getuige de titel van het nummer “Airliner NS910”, als zijn negende èn tiende soloalbum. Maar als hij zo rekent zouden dat het tiende en elfde album moeten zijn. Het met "Vortex" vergelijkbare "Electric World" was immers ook een dubbelaar. Overigens is er in de nabije toekomst nog meer van Schons gitaarwerk te genieten: de reünieplaat van de Santana-III-bezetting komt eraan en hij betreedt het podium met Journey.
Website: http://schonmusic.com .

NIEUW
Teleharmonium – Love: The Invisible Clock
– The Past Is Particles
Van “The Mother Generator” (eigen beheer, 2015)

Teleharmonium is een progressief, psychedelisch powerpopsextet uit Winnipeg, Manitoba. Een tijd geleden besteedden we al aandacht aan Urban Nomad en Teleharmonium is een voortzetting van deze band. De band is een samensmelting van twee bevriende families, Kroeker en Neufeld, aangevuld met Adam Pauls op gitaar. “The Mother Generator” wordt gepresenteerd als een conceptalbum en het leeuwendeel van het materiaal is geschreven door Jonathan Kroeker. Muzikaal doet het eer aan de muziek uit midden jaren 60 tot eind jaren 70 en zweeft het ergens tussen psychedelische, classic en prog rock. Goed voorbeeld hiervan is "The Past Is Particles", met heerlijk orgel- en gitaarwerk, of "Love: The Invisible Clock", dat begint in de klassieke singer-songwritermodus met een heerlijk luchtig intro, maar zodra het orgel zijn intreden doet, wordt het meer psychedelisch. De band noemt zelf bands als The Who, Pink Floyd, Jefferson Airplane, Buffalo Springfield en The Moody Blues als invloeden, wat de lading goed dekt. Het album bevat ook een tweetal epische stukken, waar referenties aan het oude Pink Floyd voornamelijk opduiken. Denk nu door al die 'name checks' niet dat Teleharmonium een tribute-band is, want de groep heeft zeker een eigen geluid en aan "The Mother Generator" kan veel plezier worden beleefd. Het album is te bestellen via Bandcamp.
Websites: http://teleharmonium.bandcamp.com/
en https://www.facebook.com/Teleharmonium/ .

NIEUW
Lo-Fi Resistance - The Age Of Entitlement
Van "The Age Of Entitlement" (eigen beheer, 2014 (digitaal) / 2015 (fysiek))

Onder de naam Lo-Fi Resistance bracht het jonge multi-talent Randy McStine twee prachtige moderne progressieve rockplaten uit, waaraan medewerking werd verleend door grootheden als Nick D'Virgilio, Gavin Harrison, John Giblin en Dave Kerzner. Eind vorig jaar, nadat McStine o.a. met Sound Of Contact had getourd, kwam er het bericht dat er een nieuw Lo-Fi Resistance-album was verschenen. McStine zou op dit "The Age Of Entitlement" alles in z'n eentje doen en stilistisch alle kanten op gaan, van elektronische muziek tot artpop en meer. Het zou 'slechts' een mini-album zijn en alleen digitaal als download te koop zijn. Nu zijn er nogal wat mensen, ook hier op de Xymphonia-redactie, die niets met digitale downloads hebben en we zijn dan ook blij dat McStine tegemoet is gekomen aan onze smeekbedes en nu alsnog met een fysieke release van zijn derde Lo-Fi Resistance-album komt: een CD'tje van krap 33 minuten in een simpele kartonnen hoes. We kunnen nu constateren dat McStine niets teveel heeft gezegd: het is inderdaad een experimenteel plaatje. Dat merken we al bij de ronkende gitaarmuur over een industrieel aandoend ritme waarmee de CD opent. Vooral de track "Retirement" lijkt een vergaarbak van allerlei experiment met o.a. maniakaal aandoend versneld gitaarspel en weirde cut-ups. We moesten denken aan sommig solowerk van ex-Red Hot Chili Peppers-gitarist John Frusciante, maar ook aan The Residents en de weirdste kant van Primus-bassist Les Claypool. Het afsluitende titelnummer komt nog het meest in de buurt van het reguliere Lo-Fi Resistance-werk. Hier klinkt Randy's zang, met die licht dramatische-toon, zoals we die van 'm kennen, horen we zijn gepatenteerde je in het hart rakende gitaarwerk en benaderen de compositie en de productie wat meer de gelaagdheid die we van 'm kennen.
Website: http://www.lofiresistance.com/ .

NIEUW
Neo Prophet – The Hourglass
Van het album “T.I.M.E.” (Freia, 2015)

Neo Prophet is een Belgische band en “T.I.M.E.” is het 3e album van de band in zijn 10-jarig bestaan. “T.I.M.E.” is een verzameling van elf progrocknummers die vrij divers van aard is. Door de verschillende achtergronden van de bandleden is dat misschien ook wel logisch. De klassieke progelementen van het oude Genesis horen we bijvoorbeeld terug in het nummer “Divide And Divine”. Maar in “Generation Games” horen we ook invloeden van het oude Pendragon-geluid terug. Yes-invloeden zijn goed hoorbaar in bijvoorbeeld de trilogie “Orchestral Death”. Neo Prophet heeft er lang over gedaan om dit album op te nemen en uit te brengen, maar het is het wachten wel waard geweest. De diverse invloeden die hoorbaar zijn, klinken prettig in het gehoor. Belangrijk is wel dat de band niet teveel stijlen in korte tijd wil spelen. De bandleden zouden dat rustig kunnen uitbouwen in nieuwe nummers, waarbij de keyboards en de gitaar genoeg ruimte kunnen krijgen en de ritmesectie zich kan profileren. (bron: Maurice van der Zalm, Rockprortaal) In het nummer “The Hourglass” zijn bijna alle bovengenoemde stijlen verwerkt.
Websites: http://neoprophet.com/
en http://www.freia-music.nl/artists/neo-prophet/ .

NIEUW / LIVETIP
Gardner, Jacco - Hypnophobia
Van "Hypnophobia" (Excelsior, 2015)

Met zijn tweede plaat "Hypnophobia" wist Jacco Gardner de serieuze rockjournalisten te overtuigen van zijn wonderlijke mix van psychedelica, vroege progressieve rock en dit keer zelfs Krautrock. Ook live lijkt zijn performance er behoorlijk op vooruit te zijn gegaan. In vergelijking met "Cabinet Of Curiosities" zijn de liedjes wat meer uitgewerkt en zijn er de nodige instrumentale stukken toegevoegd. Hierdoor heeft de muziek wel wat weg van het Deense Professor Tip Top, waaraan we regelmatig aandacht hebben besteed. Alleen de Floydiaanse gitaarsolo's ontbreken bij Gardner. Compositorisch valt op dat de songs vooral zijn opgebouwd rondom slechts enkele, zich vaak herhalende melodielijnen, waaraan steeds meer instrumenten in het arrangement worden toegevoegd. Aan de ene kant lijkt dit een wat eenvormig resultaat te hebben, aan de andere kant heeft het ook een hypnotiserende werking, waarmee een deel van de titel verklaard wordt. Gardner is momenteel op tournee in de V.S. Pas op 17 juli zal hij weer in Nederland te aanschouwen zijn tijdens het Welcome To The Village-festival in Leeuwarden. Festivals als Into The Great Wide Open en Lowlands volgen.
Website: www.jaccogardner.com .

VOORPROEFJE
Ghost - Cirice
Afkomstig van "Meliora" (Spinefarm, 2015)

Een Zweedse hardrockband (met wat progtinten) die de namen van zijn bandleden geheim houdt, gemaskerd op het podium staat, met een leadzanger die zich Papa Emeritus noemt en gekleed als een soort van demonische paus op het podium staat. Zonder de muziek gehoord te hebben zou je eigenlijk al gelijk het geheel af doen als één groot cliché en te melig om serieus te nemen. Totdat iemand als White Willows Jacob Holm-Lupo via Facebook meldt dat de nieuwe single van deze band één van de beste hardrocksongs is die hij in jaren heeft gehoord. We hebben het over de band Ghost en het nummer “Cirice”, afkomstig van het in augustus te verschijnen album “Meliora”. Muzikaal horen we elementen van Black Sabbath maar ook duidelijk, door de harmonieuze vocalen, Blue Öyster Cult. En we denken we dat liefhebbers van Opeths steviger werk dit ook wel zien zitten.
Website: http://ghost-official.com/.

HERUITGAVE / IN HET NIEUWS
Galahad – Termination
Van “Empires Never Last” (Avalon Records, 2007 / 2015)

Er is nieuws over Galahad: in het kader van het 30-jarig bestaan van de Britse band, is er deze week een nieuwe EP in beperkte oplage van 500 stuks verschenen. De EP heet simpelweg “30”. Op deze EP staan vier bestaande Galahad-nummers, die voor de gelegenheid in een nieuw jasje zijn gestoken. Op 4 juli wordt de EP tijdens het officiële verjaardagfeestje in Dorset gepresenteerd. Natuurlijk zal hij ook beschikbaar komen via de merchandise-pagina van de officiële Galahad-website. Tevens verschijnt er later dit jaar een dubbel album met de titel “Retrospective”. Begin dit jaar is het album “Empires Never Last” uit 2007 opnieuw uitgebracht. De bestaande zeven nummers zijn aangevuld met nieuwe alternatieve versies van twee stukken. “Termination” is een van deze twee nummers, met naast de gedragen zang van Galahads zanger Stuart Nicholson ook de herkenbare vocalen van Magenta’s zangeres Christina Booth.
Website: http://www.galahadonline.com/ .

ALBUM(S) VAN DE MAAND:
Laurance, Bill - U-Bahn
Afkomstig van "Swift" (groundUP Music, 2015)

De binnen een jaar tijd verschenen solo-albums “Flint” en “Swift” van Snarky Puppy-toetsenist Bill Laurance zijn onze 'Albums van de Maand Juni'. Dit keer kiezen we voor een track van het meest recente album “Swift”. Dit “U-Bahn” heeft in het eerste deel een zweverige, bijna elektro/triphopsfeer, met door een vocoder gehaalde vocalen van zangeres Sirintip, waarna in de tweede helft het nummer omslaat naar een Pat Metheny/Lyle Mays-achtig stuk. Net als op het hele album valt met name het schitterende drumspel van Robert "Sput" Searight erg op. Websites: http://www.billlaurance.com/ en https://billlaurance.bandcamp.com/releases .
Websites: http://www.billlaurance.com/
en http://billlaurance.bandcamp.com/releases .

LATE ONTDEKKING
Fish On Friday - Welcome
Van "Airborne" (eigen beheer, 2012)

Van het Belgische Fish On Friday hoorde u bij Xymphonia onlangs muziek van het verzorgde album "Godspeed". Dat is echter al het derde album van de groep. Hoewel: van de groep Fish On Friday is nog niet zo lang sprake. Aanvankelijk ging het om een project rond de toetsenisten William Beckers en Frank van Bogaert. Zij maakten als duo al twee toegankelijke symfonische poprockplaten, met een hang naar sfeerpop uit de jaren '80. Op het tweede album "Airborne" waren o.a. bassist Nick Beggs, gitarist Marty Townsend en drummer Marcus Weymaere te gast. En laten dit nu de mensen zijn die met het oprichtersduo tegenwoordig de band vormen. Ook dit eigenbeheeralbum gaat al gestoken in een fraaie hoes (die wel wat veel lijkt op die van "Watch" van Manfred Mann's Earth Band) en die klinkt als een klok. "Welcome" is overigens het enige nummer waarin Beggs is te horen, maar zijn prominente basspel is dan ook meteen in het intro al niet te missen.
Website: http://www.fishonfriday.be/ .

HERUITGAVE
Grobschnitt - Severity Town (live)
Van “Rockpommel's Land” (Brain, 1977/ Universal, 2015) en “79:10” (Universal, 2015)

We vervolgens onze Grobschnitt-reis met een sprookje, jawel het verhaal van Ernie. Het album “Rockpommel's Land” wordt door velen gezien als de kroon op het oeuvre van de band. Het album werd opgenomen in Conny Planks studio in een tijdsbestek van maar vier weken. Het verhaal is gebaseerd op een concept van toetsenist Mist en is de bands meest symfonische plaat, in de lijn van het oude Yes en Genesis. De opnamesessies gaven nogal eens heftige discussies binnen de band, maar dat resulteerde wel in het best verkochte Grobschnitt-album tot dan toe. Er waren ook hilarische momenten in de studio, getuige het verhaal over het fluiten in “Anywhere”. Zanger Willy Wildschwein was tijdens een van de sessies nogal vals aan het meefluiten, niet wetend dat de opname al liep. En het bleek perfect te passen bij het nummer. De nieuwe uitgave bestaat zelfs uit twee discs bomvol muziek. We vinden op de tweede CD een bijna integraal gespeelde versie van het album, dat in een live-setting zelfs nog overtuigender overkomt. Daarom gaan we luisteren naar “Severity Town”, een aantal dagen voor de release datum van het album opgenomen in Hamburg.
Website: http://www.grobschnitt.rocks/index.php/en/ .

NIEUW
Nice Beaver - Timeline
- Rainbow's End
Van "The Time It Takes" (Oskar, 2015)

Nice Beaver, die Nederlandse progband met die ietwat gekke naam. Daar hebben we in het verleden toch al wel eens aandacht aan besteed? Jazeker, maar dan moeten we echt diep in het archief zoeken. Ooit draaiden we namelijk muziek van de albums "On Dry Land" (2001) en "Oregon" (2004). Hebben we sindsdien een hele reeks platen gemist? Nee hoor: nu pas is het derde album verschenen, 11 jaar na "Oregon". De titel "The Time It Takes" is dus raak gekozen. Het album is zowaar verschenen op een Pools label, OSKAR, en verdient ook die internationale aandacht want het is een op alle vlakken uitermate verzorgd album. Niet dat Nice Beaver vernieuwende muziek maakt: we horen een mix van neo-progressieve rock en melodieuze rock, met rijke sferen en beklijvende melodieën. Ook de productie is goed voor elkaar, er wordt op niveau gemusiceerd en de groep heeft tekstueel echt wat te vertellen. Die teksten worden door toetsenist Erik Groeneweg met dusdanige dictie gezongen dat je er ook snel naar gaat luisteren. Groeneweg heeft een beperkte zangstem, maar die ligt wel prettig in het gehoor. Echt muzikaal kopieergedrag is de band vreemd, al heeft "Rainbow's End" wel een onmiskenbaar, gedragen Floydiaans karakter. "Timeline" is een Engelstalige versie van het lied "Tijdlijn" van Progwerelds Prog NL-verzamelaar: een van de tekens van leven in die 11 jaar relatieve stilte. Het laat in zeseneenhalve minuut alle kanten van het viertal horen, van zowel stevig als gloedvol gitaarwerk van Hans Gerritse tot het groovende basgitaarspel van Peter Stel.
Website: http://www.nicebeaver.nl/ .

NIEUW
Watson, Patrick - Love Songs For Robots
- Good Morning Mr. Wolf
Van "Love Songs For Robots" (Secret City Records, 2015)

Hoewel Patrick Watson met zijn naar hemzelf genoemde band in het verleden het grote gebaar op het podium niet schuwde, houdt hij het op zijn studioplaten nog steeds klein en intiem. "Love Songs For Robots", zijn vijfde album inmiddels, is dan ook weer een fraai bewijs van zijn gave originele singer-songwriternummers te schrijven, die door hun orkestraties, songwendingen en wijze van zingen duidelijk naar progressieve muziek verwijzen. Zo zijn de klanken uit de synthesizers weer van een symfonische pracht, zingt Watson op een met John Martyn vergelijkbare soulvolle wijze en borrelen breaks en gitaarsolo's op daar waar je ze niet verwacht. Wat dat betreft blijft de Canadees zijn haast sprookjesachtige stijl, die hij in 2003 met zijn debuut "Just Another Ordinary Day" inzette trouw. Patrick Watson is in Nederland te aanschouwen op een aantal festivals: op 21 augustus op Lowlands, op 4 en 5 september op Into The Great Wide Open op Vlieland en op 6 september op het Bruis Festival in Maastricht.
Website: http://www.patrickwatson.net/ .

NIEUW (OP CD)
The Black Codex - A New Map Of The World
Van “The Black Codex - Complete Box Set” (Freia Music, 2015)

Afgelopen jaar hebben we veel aandacht besteed aan het unieke project The Black Codex, een project van multi-instrumentalist Christiaan Bruin. The Black Codex is een muzikaal hoorspel dat het gehele jaar 2014 heeft gelopen. Iedere week kreeg de abonnee van The Black Codex zo'n 8 minuten nieuwe muziek toegezonden. Daarnaast levert Bruin daar beeld bij in de vorm van schetsen. Nu is het geheel mooi verpakt in een boxje uitgebracht, verspreid over acht CD's, of te koop als vier losse dubbel-CD's. Het verhaal is een echt epos in de trant van de Da Vinci Code. Het zal de liefhebber van fantasy-verhalen zeker bevallen. Muzikaal gezien is het ook indrukwekkend wat Christiaan heeft geproduceerd. Je wordt bijna direct in het verhaal gezogen en er wordt al direct een bepaalde spanning en sfeer neer gezet. Het is zeker indrukwekkend als je je bedenkt dat Christiaan zo goed als alleen verantwoordelijk is voor de muziek. We gaan luisteren naar een deel van de epische afsluiter.
Website: http://theblackcodex.com/ .

NIEUW
Umphrey's McGee - Bad Friday
- Comma Later
Van: "The London Session: A Day At Abbey Road Studios" (High Fidelity/N2F Music, 2015)

Zoals de subtitel al aangeeft is "The London Session" opgenomen in de beroemde Abbey Road Studio's. De progressieve jamrockers uit de V.S. kregen voor hun 20ste studioplaat een dag studiotijd. Daarom kozen ze voor nummers die ze goed beheersten. Deze tracks zijn dus bewerkingen van stukken van andere studioplaten of composities die ze alleen live spelen. Dit alles aangevuld met het van het beroemde The Beatles-album "Abbey Road" afkomstige "I Want You (She's So Heavy)”. Met twee elkaar constant aanvullende gitaristen, een ronddwarrelende toetsenspeler en een superhecht ritmetandem zit de muziek van Umphrey's McGee op deze CD geheid in elkaar. Zeer compact en groovy, met zowel Echolyn- als jazzrockachtige trekjes. En uiteraard perfect geproduceerd, want die oude studio's zijn zo slecht nog net.
Website: http://umphreys.com/ .

NIEUW
Armed Cloud – In Your Mind
Van het album “Obsidian Desert” (Maxxive Records, 2015)

Armed Cloud is een in 2011 opgerichte Nederlandse progmetalband uit Nijmegen. Na de EP “Shroud Of Rain” (2012) en twee nummers op het verzamelalbum “Dutch Exposure” (2012) is er nu het eerste volledige album verschenen, met de titel “Obsidian Desert”. De muziek die Armed Cloud maakt laat zich het beste omschrijven als: een mix van traditionele heavy progressieve metal met een behoorlijk symfonische inslag. Op de website van Armed Cloud worden invloeden genoemd als Dream Theater, Queensrÿche en Rainbow en dat hoor je ook inderdaad terug op “Obsidian Desert”. “In Your Mind” is één van de wat meer ingetogen nummers van het album. We zijn benieuwd hoe Armed Cloud live klinkt. De volgende mogelijkheden om dat te controleren gaan zich in ieder geval voordoen op ProgPower Europe in Baarlo, op 4 oktober en op het Progfrog Festival in 't Blok in Nieuwerkerk a/d IJssel, op 24 oktober.
Website; http://www.armedcloud.net/ .

LIVE-TIP
Threshold – Watchtower On The Moon
Van het album “For The Journey” (Nuclear Blast, 2014)

“For The Journey”, het tiende album van Threshold, heeft alles wat je verwacht van een Threshold-album. Opnieuw zijn er veel mooie harmonieën en melodieën te horen, wat de composities een lust voor het oor maakt. Het album is bereid volgens beproefd Threshold-recept en dat doen de heren prima. Een vlotte opener die richting het catchy refrein gas terugneemt, een meer dan tien minuten tellende 'epic' waar je je vingers bij af kunt likken en voor het overige nummers die rond de vijf minuten klokken. Dit alles gedragen door de toetsen van Richard West, de inmiddels overbekende riffs van Karl Groom en de verheven zang van Damian Wilson. Het zijn de ingrediënten die Threshold maken tot wat zij zijn. (naar Dirk de Boer van zware metalen.com) Op 19 juni treedt Threshold op op Dokk'em Open Air in Dokkum en op 20 juni in de Hypothalamus in Rheine.
Website: http://www.thresh.net/

NIEUW
Big Big Train - Wassail
Afkomstig van "Wassail EP" (English Electric, 2015)

Terwijl de band zich uitgebreid aan het voorbereiden is op de drie Londense concerten in augustus, heeft Big Big Train ook nog de tijd gevonden om een EP uit te brengen: "Wassail". Hierop zijn drie nieuwe songs te vinden, plus één met de gehele bezetting live opgenomen nummer in de Real World Studios. Big Big Train is overigens nu zeven man plus één vrouw sterk, aangezien violiste Rachel Hall en gitarist/toetsenist Rikard Sjöblom officieel deel uit maken van de line-up. Die laatste kennen we natuurlijk als de frontman van het Zweedse Beardfish. “Wassail” zet de muzikale lijn voort, zoals we die van de laatste paar albums van Big Big Train zijn gewend: retro-geïnspireerde symfo met een onmiskenbaar Engelse sound. Ook dit weer zoekt de band inspiratie in typische Britse onderwerpen, waarbij twee nummers Londen als onderwerp hebben en het titelstuk de eeuwenoude traditie van wassailing beschrijft: een ritueel waarbij in appelboomgaarden gezongen werd, lawaai gemaakt en cider gedronken om hiermee kwade geesten te verdrijven en een goede oogst te bewerkstelligen.
Website: http://www.bigbigtrain.com/ .

NIEUW + ALBUMS VAN DE MAAND:
Laurance, Bill - Prologue: Fjords
Afkomstig van "Swift" (groundUP Music, 2015)
Laurance, Bill - Chia
Afkomstig van "Flint" (groundUP Music, 2014)

De maand juni 2015 kent niet één Album, maar liefst twee Albums van de Maand. In mei 2014 verscheen het eerste solo-album, “Flint”, van de Engelse pianist/toetsenist Bill Laurance. Een album dat hem 11 jaar aan voorbereiding, schrijven en uiteindelijk opnemen heeft gekost. Amper een jaar verder ligt album nummer twee nu voor ons: “Swift”. En tezamen vormen ze een heel bijzonder tweeluik van een begenadigd muzikant, die de afgelopen jaren zijn sporen heeft verdiend bij de Amerikaanse jazzrock/fusionformatie Snarky Puppy (wiens album “We Like It Here” Album Van De Maand Augustus 2014 was). Op beide albums zoekt Laurance de grensvlakken op tussen heerlijk groovende jazz, modern klassiek en, jazeker, ook progrock. Laurance wordt daarin bijgestaan door Snarky Puppy-leden: Michael League speelt gitaar en bas en is medeverantwoordelijk voor de strijkers- en blazersarrangementen; Robert Searight drumt en speelt percussie. Het levert uiteindelijk twee albums op, die verschrikkelijk aangenaam wegluisteren. Qua toegankelijkheid doen ze ons heel erg denken aan de muziek van Weather Report en zeker ook de Pat Metheny Group. Achtereenvolgens draaien we het zowel elektronisch als symfonisch getinte “Prologue: Fjords” van “Swift” en daarna het Latin-getinte “Chia” van “Flint”, met daarin een mooie elektrische vioolsolo.
Websites: http://www.billlaurance.com/
en http://billlaurance.bandcamp.com/releases .

NIEUW
Landmarq - Entertaining Angels (live)
Van de DVD/CD-set "Roadskill - Live In The Netherlands" (Synergy Records, 2015)

In afwachting op een nieuw studio-album van de Britse groep Landmarq verschijnt de live-DVD/CD-set "Roadskill". Deze is opgenomen, natuurlijk door John Vis en zijn crew, op 9 februari 2013 in De Boerderij in Zoetermeer. De groep was toen op tournee ter promotie van het in november 2012 verschenen "Entertaining Angels". Logistiek was het allemaal wat lastiger geworden voor de band, omdat zangeres Tracey Hitchings enkele jaren eerder getrouwd was met een Australiër en ook 'down under' ging wonen. Voor plaatopnamen is dat met de huidige stand van techniek geen belemmering, optredens zijn daardoor meteen een soort reünie geworden. Uit wat videoboodschappen over en weer, die als extra features op de DVD zijn gezet is dit wel op te maken. Die bevat trouwens ook bandinterviews, afgenomen door Marcel Haster van Live Prog. En het concert zelf? Landmarq, met nog twee oerleden in de gelederen (gitarist Uwe D'Rose en bassist Steve Gee) speelt op overtuigende wijze vrijwel het gehele "Entertaining Angels". De dubbel-CD-editie wel te verstaan, op één liedje ("Timeline") na. Wel valt op dat Hitchings zich in de loop van het concert een steeds ruimer vibrato aanmeet. Ze vraagt dan ook veel van haar stembanden. Wij gaan luisteren naar het slotstuk van het optreden, tegelijk het titelstum van "Entertaining Angels".
Website: http://www.landmarq.net/ .

IN HET NIEUWS / PRE-LISTEN
Multi-Story - Sly Dream Catcher
Van “Crimson Stone” (To Be Released)

Warempel, er is een nieuw album van Multi-Story in de maak! Deze band uit Wales bracht in 1985 het album "East-West" uit, gevuld met heerlijk melodieuze neoprog met een Yes-tintje. Na dit album volgde een lichte koerswijziging en maakte de band met een nieuwe zanger (die overigens later in de band Feeder opdook) een tweede album, dat meer gericht bleek op de AOR-liefhebber. De band werd wel uitgenodigd om in Nederland te spelen, maar al snel hierna viel het doek. Er bleef echter interesse in Multi-Story bestaan en een aantal jaar geleden was er al een poging om de band her op te richten. Nu is dit een feit, en komt er zelfs een nieuw album: "Sly Dream Catcher". We kunnen al een nummer laten horen, en dat belooft zeker een terugkeer naar het geluid van “East-West”.
Website: https://www.facebook.com/pages/Multi-Story/387151194793530

IN HET NIEUWS
Led Zeppelin – No Quarter
van “Houses Of The Holy” (Atlantic, 1973)

Met “No Quarter” van Led Zeppelin gaan we maar liefst 43 jaar terug in de tijd. In 1972 werd dit nummer namelijk geschreven door John Paul Jones, Jimmy Page and Robert Plant en het verscheen vervolgens op Led Zeppelins vijfde album “Houses Of The Holy” in 1973. Het lied kreeg een prominente plaats bij de live-optredens van Led Zeppelin, zelfs tot aan de laatste bandtournee én het reunie-optreden in december 2007. Het komt ook voor in zowel de film als het live-album “The Song Remains The Same” uit 1976. Led Zeppelin is overigens bezig met een heruitgave-programma van de complete discografie. Dit “Houses Of The Holy” is vorig jaar oktober al heruitgebracht in door Jimmy Page zelf zorgvuldig geremixte vorm, de laatste drie albums zijn in juli aan de beurt, zo werd eerder deze week bekend gemaakt. Opmerkelijk: aan het restjesalbum “Coda” worden twee schijven met vijftien voorheen onuitgebrachte opnamen toegevoegd.
Website: http://www.ledzeppelin.com/ .