René Yedema

Top 2012

1. Choir Of Young Believers - "Rhine Gold" (Ghostly International, 2012)
2. Di Tollo, Maurizio - "L'Uomo Trasparente" (AMS/BTF.IT, 2012)
3. Former Life, The - "Electric Stillness" (Eigen Beheer, 2012)
4. Grice - "Propeller" (Hungersleep Records, 2012)
5. Kompendium - "Beneath The Waves" (7Stones Records, 2012)
6. Dalis Car - "InGladAloneness" (51 Records/MK Productions, 2012)
7. Argos - "Cruel Symmetry" (Progressive Promotion Records, 2012)
8. Lo-Fi Resistance - "Chalk Lines" (Burning Shed, 2012)
9. Hogarth, Steve & Richard Barbieri - "Not The Weapon But The Hand" (Kscope, 2012)
10. Wackerman, Chad - "Dreams Nightmares And Improvisations" (Eigen Beheer, 2012)

1. Choir Of Young Believers
"Rhine Gold" (Ghostly International, 2012)
"Rhine Gold" was vorig jaar de opvolger van "This Is For The White In Your Eyes", het debuut van het Deense Choir Of Young Believers uit 2008, dat omschreven werd als een mengeling van de intieme muziek van The White Birche, de melancholieke pop van Saybia en de vocale en orkestrale ideeën van Efterklang. Op "Rhine Gold" is het collectief rondom Jannis Noya Makrigiannis enorm gegroeid. De nummers variëren van ingetogen symfonische pracht tot ingenieuze synthipop in de stijl van het oude Tears For Fears en van psychedelische, Krautrockachtige geluidsexperimenten à la vroege Pink Floyd en The Beatles tot introverte folkprog. Daarbij is de productie van om te watertanden; vooral de bassen en drums zorgen constant voor verwondering door allerlei effecten. Websites: http://ghostly.com/artists/choir-of-young-believersen http://www.myspace.com/choirofyoungbelievers . 

2. Di Tollo, Maurizio
"L'Uomo Trasparente" (AMS/BTF.IT, 2012)
“L'Uomo Trasparante”, 'de doorzichtige man', is het solo-debuut van drummer/toetsenman Maurizio Di Tollo. Di Tollo speelde bij onder andere Moongarden, Finisterre, La Maschera Di Cera en Hostsonaten. Het idee was om een vintage progplaat te maken die toch modern klinkt. En daarin is hij behoorlijk goed geslaagd. Het toetsenspel wordt gedomineerd door piano en Moog, aangevuld met heerlijk gitaarspel en lijzige zang. Naast het ingetogen drumwerk en warme toetsenspel van Di Tollo is vooral het gitaarspel van gitariste Laura Marsano van het Italiaanse Quasar een lust voor het oor, terwijl ook La Maschere Di Cera-collega Andrea Monetti op fluit mooie dingen laat horen. Het conceptalbum “L'Uomo Trasparente”, waarin thema's en fragmenten subtiel herhaald worden, is overigens deels gebaseerd op het gelijknamige gedicht dat in het titelnummer wordt voorgelezen door de schrijfster ervan: Ksenja Laginja. Website: http://mauditollo.com/.

3. Former Life, The
"Electric Stillness" (Eigen Beheer, 2012)
The Former Life is een Italiaanse band, gevormd door zanger/toetsenman Andrea De Nardi en zanger/gitarist Matteo Ballarin en sinds kort aangevuld met een drummer en bassist. De twee 26-jarige jongens ondernemen samen nog veel meer muzikale activiteiten, bijvoorbeeld in de Pink Floyd-cover band Pink Size en als begeleiders van voormalig Le Orme bassist/zanger Aldo Tagliapietra. De Nardi en Ballarin hebben een gedegen muzikale opleiding en dat valt te horen aan "Electric Stillness", want het is een plaat die aan alle kanten klopt. Intrigerende composities, schitterend spel en ook nog een fraaie gedetallieerde productie. Dat album verscheen in eerste beperkte editie in 2011, maar werd in 2012 écht uitgebracht, met nog een extra nummer ook: het uiterst filmische "Fragments Of The Jewel". Website: http://www.theformerlife.com/.

4. Grice
"Propeller" (Hungersleep Records, 2012)
"Propeller" is het debuut van Jim Peters jr. alias GRICE en is tevens het eerste album dat op Hungersleep Records verscheen. GRICE maakt muziek die tussen het singer-songwriter-genre en progressieve rock valt en wordt op de site van het label (http://www.hungersleeprecords.com) als art rock omschreven. Parallellen met bijvoorbeeld het oude solowerk van David Sylvian zijn aan te wijzen, al is “Propeller” wat directer. De multi-instrumentalist heeft een indrukwekkend aantal musici als zijn begeleiders, waaronder BJ Cole, Luca Calabrese, Markus Reuter, 05Ric, Raphael Ravenscroft en Steve Bingham, terwijl producer Lee Fletcher (die afgelopen jaar zelf fraai debuteerde met "Faith In Worthless Things") ook de nodige instrumenten bespeelt. Overigens heeft GRICE ook een nieuwe versie opgenomen van het “Love Theme” van de soundtrack van de film Blade Runner, met medewerking van de ook op het origineel van Vangelis te horen saxofonist Ravenscroft. Website: http://www.gricemusic.co.uk/.

5. Kompendium
"Beneath The Waves" (7Stones Records, 2012)
Kompendium is een project van Rob Reed, bekend van progressieve rockbands als Magenta, Cyan en Fyreworks. “Beneath The Waves” is een prestigieuze symfonische folkrockopera, die gezien moet worden als Reeds levenswerk. Het hoesontwerp is geheel in de traditie van de oude dubbel-LP's van conceptplaten, terwijl het album ook geleverd wordt als DVD-A met een overdonderende 5.1 surround mix. Onder andere Steve Hackett, Gavin Harrison, Francis Dunnery, Nick Beggs, Mel Collins, Jakko, Troy Donockley, Nick Barrett en John Mitchell zijn bij de productie betrokken. Ook The London Session Orchestra, The English Chamber Choir en enkele klassieke solozangers zijn te bewonderen. Het melodramatische verhaal over een zeeman die zijn overleden vrouw en kind niet kan loslaten wordt vol passie gebracht, met een overdaad aan fraaie folkloristische thema's en melodieuze gitaarsolo's. Website: http://www.kompendium-web.com/.

6. Dalis Car
"InGladAloneness" (51 Records/MK Productions, 2012)
In 1984 vormden Peter Murphy (Bauhaus) en Mick Karn (Japan) Dalis Car, waarmee ze “The Waking Hour” uitbrachten. In 2010, nadat bekend was geworden dat Karn ongeneeslijk ziek was, kwamen de musici weer bij elkaar om het mini-album “InGladAloneness” op te nemen. Groot verschil met de eerste plaat is dat er op deze CD veel meer een band te horen. Zo zijn Steve Jansen, Theo Travis en Jakko nadrukkelijk aanwezig. Toch is dit natuurlijk vooral een eerbetoon aan de op 4 januari 2011 overleden Karn. Zijn zeer herkenbare basspel en melancholieke basklarinet staan centraal in het geluidsbeeld van de vijf songs. Hiervan zijn twee geheel nieuw, terwijl “Artemis Rise” een bewerking is van het nummer “Artemis” van het debuut, “Subhanallah” een traditional is en het toepasselijke “If You Go Away” inderdaad van Jacques Brel afkomstig is. Websites: www.mickkarn.net en www.51records.com .

7. Argos
"Cruel Symmetry" (Progressive Promotion Records, 2012)
“Cruel Symmetry”, het ruim twintig minuten durende titelnummer van het derde album van Argos, bevat volgens ons precies de juiste ingrediënten om de volle lengte te boeien, ingrediënten die ook in de kortere songs terugkomen. De Duitse formatie rond Thomas Klarmann en Robert Gozon liet op het titelloze debuut uit 2009 en “Circles” uit 2010 op eigentijdse wijze zijn liefde voor de Canterbury Scene, Gentle Giant en Van Der Graaf Generator horen. Deze voorliefde wordt ondersteund door het feit dat hun stemmen beurtelings op Richard Sinclair, Peter Hammill en Pye Hastings lijken. Toch doen de heren dit op een steeds subtielere manier, waarbij ze geholpen worden door het vernieuwende gitaarspel van Enrico Florczak, die met een aparte aanslag en een veelzijdig pallet regelmatig de show steelt. Instrumentaal zit het sowieso wel snor met onder andere fraaie Galleon-achtige Moog-solo's, gedragen Mellotron-akkoorden, funky elektrische piano's en heerlijk glijdend baswerk in de stijl van John Giblin. Website: https://www.facebook.com/pages/ARGOS/7061742082 .

8. Lo-Fi Resistance
"Chalk Lines" (Burning Shed, 2012)
Twee jaar na het debuut "A Deep Breath" verscheen onlangs "Chalk Lines" van Lo-Fi Resistance. Architect achter dit project is multi-instrumentalist/zanger Randy McStine. Op de voorganger had Nick D'Virgilio een grote rol, dit keer zijn hoofdrollen weggelegd voor Gavin Harrison en toetsenman/producer Dave Kerzner, die ooit bij Kevin Gilbert en Giraffe speelde. McStine werd door Kerzner wel eens vergeleken met Gilbert, vooral om hun overeenkomstige ongelofelijke muzikale veelzijdigheid. Op “Chalk Lines”is dat ook te horen. De progressieve rock/pop is rijk gearrangeerd en heeft de afwisseling van het vroege Spock's Beard en het latere Porcupine Tree, echter zonder de instrumentale krachtpatserij. Dat er echter prima gemusiceerd wordt staat buiten kijf. Zo is in het titelnummer John Giblin mooi bezig, terwijl de meeste andere baspartijen door Colin Edwin worden gespeeld. Website: http://www.lofiresistance.com/.

9. Hogarth, Steve & Richard Barbieri
"Not The Weapon But The Hand" (Kscope, 2012)
De samenwerking van Marillion-voorman Steve Hogarth en toetsenist Richard Barbieri, bekend van Japan en Porcupine Tree, begon toen Barbieri in 1997 meespeelde op "Ice Cream Genius" van Hogarth en later in de liveband, H Band, plaatsnam, zoals te horen op "Live Body - Live Spirit" uit 2001. "Not The Weapon But The Hand" is echter meer een duoplaat en neigt daardoor eerder naar Barbieri's atmosferische werk met Tim Bowness op "The Flame". Ook Talk Talk ligt vaak op de loer, hoewel de instrumentale invulling van Barbieri bijzonder authentiek is. De muziek is dus over het algemeen ingetogen, op de drum-and-bass flirt in Crack na. Hogarths teksten zijn mysterieus en zo zingt hij ze ook, waarbij tevens vaak een licht gospel-toontje insluipt. De heren kregen overigens hulp van onder andere Dave Gregory, verantwoordelijk voor gitaar- en baspartijen en het schitterende gesampelde strijkersarrangement in “Only Love Will Make You Free”. Verder is veteraan Danny Thompson weer eens op een nummer te horen, evenals voormalig Porcupine Tree-drummer Chris Maitland. Website: http://www.nottheweaponbutthehand.com/ .

10. Wackerman, Chad
"Dreams Nightmares And Improvisations" (Eigen Beheer, 2012)
“Dreams Nightmares And Improvisations” is de vijfde cd van voormalig Frank Zappa-drummer Chad Wackerman. Zelf beschouwt hij het als een rechtstreeks vervolg op zijn eerste twee platen, “The View” en “Forty Reasons”, aangezien hij met nagenoeg dezelfde musici als op die twee albums werkt. Dat zijn toetsenist Jim Cox, bassist Jimmy Johnson en gitarist Allan Holdsworth, die tevens Synthaxe en Starr Z-Board bespeelt. Het kwartet laat ontspannen, doch virtuoze jazzrock horen, af en toe afgewisseld met percussie-solo's. Voor Holdsworth-fans is het een genot eindelijk weer eens zijn fraaie solospel te kunnen horen, aangezien zijn eigen output op cd al jaren in een diep dal zit. Website: http://www.chadwackerman.com/album.html.