-
René Yedema
- Top 2019:
-
1. Dezolve – “Area” (King Records, 2019)
Via het webforum Progressive Ears leerde ik dit jaar het Japanse kwartet Dezolve kennen. De vier jonge musici brachten in het voorjaar al hun vierde CD uit. De aantrekkelijke mix van bombastische jazzrock, gelikte fusion en complexe progressieve rock wist me vanaf de eerste beluistering mee te slepen, mede doordat de heren niet alleen fantastisch musiceren, maar tevens een uitstekend oor hebben voor diepgaande arrangementen en verrassende composities. Vandaar met stip op 1.
Website: https://www.dezolve.net/
2. Wyatt, Frank & Friends - “Zeitgeist” (eigen beheer)
In november verscheen dan eindelijk de langverwachte langspeler van de voormalige toetsenman en blazer van Happy The Man, Oblivion Sun en Pedal Giant Animals, Frank Wyatt. Wat aanvankelijk bedoeld was als een soort Happy The Man-reünie veranderde onder invloed van gezondheidsproblemen, computergedoe en andere misère gaandeweg in een soloproject. Gelukkig wist Wyatt wel talloze muzikanten aan zich te binden met wie hij in zijn lange muziekleven heeft samengewerkt. Vandaar dat “Zeitgeist” grotendeels duidelijk in het rijtje van genoemde bands past. De uitzondering zit ‘m in het vierdelige modern klassieke stuk “Perelandra”, dat het tweede deel van de CD vult. Xymphonia concentreert zich de komende tijd op het eerste gedeelte en na de aftrap in december met het titelnummer, vervolgen we nu onze promotie van dit eigen beheerproduct met “Twelve Jumps”, geschreven met superdrummer Ron Riddle, bekend van “Crafty Hands” en de 2000-reünie, in gedachte.
Website: https://frankwyattmusic.com
3. Electric Asturias – “Trinity” (eigen beheer)
Zoals de titel al aangeeft is “Trinity” de derde plaat van Electric Asturias. Deze Japanse band is min of meer voortgekomen uit Asturias, de formatie rondom muli-instrumentalist Yoh Ohyama. Bij de elektrische verwant speelt laatstgenoemde alleen bas en worden de hoofdrollen vervult door gitarist Satoshi Hirata, violiste Tei Sena en Kiyotaka Tanabe, die bij zijn toetsenwerk een lichte voorkeur voor de akoestische piano heeft. De frivole instrumentale muziek van dit vijftal heeft met name in het vioolspel duidelijk kenmerken van klassieke muziek en folk, maar weet dit te verpakken in gloedvolle symfonische (jazz)rock. Er zijn passages die doen denken aan U.K. en Jerry Goodman, maar een vergelijking met Kansas' instrumentale virtuositeit is ook niet gek, zoals ook “Wuthering Heights” (geen cover!) duidelijk maakt.
Websites:
https://msmtr2.wixsite.com/ele-as
https://www.facebook.com/ElectricAsturias
4. Lu7 – “3395” (Vega)
“3395”, het vijfde album van het Japanse Lu7 was afgelopen jaar het album van de maand maart. We waren vooral te spreken over de progressie die de rondom gitarist Tsutomu Kurihara en toetseniste Luna Umegaki geformeerde symfonische jazzrockgroep toonde. Met name de toetsensound was eindelijk verlost van het wat cheesy geluid, waardoor de melodieuze, duidelijk aan Allan Holdsworth verwante gitaarsolo’s nog mooier uit de verf kwamen. Het slotstuk “Decade” is hier een prima voorbeeld van.
Websites:
http://www.lu7.biz
https://www.facebook.com/lu7japan/
5. Samurai Of Prog, The – “Toki No Kaze” (Seacrest Oy)
Met “Toki No Kaze”, de zevende plaat van het collectief The Samurai Of Prog, zijn we aanbeland bij het album van de maand augustus van 2019. Deze door de Fin Kimmo Pörsti, de Fransman Marco Bernard en de Amerikaan Steve Unruh geleide groep, die per album in een andere samenstelling optreedt, begon met het uitbrengen van CD’s met covers van progressieve rockgrootheden, maar brengt de laatste tijd vooral eigen composities uit. “Toki No Kaze”, een thema-album rond het leven en werk van de Japanse filmmaker Miyazaki Hayao, bewijst dat de musici hierdoor een nog hoger niveau bereiken. De gloedvolle symfonische rock met prachtige melodieën en gevoelige solo’s boeit ruim 70 minuten. Zo ook “The Spirits Around Us”.
Websites:
https://www.seacrestoy.com/the-samurai-of-prog
https://www.facebook.com/thesamuraiofprog/
6. Rustici, Corrado + Peppino D’Agostino – “For The Beauty Of This Wicked World” (eigen beheer)
De beroemde producer en begenadigde gitarist Corrado Rustici is een graag geziene gast in onze jaarlijsten. Dit jaar heeft hij mijn top 10 wederom weten te bereiken en wel met het mini-album “For The Beauty Of This Wicked World” dat hij samen met de op akoestische gitaren gespecialiseerde Peppino D’Agostino en twee gastmusici produceerde. Warmbloedige ballades, de bloedmooie gitaarsound van Rustici en een enkele jazzrockpassage. Het lijkt niet veel, maar het is bijzonder aangenaam materiaal, zoals de ballade “The Knife Of Love” bewijst.
Websites:
http://www.corradorustici.com/
http://www.peppinodagostino.com/
7. Freedom To Glide – “Seed” (Ruby Storm Records)
Met “Seed”, het derde deel van een anti-oorlogstrilogie, staat Freedom To Glide opnieuw in mijn jaarlijst. De songcyclus van het duo Pete Riley en Andy Nixon heeft steeds weten te boeien door de Pink Floyd-achtige benadering en verhalende composities. “Seed” is een waardige afsluiter van de op de Westerse oorlogen uit de 20ste eeuw geïnspireerde CD’s, die benieuwd maakt naar de vervolgstappen van Freedom To Glide.
Websites:
http://www.freedomtoglide.com
https://www.facebook.com/FreedomToGlide/
8. Ron, Yuval – “Somewhere In This Universe, Somebody Hits A Drum” (Wrong Notes)
Xymphonia heeft in een ver verleden al eens muziek gedraaid van de uit Israël afkomstige gitarist Yuval Ron en zijn band The Residents Of The Future. De op Allan Holdsworth-leest geschoolde jazzrock heeft hij op zijn nieuwe plaat “Somewhere In This Universe, Somebody Hits A Drum” ingeruild voor progressieve, door klassieke muziek en filmsoundtracks geïnspireerde jazzrock. Niet vreemd dat niemand minder dan superdrummer Marco Minnemann hieraan wilde bijdragen, want dit is heerlijke muzikantenmuziek, zoals “Kuiper Belt”, met een virtuoze bassolo van Roberto Badoglio.
Websites:
https://yuvalron.com/
https://www.facebook.com/YuvalRonMusic
9. Grice – “One Thousand Birds” (Hungersleep Records)
Grice is het alter ego van componist, multi-instrumentalist en zanger Jim Peters. Met “One Thousand Birds” vervolgt hij zijn albumreeks vol atmosferische pop, waarin mede door de hulp van voormalig Japanleden Richard Barbieri en in mindere mate Steve Jansen, geregeld een zelfde stemming wordt opgeroepen als op latere Japan-platen, het solowerk van David Sylvian en de albums van Rain Tree Crow en JBK. Het korte “La Foresta Assente (The Electricians)” is hier een uitstekend voorbeeld van, mede omdat naast Jansen en Barbieri ook 05Ric (Ric Byer) en Lee Fletcher meespelen.
Websites:
http://www.gricemusic.co.uk/
https://www.facebook.com/GRICEmusic/
10. White, Snowy and the White Flames – “The Situation” (eigen beheer)
Hoewel Snowy White op zijn laatste platen eigen vooral relaxte bluesrock produceert, weet hij met zijn gevoelige gitaartoon toch veel progfans te verwarmen. Daar zal zijn geschiedenis met Pink Floyd en Roger Waters niet vreemd aan zijn. Met muzikanten die ook al op zijn indrukwekkende debuut “White Flames” te horen waren en enkele voornamelijk uit Nederland afkomstige musici die op de platen daarna actief waren heeft White met “The Situation” dan ook wederom een onderhoudende progbluesplaat gemaakt.
Website: http://snowywhite.com/
Voor mij was 2019 muzikaal een jaar gedomineerd door progressieve jazzrock uit Japan en het wachten op Frank Wyatts soloplaat “Zeitgeist”. Niet gek dus dat mijn top 4 bestaat uit drie bands uit het land van de rijzende zon, waartussen zich het pas in november verschenen album van de toetsenman/saxofonist van Happy The Man, Pedal Giant Animals en Oblivion Sun heeft genesteld. De overige favoriete CD’s worden vooral gekenmerkt door fraai gitaarwerk (The Samurai Of Prog, Corrado Rustici, Freedom To Glide, Yuval Ron en de goede oude Snowy White), terwijl er zoals altijd wel een plekje in mijn top 10 is ingeruimd voor atmosferische prog, in dit geval van de hand van Grice.
1. Dezolve – Area (King Records)
2. Frank Wyatt & Friends – Zeitgeist (eigen beheer)
3. Electric Asturias – Trinity (eigen beheer)
4. Lu7 – 3395 (Vega)
5. The Samurai Of Prog – Toki No Kaze (Seacrest Oy)
6. Corrado Rustici + Peppino D’Agostino – For The Beauty Of This Wicked World (eigen beheer)
7. Freedom To Glide – Seed (Ruby Storm Records)
8. Yuval Ron – Somewhere In The Universe, Somebody Hits A Drum (Wrong Notes)
9. Grice – One Thousand Birds (Hungersleep Records)
10. Snowy White And The White Flames – The Situation (eigen beheer)
