Christian Bekhuis

Top 2012:

1. Big Big Train - "English Electric Part One" (English Electric Recordings, 2012)
2. Marillion - "Sounds That Can't Be Made" (Intact, 2012)
3. Kompendium - "Beneath The Waves" (7Stones Records, 2012)
4. Enid, The - "Invicta" (Operation Seraphim, 2012)
5. McRae, Tom - "From The Lowlands" (Buzzard Tree Records, 2012)
6. Storm Corrosion - "Storm Corrosion" (Roadrunner Records, 2012)
7. Producers - Producers - "Made In Basing Street" (The LAST Label, 2012)
8. Anglagard -"Viljans Oga" (Anglagard Records, 2012)
9. Gate 6 - "God Machines" (eigen beheer, 2012)
10. District 97 -"Trouble With Machines" (Laser's Edge, 2012)

Muzikaal is het een beetje een schizofreen jaar voor me gebleken. En dat is terug te zien in de albums die ik het afgelopen jaar heb gekocht. Lang niet zo veel prog, veel meer singer/songwriter en folk / folkrock. Een aantal van de albums in die laatste categorie staan hoog op mijn lijst maar voor het Xymphonia lijstje laat ik die, m.u.v. Tom McRae, ff buiten beschouwing. Zoals elk jaar is de lijst eigenlijk niet definitief want vraag me over een maand weer om zo'n lijst samen te stellen en de volgorde ziet er deels heel anders uit. Maar uiteindelijk stel ik de lijst samen op basis van hoe veel ik naar een album heb geluisterd en hoeveel de muziek met mij doet. En dit zijn wel de 10 albums die aan die criteria voldoen. Dat met name een Storm Corrosion zo hoog zou eindigen had ik niet verwacht en al helemaal niet dat een jaar met een nieuw Echolyn album zou betekenen dat deze NIET in de lijst zou komen te staan (niet dat het daar mee een slecht album is, maar echt raken doet hij me tot nu toe ook nog niet).

DE LIJST:

1. Big Big Train - "English Electric Part One" (English Electric Recordings, 2012)
Geen enkel album uit 2012 heb ik zo veel gedraaid en raakt me zo diep als dit eerste deel uit wat een tweeluik zal worden in 2013. Dit is een muzikale dis die volledig uitgebalanceerd is en waar van de ingrediënten zijn uitgekozen om het maximale muzikale effect te sorteren. Seventies-prog met licht-pastorale en folky trekjes, die hoewel erg vertrouwd nergens echt belegen klinkt, maar juist uiterst fris over komt. En daarbij komt nog de schitterende opnamekwaliteit. Het openingsnummer van het album is symfo in optima forma met een gastrol voor Tangent-toetsenist Andy Tillison en een kippenvelgitaarmoment van Dave Gregory.

2. Marillion - "Sounds That Can't Be Made" (Intact, 2012)
Na het licht teleurstellende voorgaande album hield ik een afwachtende houding aan met betrekking tot het nieuwe album van Marillion. Het recente concert in Enschede, ondanks de stemproblemen van Steve Hogarth, zorgde er echter voor dat kwartje uiteindelijk viel. En dat kwam dan niet zo zeer door het zware “Gaza” maar door o.a. de mooie slottrack “The Sky Above The Rain” en met name ook door het krachtige “Power”. De heren zijn nog niet vergeten hoe ze goede muzikale ideeën in pakkende songs moeten gieten - precies datgene dat een beetje miste op de albums sinds het meesterwerk “Marbles”.

3. Kompendium - "Beneath The Waves" (7Stones Records, 2012)
Rob Reed (Magena & Cyan) kan ambitie niet worden ontzegd als je roept dat je met het project Kompendium de tijden van het echte luisteren naar albums weer terug wil brengen. De ingrediënten daarvoor: concept-album, symfonische rock die niet te complex is maar wel supermelodieus, sublieme opnamekwaliteit, de nodige gastmuzikanten, mooi artwork en dito verpakking. Met Kompendium scoort Reed op al deze vlakken wat Chris betreft een dikke voldoende met muziek die bij vlagen echt kippenvel weet op te wekken. Steve Balsamo is als zanger in zijn element op dit album dat het ook niet verkeerd zou doen als rocktheaterstuk zoals we dat kennen van bijvoorbeeld onze eigen Kayak.

4. Enid, The - "Invicta" (Operation Seraphim, 2012)
Over dit album is al veel door ons gesproken en dus hou ik het kort: zo'n eigenzinnig en compromisloos album als “Invicta” verdient het om in een jaarlijst te staan. De band lijkt in eerste instantie radicaal te breken met nagenoeg alles wat The Enid hiervoor gedaan heeft, door de introductie van zanger Joe Payne. Dat gaat ook deels ten koste van het aandeel lyrische gitaarpartijen zoals we die zo veel hoorden in het verleden. Maar met iedere luisterbeurt word wel duidelijker dat de muziek op een of andere manier toch wel typisch 'The Enid' is gebleven. Het is anders maar ook nog steeds wel erg lekker en intrigerend.

5. McRae, Tom - "From The Lowlands" (Buzzard Tree Records, 2012)
Ik denk dat elk album van Tom McRae wel zo'n beetje in mijn jaarlijst heeft gestaan en ook deze mag niet ontbreken. McRae bracht eindelijk deel 2 van het tweede deel van “The Alphabet Of Hurricanes” zelf uit nadat geen enkel label er heil in zag. Onder de naam “From The Lowlands” is dit McRae's meest 'kale' album tot nu toe. Alles draait om de melodie, de tekst en zijn stem en de muzikale aankleding is heel klein gehouden zonder overigens dat het iets van die typische McRae klank en kracht heeft ingeboet.

6. Storm Corrosion - "Storm Corrosion" (Roadrunner Records, 2012)
De verrassing van het jaar. Een verschrikkelijk geniepig album dat helemaal niks met je doet als je het aan zet op de achtergrond, maar zijn ware aard pas echt laat blijken als je er voor gaat zitten. Donkere, sfeervolle muziek die schatplichtig is aan zowel Talk Talk, de donkere acidfolk uit de jaren '70 als ook aan het Zweedse Landberk. Steven Wilson en Mikael Akerfeldt hebben een album afgeleverd dat gelukkig niet een mix van Porcupine Tree + Opeth is, maar 180 graden tegengesteld is.

7. Producers - Producers - "Made In Basing Street" (The LAST Label, 2012)
Na bijna 6 jaar kwam dan eindelijk in 2012 het album van de vriendenclub rondom producer Trevor Horn uit. Samen met Lol Creme (ex-10CC), Steve Lipson en drummer Ash Soan en geholpen door zanger/songschrijver Chris Braide maar ook ex Buggles en nu weer Yes-toetsenist Geoff Downes leverde dat een progressief popalbum waar in we duidelijk The Buggles maar ook wel 10CC in terug horen. Sterke songs, mooie arrangementen en vlekkeloos opgenomen zonder dat het steriel word.

8. Anglagard -"Viljans Oga" (Anglagard Records, 2012)
Ook in old school prog kun je je nog onderscheiden. Als je maar goede composities hebt, uitstekende muzikanten en spannende ideeën op het gebied van arrangeren en dynamiekgebruik. Het na een flinke pauze met horten en stoten weer actieve Änglagård bewijst het. Twaalf minuten is lang, maar "Sorgmantel" is toch heus het kortste nummer van "Viljans Öga" en hoor eens wat er allemaal gebeurt! Dromerig fluitspel, een bij vlagen denderende ritmesectie en een Mellotron die beide uitersten weet te versterken. Naast het feit dat toetsenist Thomas Johnson al eerder zijn stoel beschikbaar had gesteld wegens tijdgebrek is gebleken dat deze muziek niet zonder de nodige frictie binnen de band tot stand is gekomen, aangezien drummer Mattias Olsson de band eind 2012 heeft verlaten wegens muzikale meningsverschillen. Die plekken zijn intussen al weer ingevuld in de persoon van de toetsenist en drummer van de Zweedse band BrightEye Brison.

9. Gate 6 - "God Machines" (eigen beheer, 2012)
'Kandidaat voor het een hoge plek op de jaarlijst', riep ik in augustus optimistisch. Het merendeel van de albums hierboven zijn dan ook ná het album van Gate 6 verschenen, maar dat neemt niet weg dat dit nog steeds een verschrikkelijk goed album is. Meer Marathon dan Marathon ooit is geweest. Ijzersterke, stevige progrock, pakkende composities en een productionele klank om U tegen te zeggen. En dat nog wel van Twentsche bodem.

10. District 97 -"Trouble With Machines" (Laser's Edge, 2012)
Het debuut “Hybrid Child” was een opvallende aangelegenheid met aan de ene kant heel springerige, drukke tegen progmetal aanleunende songs en aan de andere kant een lang muzikaal hoorspel in de vorm van het titelstuk. De opvolger is een duidelijk meer uitgebalanceerd geheel, hoewel de muziek ook een stukje steviger is geworden. De composities ademen gelukkig wel wat meer en het is nog steeds zangeres Leslie Hunt, die hoge ogen gooit met haar krachtige maar heldere stem. En het getuigt van humor om John Wetton te vragen om een zanggastrol te vervullen in de song “The Perfect Young Man”, over een jongeman die uiteindelijk helemaal niet zo perfect blijkt te zijn, maar tot gruweldaden in staat blijkt.

DE ONTBREKENDE ALBUMS:
Albums die wel in mijn Top 15 staan maar die ik net niet genoeg in het programma vind passen waren:

Gretchen Peters - Hello Cruel World (was bijna mijn plaat van het jaar geworden) 1
Kathleen Edwards - Voyageur
Bellowhead - Broadside Archive - With Us Untill You're Dead
Tom Brislin - Hurry Up And Smell The Roses

En dan zijn er nog de nodige albums die het net niet gered hebben in mijn jaarlijst: Astra, Echolyn, Mumford & Sons, Riversea, Steve Thorne, Threacherous Orchestra. )